De lama als mode verschijnsel Mest is een goed exportartikel Bevolking Kazachstan zag blauw-zwarte paddestoelwolken BINNENLAND BUITENLAND Geeft u om de toekomst? Bessesap, maar bessenjam Ceidóc Qounamt ZATERDAG 7 MAART 1992 PARIJS Kapitein Had dock had in de boeken van Kuifje een vreselijke hekel aan lama's. Elke keer als zo'n herkauwer uit de Andes de bebaarde compagnon van de repor ter zag, had Haddock recht op een lading maag zuur. In Frankrijk weet men intussen beter: de lama is in de mode. Niet alleen in de dierenparken, maar ook als gezelschaps dier. Ruim vierhonderd lama's doen intussen dienst als golfcaddy, als lastdier bij bergtrektochten of als wegvreter van kreupel hout in het brandgevaarlijke zuiden. Daarnaast is een lama lief voor kinderen en is een trui van lama-wol een absolute 'must'. De plotselinge rage heeft voor opmerkelijke prij zen gezorgd. Een mannetje kost 3500 gulden, terwijl een vrouwtje wordt verhandeld voor maar liefst vijfduizend gulden. Bij de stand van Bernard Giu- dicelli op de internationale landbouwbeurs in Parijs is het uitermate druk. Drie driftig herkauwende lama's laten de belangstelling over zich heen gaan. Hun grote ogen met de fraaie wimpers gaan af en toe hooghartig over de massa die zich aan de dieren vergaapt. De veertigjarige Giudicelli heeft het spreekwoordelijke gat in de markt aangeboord. De veearts uit het ten noorden van Nice gelegen Veynes orga niseert lama-trektochten door de Alpen in de omgeving van Gap. „De belangstelling is enorm", aldus de trotse eige naarvan 26 lama's. „We combi neren de toenemende belang stelling voor de ecologie met de zin van Fransen om nieuwe zaken te ontdekken. De toeris ten kunnen rustig wandelen, terwijl de lama's de bagage dragen. Elk dier kan zo'n vijf entwintig tot dertig kilo tor sen. Voor het eten hoeft nie mand te zorgen. De lama scharrelt zelf zijn kostje op en is met een beetje berggras al tevreden", aldus Giudicelli. Boerin De lama-manie is in Frankrijk vorig jaar opgedoken. Het is het werk van Patricia de Cler- mont-Tonnerre, die sindsdien een bijnaam heeft die boekde len spreekt: de Dalai-Lama. Toen ze haar boerderij met zes tig mestkoeien wilde uitbrei den kreeg ze overal tegenwer king. Niemand wilde de beno digde vergunningen verstrek ken. Dus besloot de onderne mende boerin al haar beesten te verkopen en de reis te gaan maken waarvan ze al zo lang droomde. Ze nam het vliegtuig naar Chili, maakte een trek tocht met lama's en viel voor de charme van de kameel-ach- tige. In Santiago ontdekte ze dat het Andes-land een jaar lijks uitvoerquotum heeft van 1200 stuks. Ze kocht driehon derd lama's en alpaga's (een kleine variëteit die vrijwel al- Even rust. In Frankrijk doen ruim vierhonderd lama's dienst als golfcaddy, als lastdier bij bergtrektochten of als wegvreter van kreupelhout in het brandgevaarlijke zuiden. fotO:ANP leen maar voor de peperdure wol wordt gehouden, een kilo kost 350 gulden) en liet ze overvliegen naar de Auvergne. De driehonderd van het begin zijn er nu vijfhonderd, een aantal is verkocht voor grof geld. Want de lama heeft zich wonderwel aangepast aan het Franse klimaat. „Ze gedijen in de winter goed in de Alpen, maar hebben ook geen moeite met de bloedhete zomers in het zuiden. Ze zijn aardig, en passen zich net zo makkelijk aan als luxe-grasmaaier rond een kasteel in de Loire-streek waar ze worden ingezet als kreupelhout-wegvreter", weet Patricia de Clermont-Tonner- re. „Ik heb al een dier verkocht dat nu werkzaam is als golf caddy, maar ook het Office Na tional des Forêts heeft een tiental lama's in dienst in het brandgevaarlijke kreupelhout. In beide gevallen hoeven ze niet te worden bijgevoed. Wat hooi en water is voldoende. Verder grazen ze wat ze voor de voeten komt. Ze lenen zich veel beter voor het wegvreten van kreupelhout dan geiten of schapen. Want anders dan schaap of geit trekt de lama de wortels niet weg, maar bijt het het gras af. Daarmee wordt het erosiegevaar verkleind", meent de lama-voorvechtster in Frankrijk. Lama-vlees Een probleem is nog wel de ge ringe vruchtbaarheid van de dieren. Een lama-wijfje is een jaar drachtig van een enkel jong. Het duurt een jaar voor dat ze weer een lam kan krij gen. Maar over enkele jaren verwacht De Clermont-Ton- nerre dat er zoveel lama's in Frankrijk zijn, dat de hoge prijzen kunnen dalen. Dan ook verwacht ze dat de vraag naar lama-vlees zal opkomen. „De lama levert mooi vlees met een heel laag cholesterol-gehalte. In de Latijns-Amerikaanse bergen is het het enige vlees- dier en er zijn daar nauwelijks hart- en vaatziekten". De triomftocht van de lama is in Frankrijk nog lang niet ten einde, luidt de voorspelling van Patricia de Clermont-Ton- nerre. Die ene eerste Franse lama die als golfcaddy zijn da gen slijt, is nog maar het begin. „De lama is een ideale partner op een 18-holes-baan. Het gro te voordeel is dat het dier zich niet met het spel bemoeit. Een menselijke caddy geeft nog wel eens verkeerde adviezen", meent Patricia de Clermont- Tonnerre. ALMA ATA - In Kazach stan sterven mensen en dieren onder mysterieuze omstandigheden in de omgeving van een geheim militair gebied. De sterf gevallen worden door de gealarmeerde bewoners van de streek toegeschre ven aan de vernietiging van kernraketten op het terrein volgens het Inter mediate Nucleair Forces (INF) verdrag eind jaren tachtig. „Op onze boerderij zijn vijftien mensen gestorven en er zijn zoveel schapen en koeien doodgegaan dat we bijna ver hongeren", vertelt Bahid Abrov Akybyelyv. Hij woont met zijn gezin op een collectie ve boerderij van 3000 man die grenst aan Sari Ozek in de re gio Taldy Kurgan bij het Bal- kasjmeer, 150 kilometer ten noorden van Alma Ata, de hoofdstad van Kazachstan. Het afgesloten militaire gebied beslaat ongeveer 170 vierkante kilometer. Volgens westerse deskundigen zijn de mensen die rondom het terrein wonen de afgelopen jaren steeds meer „paranoïde" geworden over mogelijke readioactieve be smetting. De vernietiging van de INF-raketten is echter niet de oorzaak van de sterfgeval len, zo menen zij. Amerikaanse functionarissen van het On-Site Inspection Agency in Washington, de in stantie die toezicht heeft ge houden op de vernietiging van de raketten, bevestigen dat er in het gebied sprake is van aanzienlijke milieuvervuiling als gevolg van de vernieti gingsmethoden van de Rus- ADVERTENTIE Steun dan het Wereld Natuur Fonds door u als donateur of Ranger aan te melden. Bel 06-300 200 of stuur vandaag nog de bon in! WEREIO NATUUR FONDS I I I Ja. ik I donate "1 i bij* 350.000 WNF- I :ef om de toekomst en sluit rs en Rangers! O Ik word donateur én ontvang 1 lx per jaar het blad Panda (jaar- f. 30,- of meer). O Ik word Ranger (8-16 jr.) en ontvang 1 lx per jaar het jeugdblad (laardonatie f. 24,-). Voorl./Naam: M/V Adres: tcode: Plaats: in de acceptgirokaart, ïhrknari of ineen envelop '4,3700 VB /.EIST. (Post: Deze advertentie is het WNF aangeboden door Visa Card Services. ,Er is echter geen straling vrij gekomen omdat de lading ver wijderd was en de overige on derdelen niet radioactief zijn", aldus een woordvoerder van het bureau. „Als er straling was geweest, hadden de Ame rikanen ook ziek moeten wor den en dood moeten gaan". Voor Akybyelyv staat evenwel vast dat er in het gebied radio actieve stoffen moeten zijn vrijgekomen. Het ontbreken van officiële informatie sterkt de gemeenschap in deze over tuiging. Paddestoelwolken Akybyelyv, van beroep natuur- kundeleraar, is op verzoek van zijn familie en andere leden van de Kolchoz naar Alma Ata gekomen om hun angsten voor te leggen aan de autoriteiten. „We hebben blauw-zwarte pad destoelwolken gezien en de grond trilde, waardoor ramen aan diggelen gingen en muren instortten", vertelt hij. Volgens de woordvoerder van het On-Site Inspection Agency waren de Amerikaanse inspec teurs niet gelukkig met de ver nietigingstechnieken die door de Russen werden toegepast. De raketten werden, zonder la ding, opgeblazen, waardoor grote explosies plaatsvonden en paddestoelvormige rook wolken ontstonden. De laatste INF-raketten wer den in oktober 1989 in het ge bied vernietigd, maar volgens Akybyelyv vinden er nog steeds explosies plaats. Het militaire hoofdkwartier te Ka zachstan zegt niets te weten van verdere explosies in Sari Ozek. Grote delen van Kazachstan zijn een nucleaire woesternij doordat Moskou er jarenlang experimenten heeft uitge voerd met waterstof- en atoom bommen. Eerst werden de bommen bovengronds tot ont ploffing gebracht en later werd in Semipalatinsk in het noord oosten een ondergronds proef centrum geopend. Het een- Drie van de vele vermoede stralingsslachtofffers. trum werd in 1989 gesloten. Sinds de grootschalige publici teit rondom de stralingsslach toffers in de omgeving van Se mipalatinsk is Akybyelyv er van overtuigd dat zijn mensen dezelfde symptomen verto nen. „Eerst kregen we hoofd pijn en een hoge bloeddruk. Toen stierven in 1989 kleine kinderen aan leukemie. Een hele kudde dieren aan de rand van het militaire gebied is doodgegaan en de boom- en wijngaarden zijn onvruchtbaar en kaal geworden". Er wonen bijna 50.000 Kazachs in een straal van honderdvijf- tig kilometer om Sari Ozek. De regering van president Nazer- bajev heeft zich echter weinig gelegen laten liggen aan de herhaalde verzoeken om het probleem te onderzoeken. Wel heeft de pers er ruchtbaarheid aan gegeven. De politie heeft bijeenkomsten waar handtekeningen werden verzameld voor een petitie op gebroken. Akybyelyv is de af gelopen maanden viermaal ge arresteerd. Toen hij in 1991 in hongerstaking ging zei de poli tie dat hij krankzinnig was. Na psychiatrisch onderzoek werd foto: ANP hij evenwel vrijgelaten. Veel nationalisten in Kazach stan geloven dat de manier waarop Moskou de republiek in het verleden heeft behan deld neerkwam op „georgani seerde volkerenmoord". Zelfs meer gematigden geloven dat Moskou Kazachstan heeft ge kozen voor de experimenten met biologische en chemische wapens omdat de regering het welzijn van de Kazachstaanse minderheid straffeloos kon ne geren. DEN HAAG Een com missie van taalweten schappers bereidt enkele wijzigingen van de spel ling van het Nederlands voor. Ofschoon geen revo lutionaire voorstellen zijn te verwachten, laait de discussie toch weer op over de d's en t's en c's en k's en de vele andere onlo gische regels, zoals besse sap en bessenjam. „Wijzigingen in de spelling roepen altijd emoties op", zegt Gerard Verhoeven, hoofdme dewerker van de Nederlandse Taalunie. „Vergelijk het maar met wijzigingen in de uit spraak als je ineens 'bo' in plaats van 'ooh' moet roepen. Dat is moeilijk". De Nederlandse Taalunie is bij verdrag tussen België en Ne derland ingesteld met het doel kwesties aangaande de Neder landse taal en letteren geza menlijk te regelen. Het ver drag gaat over onder meer de gemeenschappelijke regeling van de Nederlandse spelling. In 1990 is een commissie inge steld die een consistente rege ling moet ontwerpen voor bas taardwoorden, de verbindings letters 's' en 'n' en de diakriti- sche tekens, zoals apostrof en trema. Verder moet de com missie voorstellen doen over de opzet en inhoud van een of ficiële spellingslijst, de opvol ger van het huidige 'groene boekje'. Deze spellingcommissie, waar in vijf Nederlandse en drie Vlaamse taalkundigen op ei gen titel zitten, houdt zich nu met de verbeteringen van het groene boekje (officieel: de woordenlijst van de Neder landse taal) bezig. In septem ber komt die commissie met een rapport, op grond waarvan G. Verhoeven de overheden van België en Nederland (een comité van ministers) zal advi seren. De ambtelijke procedu re zal nog wel even in beslag nemen. Verhoeven verwacht dat de voorstellen van de com missie niet eerder dan in 1995 zullen worden doorgevoerd. Het comité van ministers van de Nederlandse taal heeft ge zegd dat de werkwoordsvor men niet kunnen veranderen. Herdrukken Toen in 1947 de spelling werd gewijzigd, waren er al tal van vooraanstaande literatoren die de nieuwe spelling al jaren ge bruikten. Slauerhoff en Paul van Ostaijen bijvoorbeeld, maar ook sommige kranten hadden de vernieuwingen al doorgevoerd voordat ze .offi cieel werden. Zo zijn er nu ook velen, maar juist niet de voor aanstaande literatoren en ook niet de kranten die de c's al voor k's hebben ingeruild. De discussie die in 1947 werd afgerond met de officiële wijzi gingen van de spelling heeft zeker een halve eeuw in beslag genomen. De officieuze status is ook lange tijdvastgehouden. De mensen die toen tegen die wijzigingen waren, vreesden dat alles wat geschreven was na de wijzigingen ontoeganke lijk zou worden. Dat argument duikt ook nu weer op als over spellingswijzigingen wordt ge sproken. Maar dat is niet zo steekhoudend, vindt Gerard Verhoeven van de Taalunie. „Zeker tegenwoordig niet. Je kunt boeken die herdrukt wor den toch herspellen en dat is dank zij de computer met één druk op de knop geregeld". De wijzigingen die nu door de Commissie voor de Spelling in voorbereiding zijn, worden ge zien als een nadere uitwerking van de wijziging van 1947. Toen het 'groene boekje' er in 1954 kwam, bleek de onvolko menheid al gauw. Men was on tevreden, omdat er te weinig knopen waren doorgehakt. De regels bleken niet conseqi (of: konsekwent). De Woor< lijst laat in veel gevallen i dubbele spelling toe, waa meestal de voorkeur wordt gesproken voor een van del de vormen. Zo staan in *j lijst bijvoorbeeld 'cultuur 'vakantie' als voorkeurspel en als toegelaten spelling: cantie' en 'kuituur'. Cent of Sent? De Commissie houdt zichl zig met de bastaardwoor met 'kw', dubbel 'k' en du| 'c' en met de letters 'c' en 's moet een duidelijker syste tiek komen, niet dat het langrijk is of je het nu met 'k' of een 'c' schrijft. Cen Sent, maar er moet eenj spraak komen. Het twt punt: zijn de tussenklanke bijvoorbeeld 'bessesap' 'hondebrood', 'apekop' 'apenkooi'. Ook daar md ze zoeken naar een gemaj lijk toepasbaar systeem, zi iedereen het kan weten zoi elke keer in de Woordenlij moeten kijken. Ook moe duidelijk heid komen ovei gebruik van de diakritisch) kens Er staan geen revolution wijzigingen op til. Ook al i er stemmen op de spe| sterk te vereenvoudigen. I de commissie van taalw| schappers is daar niet Verhoeven: „Mensen besd wen spellen als iets privé' commissie moet de regels eenvoudiger en logischer1 ken, maar de uitkomst 1 niet het beeld van een pa( tekst drastisch wijzigen.1 willen geen ingrijpende a re indruk, geen pijn-i( ogen gevoel scheppen". I Verhoeven vindt wel, dat \i huidige spelling niet opnl zo zouden bedenken. „Jé geen 'ij' en 'ei' verzinnen dezelfde klank. Nu is da eenmaal zo historisch j groeid. Vroeger werden d en de 'ei' ook anders uitgei ken. De 'ij' was 'ie', zoals dj in oostelijke dialecten nog1 en 'ei' werd uitgesprokei 'ei'. Met 'a' en 'o' was ef klankverschil. De 'o' were gesproken als 'eu'. De' spraak is nu veranderd, I de spelling is niet meegei1 Dat hadden ze misschien I een wel moeten verand] maar nu het zo lang niet j beurd, kunnen we het ni^ nog eens keer gaan wijzig* Fouten Volgens Verhoeven word* problemen met spellen leerlingen zouden hebben al overdreven. Hij heeft zelf ook onderzoek naa daan. „Het bleek dat de m fouten worden gemaal* heel .andere woorden dan woorden, waarvan ze de ling zouden willen wijz Van de 786 fouten zate meeste (132) fouten in het len van de medeklii (drommen in plaats van men), verder ontbrak de 'n' in 86 gevallen. Daarna den veel fouten met de 'f gemaakt. Verhoeven: „D vier zit in het wezenlijk steem. Spellen blijft ge moeilijk. Je zou ook de c tiek kunnen verbetere plaats van de spelling te gen. Het moet spelend* en door veel oefenen w* geleerd; spellen moet ee tomatisme worden. Op sc wordt veel aandacht be aan spelling door het j van dictees. Daarom woi ook zeer nadrukkelijk na fouten gekeken, omdat 1 gemakkelijk meetbaar Maar als je ziet wat leerl verder allemaal nog fout dan zijn drie spelfouten o pagina niet zo veel". (Dit is het tweede artikel d serie van drie over de tuijj gen in de spelling vc derlands. Het eerste artikê scheen zaterdag 29 febii Het laatste artikel L'olgk gende week zaterdag). SUSKEENWISKE - LAMBIKBABA Vrachtwagens naar België en Frankrijk Standaard Uitgeverij/Wavery Producti PARIJS Op een mo ment dat de Nederlandse landbouw niet weet wat er moet gebeuren met het .mestoverschot, biedt het bedrijf Agrilooy uit Oir- schot een opvallende op lossing: exporteren. Dagelijks vertrekt tussen de 300 en 400 ton Nederlandse kippemest naar Frankrijk en België. Ongeveer driehonderd Nederlandse kippenmesters laten hun mest door Agrilooy afhalen. Anders dan bij ons is er in de akkerbouwgebieden in België en met name Frankrijk een groot gebrek aan organi sche mest. Het motto van de dochteronderneming van het Vlaamse Agriland is heel sim pel: in Europa is per saldo een tekort aan mest. Het enige wat je moet doen is het naar de juiste plek brengen. Op de Internationale Land bouwbeurs in Parijs legt Jean- Louis de Cartier contacten met Franse akkerbouwers, die hun grond gaan verrijken met kip pemest uit Nederland. Volgens hem is er helemaal geen mest probleem. „Wij zijn met ons bedrijf een korte schakel tus sen de Nederlander die het kwijt wil en de Fransman die er behoefte aan heeft. Daarbij moeten we er van uitgaan dat die mest zo weinig mogelijk bewerkt dient te worden. In de akkerbouw is het, anders dan bij voorbeeld de wijnteelt, niet nodig verrijkte mestkorrels te maken. Wie in Noord-Frank rijk bieten, aardappelen, kool zaad en in mindere mate graan verbouwt, heeft behoefte aan alles wat er in de mest zit, cal cium, fosfor, kalium, minera len en sporenelementen. Bo vendien verstevigt de organi sche stof de bodemstructuur". Houtkrullen De Nederlandse kippenmes ters die van de diensten van De Cartier en de zijnen gebruik maken, betalen tien gulden per ton geleverde mest. „Na tuurlijk krijgen ze er niets voor betaald. Zij hebben een mesto verschot en weten niet wat ze er mee aan moeten. Wij maken kosten om die mest naar Frankrijk te brengen. Het is dus logisch dat er voor die dienst moet worden betaald, want wij zijn een zelfstandig bedrijf en willen een beetje winst maken". Nu lijkt dat best mee te vallen. Want ook aan de ontvangstzijde moet voor de kippemest worden be taald. De Frarise akkerbouwer telt ongeveer zestig gulden neer voor een ton slachtkui- kenmest. Legkippemest is iets goedkoper, 55 gulden. Het kwaliteitsverschil zit in de houtkrullen, waar de slacht- kuikens hun dagen op slijten. „Dat is heel goed voor de grond", vertelt agronoom Luc Minne. De Nederlandse kippenmes ters die van de diensten van Agrilooy gebruik maken heb ben recht op enige begelei ding. „Het produkt moet per fect zijn. Als een akkerbl mest koopt, dan garanl wij dat het spul zestig pij droge stof bevat. DaJ hoeft de mesters niets te? Hij moet er alleen voor z dat er geen kadavers, voJ ter of andere mestvr£ stoffen in zit". Volgens Jean-Louis de zorgt zijn bedrijf er voort dereen uiteindelijk te% is. „De Nederlandse mee van zijn probleem af, del: se akkerbouwer krijgt hl1 dat zijn bodem nodige voor een redelijke prijs in Groenen in beide landeia ook blij: in Nederland onjg mest verdwijnt, in Frap omdat er minder kunia gebruikt hoeft te worden?

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1992 | | pagina 4