Ondernemers slecht voorbereid op '1993' 1 II inal Ie Ondernemers worstelen met 'eigenaardigheden' buitenland I ËatdócGouttmt1 EURO INFO CENTRE ADVISEERT BEDRIJFSLEVEN VRAGEN AAN DE EUROLIJN Seks-lingerie verkopen in België? Op weg naar 1993 (4) VERVAGENDE GRENZEN ZATERDAG 23 APRIL 1992 PAGINA 23 Directeur M. Rooderkerk:I 'oor het vesti gen van een bedrijf kent elke lidstaat zijn eigen vergunningen FOTO: STEPHEN EVENHUIS mogelijkheden in Nederland. Daar is de Kamer van Koophandel voor. Hel is overigens wel de bedoeling dat onder nemers bij de Kamers zelf zo veel mo gelijk informatie over Europa kunnen krijgen. Daar zijn speciale contactper sonen voor aangesteld. Voorvragen die de Kamer niet kan beantwoorden wordt doorverwezen naar het aangeslo ten Euro Info Centre. Iedere ondernemer die is aangesloten bij de Kamer van Koophandel kan te recht bij een regionale EIC. De infor matie is in principe gratis, hoewel voor uitgebreidere klussen een kleine bijdra ge wordt gevraagd. Het EIC beschikt over uitgebreide documentatie en heeft toegang tot meer dan tweehonderd da tabanken. Het Euro Info Centre geeft zelf geen informatiebrochures uit. Wel is kort geleden een speciale Europa Wijzer uitgebracht als gemeenschappe lijke bijlage bij de informatiekrant van de Kamers van Koophandel van Delft, Den Haag, Dordrecht en Leiden. Netwerk Het grote voordeel van de regionale EIC's is volgens Rooderkerk dat /ij on derling nauw met elkaar in contact slaan en zo een fijnmazig netwerk vor men binnen Europa. Dit netwerk stelt elke EIC in staat om zeer specifieke re gionale informatie in elke EG-lidstaat te krijgen. Rooderkerk: „Neem bij voorbeeld het plan van een Nederland se campinghouder die met plannen rondloopt om een goedlopende cam ping aan de Loire in Frankrijk over te nemen. Van de plaatselijke bevolking hoort hij dat er in het bestemmingsplan sprake is van een autoweg. Die man wil graag weten of die weg ook over z'n camping komt te lopen. In Frankrijk zelf kon hij niet aan de informatie ko men en dus heeft hij contact met ons gezocht. Wij hebben daarop onze colle ga's in de buurt ingeschakeld en zo heb ben we de gegevens boven water gekre gen". „I Iet advies dal ik wil meegeven aan ie dereen die erover denkt om zich in het buitenland als ondernemer of zelfstan dige te vestigen is: je moet jezelf infor meren, informeren en nog eens infor meren. Niet alleen bij ons. maar ook bij de Kamers van Koophandel, de twee- landen Kamers (bijvoorbeeld de Ne derlands-Duitse Kamer), diplomatieke vestigingen, het ministerie van econo mische zaken en ook de Eurolijn. Elke dag verbazen we ons er namelijk weer over hoe slecht geïnformeerd sommige ondernemers aan het Europese avon tuur beginnen. En geloof me, dat is niet nodig". door ANDRE VAN DER WATEREN DEN HAAG Misschien loopt u wel met plannen rond om een goedlopende camping aan de Cöte iTAzur over te nemen. Maar u weet niet precies hoe zo iets aangepakt moet worden. Goede raad is duur, maar niet bij het Euro Info Centre (EIC). Het EIC, een initiatief van de Euro pese Commissie en de kamers van koophandel, grossiert in - gratis informatie voor on dernemende Europeanen. Zo op het oog lijkt Europa onderne mers geen strobreed in de weg te leg gen. Er is immers een vrij verkeer van personen, waarbij iedereen zich zonder veel administratieve rompslomp in elke lidstaat kan vestigen. Maar deze vrij heid-blijheid is een stuk beperkter als de vrije vestiging van bedrijven in het geding is. „Er bestaat nog geen Euro pees vestigingsbeleid en voor het vesti gen van een bedrijf kent elke lidstaat zijn eigen vergunningen", vertelt M. Rooderkerk, directeur van het Euro Info Centre Zuid-Holland. De voorwaarden voor een vestigings vergunning kunnen per land sterk ver schillen. In Griekenland is op dit ter rein heel weinig geregeld, maar in Bel gië is de wetgeving weer strenger dan in Nederland. Rooderkerk: „De Europe se Commissie streeft ernaar de regels in de nabije toekomst zoveel mogelijk te harmoniseren. Maar. daarvóór is het nodig dat er eerst overeenstemming komt over de wederzijdse erkenning van diploma's en opleidingen. Want veel vestigingseisen zijn weer gekop peld aan een bepaalde minimale vakbe kwaamheid". Bij wijze van overgangs maatregel, zet Rooderkerk uiteen, is bepaald dat lidstaten op onderdanen van een ander EG-land dezelfde proce dures moet toepassen als op zijn eigen burgers. Brussel Als de binnengrenzen straks wegvallen dan wordt het voor Nederlandse onder nemingen wel makkelijker zich in een van de lidstaten te vestigen. Hetzelfde geldt uiteraard voor buitenlandse on dernemers die zich op de Nederlandse markt willen begeven. Een eldorado wordt het voor beide categorieën on dernemers niet. Volgens Rooderkerk wordt do regelgeving per saldo een stuk ingewikkelder omdat in 'Brussel' (waar de commissie resideert) strenger en ge detailleerder wet- en regelgeving is ont wikkeld dan ondernemers in Nederland gewend zijn. Rooderkerk is bezorgd over het feit dat veel Nederlandse ondernemers zeer slecht zijn geïnformeerd over wat hen straks te wachten staat. Als voorbeeld noemt hij de zelf-slachtende slagers. Rooderkerk: „Al in 1987 heeft de Eu ropese Commissie strenge richtlijnen opgesteld voor de inrichting van slach terijen. Omdat ze zich onvoldoende hebben geïnformeerd, zijn er tol nu toe maar weinig slagers die hun bedrijf ook werkelijk aan de nieuwe regels hebben aangepast. Volgend jaar wordt de richt lijn echt van kracht en dan zullen de sla gers een enorme inhaalslag moeten ma ken, willen ze niet op de bon geslingerd worden". Eurolijn Om vooral hel midden- en kleinbedrijf voldoende te informeren ontstond al in 1988 het idee bij de Kamer van Koop handel om iets aan Europese informa tievoorziening te doen. Op hetzelfde moment was Brussel bezig met een ge lijksoortig proefproject. Verspreid over alle lidstaten werden in 39 steden zoge naamde Euroloketten voor onderne mers opgezet. Het initiatief sloeg bij het bedrijsleven aan en inmiddels zijn er zo'n 210 EIC's, waarvan acht in Ne derland. De meeste zijn ondergebracht. bij een regionale vestiging van de Ka mervan Koophandel. Volgens Rooderkerk is het Euro Info Centre niet te vergelijken met de Euro lijn. Dit speciale ()6-nummer begon in 1989 op initiatief van het ministerie van economische zaken met het geven van informatie over alles wat met '1993' te maken heeft. In de zomer van 1991 volgden de Postbus-51-spotjes om de Eurolijn meer bekendheid te geven. „Het nummer is niet specifiek bedoeld voor bedrijven en ondernemers", bena drukt Rooderkerk. „De vragen die aan de Eurolijn worden gesteld, dekken vaak ook niet de problemen waar een bedrijf mee zit. De gevolgen van '1993' zijn namelijk voor elke branche weer anders. Het heeft dus ook eeen zin om algemene en dus laagdrempelige infor matie te geven. Een goede inschatting van de gevolgen van '1993' kan alleen gebeuren op basis van een gedegen analyse per bedrijf. Dat is iets dat de Eurolijn niet kan. maar wij wel". Wat het Euro Info Centre niet doet is bedrijven informeren over vestigings- Idoor MONIQUE VAN DE VEN DEN HAAG Pikante lingerie in Vlaanderen is gouden handel, de grondprijs in Duitsland soms aantrekkelijk, zaken doen met Polen een zaak van heel veel ge duld. Bezint eer gij begint, is het advies aan ondernemers voor wie het buitenland lokt. Het leek zo eenvoudig. Een tweede kantoor openen in Warschau. Vol doende geld in kas en volop Poolse op drachtgevers. Maar de Poolse tegen- rking bleek groter dan de medewer ing. „Onvoorstelbaar", zegt H. van 'phuizen van het gelijknamige trans- Orthedrijf in het Gelderse Gov. „De 'oolse manier van denken en handelen zó anders dan die van ons". Van Ophuizen vervoert voornamelijk hoogwaardige produkten zoals chips, farmaceutische produkten en goederen voor ziekenhuizen. Aan de soms dagen lange wachttijden aan de Poolse grens is de transporteur inmiddels gewend. Ook van het spoorloos verdwijnen van ladingen sterke drank kijkt Van Ophui zen niet meer op. Maar de moeilijkhe den bij het vestigen van een simpel kan toortje in Warschau slaan alles. ..Omdat wij veel opdrachtgevers in Po len hebben, dachten we sneller en ade quater te kunnen werken met een eigen vestiging in Warschau. Bemand door een Pool. omdat die de taal kent. de re gels, gewoonten en gebruiken. Hij zou een kantoor krijgen, een auto, een fax, nou ja, alles wat het werk vergemakke lijkt", De Pool is er, maar daarmee stopt het ondernemersplan voorlopig. Van Ophuizen wordt gehinderd door wantrouwen. „Alsof je produkten ver voerd die bestemd zijn voor spionage, zó achterdochtig zijn ze daar. Erfenis van het regime En corruptie. „Omdat ons bedrijf niet Pools is. vragen ze vijf honderd gulden per vierkante meter voor een kantoor in een achterbuurt van Warschau. Voor een advertentie in een Poolse krant moeten we evenveel betalen als voor een advertentie in de Telegraaf. Onze Pool vraagt twintig gulden per uur, terwijl een uurloon van vier gulden heel normaal is in War schau. En als ie nu prestaties levert voor die twintig gulden, maar hij doet niets. Ze denken daar dat alle Neder landers een kelder hebben met een berggeld De Pool van Van Ophuizen heeft welis waar internationale betrekkingen ge studeerd, maar mist volgens de onder nemer de broodnodige contacten. „Als je wat wilt in Polen, moet je contacten hebben met hoge mannen in de partij, veel praten en nog meer geduld heb ben". Van Ophuizen heeft miljoene norders aan zijn neus voorbij zien gaan omdat de overheid de transactie niet- zag zitten. „Bij grote orders moet de bank de overheid vragen of zoveel geld in westerse valuta mag worden omge zet. Afhankelijk van de lading geeft de overheid haar goedkeuring. Strategi sche wapens vinden ze interessant, maar thermopeen dus niet". Doordraverij De hindernissen in een niet-EG land zoals Polen, zijn vele malen hoger dan bijvoorbeeld in België. Een jaar gele den opende Anja van den Berg in Maas-Mecheien een winkel en groot handel in lingerie. Al snel leerde de Rotterdamse dat Vlamingen niet zijn gediend van veel praatjes en doordra verij. „Morgen is er weer een dag in Vlaanderen". Zo werd kennelijk ook gedacht over de telefoonaansluiting die een halfjaar op zich liet wachten. „Overal moet je zelf achteraan. Er is ook bijna geen voor lichting voor startende ondernemers. Je moet het gewoon zelf allemaal maar uitzoeken", aldus Van den Berg. Maar nu al wil ze niet meer weg uit België. Omdat het er prettig leven is, maar vooral omdat de zaken goed gaan. Uit dagende lingerie blijkt een gat in de markt. „De Belgen liggen achter in het dragen van sexy lingerie. Enkele jaren geleden nog reisden veel Vlamingen naar Nederland voor aankoop van een extravagant bh'tje of broekje". De lin gerie-pendel bracht Van den Berg op het idee een groothandel te openen in Vlaanderen. Het uit Nederland afkom stige assortiment vindt gretig aftrek. „Want de Belgen geven gemakkelijk geld uit en hebben nog wat in te halen. Volgens prognoses zal de verkoop van lingerie in België de komende dertien •jaar alleen maar stijgen, terwijl in Ne derland de rek er over vier jaar uit is", weet Van den Berg. Humorloos Buurland Duitsland geniet grote be langstelling van Nederlandse onderne mers. In de grensstreek durven veel on dernemers voor het eerst een cirkel te trekken om hun bedrijf. „Vroeger wa ren het halve cirkels, hield je onderne mingsdrift op bij de grens", vertelt Frans Gigengack, van het gelijknamige amusementsbedrijf in Hengelo. Net als twintig andere ondernemers uit Henge lo en omgeving heeft Gigengack een bedrijf gebouwd in het Duitse Gilde- haus. even over de grens. De grondprijs is er met tien Duitse marken per vier kante meter véél goedkoper dan in Hengelo, waar ondernemers op een to- plokatte 120 gulden betalen. Het over stapje over de grens heeft Gigengack een besparing van zeshonderdduizend gulden opgeleverd. „En dan moet je in Hengelo nog bedelen om een bouwver gunning, terwijl ik in Gildehaus met open armen werd ontvangen en binnen tien dagen mijn bouwvergunning bin nen had". Gigengack verhuurt speelau tomaten, tapkasten en materiaal voor pretparken en kermissen. De komende jaren verwacht hij uitbreiding van zijn markt in Duitsland. „Ik heb me nog niet georiënteerd op de Duitse markt, maar ben hoopvol gestemd". Gigengack doet er verstandig aan zich goed te informeren, want volgens het Euro Info Centre Oost-Nederland zul len Nederlandse ondernemers met al lerlei Duitse regels worden-geconfron- teerd waar ze nu absoluut geen weet van hebben. Dat advertentieteksten vooral serieus, vormelijk en humorloos moeten zijn. is een nuttig advies. Abso luut noodzakelijk is de kennis over de BTW die ingrijpend gaat veranderen (grensdocumenten vervallen), de Duit se veiligheidsnormen (veel produkten moeten worden voorzien van een CE- merk) en de nieuwe verpakkingsregels. Bedrijven in Duitsland worden ver plicht bepaalde verpakkingen terug te nemen om ze vervolgens verantwoord te verwerken. Maar ook de sociale con sequenties van werken in Duitsland moeten niet worden onderschat. „Ie mand die in Nederland woont en in Duitsland werkt kan geen aanspraak maken op sociale voorzieningen, ook al heeft hij die rechten in Duitsland opge bouwd. In tegenstelling tot Nederland zijn de sociale verzekeringen in Duits land gekoppeld aan de woonplek", ver klaart M. Diepmaat van het Euro Info Centre Oost-Nederland. „Onderne mers zijn over het algemeen slecht ge ïnformeerd over de gevolgen van vesti ging in het buitenland. Ze worden pas wakker geschud als er iets gebeurt". door RIK IN 'T HOUT In het arme Warschau moeten westerse ondernemers peperdure huren betalen. m FOTO: AP „Mag ik straks een lingeriezaak begin nen in België?" Dat is de tot dusver meest curieuze vraag die bij tie Eurolijn is binnengekomen van de zijde van on dernemers. Deze lijn is ingesteld door het ministerie van economische zaken en geeft informatie over de gevolgen van de Europese Gemeenschap voor de Nederlandse burgers. Lingerie verkopen in België, waarom zou dat niet mogen? Wat een gekke vraag. Diana Klever, die vanuit een kantoortje in Leiden de Eurolijn be mant, legt uit dat de betreffende beller niet alleen gewone maar ook seks-lin- gerie wilde gaan slijten. Daarbij hoorde naar zijn mening het inrichten van een pikante etalage, compleet met welge schapen en wellustige dames, althans in de vorm van foto's of etalagepoppen. „Meneer wilde toen van ons graag we ten of de Belgische zedelijkheidswetge ving dat toestaat", vertelt Diana Klever. Wat heeft zij geantwoord? „Ik heb hem naar de plaatselijke Kamer van Koop handel in België verwezen. Daar beho ren ze al dit soort specifieke informatie paraat te hebben'Diana benadrukt dat de Eurolijn er in eerste instantie is voor het verstrekken van algemene in formatie met betrekking tot de Europe se integratie. Juist de kleine ondernemers blijken het meest geïnteresseerd in hetgeen Diana te bieden heeft. „Zij vormen de groot ste categorie bellers. Van grotere on dernemers horen we niets. Die weten kennelijk zelfde weg wel". Wat die kleine zakenmensen het meest willen weten? „Ze denken soms dat in het Europa van '92 alles geoorloofd is. Dat is natuurlijk niet zo. Het enige wat echt veranderd is. is het vestigingsbe leid. Binnen de EG is het verboden te discrimineren naar herkomst. Een Ne derlander behoort in Spanje dezelfde rechten te hebben als een Spanjaard. Hij mag dus ook een patatzaak begin nen aan de Middellandse Zee als hij daar zin in heeft. Maar hij zal dan wel aan precies dezelfde eisen moeten vol doen als zijn Spaanse collega's, op het gebied van vakbekwaamheid, hygiëne enzvoort". Voor meer Europese vragen, de Eurolijn: 06-R392 Door middel van een maandelijkse 'Europagina' in Finale besteedt onze krant dit jaar aandacht aan het Europa zonder grenzen dat op 1 januari 1993 van kracht moet worden. Op deze consument-ge richte pagina's wordt ingegaan op wat de mensen in Nederland in het gewone leven op een twaalftal terreinen gaan merken (of niet) van het wegvallen van de grenzen binnen de Europese Gemeen schap (EG). Over de voortgang van Europa in de praktijk ditmaal een gesprek met M. Rooderkerk, directeur van Euro Info Centre Zuid-Holland, dat de „slecht voorbereide" ondernemers van advies dient. De heel bijzondere eigenaardigheden van het buitenland vormen weer een verhaal apart. De maandelijks terugkerende rubriek 'Vragen aan de Eurolijn' komt met pregnante voorbeelden van een vraag over de grenzen van de interne markt.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1992 | | pagina 23