tMiseotalKi Degradatieregeling spookt bij Leidse hockeyploegen Stigter weg bij AAV'36 'foiclóe Soutcwit' ZATERDAG 7 MAART 1992 PAGINA 30 Idoor PETER KLEIN LEIDEN - De nationale hockey- bond streeft een andere opzet van de competitie na. De ver smalling van met name de twee de klasse bij zowel de heren, als de dames levert een verscherpte degradatie uit die klassen op. De Leidse regio wordt in de nieuwe regeling duidelijk getroffen. Bij de mannen spookt de degradatie bij Alecto, Leidse Studs en Noordwijk. De vrouwen van Roomburg en zelfs de beide kop- ploegen van Alphen staan ook op een zorgelijke positie. Een klasse hoger staan de LMHC- vrouwen lang niet veilig. De enige hockeyclub in de regio Lei den, waar de degradatie niet spookt, is het Voorschotense Forescate. Maar rustig is het er evenmin, want het kam pioenschap in de tweede klasse van de mannenploeg is slechts een kwestie van tijd, en daar horen de nodige festivitei ten bij. Al voor de winterstop van drie maanden was de koppositie zo solide als Eikenhout. Bij de start van het twee de gedeelte van de landelijke competi tie, die nog maar acht wedstrijden om vat, is de voorsprong op de nummers 2 en 3 liefst zeven punten. Naast de ver scherpte degradatie in de tweede klas se, is er niet een, maar een tweetal teams, dat promoveert, zodat de race voor Forescate gelopen lijkt. In de ho gere klasse zullen de Voorschotenaren de mannen van Roomburg aantreffen, die na een prima start thans een veilige middenmootpositie innemen. De ver grootte kans op promotie is bij de vrou wen van Forescate voorlopig op de ach tergrond gedrongen. Het verschil tus sen de op een gedeelde derde plaats staande formatie uit Voorschoten en nummer twee, Soest bedraagt echter maar drie punten. Gierend ,We zijn gierend hard bezig", stelt Felix Zwegers, als hij geconfronteerd wordt met de vraag, of Alecto een tweede achtereenvolgende degradatie zal we ten te voorkomen. De Leiderdorpers, die de noodzakelijke verjonging in de ploeg vorig seizoen gepaard zagen gaan met degradatie uit de eerste klasse, lij ken een klasse lager de dupe te worden van de nieuwe opzet van de competitie. Drie punten scheidt Alecto van drie ploegen, die net boven de degradatie- streep staan. En niet meer dan vijf pun ten is het gat met Spirit en Cartouche, die gedeeld tweede staan achter het on genaakbare Forescate. „Ik denk, dat als Alecto de huidige vorm kan vasthou den, we zelfs nog kunnen promoveren", vervolgt de coach. „Mijn verwachting is, dat we de tweede helft sterk uit de startblokken komen. In de uitwedstrijd bij Groen Geel moeten we de punten pakken en als we daarna Forescate thuis op een gelijkspel kunnen houden, kan mijn stelling heel goed uitkomen." De spanning gaat gierend door de keel in Leiderdorp. Coach Felix Zwegers herkent het probleem. „Een aantal jon gens had al jaren eerste klas gespeeld. Als het op een lager nivo dan niet goed gaat, dan ga je elkaar snel dingen ver wijten. En als er iets dwars zit dan ont laadt dat zich meteen. Die oud-eerste klassers zijn goed, maar ze verzuimen wel die ervaring over te dragen. We hebben een smalle selectie, te smal ei genlijk, en we missen een leidende fi guur. Soms denk ik wel eens, of ik wel met volwassen kerels te maken heb. We hebben gewerkt aan het zelfvertrou wen, dus moet het lukken. Maar als we zondag verliezen in Wassenaar, wordt het wel hopeloos." Bloedspannend Naast Alecto zijn ook de op de laatste plaats staande Leidse Studs betrokken in het bloedspannende staartstuk van de competitie in de tweede klasse, afde ling A. „Het verschil tussen wel of niet degraderen is voor ons vier punten", merkt Bob-Jan Dietrich scherp op. „Het team, dat promoveert staat maar op zes punten. Voor de winterstop kon den we met moeite elf man opstellen. Inmiddels zijn er zeven geblesseerde spelers terug en hebben we een selectie van 20 man. Zelf kan ik ook weer spe len, zodat er in de opstelling koppen gaan vallen. We zijn bij Leidse Studs af hankelijk van een paar geroutineerde spelers, maar als we met jongens als Steven van Randwijk, Mark van Pappe- lendam. Jan Grijpma en speler/coach en tennisleraar Jurjen van Aken kun nen spelen, heb ik goede hoop op be houd." Dietrich, die voorheen zelf in Rotterdam en bij LMHC op hoog nivo hockéyde, vervolgt met: „Die regeling van de degradatie is natuurlijk raar. Vorig jaar zijn we met groot gemak ge promoveerd. Dit team blijft tenminste nog een jaar bij elkaar en moet zeker niet lager dan de tweede klasse spelen. Maar wie dan wel moet degraderen? Die lage plaats van Alecto begrijp ik ook niet."' De coach van Noordwijk, Ruud Hart man Kok, sluit zich aan bij de woorden van Bob-Jan Dietrich. „Het wordt de komende weken bloedspannend. Ik be grijp niet, waarom er zoveel teams uit moeten. Door die scherpere piramide De verscherpte degradatieregeling hangt v LHMC zijn nog lang niet veilig. is de competitie een heksenketel ge worden. Het enige, wat ik kan beden ken is, dat er te weinig bondsscheids- rechters zijn. In de lagere klassen blijft dat een hobbyachtig gebeuren, met nare gevolgen. Met minder teams los je het scheidsrechterprobleem in ieder ge val op. Maar de echte reden van deze degradatieregeling ontbreekt. Ik vind het matig, dat de hockeybond geen ver klaring geeft." De Noordwijkse coach is niet pessimistisch. „We leden nogal vaak een 1-0 nederlaag, terwijl we zelf uit de kansrijke posities als de strafcor- ners, niet scoorden. Daar is hard op ge traind. De sfeer is prima. Frank Holten is terug als laatste man, met Erno Lock- horst hebben we en rust, en meer schot kracht in de ploeg. En, we spelen in de laatste acht wedstrijden liefst vijf keer thuis." Noordwijk heeft het wegwerken van de drie punten achterstand op de veilige middenmoot met dit program ma volledig in eigen hand. veel hockeyclubs als een zwaard van Met 16 doelpunten voor hebben de vrouwen van LMHC op twee teams na de meeste schotkracht in huis. Met twintig punten tegen is de Leidse for matie eveneens op twee teams na het meest gepasseerd in deze afdeling van de eerste klasse. „We hebben veel te gen mannen getraind", licht Maurits Eikenhout de voorbereiding op het tweede competitiedeel toe. „Dan oefen je meer op snelheid en wordt je scher per bij doelrijpe kansen. En, je moet te gen mannen strakker dekken. Met dat leerproces hoop ik, dat we tenslotte in de middenmoot zullen eindigen." Het verschil tussen nummer twee. Forward, dat .overigens een negatief doelsaldo heeft, en voorlaatst degradatie), Spirit is slechts vier punten. LMHC werd door een protest van Zwart-Wit nog met een (doel-)punt gekort en be gint met hetzelfde aantal punten als Spirit aan het waarmaken van het de buut in afdeling A van de eerste klasse. :les boven het hoofd. Ook de vrouwen van FOTO: HENK SNATERSE De schotkracht is het probleem van di dames van Roomburg. „Het schort on aan doelpunten maken", bevestig Hans van Ekdom. „De corner liep niel maar we zijn bijvoorbeeld ook in geei enkele wedstrijd weggespeeld." Room burg staat er, met een achterstand vai vijf punten op de stek die geen degrada tie inhoudt, niet bijster florissant vooi „Die degradatieregeling is absurd", i het enige wat coach Van Ekdom ove dit onderwerp kwijt wil. „Dit gegeven i van tevoren bekend, dus je moet nie achteraf klagen. We hebben nu een maal geen superelftal, maar we zijn be reid om hard te werken ook in deze wa vreemde competitie. De morele steui middels wat meer publiek kan al vet helpen." Over acht weken is bekend c de degradatie massaal is, of dat d slachting onder de Leidse hockeyteam in de tweede klasse afgewenteld zi zijn. Stompwijkse Boys boekte tot de mogelijkheden. afgelopen zondag een belangrijke overwinning tegen Teylingen. Promotie naar de KNVB behoort dit seizoen FOTO: ANDRÉ VAN HAASTEREN ,Een Stompwijker heeft niet veel nodig om feest te vieren" li STOMPWIJK - In de afdeling zondag wordt op dit moment de ranglijst aangevoerd door Stompwijkse Boys. Een feest- club. dat wel, maar toch geze gend met een behoorlijke dosis eergevoel. Spotlichten op Stompwijkse Boys. Stompwijkse Boys werd op 28 mei 1947 opgericht. Vóór de oorlog bestond de club eigenlijk ook al, in de vorm van SNA (Sport Na Arbeid). Dat waren de tijden dat het bestuur aan boer Van den Bosch -een (bekende naam in Stomp- wijk- vroeg of zijn stuk land gebruikt mocht worden als voetbalveld. Toen de oorlog voorbij was maakte een SNA uit Gelderland bezwaar tegen de naam en werd Stompwijkse Boys verzonnen. Deze club heeft op dit moment tussen de 250 en 270 leden (zeven senioren teams, één damesteam, twee zaalvoet balteams en jeugd). Volgens het boekje speelt Stompwijkse Boys in het wit. „Maar de laatste tijd spelen we bijvoorbeeld ook met een rood-wit shirt", aldus Frans Groen in 't Woud (57). Hij was -tot vorig jaar sep tember- 23 jaar lang bestuurslid van de club. Hij schetst Stompwijkse Boys als een feestclub. „Als er een feestje te vie ren valt, dan zijn we er in Stompwijk al lemaal bij. Daar hebben we absoluut geen hekel aan", aldus Groen in 't Woud. Enthousiast gaat hij door: „Een Stompwijkenaar heeft niet veel nodig om feest te vieren. Dat de prestaties hier dan wel eens onder lijden, is een logisch gevolg". Maar er blijkt toch ook een sterk eergevoel te bestaan: „Vooral als het tegen zit, dan zetten we de schouders er onder". Koffertje „Stompwijkse Boys wordt meer geken- merkd door werkvoetbal dan door rag fijne combinaties", meent Frans Lui ten, PR-man. Hij vervolgt: „Maar we zijn niet helemaal ontbloot van enig ta lent. Als we een goede voetballer heb ben, dan gaat die helaas vaak naar een andere club. Edwin Vuurens, bijvoor beeld. die nu bij Sparta speelt". Groen in 't Woud kan het wel begrijpen. „De spelers zijn veel ambitieuzer geworden. Ik voetbalde vroeger zelf bij DOCOS. Als ik het koffertje van het eerste elftal mocht dragen, was ik al enorm blij. Te genwoordig zegt een jong spelertje als hij de koffer draagt 'Joh ik vind het wel leuk trainer, maar speel ik dan wel een halve wedstrijd?" In '87 bestond de club veertig jaar. Als klap op de vuurpijl promoveerde Stompwijkse Boys dat jaar naar de vier de klasse zondag van de KNVB. „We hebben er veertig jaar over gedaan om te promoveren, dus dat was weer reden voor een flink feest", aldus Luiten. Stompwijkse Boys vertoefde twee jaar in de KNVB. In '90 zakten de Boys weer terug naar het afdelingsniveau. Dit seizoen echter heeft de ploeg van trainer Wim Mulder weer reële kampi oenskansen. Luiten denkt dat de ploeg wel weer klaar is voor de KNVB: „We kunnen het huidige team zelfs uitbou wen met vijf a zes aankomende jeugc spelers", aldus Luiten. Zijn vader wj één van de oprichters van Stompwijks Boys. De naam Luiten is sowieso vei bonden met de club. „Het is ooit ee keer voorgekomen dat er vijf Luiten meededen in het eerste", aldus Frar Luiten. Meerhorst Stompwijkse Boys heeft haar zetel 1 sportcomplex 'De Meerhorst'. Een ouj onderkomen, daar is geen twijfel ov« mogelijk. Het huidige terrein is b< stemd om nieuwe huizen op te bouwel Waarschijnlijk zal Stompwijkse Boj daarom in het seizoen '94/'95 een nieu Meerhorstcomplex in gebruik kunne nemen, vlak in de buurt. De planne liggen klaar om tevens een sporthal I bouwen, voor alle Stompwijkse spoil verenigingen. Groen in 't Woud: „j sluit niet uit dat er in de toekomst éa grote vereniging komt. De besturen va ons, de handbalvereniging HVS e gymnastiekvereniging Gyversto zij druk in overleg". Nico van der Salm (35) was jarenlar links-buiten in het eerste. Hij was éfl van de spelers die het genoegen hee mogen smaken van het KNVB-voetba „Het was een hele ervaring. Je hebt j ren in de afdeling gevoetbajd, en da kom je opeens in de grote KNVB. Daj krijg je meer voetballende clubs en dd kom je uiteindelijk toch kwaliteit kort". Hij is niet zo positief over d overlevingskansen, als Stompwijk pr moveert naar de KNVB. „Ik mis tod de juiste instelling bij die jongens. I mis dat éne stapje meer". Onder redactie van Kees van Kesteren Vreugde Na een dramatisch begin van de competi tie gaat het de Leidse voetbalvereniging Liigdiinum de laatste weken weer wat voor de wind. De dreiging van degradatie naar de vierde klasse is wat aan het afne men en hoewel er op de weg naar lijfsbe houd nog enkele gevaarlijke obstakels uit de weg moeten worden geruimd zien de voetbalzaken in de Kikkerpolder er weer wat zonniger uit. Wij van Hutsport con stateren dat met vreugde omdat de groen- witten nog 'e'en van de weinige clubs is waar een echte voetbalsfeer hangt. Een bezoek aan het fraaie complex van de Vreugde... I FOTO: ANDRE VAN HAASTEREN Kikkers leert dat de band tussen de leden van Lugdunum nog altijd zeer groot is. De kantine is bij uitstek een plaats waar iedereen met een groenwit hart zich thuis voelt. Sportief gaat het de laatste jaren wat minder. De uitstroom van talenten naar clubs uit de regio heeft zijn weerslag gehad op de resultaten. Maar gezien de historie en de saamhorigheid van de 73- jarige vereniging zal men ongetwijfeld deze terugslag kunnen overwinnen. Geloof De laatste jaren krijgt de Leidse voetbal wereld steeds meer te maken het fusies. De terugloop van jonge leden en de steeds stijgende kosten zijn de voornaamste re denen om de krachten te bundelen. Na FC RijnlandLIDWS wordt VCL met in gang van het nieuwe seizoen de derde fu sieclub in de Sleutelstad. Achter de scher men wordt er op het sportcomplex De Vliet hard gewerkt om de samenvoeging van LTL en VNL tot een succes te ma ken. De voorzitter van de nieuwe loot aan de Leidse voetbalboom, John ter Beek. geeft in het clubblad van VNL uiting aan zijn geloof in het succes van de fusie. Het is ook niet mis wat er allemaal te gebeu ren staat. Een nieuwe kantine, trainings veld met lichtmasten, nieuwe kleedka mers op verwarmde vloertjes, een fitness ruimte annex massageruimte en als klap op de vuurpijl een eigen sporthal. Kortom een accommodatie waar Leiden trots op kan zijn. De enige smet op al de euforie rond de fusie is de huidige stand op de ranglijst van zowel VTL als VNL. De dreiging van de afdeling is zeer reëel aan wezig. De spelers van beide ploegen heb ben echter nog vijf wedstrijden de kans om te zorgen dat volgend seizoen de ver warmde vloertjes in de KNVB gebruikt kunnen worden. Eenzaam.... Eenzaam Wie regelmatig de voetbalvelden in de Leidse regio bezoekt kan snel de conclu sie trekken dat de inrichting van een sportcomplex bij vrijwel alle clubs iden tiek is. Reclameborden, hekken, score bord en meestal een tribune vormen de vaste herkenningspunten van een voet balveld. Op het veld van Meerburg aan de Laan van de Goede Herder in Zoeter- woude Rijndijk kwamen wij van Hut- spo(r)t echter een bijzonder bouwsel te gen. Een veilige beschutting tegen de kou en regen maar het lijkt ons een beetje een zaam. Paniek Het gaat dit seizoen niet goed met het U FOTO: ANDRE VAN HAASTEREN Leidse korfbal. Het degradatiespook klopt nadrukelijk op de deur van veel ver enigingen en de paniek van slaat dan ook toe. Rob Siemer van Pemix en Cor Gra- venkamp van De Algemene werden het slachtoffer van de dreigende sportieve af daling en kregen hun cong'e. De verkla ringen van de beleidsdragers waren voor spelbaar. De trainers konden de spelers en speelsters niet meer motiveren en dan moet een bestuur ingrijpen en hopen op een schokeffect waardoor de neuzen weer dezelfde kant op komen te staan. In de voetbalwereld is deze dubieuze manier van denken al een tijdje schering en in slag en wij van Hutspo(r)t vinden het jammer dat het korfbal dezelfde kant op ALPHEN AAN DEN RIJN - Stigter zal vandaag tijdens de Twinj van Alphen voor het laatst de eer vj de Alphense atletiekverenigil AAV'36 verdedigen. De atleet met la ge adem vertrekt naar het Utrecht) Hellas. Zijn vertrek uit Alphen ko# niet geheel overwacht omdat Stigter) in 1988 vanuit Ter Aar naar Wijk Duurstede verhuisde. AAV '36 will echter graag dat de naam van Aart Stjj ter aan de club verbonden bleef, nt name uit publicitair oogpunt en da4 om hield de atleet de boot af toen and re clubs bij hem aan de deur klopl Stigter staat in de atletiekwereld H kend als een ras-individualist die nol een echte binding met een club he gehad. De laatste maanden is Stig steeds meer bij Hellas gaan train waar hij veel profijt ondervond van samenwerking met Bert van Vlaam ren. Het verzoek van de Utrechtse v eniging klonk hem daarom wel aantri kelijk in de oren. Toen Wim Maassi lid van de technische commissie \j AAV '36, bij Stigter informeerde ni de stand van zaken kreeg hij te hort dat hij gekozen had voor Hellas. De finitieve overgang is echter pas rond hij een schriftelijke bevestiging met it tivatie op de bus heeft gedaan. De jarige atleet behoort vandaag bij Twinitig van Alphen tot de vele ou ders die een tijd van onder het uur n kan zetten. Gezien zijn huidige vo moet dat mogelijk zijn.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1992 | | pagina 30