ederlands jazzquintet
reekt in buitenland door
Warren Beatty voorgedragen
voor Oscar beste hoofdrol
lidóe
Gowiont
17
per Librurn cum laude
De Krant op Zondag
verliest beroep tegen
staatssecretaris
ichael Jackson verlaat Afrika hals over kop
KUNST/RTV
DONDERDAG 20 FEBRUARI 1992
- Michael Jackson heeft gisteren
privé-reis door vier Afrikaanse landen afge-
jen en is vanuit Tanzania hals over kop naar
jen gevlogen. Diverse misverstanden met
aatselijke bevolking en slechte publiciteit
en de Amerikaanse popster hiertoe ge
it hebben. In commentaren in kranten in
kust werd de 33-jarige Jackson ervan be-
digd de bevolking van het land beledigd te
en door aanhoudend met zijn vingers aan
ieus te zitten, hij zou daarmee hebben aan
een dat hij het niet lekker vond ruiken in
kust. Volgens een lid van de 40 man sterke
eiding van Jackson gaat het echter om een
genheidsgebaar, dat de popster maar niet
fleren. Vanuit Ivoorkust, waar hij en pas
zaterdag op een gouden troon gekroond
tot erekoning van de Sanwis, vloog Jack
aar Tanzania. Bij zijn aankomst daar werd
olgens de Amerikaanse ambassade, door
de minister van buitenlandse zaken Ahmed
Hassan Diria welkom geheten en kreeg hij van
diens kleindochters bloemen. Een plaatselijke
krant, die zich baseerde op verklaringen van
ooggetuigen, gaf evenwel een geheel andere
voorstelling van zaken. Jackson zou, met dicht
geknepen neus, naar een gereedstaande auto
gesneld zijn en zijn gezicht verstopt hebben
achter een zakdoek. Diria moest achter Jackson
aanrennen om zichzelf voor te stellen. Manager
Edward Ngewe van Hotel Kilimanjaro, waar
Jackson overnachtte, liet weten dat de popzan
ger van zijn trip naar het noorden van Tanzania
heeft afgezien omdat hij niet in een klein vlieg
tuigje wilde vliegen. „Hij houdt daar niet van",
aldus Ngewe. Voor de rest zou Jackson, volgens
Ngewe, een plezierige gast zijn geweest die zich
nergens over beklaagde en zijn eigen kok had,
meegenomen.
Zuid-Korea wil organisator
concert New Kids arresteren
SEOUL De politie van Zuid-Korea wil de organisator van het con
cert van de Amerikaanse popgroep New Kids On the Block in
Seoul, waarbij maandag een meisje werd gedood en meer dan 50 an
dere bezoekers gewond raakten, arresteren. Hiervoor is een aan
vraag ingediend bij Justitie. De slachtoffers werden onder de voet
gelopen toen honderden schreeuwende fans het toneel opstormden
tijdens het optreden van de popgroep. Het concert werd gegeven in
de Olympische gymnastiekhal in Seoul en door 16.000 jongeren bij
gewoond. Het 17-jarige meisje Park Jung-yun overleed gistermor
gen aan de gevolgen van een hartstilstand. De politie zei dat Hong
Hyon-pyo, de organisator van het concert, zou worden aangeklaagd
wegens plichtsverzuim met dodelijke gevolgen. Daarop staat maxi
maal twee jaar gevangenisstraf. Hong zou 4.000 kaartjes meer heb
ben verkocht dan was toegestaan, waardoor de concertzaal te vol
was geworden. Het Zuidkoreaanse ministerie van cultuur, dat al
onder kritiek stond wegens het toelaten van „decadente buiten
landse muziek en cultuur", zei te overwegen geen steun te verlenen
aan plannen om Michael Jackson in mei naar Seoul te halen.
Britten keken massaal in koninklijke keuken
LONDEN Een televisiedo
cumentaire waarin een zeld
zame blik werd geworpen op
het dagelijkse leven van de
Britse koningin Elizabeth II
heeft een record-aantal kij
kers getrokken, maar toch
nog minder dan een favoriete
soap in Engeland. Dit blijkt
uit cijfers die gisteren wer
den gepubliceerd.
In totaal zagen 17,86 miljoen
mensen 'Elizabeth R', op 6 fe
bruari door de BBC uitgezon
den ter gelegenheid van het
40-jar-ig ambtsjubileum van
de vorstin, hoe Elizabeth bij
voorbeeld gespannen paar
denraces volgde en zich voor
bereidde op een staatsbezoek
aan de Verenigde Staten.
Maar daarmee legde de BBC-
documentaire het nog af te
gen een andere Britse klas
sieker, de al meer dan twintig
jaar uitgezonden serie 'Coro
nation street', nog elke week
een van de best bekeken pro
gramma's. De tv-soap, over
het leven in een gewone wijk
in het industriële noorden
van Engeland, trok 19,25 mil
joen kijkers, zo bleek uit cij
fers van een onafhankelijk
onderzoeksbureau. 'Eliza
beth R', die toonde dat de ko
ningin zowel droge humor als
een hoog plichtsbesef heeft,
was pas de tweede blik in
twintig jaar die de burger in
het vorstelijke leven werd ge
gund en is door de BBC aan
meer dan 30 landen verkocht.
Het begeleidende boek is een
bestseller. Sommige aanhan
gers van de koninklijke fami
lie vinden de documentaire
maar niets omdat die zo'n in
tiem beeld geeft van het le
ven van de koningin. Een tv-
commentator noemde de do
cumentaire een „koninklijke
home video".
dynamiek van Ben en Jarmo
[JANSMA
HAAG - In Zwitser-
schreef een krant dat
izzie Gillespie 'glatt
eWand gespielt' had-
de Engelse jazzcriti-
Mlke Hennessy zei
deze musici afkom-
raren uit Albany, Ro
er en Hoboken in
van Amsterdam,
rdam en Den Haag
:n ze tien keer zoveel
ïebben". Miriam Ma-
en twee danseressen
en zich tijdens een
al in het buitenland
n muziek uit hun bol
ngen.
bben het over het Ben
in Dungen/Jarmo Hoog-
Quintet. Een formatie
!h zo lanzgamerhand de
n de nieuwe Nederland
generatie mag noemen,
an der Durigen (31) had
?ns een sax-battle op het
jut (onderdeel van het
Sea) al eens enkele bui-
dse collega's van naam
iloos zien spelen, over
Hoogendijks 'trotse
lad ik al eerder tijdens
ider concert kunnen be-
i. Hun werk bij o.a. Rob
avels Octet en de latin
jep Nueva Manteca had
van hun inventiviteit en
bekend gemaakt. Met
gen quintet (Eric Ineke
Harry Emmery bas en
an Bavel pinao) hebben
liddels een nog herken-
ir stijl ontwikkeld. Kern-
in: Energie en zelfver-
in. Plus een grote creati-
in het vormgeven van
hun muzikale bagage. Dezer
dagen ligt hun derde cd in de
winkels, 'Run for your wife'
(Timeless records). Ze presen
teren die in de drie grote ste
den van de randstad via een
concert. Morgen in Den Haag
in Le Grand Bazar aan het
Anna Paulownaplein.
Afgekapt
„Ik geloof dat we met deze cd
eindelijk de stijl hebben be
paald die we willen" zegt Ben
van den Dungen. Hij bedoelt
dat uiteraard muzikaal. Maar
de complete presentatie van
hun cd verraadt ook veel van
waar de groep in muziekland
staat. Jarmo Hoogendoijk:
„We hebben een andere ge
luidstechnicus, een andere
studio gebruikt. Doordat onze
tweede cd redelijk goed ver
kocht is, hadden we van Time
less een groter budget ter be
schikking. We hebben dit keer
vijf dagen in de studio gestaan,
in plaats van die ene dag waar
in je bij de jazz alles er op moet
hebben staan. We wilden voor
al de dynamiek van onze jazz
vastleggen. Vaak klinken jazz-
opnames nog zoals die waren
in de tijd van een Amerikaans
technicus als Rudy van Gel
der: Een soort huiskamer
klank waarin de uitersten weg
gedrukt zijn. Ik had zelfbij op
names vaak het gevoel dat ik,
als ik hard speelde, door de
technicus 'afgekapt' werd. We
wilden nu eens een opname
maken die weergaf hoe we
wérkelijk klinken. Een opna
me met alle 'limiters' er af'.
Ben van den Dungen: „Ik wil
de niet weer een cd die ik thuis
toch niet meer opzet. Daar heb
ik er genoeg van, dat soort cd's
als een pr-daad, puur em al
leen 'for the record'."
Jarmo en Ben: „We hebben de
hele presentatie anders ange-
pakt. Wanneer je hoesteksten
leest val je vaak al bij het derde
woord in slaap: Ze zijn geboren
daar en daar, ze speelden met
die en die. Daarom hebben we
Mick Boskamp van Playboy
om een tekst gevraagd. Jazz-
hoezen munten meestal uit in
een ontzettende saaiheid:
triest kijkende heren in slob
bertrui in een weiland. Wij
hebben een springerige hoes
laten ontwerpen, Italiaanse
avantgarde pakken van Yoshji
uit Den Haag aangetrokken en
een kapper en iemand voor de
make-up ingeschakeld. Je kan
dat een beetje populair vinden,
maar we wilden af van dat ge
bruikelijke, mistroostige". De
vorm dekt in zoverre de in
houd, dat Van den Dungen en
Hoogendijk 'jazz van nu' spe
len, dynamische muziek waar
in het experimenteren om het
experiment van de zestiger en
zeventiger jaren niet meer be
staat, waarin vanuit de bop-tra-
ditie een nieuwe, muzikaal
zeer geacheveerde jazz wordt
neergezet waaryoor eigenlijk'
nog 'etiket' is. Ben van den
Dungen: „De Amerikaanse,
trompettist Woody Shaw, die
een tijdje bij Jarmo heeft ge
leefd, zei: 'Wij spelen een jazz
waarvoor de naam nog moet
worden uitgevonden'. Het
wachten is op die man die een
geniale nieuwe naam be
denkt".
Denigrerend
Het 'What's in a name' geldt
hier natuurlijk ook, maar in
het Nederlandse jazzwereldje
blijkt het wel degelijk een punt
te zijn. Het heeft te maken met
de overeersing van de gesubsi
dieerde podia door groepen die
hun wortels hebben in de
'maatschappelijk geëngageer
de' en 'free jazz' uit het verle
den. Jarmo: „Er zijn muzikan
ten uit die stroming die wat de
nigrerend op ons neerkijken.
Van: O, die spelen nog bop.
Ben: „Ik denk dat Charlie Par
ker zich in z'n graf omdraait
als hij dat hoort. Hoewel hij
vast niets tegen onze muziek
zou hebben gehad. Wij hebben
de negatieve erfenissen van
het verleden van ons afge
schud. Mensen als Mischa
Mengelberg, Han Bennink,
takkenbossen op het toneel,
niets op tegen hoor, maar ik
kan er niks mee. Ze horen bij
een andere tijd. Het zijn vaak
pure geluidsonderzoekers".
Jarmo: „Bij ons hoor je dat we
van alle stromingen geleerd
hebben. Van free jazz, van
rockmuziek ook". Ben: „Er zit
iets aanmatigend in de opstel
ling van dat soort mensen. De
mentaliteit van: laat die of die
maar in de kroeg spelen. Dat is
een totaal anarchistisch circuit
waarin je uitgebuit wordt,
waarin geen enkele sociale ze
kerheid bestaat. Dat schaadt
de jazzmuziek enorm. Dat pro
bleem van die vraag wat nou
jazz is, bestaat alleen omdat
jazz maatschappelijk niet
leeft. In de popmuziek is dat
totaal geen punt. Daar heb je
acid, house, trash, rock, heavy
metal. En iedereen weet waar
je 't over hebt. In de jazz heb je
zoveel termen niet, althans
niet meer".
Beuk erin
„De beuk erin" noemt Ben van
den Dungen de manier waarop
het quintet z'n publiek tege
moet treedt. In de praktijk ligt
het wat genuanceerder. Op de
cd hoor je muzikaal redelijk in
gewikkelde stukken, het afwij
ken van het klassieke thema
solo,-thema stramien, meer
stemmige stukken, een grote
rol voor alle leden van het
quintet. Er is geen stuk dat op
een ander lijkt. Ben: „We spe
len ongeveer tachtig keer per
jaar samen, we hebben een ei
gen vocabulair gekregen.
Vroeger had ik iets van: hier
moet de piano dit doen, en de
bas dat. Nu kan iedereen het
zelf invullen. Ieder dwingt de
ander op het scherp van de
snede te musiceren". Jarmo:
„We zijn niet: twee blazers met
een triootje daarachter". Wie
een Amerikaanse criticus een
'blinddoektest' zou afnemen
met de cd van Hoogendijk en
Van den Dungen, zou wel eens
verrassende antwoorden kun
nen krijgen. Maar het Neder
landse quintet vecht niettemin
tegen het feit dat er hier vaak
meer geld wordt neergeteld
voor een zwarte Amerikaanse
muzikant die er al jaren de
kantjes afloopt, dan voor Ne
derlanders. Over de ontwikke
ling hier stelt Jarmo Hoogen
dijk: „Ik denk dat wij in Neder
land met de jazz vrijer zijn. De
Harper Brothers zijn het vlag-
geschip van de nieuwe jazz in
Amerika. Prima muziek. Maar
ze proberen te klinken als een
soort Jazz Messengers van Art
Blakey. Hier heeft de muziek
meer invloeden ondergaan,
meer tijd gehad zichzelf te ont
wikkelen. Omdat de studie
goedkoper is dan in Amerika
en er meer sociale zekerheden
zijn. Je hoeft hier niet meteen
op de taxi om in leven te blij
ven".
„Maar ik ben hier nog altijd
jong talent" lacht Ben van den
Dungen meesmuilend, „al
acht jaar lang". In het buiten
land laat men zich blijkbaar
eerder verrassen. Jarmo Hoog
endijk: „We staan veel op jazz
festivals waar Amerikanen
spelen. Die keuren je eerst
geen blik waardig. We zijn
maar blanke jongens. Maar
toen we een dubbelconert met
Dizzie Gillespie hadden, stond
de hele band van Dizzie op
onze muziek te dansen. En ze
stonden na afloop in de rij om
onze nieuwe cd te kopen. Ook
saxofonist Paquito d'Rivera
stond achter ons op het podi
um te luisteren en kwam voor
een cd-tje. Ben herkende hem
niet eens". Ben lacht: „Ik riep
nog: en hoe heet jij? Ik stond
onmiddelljk van oh-oh te stot
teren toen hij z'n naam noem
de". Jarmo: „En je hebt hem
direct z'n geld voor die cd te
rugbetaald".
Ie Super Librum speelt en
iziek van Francesco Landini
5-1397) en tijdgenoten. Ge-
19 februari in de Taffehzaal
S BRAND
ide componist en orga-
indini was in de veer-
eeuw zo beroemd dat hij
an de hoofdpersonen
het boek 'Paradiso de-
lerti' van Giovanni da
dat zo'n dertig jaar na
's dood verscheen,
boek wordt onder meer
even hoe Landini op
g zijn portatieforgeltje
pen lucht bespeelde, en
ilen des velds met stom
erden geslagen. Na een
ndachtig te hebben ge
ef, begonnen de vogels
w te kwinkeleren, maar
r opgewonden en met
belde kracht. Een nach-
roelde zich bijzonder tot
i aangetrokken en nes-
sich op de tak boven
ioofd.
Taffehzaal klonk giste-
uziek van Landini en
oten-, en het publiek
3 nu en dan met stom-
islagen door de vijf uit-
den die samen Super
i vormen. Het ensemble
met sopraan, alt, vedel,
blokfluiten, portatiefor-
arp en slagwerk, die in
illende combinaties
ir steeds in perfect
cht worden ge-
De puur instrumentale
n klonken wel eens wat
jes, al ging er grote be-
uit van een anoniem
t de Codex Reina, dat op
ortatieforgels werd uit-
d, en werk uit het Lon-
inuscript in de subliem
ide combinatie van re-
arp, portatieforgel en
'luitist Ronald Moelker
zat steeds zeer vrijuit en over
tuigend te spelen; hij was ook
de drijvende kracht in twee in
strumentale 'istanpite' (aan
improvisatie verwante, meer
delige, dansante composities),
die door ensembleleider
Braaksma naar middeleeuws
voorbeeld zijn gemaakt: inge
nieuze stukken, maar ietwat
langdradig.
Het mooist klinkt Super Li
brum als ook het stemmenma-
teriaal wordt ingezet. Sopraan
Debra Gomez heeft een strak,
kristalhelder geluid, dat ook
onder de hoekigste ritmische
figuurtjes niets aan direktheid
inboet. 'Non so qual i mi vo-
glia' van Lorenzo da Firenze,
een duet van Gomez en de ve
del, was schitterend; de trefze
kere, prangende dissonanten
aan het begin van iedere frése
zullen maar weinigen haar na
doen. Ook de samenzang met
alt(-mezzo) Consuelo Sanudo
was puntgaaf, in de homofone
passages zelfs griezelig homo
geen. De alt van Sanudo had
wél enigszins te lijden onder
de eindeloze hoekige ritmes op
één klinker, die in de veertien
de en vijftiende eeuw zo veel
vuldig voorkomen. In dergelij
ke passages ontkwam ze niet
aan een galm die het onder
scheid tussen de klinkers deed
vervagen.
Toch was Sanudo de hoofdrol
speelster in het absolute hoog
tepunt van de avond: een beto
verende uitvoering van het
anonieme loflied 'Lauda novel
la sia cantata' (ca. 1300). In de
vloeiende ritmes van dit met
harp begeleide juweeltje was
de alt boven iedere lof verhe
ven. Gomez stond haar in de
refreinen met telkens wisse
lende intervallen terzijde. Na
het laatste jubelende refrein
zwegen de dames nachtegalen
en keken alsof ze iets heel bij
zonders hadden gedaan. Dat
was juist.
erland scoort op textiel-gebied
AAG/KYOTO Nederland doet het op het ogenblik goed
om culturele toepassing van textiel gaat. Het Nederlands
Museum in Tilburg is door de Amerikanen uitgenodigd
e te doen aan een groot internationaal museum-project,
erlandse textiel-kunstenares Sibyl Heijnen won verder in
anse Kyoto de zogenoemde Excellence Award van de Der-
rnationale Textiel Competitie. Het Tilburgse Textielmu-
met zestien „collega's" uit in totaal 81 musea uitverko-
mee te doen aan het IPAM, een internationaal samenwer-
'oject van musea.
Een scène uit de film 'Silence of the Lambs', die zeven Oscarnominaties heeft gekregen.
FOTO: ORION PICTURES
vervolg van de voorpagina)
LOS ANGELES - De acteur
Warren Beatty is voorgedragen
voor de Oscar voor de beste
hoofdrol, net als Robert de
Niro voor zijn rol in 'Cape
Fear', Anthony Hopkins in 'Si
lence of the Lambs', Nick Nol-
te in 'Prince of Tides' en Robin
Williams in 'Fisher King'. Ook
deze nominaties werden giste
ren in Los Angeles bekend be-
maakt door de voorzitter van
Academy of Motion Picture
Arts and Sciences Karl Malde-
nen en de actrice Kathleen
Turner.
Voor de Oscar voor de beste
vrouwelijke hoofdrol werden
voorgedragen: Geena Davis en
Susan Sarandon voor hun rol
in 'Thelma en Louise', Laura
Dern voor 'Rambling Rose', Jo
die Foster voor 'Silence of the
Lambs' en Bette Midler voor
haar prestatie in 'For the
Boys'. De vijf films die werden
voorgedragen voor de prijs
voor de beste film zijn: 'Bug-
sy', 'JFK', 'Prince of Tides', 'Si
lence of the Lambs' en de Walt
Disney-tekenfilm 'Beauty and
the Beast'. Genomineerd voor
de prijs voor de beste regie
zijn: John Singleton voor
'Boyz'n the Hood', Barry Le-
vinson voor 'Bugsy', Oliver
Stone voor 'JFK', Jonathan
Demme voor 'The Silence of
the Lambs' en Ridley Scott
voor 'Thelma en Louise'.
Niet-Amerikaans
De vijf niet-Amerikaanse films
die meedingen naar de Oscar
voor de beste buitenlandse
film zijn: 'Children of Nature'
(IJsland), 'The Elementary
School' (Tsjechoslowakije),
'Mediterraneo' (Italië), 'The
Ox' (Zweden), en 'Raise the
Red Lantern' (Hongkong).
'Europa, Europa', de omstre
den Duitse film over een jonge
Poolse jood die opgroeit onder
de nazi's werd ook voorgedra
gen voor een Oscar, ofschoon
het Duitse comité dat de voor
dracht doet zich ervan had ge
distantieerd. Dit besluit leidde
tot woedende reacties van
Duitse producenten die een
advertentie van een hele pagi
na plaatsten in een voorstaand
Amerikaanse filmtijdschrift
om tegen dat besluit te protes
teren. Hoewel 'Europa. Euro
pa' niet werd voorgedragen
voor een Oscar voor de beste
buitenlandse film en dus ook
niet kon worden genomineerd,
kreeg hij wel een nominatie
voor de prijs voor het beste
script gebaseerd op eerder ge
publiceerd materiaal. Volgens
het Duitse comité gaat de film
over Polen en was slechts de
helft gefinancierd door Duits
land.
DEN HAAG De voorzit
ter van het College van
Beroep voor het Bedrijfs
leven heeft gisteren het
verzoek van De Krant op
Zondag afgewezen om op
basis van de Wet economi
sche mededinging op te
treden tegen omroepen
die weigeren programma
gegevens te leveren.
Staatssecretaris Van Rooy van
economische zaken hoeft niet
op zijn besluit terug te komen
om niet in actie te komen te
gen de omroepen. De Krant op
Zondag stelde zich bij de be
handeling van het beroep op
het standpunt dat de omroe
pen moesten worden verplicht
de programmagegevens recht
streeks beschikbaar te stellen.
Economische Zaken meende
daarentegen dat de verstrek
king van programmagegevens
uitputtend is geregeld in de
Mediawet. Het zou volgens
economische zaken daarmee
een zaak zijn van de minister
van welzijn, volksgezondheid
en cultuur.
De Krant op Zondag publiceert
sinds 2 februari wekelijks een
gids met gegevens van de tien
best bekeken binnen- en bui
tenlandse televisiestations.
Voor de drie Nederlandse net
ten kan de TV Gids op Zondag
geen beroep doen op de NOS,
omdat de omroepen weigeren
de gegevens beschikbaar te
stellen.
Volgens de NOS is de publika-
tie van de omroepgegevens
voorbehouden aan de omroe
pen. De zendgemachtigden be
zitten ook het auteursrecht op
de gegevens. Alleen voor dag
en nieuwsbladen wordt een
uitzondering gemaakt. De
Krant op Zondag is daardoor
afhankelijk van „vrije nieuws
garing".
De omroepen hechten zeer aan
het behoud van het alleenrecht
op de programmagegevens
omdat de eigen gidsen een be
langrijke bron van inkomsten
vormen. De onlangs gewijzig
de Mediawet verplicht de om
roepen deze inkomsten te ge
bruiken voor de eigen pro
grammering.
De uitspraak van de voorzitter
van het college blijkt dat hij de
opvattingen van Economische
Zaken deelt. De uitspraak van
het college heeft geen gevol
gen voor het wekelijks ver
schijnen van de TV-Krant op
Zondag. Volgens Storms is de
belangstelling voor de gids
overweldigend. Het blijvend
verschijnen van de televisie
gids is voor de NOS aanleiding
om bij de president van de
rechtbank in Amsterdam een
publikatieverbod te vragen.
Het kort geding over de schen
ding van het auteursrecht op
omroepprogrammagegevens
dient 3 maart.
Joods Historisch Museum toont
Russisch etnografisch materiaal
AMSTERDAM In het Joods Historisch Museum van Amster
dam
is tussen 3 mei en eind november een tentoonstelling te zien van
etnografisch materiaal uit het voormalige Russische rijk. De col
lectie is bijeengebracht door de schrijver An-Ski, een pseudo
niem voor Sh. Rapoport. Het materiaal dat in het westen voor het
eerst is te zien wordt door het museum als legendarisch om
schreven. An-Ski organiseerde in het begin van. deze eeuw een
aantal^ expedities naar het voor joden verplichte vestigingsge-
bied. Hij °n zijn medewerkers kwamen terug met voorwerpen
uit het dagelijkse leven. In 1990 werd de verloren gewaande ver
zameling onder invloed van de perestrojka en de glasnost „ge
vonden" in de kelders van het toenmalige State Ethnographical
Museum of the Peoples of the USSR.
Sterke Radetzky
blijft soms steken
Radetzky speelt 'Kom onmiddellijk
thuis!' Spel: Nannette Mees, Mirjam
Oldenhave, Vincent Gladdines en
Mattie Poels. Decor: Sjaak Zegwaard.
Kostuums: Ditte Havenga. Gezien
gisteravond in Diligentia, Den Haag.
Op 8 mei te zien in Rijswijk.
De broers en zussen Van den
Akker zijn muzikaal, zeer ver
schillend en zo vals als broers
en zussen maar zijn kunnen.
Ze zijn met een prettig soort
wansmaak gekleed in glim
mend rood plastic, hebben het
over eikaars en eigen gevoe
lens en staan in een decor van
bloemetjesbehang en Ikea-
meubelen als vertegenwoordi
gers van het huiselijke, agogi
sche levensgevoel van de jaren
tachtig. Zij spelen tot de pauze
als het voorprogramma van
'De Helpende Hand Show',
waarin Lia Goudfazant ieder
een gelukkig zal maken, maar
door een wonderlijke podium
verwisseling klopt dat niet en
bevinden wij ons plotseling op
het Boekenbal. Het geraamte
van het programma van Ra
detzky is ingewikkeld en een
beetje gezocht, maar dat mag
de pret niet drukken, want zo
maakt de nieuwe cabaretgroep
ruimte voor veel uiteenlopen
de acts. De groep hanteert een
beetje de formule van 'Het
Groot Niet te Vermijden Dans
en Showorkest', maar dan in
gewikkelder. Radetzky bestaat
uit twee heren die ik niet
eerder zag en twee dames van
voorheen Magnolia die de alle
daagse tirannie zo dodelijk
konden neerzetten. Dat ge
beurt in dit programma weer:
de echtscheidingsconsulente
die Mirjam Oldenhave speelt
is heerlijk gruwelijk. De fami
lieperikelen voor de pauze zijn
lekker gemeen, verrassend,
mooi ingespeeld en erg ko
misch. Na de koffie blijven de
optredende schrijvers meer in
het concept steken, ook al
doordat de teksten niet al te
sterk zijn. Naast de echtschei
ding propagerende dame is de
laatste act, een schrijverscol
lectief in het wit pas weer een
voltreffer met het lied 'Heb jij
je al bedankt vandaag?' On
danks dat de uitwerking van
de types soms te wensen over
laat, is 'Kom onmiddellijk
thuis!' een sterk, snel, geestig
en goed gespeeld programma.
Ben van Dungen en Jarmo Hoogendijk: „We hebben de hele presentatie anders angepakt'
FOTO. PETER VAN MULKEN
