Voila! Laat de Belgen maar schuiven op de Flevohof CcidóG Gouoant GEZOND WEL Een huisje Reiswijzer Insight Guides lezen is meteen al vakantie Met spijt in het hart werpt eigenaar Eddy Meeüs (66) op 15 mei de poorten open van de Flevohof. Met spijt ja, want zelfs voor de directeur van de Walibi en z'n zes andere florerende pretparken in België en Frankrijk is het onmogelijk om de zieltogende Flevohof in de acht weken tussen de aankoop en seizoensstart te transformeren in een nieuw park met ver rassende uitstraling. „Het zal hier Walibi heten op de dag waarop we fier zijn wat hier is verrich". Groep. Zelfs in dit 'overbruggings jaar' wordt al meer geïnvesteerd dan de Flevohof in de laatste zes jaar op eigen houtje klaarspeelde. 'Voila!'. zegt Meeüs, het nieuwe kleurenfoldertje aanreikend waar in de nieuwe attracties staan afge beeld: een zweefmolen, een reuze glijbaan, draaimolens, botsauto's, een elektrische baan met antieke auto's, een zwembad met gekleur de ballen en een waterbaan. Bij de klimtoren zetten ijverige technici bovendien een gigantisch labyrint overeind. Meeüs ziet het als mini male aanpassingen. „Grotere dingen konden we in deze korte tijd niet uitvoeren. Onze technici hadden de handen vol om onze andere parken voor het seizoen te openen". Ook het be staande is onder handen genomen. „De speeltuin was gans verrot", zegt hij bijna bestraffend: „We wil len niet dat de kinderen zich bles seren. Toch?". Hij heeft een naam op te houden, de Belgische consu mentenbonden roemen zijn pret parken om de grote veiligheid. WOENSDAG 6 MEI 1992 „1992 wordt een overbrug gingsjaar. Het park gaat een maand later open dan de be doeling was en we sluiten in september ook een maand eerder. Daarna moet alles uit de kast komen om van de Fle vohof een knaller te maken", meldt Eddy Meeüs, ingezete ne van het koninkrijk België en de nieuwe patroon van het attractiepark bij Biddinghui zen. „Het liefst zou ik de zaak gesloten houden en alles in gepaste rust opbouwen". Jammer maar helaas: de Almelose project-ontwikkelaar Jan Vos kamp, die het failliete park in no vember voor zo'n 4 miljoen kocht en het op 23 februari aan Meeüs overdeed, had op eigen houtje al contracten afgesloten met toer-on- dernemers in het land. En de Bel gen komen daar niet meer onder uit. Meeüs' grote bolide wordt met re gelmaat voor de poort gesigna leerd: de grote baas inspecteert liefst zelf hoe het werk op 'Olland- se bodem' vordert. We treffen hem op de puinhopen van het centrale toegangsplein, waar grondwerkers gretig op de betegelde vlakte heb ben ingehakt. De paden zijn tot enkelhoogte be dekt met zuigende polderklei en op drie plaatsen tegelijk storten betonwagens hun lading uit. Het lijkt een heksentoer om van het park ooit nog iets toonbaars te ma ken. Maar Meeüs maakt zich niet druk. De Flevohof is park-num- mer-zes in z'n uitdijende pret-im- perium. En is het bij de andere par ken ook niet gelukt? Manager Meeüs oogt als de secretaris van een plaatselijke klaverjasclub, ta melijk onopvallend in elk geval met z'n witte haar en bril met zwa re glazen. Maar als baas van de in ternationale pretpark-keten (om zet in 1991: 121 miljoen, een netto winst van 10,7 miljoen) zijn mond opent, wordt in één klap duidelijk dat hier een internationaal mana ger zit, die gewend is dat zijn woord wet is en dat zijn mening het allesbepalende gewicht in de schaal legt. Laat ze voorlopig maar schuiven, de medewerkers van de NV Walibi Bellewaerde De grote baas wil de Flevohof mo delleren naar Bellewaerde, in 1969 begonnen als safari-park bij Kort- rijk, dat twee jaar geleden door Wa libi werd overgenomen. Het heeft ook wel wat van de Flevohof: groot en groen. In hoog tempo zijn er reuzen-at tracties geopend: 'Los Piratas' (een overdekte avonturenhal waar de gasten in bootjes worden rondge varen), de onvermijdelijke wildwa terbaan, een jungletocht en een reuzepython. En er komt nog meer, inherent aan de zakenvisie die Meeüs huldigt: „Twee dingen hebben ons concern groot ge maakt: intensieve reclame-cam pagnes en miljoenen-investerin gen. We willen niet alleen dat de mensen komen, maar ook dat ze elk jaar terugkomen". De Bellewaerde-koers is het voor land voor de Flevohof, al wordt het tempo van opbouw er aanzienlijk lager dan in België. Het lijkt erop dat Meeüs vooral z'n concurrenten in de regio wil sussen als hij zegt: „We zullen ons niet met fors ge weld opdringen. We gaan lang zaam op de Nederlandse markt opereren zonder collega's schade te berokkenen. Dit jaar zullen we het ook met de promotie rustig aandoen". Walibi-vlag In de verre toekomst moet op de Flevohof de Walibivlag wapperen: „We zullen het hier Walibi-Flevo- hof gaan noemen. Maar dat ge beurt pas als de Flevohof het ni veau heeft gekregen dat wij ge woon zijn. Op de dag dat we fier zijn op wat we hier tot stand heb ben gebracht". Voorlopig heeft Meeüs nog hoofd brekens genoeg. Over wat er met de 20 lege paviljoens gebeuren moet, bijvoorbeeld. „Dit jaar zullen ze grotendeels gesloten blijven. Maar we kunnen ze goed gebrui ken. Het regent hier vaak, niet waar? De gebouwen kunnen dus van groot nut zijn, mensen moeten zich in een droge hal kunnen amu seren. Maar met wat? Ik ben daar nog niet uit". Probleem twee is de Wereld Jam boree, die in 1995 op terreinen naast de Flevohof wordt gehouden. Er worden 40.000 scouts en 300.000 bezoekers verwacht, uit de hele wereld. Een evenement van we reldfaam. Maar Meeüs is er niet ge lukkig mee: de vermaledijde pad vinders doorkruisen z'n hele in vesteringsschema: „Tja, het klinkt inderdaad niet slecht: 340.000 mensen. Maar pas op: ze komen voor de Jamboree. Niet om in onze zweefmolens rond te gaan! Door de Jamboree zijn we volzet in de maanden juli en augustus, net de top van het seizoen. Daardoor mis sen we waarschijnlijk 300.000 ge wone zomerbezoekers. En 6 mil joen aan inkomsten. We moeten dus voorzichtig zijn met investe ringen. De zomer van 1995 is voor ons al weg!" Neerlands bloed Meeus werd geboren in Antwer pen. Hij heeft zowaar een klein scheutje Neerlands bloed in d'ade- ren: „Overgrootvader is indertijd getrouwd met een meisje van Am sterdam!", zegt hij met een trots die in dit polderland plots van pas komt. Een leven in de pret leek ver weg, toen d'n jonge Eddy tot land bouwkundige werd opgeleid. In 1955 scheepte hij zich in voor de Kongo en door noeste arbeid plus financiële steun van thuis wist hij er een compleet imperium op te bouwen: een kina-plantage (voor de vervaardiging van kinine, een middel tegen malaria) van 4400 hectare, de bijbehorende fabrie ken, een theeplantage, een han delsonderneming en 7700 man personeel. Toen België na de bloedige om wenteling de Kongo kwijtraakte bleef Meeüs zitten. Hij zong het uit tot 1972. „Het was goed geld ver dienen. Maar het was geen leven: mijn vrouw en kinderen waren in de jaren '60 al naar België gereisd. Ik kende ze nauwelijks meer". Toen hij z'n bezit van de hand kon doen (en nog betaald werd ook, wat in Zaïre minder waarschijnlijk is als het klinkt) keerde hij definitief naar België weerom. Foldertje Het ontvangen geld was onvol doende om er tot de oude dag zor geloos van te leven. Bovendien lie ten de kinderen duidelijk weten dat ze weinig trek hadden aan een vader die maar een beetje rente nierend in een stoel zat. Dus zocht Meeüs een nieuwe bestemming. Toerisme was volgens de bank het toverwoord. Bungalow-bouw aan de kust! Maar spijtig genoeg bleek de hele kust van Knokke tot de Panne al volgebouwd met apparte menten, in een Belgische variant van de Atlantik-wal. Toen Meeüs een Duits foldertje over Telewa- terski zag. reisde hij naar Mün- chen om de Benelux-licentie te verwerven. Hij kocht een terrein met meertje tussen Wavre en Brus sel (langs de snelweg in aanbouw) en legde z'n eigen baan aan. Maar het meertje was met slib ver vuild en de terreinen moesten voor anderhalf miljoen worden verste vigd omdat de geparkeerde auto's wegzakten. Een strop van de eerste Aangestampt Om het tenminste nog wat renda bel te maken zette hij een paar draaimolens en wat kinderattrac ties op z'n aangestampte grond neer. En noemde z'n onderneming Walibi (een samenstel van de eer ste letters van Wavre, Limal en Bierges. de gemeenten in de buurt). Meeüs was 50 toen hij aldus aan z'n nieuwe leven begon. De zaken lie pen als een lier: in 1982 kwam de eerste winst. In 1983 werd Avenir- land bij Lyon gekocht en omge doopt tot Walibi Rhone Alpes. In '87 werd het originele Walibi uitge breid met een enorm zwemcom- plex: Aqualibi. Om vers geld aan te boren ging Meeüs in 1988 met z'n onderneming de beurs op. En toen begon de expansie pas echt: tien maanden later werd bij het Brus selse Atomium Mini-Europe geo pend: een reusachtig Madurodam met gebouwen uit de twaalf lidsta ten. Zoon Thierry zwaait er tegen woordig de scepter. In 1990 werd Bellewaerde overgenomen en het Smurfenpark bij Metz (nu voor zien van de naam: Walibi Smurf/Schtroumph). Dit jaar wordt westelijk van Bordeaux bo vendien nóg een Walibi-park open gesteld: Walibi Aquitaine. „Het geheim om zo ver te komen? Je moet de neus hebben voor nieu we dingen. Je moet durf hebben. En je ook redelijk kunnen opstel len. Luisteren naar mensen. Da's alles". Naast zoon Thierry werkt ook zoon Yves als bouwkundig in genieur mee in het bedrijf, net als dochter Anne. Troon-pretendenten? Meeüs wordt binnenkort immers 67. Maar de baas recht zijn schouders: „Ik zal mijne activiteiten pas staken", zegt hij: „als ik in een rolwagen naar buiten word geduwd". door HERMAN JANSEN „Ik heb in Ierland een huisjezegt de man op het feest. De mensen om hem heen hangen aan zijn lippen. Jij moet wel héél rijk zijn, denken ze met een prettig gevoel van jaloezie. De meeste mensen houden vooral van de zon. dus als je slechts geld hebt om één vakantiehuisje te kopen, koopje die in Spanje of Portugal, niet in Ierland. Heb je iets meer in je ouwe sok. dan wordt dat t weede huisje uiteraard een chalet, in een Frans of Zwitsers ski oord. Dus weer niet in Ierland. Als je daarna nog geld over hebt fora rainy day', geef je je makelaar opdracht naar Cork te vliegen om in het zuidwesten van Ierland een doorweekte villa te kopen. De man op het feest is allesbehalve rijk, maar hij heeft niet gelogen. Alleen is de waarheid niet langer dan de zin waarmee hij de fantasie van het groepje heeft geprikkeld. Heeft hij alleen dat huisje (geen villa?) op dat groene eiland achter Engeland? „Inderdaad, ik heb zelfs in Nederland geen eigen stekkie. Ik woon in Ierland vanwege het gunstige belastingklimaat". Je bent dus toch een rijke stinkerd, pikt de groep het fantasiedraadje weer op. „Ik vind namelijk", vervolgt de man ongemerkt wreed, dat als je zo weinig verdient als ik, je beter in een land kunt wonen waar je niet veel hoeft af te dragen aan de fiscus". Ondanks deze koude douche komen de tongen los, want wat klonk dat toch fijn: 'ik heb daar een huisje'. Maar is een vast vakantiehuisje los van de vaak nuttige belegging wel fijner dan steeds een ander huisje? Vakantieplezier moet zorgeloos plezier zijn en met een eigen onroerendgoedje in Spanje of Duitsland zit je 'm thuis al te knijpen als het in jouw vakantiegebied stormt, beeft of brandt. Vakantie is vrijheid, maar dat huisje staat als een hoge muur tussen jou en andere vakantiebestemmingen. Vakantie is nieuwe dingenontdekken, nieuwe mensen ontmoeten, maar dat huisje biedt na verloop van tijd dezelfde sleur als thuis. Vakantie is vrees niet. dit is de laatste) ook eikaars zin doen. maar wat doe je als je partner of je kinderen niet meer elk vrij moment in race-stijl naar het huisje (lees ook: boot. stacaravan) willen? Ruzies kunnen daarbij zo hoog oplopen, dat al snel een derde h uisje nodig is. Ik heb een rijke arts, een weduwnaar, gekend die vlak voor zijn dood een groot huis in de Zuidf ranse bergen kocht en dat schonk aan zijn reeds getrouwde kinderen. Dat houdt de familie bijeen, als ik er niet meer ben, zei hij. Toen zijn kinderen zelf kinderen kregen wilde iedereen in dezelfde vakantieperiode het Franse onderkomen reserveren, maar toen was het huis opeens te klein. De maat was vol vanaf het moment dat bekend werd dat de rijkste zoon er een luxueus zwembad wilde laten aanleggen. De meesten van zijn broers en zusters konden en wilden niet meedelen in de hoge kosten en zo begon een sfeerverziekend proces van iedereen uitkopen. Nu woont alleen die zwemgrage broer er nog, maar wel het hele jaar door. E n als je hem zou vragen of hij in Nederland ook een huisje heeft, zou je als antwoord te horen krijgen: „Nee, alleen familie". De ANWB en Stichting Informatievoorziening Ge handicapten Nederland hebben gezamenlijk een Reiswijzer vóór gehandicapten uitgebracht. Veel mensen met een mobiliteitsprobleem willen wel met vakantie maar durven dikwijls niet. Deze men sen vinden de risico's te groot. De ANWB en de Stichting IG werden geconfron teerd met veel vragen op dit gebied waardoor beslo ten werd een gezamenlijke uitgave te maken. In deze brochure worden tips gegeven voor mensen met een loophandicap, die in Nederland of het bui tenland met vakantie willen. De tips hebben be trekking op onder meer het kiezen van een vakan tiebestemming in Europa, het vervoer er naar toe en hulp en verzorging tijdens de vakantie. Met deze uitgave hopen wij op een goede reisvoorberei- ding voor de individuele gehandicapte vakantie ganger. De Reiswijzer voor gehandicapten is verkrijgbaar bij de ANWB-kantoren en is gratis voor ANWB-le- den. Niet-leden kunnen de Reiswijzer a 3.50 gulden verkrijgen bij: Stichting Informatievoorziening Gehandicapten Nederland, Zakkendragershof 34- 44 in Utrecht. Tel. 030-316437. Id i De meest recente Neder landstalige Insight Gui des, de kwalitatief betere reisgids, die dit voorjaar in de boekhandel ligt, geeft beschrijvingen van Zuid- Spanje, Toscane, Kenia, de Kanaaleilanden en Mexi co. In de nieuwe Insight Pocket Guides-reeks komt men, even eens in het Nederlands, alles te weten over de bestemmingen Algarve, Bali, Bangkok, Lon den, Mallorca, New York, Pa rijs, Rhodos, Tenerife en de Turkse kust. Handig voor wie binnenkort op rj?is gaat. Aan te raden voor leesgrage thuisblij vers die de sfeer vanuit hun ei gen stoel willen proeven. Tien jaar geleden begon uitge verij Cambium met de distrti- butie van de door APA Produc tions in Singapore samenge stelde Insight Guides. Aanvan kelijk uitsluitend in het Engels, sinds vorig jaar ook met een zestal Nederlandse uitgaven. Vier daarvan zijn inmiddels herdrukt, hetgeen Cambium- directeur Michiel Schouten vol doende vertrouwen geeft dit voorjaar opnieuw met een aan tal Nederlandse gidsen op de markt te komen. Tegelijkertijd zal de vakantieganger kennis kunnen maken met een geheel nieuwe reeks, de Insight Poc ket Guides. Tien delen daarvan worden meteen in het Neder lands uitgegeven, de overige delen voorlopig eerst in het En gels. In diezelfde taal zijn onder de naam Insight City Guides stedengidsen verkrijgbaar, sa mengesteld volgens de kwali teitsnorm die ook voor de lan- dengidsen geldt. Wie de eerste bladzijden van een Insight Guides reisgids openslaat, begint op dat mo ment aan zijn vakantie. Tref fender laten de sinds 1982 door uitgeverij Cambium op de Ne derlandse markten gebrachte toeristische informatiegidsen zich nauwelijks omschrijven. Boeiende beschrijvingen en schitterend fotomateriaal voe ren de lezer moeiteloos mee naar het toekomstige vakantie land. Elke bestemming wordt met veel deskundigheid en oog voor detail beschreven. Het lijkt alsof de plaatselijke sfeer door het papier is gevangen. Met circa 180 titels, verdeeld over landen-, streek-, natuur- en stedengidsen, biedt Insight Guides het grootste aanbod van kwalitatief hoogstaande reis gidsen in Nederland. Door de uitbreiding van het aantal nieu we vakantiebestemmingen mag een verdere groei van de succesvolle reisgidsenreeks verwacht worden. Negen talen De in negen talen en bijna der tig landen verschijnende In sight Guides spelen in op een toenemende behoefte aan be trouwbare en plezierig leesbare voorlichting over de gekozen reisbestemming. De in 1972 door Insight Guies-oprichter Hans Höfer vastgelegde formu le garandeert de toekomstige reiziger voldoende informatie. Höfer meende dat een goede reisgids niet uitsluitend inzicht moet geven bij de voorberei ding van de reis, maar vooral tijdens de feitelijke beleving daarvan. Zorgvuldige beschrij vingen en tal van kaarten en plattegronden helpen de reizi ger zijn nieuwe bestemming tot ver buiten de toeristenroutes te verkennen. Door de gedetail leerde waarnemingen van de samenstellers vormen de In sight Guides bovendien een waardevol naslagwerk om de zojuist-opgedane impressies te herbeleven, aldus Höfer. Voor elke gids wordt een team samengesteld van auteurs die uit de eerste hand bekend zijn met de plaatselijke geografie, geschiedenis, cultuur, religie en gewoonten. Vaak wonen de samenstellers in het betreffen de gebied of hebben daar aan zienlijke tijd doorgebracht. De beschrijvingen door hen opge tekend, worden gecombineerd met de visie van topfotografen. Iedere gids wordt afgesloten met een uitgebreid supplement met nuttige tips. De in Zeewolde gevestigde uit geverij, onlangs door APA Pro ductions uitgeroepen tot 'Best Book Distributor' van Insight Guides, ziet de toekomst met vertrouwen tegemoet. Groeiende vraag „Niet alleen vanwege de voor steeds meer reizigers betaalba re verre bestemmingen, maar ook door de groeiende vraag naar betrouwbare voorinforma tie", zegt directeur Scouten. „Blijven de Insight Guides over Indonesië en Thailand onbet wiste bestsellers, ook de gidsen over de Westindische eilanden. Argentinië en Brazilië zullen in groten getale hun weg naar de verre reiziger vinden. Hoge ver wachtingen hebben wij tenslot te ook van de Insight Guides reisgids over Zuid-Afrika. Re cente onderzoeken hebben aangetoond dat de toeristische belangstelling voor dat land enorm is".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1992 | | pagina 20