Marktkoopman Rob de Nijs
blijft verborgen verleider
AVRO's 'Fort Boyard' neemt bezit van Hans Schiffers
I
Duitsland kiest vertrouwde
namen voor Songfestival
Chinese poezie op
Poetry International
CeidócSouoant
KUNSTRTV
Zes nominaties voor AKO Literatuur Prijs 1992 EO over twee televisienetten
Aandacht
voor
zwaluwen
WOENSDAG 1 APRIL 1992
AMSTERDAM - De jury van de
AKO Literatuur Prijs 1992 heeft gis
teren in Amsterdam de zes genomi
neerden voor de prijs bekendge
maakt. Aan de prijs, die op 12 mei in
de hoofdstad wordt uitgereikt, is een
bedrag van 50.000 gulden verbon
den. De zes geselecteerde auteurs
Jijn Nico Dros ('Noorderburen'), Eric
de Kuyper ('Grand Hotel Solitude').
Margriet de Moor ('Eerst grijs dan
wit dan blauw"), Nelleke Noorder-
vliet ('Het oog van de engel'). Jacq. F.
Vogelaar ('De dood als meisje van
acht') en Joost Zwagerman ("Vals
licht).
De jury heeft de zes genomineerden
geselecteerd uit 188 titels die tussen
februari en december 1991 zijn ver
schenen. Eind februari verscheen
een zogenoemde longlist van 21 ti
tels die de jury bij wijze van experi
ment presenteerde.
Juryvoorzitter dr. W. Duisenberg,
president van de Nederlandsche
Bank. noemde zyn voorzitterschap
een „fascinerende ervaring", die
hem onder meer tot lezen dwong.
Naast Duisenberg bestond de jury
uit Maarten 't Hart (auteur), prof.dr.
Elrud rbsch (hoogleraar algemene li
teratuurwetenschap aan de Vrije
Universiteit van Amsterdam drs.
Gerda Meijerink (critica, vertaler en
auteur) en Jos Borré (criticus).
Van de dit jaar geselecteerde auteurs
is Jacq. F. Vogelaar eerder genomi
neerd met zijn boek 'Terugschrijven'
(1988), evenals Margriet de Moor met
'Op de rug gezien' (1989).
De AKO Literatuur Prijs werd in
1987 voor het eerst uitgereikt aan J.
Bernlef voor zijn roman 'Publiek ge
heim'. Vorige jaar won F.P. Thomése
de prijs voor zijn debuut 'Zuidland'.
Andere prijswinnaars zijn Geerten
Meijsing met 'Veranderlijk en wis
selvallig' (1988) en Brigitte Raskin
voor 'Het Koekoeksjong' (1989).
De prijs is in eerste instantie bedoeld
voor Fictief literair Nederlandstalig
proza. Vorige jaar beperkte het be
stuur van de Stichting AKO Litera
tuur Prijs tot de categorie tot non-fic
tie, onder meer omdat de jury titels
uit zeer verschillende categorieën
moest beoordelen. De jury had wel
de mogelijkheid een non-fictieboek
ie nomineren. Van dat recht is geen
gebruik gemaakt, aldus Duisenberg.
HILVERSUM - De Evangelische
Omroep is bereid de uitzendingen
over Nederland 1 en Nederland 2 te
spreiden. Dat heeft een woordvoerder
van de EO gisteren verklaard. Voor
waarde daarbij is wel dat de omroep
op beide zenders twee volwaardige
plaatsen krijgt. De EO wil niet op
nieuw 'bijwagen' worden. De omroep
wil in dat geval de eerste keus bij de
verdeling van de uitzendavonden. De
EO blijft overigens voorstander van
ongedeelde plaatsing. Bij voorkeur
op Nederland 1. AVRO, KRO en
NCRV hebben eerder al laten weten
dat de EO niet welkom is. Plaatsing
op het tweede net vraagt een verhui
zing van de VARA. Verdeling van de
EO maakt het niet noodzakelijk de
VARA naar het derde net te verhui
zen en zou het programmapakket van
NOS grotendeels intact laten.
Bij een dergelijke verdeling zou het
NOS-bestuur tegemoet kunnen ko
men aan de wensen van programma
makers van de VPRO. Zij schrijven in
een brief aan de NOS voorstander te
zijn van één net met een ongedeelde
NOS. Volgens de programmamakers
dreigt een besluit dat lijnrecht ingaat
tegen de ideeën en belangen van de
VPRO als publieke omroep. Zij zijn
verontrust dat de nieuwe indeling
omroepen van volstrekt verschillen
de signatuur zal dwingen tezamen
één net te vullen. Daarmee zou de
kans verkeken zijn drie duidelijk ver
schillend geprofileerde tv-zenders te
creëren.
Hartslag. Concert van Rob de Nijs
de Springband. Nederlands Congres
gebouw. Oen Haag. Gisteravond.
Idoor
HANS PIET
Hoe gênant is het om als
man met je vrouw of
vriendin mee te moeten
naar een concert van Rob
de Nijs? Behoorlijk hin
derlijk, maar voor de lieve
vrede moet je soms wat
over hebben. Het pro
bleem is niet zo zeer, dat
je niet aan haar wens tege
moet wilt komen als wel
die De Nijs. Hij kan echt
wel zingen, maar doet dat
uitsluitend voor zijn vrou
welijke fans. Als man sta
je gewoon een beetje in de
kou.
Vandaar dat de mannen die er
gisteravond in een vrijwel uit
verkocht Nederlands Congres
gebouw in Den Haag bij waren
duidelijk een minderheids
groepering vormden. Ze zaten
schuchter weggedrukt in de
kussens en lieten het soms ge
passioneerde geweld gewillig
over zich heenkomen. Rob de
Nijs trad ondertussen op als
verborgen verleider. En met
succes. Zijn uiterst suggestie
ve tussendoortjes prikkelden
het vrouwelijke temperament.
De show. die voor het grootste
deel rechtstreeks door de
ZOBA (een van de twee Haag
se ziekenomroepen) werd uit
gezonden, droop van de (muzi
kale) hartstocht. Die passie
werd overgoten met een flin
terdun laagje echt leven door
het kordon bloemen-brengers
dat met drie zoenen naar huis
mocht. Maar, voor Rob de Nijs
bleef het amusement. Zelfs
toen hij een meisje uit het pu
bliek innig in zijn armen sloot
voor een dansje tijdens 'Malle
Babbe'.
De zanger maakt overigens
met veel vakmanschap de
kreet, dat hij het publiek wat
hart-versnellers zal toedienen,
volledig waar. Hoewel het eer
ste deel van het honderd vijfen
dertig minuten durende optre
den, beduidend beter is dan de
tweede helft, gaat de zaal tegen
het einde ouderwets uit zijn
dak. Tegen die tijd gooit Rob
de Nijs alles wat hij nog aan ei
genwaarde in huis heeft, over
boord en gaat hij zichzelf als
een marktkoopman aan de
man brengen. ..Tien minuten
na dit optreden ben ik in de hal
om foto's van een handteke
ning te voorzien. En dan kun je
ook al mijn ceedee's kopen",
laat hij het publiek weten.
'Hartslag' zou een van de bete
re keuzen in een avondje uit
zijn, als Rob niet had gemeend
een ode aan Elton John en Ber-
nie Taupin te moeten brengen.
Hij kan dat materiaal gewoon
niet aan. En dat wordt hele
maal op een pijnlijke manier
duidelijk als hij percussionist
Eddie Conard voor het voet
licht haalt. De Amerikaan
blaast Rob de Nijs volledig van
het podium met zijn zang tij
dens 'Don't Let The Sun Go
Down On Me'. Gelukkig krijgt
Rob nog even de tijd dat vlekje
weg te werken, door sterke uit
voeringen van hits als 'Dag,
Zuster Ursula' en 'Jan Klaas-
sen de Trompetter' neer te zet
ten.
In het eerste deel van de show
staat zijn elpee 'Hartslag' cen
traal en combineert hij de op
gewonden blijdschap in het
snellere materiaal met de be
wogen sentimenten in de bal
lades. Heel uitgebalanceerd
komt het over het voetlicht. In
dat eerste uur straalt Rob het
meest en mag ook zijn groep
met gitarist Ferry Lever, basgi-
tarist Kees den Hoed en saxo
fonist Kees ten Dam de sterren
van de hemel spelen. Dat het
daarna even duurt voordat
Rob weer op volle sterkte spet
tert, is pijnlijk, maar kan de
vreugde toch niet helemaal
drukken.
Rob de Nijs suggestieve tussendoortjes..
I FOTO: JET BELGRAVER
De sleutels van Fort Boyard. Zeven
delig spelprogramma. AVRO-televl-
sle. Nederland 1 om 18.54 uur. Don
derdag.
Idoor
HANS PIET
HILVERSUM - Dat pre
sentator Hans Schiffers in
het zevendelige spelpro
gramma 'Fort Boyard'
glanst, dankt hij aan een
geluk bij een ongeluk. Bas
Westerweel, die de vorige
reeks voor zijn rekening
nam, stond op het punt va
der te worden, precies in
de periode dat de opna
men in Frankrijk zouden
plaatsvinden.
Aangezien Bas en zijn vrouw
een jaar eerder een doodgebo
ren kindje hadden gekregen,
wilde de AVRO-presentator
zijn vrouw bij de bevalling bij
staan. „Dus belde 'Fort Boy-
ard'-eindredacteur F.nno van
Tulder mij. Bas en ik hebben
namelijk een beetje dezelfde
geschiedenis bij de AVRO. We
zijn allebei jong binnengeko
men". aldus Hans Schiffers.
„Gemakkelijk was het opne
men van de reeks niet. Het
was. vorig jaar juli, mijn eerste
grote televisie-project. Dat ik
er zonder noemenswaardige
kleerscheuren vanaf ben geko
men. heeft te maken met het
feit dat ik niet op de camera
hoefde te presenteren. Je stort
je op de teams en dat wordt
door de camera's geregi
streerd. Ze dansen als het ware
om het gebeuren heen. Hoewel
het een overweldigende ge
beurtenis blijft, is mijn voor
deel dat het zich afspeelt in
een prachtig decor, op een im
ponerend fort. in spannende
cellen en met leuke kandida
ten. Ik kan dus heel rustig
mijn werk doen. Bovendien is
het televisie waarin je niet di
rect zelf straalt, dat doen de
kandidaten".
..Mijn taak is ze te begeleiden.
Ik laat ze niet onvoorbereid
een cel binnenstappen. Dat is
veel te gevaarlijk. Het zijn
heus geen lichte opdrachten
die de kandidaten moeten vol
brengen. Als je naar de televi
sie kijkt, lijkt het misschien
makkelijk, maar de deelne
mers moeten heel wat in huis
hebben, zeker fysiek. Ze mo
gen geen hoogtevrees hebben
en moeten over een berencon
ditie beschikken. Daar worden
ze ook op geselecteerd. Bij die
mensen vergeleken, ben ik
een hark. Ik ben niet zo'n spor
tief type. al heb ik mij wel voor
bereid door wat te zwemmen
en wat oefeningen te doen.
Maar wie naar 'De sleutels van
Fort Boyard' kijkt, zal al snel
merken dat ik geen sportman
ben".
„Toch was het een vreselijk
leuk programma om te doen.
ook omdat ik wel eens wat an
ders wilde dan radio-program
ma's maken. Dat heb ik al zo
lang gedaan. Televisie is een
heel ander medium en wie wil
er niet naar Frankrijk om zo'n
mooie televisie-serie op te ne
men? Het is een belevenis, die
ik mijn leven niet meer zal ver
geten".
„Hoewel iedereen al snel een
oordeel over je heeft, als je een
maal met je gezicht op televi
sie bent geweest, is de belo
ning groter. Je kunt je op de ra
dio helemaal uit de naad wer
ken zonder dat de luisteraar
het merkt. Bij televisie is dat
anders. Door zijn vooraan
staande rol wordt alle energie
die je erin stopt beloond. Ik
heb 'Boggle' gedaan en dat is
maar een gewoon televisie
spelletje, toch was ik plotse
ling het gesprek van de da£. Ik
vind radio maken een heerlijk
vak, maar bij televisie Wordt de
energie die je erin stopt meer
beloond. Wat dat betreft, zou ik
best wat meer met mijn ge
zicht op televisie willen, hoe
wel ik 'Fort Boyard' in dat ver
band niet zie als een sollicita
tie-brief. Je wordt acht dagen
volledig opgeslokt door deze
miljoenenproduktie. De krant
lees je niet. Het enige waarmee
je bezig bent, is het slagen van
de reeks. Ik doe overal mijn
best voor, ook voor mijn radio
programma's. Daarbij stel ik
hoge eisen aan mijzelf. Zo ben
ik nu eenmaal".
Slangenkuil
.Als ik terugkijk naar de afle
veringen dan valt mij vooral op
dat ik heel erg geïmponeerd
ben door wat er gebeurt. Zo'n
slangenkuil bij voorbeeld,
waar je iemand naar binnen
moet sturen. Het hele spel
neem bezit van mij, merk ik,
waardoor ik niet echt aan het
presenteren ben. Ik had op een
gegeven moment helemaal
niet meer in de gaten dat die
camera's er waren. Het gebeur
de gewoon allemaal en dan sta
je net zo hard mee te juichen
als die vier kandidaten een
nieuwe sleutel te pakken heb
ben. Het heeft natuurlijk iets
raars als je zit te kijken. Van
een presentator verwacht je
toch een zekere afstand, maar
die zit er deze rit helemaal niet
in. Ik denk dat ik een volgend
keer veel meer in de rol van
presentator het fort zou betre
den".
„Maar of er een derde seizoen
komt, is nog onduidelijk. Het
is namelijk een heel duur pro
gramma en de Fransen hebben
de neiging elk jaar meer geld
te vragen. We hebben niet voor
niets samen met de Vlamingen
opgenomen. De Duitsers en
Zweden zijn al met het pro
gramma gestopt".
Competitie-element
„Door de samenwerking met
de BRT is er een extra compe
titie-element bij gekomen. De
kijker ziet zowel Nederlanders
als Vlamingen door het beeld
rennen, al legt elk team het
parcours in tegenovergestelde
richting af. Wie de meeste
sleutels verzamelt, mag het
eerst aan de groepsopdracht
beginnen. Die groepsopdracht
is nieuw dit jaar. Daarbij gaat
het vooral om de samenwer
king. Niet een kandidaat maar
de hele groep moet een cel be
spelen. Die groepsopdracht is
in elk programma anders. De
ene keer moeten ze, terwijl ze
aan elkaar zitten vastgeke
tend, in een donkere kelder op
zoek naar sleutels en andere
keer moeten de kandidaten
langs een gladde wand naar
boven zien te komen. Er is ook
een proef met een kabelbaan,
waarbij ze naar een schip, dat
op zee ligt te dobberen, moeten
zien te komen. Wie uiteinde
lijk de minste sleutels heeft,
moet de dodensprong maken,
dus met een elastiek om het
middel van de bovenkant van
het fort naar een sleutel in zee
duiken. Die proefschat levert
tweeënhalfduizend gulden op.
Doordat er een cameraatje aan
hun voorhoofd zit bevestigd,
krijg je prachtige televisie. De
winnaars mogen de bekende
schatkamer doen".
Leuk
„Hopelijk levert het competi
tie-element - wie zijn sneller;
de Vlamingen of de Nederlan
ders - boeiende televisie op.
Het was in elk geval zo dat ik
tijdens de opnamen een beetje
een hekel had aan Alexandra
Potvin (de presentatrice van
de BRT). Dat competitie-ele
ment neemt toch bezit van je.
Maar achter de camera's klikte
het wonderwel tussen Alexan
dra en mij. Hoe moet ik dat uit
leggen... Het was leuk. Zij is
ook niet zo'n sportieve dame,
die handicap hadden we ge
meen. Je ziet ons beiden over
het fort strompelen. In de wei
nige vrijetijd die we hadden,
zijn we veel met elkaar opge
trokken. Zij is ook de enige
met wie ik nu nog steeds con
tact heb".
door KLAAS DE JONG
Er leven in Nederland veel onbekende, vergeten,
dichters. Dat komt in de eerste plaats doordat er
in verhouding niet zoeveel poëzie wordt gelezen.
Helaas: want men mist er veel aan. Maar verder
zijn er nogal wat dichters die goed, soms zeer goed
werk publiceren maar door „de grote pers" niet
worden opgemerkt. Ze zitten bij de verkeerde
uitgever of, wat ook nogal eens voorkomt, hun
bundels worden gepubliceerd door uitgevers, die
als christelijk te boek staan. Het is nu eenmaal bij
nogal wat recensenten een vaststaand gegeven
dat gedichten waaraan je kunt merken dat de
dichter een christen is, geen niveau kunnen
hebben. Ze scheren ze allemaal over de kam van
vrome versjes die kwalitatief onder de maat zijn
en negeren ze dus. Zo sterk heeft dat gewerkt dat
een aantal dichters een als Christel ijk te boek
staande uitgeverij hebben verlaten omdat ze geen
aandacht kregen. Toen ze hun volgende bundel bij
de Arbeiderspers uitgaven, waren die aandacht
en waardering er wel.
Met name bovenstaande feiten hebben Hans
Werkman, onder andere bekend als criticus en als
biograaf van Willem de Merode ertoe gebracht
met een nieuwe poëzie-reeks te starten onder de
naam Zwaluwreeks. De serie wordt uitgegeven
doorMerweboek, Postbus 217,3360 AE Sliedrecht.
Er zijn tot dusverre (sinds 1990) acht deeltjes
verschenen. Hans Werkman in 1990): De
Zwaluwreeks is gestart omdat het ons een doorn
in het oog was, dat verschillende goede dichters
niet met een bundel konden komen. Hoewel de
meeste auteurs christendichters genoemd kunnen
worden, is dit geen voorwaarde voor opname in
de reeks. Dezer dagen heb ik een vijftal bundels
doorgelezen. Het meeste van wat ik onder ogen
kreeg vond ik van redelijk niveau, in elk geval
waard om gepubliceerd te worden. In de meeste
bundels zit een aantal uitschieters. Het
„christelijke" wordt er zeker niet met de haren
bijgesleept, integendeel: men is daar zeer sober en
voorzichtig mee. De levensbeschouwing komt,
evenals bij dichters van niveau die andere
levensopvattingen hebben, heel functioneel aan
de orde. Zo hoort het en ook zo kan poëzie een
belangrijke uitingsvorm zijn. Ik las
achtereenvolgens 'Toch maar de tuin geruimd'
van Henk Knol, 'Kamers en suite'van Anne
Schipper, 'Recent' van LeendertJ. van den
Hengel, 'Scheepspapier' van Frank Daen en
'Voorbij mijzelfvan P. van Klaveren. Het zijn
heel verschillende dichters. Als je hun verzen leest
ontdek je gaandeweg vijf verschillende levens.
Daarbij zijn er nogal wat gedichten bij die een
geheim hebben datje pas na herhaaldlezen
ontcijfert. De meeste gedichten van P. van
Klaveren zijn kort en rijmloos. Compact en
geladen daardoor met treffende korte beelden.
Zoals: „De nacht is een vlakte met rails,/stemmen
liggen plat op de tegels,/zigzaggen de portieken
in". Soms vond ik een beeld, regel wel eens wat te
gezocht duister. Nogal wat verzen zijn gewijd aan
de overleden vrouw van de dichter. Zoals d it
titelvers: 'Voorbij mijzelf. „Hoe bewijs ik/mijn
schoon gelijk,/als niets meer te bewijzen is,/omdat
alles gelijk is?/Om 't even langs de evenaarl-een
traan langs de meridiaan-Uk ben er niet meer bij".
Wel heel anders zijn de gedichten van Leendert J.
van den Hengel. Zo qua vorm: er zijn nogal wat
sonnetten bij. Maar ook de inhoud is zeer di vers.
Enerzijds puntige „praatpoëzie"in alledaagse
taal, soms geestige hekeldichten. Wel eens wat te
geconstrueerd met al die doorlopende regels, maar
zeker aansprekend. Daarnaast meer lyrische
gedichten. De verzen van Anne Schipper zijn het
sterkst als hij schilderend bezig is. Zoals in deze,
al veel geciteerde regels uit het gedicht 'Aquarel
van Veere': „God houdt even het papier/schuin en
een druppel/kleurenpracht loopt uit/ en trekt over
Walcheren/een regenboog".
Minder is hij als hij alledaagsheid schildert, heel
goedals hij zijn fantasie functioneel ruim baan
laat, zoals in het titelgedicht 'Kameren suite'.
Frank Daen is een oude bekende in dichterland.
'Scheepspapier. Een Winterreis' is zijn achtste
bundel. De dichter is oud geworden en ziet het
eind van de reis in zicht, in de winter als
levensfase. Hij heeft in zijn leven vele reizen -
gemaakt en met als titel 'Eind inzicht' dicht hij
treffend: „Die staat op het achterdek/en staart
langs de melkwitte banen/geeft God zijn jaren
terug". Ook weer gedichten om goed té lezen en het
thema in de gaten te houden om de mens in de
dichter te herkennen. Tenslotte Henlc Knol. Bij
hem trof ik nogal wat niet zulke eenvoudige
gedichten aan, die als je de sleutel tot het geheim
had ontdekt uiterst boeiende zaken onthulden.
Daarbij is een specialiteit het verbinden van
essentiële gedachten met heel gewone dingen.
Neem de titel: 'Toch maar de tuin geruimd',
genomen uit een gedicht met als titel 'Een
weekend'. Bij lezing blijkt het te gaan over Goede
Vrijdag, Stille Zaterdag en Pasen. Het begint zo:
„Tegen vieren vrijdagmiddag krimpt de lucht/
uiteen. Het is gebeurd, eindelijk vrij./Het wordt
een stille zaterdag, haast doods/van achterhaalde
rust./Toch maar de tuin geruimd". En het eindigt:
„De eerste dag. Een antilichaam in de woekering
van tijd./de klok kan zeventig maal zeven keer
vooruit".
door
RENE DE COCO
HILVERSUM - "Wind' gaat
op herhaling. Deze groep, die
in 1987 (West-)Duitsland al ver
tegenwoordigde op het Eurovi
sie Songfestival in Brussel,
won deze week voor de tweede
maal de Duitse finale en verde
digt op 9 mei in Malmö de
(Groot-)Duitse kleuren Met
het liedje "Traume sind fiir
Alle da' veegde de groep in
Maagdenburg de vloer aan met
de concurrentie De uitzending
van Wind is niet het enige her
halingseffect in de Duitse in
zending van dit jaar. Het liedje
zelf is namelijk geschreven
door Ralph Siegel (melodie) en
Bernd Memunger (tekst), die
al zo'n vijftien jaar in de Duitse
voorronde staan en die ook
vele malen hebben gewonnen.
Tien jaar geleden haalden ze
ook de Europese titel binnen
met het succeslied 'Ein bis-
schen Frieden', uitgevoerd
door Nicole.
Ook van een aantal andere lan
den is inmiddels bekend ge
worden wie ze afvaardigen
naar Zweden. Nederland
stuurt, zoals we eerder meld
den. Humphrey Campbell die
samen met zijn broers in Mal-
mo "Wijs me de weg' van Ed
win Schimscheimer vertolkt
(helemaal aan het eind van het
programma, als 23e land). In
België is de Franstalige om
roep weer aan de beurt om de
vertegenwoordiging van het
tweetalige land te verzorgen.
De RTBF stuurt zangeres Mor-
ganc met 'Nous on veut les vio-
lons'.
Voor Portugal komt Dina met
'Amor de agua fresca', voor
Malta komt Mary Spiteri met
Tfaüjel ckejken' ('Little child'),
voor Finland komt Pave Maih-
nane met 'Yamma yamma'.
voor Zwitserland komt Geral-
dine Olivier met 'Soleil soleil',
voor Denemarken komen Lot
te Nilsson Kenny Lubcke
met 'Alt det som ingen ser';
Zweden zelf zet Christer
Björkman in met 'I morgon ar
en annan dag' ('Morgen is er
een anderedag').
Groot-Brittannié houdt onder
de titel 'A song for Europe' vrij
dag zijn voorronde, waarin alle
acht liedjes worden gezongen
door de Welshman Michael
Ball. De presentatie is traditio
neel in handen van Terry Wo-
gan (BBC1,20.00-20.40 uur).
Rainer Höglmeier en Petra Scheeser van de Duitse groep 'Wind'.
I FOTO EUROPEAN PRESS
ROTTERDAM - Het
dichters- en gedichtenfes
tival Poetry International
in Rotterdanm besteedt
dit jaar extra aandacht aan
Chinese poëzie.
Op het festival, dat voor de
23ste keer wordt georgani
seerd, lezen veertig dichters en
dichteressen voor uit hun
werk. Acht van hen komen uit
de Volksrepubliek China of uit
Taiwan. Het gaat om Mang Ke.
Bei Hua en Tong Wei uit de
Volksrepubliek, Lo Fu en Ya
Hsien uit Taiwan en de inmid
dels buiten die landen wonen
de Gu Cheng, Wang Jiaxin en
Zai Yongming.
Aan het festival wordt verder
deelgenomen door onder an
deren de Amerikaan John Ash-
bery, de Ier Seamus Heany, de
Roemeense Ana Blandiana en
de Bulgaarse Blaga Dimitrova.
Ook komen drie dichters die
eerder het Poetry Eregeld kre
gen. dat jaarlijks wordt toege
kend aan een wegens zijn werk
repressief behandeld dichter.
Dat zijn de Chinese dichter
Song Lin. uit Malawi Jack Ma-
panje en uit Egypte Muham
mad Afifi Mattar.
Het vertaalproject is gewijd
aan de poëzie van de Russisch
Tsjoevasische dichter Gennadi
Ajgi. die internationaal grote
bekendheid geniet maar pas
sinds kort in eigen land kan
publiceren. Poetry speelt zich
van 13 tot en met 20 juni af in
De Doelen in Rotterdam. Van
20 tot en met 22 juni is aanslui
tend in Enschede 'Poetry on
the Road'.
