ein Vergeer denkt te slagen
wider olympische medailles
3
C Milan verdient
hn McEnroe went niet aan status van quarter-pounder
SPORT
VOETBALLERLEI
dae6omant
ZATERDAG 22 FEBRUARI 1992
AN Ondanks de enorme uitgaven kunnen de clubs in
üiaanse voetbal toch winst maken. AC Milan bijvoorbeeld
iet boekjaar af met een batig saldo van 3.16 miljard lire,
,5 miljoen gulden. Het Italiaanse sportblad Guerin Sport-
t de balanstotalen van de twee Milanese verenigingen. Ju-
en kampioen Sampdoria openbaar maakte, meldde dat
loria zelfs nog meer verdiend heeft dan de club van Ber-
i. De balans van de club uit Genua is echter geflatteerd
een belangrijk deel van de winst op rekening komt van de
ding die de club heeft ontvangen voor de verbouwingen in
dion Luigi Ferraria in verband met het wereldkampioen
van 1990.
In Estoril werden eerder deze week ereprijzen uitgereikt aan (oud-
)voetballers. De voormalige Portugese sterspeler Eusebio (links) ont
ving vanwege zijn verdiensten voor het voetbal in het algemeen de
'gouden bal. Verder op de foto v.l.n.r. FIFA-voorzitter Joao Havelan-
ge en de spelers Joao Pinto en Rui Aguas, van wie beide laatste Por
tugese prijzen ontvingen.
FOTO: EPA
Johnston ligt uit
Schotse selectie
GLASGOW - Maurice Johnston,
spits van Schotland, en bij het EK
tegenstander van Oranje, is uit de
r selectie gezet door trainer Andy
Roxburgh. Johnston had openlijk
kritiek geuit op de werkwijze van
Roxburgh en kwam vervolgens
bij twee oefeninterlands niet op
dagen. Johnston is met 38 inter
lands en veertien treffers één van
de pilaren van het Schotse team.
Hij werd in het laatste kwalifica
tieduel, 4-0 tegen San Marino, in
de rust gewisseld. De roodharige
spits van Everton haalde vervol
gens fel uit naar Roxburgh. De
kwaliteiten van Roxburgh wer
den door 'Mo' Johnston bekriti
seerd.
Michael Thomas
krijgt een boete
LONDEN - Michael Tho
mas is door de Engelse
voetbalbond (FA) beboet
met een geldstraf van tien
duizend gulden. De mid
denvelder van Liverpool
had in een krant zijn vroe
gere manager bij Arsenal
George Graham beledigd.
Graham en Arsenal had
den zich bij de FA be
klaagd nadat het verhaal
in een krant was versche
nen. De bond oordeelde
dat door de kritiek van
Thomas de goede naam en
eer van Graham was aan
getast,.
ILEM Na morgen
er niet meer gestre-
m de olympische eer
Ibertville en omge-
Er waren de voorbije
dagen nieuwe
n, nieuwe winnaars,
kkende commerciële
itenissen aan de ho-
Meedoen belangrij-
an winnen? Aan-me-
Goud, daar draaide
m. Goud betekent
:n en rijkdom.
Vergeer miste olympi-
riomfen. Hij schitterde
Sarajevo ('84) en Calga-
Niettemin was z'n con-
taat ruimschoots vol-
1 om er maatschappelijk
uit te peuren: de bv
ergeer. Hij heeft zich in-
s volledig ingeleefd in
;uwe rol. Sinds 1 januari
irecteur van de bv Hein
r. Na eerst enkele jaren,
met Ron Mulder, 't bu-
:e-Promotion te hebben
„Al op mijn zeventien-
ik," verklapt de gewe-
vereld- en Europees
ikampioen, „dat ik een
happelijke loopbaan
ipbouwen op mijn spor-
restaties. Ice-Promotion
id toentertijd vanuit de
fad alles te maken met
ositie als topsporter. Ik
yerstelpt met alle moge-
srzoeken op publicitair
Ice-Promotion was
een voortvloeisel. Om
line van aanvragen te
reren en wat lijn in aan
gen. Later kwam er een
activiteiten bij. Een
;rvice naar de sporter
voor hem wat geld te
iuwzijde
is van olympische roem
[Vergeer, ondanks alle
hde palmares, een scha
de op z'n staat van
„Ja," beaamt hij, Jam-
Sarajevo was de dia-
hog onvoldoende gepo-
in Calgary hield een
|ur hem van het podi-
h '88 was ik echt gebles-
I klinkt het met nadruk,
(geleiding dacht dat Jiet
de oren zat. Ik wist dat
het niet waar was. Ik hoopte
echter op het ene goede mo
ment. In één van de hoofd
aders waren enkele kleppen
kapot. Daardoor ontstond een
overdruk bij de bloedtoe- en af
voer. 't Bloed zoekt dan een an
dere weg. Met een mooi woord-
heet dat ader-insufficiëntie. 't
Kostte me - waarschijnlijk -
een medaille. Schaatsen is een
sport waarbij alles moet klop
pen. Het luistert ontzettend
nauw. Er hoeft maar iets fout
te gaan en het evenwicht is
verstoord en heb je een pro
bleem. Kemkers en Van den
Burg hebben nu hetzelfde. Je
kunt nog wel schaatsen, maai
de top haal je niet meer. Ik had
er nog graag een olympische
medaille bij gehad, 't Neemt
evenwel niet weg, dat ik een
fantastische sportcarrière heb
gehad, 'k Heb er enorm veel
van geleerd. Natuurlijk had ik
mijn downs, 't Bekende liedje:
als je wint heb je vrienden".
Sponsoring
Met 't gemak waarop hij in een
ander tijdperk z'n opponenten
terechtwees, leeft Hein Ver
geer zich thans uit in z'n nieu
we roeping. Sponsoring is het
toverwoord. In een uitbundige
verscheidenheid. Nadrukke
lijk gericht op topsport, maar
niet uitsluitend. „Zeker niet,"
beaamt hij. „Ik heb heel be
wust gekozen voor een breder
draagvlak. Cultuur bijvoor
beeld. Momenteel zijn we druk
bezig met een tentoonstelling
over koninkrijken.. Afrikaanse
cultuur gekoppeld aan een
aantal andere-zaken. Wij ver
zorgen daarvoor de sponso
ring. Sponsoring dient deel uit
te maken van de totaal-strate
gie van een onderneming. In
de communicatie. Dan is het
de invulling van het verhaal.
Bij bepaalde sporten heb je
heel specifieke aangelegenhe
den. Die vind je ook bij cultu
rele manifestaties. Ik heb
mensen om mij heen met wie
ik een samenwerkingsverband
heb en die allen in hun vak ge
specialiseerd zijn".
Z'n naam, gekeppeld aan spor
tieve prestaties in 't verleden,
moet voor Hein Vergeer deu
ren openen, waar anderen am
per een voet over de drempel
krijgen. „Je komt binnen op je
naam," bevestigt hij. „Maar
vanaf dan behoor je te bewij
zen, dat je niet meer de sporter
bent. Je verkoopt een produkt,
dat goed is voor een bedrijf.
Communicatie. Dat kan spon
soring zijn, relatie-marketing,
noem maar op. Vaak lopen de
onderwerpen in mekaar over.
Ik geloof niet in sponsoring op
zich. Sponsoring is een onder
deel van een totaal-strategie.
Het houdt in, dat je niet uit
sluitend moet sponsoren. Dat
heeft weinig effect. Er dient
een circuit rond de sponsoring
ingevuld te worden. Een me
dia-campagne, een pr-campag-
ne. Het is een aaneen sluitend
verhaal, wat sponsoring inter
essant maakt en hoe je het op
timaal moet gebruiken, 't Is
zaak dat je weet waar je mee
bezig bent. Het is bepaald niet
eenvoudig en 't vergt terdege
een stuk kennis. Die heb ik in
de zeven jaar, dat ik met de
materie werk, wel opgedaan.
Dat ik voor dit vak koos was
natuurlijk geen toevallige keu
ze. Ik heb contactuele eigen
schappen. Die heb je in dit
beroep nodig. Ik praat gemak
kelijk met mensen en heb snel
door waar ze naar toe willen. Ik
kan me in een sporter verplaat
sen, omdat ik het zelf beleefd
heb. Ik merk heel sterk, dat ik
meer geaccepteerd word dan
in het begin. Een proces van
tijd. Ik heb een stuk erkenning
gekregen. De mensen hebben
gemerkt, dat ik het aan kan.
Wat ik met Yvonne van Gen-
nip gedaan heb is daar een
voorbeeld van. Begeleiding
van een topsporter op lange
termijn en niet in twee tellen
proberen heel veel centjes te
verdienen. Een begeleiding
waarmee je een over-flow aan
publiciteit voorkomt. Gedo
seerd. Met televisie, commer
cials. Dan blijft zo'n sporter
veel langer interessant".
Weinig bekend
Vergeers arbeidsveld is in Ne
derland nog weinig bekend. In
andere landen, met name
Amerika, heeft het aanmerke
lijk meer wortel geschoten.
„Maatschappelijke vernieu
wingen," doceert de directeur
van de bv Hein Vergeer, „bren
gen vaak mensen op het idee
in korte tijd heel rijk te kun
nen worden. Ze menen een gat
in de markt ontdekt te hebben.
't Bekende hap-snapwerk. Ze
beloven van alles, maar hun
klanten komen bedrogen uit.
Wij proberen juist op lange ter
mijn lijnen aan te geven. On
derbouwde adviezen. Zo heb
ben we onlangs een onderzoek
gedaan naar de interesses van
het bedrijfsleven. Marketing
krijgt steeds een belangrijkere
rol. Ondernemingen zoeken
een rechtstreekse gelegenheid
om hun relaties te entertainen.
Het onderzoek wees uit dat de
watersport een grote prioriteit
geniet. Talloze kopstukken uit
het zakenleven hebben er een
affiniteit mee. Wij hebben een
compleet plan uitgewerkt; de
Nederlandse Company Trop
hy. Een zeilspektakel op de
beste lokatie van Nederland,
de Grevelingen. Je kunt er uit
stekend zeilen en alle benodig
de accommodaties zijn aanwe
zig. Het doel is tweeërlei. Ener
zijds om bestaande relaties te
entertainen en aan de andere
kant nieuwe relaties op te bou
wen. Het bedenken van evene
menten is één van de pijlers
van het bedrijf. Soms bieden
we ze aan; anderen keren doen
we het in opdracht. We hebben
de expertise in huis".
Scheef oog
Met 'n scheef oog kijkt de ge
dreven ondernemer naar de
Amerikaan McCormick. Een
gewiekste zakenman die een
imperium opzette rond inter
nationale sportidolen en er
naar - Amerikaans gebruik -
bulkend rijk aan werd. „Wat de
doelstellingen betreft zijn er
zeker paralellen," meent Hein.
„Maar uiteraard ben ik niet
met hem te vergelijken. Ik
denk ook, dat ik een breder
terrein bestrijk. Ik beperk me
niet uitsluitend tot sporters.
Hoewel het een aanzienlijk
deel van mijn werk beslaat, 'n
Stukje betrokkenheid met een
voorbije periode. Toch wel. Ik
begeleid een groot aantal spor
ters. Iedere bekende sporter
heeft zijn publiciteitswaarde.
Een sporter verkopen is: zijn
commerciële waarde verbin
den aan zijn uitstraling en al
les wat erbij hoort. Zoals pres
taties. Dat staat in Nederland
nog in de kinderschoenen. In
Amerika en ook in andere lan
den wordt het vele malen beter
Hein Vergeer is tegenwoordig zakenman en ziet goede perspectie
ven voor zijn B.V.
FOTO: HARRY HELMAN
gedaan. Langzaam aan komt
er in ons land een kentering.
Bedrijven gaan inzien, dat ze
een topsporter kunnen gebrui
ken. Het gaat om de populari
teit en de uitstraling van de
persoon. Die bepalen of de be
trokkene al of niet bij een pro
duct past. Neem de commerci
al die ik met Yvonne (Van Gen-
nip; red.) maakte. Ze had een
heel duidelijke inbreng in de
samenstelling. Om haar zoda
nig neer te zetten, dat het ook
inderdaad Yvonne was. En
toch de uitstraling hield die
het bedrijf wilde. Onderne
mingen vinden het nog steeds
moeilijk hun naam aan één
persoon te verbinden. Wan
neer je het evenwel goed in
vult, kan het uitstekend. Er
zijn dinger) die wél en die niet
kunnen. Dat is afhankelijk van
de persoon. Is hij communica
tief zó goed, dat je hem overal
in kunt zetten. Bij lezingen,
enzovoort. Nederland zit nog
altijd opgescheept met z'n Cal
vinistisch verleden: doe maar
gewoon dan doe je al gek ge-'
noeg".
Gebrek aan geloof in eigen
kunnen kan de vroegere we
reld- en Europees kampioen
niet ontzegd worden. Zelfver
zekerd zetelt hij normaliter
achter een kloek bureau aan
het Haarlemse Spaarne. 'n
Nieuw onderkomen; sinds 1 fe
bruari. Daarvoor was de bv
Hein Vergeer in de residentie
gevestigd. „Ik wilde wat dich
ter bij Amsterdam zitten,"
luidt de toelichting." Vandaar.
Sportroem is vergankelijk.
Niemand weet het beter dan
Vergeer. „Maar je naam blijft
bekend," weet hij. „Dan dien
je te bewijzen in de jaren die
erna komen, dat je wat anders
hebt te bieden dan de sporter
die je ooit was. Ik heb het idee.
dat het me aardig gelukt. Veel
mensen vinden het best plezie
rig Hein Vergeer eens binnen
de poort te hebben, maar wan
neer Hein Vergeer op dat mo
ment door de mand zakt, is de
vreugde van korte duur"
hAAG De tijd dat
pr het (aan de ham-
fcultuur ontleende)
l„Big Mac" kon wor.-
psgelaten is defini-
foorbij. Zelfs een
finale van een ge
ld toernooitje is de
jaren al (te) hoog
fepen voor de (voor-
vlegel, die met
ekje in de mondiale
rtig echter nog al
le toch succesvolle
ttanders voorblijft.
McEnroe, die vorig
luropa meed als de
pt angst voor moge-
I gevolgen van de
jorlog, is volgende
terug in het tennis-
joi van Rotterdam,
oor hij ondanks zijn
(e plaats op de rang-
hecht, als trekpleis-
de affiches staat ge
ld (achter Edberg,
f en Lendl).
[n jaar geleden kondig-
[gelopen zondag 33 jaar
en McEnroe - tot op-
g van de liefhebbers
tig tennis - aan dat 1992
iste jaar als tennisprof
ji. Maar inmiddels lijkt
te krabbelen van dit
len en laat hij links en
oren er misschien nóg
(jaartje aan vast te plak-
misschien ook nog
opperde hij on-
2paald niet uit geld
at McEnroe tot deze
veging komt. Hij zit er
bu in Californië bijzon
der warmpjes bij en echtgeno
te Tatum O'Neal blijkt de huis-
houdknip behoorlijk te kun
nen beheren. John McEnroe
kan het spelletje gewoon niet
missen, hoewel elke neder
laag, ja zelfs elke vermeend
foute arbitrale beslissing, hem
nog altijd slapeloze nachtqn
bezorgt. Hetgeen deze week in
Stuttgart weer bleek. Daar
ging hij weer ouderwets te
keer, maar verloor wel van de
Tsjechoslowaak Karei Nova-
eek.
Het -zit McEnroe dan ook nog
altijd niet -lekker als hem
wordt duidelijk gemaakt dat
hij, om nog even een hambur
ger-term op te voeren, tegen
woordig hooguit nog aan
spraak kan maken op de status
van 'quarter-pounder'. Sinds
hij na een pauze van twee jaar
in 1987 jaren terugkeerde
(„Mijn come-back was een
nachtmerrie"), heeft John
McEnroe niet meer op de eer
ste plaats van de wereldrang
lijst gestaan. „Het is niet reëel
te veronderstellen dat ik dat
nog een keer bereik", bekende
hij laatst in één van zijn spaar
zaam weggegeven interviews.
De Amerikaanse multi-miljo-
nair voegde er echter meteen
aan toe dat hij zichzelf nog wél
in staat acht „twee weken ach
tereen te vlammen". Oftewel,
we mogen niet uitsluiten dat
John McEnroe in 1992 (of la
ter?) toch nog zijn achtste
Grand Slam-toernooizege bin
nenhaalt. De wens van McEn
roe, vader van Kevin, Sean en
Emily, lijkt de vader van die
gedachte. In 1991 won hij
slechts één toernooi: in Chiga-
go van zijn broer Patrick.
Geloof
In de periodes juni 1981-juni
1984 en september '84-sep-
tember '85 kon McEnroe zich
de trotse nummer één van de
tenniswereld noemen en het
Dit beeld zien de tennisliefhebbers niet vaak van John McEnroe: met vrouw Tatum en eerste zoon Kevin.
FOTO AP
woord „verliezen" kwam in die
tijd nauwelijks in zijn woor
denboek voor. Nederlagen
werden daarna ook voor hem
(onder andere dank zij Paul
Haarhuis) een steeds beken
der verschijnsel, maar eraan
wennen deed hij nooit. „In de
tennissport komen zoveel ver
liezers voor", constateerde hij
via de Zwitserse krant Sport.
„Veel mensen begrijpen niet
hoe moeilijk het is om met de
gedachte om te gaan dat per
toernooi 31 van de 32 spelers
zullen moeten verhezen. Dat
betekent dat bijna iedereen
wordt bedreigd door Het Grote
Falen". In dezelfde periode
onthulde McEnroe ook iets
over zijn geloof. ,In slechte tij
den geeft God de mensen hoop
en in die zin is Hij heel belang
rijk. Ik geloof in God, maar ik
weet niet waarom hij de wereld
in deze positie heeft gebracht.
Het lijkt erop alsof hij ons wil
testen. En wij moeten daarop
reageren. Soms is het ontmoe
digend als je de situatie be
kijkt waarin wij allen verke-
Oproerkraaier
Niet alleen in sportief opzicht
heeft de wellicht meest artis
tiek onderlegde tennisser van
de laatste decennia, die toch
telkens weer als rebel op
treedt, de laatste jaren stevig
ingeboet: ook scheids- en lijn
rechters lijken met iets minder
wees hun plaatsen langs de
lijn bij McEnroe in te nemen.
,Als ik mezelf op de video te
rugzie, geneer ik me wel eens
voor m'n gedrag", erkende het
heethoofd ooit. Het wekte geen
verwondering dat John McEn
roe in 1990 zélf het eerste
slachtoffer werd van de - van
wege zijn misdragingen - aan
gescherpte gedragsregels van
de ATP. „Ik wist niet dat de re
gels waren veranderd", luidde
zijn smoes nadat hij in Mel
bourne van de baan was ge
stuurd.
De, linkshandige, vos verloor
in de loop der jaren wel z'n
krullen, maar nooit - al - z'n
streken. Dat ondervond ander
halve week geleden ook Ri
chard Krajicek, tijdens het
toernooi in Brussel. McEnroe
verzorgde een ouderwets ver
hit intermezzo met een lijn
rechter. Bij 5-4 in zijn voordeel
tierde McEnroe als in zijn bes
te dagen; Krajicek bleef al die
minuten glimlachend naar het
publiek kijken en maakte met
een daarna 5-5. Waarna de jon
ge Hagenaar (komende week
absent in Rotterdam) uiteinde
lijk toch verloor van zijn voor
malige idool.
Onderzoek
Het gedrag van McEnroe be
vestigde zijn dubiueze reputa
tie en daarmee ook de resulta
ten van onderzoeken die in zo
wel Bologna als Massachus-
sets naar zijn psyche zijn ver
richt. De Italianen kwamen tot
de conclusie dat McEnroe het
slachtoffer is geworden van
een dominante vader, zijn
landgenoten hielden het op
„een verlate identiteitscrisis"
van de in een Amerikaans le
gerkamp in Wiesbaden gebo
ren tenniscrack. „Het komt ge
woon doordat ik Ierse voor
ouders heb", deed John McEn
roe ooit eens aan zelf-analyse.
In zijn biografie ..Taming the
Talent" gooide hij het later op
het „Jekyll and Hyde-syn-
droom. Zonder daarbij te ont
kennen dat zijn vaak verfoeide
gedrag gunstige resultaten op
het gravel tot gevolg had. „Me
ningsverschillen beïnvloeden
mijn spel niet negatief'.
Die „meningsverschillen", die
de Amerikaanse omroep CBS
noodzaakte tot het uitzenden
van talloze „bliepjes" op de ge
luidsbanden, zullen McEnroe
waarschijnlijk langer in de ge
heugens doen voortleven dan
zijn ruim tachtig toernooi-
Ene Visser
is andere
nog niet
door FRANK WERKMAN
Dat de Nederlandse televisiemet name de NOS,
wel erg veel aandacht besteedde aan de
Olympische Winterspelen zal zelfs de meest
notoire sporthater inmiddels wel zijn opgevallen.
Er kon ergens in de Savoie niet één stap worden
gezet op sneeuuxof ijs of Nederland 3 stond
vooraan.
Waar zelfs grootverzamelaar van eremetaal,
Duitsland, slechts mondjesmaat de camera's op
Albertville richtte, zette Hilversum vrijwel elk
plaatje op de zender. Directe beelden werden
afgewisseld met samenvattingen. Studio
gesprekjes met nostalgische of deskundige gasten
moesten dweilpauzes opvullen.
Maar ook bij de tv-uitzendingen van de
Winterspelen bleek weerde ijzeren wet van het
Gooi. Sesamstraathet Jeugdjournaal. Socutera,
allemaal moesten ze op de geplande tijdstippen de
lucht in. Voor het 'grote' Journaal week helemaal
alles.
Afgelopen dinsdag leverde daarvan weereen
treffend voorbeeld op. Vanaf pak weg half acht
waren de sportliefhebbers aan de buis gekluisterd:
de Duitse ijshockeyers hielden
medaillekandidaat Canada in een wurgende
remise-greep. Zelfs kijkers die nog geen puck van
een wc-eend konden onderscheiden zaten aan het
scherm gekluisterd. Dat stukje olympische
geschiedschrijving mocht hen niet ontgaan.
Maar wat gebeurde er? Vlak voordat de ijshockey-
thriller naa r een dra mat ische climax g weide,
ging de NOS 'eruit'. Reclame en (oud) nieuws
kregen voorrang, want in Hilversum is acht uur
acht uur. En die klok is heilig. Maar vervolgens
schakelde de halve samenleving wel pijlsnel naar
Duitsland 1 over om de uitschakeling van de
oosterburen gade te slaan.
De adverteerders van vlak vóór acht zullen niet
blij zijn geweest. Vrijwel niemand heeft hun duur
betaalde boodschap gezien. Het is maargoed dat
de regelneef, die verordonneerde dat STER en
Nieuws per se voorrang dienden te krijgen niet
kon worden aangesproken. Als de adverteerders
op basis van kijkcijfers zouden besluiten om hun
geld terug te eisen had die functionaris zijn
faillissement wel kunnen aanvragen.
Victor de Coninck, de 'anchorman' deze avond
van NOS Spon deed er niet eens lakomek over.
Geen woord van spijt voor het feit dat één van de
spannendste sponuitzendingen van de voorbije
veertien dagen moest worden afgebroken.
Simpelweg de mededeling dat de beslissing later
op de avond nog aan de Journaal-kijkers zou
worden doorgegeven.
Over De Con inck overigens geen kwaad woord.
Hij deed het ronduit goed. Maar hij is tenslotte
oud-directeur van een Rotterdamse meisjes
school. Met Annette van Trigt en Griselda Visser
(ze lijken wel oud-leerlingen van hem) vormde De
Coninck het olympische thuisfront. Dat overigens
de bemanning van Studio Moutiers (Smeets) in
kwaliteit verre overtrof.
Maar over dat laatste wilde ik het nu even niet
hebben. Het gaat me vooral om de inbreng van het
zwakke geslacht in de olympische berichtgeving.
En dan vooral die 'in het veld'. Dan kom je al
gauw uit op Griselda's achternaamgenoot Ria
Visser.
Het beste zou zijn er dan maar meteen het zwijgen
toe te doeniets waartoe Ria Visser overigens beter
voorafhad kunnen besluiten. Als 'deskundige'
ingehuurd om het wnde-tijden-opdreunende duo
Bakker/De Vos van tijd tot tijd van wat pikante
en/of amusante afwisseling te voorzien kwam Ria
Visser niet verderdan 'obligaterie pursang'.
Terwijl alles overzichtelijk electronisch op het
scherm werd geprojecteerd en de beelden voor zich
spraken gingen Bakkeren De Vos zich weer
urenlang, doorlopend te buiten aan
oninteressante nitwit-informatie. Persoonlijke
records van onbetekenende Mongoliërs en
nationale toptijden van onbeduidende Britten
vormden daarbij de treurige boventoon.
Het viel nauurlijk niet mee om zo veel droefheid
een beetje adequaat te compenseren. Dan zou je
verbaal wat meer in huis moeten hebben dan Ria
Visser.
De oud-schaatsenrijdster zit daarmee op het
zelfde spoor als ex-tennisster Marcella Mesker. Dit
duo is (in tegenstelling tot bijvoorbeeld Joan
Haanappel) het levende bewijs voorde stelling
dat een toonaangevende topsporter geen capabele
commentator behoeft te zijn. Het is alleen zo
jammer dat die constatering niet eerder werd
gedaan. Bij de screentest en bij het droog-oefenen.
Visser en Mesker, intelligente meiden tenslotte,
konden als geen ander weten datje om een goede
prestatie te kunnen leveren eerst de nodige
trainingsarbeid moet hebben verricht. Ook voor
tv-werk derhalve. Zónder talent bereik je
desondanks niets.
overwinningen. Waarbij de ad
vocaten-zoon enige originali
teit beslist niet kan worden
ontzegd. In zijn echt kwade
buien kraamde hij scheldwoor
den en teksten uit die niet ge
schikt zijn voor jeugdige le
zers, waarvan „rare heks", ,Je
hebt de fantasie van een dikke
pad", ,je bent een schande
voor de mensheid", „mormel",
„weet je zeker dat je op de goe
de baan kijkt", „vette taart" en
„blijft u rustig doorslapen, dat
is beter voor de wedstrijd" tot
zijn nettere vondsten behoren.
„Ik heb in mijn profloopbaan
(die in 1977 begon; red.) slechts
een paar honderd keer ge
scholden". wierp McEnroe ooit
een kritische vragensteller te
gen. „En dat deed ik nooit voor
de show", aldus McEnroe, die
„de pers" kwalificeert als „ge
spuis".
Belachelijk
In 1987 maakte McEnroe in
Rotterdam Michiel Schapers
uit voor fucking imbicele" en
een jaar later stelde de Ameri
kaan doodleuk: „Tennis is ver
velend met mij, maar belache
lijk zonder mij". Daar dachten
de notabelen in het bestuur
van de All England Lawn Ten
nis and Croquet Club, dat het
Grand Slam-toernooi van
Wimbledon organiseert, overi
gens anders over. John Patrick
McEnroe viel in 1981 de twij
felachtige eer te beurt als eer
ste Wimbledon-winnaar niet te
worden toegelaten tot het ge
zelschap van ereleden van de
club. Nadat hij er in '83 en '84
ook in slaagde de Wimbledon-
titel te pakken zonder de boel
te shockeren, werd zijn naam
alsnog in de borden gegra
veerd. Het Britse parlements
lid Harry Greenway hield ech
ter vol: „McEnroe is een pum
mei. Hij heeft een slechte in
vloed op onze jongeren".
Ook dit jaar is McEnroe van
plan Wimbledon met een be
zoek te vereren, evenals trou
wens Roland Garros en zijn ei
gen US Open, waar hij in totaal
viermaal niet tot de daar 131
verliezers behoorde. „Ik doe
alle grote toernooien nog min
stens één keer", luidt het jong
ste standpunt van McEnroe.
Die het antwoord schuldig
moest blijven op de vraag wat
hij daarna gaat doen. „Of ik
stop of niet hangt af van hoe
goed ik nog speel. Daarna kan
ik misschien tv-commentaar
gaan geven of captain worden
van het Davis Cup-team. Ik wil
in ieder geval niet zoals mijn
vrouw in de showbizz terecht
komen. Misschien ga ik wel in
de politiek of begin ik een ten-
nisschool. Of ga ik mijn tijd be
steden aan kunst en muziek.
Met dat laatste heeft McEnroe
zijn eerste schreden al gezet.
Hij nam ooit een plaatje op on
der de titel „Don't let it end".
