Wereldzeiler zonder kiezen op avontuur jrl DC 'Villageneeskunde' wint snel terrein füKOL fitewa at vai jouden pische krikalj zwar ïense het plan-Simons lijkt de Aanvankelijk werd er meewarig naar ze gekeken, maar nu dreigen privéklinieken echte concurrenten te worden van de gevestigde ziekenhuizen. Staatssecretaris Simons vindt het kennelijk allemaal best. Hij wil best een leuk plaatsje reser veren voor de 'villageneeskunde1 in zijn nieuwe zorgstelsel. Geen wonder dat bestaande ziekenhuizen ongerust worden. £cüke(3omxuxi BINNENLAND ZATERDAG 22 FEBRUARI 1992 Idoor ARVID VAN DER WOLF DEVENTER - Wilt u ook zo graag voor een kleine operatie een keer naar een privékliniek? Met een maximum aan klantvrien delijkheid en minimum aan bureaucratie worden geholpen door een als maar glimlachende speci alist, waarna u nog even wordt verwend door zijn vrouw of mag bijkomen in een leuk hotelletje in de buurt? Nou, dat kan. In Nederland zijn dit soort situaties al gerui me tijd geen uitzondering meer. Nadat de plastisch chi rurg dr. Boekhoff - die sinds '88 in Valkenburg de particu liere kliniek Valkenhorst sa men met zijn echtgenote ex ploiteert - een proces heeft gewonnen dat de staat tegen hem had aangespannen, is de juridische strijd gestreden. Privéklinieken zijn echte con currenten aan het worden van gevestigde ziekenhuizen. Honderden landgenoten heb ben inmiddels hun oogkwalen, voetbalknietjes, of overhan gende oogleden laten behan delen in een of ander statig he renhuis, of in een idyllische villa bij een bos. Niet voor niets wordt deze vorm van gezond heidszorg ook weieens 'village neeskunde' genoemd. Particu liere verzekeraars applaudise- ren ervoor, maar ziekenhuizen kijken er met argusogen en verongelijkt naar. Ze vinden het oneerlijke concurrentie. In Nederland zijn nu naar schatting 50 privéklinieken opgericht, waarvan een groot deel, voor zover het gaat om de traditionele klinieken, zich toelegt op die disciplines, waarvoor lange wachtlijsten bestaan, met name oogheel kunde, plastische chirurgie en orthopedie. Vestigen De grote vraag is of de stich ting van een privékliniek zo maar kan. In zekere zin wel, zegt R. Slappendel, anesthe sioloog in het Radboudzieken- huis in Nijmegen en een van de deelnemers aan de stich ting Medicotel, die in Almen een kliniek in pijnbestrijding en oogheelkunde gaat exploi teren. Artsen mogen zich in Nederland in principe zelf standig vestigen. Wel moet er een vergunning komen voor het in werking stellen van ope ratiekamers. Daarover is de nieuwe stichting druk in over leg met de inspectie voor de volksgezondheid. „Als we aan de regels voldoen, en dat zul len we, zal dat ook moeten wor den toegestaan", aldus Slap pendel. Hij zegt zelf mee te doen aan de privékliniek, omdat hij „meer kwaliteit wil in de zorg". „Op het gebied van pijnbestrij ding schiet je soms tekort in een ziekenhuis. Een patiënt met langdurige pijn moet ge zien worden door meer disci plines en dat gebeurt in een ziekenhuis niet altijd. In onze nieuwe kliniek is dat wel mo gelijk". De nieuwe kliniek verwacht dat de meeste particuliere ver zekeraars de behandelingen zullen vergoeden. Voor zieken fondsen zal dit alleen gelden, als behandelingen, zoals acu punctuur of homeopatie, zijn opgenomen in de aanvullende verzekering. Patiënten die voor pijnbestrij ding komen zullen een week kunnen blijven, voor een gron dige diagnose en eventuele be handeling. Aardige uitdaging zal worden dit goed juridisch te regelen, want formeel mag een privékliniek geen mensen langer dan 24 uur opnemen. Anders zou de kliniek vallen onder de wet op de ziekenhuis voorzieningen, en dan zijn strengere regels van toepas sing. De heren van de stichting Medicotel, in de naam zijn 'me- Gidsen nog zwaar onder gewaardeerd Idoor LARA VAN SCHAIK tint letc ULEN heeft gen wa. igen. V< Leninvlaggen te koop Een jonge Moscoviet biedt vlaggen met de beeltenis van Lenin te koop aan. De vlaggen werden in het verleden aan arbeiders gegeven die hun produktiequota hadden gehaald. foto: ap SUSKEENWISKE - LAMBIKBABA DEN HAAG - Gids zijd Nederland nog steeds ee rserieu beroep. Iedereen die den (eulen. noeg te weten over ons n huis i: kan zichzelf tot gids uitrc rzorg w En dat is juist wat de ir maan< opgerichte nationale gi r Z\]n h vereniging Guidor probe gen te gaan. Volgen en ong< zijn ac „Gids ben je niet zornaaimeid. Z> komt heel wat meer b >hoek". ken", zei voorzitter The Bussel van Guidor giste Den Haag tijdens de den reld Gidsendag. Een moe legenheid om het bero promoten. Guidor wil een persoon stantie die een bijzo prestatie heeft geleverd i gebied van toerisme zonnetje zetten. Dat door een 'award' uit te r Dit jaar ging de prijs (eei den speldje met een dia naar Bram Majtlis va Stichting Toerisme Den Majtlis: „Ik vind het en HENE OC 1 m n aanmerking ben men. Het staat niet mis lijn van prijswinnaars. D ste winnaar was de he r Soet, president-directeu de KLM". Majltis kreeg de award zijn manier van verkop iaanse presenteren van het 1 jrotes lands produkt toerism hamerde er in zijn toes op dat de representatie gids niet uit het oog maj den verloren. „Dat is woordig niet meer zo a naar orde, maar er zijn tijdi weest dat gidsen in eerrr kerbroek en met een rin| irning hun neus toeristen ron:ot\ Gri den. Dat kan echt niet,!l een gids is toch het visitie"oni® tje van Nederland". Tot voor kort leidde Guii rot voor kou ieiaae ltuk -m gebrek aan een gedegi fl( kende opleiding haar zelf op. Kandidaten voorbereid op het GIV ploma. In 1988 begonnen scholen, mede door met de opleiding tot natf gids. Dat zijn Hogeschot land in Diemen en de school voor Toerisme ei keer in Breda. De 21-jarige Hedda van is vierdejaars student naai gids aan de Hoge voor Toerisme in Breda, hoort tot de eerste lichtii denten die dit jaar zal al ren. „Ik krijg heel vaak actie te horen: 'Ga je c )gn een rondvaartboot wei en vervolgens: 'Moet j( vier jaar voor leren?'. De te mensen hebben totaa idee wat het beroep inho de algemene tendens is vak zwaar wordt onderg deerd". ïenter idelart na d€ r de beslo van dat d zuidel ville iGRA de |ina ir (*ekon ident rervar stap z atste (gen nee z; gheids iteren atione vrede £den [en teg met h disch' en 'hotel' samenge bracht, menen dat dit heikele probleem kan worden opge vangen door het slaapgedeelte 'hotel' te noemen. Er zal straks één rekening worden samen gesteld, waarin zowel de medi sche behandeling als het ver blijf in het 'hotel' is opgeno men. Particuliere verzekeraars zullen naar verwachting zon der meer betalen. Ziekenfond sen mogen dat onder de huidi ge regels niet doen. Medicotel verwacht echter dat als straks in het nieuwe zorgstelsel van Simons het verschil tussen zie kenfondsen en particuliere verzekeraars is weggevallen dergelijke rekeningen kunnen worden vergoed door alle ver zekeraars. Budgettering Steeds meer particuliere ver zekeraars staan ronduit posi tief tegenover de initiatieven. H. Kegel, directeur van de ziektekostenverzekering Geo- vé in Velp, verheelt niet dat wat hem betreft er niet genoeg privéklinieken kunnen wor den geopend. „Patiënten hoe ven niet langer op de wacht lijst, wat voor hun gezondheid van vitaal belang is, en worden als persoon en niet als een nummer ontvangen. Klein schaligheid en klantgericht heid zijn hoofdzaken in derge lijke klinieken. Dat is wat onze verzekerden nodig hebben". Kegel is een van de sprekers is op een seminar over privékli nieken op 27 maart in het Con gresgebouw in Den Haag. Hij is zeer kritisch over de werk wijze van de huidige zieken huizen. Die zijn niet efficiënt en werken bureaucratisch, wat in zijn ogen voor een groot deel is te wijten aan rigide budget tering, die enkele jaren gele den door de overheid is opge legd. Van Simons lijken de privékli nieken te mogen. Op een con gres deze maand van de Juridi sche Studentenvereniging Utrecht verklaarde hij dat er plaats is zijn nieuwe zorgstel sel voor privéklinieken, die hij zelf liever aanduidt als 'niet- klinische behandelcentra'. Si mons gelooft dat in het nieuwe zorgstelsel de grenzen tussen de verschillende instellingen zullen vervagen. Hij gelooft dat het feit niet alleen zieken huizen, maar ook verzekeraars straks in de eindfase van het zorgstelsel een afgepaald bud get zullen hebben, voldoende waarborgen geven voor kos tenbeheersing, toegankelijk heid en kwaliteit van de pri véklinieken. Zegeningen Het Patiënten/Consumenten- pn uit in h bui te ige h< rlijk v platform is niet overtuifroepe de zegeningen van privéL ken. Het is bang dat patL^e door bij privéklinieker kloppen de relatie met t§centn van de gezondheidszorg L.:-^ zen. „Wie houdt er J--' zicht wat er precies tiënt gebeurt?", vraagt voerster Marijke Malsi af. Ze vindt wel dat ziel zen hun service aanmej kunnen verbeteren, gebied van het wegwerl wachtlijsten, bureaucr; klantvriendelijkheid nog veel te doen". Een woordvoerder van li nister van wvc zegt I vraagd dat er op het gebll tarieven na april vermoj meer vrijheid komt ziekenhuizen, als de 1 rieven Gezondheidszo discussie komt in de Verder zal rond die ma Wet Ziekenhuisvoorzie ter discussie worden ge: het parlement, waarde ook voor ziekenhuizen lijk wordt 'buitenklinie beginnen. Of privékli dan tevens de vrijheid krijgen zich als zieken te gaan opstellen en pa ook 's nachts mogen ho 76 - C nog onbekend. „Dat kwestie van politieke o\ het nip aldus de woordvoerd nmidd wvc. „Het worden inter^T tijden". Idoor JELLE BOONSTRA AMSTERDAM - Henk de Velde (43), zeezeiler uit IJsselmuiden, glimt van welhaast kinderlijke trots. „Moet je opletten", zegt hij, als hij de deur van een kale loods aan het Amster damse IJ opent: „Wie zou hier nou niet gloeiend trots van worden?" Be schenen door TL-licht staat-ie daar dan: de groot ste èn duurste catamaran ooit in Nederland ge bouwd, het zeilschip De Zeeman, waarmee Henk in december vertrekt om moederziel alleen binnen honderd dagen de wereld rond te zeilen. Het schip, nu nog in de witte plamuur, zal de zeven zeeën doorkruisen, ijsbergen omzei len en de drie grote wereldka pen ronden. „Ze zeggen steeds tegen me: Henk, je bent een bevoorrecht mens. Dat klopt: ik bén zo bevoorrecht als het maar kan zijn". Twee jaar geleden mislukte De Velde's poging om de wereld binnen 150 dagen te ronden. Zijn tweedehands wedstrijdca tamaran, de Alisun J&B werd bij Nieuw Zeeland onherstel baar gehavend toen de hele kuip eruit spatte. Henk kwam na 158 dagen terug in Fal mouth en zwoer zich spectacu lair te wreken. „Ik nam me meteen voor de poging op nieuw te wagen. Maar met een schip dat tot de laatste dwars- spant volgens mijn eisen was gemaakt". Kom daar maar eens om: spon sors laten liever hun geld rol len in de voetbalwereld of de wielrennerij. Niet voor een zeezeiler die zwoegt op eenza me oceanen. Matroosje Tevergeefs probeerde De Vel de een half jaar lang een idee uit te broeden. Toen hij door de Harderwijkse winkelstraat wandelde en op een Zeeman filiaal het logootje van een ge tekend matroosje achter een stuurwiel zag, flitste het Gou den Idee door z'n hoofd. „Ik liet een vriend een mooi schilderij maken van een cata maran met de kleuren van Zeeman-textiel", zegt Henk. Hij stapte ermee naar Jan Zee man, de selfmade textielman die ooit in een woonkamer te Alphen aan den Rijn een han del in zomerkatoentjes was be gonnen en die net in dat jaar z'n 450ste filiaal opende. „Die directeur wilde het schilderij meteen op zijn kantoor hou den en een paar weken later was het beklonken". Zeeman legde het geld voor de mammoet-poging in z'n eentje op tafel (volgens kenners zo'n 2 miljoen). Als wederdienst moet De Velde zich deze zomer met zijn knalgele schip op eve nementen en volksfeesten ver tonen. Na de wereldtocht moet hij nog een jaar beschikbaar zijn voor promotie. RTL4 zal elke week in de middag-uit zendingen aandacht aan Henks tocht besteden. Zee man zorgt voor helikopters en boten om z'n vordering te fil men en er het optimale rende- lement uit te slepen. „Zeeman betaalt voor uitzending. Zoals ze dat bij RTL4 graag zien". „Dat sponsorcontract was nooit gelukt als ze toevallig niet 25 jaar bestonden en niet wat meer aan promotie wilden doen', zegt De Velde. De tex- tielbaas laat het beeld van zijn dure boot binnenkort op 40.000 T-shirts en sweatshirts druk ken. Er komen buttons, petjes en desnoods nog onderbroe ken en sokken. „Plus een puz zel van 1000 stukjes", zegt Henk met lichte ironie. Hij kan om alles lachen nu dertien vakmensen uit heel Nederland overuren draaien om de cata maran op tijd klaar te krijgen voor de geplande doop in maart. Rijtjeshuizen Opgetogen loopt hij onder z'n UFO-achtige wedstrijdboot. De gevel zal straks weggebro ken moeten worden om het gi gantische schip (met een breedte van 11 meter, een lengte van 18 meter en een hoogte van bijna 4 meter net zo groot als de oppervlakte van twee rijtjeshuizen) uit zijn iso lement te bevrijden. „De constructie wordt van hout gemaakt. Schroeven of moeren zitten er niet in: alles wordt gelijmd. Schroefgaatjes geven na verloop altijd kans op lekjes", zegt hij. Rhebergen Yachts, de Amster damse bouwer, bouwde de ca tamaran laagje voor laagje met multiplex op. Er tussenin ko men vacuüm-gezogen laagjes lijm. Vervolgens wordt de con structie omwikkeld met glas vezel. Als afmakertje volgt een beschermend laagje Teflar („waarvan ook kogelvrije ves ten worden gemaakt"). De twee drijvers van het wed- strijdschip zijn slechts twee centimeter dik, het bovendek maar 12 millimeter. Niet echt een constructie om je op de ze ven zeeën te wagen, lijkt het. ranke vliegtuigvormen toe. Tijdens het ontwerp werd aan de onderdelen die zijn vorige recordpoging torpedeerden (kapotte voorbeam en wegge slagen kuip) extra aandacht besteed. „Het schip is letterlijk om me heen gebouwd. Als het nu mis lukt kan ik het niet meer aan m'n schip wijten, dat is perfect en ultramodern. Toch zal de honderd-dagengrens zelfs met dit schip uiterst scherp blij ven", rvaring Hemelse Vader Hij krijgt die dromerige De Velde-blik weer: „Maar ik zal het halen. Ik versla ze op mijn ervaring en zeemanschap. Ik was matroos, stuurman en ka pitein op de grote vaart, ik ben zeven jaar de wereld rondge gaan in een eigen catamaran: daar komt mijn ervaring van- In z'n caravan hangt een knip seltje waarin wordt gewaar schuwd voor opmerkelijk veel drijfijs in de Zuidelijke IJszee. Henk moet er vaak naar kij ken: hij wil zijn route bekorten door zoveel mogelijk naar de zuidpool te varen. Een hache lijke onderneming, zeggen zei lers, vanwege dat verraderlijke ijs. „Het is een kwestie van God zegen-de-greep. Ik geef me over aan mijn hemelse Vader, zeg: „pas een beetje op me' en daver gewoon door". Voor alle zekerheid zullen in beide drij vers matrassen, levensredden de pakken en noodzendertjes worden gelegd. Nu de publiciteit loskomt, be ginnen ook de reacties. „De ge wone mensen zeggen: die De Velde, daar mankeert toch wel wat aan. De zéilers hebben al leen maar respect. Ze zeggen: 'hij heeft het mooi voor elkaar'. Als je vervolgens zou roepen: 'ik ben ziek geworden, wil jij het in 100 dagen proberen?' dan zeggen ze allemaal: 'ver geet het maar'". Overigens zal ziekte wel het laatste zijn waardoor Henk zich van z'n wereldreis laat weerhouden. „Ik ben nooit ziek geweest, een dokter heb ik nog nooit gezien. Ik ga er ge makshalve maar vanuit dat het zo zal blijven". Voor de zekerheid heeft hij wel zijn hele (gezonde) gebit laten trekken om kiespijn te voorko men. Helaas - zegt hij - wil geen ziekenhuis er tegenwoor dig nog aan om een avonturier van z'n gezonde blinde darm te ontdoen. „Maar ik heb genoeg antibiotica aan boord. Des noods spuit ik het hele ding dood, als-ie gaat opspelen". Het dek veert zelfs wat mee als je erover loopt. „Toch verdraagt het een druk van 60 ton: je kunt er een Cen- turion-tank opzetten zonder dat de constructie knapt. Moet ook wel want in de Zuidelijke IJszee stormt het constant als ik er volgend voorjaar passeer. Windkracht elf, twaalf is heel gewoon. En ik heb liever hout dan aluminium. Als je een alu minium staaf honderd keer heen en weer wrikt, knapt-ie. Hout heeft geen vermoeid heidsverschijnselen. Boven dien: als ik onderweg lek sla, kan ik zelf repareren. Hup, even een houten vloerbord ge pakt, een paar schroeven erin en klaar maar weer". Verloving Vanaf nieuwsjaarsdag woont Henk in een kleine caravan naast de loods, midden tussen oud roest en afdankertjes uit de scheepvaart. Hij heeft vol uitzicht op het trieste havenge bied, waar vrije jongens (bou vier en BMW) hun onduidelij ke handeltjes drijven. Z'n be jubelde verloving met Susan- ne is voorbij. De spanningen rond de gevaarlijke soloreis („de hoogste prijs die je kunt betalen is de dood, dat heb ik zelf geaccepteerd") bleken toch teveel van het goede. Henk is er er door geraakt, maar laat zijn hoofd niet han gen. „Ik kan me nu volop con centreren op de reis. 's Avonds, als iedereen verdwenen is, zit ik in m'n eentje in de boot. Achter de contouren van de romp zie ik al de horizon, dwars door de muren van de loods heen, en voel ik de gol ven. Dan wordt de boot klein. Dan word ik klein. En na een tijdje word ik nog kleiner.en nog kleiner. Dat contact met de boot heb ik ook nodig, het opladen is be gonnen. Nee, 's nachts pieker ik niet over de reis. Als ik moet slapen, dan slaap ik, dat is de zeiler eigen. Als je alleen op zee zit, kun je alleen hazes- laapjes maken van een kwar tier, een half uurtje. Dan moet je ook elke minuut dat je kunt slapen benutten'. De catamaran is ontworpen door Bernhard Kohier, de vol gens Henk „onverstaanbare Oostduitse vliegtuiginge nieur" die al 17 jaar in Neder land woont. Hij dronk er ooit een kop koffie, vast van plan om in Australië of Engeland z'n boot te laten ontwerpen. Maar Kohier schoof hem bij stukjes en beetjes ongemerkt een schets van een catamaran toe. „Dat was precies wat ik wilde", zegt de Velde. Met de ontwerper praatte hij 400 uur om de catamaran zo optimaal mogelijk naar zijn wensen te ontwerpen. De inge nieur voegde zelf de opvallend Henk de Velde op z'n dek in aanbouw: me stromen". s Avonds als iedereen weg is, zit ik hier in m'n eentje. Dan zie ik de horizon, hoor ik de golven onder foto: freddy schinkel

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1992 | | pagina 4