lugo Claus: „Toneel is verleefde kunstvorm" Michael Douglas strijdt tegen moraliteit van jaren negentig 1992 idó<2 Sotvuvnt KUNST/RTV utr bannen Indonesiërs smachten naar huis 'Goede tijden, slechte tijden' met Nederlandse scripts Forumdiscussie over humor op het toneel VRIJDAG 1 MEI 1992 9 ilaakRSUM - In ons land p tussen de vijf- en zes- edercj Indonesiërs die door |jent Suharto zijn verban- jgn n0g steeds niet naar )metjvaderland terug durven. van hen werden destijds van hun familie ge- n if r en en Pas ^aa^s^e Ja" Z?+ f er weer wat contact per Jï.pi telefoon. Dat blijkt uit dlc\cumentaire 'Thuis is een woord' die donderdag 7 me!%oor de NOS via Neder- vt'? wordt uitgezonden. De uktïéjesjërs hadden beroepen ^ov®kmbassadeur (te Mali), ~c°Ualist of vakbondsman. Na ;£e'"nachtovername in 1965 JSuharto raakten ze hun rachi posities kwijt. De nieuwe machthebber beschouwde hen als vertrouwelingen van de af gezette Sukarno. De bannelin gen woonden een jaar of tien in China, maar daarna verhuisde een groot deel naar Nederland. Ze hoopten dat Nederland ge zien de vroegere band met In donesië iets zou kunnen doen, magr ze zitten hier nog steeds, veelal in de Bijlmermeer. Vol gens Agam Wispi, dichter, zijn vrienden van hem gek gewor den van verdriet. Sommigen hebben zelfs zelfmoord ge pleegd. „De droefheid heeft hen tot het graf gebacht", zegt hij in de documentaire. Zelf heeft hij zijn dochter 26 jaar niet gezien. „Ik zag haar in een droom nog steeds als eens meisje van zeven jaar, terwijl ze toch zo'n dertig moet zijn. De volgende morgen heb ik in mijn keuken gehuild. Ik be greep niet dat ze niet groeide in mijn droom". Ex-ambassa deur Tashin probeerde in 1982 voor het eerst tevergeefs naar Indonesië terug te keren. Vo rig jaar jaar slaagde hij er wel in zijn vaderland te bezoeken. Hij zegt: „Anderen hebben angst waar ze niet overheen kunnen komen. Die angst moeten ze wegwerken, ze moeten experimenteren". HILVERSUM - De Nederlandse soap 'Goede tijden, slechte tij den', die tot voorkort was gebaseerd op de Australische reeks 'The restless years' zal vanaf september op eigen benen staan. Vanaf het nieuwe seizoen worden alle afleveringen bedacht en geschreven door Nederlandse auteurs. Creatief producente Olga Madsen: „De karakters zijn nu zo Nederlands geworden dat we zelf gaan schrijven. Een team van zes schrijvers gaat onder lei ding van Rogier Proper en mij aan de slag. We laten het oor spronkelijke Australische script los, hoewel we blijven vasthou den aan de karakters zoals die door Reg Watson, de oorspronke lijke schrijver, zijn bedacht". De schrijvers hebben in het afgelo pen seizoen al enkele verhaallijnen zelf bedacht en uitgewerkt. Zo verdwenen in het oorspronkelijke script de rollen van Arnie Alberts, Laura Alberts, Linda Dekker en Mickey. Daar zijn in het seizoen 1991/92 al nieuwe verhaallijnen voor geschreven. De twee laatste afleveringen van dit seizoen worden achter elkaar uitgezonden op vrijdag 29 mei. DEN HAAG - Het Natio nale Toneel organiseert voor morgen een forum over de humor in het he dendaagse Nederlandse toneel. Want ondanks alle negatieve berichten dat er tegenwoordig niet meer voor het toneel wordt ge schreven, is er in ons land een ware hausse aan nieu we stukken. Opvallend aan die stroom to neelstukken is de vorm die veel auteurs tegenwoordig kie zen om hun boodschap uit te dragen: de tragikomedie. Op de vraag waarom juist voor deze vorm wordt gekozen, komt morgen wellicht een ant woord. De forum-discussie in de Koninklijk Schouwburg (aanvang drie uur) wordt ge houden ter gelegenheid van de première (begin april) van 'Een Zwarte Pool' het nieuwste stuk van Karst Woudstra, dat het Nationale Toneel in produktie heeft. De deelnemers zijn gerenom meerde toneelauteurs: Kester Freriks, Gerben Hellinga, Haye van der Heijden en Chiem van Houwelingen. Zij worden voorgezeten door de journalist/auteur Martin van Amerongen. Hans van den Bergh, die in 1972 een proef schrift schreef over het thema, getiteld: 'Konstanten in de ko medie. Een onderzoek naar ko mische werking en ervaring' houdt een inleiding. De forum discussie wordt afgewisseld met optredens van actrices en acteurs van het Nationale To neel. Zij spelen tot lering en vermaak scènes uit (tragisc- h)komische toneelstukken. De forumdiscussie is voor het pu bliek toegankelijk. De toe gangsprijs bedraagt vijf gul den. ;n het drama. Vraaggesprek en ste produktie uit een Hugo ;yclus. NOS-televisie. Neder- am 21.01 uur. Vanavond. VERSUM - Het is r toeval natuurlijk, wel aardig dat juist )e dag van de arbeid' OS met een cyclus be- onder de titel '6x Claus'. Want wie een afstandje het le- /an deze Belg bekijkt, [bijna niet anders dan de conclusie komen de literaire duizend- zijn tijd verdeelt tus- |het schrijven en de Claus, geboren in Gent djomenteel wonend in Ant en is een veelschrijver, irba1 zijn lange carrière werd 2seriisd en geprezen. Hij na;:ef in de afgelopen vijfen dog jaar vijftig toneelstuk- gri waarvan bij voorbeeld boe bruid in de morgen' nu al iek is- Met die informatie achterhoofd zou de kij- t( le NOS van gemakzucht deien betichten; keuze ge- 80 1 uit zo'n omvangrijk oeu- van romans, toneelstuk- filmscripts en poëzie, niet Toch liggen de zaken aiders. Zo schreef Hugo l s de twee eenakters 'Win- 3 onden' en 'Visite', die 3 uitmaken van deze cy- Hugo Claus .soap, irritant Amerikaans fenomeen. clus, speciaal voor dit projekt. Bovendien is het volkomen ge rechtvaardigd, dat deze schrij ver, die vooral in de jaren zes tig en zeventig veel stof deed opwaaien, in deze NOS-tradi- tie is opgenomen. Hij past in het rijtje van Pinter, Heijer- mans en Tennesse Williams. I FOTO: SP Om de kijker niet „koud" met Hugo Claus te confronteren misschien is er iemand die niet weet wie hij is start de zesdelige reeks met een inter view met de schrijver. In zijn Antwerpse souterrain praat Wim Hazeu met hem en omdat Claus nooit verlegen zit om wat opmerkelijke uitspraken, peinzende overdenkingen en gemiste kansen, tilt hij het ge sprek uit boven de middel maat van het normale televi sie-interview. De titel van dit portret 'Claus en het drama' kan dan ook heel letterlijk worden opgevat. Vaak liet hij weten nooit meer voor het toneel te schrijven om een jaar later toch weer met een stuk op de proppen te ko men. Zijn, in de ogen van de gezagsdragers, onconventio nele schrijverij bracht hem in de jaren zestig in aanraking met de Belgische justitie. Zijn toneelstuk 'Maskeroen' lever de hem een veroordeling van vier maanden op. De drie naakte mannen en een naakte vrouw, die het spel bevolkten, konden niet door de beugel. Claus heeft nooit de binnen kant van een cel gezien. De laatste jaren heeft Claus minder voor toneel geschre ven. „Mijn manier van toneel schrijven komt niet meer aan bod in het theater. De reden is dat de planken worden over spoeld door het research-thea ter, waar een tekst een soort springplank is voor de dolle kolder van de regisseur". Dat Claus de soap niet als al ternatief heeft gekozen, komt omdat hij het een irritant Ame rikaans fenomeen vindt. „Ik zie niet in waarom ik de huis moeders moet behagen die tussen de poten en de pannen eventjes met een sluiks oog naar de televisie kijken. Bo vendien moet je voor televisie je woordenschat aanpassen zo dat iedereen het begrijpt. Victor Low. George van Houts en Kitty Courbois in 'Winteravond' Daarbij komt dat de tijd dringt. Ik moet de jaren die ik hier nog heb nuttig besteden. En dan schrijf ik liever een son net, dan dat ik bij voorbeeld een film regisseer". Toneelgezelschap Claus, die zegt slechts over een matige intelligentie te be schikken voor een zeer be perkt gebied, vindt het nog al tijd jammer dat hij nooit zijn eigen toneelgezelschap van de grond heeft kunnen tillen. „Dat is echt een carrière van mislukte pogingen. Ik heb het vier, vijf keer geprobeerd en nu zou ik het niet meer wil- De reden daarvoor is simpel. Hugo: „Toneel is een overleef de kunstvorm, die zijn wezen lijk belang tegenover de ge meenschap heeft verloren. Die rol is overgenomen door televi sie. Net als ballet en opera zal het toneel zich gaan richten tot een soort elite". Ook zijn vrijerij met Kitty Courbois. die in de vijf produk- ties de spits afbijt als mevrouw De Vos in 'Winteravond', en Sylvia Kristel komt ter sprake. „Ik houd van de vrouw als the aterfiguur, die van alles kan belichamen. Dat intrigeert mij meer dan een zeer mooie, zeer intelligente vrouw die dat the ater-effect niet heeft". Na dit portret brengt de NOS de eenakters "Winteravond' (7 mei) en 'Visite' 14 mei), beiden opgenomen in de Rotonde van de Amsterdamse Stads schouwburg. Daarna volgt de monoloog 'De Verzoeking' met Jacques Commandeur. Tus sendoor worden de speelfilms 'Het Sacrament' (10 mei) en 'Vrijdag' (17 mei) uitgezonden. 'f^BAVA j design halogeenverlichling 5$ I Thomsonlaan 79 Lead tl 1 2 Hooldslr&tl I Den Hddg [Informatie over deze [rubriek kunt u ■erkrijgen onder telefoonnummer 070-3190792 D>raagmoeder' likt steeds eer kijkers 15! 7ERSUM - Met het groei- ]5j! succes van 'De Draag- iil ier' heeft RTL4 besloten 115 maandag een compilatie 11b e zenden van de eerste 46 jureringen. De commerciële 35[ Ier hoopt hiermee de vele 154 ers tegemoet te komen die 154 >rie later ontdekten. if 14.10 uur is een terug- 561 van vijftig minuten van de 38 dliaanse serie te zien, daar- 38 rolgt aflevering 47. Op dit 30. nent kijken elke werkdag 38 liddeld 400.000 mensen 38. 'De Draagmoeder' en 38; irt de reeks een gemiddeld 3l5 ktaandeel van ruim vijftig :ent. Onlangs werd het ti- 315 ummer van 'De Draagmoe- ,het nummer 'Corazon' op it gezet door Jorge Castro, winnaar van de jongste indmix Show'. LONDEN Michael Dou glas heeft het ver ge schopt sinds zijn luie da gen in de commune in Ba nana Road te Santa Bar bara. Tijdens zijn verblijf in de uitgestrekte hippie- hemel op een steenworp afstand van het landhuis in de heuvels waar hij nu woont, was zijn idee van een drukbezette agenda de uren doorbrengen met naaktzwemmen en zonne baden. Zoals veel idealis tische jongeren in de ja ren zestig geloofde de knappe jonge toneelstu dent aan de Universiteit van Californië in vrije lief de,- vrijheid van keuze en vrijheid van wat dan ook. Nu, in de jaren negentig, is Douglas filmster en multi-mil- jonair. Onlangs stond hij in de bijbel van Hollywood, het blad 'Premiere Magazine', nummer 31 op de lijst van machtigste mensen in Hollywood, één plaats voor Julia Roberts, ne gen plaatsen voor Warren Be- atty, maar 21 achter Arnold Schwarzenegger en 30 achter filmbons Michael Ovitz van CAA. Het gezaghebbende magazine merkt op: „Liet alles zien in de film 'Basic Instinct', die een sterke start heeft gemaakt als de meest gewaagde film van het jaar. Intelligent, onver bloemd en gewiekst. Als acteur doet hij het verbazend goed op de buitenlandse markt". Tot Douglas' grote verrassing strijdt hij nog steeds in de oude vertrouwde hoek. De li bertijnse zaak die hij nog steeds met passie verdedigt is de vrijheid om dingen te doen die mensen kunnen schokken of beledigen. In een tijd dat steeds meer sterren hun poli tieke standpunt in het open baar belijden, besloot Douglas dat het tijd was om stelling te nemen. Als Hollywoodveteraan van de tweede generatie wist Douglas dat het gekruide, drie miljoen dollar kostende scenario voor 'Basic Instinct' van Joe Eszter- has zeer controversieel was. Hij was evenwel onmiddellijk bereid de harde rechercheur in San Francisco te spelen die wordt meegesleurd in een ge vaarlijke relatie met een bisek suele vrouw die wordt ver dacht van moord. „Ik heb voor deze film gekozen omdat ik instinctief de beper kingen van de jaren negentig aanvoelde. 'Basic Instinct' was niet een kwestie van een nieuw terrein ontginnen, maar mogelijk een terugkeer naai de jaren zestig of zeventig. Met andere woorden, ik denk dat we op bepaalde gebieden en manieren achteruit zijn ge gaan. Ethische kwesties zijn veel meer gaan domineren. Ik had wel gedacht dat we onder schot genomen zouden wor den, maar ik vond het belang rijk". De herrie, zo verwachtte Dou glas, zou ongetwijfeld uit de extreem-feministische hoek komen, die zou protesteren te gen de grote hoeveelheid vrou welijk naakt in de film. Hij be rekende dat hij, hoewel zijn contract de onthulling van zijn genitaliën expliciet uitsloot, zou kunnen zeggen dat hij zijn steentje had bijgedragen aan de seksuele gelijkwaardigheid door vrijwel ieder ander deel van zijn gespierde, slanke li chaam te ontbloten. Furieus De opschudding die ontstond over de produktie van 43 mil joen dollar overtrof echter alle verwachtingen. En de protes ten kwamen uit een totaal on voorziene richting. Tijdens de opnamen in San Francisco werd de cast bestookt door fu rieuze homoseksuele pressie groepen, die beweerden dat de film een negatief beeld geeft van lesbiennes en biseksuelen. Organisaties als Queer Nation en de Gay and Lesbian Allian ce Against Discrimination (GLAAD) dreigden het voor ziene succes van' 'Basic In stinct' te verijdelen door bui ten bij bioscopen te posten en iedereen de afloop te verklap pen. Vrouwengroepen droegen nog bij tot de consternatie door te protesteren dat de heftige ma nier waarop Douglas in de film de liefde bedrijft met nieuwko mer Jeanne Tripplehorn de verkrachting verheerlijkt. Douglas is nog steeds verbijs terd door deze aantijging. „Het was geen verkrachting. Het was agressieve seks tussen twee hiermee instemmende volwassenen. Vertellen die mensen ons nu dat agressieve seks verboden is? Het begint belachelijk te worden". „Voor mij is dit een teken dat dit land het spoor bijster is dat het geen richting meer heeft en dat iedereen dwalen de is, krampachtig vasthoudt aan zijn eigen speciale belan gen. Moet ik als ik een film ga maken voortaan het scenario eerst laten keuren door verte genwoordigers van homo- en lesbische organisaties, van vrouwengroepen, van de Ara bieren, van de joden, van ie dereen? Zo zit het leven niet in elkaar". Deze muis had echter een heerlijk ironisch staartje. De demonstranten gaven de pro ducenten met hun protesten onbedoeld een bijna ongeëve naarde hoeveelheid gratis pu bliciteit. Toen de film vier we ken geleden in Amerika in pre mière ging, stond 'Basic In stinct' in een mum van tijd op de eerste plaats. Hij heeft al meer dan zeventig miljoen dol lar in het laatje gebracht. Geen berouw En de ster van de film toont geen berouw. Hij is naar het Westwood Marquee Hotel ge komen om enerzijds zichzelf te verdedigen en anderzijds de commotie in perspectief te brengen. Hij draagt een onbe rispelijk geperste kaki broek en een vrolijk licht jasje. Zijn ogen fonkelen en hij praat met een vriendelijke intensiteit. Douglas is een intelligente man die duidelijk niet uit het oog heeft verloren dat het le ven niet ophoudt bij films al leen. Douglas, een zware roker, trekt aan zijn sigaret, leunt naar voren en zegt: „We ma ken een film en dan is het toch van de gekke? Als je de film niet wilt zien, koop dan geen kaartje, ga er dan niet naar toe! Maar vertel iemand anders niet dat hij er niet naar toe mag, dat hij een boek niet mag lezen of een schilderij niet mag zien omdat jij het niet goed vindt. Ik denk dat ik geloof in ons grondwettelijk recht om onze eigen keuzen te maken". Hij haast zich om duidelijk te maken dat hij niets tegen de demonstranten heeft. „Ik denk dat ze een legitieme re den hebben om te zeggen dat er niet genoeg positieve homo- of lesbische rollen in films zijn. Queer Nation en GLAAD ver tegenwoordigen niet noodza kelijk de algemene opinie. Ik denk dat ze in déze grote Hol- lywoodfilm de kans zagen om hun zaak onder de aandacht te brengen en nationale en inter nationale publiciteit te krij gen. Maar het was een beetje overdreven om 'Basic Instinct' te kiezen. De meeste mensen die de film gezien hebben snappen niet waartegen nou geprotesteerd werd". „Er zijn slechteriken in het ge wone leven. Als we onze boe ven beperken tot blanke An gelsaksische protestanten in plaats van Italianen of zwarten of homo's denk ik niet dat we een eerlijk beeld geven van wat er aan de hand is. Ik veraf schuw iedere vorm van geweld tegen iedere minderheid. Dus heb ik geen voeling met de mensen die protesteren tegen 'Basic Instinct'. Ik heb de film gemaakt omdat ik dacht dat het goed zou zijn met alle ver drukking die er nu is. Ik dacht dat de 'film opwindend was, zelfs prikkelend, maar vol strekt niet pornografisch". Aan beide zijden van de oceaan is de filmkeuring daar nog niet zo zeker van. Douglas' seksscènes met zijn medester ren Tripplehorn en Sharon Stone moesten talloze malen opnieuw gemonteerd worden voor de film in Amerika met een 'R' ('restricted') werd geho noreerd, alleen toegankelijk voor mensen boven de dertien. Dit alles - met nog de be schuldiging van Sharon Stone dat regisseur Paul Verhoeven haar heeft misbruikt door haar schaamhaar te filmen heeft de producenten geen windeie ren gelegd. Maar dan hadden ze natuurlijk ook nog Michael Douglas, Wiens populariteit in het buitenland ongeëvenaard is. Vader Kirk Zijn internationale vermaard heid dateert van 'The Streets of San Francisco", de enorm succesvolle politieserie die over de hele wereld op televi sie werd uitgezonden. Voor de oudere generatie gaat de roem van de 44-jarige ster terug naar zijn vader Kirk Douglas. Het was Kirk die zijn zoon hielp aan de filmrechten van Ken Kesey's boek One Flew Over the Cuckoo's Nest'. Vervolgens moest Michael als nieuwbakken producent zijn vader vertellen dat hij te oud was voor de hoofdrol, die Jack Nicholson een Oscar oplever de. Hij zette een succesvolle productiemaatschappij op waarmee hij grote filmhits maakte als 'Romancing the Stone' in 1984 en een jaar later 'Jewel of the Nile'. Als acteur brak Douglas pas echt door in 1987, toen hij in de twee meest geruchtmakende films van dat jaar speelde. In 'Fatal Attraction' speelde hij een echtgenoot wiens nacht van ontrouw met Glenn Close gruwelijke wraakacties tot ge volg heeft. Oliver Stone haalde Douglas over om de rol op zich te nemen van Gordon Gekko in 'Wall Street'. Gekko was het ultieme produkt van de jaren tachtig, een goeroe van de in halige 'ik-generatie'. Stone vermoedde in Douglas een nog niet ontdekte verbor gen kracht en weigerde genoe gen te nemen met wat hij „Douglas' standaard lichtge wicht acteren" noemde. Regis seur en acteur vochten als kat en hond tijdens de opnamen. Maar Stone's geheime plan om Douglas' potentieel ten volle te benutten werkte. Douglas kreeg een Oscar voor Gordon Gekko en de prijs stemde hem eindelijk tevreden met zijn tweeledige carrière. Middenklasse „Met 'Romancing the Stone' en 'Jewel of the Nile' had ik zulke grote produktieproble- men dat ik me moeilijk kon concentreren op mijn spel. Toen kwamen 'Fatal Attrac tion' en 'Wall Street' en ik denk dat dat het jaar was dat ik het zelfvertrouwen kreeg om meer op mezelf te vertrouwen. Ik kreeg eindelijk de goedkeu ring van buitenaf, van het pu bliek". „Daarvoor zeiden mensen: waarom acteer je eigenlijk? Je bent toch een succesvol produ cent? En ik antwoordde dan dat ik acteer omdat ik het heer lijk vind, ik moet het doen, ik wil het doen. Maar de reden dat mensen dat tegen me zei den was. dat ze nog niets ge denkwaardigs hadden gezien. Dus het was dat jaar met die twee films en de Oscar die me het zelfvertrouwen gaven om te zeggen: ik kan doen wat ik wil". Douglas deelt zijn luxueuze huis in Santa Barbara met zijn vrouw Diandra, met wie hij twintig jaar is getrouwd, en hun zoon Cameron. Hij bezit ook een niet onaanzienlijke ranch in Aspen in Colorado en een villa op Majorca. Hij kan het zich permitteren. Het ge rucht gaat dat hij voor 'Basic Instinct' veertien miljoen dol lar heeft geïncasseeerd. In zijn volgende film, 'Falling Down', speelt hij de rol van een mid denklasser die geestelijk volle dig instort. Hij zou de rol zo graag gewild hebben, dat hij heeft ingestemd met een sala ris van minder dan 12 miljoen dollar. „De film gaat over een door snee man die zijn hele leven naar de protestantse ethiek heeft geleefd, hard heeft ge werkt. zonder dat dit vruchten heeft afgeworpen. Hij is werk loos, gescheiden, kan de ali mentatie niet betalen en draait helemaal door. Feitelijk gaat het over het verlies van de middenklasse. Dus ik denk dat ik me maar beter kan voorbe reiden op protesten van de Liga tot Bescherming van de Middenklasse". f' The Sunday Times

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1992 | | pagina 9