Gereformeerde Kerken zijn
onherkenbaar veranderd
Küng: paus blokkeert
joods-katholieke dialoog
Hervormde Kerk heft Grote Steden Beraad op
EcidoeSourcntt
GEESTELIJK LEVEN OPINIE
Armeense kerk in
Almelo vernield
Prelaat aangeklaagd in verband met Ambrosiano-schandaal
COMMENTAAR
Sombere toekomst
ri' CcidócSomarit
WOENSDAG 22 APRIL 1992
J ALMELO De Armeense gemeenschap in
•Almelo heeft dinsdag geschokt gereageerd
•op de ernstige vernielingen die in het afgelo-
Jpen paasweekeinde tijdens een inbraak in
•haar kerkelijk en cultureel-centrum zijn
veroorzaakt. Onder andere bureaus, deuren
en computer-apparatuur moesten het ont
gelden. Ook werd inventaris besmeurd met
uitwerpselen en spoot men een brandblus
ser in het wilde weg leeg.
Dinsdag was men volop bezig de schade te
inventariseren. Een woordvoerder van de
Armeense gemeenschap heeft geen verkla
ring voor de uitbarsting van geweld. De poli
tie is inmiddels gestart met een uitgebreid
onderzoek. Het kerkelijk- en cultureel cen
trum is gevestigd in een voormalige school
en is eind vorig jaar in gebruik genomen.
Wie de hemel in het
water ziet, ziet de
vissen op de bomen.
Chinees spreekwoord
ROME - De Tsjechoslowaakse bis
schop Pavel Hnilica is gisteren aan
geklaagd in verband met een poging
documenten van het Vaticaan te ver
kopen die te maken zouden hebben
met het schandaal rondom de bank
Banco Ambrosiano. Het Italiaanse
persbureau AGI heeft dit gemeld.
Het gaat om documenten die Rober
to Calvi, de directeur Banco Ambro
siano, de grootste particuliere bank
van Italië, bij zich droeg voordat hij
zich in 1982 onder een brug in Lon
den ophing. Calvi was financieel ad
viseur van het Vaticaan voordat zijn
bank in het grootste na-oorlogse
bankschandaal failliet ging.
Hnilica, een in Rome gestationeerde
prelaat die vluchtelingen uit Oost-
Europa hielp, werd samen met Fla-
vio Car bom, een voormalige mede
werker van Calvi, en een derde man,
Giulio Lena, op last van de Romeinse
rechter Mario Almerighi in staat van
beschuldiging gesteld. Volgens de
beschuldiging werd de bisschop door
Carboni en Lena gebruikt als tussen
persoon in een poging de documen
ten aan het Vaticaan te verkopen.
De documenten zouden betrekking
hebben op Calvi, het Vaticaan en de
bank van het Vaticaan, vroeger het
Intituut voor Religieuze Werken ge
noemd. De vraagprijs was 51 miljard
lire (76 miljoen gulden), zo blijkt uit
gerechtelijke stukken. Slechts een
klein deel van dat bedrag werd be
taald omdat het Vaticaan bijtijds che
ques blokkeerde die door Hnilica wa
ren ondertekend.
Voor wie de documenten in het zwar
te attachekoffertje van Calvi be
stemd waren is nooit bekend gewor
den. Italiaanse kranten hebben ge
speculeerd dat de documenten zou
den wijzen op een rol van het Vati
caan in het schandaal of op grote
sommen geld die de bank naar oppo
sitiegroepen in het voormalige Oost
blok, zoals het Poolse vakverbond
Solidariteit, doorsluisde. Het Vati
caan heeft dergelijke beschuldigin
gen tegengesproken.
AMERSFOORT - Hetka-
rakter van de Gerefor
meerde Kerken in Neder
land is zo veranderd dat
daarin soms moeilijk de
kerken van omstreeks
1950 te herkennen zijn.
Dit staat in het gisteren
gepresenteerde boek 'De
stille revolutie' van de ge
deformeerde godsdiens
tsocioloog prof. dr. G.
Dekker, waarin de veran
deringen in de Gerefor
meerde Kerken sinds 1950
worden beschreven.
Deze kerken zijn zelf „min of
|meer geseculariseerd", aldus
.Dekker. „Er is een verminde
ring van de godsdienstigheid
|en kerkelijkheid, de reikwijdte
.van de godsdienst binnen de
■wereld van de Gereformeerde
^Kerken is in de loop van de tijd
.beperkter geworden en de ker-
•ken hebben zich in allerlei op
dichten aangepast aan bepaal-
.de ontwikkelingen in de hen
•omringende samenleving."
|Door veranderingen in de om-
!vang en organisatie van de
•kerken en veranderingen in de
'leer en het leven van de leden
wordt „de continuïteit en daar-
•mee het voortbestaan van de
^Gereformeerde Kerken be-
idreigd", schryft Dekker. Hy
bedoelt daarmee niet dat de
Gereformeerde Kerken in de
nabije toekomst als zelfstandig
kerkgenootschap ophouden te
bestaan - al kan het Samen op
Weg-proces met hervormden
en lutheranen daar wel toe lei
den - maar dat zij nauwelijks
meer als gereformeerd te her
kennen zullen zijn.
Veertig jaar geleden waren de
Gereformeerde Kerken duide
lijk onderscheiden van de Ne
derlandse Hervormde en de
Rooms-Katholieke Kerk. Nu
behoren zij samen met deze
twee grootste kerken van Ne
derland tot het „godsdienstig
en kerkelijk middenveld". Ze
waren een gesloten en geïso
leerde groepering en zijn in
middels een open kerk gewor
den die is opgegaan in de oecu
menische beweging.
De orthodoxe leer is in die tijd
steeds meer als autoriteit los
gelaten. Daarvoor in de plaats
kwam de godsdienstige erva
ring: de meeste gereformeer
den zien zowel hun eigen erva
ring als de collectieve ervaring
(zoals die is vastgelegd in bij
bel en traditie) als grond van
hun godsdienstigheid. „De Ge
reformeerde Kerken zijn niet
langer meer een belichaming
van het orthodox protestantis
me. Daarvoor moet men in Ne
derland vooral bij de kleinere
gereformeerde kerkelijke
groeperingen zijn."
De Gereformeerde Kerken,
met thans ruim 773.000 leden,
verliezen sinds de jaren '70
veel leden. Steeds minder ge
reformeerden bezoeken bo
vendien de kerkdienst, de ca
techisatie en de semi-kerkelij-
ke vereniging.
De tucht is nagenoeg geheel
verdwenen, de belijdenis is
min of meer buiten werking
gesteld. Er is een andere kijk
ontstaan op het ambt (dat in
middels is opengesteld voor de
vrouw) en op de structuur van
de gemeente. De kerk werd de
mocratischer en minder een
vormig. Ook de visie op de bij
bel veranderde: het boek kreeg
een 'menselijker' formaat en
was niet langer foutloos.
De landelijke organisatie van
de kerk groeide sterk. Profes
sionalisering, centralisering
en bureaucratisering deden
hun intrede. Sociologisch ge
zien gingen de Gereformeerde
Kerken mede daardoor steeds
meer lijken op andere grote
kerken. Vanaf de jaren zestig
werd contact gezocht met niet-
gereformeerde kerken, zowel
nationaal als internationaal.
De Gereformeerde Kerken zijn
zich met steeds meer terreinen
van de samenleving gaan be
zighouden. Dat wijst echter
niet op „een vergroting van de
reikwijdte van de godsdienst",
aldus Dekker. De kerken le
verden veel kritiek op de sa
menleving, maar tegelijkertijd
ontstond er een grote discre
pantie tussen de officiële op
vattingen en de opvattingen
van veel kerkleden.
Dat gereformeerden hun ge
loof willen betrekken op het
samenleven van mensen, is
volgens Dekker een van de
weinige constante factoren in
hun recente geschiedenis.
Hoewel zij veel typisch gere
formeerde kenmerken zijn
kwijtgeraakt, is er op dit punt
sprake van continuïteit en
handhaving van het eigen ka
rakter, schrijft de godsdiens
tsocioloog.
Dekker zelf is niet zo somber
over de toekomst van de Gere-'
formeerde Kerken. Maar dan
moeten ze wel „bewust uit
drukking willen zijn van het
dynamische kerkbeeld". Op
deze wijze zouden zij „kerke
lijk onderdak kunnen verle
nen aan mensen, wier gods
dienstige opvattingen en ge
loofsleven aan het veranderen
zijn, maar die desniettegen
staande in de gelegenheid ge
steld willen worden om in een
kerkelijke gemeenschap over
dat geloofsleven te reflecte
ren."
„Er dreigt namelijk in onze
Nederlandse samenleving een
groot gevaar", waarschuwt hij
tenslotte. Er is een sterke ver
mindering van traditionele,
geïnstitutionaliseerde gods-
Godsdienstsocioloog G. Dekker: „Voortbestaan gereformeerde ker
ken onherkenbaar veranderd"
FOTO: PERS UNIE
dienstigheid, maar dat bete
kent allerminst dat de gods
dienstigheid zelf verdwijnt.
„De kerken lopen het risico
datgene wat sociologisch ge
sproken altijd hun belangrijk
ste functie is geweest te verlie
zen, namelijk het vormgeven
aan en het bieden van de mo
gelijkheid tot het beleven van
de godsdienstigheid van de
mensen."
N.a.v. Dr. G. Dekker, De Stille
Revolutie; de ontwikkeling
van de Gereformeerde Kerken
in Nederland tussen 1950 en
1990. Uitgave Kok, Kampen.
ZURICH De rooms-ka-
tholieke theoloog Hans
Küng heeft paus Johan
nes Paulus II verweten de
dialoog met de joden te
blokkeren. Ondanks en
kele spectaculaire ont
moetingen met joodse or
ganisaties heeft de paus
theologisch noch politiek
een voor de toekomst be
langrijke bijdrage aan het
inter-religieuze gesprek
geleverd, schrijft Küng in
het Zwitserse weekblad
'Weltwoche'.
Küng noemt het „schandalig"
dat het Vaticaan nog altijd
geen diplomatieke betrekkin
gen met Israël heeft aange
knoopt. Küng, aan wie in 1979
de kerkelijke leerbevoegdheid
als hoogleraar aan de theologi-
Hans Küng
beroepingen Boff omzeilt kerkelijke censuur
Schoen met tekst uit de Koran
Diana Lewis uit het Engelse stadje Nottingham verkoopt schoenen waarop teksten zijn aangebracht uit
de Koran Niet iedere moslim is het daar mee eens en daarom werd een van haar zaken onlangs in brand
gestoken
FOTO: EPA
Nederlandse Hervormde Kerk
Beroepen te Barendrecht (buitengewo
ne wijkgemeente) A. Jonker te Stolwijk
Aangenomen naar Driebergen J.W
Arendshorst te Vroomshoop:
naar Rijssen(toez) (wijkgemeente 6) W
Meijer te Fort Macleod (Canada)
Gereformeerde Kerken
Aangenomen naar Hoofddorp drs. W.T
Knoeff te Maassluis;
naar Woerden J Hage te Maasland
Gereformeerde Kerken Vrijgemaakt
Beroepen te Neede H. van Veen te Loe-
nen-Abcoude en Weesp-Nigtevecht; te
Ommen G. Gunnink te Kralingse Veer-
/Krimpen aan den IJssel; te Daarler-
veen M de Meij te Creil en Nagele; te
Gees R. van der Wolf, kandidaat te
Gees
Christelijke Gereformeerde Kerken
Beroepen te Rotterdam-West A Baars
te Middeihamis
DEN HAAG - De Neder
landse Hervormde Kerk
heeft het Hervormd Be
raad Grote Steden opge
heven. De vier deelne
mende gemeenten (Am
sterdam, Den Haag. Rot
terdam en Utrecht) zijn
echter niet van plan het
onderlinge beraad te
beëindigen.
In een brief aan het breed mo-
deramen. dat het besluit tot
opheffing nam. zeggen de vier
gemeenten dat hieruit duide
lijk blijkt dat de synode zich
niet direct bezig wil houden
met het moeizaam verlopende
kerkewerk in de grote stedèn.
Gemeenten en kerkelijke wer
kers hebben nadrukkelijk be
hoefte aan steun, omdat zij
werken in een situatie vol pro
blemen. Het voortbestaan van
de kerk in de stad lijkt op het
spel te staan.
Het Beraad werd in 1983 offi
cieel door de Hervormde syno
de ingesteld. De grote steden
kennen specifieke problemen
die gelijktijdig en in grote om
vang voorkomen. Het grote
verloop van de bevolking,
waardoor in sommige binnen-
stadswijken de totale bevol
king in 25 jaar door verhuizing
is veranderd, heeft ook pijnlij
ke consequenties voor het ker
kelijk kader. Verder is de be
volkingsopbouw onevenwich
tig: veel eenpersoonshuishou
dens en bejaarden met boven
dien veel sociaal zwakkeren.
Ook worden ook de kerken ge
confronteerd met de groeiende
werkloosheid, de toenemende
criminaliteit, het huisvestings-
vraagstuk en de vragen van de
multiculturele samenleving.
Deze moeilijkheden zijn zo
groot dat de kerkeraden in de
grote steden enerzijds behoef
te hadden aan gezamenlijk
overleg en anderzijds aan een
(synode)beleid dat mogelijk
heden zou scheppen om ade
quaat op meestal nieuwe pro
blemen te reageren.
Enige jaren geleden bleek de
synode niet werkelijk bereid
de grote steden daadwerkelijk
te helpen, aldus de brief. De
meeste voorstellen van het Be
raad werden afgewezen met
het argument dat de noodzake
lijke vernieuwende aanpak
van het kerkewerk wel aan be
staande kerkelijke organen
kon worden opgedragen. Kort
geleden besloot het breed mo-
deramen definitief dat er geen
aparte plaats voor het Beraad
in de structuur van de NH
Kerk zou komen
De Haagse predikant H.R.
Smid zei op de synodezitting
in maart 1989 dat de grote ste
den er in de Hervormde Kerk
weinig toe doen. De situatie is
daar zo ernstig is dat ingrij
pende kerkordelijke wijzigin
gen nodig zijn. „Met de oude
Kerkorde uit 1951 kan de Her
vormde Kerk niet op weg naar
het jaar 2000 gaan. Waarom
worden wij zo afgeknepen?
Waarom kunnen wij onze gang
niet gaan?"
De voorstellen van het Beraad
om de deze gemeenten meer
armslag te geven, werden ech
ter grotendeels ontkracht door
de commissie voor kerkordelij
ke aangelegenheden KOA).
Het moderamen (dagelijks be
stuur) koos de kant van de
KOA
Het scenario voor de toekomst van Afghanistan dat it j
een al enkele jaren heeft voorspeld, is nu toch realiteit ge
den. Het communistische regime van president Najibull; i
ineengestort onder de druk van de moslim-rebellen. D«
van Najibullah heeft een machtsvacuüm doen ontstaan
de ideale voedingsbodem is voor de zo gevreesde verbro
ling van het land, zoals in Libanon is gebeurd. In plaats
de 'gezamenlijke' strijd van het verzet tegen de rege u
dreigt nu de strijd tussen de verschillende guerrillagrot j
in alle hevigheid los te barsten. Het aftellen naar de expl f
is nu begonnen. r
ZOLANG Najibullah aan de macht was, hadden de mo:
rebellen een gezamenlijk doel: het omver gooien van eei
gime dat zij zagen als een bedreiging voor hun traditio
macht en privileges. De communistische regeringen van
fizullah Amin, Babrak Karmal en Najibullah, en voorj
aanwezigheid van een honderdduizend man sterke So
bezettingsmacht, slaagden erin te verwezenlijken wat
wenlang onmogelijk was geweest: het verenigen vai
stammen. Als die gemeenschappelijke tegenstander de
tief verdwijnt, laaien de oude vijandschappen weer op.
De eerste aanwijzingen daarvan werden al duidelijk aa
toond na de terugtrekking van de laatste Sovjet-troepen i
bruari 1989. Algemeen werd toen de snelle ineenstorting
Najibullah's regime voorspeld, maar de totale onenigl
tussen de rivaliserende rebellengroepen en vooral de v
terrein te verhezen aan de anderen, hebben ertoe geleid
hij het nog drie jaar heeft volgehouden. Daarbij speelde
het feit mee dat Najibullah, ondanks de terugtrekking va
Sovjets, nog altijd kon rekenen op wapenleveringen en a
re materiële en financiële steun. Met het einde van de So
unie kwam er ook een eind aan de wapenleveranties. De
sident tekende zijn vonnis wellicht met de aanvaarding
een voorlopige overgangsraad onder auspiciën van de M
nigde Naties. Voor de opstandelingen was dat de sterksti
vestiging hoe zwak de president feitelijk stond.
Het verdwijnen van Najibullah neemt een belangrijke
dernis weg voor een regeling van de crisis rond Afghani
onder leiding van de Verenigde Naties. Terzelfdertijd m
zijn vertrek die oplossing echter veel moeilijker. Nu de i
lim-rebellen de macht voor het grijpen hebben, zullen zij
erg geneigd zijn die te delen met hun vroegere tegens
ders. De uitvoering van het VN-plan wordt daardoor on
mijnd en dat voorspelt op termijn weinig goeds voor de[j
komst van Afghanistan. De democratische overtuiging j,
de verzetsgroepen is hoogst twijfelachtig. Zo zijn er fuw
mentalistische groepen die vastbesloten zijn in het landk
theocratische maatschappij naar het voorbeeld van Irafa
vestigen.
De waarnemend president van Afghanistan, Abdul Hatf
bereid de macht over te dragen aan een overgangsregej,
van het verzet. Hij stelt daarbij wel als voorwaarde dat
verzet zich eerst moet verenigen en samen een regering ix
vormen waaraan de macht kan worden overgedragen/!
commandant van de grootste verzetsgroep, Ahmad Shahp
sud, wil dat de politieke leiders van het verzet in Pakistal
vóór morgen eens worden over de samenstelling varf
overgangsregering. Hij ondervindt vooral sterke tegensi
van de fundamentalistische Hezb-i-Islami-leider Hekmaf
Een bittere confrontatie tussen de twee strijdgroepen isL
moedelijk maar een kwestie van tijd. Niemand zal een tf
plengen om het verdwijnen van het gehate communist#
regime van Najibullah. Maar wat Afghanistan wacht, zir
zeker niet beter uit. L
sche universiteit te Tübingen
werd ontnomen, reageert op de
kritiek dat hij uit rancune in
zijn nieuwste boek de verdien
sten van de paus op het gebied
van de joods-christelijke dia
loog heeft gekleineerd.
Küng herinnert aan de „theo
logisch bedenkelijke" toe
spraak van de paus in het vroe
gere concentratiekamp Ausch
witz tijdens diens bezoek aan
Polen in 1979. De rede was een
„lofprijzing van het christelijk
martelaarschap", maar het lij
den van de joden werd nauwe
lijks genoemd. Küng verwijt
de paus vooral dat hij Ausch
witz als het „Golgotha van
onze tijd" heeft beschreven en
zo het vernietigingskamp „van
begin tot einde voor het chris
tendom heeft ingepalmd". Dat
de christenen medeschuldig
zijn aan het antisemitisme
kwam de paus niet over de lip
pen, schrijft Küng.
RIO DE JANEIRO - De Braziliaanse bevrijdingstheoloog Leo
nardo Boff wil zijn nieuwste boek bij een niet-katholieke uitge
verij publiceren nadat het aartsbisdom Sao Paulo geen toestem
ming had gegeven voor publikatie bij een rk uitgeverij. Dit be
richtte de krant Folha de Sao Paulo.
Daarmee overtreedt de 53-jarige Franciscaan een censuurmaat-
regel van het Vaticaan uit 1984. Sindsdien mag hij alleen met
toestemming van zijn overste publiceren.
Het aartsbisdom had bezwaren tegen de wijze waarop Boff in
'Latijns-Amerika: van de verovering tot de herevangelisatie' de
minachting weergaf van de RK Kerk voor andere culturen bij de
kerstening van het continent. Boff kreeg in 1985 van het Vati
caan een spreek- en schrijfverbod voor een jaar opgelegd. Nadat
hij vorig jaar mei door de kerkelijke autoriteiten als hoofdredac
teur van een rk tijdschrift was afgezet, besloot Boff een sabbats
jaar op te nemen. Hij heeft onder meer in Duitsland en Zwitser
land gastcolleges gegeven. Een uitnodiging om begin mei op de
manifestatie van de Acht Mei Beweging te spreken, heeft hij ech
ter afgewezen.
Zo wees de synode het voorstel
af om de taak van de predikant
periodiek te herzien. Die zou
dan te veel lijken op een gewo
ne arbeidsovereenkomst tus
sen een werkgever en een
werknemer. Daardoor zou de
kerkordelijk vastgelegde „vrij
heid van het ambt van dienaar
des Woords" worden aange
tast, aldus de KOA.
Toen de Kerkorde in 1951 werd
opgesteld, was de predikant de
belangrijkste figuur in de
kerk, aldus ds. Smid. In het
jaar 2000 zijn dat de gemeente
en het gemeentelid. „Is het
niet mogelijk van een domi-
neeskerk over te stappen op
een vrijwilligerskerk?"
Uitgave: Westerpers bv (maakt deel uit van Sijthoff Pers bv).
Kantoor redactie: Apothekersdijk 34, Leiden
Kantoor advertentie- en
abonnementenafdeling: Stationsweg 37, Leiden.
Telefoon:
Telefax:
Postadres:
Hoofdkantoor:
Telefoon:
Telefax:
Postadres
Alle kantoren zijn op
maandag tót en met
vrijdag geopend van
08 30 tot 17.00 uur
Directeur/hoofdredacteur: J. Leune.
Adjunct-hoofdredacteur: J Timmers
-122 244.
071 - 134 941
Postbus 112300 AA Leiden
Koopmansstraat 9. 2288 BC Rijswijk
070 - 3190 933
070 - 3906 717
s 9. 2501 CA Den Haag
Secretariaat directie/hoofdredactie (tel 070 - 3190 808) L van Koot
4 046/047/48/49) G - J Onvlee (chef-redactei
Binnen- en buitenland, financiën en economie (tel: 070 - 3190 815)
A van Rijn (chef). W Bunschoten, drs C van Haersma Buma, A van Holstein.
E Huisman, H Jansen, drs J van Leeuwen - Voorbij. R de Roo. drs K Veraal
Sport (tel. 070 - 3190 826): F Werkman (chef). P Alleblas. D Dijkhuizen,
R. Langeveld, drs. H.-F. Ruijl.
Kunst/rtv (tel. 070 - 3190 834): G. Ansems (coördinator), B Jansma, H Piet.
Geestelijk leven (tel 070 - 3190 835): L. Kooistra, drs. P van Velthoven
Foto (tel. 070 - 3190 838) M. Konvalinka (chef) en S. Evenhuis.
Opmaak (tel: 070 - 3190 831) Ch Bels (chef), A de Bruijn, W Diekstra, L Hen
J Hofmeester. C de Kier, H Nieuwmans. H Schneider
Redactie-secretaresse (tel 070 - 3190 819) T Kors
De Leidse Courant maakt verder gebruik van de diensten van
- freelance-medewerkers en -correspondenten in zijn verspreidingsgebied,
- de parlementaire redactie en de nieuwsdienst van de Stichting Pers Unie. e
dactioneel samenwerkingsverband van negen regionale kranten in Nederlarx
België De algemene verslaggevers van Pers Unie zijn H. Leber, drs K Swiei
M van de Ven en P Vogels De parlementaire redactie bestaat uit R in 't Hoi
(chef), H. Bijleveld, D. Hofland, P Koopman, D van Rietschoten en K. va
- het Algemeen Nederlands Persbureau en buitenlandse persbureaus,
- de volgende correspondenten in het buitenland, drs D J van den Bergh
(Peking), drs H Botje (Tunis), A Courant (Athene). R Hasselerharm
(Johannesburg), drs A Heerinq (Rome), B van Huët (Londen). M de Konind
(Washington). F Undenkamp (Sao Paulo). B Schampers (Brussel), W Voordo
(Londen), drs R Vunderink (Moskou). W Werkman (Jeruzalem), G van Wijl»
(Belgrado). F Wijnands (Bonn), J Wijnen (Brussel)
De Leidse Courant heeft als lid van de Stichting Pers Unie de exclusieve vertaaM
publicatierechten van The Times en The Sunday Times of London Vertaalster I
M de Cocq.
Abonnee-service
Telefoon: 071 - 313 677 op ma. t/m vr. van 08.30 tot 17.00 uur
Nabezorging
Telefoon 071 -122 248 op ma t/m vr. van 18.00 tot 19 00 uur, op za. van 14 OOI
15 00 uur.
Abonnementsprijzen (inclusief 6% btw)
Bij automatische betaling
per maand 27,00
per kwartaal 79.80
per jaar 312.65
Bij betaling per acceptgirokaart
per maand 28.20
per kwartaal 82.80
per jaar 318.65
Het abonnementsgeld dient vooruit te worden voldaan.
Advertenties
Informatie en tarieven over advertenties tel 071 -141 905
Telefax voor uitsluitend advertenties 071 -140 680
Voor uitsluitend het doorgeven van advertenties kantoor Rijswijk 070 -
Bankiers
ABN/AMRO BANK NV 473 575 515
POSTBANK 663 050
