NK mosterd na olympische maaltijd
Capiot gelukkigste gokker
Clicl^e SoU/UlTlt SPORT MAANDAG 2 MAART 1992 15
Van Velde
bevestigt
Vrouwenschaatsen blijft gemoederen bezig houden
prestaties
v
Tweede titel voor
Monique Velzeboer
GRONINGEN - Monique Velzeboer is in Gro
ningen voor de tweede achtereenvolgende keer
Nederlands kampioene shorttrack geworden.
Na haar triomfen op de 500, 1500 en 1000 meter
was zij al zeker van de titel. Vervolgens won zij
ook de afsluitende 3000 meter met nauwelijks
waarneembaar verschil voor Priscilla Ernst, die
in het klassement als tweede eindigde. Anja van
der Poel legde beslag op de bronzen medaille.
Erik TDuijvelshoff heeft bij de mannen de titel
overgenomen van Jan Hoogeveen. Duijvelshoff
legde de basis voor zijn kampioenschap door
Overwinningen op de 500 en 1000 meter. Op de
1500 en 3000 meter kwam hij niet verder dan de
derde plaats. Jeroen Otter eindigde als tweede in
het klassement, Alexander Velzeboer als derde.
Zege komt uit de tenen
van Richard van Kempen
AMSTERDAM - Het laatste rondje was het
zwaarste voor Richard van Kempen. Dit seizoen
had hij en het marathonpeloton bijna 780 kilome
ter afgelegd in de strijd om de KNSB-beker. Nooit
kende een finalewedstrijd zo'n climax als zaterdag
in Amsterdam. Naast Van Kempen waren er nog
twee kanshebbers op de eindzege: Lammert Hui-
tema en Oleg Bozjev. Een schrijver van een thril
ler had het niet beter kunnen doen. Pas tien meter
voor de finishlijn was Van Kempen zeker van de
buit.
Hij gaf in de eindsprint om de negende plaats na
genoeg niets toe op zijn voornaamste klassements
belagers en veroverde voor de vierde maal de
KNSB-cup. „De eindzege moest ditmaal uit mijn
tenen komen", kreunde Van Kempen, die het
KNSB-bekerrecord van Co Gilling evenaarde.
Richard van Kempen (links) wordt ge
lukgewenst door Lambert Huitema.
FOTO:ANP
Vochteloo in
het ziekenhuis
ASSEN De enige Nederlandse
deelnemer aan de halve finales om
de wereldtitel ijsspeedway Wiebe
Vochteloo heeft weinig plezier be
leefd aan de thuiswedstrijd op de
ijsbaan van Assen. De inwoner van
Bovensmilde kwam zaterdagavond
ten val en werd met een zware her
senschudding naar het ziekenhuis
van Assen overgebracht. Winnaar
in de Drentse hoofdstad werd Joeri
Ivanov. De coureur uit het Gemene
best van Onafhankelijke Staten
nam zaterdag al de leiding. De 33-
jarige rijder won al de vijf heats en
liet zijn landgenoten Fadeev en
broer Sergei ver achter zich.
Wereldbeker voor Accola
NARVIK/SHIZUKUISHI De Zwitserse skiërs heb
ben Albertville nog niet verlaten of ze winnen weer.
Na nul gouden medailles op de 16e Olympische Win
terspelen pakte Paul Accola gisteren in het Japanse
Shizukuishi in zijn vijfde profjaar de wereldbeker bij
de mannen. En behaalde Vreni Schneider in Narvik
haar 40e overwinning in de wereldbeker. Accola, de
grote verliezer in Val d'Isere en Les Menuires, werd
in Japan wereldkampioen van de allrounders. Door
zijn winst in de Super G werd hij in het klassement
van de wereldbeker onbereikbaar voor zijn enige
concurrent, Alberto Tomba. De Noordse skispelen in
Lahti werden een feest voor Toni Nieminen. Op de
stoep van zijn ouderlijk huis won hij het schanssprin
gen van de 90- en 120-meterschans. De 16-jarige Fin
leverde zondag op de grote schans een formidabele
prestatie met zijn zweefsprong van 125 meter. Tien
meter dan alle anderen. „De beste sprong uit mijn
carriere", durfde de tiener te stellen.
Sport op tv
Nederland 3, 19.30 uur: Snooker
met Dennis Taylor. 22.15 uur: Stu
dio Sportjournaal
Superchannel, 20.00 uur: Prime
sport
Sportnet, 18.00 uur: Sport.
Eurosport, 18.00 uur: Sport.
MORGEN
Superchannel, 12.30 uur: Hang
loose.
Sportnet, 08.00 uur: Sport.
Eurosport, 09.00 uur: Sport.
ALKMAAR - Koud terug
van de Olympische Win
terspelen in Albertville
zijn Falko Zandstra en Lia
van Schie gisteren op de
buitenbaan de Meent in
het winderige Alkmaar
Nederlands kampioen
schaatsen all round ge
worden.
Ze beschouwden de nationale
titelstrijd weliswaar niet als
een plichtmatig nummer,
maar de opmerkelijke sei
zoensplanning maakte van het
NK mosterd na een olympi
sche maaltijd.
Het zou geen kwaad kunnen
als de schaatsbond vóór de
Winterspelen in Lillehammer
twee jaar eens rekening
houdt met de invulling van en
nationaal evenement als het
NK. Dat een Europees kampi
oenschap zo vlak voor de Win
terspelen als een stevige op
warmer geldt met als inzet het
verdienen van olympische tic
kets, is toe te juichen. Maar om
lichamelijk en geestelijk moe
gestreden rijders te porren
voor een NK pal na het sum
mum der toernooien, is niet
een al te beste keuze geweest.
Getuige het relaas van Lia van
Schie.
„Toen ik afgelopen maandag
terugkwam van de Spelen, was
ik moe. Ik kon me moeilijk op
peppen voor het NK", zegt de
21-jarige schaatster uit Stomp-
wijk. Ook Bart Veldkamp
moest zich er flink toe aanzet
ten om zich te motiveren. De
Hagenaar werd vorige week
maandag uitgebreid gehul
digd vanwege zijn gouden
olympische rit op de tien kilo
meter. De daaraan gekoppelde
plichtplegingen (aanwezig
heid in een supermarkt) gaan
niet in de koude kleren zitten.
„Ik had vooral lichamelijk een
terugslag. Geestelijk viel het
wel mee", aldus Veldkamp.
Voor Rintje Ritsma, die op de
derde plaats eindigde bij dit
NK, had het seizoen best afge
lopen mogen zijn na de Spelen.
„De motivatie was ver te zoe
ken, ja", meent de Fries.
Het weer maakte veel goed.
Regende het vorig jaar in Alk
maar nog pijpestelen, afgelo
pen weekeinde scheen de Zon
voortdurend al kregen de rij
ders wel een nijdige wind in
het gezicht waardoor het rij
den van toptijden uitgesloten
was.
Alleen Falko Zandstra kreeg
het voor elkaar op de 1500 me
ter het baanrecord te verbre
ken. De frêle Fries liet een tijd
van 1.58.81 klokken, terwijl
Hein Vergeer zeven jaar gele
den in een tijd van 1.58.87 over
de finish gleed. Zandstra, vó
rig jaar nog vijfde in Alkmaar,
had voor de tien kilometer een
voldoende marge (15.96 secon
de) opgebouwd om zijn eerste
plaats na de 500, 5000 en 1500
meter te handhaven. Op de
langste afstand zocht Veld
kamp in een directe confronta
tie met Zandstra de aanval op,
maar de 20-jarige noorderling
gaf uiteindelijk maar vijf se
conden toe op Veldkamp die
met een tijd van 15.02.25 wel
de snelste was van het gezel
schap.
Veldkamp stelde zelfs, dat hij
een betere race had gereden op
deze afstand dan in Albertville.
„Als ik vandaag op de tien kilo
meter op een binnenbaan had
gereden, dan was er een hele
snelle tijd uit de bus gerold",
zegt hij. Hetgeen tevens bete
kent, dat Zandstra (15.07.17 en
de tweede tijd na Veldkamp)
ook een zeer acceptabele tien
kilometer-rit had gerealiseerd.
„Ik ben veel sterker geworden
in vergelijking met vorig jaar",
laat Zandstra weten. „Ik heb
bewezen, dat ik buiten ook
goed kan presteren".
Even leek het erop, dat Veld
kamp in een uiterste poging op
de tien kilometer de eerste
plaats in het algemeen klasse
ment zou gaan innemen. Hij
perste er op een gegeven mo
ment een verbluffend snel
rondje (34.9) uit, maar kwam
zich vervolgens tegen. Keek
nog achterom hoeveel achter
stand Zandstra had opgelopen,
maar het verschil was voor de
Hagenaar niet groot genoeg.
Ondanks verschillehde World
Cup-wedstrijden, het NK af
stand, het EK, de Winterspelen
en het NK all round voelen
Veldkamp en Zandstra zich
niet 'seizoensmoe'. Veldkamp:
„Ik vind het wel goed, zo'n
lang seizoen. Nu hebben we
het een weekje wat rustiger.
Kan ik me weer opladen voor
een volgend toernooi". Zand
stra: „Ik dacht dat het seizoen
erg lang zou zijn, maar dat valt
wel mee. Ik heb er nog steeds
zin in".
Lia van Schie kan na het beha
len van haar eerste nationale
titel (ook in haar juniorentijd
wist ze nooit het Nederlands
kampioenschap naar haar
hand te zetten) weer wat moed
putten. Moed die ze goed kan
gebruiken voor het wereld
kampioenschap all round ko
mend weekeinde in Heeren
veen. De Stompwijkse maakte
een sterk seizoen '90-'91 door,
gleed ook in de aanloop naar
de top-evenementen dit sei
zoen alleszins redelijk over het
ijs maar daarna stokte het met
de prestaties.
„Het keerpunt was rond het
EK", zegt Van Schie die tij
dens de Olympische Spelen
onder haar kunnen heeft gere
den en ver buiten het zicht van
de medailles is terechtgeko
men. Een diepe val die ze on
der meer wijt aan zaken van
schaatstechnische aard. Sinds
het begin van dit seizoen werkt
ze aan een andere slag, maar
dat het nog niet helemaal snor
zit met de techniek liet de win
nares gisteren doorschemeren.
Over de allerminst vrolijke ge
luiden binnen de kernploeg na
alle heisa rond Yvonne van
Gennip tijdens de Spelen, liet
ze geen woord los. In tegen
stelling tot Carla Zijlstra die
harde maar eerlijke kritiek le
verde op het gedrag van Van
Gennip (de Haarlemse wilde
aanvankelijk afzien van de rit
op de 5000 meter in Alberville),
wilde Van Schie alleen maar
kwijt: „Ik vind het alleen zon
de, dat Yvonne dit weekeinde
niet heeft gereden".
Van Schie heeft met het natio
nale goud vooralsnog de strub
belingen van zich af geschud.
„Na Albertville heb ik alle za-
.ken eens op een rijtje gezet en
eerst mijn teleurstellingen
verwerkt", vertelt Van Schie.
Dat is haar afgelopen weekein
de gelukt, want ook Neerlands
sterkste troef tijdens de Spe
len Carla Zijlstra kon niet tip
pen aan de Zuidhollandse. Van
Schie had voor de rit op de vijf
kilometer een voorsprong van
ruim dertien seconden opge
bouwd op Zijlstra. Het tweetal
ontmoette elkaar op de 5000
meter. Zijlstra won in een tijd
van 8.13.24, maar kon niet ver
hinderen dat Van Schie zich
naar het eremetaal schaatste.
ai-
is- I door
n- I RENZE L0LKEMA
jk ALKMAAR Het kon
0). dus gebeuren dat een be
ng labberde sprint uiteinde-
te lijk een zilveren plak ople-
verde. Het overkwam Car-
11 la Zijlstra het afgelopen
en weekeinde op het NK-al-
3C round in Alkmaar,
De Groningse studente kwam
tot 45.13, een juniorentijd. In
de tussenstand droeg ze een
rode lantaarn. Zijlstra compen-
seerde echter op de lange af-
standen. Omdat de concurren-
tie, op kampioen Lia van Schie
na, niet bij machte was meer
leuke dingen te etaleren.
Het nationale kampioenschap
bij de vrouwen voedde de dis-
cussie dat de Nederlandse
vrouwen internationaal lang-
ds *amerhand afhaken. Het
9" vraagstuk kreeg een paar dui-
Q) delijke aanknopingspunten.
Het gat tussen Jong Oranje en
de kernploeg lijkt nauwelijks
te overbruggen. Erkennen ook
de insiders. Met de bondscoa-
ches Arie Koops en Leen
Pfrommer voorop. „Dit week
einde maakt duidelijk dat we
daar een oplossing voor
moeten zien te vinden", liet
Koops weten.
Pfrommer, sinds '84 gezag
voerder over de nationale ju
niorenselectie, denkt dat het
mentaliteitskwestie is. „Als je
het mij vraagt wel", aldus de
ex-beroepsmilitair. „Wanneer
•die meiden vanuit Jong Oranje
niet in de kernploeg komen,
vallen ze in een enorm gat. Bij
Jong Oranje waren ze gewend
acht tot tien keer per week te
trainen. Eenmaal terug in het
gewest beperken ze het tot zes
keer. Dus doe je een stap terug
in plaats van vooruit. Het lijkt
me een redelijke verklaring.
Maar echt duidelijk is het me
niet waarom onze vrouwen in
ternationaal niet aan kunnen
sluiten."
„Ik kan me geen namen herin
neren van junioren die de laat
ste jaren zijn doorgebroken",
zegt Koops. „En ik bedoel met
doorbreken een plaatsje bij de
beste zestien in een internatio
naal veld. Misschien stoppen
er wel te veel. Er zijn namelijk
een hoop sporten interessant.
Maar dat geldt natuurlijk ook
voor de mannen. En als blijkt
dat er minder meisjes zich als
lid van een club aanmelden,
moeten we ons serieus zorgen
gaan maken."
Pfrommer: „Het heeft niets te
maken met afhaken. Sinds ik
Jong Oranje train zijn er drie
namen weggevallen. Marga
Preuter is gestopt, evenals
Wendy van der Poel. En Moni
que Velzeboer. Maar die is
gaan shorttracken."
De enige juniorennaam die in
de top van het allroundklasse
ment voorkwam was die van
Colette Zee. Zee, amper 17,
werd vierde, achter Van Schie,
Zijlstra en Hanneke de Vries.
„We zouden eigenlijk vier Co-
letjes moeten hebben", merkte
Koops op. „Ben je meteen ge
holpen. Het aanbod voor de top
is karig. Dat blijkt hier in Alk
maar maar weer eens. Kijk
eens naar de kernploeg. Ik heb
er hier dit weekeinde maar.
twee staan." Koops wees naar
Van Schie en Zijlstra. Titelver
dedigster Jolanda Grimbergen
meldde zich voor de tweede
dag af. „Privé-omstandighe-
den", motiveerde Koops.
Omdat nieuw talent zich niet
aandiende, was daar Hanneke
de Vries. De 32-jarige stayer uit
Diepenheim plaatste zich voor
het WK in Heerenveen, ko
mend weekeinde. „Dit moet
mijn seizoen goedmaken",
merkte De Vries op. De Vries
had dit schaatsjaar in het te
ken van de Olympische Spelen
gezet, maar een fikse verhoud-
heid verknoeide haar kwalifi
catietest, begin januari. „Ik
werd op een vervelende ma
nier uitgeschakeld. Terwijl je
hier aantoont toch bij de snel-
sten te horen."
De Vries heeft zich zitten ver
bijten Voor de televisie. Voor
haar een dwangbuis. „Ja, als ik
kijk hoe Van Gennip zich heeft
gedragen in Albertville. Dan
krijg je toch een vreemd
smaakje in de mond. Toen Van
Gennip zei geen zin in de
Olympische vijf kilometer te
hebben, dacht ik 'als ze me nu
bellen, sta ik vanavond nog in
Albertville'. Ik denk dat de
mensen meer lol aan mij zou
den hebben gehad, dan aan
Yvonne".
„Het damesschaatsen heeft
zich in Albertville slecht ver
kocht", vervolgde De Vries.
„De houding van Van Gennip
bevestigde voor velen het idee
dat het damesschaatsen niets
voorstelt. Van Gennip neemt
het schaatsen niet serieus. En
als je dat niet doet, moet je er
niet aan beginnen. Zo krijgen
we internationaal nooit aan
sluiting. Waar dat nu aan ligt?
Als ik zeg dat het een mentali
teitskwestie is, zou ik enkelen
toch te kort doen. Maar het
heeft er mee te maken. Op dit
moment zijn er geen nieuwe
namen. Het zijn al dezelfde na
men die circuleren. De top
staat stil."
OSLO Op vuil en nat ijs
in Oslo heeft Gerard van
Velde bevestigd dat hij de
sprintkampioen van de
toekomst is. De amper 20-
jarige Groninger eindig
de, op eerbiedige afstand
van de Witrussische ge
weldenaar Igor Zjelezovs-
ki, als zesde.
Die prestatie lag in de lijn van
zijn optreden bij de Olympi
sche Spelen. In Albertville
werd hij vijfde op de 500 meter
en vierde op de 1000 meter. In
Oslo veroverde hij zijn eerste
medaille, brons op de tweede
1000 meter. Vorig jaar was bij
zijn WK-debuut nog niet meer
dan de 15e plaats weggelegd.
„Ik ben een stapje dichter bij
de top gekomen", stelde Van
Velde nuchter vast.
In Oslo kon dat van Christine
Aaftink niet gezegd worden. In
de Olympische sprints bleef ze
tot haar grote ergernis versto
ken van Olympisch eremetaal,
het WK bracht haar tot razer
nij: zevende in het klassement
en niet één medailletje op een
van de vier afstanden.
De Noorse koning Harald en
een paar honderd schaatsge-
trouwen zagen hoe de Chinese
Qiaobo Ye de tweevoudig
Olympisch kampioene Bonnie
Blair voorbijstreefde en China
de eerste wereldtitel in de ge
schiedenis bezorgde. Af
stand
Zjelezovski en Ye waren met
afstand de besten. De Witrus
luisterde zijn vijfde wereldtitel
op met vier afstandszeges. Zo
werd het voor de 29-jarige ko
los een optimale revanche voor
zijn povere Olympische Spe-
GENT Een triomfante
lijk lachje speelde rond
zijn lippen, maar al te op
vallende uitspraken rol
den niet uit zijn mond. Jo-
han Capiot gaf gepaste
antwoorden en waakte
voor bravourachtige kre
ten.
De 27-jarige Belg heeft geleerd
de afgelopen twee jaar. Hij
heeft ondervonden dat een
brutale mond alleen onvol
doende is erkenning af te
dwingen binnen de TVM-ploeg
én het peloton. De lef toont hij
op de fiets. Zoals zaterdag aan
de Zuiderlaan in Gent, waar hij
zich de grootste lefgozer en
gokker toonde in de tumul
tueuze finale van de 47ste Om
loop Het Volk.
in een hectische massasprint
was Capiot slimmer en sneller
dan Peter Pieters en Eric Van-
deraerden. Twee jaar na zijn
eerste overwinning in de Bel
gische openingskoers viel hij
in herhaling. Hij is evenwel
geenszins van plan ook het
vervolg te copiëren. Want
sinds die zege blonk Capiot
louter uit in blessures en con
flicten met ploegleider Cees
Priem. De winst in Parijs-
Tours vorig jaar bracht het
tweetal dichter tot elkaar,
maar hun relatie bleef een van
haat-liefde, hoewel het weder
zijds begrip is verbeterd.
Twee jaar geleden leunde Ca
piot tevreden achterover na
Het Volk. Het toegewezen kop
manschap kon hij niet bevesti
gen. Ook het jaar daarop slaag
de hij aanvankelijk niet zijn
bazen tevreden te stellen. Ze
waren hem liever kwijt dan
rijk. Dit keer wil hij het niet zo
f
ver laten komen. „Dit succes is
mooi meegenomen, maar in
het voorjaar zijn belangrijkere
prijzen te verdienen. Milaan-
San Remo, de Ronde van
Vlaanderen en Parijs-Roubaix
hebben terecht een hogere
marktwaarde dan de Omloop",
beseft hij. „Bij die wedstrijden
zie je de kopmannen ook altijd
vooraan in de slotfase. Als je
als zodanig wordt betaald, ben
je verplicht dat waar te ma
ken".
Ontsnapping
De ontsnapping van een sterke
groep van zeven met Maassen,
Solleveld, Sergeant. Nulens,
Delion, Richard en De Clercq
verontrustte ploegleider
Priem niet. „Ik heb alleen op
dracht gegeven het verschil
niet veel meer dan een minuut
te laten worden. Was dat het
geval geweest, dan waren we
in de tegenaanval gegaan. Ik
had gegokt op een massa
sprint, zeker gelet op de milde
temperatuur, waardoor een
slijtageslag onmogelijk was",
verklapte Priem zijn strategie.
Het zevental was gevormd
even voordat een einde kwam
aan een solo van meer dan
honderd kilometer van Patrice
Esnault en een iets kortere al
leengang van de Nederlander
Willem-Jan van Loenhout. Van
dat moment, ongeveer zeven
tig kilometer van de eind
streep, kreeg de koers een se
rieus karakter. Het lukte de
koplopers echter niet een be
slissende kloof te slaan. Hun
voorsprong schommelde rond
de minuut. Casado en Bishop
kwamen dichtbij, maar niet
dichtbij genoeg.
Dat gold ook voor De Wilde en
Museeuw, die op de laatste
bult, de Molenberg, op zoek
gingen naar de vluchters. Zij
kregen gezelschap van Jelle
Nijdam. „Toen wist ik dat de
koers was stukgelopen voor de
Bucklers. Nijdam kon onmo
gelijk de rassprinters Mu
seeuw en De Wilde naar voren
loodsen. Dat zou niet slim zijn
geweest", oordeelde Priem.
Vijf kilometer voor de aan
komst verliet Capiot de dende
rende hoofdmacht. Nijdam
riep de Belg tot de orde. „Met
hem naar de streep gaan staat
gelijk aan zelfmoord", vertelde
Capiot later. De uitbraak van
Van Hpoydonck en Huyghe
mislukte daarna ook. De sprin
ters kozen positie. Capiot de
beste. Hij richtte zijn blik op
het wiel van Pieters die op
tweehonderd meter van de fi
nish de sprint begon. Lang
leek de Nederlander op weg
naar de winst. Capiot had meer
adem. En geluk.
„Dat klopt. Over geluk had ik
niet te klagen. Deze aankomst
ligt me wel. Maar dan dien je
het ook nog af te maken. We
hebben goed gegokt. En om
goed te gokken heb je veel ge
luk nodig".
Een dag na de Omloop Het
Volk was Olaf Ludwig gelukki
ger. Zaterdag werd de Duitser
in het gedrang van de massale
aankomst in Gent slechts vier
de achter Capiot. Zondag
schreef de sprinter uit de ploeg
van Peter Post na 205 kilome
ter Kuurne-Brussel-Kuurne op
zijn naam. Het was zijn tweede
overwinning dit jaar. In de fi
nale versloeg hij de Fransman
Christophe Capelle en de Belg
Johan Museeuw.
Johan Capiot (rechts) drukt zijn voorwiel iets eerder over de streep.
Gerard van Velde rechts laat zijn bronzen medaille zien die hij won op de duizend meter
len. De Chinese, die in Albert
ville met minimale verschillen
door haar Amerikaanse rivale
was verslagen, profiteerde za
terdag van een windflauwte
om de leiding in het klasse
ment te nemen.
Gisteren, toen de slechte
weersomstandigheden voor
eenieder gelijk waren, consoli
deerde de 27-jarige grens
wacht bekwaam met de tweede
plaats (achter Blair) op de 500
en een nieuwe triomf op de
1000 meter. Ye maalde niet om
het slechte weer. „In mijn trai
ningskamp in Inzeil was het
drie weken bar en boos. Daar
leerde ik er mee leven", vertel
de zij in goed school-Engels.
Met de overdekte banen in
Heerenveen en Den Haag zijn
de Nederlanders misschien al
te veel verwend geweest met
perfecte omstandigheden. In
Oslo ging zelfs Christine Aaf
tink, die nooit naar excuses
voor slecht presteren zoekt,
pleiten voor permantente in-
door-WK's. Aaftink had het
maar te accepteren. Achter Ye
en Luding finishten de vier
Duitsen - Luding, Garbrecht,
Baier, Hauck - voor haar.
Van Velde, Nederlands sprint
kanon bij de mannen, was
eveneens geconfronteerd met
tegenslagen. Hij voelde voor
zijn 1000 meter van zaterdag
een groot bot stuk aan zijn
schaats. „Er lag ook zo veel
Lia van Schie tijdens haar ereronde.
zand op het ijs, het was onge
looflijk smerig. Ik merkte het
vlak voor de start, te laat om er
nog iets aan te doen. Ik moest
veel energie gebruiken om
door de bochten te komen. Ik
voelde haast geen grip meer én
kon door het corrigeren me
nietleegrijden."
Van Velde bleef in de laatste
bocht met de grootste moeite
overeind, moest een slag laten
lopen en finishte als zestiende,
waardoor hij uit de top-10 viel.
FOTO:ANP
