et Residentie Orkest is een „winnend team" "finali Henny Vrienten: „Angst is een van mijn drijfveren" 27 2( ZATERDAG 28 MAART 1992 Directeur Bert van den Akker vol vertrouwen in de toekomst vasadoor tveM ADR1AAN HAGER 'actrl oor DEN HAAG Er lijkt geen ge- bladjikkiger en tevredener mens op H(jeze wereld dan Bert van den ooofkker, sinds september 1990 al- te ziFmeen directeur van het Resi- noelentie Orkest. Hij straalt en kledLndert als hij het over zijn or- drai%st heeft, spreekt over concer- in die voor iedereen een feest loeten worden en is vol optimis- 1e als hij naar de toekomst kijkt, ortom, binnen de muren van de jiton Philipszaal in Den Haag sprake van rozegeur en mane- :hijn, van zon aan een onbe- tolkte hemel. Ie H« talrijfe bliksemschichten en donderbuien de organisatie lijken te zijn kapirerged reven. Zijn er dan nergens leer wolken of wolkjes? „Het gaat in- «rdaad goed met het Residentie Or- deitst", aldus Van den Akker vol overtui- cht Ing. „Zoals bekend zijn met Jevgeni oalsletlanov als chefdirigent en met Ber- rdasard Jacobson als artistiek leider twee en «langrijke posten vervuld. Zij kunnen |ht twee goudvissen genoemd worden, i al tfen minste zo belangrijk is dat het pu- weer vertrouwen in ons krijgt. In bedt lopende seizoen lag de abonnemen- e levjnverkoop al zevenentwintig procent elegpger dan in het vorige seizoen, de los- j-kaartverkoop is aanmerkelijk geste un en de gemiddelde zaalbezetting bij ncerten door het Residentie Orkest zesentachtig komma drie procent. Ja, eid ben enthousiast en tevreden", eikbfatuurlijk is een deel van het publiek hi e ellende uit het nabije verleden nog i :t vergeten. Het geharrewar en de in- ne ruzies die in geuren en kleuren ar buiten kwamen hebben veel eds raad gedaan, maar, en dat is bijna on- wor looflijk, het orkest is blijven spelen, e wiel je voor, eerst twintig jaar proble- eer en met een concertzaal en het nood- celijkerwijs concerteren in onmoge- iderl I var lijke zalen en zaaltjes. Dan staat er ein delijk een echte concertzaal en op vrij wel hetzelfde moment beginnen de in terne problemen zich op te stapelen". „Eerlijk gezegd betreur ik het, dat door dat alles Ben van der Meer, mijn voor ganger, zich genoodzaakt zag zich terug te trekken. Natuurlijk ben ik blij dat ik op deze post zit, maar het Residentie Orkest en Den Haag mogen niet verge ten dat zij heel veel aan hem te danken hebben". Niveau Het Residentie Orkest en Den Haag, Bert van den Akker noemt ze dikwijls in één adem. „Misschien heeft het iets te maken met het karakter van de Ha genaar", meent Van den Akker, „maar de Hagenaar lijkt niet het gevoel te kennen van de Amsterdammer die spreekt over 'zijn' Concertgebouwor kest of de Rotterdammer, die met trots de prestaties van 'zijn' Rotterdams Philharmonisch roemt. Zelfs tegen mijn orkestleden moet ik zo nu en dan roepen: ,Wees trots op ons orkest'. Ge loof in eigen kunnen is gerechtvaar digd. Overal op de wereld kent men het Residentie Orkest. Dat is geen praatje, dat is echt zo. Van de plaatopnamen 'Vierhonderd jaar Nederlandse Mu ziek' zijn inmiddels cd's gemaakt en die cd's worden tot in Azië verkocht. Als ik het dus heb over 'Het Residentie Or kest en Den Haag', dan wil ik daarmee benadrukken dat de gemiddelde Hage naar nog niet weet wat een potentie, wat een niveau het Residentie Orkest heeft". „Het verleden is voor mij een hoofd stuk dat is afgesloten, ik kijk naar de toekomst. Niet dat ik met m'n hoofd in de wolken loop, maar wel met de zeker heid dat het Residentie Orkest een 'winning team' is. Met dat winnende team gaan wij werken aan nog meer kwaliteit. De tijd is voorbij dat de con certgangers werd voorgeschreven wat zij moesten horen, die betutteling wil het publiek niet meer. De concertgan ger wil zelf kiezen. Dat geldt ook in het Bert van den Akker FOTO: MILAN KONVALINKA bedrijfsleven: de klant laten denken en niet voor de klant denken. Naar een concert gaan moet betekenen een rijk avondje uitgaan. Vroeger moesten de series veel en apart, nu staat kwaliteit voorop. Wij willen dat iedere Hagenaar naar het Residentie Orkest komt en daarom willen wij dan ook inspelen op de verschillende smaken die bestaan. Wij zijn een orkest in 'winners mood' en in dat succes moet ook het publiek delen". J eugdconcerten Lang, heel lang geleden, in de periode dat het Residentie Orkest concerteerde onder leiding van Willem van Otterloo, ging een grote aantrekkingskracht uit van de jeugdconcerten. Op een slecht moment werden die jeugdconcerten af geschaft, maar Bert van den Akker heeft wat dat betreft goed nieuws. „Wij beginnen met een groots kinderconcert in maart volgend jaar. Negenduizend kinderen zullen dan naar de Anton Phi lipszaal komen voor voorstellingen van Strawinsky's Petroesjka met Willem Nijhoff. Het geven van jeugdconcerten wordt door ons als heel belangrijk erva ren, het is een maatschappelijke taak. Dat geldt ook voor de lunchconcerten die een groot succes betekenen. Nog maals, iedere Hagenaar moet in de ge legenheid worden gesteld concerten van het Residentie Orkest bij te wonen. Daarom blijven de vijftien-guldencon certen gehandhaafd, daarom ook is de zondagmiddagserie relatief goedkoop". Tot de verplichting van het Residentie Orkest behoort de begeleiding van drie koorconcerten door een van de Haagse koren. Welk Haags koor in aanmerking komt voor begeleiding door het Resi dentie Orkest wordt bepaald door een door de gemeente Den Haag in het le ven geroepen beoordelingscommissie. Sinds kort maakt de artistiek leider Bernard Jacobson deel uit van die com missie. „Ook koorbegeleiding behoort tot onze maatschappelijke dienstverle ning", aldus Bert van den Akker. „Wij krijgen veel geld van de gemeenschap, wij zijn het bezit van de stad en dus ko men wij ook onze verplichtingen na. Ook ik betreur het dat op het komende Koninginneconcert een Amsterdams koor en niet een Haags koor meewerkt aan Beethovéns negende symfonie. Maar wij zijn in gesprek met de Haagse Federatie van Zangkoren en ik heb er alle vertrouwen in dat wij in de naaste toekomst uit het probleem van de koor- begeleiding zullen komen". „Los daarvan zou het een goede zaak zijn, sterker nog: het is mijn vurige wens, als wij zouden kunnen komen tot de oprichting van een kwaliteits-con- certkoor. Dat koor zou dan medewer king kunnen verlenen aan de concerten die wij zelf organiseren, zoals bijvoor beeld aan de tweede symfonie van Mahler, het werk dat volgend jaar mei onder leiding van Franz Welser-Möst zal worden uitgevoerd. Er wordt wel eens beweerd, dat met de oprichting van een concertkoor de 'krenten' uit de bestaande koren worden gehaald, maar daar geloof ik niet in". Over begeleiding gesproken: zou het niet voor de hand liggen als het Resi dentie Orkest de finales van het Sche- veningen Internationaal Muziek Con cours zou begeleiden? Van den Akker: „Wij gaan binnenkort praten met het bestuur van de organiserende Adama Zijlstra Stichting. Alleen, het zou niet op korte termijn kunnen want wij zijn nu al bezig met de planning voor het seizoen 1995/96. Ik ga er van uit dat er wijze beslissingen genomen zullen wor den". Financiering Bert van den Akker laat zijn licht schij nen over het advies van de Raad voor de Kunst en over berichten over bezui nigingen binnen de gemeente Den Haag. „Ik vind het dapper van de Raad voor de Kunst dat er keuzes gemaakt zijn, maar het spreekt vanzelf dat ik er niet gelukkig mee ben. Wij als Residen tie Orkest zijn natuurlijk wel happy met de mogelijke uitbreiding van 104 naar 107 personen, maar de drie Randstad orkesten zullen onmogelijk taken van eventueel op te heffen orkesten kunnen overnemen. Wij zijn er niet tegen om elders te spelen en dat doen wij dan ook, maar structureel behoort het tot de onmogelijkheden. Zouden wij daar toe gedwongen worden, dan moeten andere zaken afvallen. Ik denk dan aan het opnemen van cd's, aan jeugdcon certen, aan buitenlandse reizen. Tour nees zijn voor een orkest van levensbe lang. Tijdens tournees 'groeit' een or kest, het is belangrijk voor het imago en voor de artistieke ontwikkeling, noem het artistieke zelfbevrediging. Een or kest moet op tournee. Niet alleen bin nen Europa, ook daar buiten". Japan bijvoorbeeld? Bert van den Ak ker lacht en zwijgt diplomatiek. Over de salariëring van de orkestleden houdt Bert van den Akker een har- stochtelijk pleidooi. „Ik ben een fel voorstander van een salarisverhoging van tien procent, liefst meer. Er wordt van een orkestlid zo ontzettend veel ge vraagd, de eisen liggen zo hoog dat er sprake is van een volstrekte wanverhou ding tussen de te leveren prestaties en de beloning. Er moet geld vrij komen voor die absoluut noodzakelijke salaris verhoging. Ook zoeken wij naarstig naar financiering voor uitbreiding van de foyers. Er liggen plannen klaar want wij worstelen dagelijks met het pro bleem van ruimtegebrek. Maar waar haal ik zeven miljoen gulden van daan?". Jubileum Het Residentie Orkest is hard op weg naar het negentigjarig jubileum. Dat ju bileum zal worden gevierd in het sei zoen 1994/95. Bert van den Akker tilt een tipje van de sluier op als hij open baart dat aan componist Mauricio Ka- gel is gevraagd een jubileumwerk te schrijven. Ook aan een niet nader ge noemde Nederlandse componist zal een opdracht worden verstrekt. „Over de viering zelf plegen wij uiteraard in tern beraad, het wordt in ieder geval een feestseizoen. Terugkomend op de wolken en wolkjes: die zijn er natuur lijk. Zo is er de dreiging van korting op de subsidie. Maar nogmaals, overheer send is het gevoel dat de verdeeldheid voorbij is, dat wij in een sterk en snel stijgende lijn verkeren, zeg maar een opwaartse spiraal, dat nu al sprake is van een positieve uitstraling van de komst van Svetlanov en dat het publiek vertrouwen in ons heeft. Als iemand mij op dit moment zou vragen waar ik me*zorgen over maak, dan zou ik eerlijk gezegd het antwoord niet weten". geleVat Henny Vrienten betreft had popmuziek na The Beatles es' Imogen ophouden. Iets nieuws kwam er daarna niet meer. De ex- 3®nger en -gitarist van Doe Maar zegt het heel duidelijk in 't liedje', dat is terug te vinden op 'Mijn hart slaapt nooit', eerste solo-elpee. Dat we acht jaar op de elpee hebben peten wachten, komt vooral omdat Henny Vrienten een tob- ix, vtr is. „Ik schaam mij snel voor een tekst. Er is niets zo mooi als eenjijgen". Een gesprek over nutteloze teksten, het lemmingen- et lefarag in mensen, ironie en het milieu, lere 6 lol t vaifoor 3ans piet betrf v AMSTERDAM „Dat ik na °9.r Jbe Maar acht jaar lang niet in Joorft volle licht van de schijnwer- t te jrs heb gestaan, maar mij wat e gefcer op de achtergrond heb be- .gehouden met filmmuziek, bsta(;ater"en televis'e-Pr°jecten en aarj, Magnificent 7, dat heeft mij dien ed gedaan". van Js je heel erg in de belangstel- urg'eg staat - en dat was zeker op roeie* hoogtepunt van de 'Doe nbasi iar -man'e het geval - dan fgeicfleer je het om rond te kijken, ie vism ben je heel erg met jezelf be- J. Doe je dat vanaf je twintigste m word je volgens mij een heel ar mens. Ik was gelukkig al 'tijdpl^ëndertig geweest toen die ie sie (te rond Doe Maar uitbrak" I WOI no'Si e niet beter weet, zal Henny Vrien- (43), vader van- Polle en Xander, moei 5''Jten voor een bangerik. Op het gepunt van Doe Maar gaf hij de besc aan Maarten, een paar jaar later e epeurde hetzelfde met de Magnificent orm^enny: "Angst is een van mijn drijf- hun?en om dingen te doen. Ik ben heel bang om mensen te vervelen. Na keer met veel plezier en op een iganl tentieloze manier filmmuziek te larde'bep gemaakt met de Magnificent 7, kkernk ik: wordt het de vijfde keer niet ve'end? Dat had ik ook bij de vijfde ich iie Maar-elpee. Bovendien is het leuk ve de oi elke keer weer iets anders te probe- misti sJe ouder wordt, ga je de beperkin gen van popmuziek zien, al blijft goede /an 1 puziek natuurlijk heel erg leuk. Je int zo'n groep omdat je denkt een >elwi :ntJe bij te kunnen dragen en je haar reeuwt omdat je gehoord wil wor- :htv( Volgens mij hoort dat bij volwas- ver worden en bij mij kwam dat wat zoals alles in mijn leven een beetje komt. Ik ben gewoon heel traag". riendenkring VOOI spijl Ischr jg aar ik zou nu niet meer, zoals met rmae Maar, 260 keer per jaar in een bus het ene naar het andere optreden men reizen. We zagen alleen elkaar werden daar niet gek van. Wonder Henny Vrienten ARCHIEFFOTO lijk. Dat zou ik niet meer kunnen op brengen, ook omdat je steeds meer van jezelf wordt. Het is niet voor niets dat als je ouder wordt de vriendenkring slinkt. Je krijgt een bepaalde manier van leven en een meer uitgesproken mening en niet iedereen kiest diezelfde weg". „Dat we uiteindelijk met Doe Maar zijn gestopt, had met angst te maken. In de nadagen van het kwartet ben ik daad werkelijk bang geweest. Ik ben een keer bekogeld op het Pinkpop Festival om dat een groepje mensen vond dat we niet de hoofdact moesten zijn. Op het moment dat ik opkwam, kreeg ik een appel tegen mijn hoofd. Nou, dat is een duidelijke vorm van agressie en daar moet ik helemaal niets van hebben. Ik ben niet zo dapper. Daarbij komt dat ik niet zo de behoefte heb om mijn oeuvre over de wereld uit te storten. Dat zit niet in mij. Ik hou van een rimpelloos bestaan". „Bovendien was noch Doe Maar noch de Magnificent 7 het eindpunt. Ik heb het idee dat ik nog altijd iets goeds moet maken. Mijn solo-plaat is mis schien een eerste stap in die richting... Hoewel, als ik hem terugluister hoor ik honderden dingen die anders hadden gekund, ook in de teksten. Kijk, ik zit hier nu om te vertellen dat ik een mooie plaat heb gemaakt, maar als ik gewoon zeg wat ik er van vind, dan zou ik nu een paar teksten hebben veranderd en drie of vier liedjes niet hebben opgenomen. Ik ben gewoon nooit klaar". „Zo'n nummer als 'Zonnebril' bij voor beeld is een nutteloos liedje. Het werd geboren uit irritatie over gespiegeld zonnebrillenglas. Het is een sarcastisch liedje over voyeurisme, waar ik mij ove rigens ook schuldig aan maak. Maar het blijft een nutteloze mededeling. Bij 'Verloren Tijd' ligt dat anders. Dat dóet iets. Daar zing ik: zoek niet naar de zin van het leven. Het is een nummer voor al bedoeld voor alle naar-de-zin-van- het-leven-zoekers of eigenlijk mensen die zich bezighouden met het leven na de dood". „Ik ben 43 jaar en heb samen met zo'n tien miljoen andere mensen ontdekt dat het leven zich nü afspeelt. Dat je er nu van moet genieten en nu verstandig met je tijd moet omgaan. Al denkt iemand maar twee of drie minu ten over die boodschap na, dan heeft zo'n liedje zijn nut bewezen. Ik ben toch een beetje van de generatie die meent dat dingen nut moeten hebben". „Aan de andere kant maak ik deel uit van de amusements-industrie en die is vergeven van nutteloos materiaal. Ik le ver dan wel mijn aandeel, maar dat be let mij niet er over na te denken en mij zelf vragen te stellen. De eigenschap van taal is, dat je er iets mee kunt zeg gen. Ik heb geen zin om een reeks woorden alleen maar op klank te rang schikken, zodat ze het oor strelen". Lemmingen „De laatste tien jaar geniet ik heel erg van het bestaan. Ik probeer mijn tijd een beetje beter in te delen en er iets mee te doen. Dat wil niet zeggen dat ik mij niet heel veel zorgen maak. Maar dat komt ook omdat ik kinderen heb en omdat we met z'n allen als een soort lemmingen opstomen naar de oceaan. Wij weigeren met z'n allen om te leren van vorige fouten". „Eigenlijk zijn we nog stommer dan ezels. We willen genieten van de na tuur, maar begraven ondertussen al dat moois onder het gif. En kijk eens buiten de grenzen van Nederland, daar slacht zowat de hele wereld elkaar af, terwijl het 1992 is. Je denkt: iedereen weet dat je met positieve daden of met woorden dingen kunt oplossen. Maar kijk eens naar Joegoslavië... alsof er niets is ge beurd in de afgelopen vijftig jaar. Daar maak ik mij dus zorgen over. En ik moet steeds aan die lemmingen den ken. Als die populatie te groot wordt, maken ze er zelf een einde aan. Ik ben heel bang dat wij dat ook aan het doen zijn". „Hoewel ik geen lacherig persoon ben, hou ik wel van humor, maar ironie is een pijnlijk puntje. Ik denk namelijk dat de wereld een stuk beter af zou zijn zonder ironie, sarcasme of cynisme. Zelf maak ik soms ook gebruik van iro nie om via een omweg een belangrijke zaak aan te snijden, maar eigenlijk ben ik heel erg gesteld op mensen die recht streeks zeggen wat ze bedoelen, zonder grappig te willen zijn. Die mensen ma ken op televisie overigens geen schijn van kans. Voor de amusementswereld zijn dat saaie pieten. Dat ik die stijl vorm gebruik, heeft te maken met mijn angst te plechtig gevonden te worden, dus giet ik mijn teksten in een milder sausje. Bovendien is het een anachro nisme om het over het milieu of politie ke zaken te hebben, mensen te bewe gen zich anders te gedragen. Dat past niet meer in deze tijd". Twijfelen „Bovendien heb ik een soort spontani teit verloren om dingen recht voor z'n raap te zeggen. Als ik het wel doe, ga ik direct aan mijzelf twijfelen en denk ik: waarom moet je zo de brulaap uithan gen. Wie ben jij om dit soort wijsheden te poneren. Als ik echt wijs zou zijn, zou ik het niet erg vinden, maar dat is niet het geval. Het zijn echte huis-, tuin- en keuken-filosofietjes, hoewel filosofie in dit verband wel een erg groot woord is". „Ik vind het vervelend om te zeggen maar waar het op neerkomt, is dat ik mij snel schaam voor een tekst. Als ik mijn woorden terughoor of -lees, dan denk ik: waarvoor moet je het zeggen. Er is niets zo mooi als zwijgen... Toch!". „Dat is ook een van de redenen waar om ik filmmuziek componeer. Dat is erg anoniem. Als een film in première gaat verlangt niemand dat de compo nist de boer op gaat om de rolprent te verkopen. Je kunt zelfs onder premiè- res uitkomen met een vriendelijk brief je naar de regisseur dat je even niet kunt. Dat is heel prettig". „Ik krijg veel aanbiedingen voor het componeren van filmmuziek, maar je wordt wat selectiever als je een paar keer flink je neus hebt gestoten. Ik zoek het nu in de artistieke uitdaging en vooral in kleine films. Ik heb voor drie of vier documentaires van Hans Keiler filmmuziek gemaakt en ga nu wat com poneren voor een film van Ab van Iepe ren. Vooral het idee dat achter een pro- duktie zit moet mij aanstaan voordat ik ja zeg". „Ik ben nu bezig muziek te schrijven voor het Rotterdams Onafhankelijk Toneel. Het gaat om het ballet 'Happy Endings' in een choreografie van Ton Lutgerink. Hij maakt het in het kader van het Holland Festival. Dat is een on gelooflijke uitdaging, zeker voor een muzikale analfabeet als ik. Van mu ziektheorie heb ik geen kaas gegeten. Als ik bij voorbeeld strijkers moet ge bruiken. dan verzin ik thuis hoe het moet klinken, maar iemand anders zal het voor mij moeten uitschrijven. Dat kan ik niet". „Muziek is voor mij altijd heel erg spe len gebleven en dan in de dubbele bete kenis van het woord. Daarom zit er in het openingsnummer "t Ouwe liedje' ook een dikke verwijziging naar The Beatles. Dat kwartet heeft mij enorm beïnvloed. Bovendien laat ik direct we ten dat de mensen van mij geen wereld schokkende vernieuwingen moeten verwachten. Daar ben ik gewoon te ge makzuchtig voor". „Bovendien hebben The Beatles alles al gedaan. Wat mij betreft had de pop muziek met het Liverpoolse kwartet mogen ophouden. Het enige wat er daarna nog is gebeurd, is het omzichtig voortborduren op hun kennis. Als je het analyseert, maar daar ben ik de man niet voor, dan hoor je eigenlijk in de meeste muziek The Beatles terug". Milieu „Muziek maken is leuk. Ik heb nog nooit, nou ja nooit... echt heel weinig het gevoel gehad dat ik naar mijn werk moest. Alle dingen die ik doe, brengen een grote mate van plezier met zich mee. Zo'n plaat ook. Dat is echt een feest. Tussen die bedrijven door, ben ik soms heel ernstig. Zo'n liedje over het milieu als 'Het Gif is er dan ook niet opgekomen omdat er toevallig nog een nummer meer op de cd kon. Zoiets móet er gewoon op staan. Zo denk ik er ook over om een single op te nemen waarin ik mij een voorstander toon van een autovrije Amsterdamse binnen stad. Dan krijgt de hoofdstad een net zo mooi uiterlijk als het Italiaanse Floren ce bij voorbeeld. Ik rij zelf auto, maar al dat blik moet verdwijnen en als wij er niet mee beginnen, doet niemand het. Iedereen moet zich verzetten tegen dat lemmingengedrag, waar ik het daarnet al over had. Ik denk dat de auto, waaro ver geen politicus zich durft uit te spre ken, een van de allergrootste kwaden is. Zakkenvullers zullen tegen het plan stemmen, maar niet iedereen is kruide nier in Nederland". 'CeidócSouoant'

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1992 | | pagina 39