Han van der Meer wil een
verborgen verleider zijn
Smartlappen,clowns en cabaretiers in halve finale cabaretfestival
KUNST/RTV
15
OS wil einde maken
an TV Krant op Zondag
Crowded House muzikale toverbal
Er staat niet
wat er staat
WOENSDAG 19 FEBRUARI 1992
temra wil verbod bewerkingen Carmina Burana
(STERDAM - De Stichting Stemra heeft
Nederlandse platenindustrie geboden om
singles waarop verschillende versies van
rmina Burana's 'O Fortuna' van Carl Orff
15-1982) zijn te horen, uit de handel te ne-
i en eventuele voorraden te vernietigen,
gaat om de house- en disco-versie van de
groepen Fortuna en Apotheosis, die mo-
nteel op de tweede en vierde plaats in de
ionale Top 40 staan. De Stemra, die de be-
*en behartigt van componisten, heeft hier-
fbesloten omdat de erven van Orff geen
stemming hebben gegeven voor het ma-
van de arrangementen. Het werk van de
itse componist is in Nederland volgens het
fjrsrecht gedurende vijftig jaar be-
jjmd. Als de platenmaatschappijen de
zikale bewerkingen niet uit de winkels ha-
spant de Stemra een kort geding tegen
aan tegen hen. Het gaat om de platenmaat
schappijen Red Bullet, die de bewerking van
de popgroep Fortuna heeft uitgebracht en In-
disc, die verantwoordelijk is voor Apotheosis.
Willem van Kooten van Red Bullet reageert
vol onbegrip op het verbod van de Stemra.
„We hebben nog nooit zoiets meegemaakt en
vragen ons af of de Stemra zijn boekje niet te
buiten is gegaan", zegt hij. Hij vindt de reac
tie van de Stemra bovendien rijkelijk laat. Al
in december werd de muziekversie in België
op de markt gebracht. Ook de woordvoerder
van Indisc is niet onder de indruk van de door
de Stemra aangekondigde juridische stap
pen. „Wij denken dat we in ons recht staan,
want we hebben toestemming gekregen van
het label Vanguard om deze versie uit te bren
gen".
CNN-baas begint
tekenfilmzender
ATLANTA - Ted Tur-
ner, de grote man achter
de Amerikaanse nieuws
zender CNN, is van plan
nog dit jaar te beginnen
met een televisiestation
waarop 24 uur per dag te
kenfilms worden uitge
zonden.
De zender zal vanaf 1 ok
tober voorlopig alleen in
de Verenigde Staten zijn
te ontvangen, maar uit
breiding naar andere
landen is mogelijk, zo
heeft Turner Broadcas
ting Systems bekendge
maakt.
Lou Reed krij gt Scheveningen Muziek
Franse onderscheiding Concours voor fluitisten
PARIJS De Amerikaanse roek-
muzikant Lou Reed heeft gisteren
uit handen van de Franse minister
van cultuur Jack Lang de Franse
Orde van Kunsten en Letteren ont
vangen.
De voormalige leider van de Velvet
Underground, die in maart 50 jaar
oud wordt, is momenteel op toer-
nee door Frankrijk. „Sommigen
zien u als een ster van de malaise,
wellicht zelfs van het kwaad", be
toogde Lang bij de uitreiking van
de onderscheiding. „Ik zie in u lie
ver een groot dichter van onze
angst en misschien van onze
hoop".
DEN HAAG Het Scheveningen
Internationaal Muziek Concours,
dat van 17 tot en met 26 maart in het
Circustheater wordt gehouden, is
evenals in 1988 gewijd aan de fluit.
Voor het zesde concours hebben
zich 76 fluitisten uit 27 landen aan
gemeld. Als verplicht werk voor de
finales, die worden begeleid door
het Noordhollands Philharmonisch
Orkest onder leiding van Lucas Vis,
wordt 'Strands' voor fluit en piano
van Theo Loevendie uitgevoerd.
Voor de prijswinnaars van het con
cours zijn geldbedragen tot 25.000
gulden beschikbaar. Het concours
wordt gesponsord door een aantal
bedrijven, de gemeente Den Haag
en het ministerie van WVC.
voormalige RAF-leden Christof Wackernagel (rechts) en Klaus
schke (midden) en enige Nederlandse acteur die meedoet in 'Der
rag' Titus Muizelaar (links) in gesprek voor aanvang van de voor-
ing. FOTO: ANP
mmelding bij optreden RAF-terroristen
STERDAM - De première van de voorstelling 'Der Auftrag'
msterdam waarin de voormalige leden van de Duitse terreur-
nisatie Rote Armee Fraktion (RAF) Christof Wackernagel en
Jünschke optreden als acteur, is gisteravond enige uren
:aagd door een bommelding. Het theater Felix Meritus waar
Dorstelling tot en met 29 februari te zien is, werd in verband
de melding door de politie ontruimd. Omdat er echter geen
werd gevonden, kon de voorstelling omstreeks tien voor
lien alsnog beginnen.
;1 Wackernagel als Jünschke hebben in Duitsland publieke-
fstand genomen van de terreurorganisatie. Jünscke werd in
tot levenslang veroordeeld voor zijn aandeel op een bank-
val in Kaiserslautern, maar werd in 1987 vrijgelaten. Wac-
lagel werd in 1980 tot 15 jaar cel veroordeeld, nadat hij door
lederlandse staat aan Duitsland was uitgeleverd. Ook hij
lin 1987 vrijgelaten op 'erewoord' dat hij nooit meer terroris-
le activiteiten zou plegen.
IVERSUM - De NOS wil
einde maken aan de weke-
se verschijning van de TV
nt op Zondag. De president
de rechtbank in Amster-
zal zich dinsdag 3 maart
ort geding buigen over de
inding van het auteurs-
it op omroepprogramma-
evens.
(ens de woordvoerder van
10S wordt een kort geding
(bereid. De definitieve be
ring is afhankelijk van de
praak van de voorzitter
het College van Beroep
het Bedrijfsleven. Hij zou
verwachting hierover
daag een uitspraak doen.
beslissing was echter bij
ter perse gaan van deze
it nog niet bekend. De
nt op Zondag heeft het ge-
mde college om een uit-
lak gevraagd over de vraag
staatssecretaris Van Rooy
inomische zaken) de Wet
lomische mededinging
it toepassen tegen de pu
ke omroepen die weigeren
grammagegevens beschik
baar te stellen aan de zondag
krant. Volgens de krant
moeten omroepen worden ver
plicht de programmagegevens
rechtstreeks beschikbaar te
stellen. Economische Zaken
meent daarentegen dat de ver
strekking van programmage
gevens uitputtend is geregeld
in de Mediawet.
In het kort geding zal het gaan
om een verbod inbreuk te ma
ken op het auteursrecht. Vol
gens de NOS is de publikatie
van de integrale programma
gegevens voorbehouden aan
de publieke omroepen zelf. De
inkomsten uit de programma
bladen zijn voor de omroepen
van groot belang. Deze inkom
sten moeten worden gebruikt
voor de produktie van pro
gramma's. De weigering van
de publieke omroepen de ge
gevens te verstrekken brengt
de Krant op Zondag overigens
niet in problemen. Sinds 2 fe
bruari verschijnt wekelijks
een gids met gegevens van de
tien best, bekeken binnen- en
buitenlandse televisiestations.
De ver van mijn bed strijd. Tiendelige
wedstrijd. KRO-televisie. Nederland 1
om 18.30 uur. Vanavond.
HILVERSUM - „Ik
noem 'De ver van mijn
bed strijd' liever een wed
strijdje dan een kwis. Er
zit zoveel meer in de kan
didaten die ik tegenover
mij krijg. Daarom vragen
we de winnaars van elke
aflevering om behalve
met een vijf minuten du
rend filmpje van het land
waar ze als prijs naar toe
worden gestuurd, ook met
een souvenir met een ver
haal terug te komen", zegt
Han van der Meer.
'De ver van mijn bed strijd' is
een bijzonder KRO-program-
ma. Uiterlijk lijkt het op elke
gangbare kwis, maar welk
spelprogramma levert weer
een nieuwe serie uitzendingen
op? Han van der Meer, die het
idee ontwikkelde, heeft het
handige aangepakt en dan te
bedenken dat hij de voorzet
kreeg van de Latijnsameri-
kaanse ambassadeurs in ons
land. Han: „Ze vonden dat lan
den als Brazilië, Chili, Mexico,
Colombia en Panama in Ne
derland van de kaart waren ge
veegd. De vraag die ze stelden
was: kun jij niet iets verzinnen
waardoor de kijker Latijns-
Amerika opnieuw ontdekt. Er
is meer te koop dan coke. Ik
heb een idee ontwikkeld waar
ze heel tevreden over waren en
waarmee ook de KRO blij was.
Ik zou negentien 'Ver van mijn
bed shows' gaan maken met
Latijns-Amerika als onder
werp. Dat plan heb ik echter
weer snel laten varen en deze
'Ver van mijn bed strijd' ver
zonnen, simpelweg omdat ik
dacht: na negen 'Ver van mijn
bed shows' weet ik het wel.
Maar wat doe ik dan met de
rest van de uitzendingen. Het
leek mij veel leuker om de win
naars uit een wedstrijd over
Latijns-Amerika met een op
dracht naar het opwindendste
continent van de wereld te stu
ren. Die strijd op televisie zou
tegelijkertijd een prachtige
screentest zijn".
Elitair
„Uiteindelijk heb ik zes be
hoorlijk elitaire kandidaten
per aflevering bij elkaar gekre
gen. Ze zijn onder meer af
komstig uit aktie-groepen, van
universiteiten en uit de journa
listiek. En ik moet je zeggen
dat ik, omdat het vinden van
kandidaten geen enkel pro
bleem was, ze ook een beetje
op uiterlijk heb gekozen. Het
zijn mooie, expressieve men
sen. Bij de 300 brieven die zijn
binnengekomen, zaten maar
liefst 250 kanshebbers. Die
hebben we ook allemaal naar
de studio laten komen voor
een eerste test. Een vervolg op
deze reeks zou geen probleem
zijn".
Het karakter van de wedstrijd
is eenvoudig. De kandidaten
krijgen in een drietal ronden
vragen te beantwoorden over
Latijns-Amerika aan de hand
van voorwerpen, beeldfrag
menten en multipel-choice
vragen. Na elke ronde is er een
afvaller die met een (steeds
grotere) koffer naar huis gaat.
De drie overblijvers mogen elk
een envelop kiezen waarin hun
opdracht zit. De ronden ver
schillen in snelheid en aanpak,
waardoor het, ook voor de
thuis-kwissers, spannend
blijft. Bovendien gaat de wens
van de ambassadeurs bijna ge
ruisloos in vervulling. Het con
tinent wordt spelenderwijs in
kaart gebracht. Han: „Ik wil
een verborgen verleider zijn.
De kijker moet niet in de gaten
hebben dat hij een aspirientje
neemt".
Tijdstip
„Bij het samenstellen van de
vragen heb ik ook heel erg op
het tijdstip van uitzending ge
let. Je moet rekening houden
met het publiek dat om half ze
ven voor de buis zit. Ik wil ze
prikkelen om te kijken en vol
gende week weer af te stem
men. Dat lukt mij niet als het
te moeilijk is. Daarom presen
teer ik het liefst zoete koek en
denk die in de vorm van de
multipel-choice te hebben ge
vonden. Dan kun je als kijker
ook gokken".
Van der Meer, die inmiddels
veertien seizoenen 'Ver van
mijn bed' is geweest, hoopt op
12 augustus de eerste twee
filmpjes te kunnen uitzenden,
die de winnaars in hun Latijns-
amerikaanse landen hebben
gemaakt. Han: „Die reeks
krijgt de titel 'De Latinos' en
duurt tien afleveringen. Aad
van den Heuvel is een van de
jury-leden die met de beoorde
ling van de filmpjes is belast.
De winnaar die daar dan weer
uitrolt, krijgt de 'Ver van mijn
bed beker' en de eeuwige eer".
Video-training
Om de kandidaten, die alle
maal al op de een of andere
manier journalistiek bezig zijn
geweest, met technisch bruik
baar materiaal terug te laten
komen van hun opdracht, krij
gen ze een video-training van
een paar dagen. Han: „Iemand
met video-ervaring heeft een
voorsprong, maar dat zegt ver
der nog niets over de inhoude
lijke kwaliteit. En daarin zijn
ze helemaal vrij. Het enige dat
wij willen is dat ze na tien da
gen met een televisie-journa
listiek produkt terugkeren. En
wat ik daarbij stilletjes hoop, is
dat er visueel heel fraaie, mis
schien nieuwe vormen van re
portages tussen zitten".
Han van der Meer met zijn assistente Désirée. „Ook de kijker moet kunnen gokken".
I FOTO: BERND ROUABHI
rzamelaars
echten" om
ulus de
«kabouter
3TERDAM - Nederlandse
amelaars hebben gisteren
iet veilinghuis Christie's in
iterdam „gevochten" om
aquarellen, een schets en
litho waarop Paulus de
kabouter staat afgebeeld,
{vier werken gemaakt door
iDulieu, pseudoniem voor
van Oort, werden geveild
een bedrag van in totaal
5 gulden. Dat is bijna vier
l zo veel dan de geschatte
engst van 800 a 1200 gul-
Het veilinghuis Christie's
t dit gisteren bekendge-
kt. De twee aquarellen,
op Paulus met kandelaar
en besneeuwd bos loopt,
hten een bedrag op van
ectievelijk 1.495 en 1.725
en. De schets en de litho
men voor een bedrag van
gulden in handen van de
imelaar.
idkoreaans meisje
rieden na rellen
(concert New Kids
'UL - Het 18-jarige Zuid-
aans meisje Park Chong-
is vanmorgen aan verwon-
|en overleden die zij dins-
opliep tijdens een concert
de Amerikaanse popgroep
Kids on the Block. Een
rdvoerder van een zieken
en Seoul zei dat het meisje
»ma was geraakt, nadat
lerden hysterische fans
'odium probeerden te be
ien en er vervolgens pa-
uitbrak. Zuidkoreaaanse
'a meldden dat het open-
I ministerie een arrestatie-
■1 heeft uitgevaardigd te-
Hong-Hyon-pyo, de direc-
van de platen maatschap-
ie het concert had georga-
erd. De man zou veel meer
den hebben verkocht dan
"eel was toegestaan.
Poseren
Concert Crowded House. Met Neil
Finn (zang, gitaar), Paul Hester (zang,
drums), Nick Seymour (zang, basgi
taar). Mark Hart (gitaar, toetsen). Vre-
denburg, Utrecht. Voorprogramma:
Amsterdam School. Gisteravond.
Het succes van Crowded Hou
se is, na gisteravond, niet meer
te stuiten. Voor een wild en
thousiaste menigte in een uit
verkocht Utrechts Vredenburg
tilde Neil Finn zijn groep in
twee uur naar een sterstatus,
die hij en zijn broer Tim met
Split Enz nooit hebben be
reikt. Crowded House is als
een op hol geslagen tank, abso
luut niet meer te stoppen.
Er zit één heel trieste kant aan
die massa-hysterie: de kleine
zalen zijn niet groot genoeg
meer. Ahoy ligt op de loer. As
een groep die hal verdient, is
het Crowded House. Met drie
schitterende ceedees bewees
het trio waar echte popmuziek
vandaan komt, maar wat blijft
er over van de intimiteit, die
met het vakmanschap en de
humor een sleutelrol speelt tij
dens de concerten. Weinig
waarschijnlijk, al staat vast dat
Neil Finn, Paul Hester en Nick
Seymour ook de grote zalen
zonder problemen aankunnen.
Toch is het te hopen dat Crow
ded House zijn wortels trouw
blijft: liever tien keer Vreden
burg, dan drie keer Ahoy.
Crowded House speelt deze
concertserie zonder Tim Finn,
die met de komst van 'Woodfa-
ce' de groep was komen ver
sterken. Hij werd niet gemist
gisteravond. Het leek zelfs als
of Neil zich veel meer op zijn
gemak voelde zonder de hete
adem van zijn oudere broer in
zijn nek. Het kwam in elk ge
val de (soms gortdroge) humor
ten goede, want die was weer
in alle hevigheid aanwezig.
Soms heeft de groep veel weg
van één grote kwajongens
streek. Niks is te gek, ook mu
zikaal niet.
Het trio, nu aangevuld met
Mark Hart die op gitaar en
toetsen de sterren van de he
mel speelde, is net een muzi
kale toverbal: er zijn pakkende
nummers, sentimentele balla
des, indrukwekkende meer
stemmige zang, een enorme
dosis improvisatie-talent maar
bij voorbeeld ook het aparte
stemgeluid van Neil. En als je
dan zonder blikken of blozen
intro's verandert, composities
uitbouwt of aanpast en af en
toe wat improviseert, dan heb
je het publiek snel op het
kookpunt. In Vredenburg
duurde het precies tien minu
ten. Het was absoluut het leuk
ste popconcert dat tot nu toe
werd gegeven. Er was geen
moment van verveling, alleen
na twee toegiften de gedachte:
kunnen ze niet gewoon op
nieuw beginnen. Gewoon, om
nog een keer die piano-solo en
dat rap-gedeelte in 'There goes
God' te horen of het emotione
le 'Don't dream it's Over'. Het
aan Johnny Cash opgedragen
'Hole in the River' met een
funky middenstuk of om nog
een keer innig te kunnen dan
sen op de klanken van 'Into
Temptation', zoals gebeurde.
Of simpelweg om drummer
Paul Hester tijdens zijn solo
uitstapje Axl Rose van Guns
and Roses te horen nadoen.
Prachtig. Het was een speels
concert dat uitliep op een sa
menzang met het publiek. Hét
enige dat Crowded House na
deze tournee zou moeten doen,
is een live-ceedee uitbrengen.
Gebeurt dat niet, dan doen ze
de fans heel veel tekort.
door KLAAS DE JONG OZN
Lees maarer staat niet wat er staat". Zo luidt de
titel van een bekende bloemlezing uit de gedichten
van Martïnus Nijhoff.
Sommigen zullen misschien de neiging hebben dit
tegen te spreken en zeggen: lees nu eerst maar eens
goed wat er staat, en kijk dan verder". Natuurlijk
begi nt het daar meemet goed lezen, als je een
gedicht voor je hebt. Maar daarna...
Ik neem een willekeurige, zo op het oog wel heel
gewone zin„De boom groeide langzaam
Je kunt het als een gewone mededeling opvatten en
verder niet. Maar je kunt.ook je fantasie aan het
werk zetten en je een bos i ndenken waar een boom
staat, al zoveel jaren lang, in regen en zonneschijn,
in stille donkere nachten, en ga zo maar door: een
boom die als rustpunt van dat alles om hem heen
langzaam maarzeker verder groeit.
Ook kun je het symbolisch opvatten: een zware last
op je schouder, die al maar zwaarder wordt.
Op zo'n manier lezend kun je een hele tijd aan de
gang met weinig regels poëzie. Vooral is dat het
geval bij het korte gedicht. En daarmee bedoel ik
gedichten van twee, drie of vier regels. In de
verzamelde werken van onze grote dichters kom je
ze regelmatig tegen, zij het niet in overvloedige
mate.
Ik denk aan Gorter: In de st ilte van de stad/kwam
ze, haar rok ruischte/de witte handen had/ze stil, ik
luisterde.
Zo weinig woorden en wat kan men zich er veel bij
voorstellen.
OfJ. H. Leopold: De boze daad vliegt over duizend
mijlen,/de goede werken gaan de poort niet uit.
En dan het bekende van Gerrit Achterberg: De
schrijfmachine staat al klaar./Kleine piano van
mijn ziel,/waarop ik tik wat hem geviel/m ij te
bevelen sterk en zwaar.
Hoewel sommigen hier heel veel mee kunnen, kreeg
het korte gedicht in het algemeen niet al te veel
aandacht. Maar daar kon wel eens verandering in
komen. Dat komt missch ien wel omdat wij in een
tijd leven waarin alles vlug moet.
Ook zou het kunnen komen omdat er een specif ieke
vorm van korte gedichten is die de laatste tijd nogal
wat aandacht krijgt? En ik denk dan aan de haiku.
Dat is een eeuwenoude versvorm van drie minimale
regels: een begin en een slotregel van om en nabij
vijf lettergrepen en een iets langere middenregel. In
totaal zo'n tien woorden.
Een voorbeeld: Tussen de grijze/ochtend en avond
even/wat winterwit licht. (Inge Lievaart).
De haiku is aan het eind van de 17e eeuw in Japan
ontstaan. Maar pas na de Tweede Wereldoorlog
werd hij veelvuldig in andere talen vertaald. In ons
land heeft met name de dichter J. C. van Schagen
zich er veel mee bezig gehouden.
Vorig jaar september verscheen het eerste nummer
van een tijdschrift dat als titel draagt:
Kortheidshalve, tijdschrift ter bevordering van het
korte gedicht. Het plan is dat het drie keer per jaar
zal verschijnen. Dezer dagen ontving ik het t weede
nummer. Het adres van de redactie is Coehoorn 6, te
Orvelte. Telefoon 05934-2298. Een abonnement kost
25 gulden per jaar.
De redacteur van het tijdschrift is W. J van dei-
Molen. Hij werd geboren in 1923 en debuteerde in
1946 als dichter. Derhalve doorzijn dichtbundels
werd hij ook bekend doorzijn medewerking aan de
psalmberijming in het Liedboek voorde Kerken.
Hij neemt in deze beide eerste nummers het
leeuwendeel van de ruimte voor zijn reken i ng.
Onder andere door uitvoerig en zeer instructief te
schrijven over de haiku. Een citaat: „De haiku is in
beginsel een produkt van de zintuigen, niet inde
laatste plaats van het zien; tenminste als wij bereid
zijn te accepteren dat wij zien met onze hersenen
met de aangeboren en tijdens ons leven ingeprinte
programma's".
In poëzie, ook niet bij een haiku, gaat het bijna
nooit om een natuurgetrouwe kopie van de
werkelijkheid. De waarneming die wij lezen is een
inleiding tot een ervaring, zo, datje datgene watje
l eest tot iets van jezelf maakt.
Probeer het maar eens:
Natuurlijk alleen/kijk ik uit op de riverfhij buigt
zijn bochten. (Van Ben Bos en Annette Bos-de Valk):
een mens is altijd alleen, en al kun je genieten van
het uitzicht op die stromende rivier, je uitzicht is
beperkt. Dit zou een ervaring kunnen zijn, een
ander heeft weer een andere.
Nog een haiku van Inge Lievaart: Aan de kapstok
nog/de naar het lichaam staande/jas van de dode.
Van der Molen behandelt ook verschillende typen
haiku. Het maakt bijvoorbeeld verschil of het
onderwerp waar het om gaat in de eerste of de derde
regel staat, of zinnen doorlopen. En zo zijn er nog
veel meer verschillen aan te geven. Al lezende krijg
je zo een aardige handreiking om wat dieper in het
wezen van de haiku door te dringen.
Naast de beschouwende proza bevatten de twee
nummers van het tijdschrift kortheidshalve een
keur van korte gedichten waar men een flinke tijd
mee bezig kan zijn als men ervan uitgaat: Lees
maar, er staat niet waterstaat".
Een citaat uit de fraaie inleiding van Nijhoff bij
zijn bloemlezing: „Elk taalgevoelig mens voelt zich,
proza lezend of horend, in de mensenwereld -
Maar bij poëzie voelt hij zich niet bij een ander
mens. Hij is terstond in het heelal".
Ik voeg daaraan toe: poëzie is taal die sterk onder
spanning staat, het is erg „levensgevoelig". Dat wil
zeggen, het geeft, als men er de juiste antenne voor
heeft, veel bloat over de manier waarop iemand
tegen het leven aankijkt. Het kan dan een dialoog
op gang brengen tussen mensen over wezenlijke
kanten van ons bestaan. Daarom is veel poëzie in
wezen religieus (wat niet hetzelfde hoeft te zijn als
chi-istelijk) en kan het ook een grote rol spelen voor
christenen, voorde kerk.
En hoe zit het met die antenne? Je zult i nderdaad
eerst goed moeten lezen. Als je dat doet, je er ook een
beetje in traint, je daarna ook echt open wilt stellen
voorde ervari ng van de dichter, dan gaat er steeds
weereen wereld voor je open.
De tweede ronde van het Leids Caba
retfestival. Met Dood Spoor, 'De Ge
meentereiniging, Sasja Spanjerberg,
Bloedend Hart en Te Grabbel. Pre
sentatie: Monique Brouwer. Gezien
gisteravond. Morgen halve finale, za
terdag finale (20.15 uur). De voorstel
lingen zijn uitverkocht, maar de kassa
is open voor niet afgehaalde plaatsen
om 19.00 (donderdag) en 18.00 uur.
De tweede dag van het veer
tiende Leids Cabaretfestival is
de eerste van de waarheid. Na
de tweede vijf kandidaten
kiest de jury vijf halve finalis
ten. De festivalsfeer was op de
dag van de eerste schifting dan
ook broeieriger dan maandag.
Dood Spoor kwam er niet door.
Een van de vijf Amsterdamse
Pabostudenten droomde er
volgens de presentatrice ooit
van aan het Leidse festival
mee te doen, iemand gaf de
groep op en er was alleen nog
een programma nodig. De in
zet was er wel, maar de korte
voorbereidingstijd brak hen
op, zowel tekstueel als in de
uitvoering. Het bleef goed be
doeld en af en toe ook leuk
schoolcabaret.
De Gemeentereiniging is een
vrolijk trio met bezems, een
goede accordeonist en en kriti
sche invalshoek, zoals het Nij-
megenaars betaamt. Dramme
rig links zijn ze gelukkig niet,
in de scène met het solidari-
teitscomité voor alles demon
streerden ze een gezonde zel
frelativering. Het vragen van
begrip voor Turken duurde te
lang, maar Zuster Custers is de
leukste Nederlandse podium
non sinds tijden.
Sasja Spanjerberg wierp zich
op als bewaarster van de jood
se traditie. Met haar mooie
stem zong ze joodse liedjes en
vertelde ze over de moeilijke
keus tussen jodendom en ka
tholicisme en over de vraag
wie erger waren, de Duitsers of
de Jappen. Ze maakte zeker in
druk, maar humor had haar
programma maar weinig. Dit
cabaretfestival was niet het
ideale podium voor haar.
Bloedend Hart kwam uit
Vlaanderen om onvervalste
smartlappen te zingen. De pre
sentatie van de drie heren was
uitstekend, daardoor krijgen
hun liedjes een meerwaarde.
Met kleine, consequent uitge
werkte geintjes brachten ze
die onweerstaanbaar komisch.
De teksten zijn niet bijzonder.
ste presentatie van de kandi
daten af met onduidelijke on
derwerpen, veel zwarte humor
en hier en daar een aardige
grap. De drie heren verschillen
nogal van uitstraling en pre
sentatie, die varieerde van
leuk tot amateuristisch.
De jury bestaat uit Jan Gras,
theaterdirecteuren Hoofddorp,
Petra Possel, recensente van
het Parool en redactielid en
presentatrice van het televisie
programma 'Opium' en ex-ca
baretier Erik van Muiswinkel.
De laatste krijgt de prijs voor
de beste jurywoordvoerder. Hij
was weliswaar de enige, maar
had bij elke afgevallen kandi
daat (de rest gaat later door de
mangel) een uitstekend ver
haal, degelijk, direct, niet
zachtzinnig, maar toch sympa
thiek. Van hen mocht Te Grab
bel door. De andere keuzes wa
ren geen verrassing: Bloedend
Hart, De Gemeentereiniging,
Harten Vrouwen Schoppen
Heren en Kamelot. Zo wordt
met twee Vlaamse kandidaten
de halve finale een soort Ne-
derland-België.
