p 1 ll ma e De zonde van Urk heeft geen naam ZATERDAG 14 MAART 1992 PAGINA „Leegvissen van de zee? Er is vis zat. En je kan van een visser niet verlangen dat-ie het teveel aan tong of kabeljauw of schol weer overboord kiepert FOTO: SP £oidóc6ou'umitl De Urkers vangen hun vis in zonde. In hun handel en wandel zijn ongerechtigheden, dat is zeker, maar naar de omvang is het gissen. In de kerken wordt veel schuld beleden, maar het werkwoord frauderen niet vervoegd. Een zondagse impressie. URK De zon lonkt, maar Urk heiligt de zondag. Tussen twee godsdienstoe feningen loop ik met hol klinkende stappen door de straten van het oude eiland en werp blikken door half gelo ken vensters. Geen schim te zien, ook niet van 's we relds poppenkast. Ik verwijl voor een raambiljet van de Mannenconferentie Urk op zaterdag 11 april. 'Man naar Gods hart' is het thema, Henk Binnen dijk van de EO de spreker. Samen met andere mannen opgebouwd worden in je dagelijkse geloofsleven, zegt de toe lichting. Vanachter de planten verrijst een hoofd dat mij lang en nadrukkelijk aan staart. Ik loop door, voorbij rijen punt dakhuisjes met groenhouten gevelbe timmering, waarvan er een de naam Schaduw van Jeruzalem draagt, en stuit op de Bethelkerk. Dit massieve vier kante godshuis van de gereformeerden, met vier vaste predikanten de grootste van de elf protestants-christelijke deno minaties, heeft een eeuw aan stormen doorstaan. Op de gevelsteen lees ik: 'Laat al 't verloste volk met hart en mond U loven, en leid hen straks in vree naar 't Vaderhuis daar boven'. Aan de haven is meer leven, zij het niet in de brouwerij. Meeuwen bekrijsen de verlaten visafslag, de gesloten kroegen en de rijen aangemeerde, levenloze kottertjes. De meeste grote 'jongens' zijn ver weg op zee ter visvangst. In de luwte van een werf probeert een groep jongelui elkaar brooddronken uit. Hier en daar passeer ik verliefd Urk, wande lend voor het aangezicht des Heeren. Achter de ramen van het (open) visres taurant vergaapt een stel Duitsers zich aan het restant van calvinistische chris telijkheid. Ze zijn te vroeg, de golf toe risten die alle kroegen open breekt moet nog komen. W ederopstanding Om vier uur barsten de kerkklokken los. Urk dient zich ten tweede male die dag gereed te maken voor het belijden van zijn zonden. Ruimschoots op tijd, want de diensten beginnen pas over een uur. Intussen bezoek ik het kerkhof van het hervormde kerkje-aan-de-zee. Op vallend veel stenen gewagen van 'ont slapen in de Heer' en van de komende 'wederopstanding'. Om half vijf ontmoet ik Ebb^n, een aan vaste wal geraakte kottervisser. Hij kui ert wijdbeens langs de haven, onderweg naar de Bethelkerk en neemt de tijd voor een praatje. Hij is gereformeerd ja, zoals velen van de 13.000 Urkers. Zijn broer is hervormd geworden, om zijn vrouw. Dat komt wel meer voor op het eiland. „Voor iedereen is er een kerk die hem past. En anders komt er wel een. Scheuren doen ze hier nogal makkelijk", merkt hij droog op. Volgt een verhaal van een dominee die bij zijn huishoudster een kind verwekte wat het dorp op drie kerkscheuringen kwam te staan. Ik roer het onderwerp visfraude aan. Hij gaat er vrijmoedig op in. „Natuur lijk gebeurt er wel 's wat dat het dag licht niet kan velen, zeker in de handel. Maar aan die vangstoverschrijdingen kan een visserman vaak niks doen. Dat komt door die ellendige quotaregeling. Daar is Brussel de schuld van. Brussel regeert de vissers. En ook de boeren zo als u wel zult weten". Brussel als de van godswege te gehoor zamen overheid past niet in zijn gewe ten. En voor de redenering dat vastge stelde vangsthoeveelheden de markt prijs op peil kunnen houden en ook be doeld zijn om het leegvissen van de zee te voorkomen heeft hij geen oor. „Leegvissen van de zee?" Schampere lach. „Er is vis zat. En je kan van een visser niet verlangen dat-ie het teveel aan tong of kabeljauw of schol weer overboord kiepert. Nog afgezien dat die vissen zoiets niet overleven. Als-ie meer vangt dan de toegestane quota moet-ie dat op een andere manier af zetten". Wonder Over 'het wonder van Urk' kan hij niet onverdeeld enthousiast zijn. De groot scheepse capaciteitsuitbreiding van de vissersvloot, tegen de keer van de quota in, heeft de verwerkende visindustrie op het eiland 'rijke zegen' gebracht, maar hij is blij niet meer aan de 'afval race' te hoeven meedoen. „De schippers beconcurreren mekaar kapot. Steeds grotere en sterkere en duurdere schepen. Om de bank af te betalen moet je heel wat vangen. De grote vissen vreten de kleine op". Hij wijst op een nieuw roodbruin casco aan de kade. „Van m'n neef. Hij moet ook weer groter, 't Gaat tegen mekaar op". Ik wil weten of de dominees de visfrau de wel 's wraken in hun preek. Hij grin nikt. „Niet elke week, maar het komt voor dat er een vermaning vanaf de kansel komt". Ik besluit ter plekke de vijf-uurs-dienst bij te wonen, mede indachtig een uit spraak van Ad Ploeg, de voormalige VVD-staatssecretaris die in '85 een aantal frauderende Urker vissers aan wilde pakken. Hun vangsten werden door de rechter verbeurd verklaard. Anderhalf jaar terug, toen de Tweede Kamer minister Braks over zijn 'boter zachte' visserijbeleid deed struikelen, sprak Ploeg in een open terugblik: „Ik heb in mijn jaren als staatssecretaris ooit gezegd: ik heb wel eens de neiging om in Urk vanaf de kansel tegen de vis sers te zeggen, dat ze door de week alles overtreden wat hun zondags in de kerk verteld wordt. Toen kreeg ik onmiddel lijk de Urker dominees over me heen: die staatssecretaris bemoeit zich niet al leen met de visserij; die begint zich nu ook met ons geloof te bemoeien. De dominees en het gemeentebestuur van Urk dekten de vissers volledig en Zetten hen aan tot burgerlijke ongehoorzaam heid. Ik heb dat de burgemeester erg kwalijk genomen". De Urkers ongehoorzaam? Ik kan het me moeilijk voorstellen terwijl ik me voeg in de stroom brave kerkgangers die te voet optrekt naar de Bethelkerk en andere stromen op weg naar andere kerken zwijgend kruist. Toch is be wezen dat Urker vissers uitermate creatief zijn in het ontduiken van de voorgesch reven vangsthoeveelhe den. Bij controle vist de AID - de politie van minister Bukman - vaak achter het net. Het bewijs is moeilijk te leveren, ook al om dat veertig procent van alle gevangen vis, zo schat men op het ministerie van landbouw en visse rij, buiten de veiling om wordt afgezet, via niet geregis treerde kanalen zo als daar zijn buiten landse opdrachtge vers en restaurant ketens. Zo lang er in de EG geen internationale veilplicht voor alle gevangen vis komt, zo besefte ook Ad Ploeg indertijd, blijft dat grijze cir cuit welig tieren. Het bestond al on der Braks en ook onder Bukman krijgt de AID er geen vat op. Vissers en handelaren zet- Knoeien Vanaf mijn positie in de kerk, op het achterbalkon recht tegenover de kan sel, overdenk ik de uitspraak van de Llr- ker burgemeester Veninga die hij vori ge week deed tegenover minister Buk man, zijn inderhaaste bezoeker. „De minister en ik zijn tot de conclusie ge komen dat de hoeveelheid 'zwarte' en 'grijze' vis nooit groot kan zijn. Cijfer matig gaat het om kleine getallen. En al die bla-bla over fraude en zwarte cir cuits, wat moet ik er mee? Ik kan het niet kwalificeren, niet kwantificeren en niet lokaliseren". Met deze ongegronde vrijspraak be wees de burgemeester de minister een grote dienst. Hij goot namelijk olie op de politieke golven, die een week eerder waren opgewekt door een publi- citeitsstorm over frauduleus gevangen vis en malafide handelaars. Blijft de vraag hoe je een verschijnsel kunt baga telliseren als je de omvang niet kent. Met vertoon van grafieken en statistie ken gaf de burgemeester aan hoe groot het belang van de visserij voor Urk is. Aan de hand van recente cijfers meen de hij aan te kunnen tonen dat de vis sers en handel zich vorig jaar 'over het algemeen netjes aan de regels hebben gehouden'. „De visafslag op Urk had vorig jaar een omzet van 240 miljoen. Daar kun je nog zo'n 100 miljoen optellen voor vis die door Urkers in Harlingen aan land is gezet en dan kom je aan totale omzet van 340 miljoen. Allemaal volkomen le ten de inspecteurs voor joker waar ze bij staan. En lukt het wel om ergens de vinger achter te krijgen dan is er nog het wapen van intimidatie en (drei gend) geweld. Zeker, er zijn zo nu en dan gerechtelij ke veroordelingen van vissers en visver- werkingsbedrijven, maar de boetes worden vaak onder hoongelach uit de achterzak betaald. De illegale praktij ken lonen de straffen in ruime mate. Volgende maand is er voor het Arn hemse gerechtshof opnieuw een frau dezaak aan de orde, waar ook de ge meente Urk als eigenaar van de visaf slag is gedagvaard. Justitie heeft er twee volle dagen voor uitgetrokken. Maar in Urk haalt men de zakdoekjes voor het bloeden al weer te voorschijn. De Bethelkerk in Urk. Het komt wel eens voor dat de visfraude vanaf de kansel aan de kaak wordt gesteld. FOTO: SP llou aan te merken, en ook het ondeni n- zeer toepasselijk (visserman Petri'V£ in geloofstwijfel over het water w[ lend naar de diepte zakt: Heercinie mij) maar inhoudelijk is het eenjvar briesje. Over de zonde der vislüize geen woord. De gemeente mojven doen met de vage vermaning datL de keuze tussen Jezus en de werell® lukt om van twee walletjes te efspe twee heren (God en de Mammöols dienen. Maar als dominee zovertt ee de galerijjeugd al goeddeels op eejje r Het slotlied maakt veel goed: ,Feu stormen mogen woeden, alles heen zij nacht, God, mijn God zd oi behoeden, God houdt voor mijn (jjU wacht". Op deze machtige melodj geleid door het orgel en de geni zwoegend in het kielzog, vaar ik II den de haven mijner jeugd binnen Na twee uur weer op straat kla) een mevrouw aan: zijn de kerke) elke week nog vol? „Ja, heerlijj barst ze uit, „en wat een jeugd, *1 niet? Nee, nee, dat is zeker geen i Ik verbaas me wel dat de jonger zo massaal in de kerk komen, tei toch een heleboel buiten Urk v Ik zie het aan m'n eigen kinderen oudste zoon denkt er spontaan o belijdenis te doen". „De schippers beconcurreren mekaar kapot. Steeds grotere en sterkere en duurdere schepen. Om de bank af te betalen moet je heel wat vangen FOTO: SP gaal. Daar valt absoluut niks mee knoeien. Die cijfers rollen gewoon de computer. Als je die eventuele gri; vis, waarvan het bewijs overigens ni steeds niet is geleverd, daar tegen af dan gaat het om wat gerommel in marge," aldus de burgemeester. Vo jaar zou er zeker geen reden voor fra de geweest zijn, aangezien het coni gent toereikend en de prijzen hoogv ren. De bewindsman, die vorige we nog suggereerde dat er wellicht hogt boetes aan frauderende vissers en h; delaars opgelegd zouden moeten vv(?p den, zou zich volgens de burgemeer in die uitleg hebben kunnen vinden. Hoe de situatie nu is, wist de bur meester niet. „Op dit moment zijn prijzen laag. Ja, en dan is de verleid weer groot om wat buiten de boeU om te doen. Maar nogmaals, ik Inser daarvoor geen enkel bewijs. leden quw roept maar, zonder dat het concr wordt gemaakt. Ik wil eerst precies ten wat er aan de hand is. Maar tot toe blijft het bij vage beschuldigingen^^ Het gemeentebestuur had ook nog half uur ingeruimd voor de grooth del. In dat gesprek nam secret; Romkes van de vereniging van groothandelaren op Urk afstand opmerkingen van landelijk voorzil Buys dat er sprake zou zijn van een vangrijk zwart circuit. Preek jronc Het schip van de kerk is afgeladenjen; e de dienst begint. Beneden op de hajglijki houten banken zit volwassen Urk i|- 'I veel kroost tussen zich in geklemdiicky de beide galerijen boven doet opvpze send Urk zijn best niet op te letten, bard minee Posthumus staat nog maarjk u op de kansel - als een schipper nizev< God - of we rollen reeds buitengjlear op het ritme van een lange machinde deining. Hele noten bij de vleet. Dep be« kozen psalmen (berijming anno lllat i zijn opwekkend: 'U zegenen, o Piling Uw hartsbeminden die elke dag pun goedheid ondervinden (145 vers dnallee Met het Heilig Avondmaal, bedeel h voor degenen 'met droefheid over er v< ongerechtigheid', heb ik geluk. dru De animo onder de door domineei We geroepen zondaren is nauwelijks grflun dan het aantal zitplaatsen aan tafel,len. stuk of zeventig, dus wordt met een ronde van een kwartiertje volstÜat f «e- Van mijn buurman verneem ik dajergr ochtendienst zes volle ronden heefjik teld. Alvorens brood en wijn te dijk, c waarschuwt de herder de schapen-fcebi der-oprechte-droefheid alsnog op| schreden terug te keren teneindeii^p de kans te lopen in de buitenste duif nis te worden aangetroffen. pt I De preek valt me tegen. Technischp 2 op het verhaal-in-drie-punten wt ,.ki

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1992 | | pagina 30