Anglicaanse aartsbisschop Carey
lijdt zwaar onder kritiek
Orthodoxe patriarch eist
„meer goede wil" van Rome
HELP
HELPEN
GEESTELIJK LEVEN OPINIE
Nieuw
centrum gaat
bijbelse
pedagogiek
ontwikkelen
L
COMMENTAAR
uT fieicUcSowiant
CiidaeGomatol
DONDERDAG 12 MAART 1992
Bisschoppen in Malawi
gearresteerd
ROME - De acht rooms-katholieke bisschop
pen in Malawi zijn dinsdag gearresteerd nadat
ze in een herderlijk schrijven kritiek hadden
geuit op presidenr Kamuzu Banda. Dit heeft de
orde der Comboniani woensdag in Rome be
kend gemaakt. De acht bisschoppen, zes uit Ma
lawi en twee Europeanen, werden dinsdag ge
durende acht uur verhoord. Zij mochten de
nacht doorbrengen in de woning van de bis
schop van Blantyre. Exemplaren van de verkla
ring werden in beslag genomen. Afgelopen zon
dag werd de brief in alle kerkdiensten voorgele
zen. Het beleid van president Banda, die voor
het leven is gekozen, werd daarin door de bis
schoppen scherp aangevallen. Banda, ouder
ling in de Presbyteriaanse Kerk, leidt het land
met ijzeren hand sinds het in 1964 van Enge
land de onafhankelijkheid verkreeg.
Wat in oren wordt
gefluisterd is
duizend mijl ver te
horen
Chinees spreekwoord
ROME De oecumenische patriarch van Con-
stantinopel, Bartholomeüs I, heeft het Vaticaan
kort voor de orthodoxe topontmoeting in Istanbul
gewaarschuwd dat het meer interesse moet tonen
voor de dialoog met de orthodoxe kerken. Ook
verlangt hij „meer goede wil" om het ontstaan
van een „negatieve en schadelijke atmosfeer" te
voorkomen.
Bartholomeüs onderstreept in een interview met het ka
tholieke Italiaanse dagblad 'Awenire' dat hij de oecume
nische dialoog met de Rooms-Katholieke Kerk wil voort
zetten. In dit verband is hij tevreden over het resultaat
van de gesprekken tussen het Vaticaan en de Russisch-
Orthodoxe Kerk begin vorige week in Genève. Beide ker
ken bleken te willen streven naar een compromis over de
conflicten in de Oekraïne tussen de met Rome verbonden
Oekraïns-Katholieke Kerk en de Russisch-Orthodoxe
Kerk. Hij weet nog niet, of de orthodoxe kerken in andere
Oosteuropese landen, zoals Roemenië, ook bereid zijn tot
toenadering tot de met Rome verbonden Grieks-Katholie
ke Kerk in hun land.
Bartholomeüs vindt de bijeenkomst in Istanbul een
„unieke" gebeurtenis, die plaatsheeft op een voor de or
thodoxie en het hele christendom kritiek moment. Hij
hoopt dat de topontmoeting een aanzienlijke bijdrage le
vert aan de ontwikkeling van broederlijke betrekkingen
tussen de orthodoxe kerken en alle christenen en aan de
vrede in de wereld.
Een derde
Amerikanen
neemt bijbel
letterlijk
NEW YORK - Bijna een derde
van de Amerikanen gelooft dat
de bijbel letterlijk - van kaft tot
kaft - het woord van God is, zo
blijkt uit een peiling van het
centrum voor godsdienstig on
derzoek in Princeton (New Jer
sey). In 1963 deelde nog 65 pro
cent van de Amerikanen deze
opvatting. Bijna de helft van
de Amerikanen gaat ervan uit
dat de bijbel weliswaar door
God is geïnspireerd, maar pas
sages bevat die niet op histori
sche feiten zijn gebaseerd.
Uit de studie blijkt onder m^er
dat 60 procent van de leden
van het grootste protestantse
kerkgenootschap in de Vere
nigde Staten, de Southern
Baptists, de bijbel letterlijk ne
men. De leiding van deze 16
miljoen leden tellende kerk
heeft zich de laatste jaren zeer
ingespannen om het idee van
de onfeilbaarheid van de bijbel
aan de leden op te leggen. Wie
bij deze kerk wil werken, moet
verklaren de bijbel van kaft tot
kaft als het woord van God te
beschouwen.
Protestanten zijn meer dan
rooms-katholieken geneigd de
bijbel letterlijk uit te leggen:
39 tegen 24 procent. Vooral de
zwarte leden van de prote
stantse kerken hebben de nei
ging uit te gaan van de histori
citeit van de bijbelverhalen.
AMERSFOORT - Het
Centrum voor Bijbel en
Pedagogiek, dat aanstaan
de zaterdag in Amersfoort
officieel wordt opgericht,
gaat een „professionele,
bij-de-tijdse bijbelse peda
gogiek" ontwikkelen.
Daaraan hebben veel pro
testants-christelijke scho
len volgens de initiatief
nemers dringend behoef
te.
CANTERBURY - In zijn
kleine kantoor op de eer
ste verdieping van
Church House vertoont de
aartsbisschop van Canter
bury tekenen van span
ning; de spanning van een
man die onder vuur wordt
genomen. Het is duidelijk
dat George Carey diep ge
wond is door de scherpe
kritiek die hij te verduren
heeft binnen de Kerk van
Engeland.
Carey is ervan overtuigd dat
hij door God geroepen is om
plaats te nemen op de marme
ren zetel van de heilige Augus-
tinus van Canterbury als pri
maat van de Anglicaanse kerk.
Hij moet evenwel nog bewij
zen in staat te zijn de kerk ver
enigd de eenentwintigste
eeuw binnen te voeren.
In zijn eerste interview sinds
hij vorig jaar maart aartsbis
schop Robert Runcie opvolg
de, neemt Carey de angst weg
dat hij op theologisch gebied
niet zou voldoen. Het is even
wel duidelijk dat er ernstige
twijfels blijven bestaan over
zijn vermogen om de kerk door
de woeste baren te loodsen die
in het verschiet liggen.
Sinds de Reformatie, of sinds
theoloog John Henry Newman
zich meer dan honderd jaar ge
leden met een aantal volgelin
gen liet opnemen in de RK
kerk, is de Kerk van Engeland
niet meer met een dermate de
sastreuze scheiding bedreigd
als nu. De kwestie van het
priesterschap voor vrouwen en
Carey's standpunt in deze heb
ben een van de felste aanval
len tot dusver tot gevolg ge
had.
„Kritiek is als een klap in het
gezicht", zegt Carey. „Het is
even pijnlijk, maar de pijn
trekt weer weg. Kritiek is het
lot van iedere leider. Het is
voor mij erg bemoedigend om
naar de carrière van mijn voor
gangers te kijken en te zien dat
zij dit ook hebben doorge
maakt. De mensen hebben een
erg kort geheugen. Ze verge
ten dat de arme Robert Runcie
twaalf jaar lang vreselijke con
flicten had over deze kwestie".
Ze vergeten ook dat een aarts
bisschop van Canterbury bijna
geen macht heeft. Het enige
was hij kan doen is aanmanen,
aanmoedigen en proberen lei
ding te geven.
Tijdens het gesprek met Geor
ge Cary en zijn vrouw Eileen,
springen vooral hun eenzaam
heid en isolement in het oog.
Carey is er wel van beschul
digd dat hij naïef is, maar een
meer nauwkeurige beschrij
ving zou 'onschuldig' zijn. Ca
rey is niet bang voor kritiek of
constructieve discussie. Het
zweem van zelfmedelijden is
misschien wel onvermijdelijk
bij een onwereldse man die, tot
zijn eigen verbazing, gevraagd
werd voor een functie die min
stens even politiek als reli
gieus is.
„Er zal altijd kritiek komen",
zegt Cary. „En het geloof heeft
daarmee te maken. Het is
nooit makkelijk. Ik was ooit
een leek. Het was moeilijk om
het op te nemen voor Christus
op mijn werk en in het leger. Ik
werd daar uitgelachen. Ik heb
mijn kinderen zien lijden om
dat zij de kinderen van een
geestelijke waren. Iedere ge
wone priester kent het finan
ciële offer".
De leden van de kerk verlan
gen van een aartsbisschop een
soort leiderschap dat geen
twijfel gedoogt. Velen hadden
hun hoop gevestigd op Carey
die bekend stond om zijn cha
risma. „Er zijn mensen die je
beschuldigen als je een neutra
le opstelling inneemt en er zijn
mensen die je leiderschap be
kritiseren wanneer je het uit
oefent. Wanneer mensen om
leiderschap vragen, wil ik ant
woorden dat er maar een leider
van de kerk is, en dat is Jezus
Christus".
Na drie jaar als bisschop in
Bath en Wells werd Carey be
noemd tot aartsbisschop van
Canterbury. Zijn critici con
centreren zich op zijn politieke
en sociale onervarenheid. Al
leen wanneer het gesprek op
theologie komt klinkt Carey
echt zelfverzekerd. Hij heeft
veertien jaar gedoceerd aan
theologische faculteiten. Als
academicus die op avond
school zijn eerste bevoegdhe
den verwierf, is hij gewend aan
levendige theologische discus
sies. Hij heeft echter tot zijn
schade en schande geleerd dat
aartsbisschoppen goed
moeten nadenken voor ze iets
zeggen. „Het is voor mij een
automatisme om theologisch
George Carey
te denken wanneer me om so
ciaal of politiek commentaar
wordt gevraagd", zegt hij.
Carey's evangelische overtui
gingen zijn onwrikbaar. „Een
kerk die veiligheid in wereld
lijke zin verlangt, is niet echt
een kerk van het Nieuwe Tes
tament. De huidige moeilijk
heden binnen de Kerk van En
geland - die geconfronteerd
wordt met de wijding van vrou
wen tot priester en met kritie
ke economische kwesties -
roepen om een mate van be
trokkenheid en geloof van de
kerk die heel ontmoedigend is
maar ook heel inspirerend kan
zijn.
Sinds Edward III in de veer
tiende eeuw, komt de aartsbis
schop van Canterbury in rang
direct na de koninklijke fami
lie. Zoals Carey zelf vaak op
merkt, is het opmerkelijk dat
een van de vijf kinderen var
een arbeidersgezin in het East
End van Londen het zover
heeft geschopt.
FOTO: AP
Voor hij in Canterbury aan
kwam, raakte Carey echter al
in de problemen door zijn com
mentaar in The Reader's Di
gest dat het „uiterst ernstige
ketterij" was om te stellen dat
vrouwen Christus niet zouden
kunnen vertegenwoordigen
aan het altaar. Deze openhar
tigheid had een storm van ver
ontwaardiging tot gevolg.
Het laatste blijk van onvrede
over Carey's leiderschap da
teert van twee weken geleden.
Zevenendertig leden van het
Hogerhuis en het parlement
schreven 'in een brief aan Ca
rey dat de geestelijkheid „ver
deeld is over de grote geloofs
kwesties'. Zij riepen op tot een
opschorting van de kwestie
van vrouwelijke priesters.
Hoewel de ondertekenaars
stelden dat de brief geen per
soonlijke kritiek was op Carey,
is het schrijven door veel gees
telijken en kerkgangers wel
als zodanig uitgelegd. Carey's
antwoord, waarin hij opschor
ting afwees en een positiever
beeld van de kerk schilderde,
was magistraal van inhoud.
Zijn grootste critici zijn echter
nog niet tevreden.
Carey zegt te zullen blijven
pleiten voor vrouwelijke pries
ters maar zelfs als hij deze
kwestie met onderhandelen
uit de weg weet te helpen, kan
hij nog schipbreuk lijden op
het gebied van homoseksuali
teit, sociaal beleid of de betrek
kingen met Rome.
Nu zijn eerste jaar als aartsbis
schop bijna volbracht is, be
gint Carey zich de omvang van
zijn taak pas ten volle te reali
seren. Als hij, zoals is toege
staan, tot zijn zeventigste aan
blijft is het november 2005.
Het is nog steeds niet duidelijk
of hij in staat zal zijn om de
kerk bijeen te houden. Maar
zou iemand anders dat wel
kunnen?
Zijn vrouw Eileen heeft een
belangrijke invloed op de
aartsbisschop. We spraken el
kaar op weg van de drogist in
Victoria Street naar het kleine
appartement van de Carey's in
Lambeth Palace. Niemand
herkende haar. Ze had keel-
pastilles gekocht voor haar
man omdat hij problemen had
met zijn stem en moest preken
op de Falkland Eilanden.
Ook zij was geschokt over de
felheid van de aanvallen op
haar man. „Laten we eerlijk
zijn, toen we hieraan begon
nen hadden we er geen idee
van dat hij zo in de schijnwer
pers zou komen te staan. Het is
een enorme sprong van bis
schop naar aartsbisschop van
Canterbury. Als simpele ziel
dacht ik dat het tumult na de
eerste persconferentie wel
weer zou bedaren".
„Ik realiseerde me niet dat de
mensen geinteresseerd zou
den zijn in ieder woord wat
George zegt. Er worden ook
goede dingen geschreven en
de kerk moet zich duidelijk
profileren, maar ik zie niet
graag dingen die niet waar
zijn. Er zijn mensen die zeggen
dat hij flaters heeft geslagen.
Maar hij is heel, heel erg ge
schikt voor zijn functie. Als hij
al fouten heeft, dan is dat dat
hij te open is. Maar in de gewo
ne wereld is dat helemaal niet
slecht".
RUTH GLEDHILL
The Times, Londen
Het centrum, gevestigd in de
Evangelische Hogeschool te
Amersfoort, wordt geen ortho
doxe tegenhanger van het
Christelijk Pedagogisch Stu
diecentrum (CPS) in Hoevela
ken, zegt directeur R.H. Matz-
ken. „Maar wat zij niet doen,
dat doen wij." Volgens Matz-
ken laat het CPS veel steken
vallen en krijgt zijn centrum
het dus druk.
Zo zal in het materiaal van het
nieuwe centrum „het unieke
van Jezus" niet worden gerela
tiveerd. „Bij ons heeft God niet
vele namen", zegt Matzken.
Ook is er geen plaats voor
„eenzijdige voorlichting over
aidspreventie" en voor New
Age-invloeden die Matzken
overal in het christelijk onder
wijs ontwaart.
Matzken heeft bijvoorbeeld
kritiek op de leesmethode 'Vei
lig leren lezen', die op bijna
alle scholen wordt gebruikt.
„Kinderen worden daarin al
heel vroeg geconfronteerd met
een magische wereld. Het lijkt
wel leuk, aardig en speels,
maar wij zijn er tegen, want
het is puur occult."
Het centrum heeft dezelfde
doelgroep als het CPS, maar
zal zich met name richten op
die scholen die de bijbel nog
serieus nemen, aldus Matz
ken. Het doel is „ouders, on
derwijsgevenden en jeugdwer
kers te helpen bij het opvoe
den en onderwijzen van de
kinderen volgens de normen
van de bijbel".
Het centrum, met vooralsnog
alleen Matzken in vaste dienst,
zal zich vooral bezig houden
met onderzoek en studie. Ver
der biedt het onderdak aan de
in 1981 opgerichte stichting
Bijbel en Onderwijs, die zich
heeft ingezet een netwerk van
ouders, scholen en kerken te
vormen. Samenwerking met
de Unie School en Evangelie
en met organisaties voor vrij
gemaakt en reformatorisch on
derwijs wordt overwogen.
Achthonderd
bezwaren tegen
'broodoffer' in
Noordzee
LEEUWARDEN - Bij
Rijkswaterstaat directie
Noordzee zijn een kleine
achthonderd officiële be
zwaarschriften en enkele
duizenden handtekenin
gen binnengekomen te
gen het afzinken van het
Nationaal Geschenk in de
Noordzee. Het gros van de
bezwaarmakers vindt het
kunstwerk, een houten
hoogspanningsmast ge
vuld met 20.000 broden,
moreel onaanvaardbaar.
Op reformatorische scholen en
in kerken zijn spontane hand
tekeningenacties gehouden te
gen het Cargo-project, zoals de
initiatiefnemers uit Alkmaar
hun offer aan de zee noemen.
Tot gisteren konden bezwaren
worden ingediend bij Rijkswa
terstaat tegen de vergunning
verlening op grond van de Wet
Verontreiniging Zeewater. In
afwachting van het afzinken
ligt de houten kunstwerk op
Breezanddijk, halverwege de
Afsluitdijk. Het Nationaal Ge
schenk is bedoeld als dankbe
tuiging van het Nederlandse
volk aan de zee. Een deel van
de opbrengst van de polders
(het op de zee veroverde ge
bied) wordt op rituele wijze in
oktober aan de Noordzee te
ruggeven, mits er toestem
ming komt van Rijkswater
staat. "Het is een daad die irra
tioneel genoemd mag worden,
maar die juist daardoor aan
sluit bij het karakter van de
zee. Een nederig en tegelijk
Oostzeeraad
In Kopenhagen is een nieuw overlegorgaan in het leven
roepen: de Raad van Oostzeestaten. Duitsland en Denen
ken waren de initiatiefnemers. Noorwegen, Zweden, I
land, Rusland, Estland, Letland, Litouwen en Polen hebtj
zich erbij aangesloten. Naast politieke samenwerking
het om economische en technische bijstand, humanita
aangelegenheden en gezondheidszaken, milieubescherm
en energie, culturele en toeristische samenwerking, cir
munnicatie en verkeer. Het zoveelste overlegorgaan, zal n'1
denken. Maar het is niettemin het eerste concrete samenv'
kingsverband tussen een aantal Westeuropese staten j
voormalige socialistische republieken. Het zijn uiterar
deze voormalige socialistische republieken die de groo
verwachtingen koesteren.
De Baltische landen bijvoorbeeld hebben na de erkenn
van hun onafhankelijkheid wel een heleboel schouderk
jes en aanmoedigingen gekregen, maar krijgen weinig e
crete hulp. Er was wel groot applaus voor het herstel van
democratie in de Baltische landen, maar daarna ging n
rustig langs de zijlijn staan om te zien hoe die kersverse
mocratieën het eraf zouden brengen. Niet zo schitterend
bleek. Polen wilde politiek gezien zo democratisch moge
zijn: geen drempels voor partijen, met het gevolg dat het p
tieke landschap zo versplinterd is dat er geen werkzame i
gering mogelijk is. Op het economische terrein paste Po(
de Thatcher-shock-therapie toe, maar dat bleek niet vo'
houden. De regering moest gas terugnemen. In de Baltis
landen wordt de jonge democratie bedreigd door een faill
ecomonie, die nog een hardere klap kreeg toen Rusland
reldprijzen voor bijvoorbeeld gas en olie begon te reker
Het is duidelijk dat de voormalige socialistische landen
niet zonder hulp van buitenaf kunnen redden. De om,
ming van een socialistische collectivistische maatschap
naar een vrije maatschappij met een gereglementee
markteconomie is immers een novum.
In de Westeuropa wist men in eerste instantie niet hoe d
op te reageren. Tegenstrijdige belangen traden aan de op]
vlakte. Als voorbeeld daarvan kan het associatieverdrag
Polen, Tsjechoslovakije en Hongarije met de EG aangeh;
worden. Het werd in december 1991 getekend, maar sle(
na lange en moeizame onderhandelingen. Onverwachte o
plicaties staken telkens weer de kop op. Het ging in esser
om de toegang van de Middeneuropese landen tot de m;
ten van West-Europa. Wanneer de EG gevraagd werd offer
brengen voor de nieuwe democratieën daalde het ent!
siasme tot onder het nulpunt. Maar het besef is toch lanj
merhand gegroeid dat de EG als democratische gem<
schap zich collectief verantwoordelijk moet opstellen voo
Europese landen die zich met veel moeite ontworstelen
het socialistische moeras.
NET zoals voor Midden-Europa, moet ook voor de vooral
ge socialistische Oostzeelanden de economische sameni
king op termijn de poorten naar de EG openen. In de pas!
gerichte Raad van Oostzeestaten nemen van Westerse k
landen van de EG (Duitsland en Denemarken) en van
Noordse Raad (Noorwegen, Zweden, Finland en Denen
ken) deel. Voor de Baltische landen en Polen opent dat n|
we en welkome mogelijkheden.
Handtekeningen tegen het broden-project werden gisteren aan de directie Noordzee van Rijkswaterstaat aangeboden.
FOTO: MILAN KONVALINKA
grootmoedig gebaar waarmee
Nederland het klimaat van
kleingeestigheid trotseert en
zijn faam als zeeminnende na
tie doet herleven", motiveert
de stichting Cargo het broodof
fer, dat inmiddels vele tongen
in beweging heeft gebracht.
Drie gemeentebesturen heb
ben officieel hun afschuw uit
gesproken over het Nationaal
Geschenk: Urk, Genemuiden
en Putten. De gemeenten om
schrijven het project als 'maat
schappelijk en milieutech
nisch volstrekt onaanvaard
baar'. Bovendien zou de sym
bolische daad wortels hebben
in het heidendom en is het in
strijd met Gods geboden. "Een
substantieel deel van de inzen
ders van protesten vindt het
Nationaal Geschenk in strijd
met de religieuze opvattin
gen", vertelt Koos Weriks van
Rijkswaterstaat directie
Noordzee. "De verkwisting
van 20.000 broden in een we
reld waar hongersnood heerst,
wordt eveneens door de over
grote meerderheid van de be
zwaarmakers naar voren ge
bracht. Vooral kerkelijke groe
peringen zijn heel actief ge
weest met het inzamelen van
handtekeningen. We hebben
er een paar duizend gekre
gen". Ook zijn protesten ken
baar gemaakt door de Werk
groep Noordzee, Stichting Na
tuur en Milieu, Nederlandse
Bakkerij Stichting en Stich
ting Voorlichting Brood, Ne
derlandse Bond van Huisvrou
wen en diverse ouderenbon
den.
Binnen een week neemt Rijks
waterstaat een beslissing over
J?
RODE KRUI!
DEN HAAG GIRO 6861
het al dan niet afgeven van een
vergunning. Officieel tellen
morele en ethische bezwaren
niet mee bij de afweging, zo
maakt Weriks duidelijk. "De
Wet Verontreiniging Zeewater,
oorspronkelijk ontworpen
voor de verbranding van afval
op zee, bevat slechts twee cri
teria waaraan wij toetsen. We
vragen ons af: Kun je het pro
ject ook op het land doen? Als
deze vraag ontkenend beant
woord wordt, luidt het tweede
criterium: Levert het project
schade op aan het zeemilieu?"
Uitgave:
Kantoor:
Telefoon:
Telefax:
Postadres:
Westerpers bv (maakt deel uit vi
Apothekersdijk 34, Leiden.
071 -122 244.
071 -134 941
Postbus 112300 AA Leiden.
Hoofdkantoor: Koopmansstraat 9, 2288 BC Rijswijk.
Telefoon: 070-3190 933.
Telefax: 070-3906 717
Postadres: Postbus 9, 2501 CA Den Haag
Directeur/hoofdredacteur: J. Leune
Adjunct-hoofdredacteur: JTimmers.
Secretariaat directie/hoofdredactie (tel. 070 - 3190 808): L. van Koot.
Binnen- en buitenland, financiën en economie (tel: 070 - 3190 815):
A. van Rijn (chef), W. Bunschoten, drs. C. van Haersma Buma, A van Holstein
E Huisman, H. Jansen, drs. J. van Leeuwen - Voorbij, R de Roo, drs. K Veraa
Kunst/rtv (tel 070 - 3190 834). G Ansems (coordinator), B. Jansma, H. Piët.
Geestelijk leven (tel 070 - 3190 835): L. Kooistra, drs. P van Velthoven.
Foto (tel. 070 - 3190 838): M. Konvalinka (chef) en S. Evenhuis.
Opmaak (tel: 070 - 3190 831): Ch. Bels (chef), A. de E
J. Hofmeester, C de Kier, H Nieuwmans, H Schneid
Redactie-secretaresse (tel. 070 - 3190 819): T Kors.
De Leidse Courant maakt verder gebruik van de diensten van:
- freelance-medewerkers en -correspondenten in zijn verspreidingsgebied,
- de parlementaire redactie en de nieuwsdienst van de Stichting Pers Unie, et
dactioneel samenwerkingsverband van negen regionale kranten in Nederlai
België. De algemene verslaggevers van Pers Unie zijn H. Leber, drs. K. Swi
M. van de Ven en P. Vogels. De parlementaire redactie bestaat uit R in 't H<
(chef), H. Bijleveld, D Hofland, P. Koopman, D. van Rietschoten en K. van V
- het Algemeen Nederlands Persbureau en buitenlandse persbureaus;
- de volgende correspondenten in het buitenland' drs D. J. van den Bergh
(Peking), drs. H. Botje (Tunis), A Courant (Athene), R. Hasselerharm
(Johannesburg), drs. A. Heering (Rome), B. van Huët (Londen), M. de Konn
(Washington), F Lindenkamp (Sao Paulo), B. Schampers (Brussel), W. Voor
(Londen), drs. R. Vunderink (Moskou), W Werkman (Jeruzalem), G van Wi,
(Belgrado), F Wijnands (Bonn), J. Wijnen (Brussel)
De Leidse Courant heeft als lid van de Stichting Pers Unie de exclusieve verta
publicatierechten van The Times en The Sunday Times of London. Vertaalstei
M. de Cocq.
Nabezorging
Telefoon: 071 -122 248 op ma
15.00 uur
Abonnementsprijzen (inclusief 6% btw)
Bij automatische betaling:
per maand
per kwartaal
per jaar
Bij betaling per acceptgirokaart:
n 08.30 tot 17.00 u
118.00 tot 19.00 u
27,00
79,80
312,65
28,20
82,80
318,65
Het abonnementsgeld dient vooruit te worden voldaan.
Advertenties
Informatie en tarieven over advertenties tel. 071 -122 244.
Telefax voor uitsluitend advertenties 071 - 134 941
Voor uitsluitend het doorgeven van advertenties kantoor Rijswijk 070 - 3902 i
Bankiers
ABN/AMRO BANK NV 473 575 515
POSTBANK 663 050
