„We moeten varen op ons innerlijk kompas" Eenvergruizeld beeld van Thijm li CddócSomfmt GEESTELIJK LEVEN OPINIE COMMENTAAR Wind VU gaat christelijk karakter inhoudelijk aan de orde stellen CetdóéSouAont zaterdag 28 maart199! Billy Graham naar Noord-Korea ATLANTA De Amerikaanse evangelist Billy Gra ham zal volgende week preken in Noord-Korea, een van de laatste communistische bastions in de we reld. De 73-jarige evangelist zal tijdens zijn bezoek aan de Noordkoreaanse hoofdstad Pyongyang, van 31 maart tot 4 april, ook een lezing houden voor stu denten van de Kim II Sung-Universiteit, genoemd naar de leider van het officieel atheïstische land. Graham, die in de afgelopen veertig jaar in tientallen landen grootscheepse evangelisatiecampagnes heeft gehouden, zegt dat hij met president Bush en minister James Baker van buitenlandse zaken heeft overlegd over het bezoek. „Hun reactie was erg posi tief', aldus Graham. De evangelist hoopt dat hij „op een bescheiden ma nier een bijdrage kan leveren aan de totstandko ming van betere relaties tussen Noord-Korea en de Verenigde Staten". Hij is blij dat Noord-Korea de deur heeft open gezet en verheugt zich, op de ont moeting met zijn „fellow christians". „Levpnsbeschouwing in de marge van basisvorming" Wie door het vuur is gegaan, zal in de zon niet smelten. Indiaas spreekwoord Idoor HENK VAN 'TKLOOSTER AMERSFOORT Voorzitter H.A.J.M. Nijboer van de Vereni ging van Docenten Levensbe schouwing (VDL) vreest dat bij de invoering van de basisvorming in het voortgezet onderwijs het vak levensbeschouwing terechtkomt in de marge van het onderwijs. Nijboer verweet vrijdag tijdens de jaarvergadering van de VDL de Nederlandse Katholieke Schoolraad (NKSR) zich vrijblij vend op te stellen en niets te doen tegen katholieke scholen die het aantal lesuren levensbeschou wing terugbrengen. De NKSR moet het gevecht om de lesuren niet overlaten aan de schoolbe sturen en de docenten, maar zich sterk maken voor een volwaardi ge positie van het vak levensbe schouwing op de lessentabel, meent Nijboer. Hij pleitte ervoor dat de NKSR het lidmaatschap opzegt van ka tholieke scholen die onvoldoende vorm willen geven aan hun iden titeit. „Het kan toch niet zo zijn dat een school in geen enkel op zicht aan welke voorwaarde dan ook hoeft te voldoen om lid te mo gen blijven of worden van de NKSR", aldus Nijboer, zelf do cent aan een school in Deventer. Naar zijn mening heeft het katho lieke onderwijs alleen toekomst, als het opkomt voor zijn identi teit. Het gaat er om dat het katho lieke onderwijs zelf vernieuwt, want de jongeren willen dat ze worden geholpen bij het zoeken naar nieuwe vormen van spiritua liteit. Velen dreigen vast te lopen in het moeras van materialisme, onzekerheid en vervreemding. Nijboer bestreed de idee dat in voering van een paar lessen waar denoriëntatie in alle vakken het verminderen van de lesuren le venbeschouwing kan goedma ken. „Het is zelfs andersom. Sys tematische oriëntatie op levens beschouwing is een voorwaarde voor waardenoriëntatie in andere vakken. Daar waar het vak le vensbeschouwing verdwijnt in de marge van het schoolleven, valt waardenoriëntatie op rotsachtige bodem." Barbertje door MARINUS V.D. BERG Er zijn soorten wind. Op de eerste dag van de lente groeide de wind aan tot storm. De lente kan ook die zachte wind kennen, die je gezicht teder streelt. Als je op Curagao landt, voel je de heerlijke passaatwind die de hitte draaglijk maakt. Heel anders dan de woestijnwind die fel en doordringend schijnt te zijn. De wind kan hitte verzachten maar ook aangroeien tot storm en orkaan. Wie herinnert zich niet meerde winterstormen van 1989-'90 toen bomen als luciferhoutjes afknapten. Vorig jaar ben ik in de herfstvakantie naar Scheveningen gegaan om het te zien en horen stormen op zee. Fascinerend en adembenemend. Maar aangezien ik geen weerkundige ben en niet bij een meteorologisch instituut werk is mijn kennis over wind maar beperkt. Ik wilde dan ook stilstaan bij nog een ander soort wind. Namelijk de levenswind. Er is een prachtige Ierse zegen die je toebidt datje de wind in de rug mag hebben. In veel bijbelse verhalen laat 'de Eeuwige' zich horen via de wind: soms een zachte bries, dan weer in de pinksterstorm of in de storm op het meer. En een wind zorgde voor de doortocht, de uittocht uit het gebied van de slavernij. In de bijbelse verhalen gaat het meer om de levenswind dan om de natuurkundige winden. Voor die levenswind word je gevoeliger als je in je leven tegenwind ondervindt, als je de wind niet in de rug hebt. Je bent vaak pas echt gevoelig voor de wind in de rug als je eerst de kracht van de tegenwind hebt gekend. De tegenwind kan worden tot een levensstorm. Je ziel kan zijn als de storm op het meer. Angst beheerst je. De levensstorm kan zo hevig worden datje niet verder kunt. Je komt vast te zitten. Je leven kan worden tot een slavenbestaan. Je bent geen vrij mens meer. Je bent weggevoerd van je oorsprong, van je roeping tot vrijheid. Er kunnen in het leven machten zijn en angsten die je tot slaaf proberen te maken. Hun wind ontneemt jou bijna je eigen adem. Ze trachten je te verstikken. Soms lijkt dat ook te lukken. Het hoopvolle van de bijbelse verhalen is dat de machten niet alle adem kunnen stelen. De oorspronkelijke adem, hoe zwak ook, kan aangroeien tot een nieuwe bevrijdende tegenwind. Die bevrijdende wind kan worden tot een gunstige wind die jou doortocht geeft. Je wordt in je leven gevoeliger voor de kracht en 't waaien van de levenswind als je al je krachten hebt aangewend om door de levensstorm heen te gaan. Je hebt je angsten onder ogen gezien en bent niet hun slaaf gebleven. Door de storm heen wijken meren, rivieren van verdriet, zeeën van angst. Door de nacht heen waad je op de nieuwe lente-ochtend van je bestaan het nieuwe gebied binnen. De bodem van de rivier is de bodem van jezelf, de bodem van je ziel, je eigen levensgrond. Je voelt jezelf en de tegenwind keert, de machten Verdrinken machteloos. Je kunt verder: opgelucht, bevrijd ademhalend. Doortocht, uittocht, gebeurt nog dagelijks. Wie de ervaring (het uitvaren) kent, is ontroerd en zingt een loflied, een liefdeslied. Het is een gebeuren dat groter is dan de natuurkunde kan omvatten of een meteorologisch instituut kan meten. Heeft de Eeuwige de onderdrukten een handje geholpen door die gunstige wind of hielp de wind hen? Wie redt het uit de levensstorm zonder een toegestoken hand? De bijbelse schrijvers vertellen levensverhalen. Ze hebben een beperkte kennis van natuurkunde. Ze werkten niet bij een weerkundig instituut te De Bilt of Ukkel maar vertellen van de levensstormen. 'Harde wind hielp Mozes 'n handjevolgens The bulletin of the American Meteorological Society". Ik geloof het direct, maar in de levensstorm zie ik uit naar de toegestoken hand. IC j AMSTERDAM - De Vrije Universiteit (VU) gaat in sollicatiegesprekken het christelijke karakter van de universiteit meer in houdelijk aan de orde stel len. Het college van bestuur vindt de huidige regeling, waarbij nieuwe medewer kers alleen ja of nee kun nen zeggen tegen de doel stelling van de VU, achter haald. Volgens voorzitter drs. H.J. Brinkman is de maatregel slechts „een kwestie van be stuurlijke organisatie". Tot nu toe beoordelen de faculteiten hun kandidaat op wetenschap pelijke kwaliteiten en komt het college van bestuur er aan te pas als hij of zij problemen blijkt te hebben met de grond slag. Het bestuur moet dan dis pensatie geven, hetgeen ook altijd gebeurt. In de nieuwe situatie zullen de faculteiten ook het resultaat van het gesprek over het eigen karakter van de VU moeten meewegen. De faculteiten moeten de kandidaat „inte graal in kaart brengen", aldus Brinkman. „Wij willen niet al leen weten wat hij weten schappelijk kan, maar ook of hij past binnen de VU." De VU hoopt zo een einde te maken aan de „niet al te slim me" tweedeling tussen de be voegdheden van de faculteiten en het bestuur, aldus Brink man. Hij benadrukt dat de nieuwe maatregel geen ver sterking van de eigen identi teit inhoudt. „Sommigen zul len er reconfessionalisering in zien, terwijl anderen juist zul len vinden dat er sprake is van een verdere deconfessionalise ring. Maar het is geen van bei de." Theologe Joanne Klink 'gegrepen' door nieuwe tijd Een klein meisje herin nert zich in dé middeleeu wen te zijn veroordeeld door de inquisitie en noemt namen van mede- veroordeelden. Later wor den in Zuid-Frankrijk de protocollen met deze na men gevonden. Een jon getje zegt zich te herinne ren hoe hij ter wereld kwam. Een andér jongetje vertelt verhalen over de tijd dat hij in de baarmoe der zat. Hoe hij zich ver veelde, langs een zilveren koord opklom en met an dere mensen praatte. Fantasie, science-fiction, of beuzelpraat? Of geen van drieën en gaat het hier om een werkelijkheid waarmee de westerse mens niet vertrouwd is? Begint ons bestaan bij de conceptie of ver daarvoor? Wat is klinisch dood-zijn? Heeft ons leven een begin- en eind punt of keren we talloze malen terug om ons levenswerk te voltooien? In de laatste twintig, dertig jaar neemt de omvang van spi rituele, buitenzintuiglijke er varingen toe. De wetenschap reageert afwijzend, de kerken huiveren. Wat moeten we met dit soort ervaringen, vraagt men zich af. Theologe Joanne Klink, schrijfster van onder meer de 'Bijbel voor kinderen' (1959 en onlangs in herdruk versche nen) en de boeken Kind en Ge loof, twijfelt sinds lang niet meer aan de echtheid van deze en andere verhalen. Sterker, sinds ze er rotsvast in gelooft trekt ze het land door om lezin gen te houden. De 'goede oude tijd' gaat over in een nieuwe tijd (new age), luidt haar bood schap aan een mensheid die nog in onmondigheid wordt gehouden. „Ik geloof dat er een nieuwe tijd in de wereldgeschiedenis komt. Iedereen die nadenkt en de krant leest kan het zien. De wereld verandert in snel tem po. De wetenschap ontwikkelt zich razendsnel, vooral de me dische. Verder zijn er allerlei ontwikkelingen in de fotogra fie, psychologie, politiek en economie. Verlangen De drijfveer achter mijn lezin gen is mijn verlangen duide lijk te maken wat er achter al deze veranderingen zit. God heeft een nieuwe tijd met de mensen voor. Alle mensen hebben vrije toegang, niet al leen een select groepje dat de kerk heet." Die nieuwe tijd kenmerkt zich, volgens Klink, onder meer doordat er een eind komt aan de onmondigheid van de men sen. Vooral in de kerken. Deze zijn sterk gericht op het verre verleden op de exodus uit Egypte dat ze gevaar lopen de veel grotere Exodus van ge rechtigheid en vrede nü te missen. In haar recente boeken 'Het onbekende venster' (1989, Ten Have) en 'Vroeger toen ik groot was' (1990, Ten Have) gaat Klink in op deze verandering in denken, voelen en leven. Uit ervaringen van helder ziendheid, uittredingen en te lepathie bij volwassenen en kinderen, herinneringen van een bestaan ver voor de con ceptie en na de dood en de ont dekking van energiebanen (meridianen) door het lichaam blijkt volgens de Haarlemse Joanne Klink FOTO: HANS VERMEULEN theologe zonneklaar dat ons materiële wereldbeeld niet vol doet. We komen er niet als we verschijnselen die we niet met de vijf zintuigen kunnen waar nemen afwimpelen als baarlij ke nonsens. „We zullen moeten varen op ons innerlijk kompas en niet meer op dog ma's en materiële bewijzen." Veranderd Zelf is Klink ook veranderd, geeft ze toe. De Joanne Klink die in 1959 de 'Bijbel voor kin deren' schreef is niet dezelfde als de Klink die 'Het onbeken de venster' (1989) schreef. „Je komt met mensen in aanra king die voor het oog onver klaarbare ervaringen hebben .gehad. Dat zette bij mij een luikje open naar een wijdere 'werkelijkheid. Ik kan er niet meer omheen." De bezorgdheid van veel 'fun damentalisten' over de twijfel achtige herkomst van al deze ervaringen, is volgens haar overbodig. „Gevaren en nega tieve ervaringen bestaan al tijd, ook in de onzichtbare we reld. Maar angst trekt juist ne gatieve energieën aan. Christe nen kunnen zonder angst op alles ingaan." Heeft ze zelf ook ervaringen? Hoofdschuddend: „Nee, maar ik heb iets met schrijven. Ik noem het mijn levenswerk ('karma'). Ik zie mezelf als een postbode die boodschappen moet doorgeven naar deze tijd. Toen ik begon aan 'Het onbe kende venster' schreef ik in tien dagen tien hoofdstukken, het vlóóg eruit. Nu lees ik dat boek verbaasd door. Heb ik dat geschreven, denk ik dan." Spelletjes In 'Het onbekende venster' waarschuwt u voor spiritisti sche spelletjes die jongeren spelen zoals glaasje draaien (door éen omgekeerd glas vast te. houden schuift dit naar let ters toe en komen er 'bood schappen' door). Er zitten dus gevaren aan het zoeken naar spirituele kennis? „Tuurlijk. Het hangt af van de antenne die je uitzet. Angst zuigt negatieve zaken aan, ver trouwen sluit al het negatieve uit. Jongeren zijn gespannen, onrustig en nog labiel. Door negatieve boodschappen ra ken ze nog meer in de war." Over de toekomst van deze we reld niets dan goeds. Joanne Klink verwacht een doorbraak van 'openbaringen' op alle ter reinen van het leven. Zij het dat dit gepaard zal gaan met heftige tegenstand. Onder meer van medici. Geen won der, zegt Klink. „Hun beroep, kennis en status zullen wanke len." Toch zal, vervolgt ze, de verbroedering tussen bijvoor beeld de arts en helderziende die in een ziekenhuis diagno ses stellen en recepten voor schrijven een feit worden. „Dan hebben we al die dure ap paraten ook niet meer nodig." Een wereld dus die na het jaar 2000 (volgens nieuwetijdsden- kers het begin van het Water mantijdperk, de opvolger van het huidige Vissentijdperk) onherkenbaar zal zijn veran derd? „Ik denk het. Daarom hebben we mensen nodig die in dit opzicht méér horen en ervaren dan anderen, een soort gidsen naar de nieuwe tijd." Dat klinkt als de 'happy few'. Zij zijn verlicht, de massa moet worden geleid want die is nog niet zover. „Nee. De boodschap van de nieuwe tijd is juist dat God zich niet laat beperken door de kerk. Zie je, Hij is groter. De openbaringen zijn niet opge houden sinds Johannes op Pat mos zat." Thijm's kinderen waren minder ruimdenkend dan hun vader. Enerzijds bi gotter en preutser, ander zijds libertijnser en vrij zinniger. Het eerste gold voor Catharina die met een selectie van zijn brieven haar vader op een voetstuk wilde plaatsen, het tweede gaat op voor zijn zoon Karei, beter bekend als Lode- wijk van Deyssel, die eveneens uitvoerig berichtte over zijn vader. Het aardige en char mante is dat die dubbelzinnig heden op Thijm zelf geen vat schijnen te hebben. Want deze was wel vroom maar tevens on conventioneel en anticlericaal. Hij was een man uit een stuk. Toch zal het een geweldige on derneming zijn om het portret van deze negentiende-eeuwse katholiek te schetsen. Naar aanleiding van het driejaar ge leden gehouden Thijmjaar waarin zijn honderste sterfdag werd herdacht, verschenen on langs op instigatie van het Ka tholiek Documentatie Cen trum (KDC) onder de titel J. A. Alberdingk Thijm, erflater van de negentiende eeuw, de uitge werkte bijdragen die toen op diverse congressen en ten toonstellingen werden gehou den. De schrijvers hebben zich kunnen bedienen van de in drukwekkende Bibliotheca Thijmiana op het Katholiek Documentatie Centrum, waar in Thijms meer dan tweedui zend publicaties zijn onderge bracht evenals het zorgvuldig gekoesterde persoonlijk ar chief met duizenden brieven en vele andere persoonlijke bescheiden van hem en zijn naaste familie. De nu gebundelde artikelen zouden niet denkbaar zijn ge weest zonder de Bibliotheca Thijmiana aan de ordening waarvan velen zich aldus KDC- directeur Jan Roes zoveel energie hebben besteed. Als gevolg daarvan is het beeld van Thijm in een onthutsende hoeveelheid aspecten uiteen gevallen. Thijm als literator, als romanticus, beheerder van het nationale erfgoed, als hoogleraar beeldende kun sten, als stimulator en vormge ver met zijn zwager architect P.J. Cuypers van de neogotiek. Er is zeer degelijk werk afgele verd door de diverse auteurs, Thijm is niet alleen op de ge noemde aspecten ontleed, ook de context van het katholieke reveil waar Thijm zo'n groot aandeel had is niet vergeten. Bovendien wordt Thijm niet louter bezien met katholieke ogen maar als een negentien- de-eeuwer die ook voor de niet gelovigen interessant is. Maar wie schrijft nu het portret dat aan al die aspecten eens recht doet? Dan had Gerard Brom die zo nadrukkelijk in Thijms voetsporen wilde treden het in 1956 gemakkelijker toen hij zonder raadpleging van al dit archiefmateriaal aan de slag toog en met iets voort de dag kwam dat Jan Roes kwalifi ceert als het beste dat er tot nu over Thijm is geschreven. Jos. Alberdingk Thijm Broms verhaal is bovenal een persoonlijke visie. Diezelfde inslag verraadt het verhaal van Harry Prick in deze bundel. Deze literatuurhistoricus (en vanwege zijn vele publicaties omtrent diens persoon hoog- aangeslagen als potentiële bio graaf van Van Deyssel) boog zich over de kwestie van de uit gave van Thijms verzameld werk. Van Deyssel had het daar druk mee, maar de onder neming liep spaak, zo meldt Prick. Er waren twintig delen gepland, maar ook toen het aantal was teruggebracht tot vijftien wilde het niet lukken. Tussen 1908 en 1910 zagen in LITHO: JAN VETH lukrake volgorde de delen 4,9,10,11 en 14 het licht. Daar-, na, schrijft Prick, „zou het du ren tot 1920 voordat deel 8, en tot 1925 voordat wederom een deel 9 op de rriarkt zou komen. Toen viel er over deze onder neming een tot op heden voort durende stilte". De vrome wens is gerechtvaar digd dat Thijms definitieve biografie een ander lot bescho ren zal zijn. N.a.v J.A. Alberdingk Thijm. Erflater van de negentiende eeuw. Een bundel opstellen op- stelle onder redactie van P.A.M. Geurts en J. Roes. Uit gave Arbor/KDC. Prijs 39,50. De kritische instelling van de burgers trekt een stee±> tere wissel op de gemeentelijke politici. De gemeentelijk] toriteiten moeten daar nog aan wennen. De lijst van ge ten met 'kwesties' groeit daardoor steeds verder. Smal land, Hoogeveen, Haren en Kampen liggen nog vers geheugen. En nu staat men in Alphen aan den Rijn wei de vraag of de burgemeester mag blijven of moet verdt J vanwege beleidsmatig geblunder. De algemene vra wanneer moet een bestuurder in een gemeente conse ties trekken uit de kritiek en aftreden? Enkele gemeentelijke bestuurders zijn bij voorbai d gepleit, omdat ze worden aangesproken op niet stafrec gedrag in hun privé-leven dat niet van invloed is op hu tie als bestuurder. Daar heeft de burger dus weinig o mee te maken. Maar het wordt anders als de kritiek ziq op het beleid. Voorbeelden daarvan zijn Kampen en aan den Rijn. In Kampen ging het om wantoestanden gemeentelijke ziekenhuis. In Alphen aan den Rijn h( consternatie te maken met het beleid ten aanzien van lozingen in de Coupépolder. De gezagsdragers in beide gemeenten verschuilen zicj ter het algemene liberale klimaat, waardoor de zaken zoals ze gelopen zijn. Er is echter een verschil tussen gemeenten. In Kampen hebben de wethouders niet de gemeenteraad misleid. In Alphen aan den Rijn hebll verantwoordelijke politici zitten draaien en bagatelli Burgemeester Paats kan dan wel zeggen dat men ten o te een Barbertje wil zien hangen, maar hij spreekt voj j beurt. De gemeenteraad moet nog met een politiek komen. °ti WANNEER burgemeesters en wethouders een falend voeren en bovendien de gemeenteraad niet volledig juist informeren, moeten er consequenties volgen, ook dat staatsrechtelijk moeilijk. De morele plicht ligt er geval. De overheid moet overwegen de wetgeving op dile verder aan te passen. Zowel vanwege de plicht gelijke zoveel mogelijk gelijk te behandelen als vanuit de sj1 verwachting dat het schandaal rond de Coupépolder phen aan den Rijn niet de laatste affaire is geweest gemeente op zijn kop zet. Brief van bisschoppen mist historisch bes NIJMEGEN De brief van de Nederlandse bisschoppe woord, sacrament, ambt en wijding mist historisch bes brief getuigt van een volslagen ontbreken van enige creal om op de vragen van gelovigen nu in te gaan. Dat schrijft minicaan Ad Willems, emeritus hoogleraar dogmatiek Katholieke Universiteit van Nijmegen, deze week in een; in het weekblad De Bazuin. Volgens Willems wordt in d- volstaan met recepten die al eeuwenlang op het kerkelijk! staan. De bedoeling blijkt dat men de kerkgemeenschap \aL hankelijk stelt van de sacramenten. Eucharistie en ambtf n „mystieke" en daarom onaantastbare grootheden met eeje terieuze, tijdloze structuur waaraan de kerk van alle tijdig maar moet aanpassen. De oorspronkelijke volgorde die jjn laatste concilie werd hersteld waarbij de kerkgemeenscï niet het ambt op de eerste plaats komt, wordt in deze bri| op zijn kop gezet. Door het priesterambt tot een mystifi® maken worden aan de kerk vitale functionarissen onttri Willems wijst er op dat de bisschoppen de betekenis vaiff* cramenten in een strikt juridische zin hanteren waarbij M om zeven nauwkeurig omschreven rituele handelingen.»' die opvatting is het ook logisch dat de bisschoppen waarsf ,c voor een geleidelijke vervaging van het verschil tusseii® mentele en andere vieringen. Voor de kerkvader AugP naar wie de bisschoppen eveneens verwijzen betekenfn woord sacrament heel wat meer, zo betoogt Willems. Ze rr er hun geloofsbesef mee tot uitdrukking brengen dat in dp reld, in onze geschiedenis een facet van Gods genegenlfr nabijheid aanwezig was, iets waaraan volgens Willems nu|nc het no-nonsens-tijdperk zo'n behoefte is. Maar nu wordt |n? grip sacrament in stelling gebracht om de eigen dynamijj* de aardse werkelijkheid af te stoppen. Het lijkt vroom, i is heilloos, aldus Willems. Uitgave: Kantoor: Telefoon: Telefax: Postadres: Westerpers bv (maakt deel uit Apothekersdijk 34, Leiden. 071 -122 244 071 -134 941 Postbus 112300 AA Leiden. Hoofdkantoor: Koopmansstraat 9, 2288 BC Rijswijk. Telefoon: 070 - 3190 933. Telefax: 070 - 3906 717 Postadres: Postbus 9. 2501 CA Den Haag Directeur/hoofdredacteur: J. Leune. Adjunct-hoofdredacteur: J. Timmers. Secretariaat directie/hoofdredactie (tel. 070 - 3190 808): L. van Koot Leiden en omgeving (tel. 071 - 144 046/047/48/49): G.- J. Onvlee (chef-redifë F. Buurman, K. van Kesteren, R. Kleijn, drs. R Koldenhof, M. Kroft, T. Pieteij M. Roso. Binnen- en buitenland, financiën en economie (tel: 070 - 3190 815) A. van Rijn (chef), W. Bunschoten, drs C van Haersma Buma, A. van Holst#1 E. Huisman, H. Jansen, drs. J van Leeuwen - Voorbij. R. de Roo. drs. K. Veld Kunst/rtv (tel. 070 - 3190 834): G. Ansems (coördinator), B. Jansma, H. Piëtjec Geestelijk leven (tel. 070 - 3190 835): L. Kooistra, drs. P van Velthoven. Foto (tel. 070 - 3190 838): M. Konvalinka (chef) en S. Evenhuis, Opmaak (tel: 070 - 3190 831): Ch. Bels (chef), A. de E J. Hofmeester, C. de Kier, H. Nieuwmans, H. Schneid* Redactie-secretaresse (tel. 070 - 3190 819): T. Kors. De Leidse Courant maakt verder gebruik van de diensten v. - freelance-medewerkers en -correspondenten in zijn verspreidingsgebied,F - de parlementaire redactie en de nieuwsdienst van de Stichting Pers Unie.ial dactioneel samenwerkingsverband van negen regionale kranten in Nedejei Belgie. De algemene verslaggevers van Pers Unie zijn H. Leber, drs K. M. van de Ven en P. Vogels. De parlementaire redactie bestaat uit R i (chef), H. Bijleveld, D. Hofland, P. Koopman, D. van Rietschoten en K - het Algemeen Nederlands Persbureau en buitenlandse persbureaus; he - de volgende correspondenten in het buitenland: drs. D. J. van den BerghU- (Peking), drs. H. Botje (Tunis), A. Courant (Athene), R. Hasselerharm (Johannesburg), drs. A Heering (Rome), B van Huët (Londen), M. de Kojri: (Washington), F. Lindenkamp (Sao Paulo), B Schampers (Brussel), W. Vcip (Londen), drs. R. Vunderink (Moskou), W. Werkman (Jeruzalem), G vanfl a (Belgrado), F. Wijnands (Bonn), J Wijnen (Brussel). 1 De Leidse Courant heeft als lid van de Stichting Pers Unie de exclusieve vejan publicatierechten van The Times en The Sunday Times of London. Vertaalsl M.de Cocq. van 08.30 tot 17.00 uur. Nabezorglng Telefoon: 071 -122 248 op ma. t/m vr van 18.00 tot 19.00 uur, op za - 15.00 uur. Abonnementsprijzen (inclusief 6% btw) Bij automatische betaling: per maand 27,00 per kwartaal 79,80 per jaar 312,65 Bij betaling per acceptgirokaart: per maand 28,20 per kwartaal 82,80 per jaar 318,65 Het abonnementsgeld dient vooruit te worden voldaan. Advertenties Informatie en tarieven over advertenties tel. 071 - 122 244. Telefax voor uitsluitend advertenties 071 -134 941 Voor uitsluitend het doorgeven van advertenties kantoor Rijswijk 070 - Bankiers ABN/AMRO BANK NV 473 575 515 POSTBANK 663 050 !is w M Ro

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1992 | | pagina 14