r
telli Fiere-Cooman
vordt niet geraakt
loor Winterspelen
eland drijft op Molukker en Denen
SPORT
VOETBALLERLEI
(etari laat kans
jzettelijk onbenut
[üióeSomcwl
ZATERDAG 15 FEBRUARI 1992
Detari, speler van de Italiaanse tweede-divisieclub Bolog-
ïeeft afgelopen zondag opzettelijk een doelrijpe kans gemist.
Hongaar zei na de overwinning van 1-0 in en op Messina te-
>ver een lokaal radiostation dat hij in de slotfase de bal met
rbedachten rade had teruggespeeld op de doelman van de te-
partij. „Ik was geirriteerd omdat mijn medespelers me in het
negeerden. Ik wil Bologna zo spoedig mogelijk verlaten", al-
Detari die maandag geschrokken op zijn eerdere uitspraken
gkwam. „Dat heb ik na de wedstrijd slechts in een emotione-
iwelling geroepen." De Gazzetta dello Sport schreef dat De-
Zijn eigen kansen op een aantrekkelijke transfer had geredu-
■d. „Wie wil een speler die zijn eigen club verraadt." De Itali-
voetbalbond stelt een onderzoek in.
Nigeriaanse
voetballer
positief
De Nigeriaanse voetballer
John Esin Etim is betrapt op
het gebruik van een verboden
stimulerend middel. In de uri
ne van de speler van de Belgi
sche club Lierse SK zijn na een
in november gespeeld compe
titieduel sporen van amfetami
ne gevonden. Dat heeft een
woordvoerder van de club
dinsdag gezegd. Zowel bij het
eerste onderzoek als de contra
expertise bleek de internatio
nal positief. Volgens de club
man zal Etim worden ge
schorst door de Belgische
bond.
Trainer van tobbend Spelen zonder
Aberdeen ontslagen Braziliaans elftal
De sportief tobbende Schotse
club Aberdeen heeft trainer
Alex Smith ontslagen. Hij
wordt opgevolgd door Willi
Miller, die aanvoerder was
toen Aberdeen in 1983 de Eu
ropa Cup 2 won. Miller maakte
al deel uit van de trainersstaf
van Aberdeen. Smith werd ver
antwoordelijk gesteld voor de
slechte prestaties van Aber-
deeen. Nadat de club vorig sei
zoen pas op de laatste dag van
de competitie de titel in de ere
divisie moest laten aan Glas
gow Rangers, werden dit sei
zoen van de laatste achttien
wedstrijden er slechts drie ge-
Voor de tweede keer in de ge
schiedenis mist de Braziliaan
se voetbalploeg het olympisch
toernooi. Het team speelde in
groep A van het in Ascuncion
gehouden kwalificatietoernooi
gelijk tegen Venezuela (1-1),
waar een zege noodzakelijk
was voor een plaats in de Zuid-
amerikaanse eindronde. De
Braziliaanse pers hekelde de
prestatie. „Het is een schan
daal", schreef de gezagheb
bende krant O Globo, die pleit
te voor het ontslag van bonds
coach Ernesto Paulo. Vier jaar
geleden in Seoul behaalde de
Olympische ploeg van Brazilië
nog de zilveren medaille.
BLANGEVELD
1DELHARNIS - De
eren onttroonde we-
recordhoudster Nelli
e-Cooman zet dit
keinde voor het eerst
s precies een jaar
eens haar tanden in
ordinaire zak patat,
ens de nationale kam-
nschappen indoor-at-
k, vandaag en mor-
in Den Haag, loopt
de loopster een be-
rijke weddenschap af.
wie ik had gewed?
mezelf. Ik zou een
jeen patat eten. Soms
me dat wel wat moei-
;kost, maar ik denk
ik het ook in de toe-
st verder wel kan vol
len".
Idels heeft Nelli Cooman,
ich als gevolg van een
tring blessure op het laat-
noment heeft afgemeld
de NK, haar eetpatroon
andere manieren ingrij-
aangepast. Olie, vet, sui-
>ut en vlees staan op haar
lijst van „verboden mid-
Cooman volgt een
dieet, dat aanvankelijk
was bedoeld om gewicht
3 te raken. Maar dat ze wat
jetreft. zo meent ze nu,
«jlengte van jaren kan vol-
:n. ,,'s Ochtends muesli
:$ater, 's middags honderd
rijst en honderd gram
vis en 's avonds hetzelf-
's middags. Alleen op
g maak ik een uitzonde-
Dan is het junk-dag".
3 nelle lijf van Nelli Coo-
met 7.00 op de 60 meter
1987 tot gisteren (toen
ne Ottey vierhonderdste
liep) wereldrecord-
l! iter, was uitgedijd in de
den dat ze trachtte te her
stellen van de ziekte van Pfeif
fer. „Ik ben in december met
dat dieet begonnen en het gaat
goed. Als ik er nu over nadenk,
eet ik ook bijna geen groente
meer. Zoals ik me nu voel, wil
ik er mijn hele leven mee door
gaan. Het houdt me goed in ba
lans. Julliët Bergman doet het
al tien jaar". Bergman is in
het Zeeuwse Middelharnis -
de nieuwe trainingspartner
van Nelli Fiere-Cooman, die
vorig jaar naar het dorp Nieu-
werkerk op Schouwen Duive-
land is „geëmigreerd". „Berg
man is wereldkampioene
body-building", schetst Coo
man het profiel van haar trai
ningscollega. „Hans (Nelli's
echtgenoot, red.) doet de atle-
tiektraining en Jim Lensveld,
de trainer van Julliët, verzorgt
de krachttraining en de voe
ding". Daarnaast houdt Hans
Fiere zich de laatste twee jaar
ook ambtshalve bezig met
(Nelli's) sportmarketing. De fa
milie Fiere richtte in 1989 de
BV New Born op. „Ja, die naam
heb ik verzonnen", erkent de
Zeeuws/Rotterdamse Suri
naamse. „Daarin worden al
onze activiteiten behartigd".
Bloedonderzoek
In de lange periode van wind
stilte rond het Zeeuwse paar,
speelde zich de nodige ellende
af. Haar almaar oplopende tij
den op de sprintnummers
wekten in brede kring de ver
onderstelling dat het gedaan
zou zijn met de koopvrouw.
En, eerlijk gezegd, ook Nelli
zelf begon daar wel rekening
mee te houden. „Op de trai
ning ging het steeds goed,
maar na een reis en bij wed
strijden lukte het niet meer.
Dan was ik harstikke moe en
lag ik soms dagen op bed", ver
telt ze nu, tijdens de eerste
keer dat ze haar sportieve stil
zwijgen doorbreekt. Cooman
onderging het afgelopen jaar
een aantal bloedonderzoeken,
maar die maakten geen eind
aan haar toenemende twijfels.
„Integendeel", roept ze nu ou
derwets strijdlustig uit. „Ze
werkten averechts. Het werd
voor mij een soort psychologi
sche oorlogvoering. Ik werd
moedeloos van al die resulta
ten. Dan had ik weer een te
kort aan zus en dan weer een
tekort aan zo. Ik moest het al
lemaal zelf betalen, zo'n acht
honderd gulden per keer, en
op een gegeven moment heb ik
gezegd: de pot op met die
stomme onderzoeken!"
Maar in september bleek, na
toch weer een onderzoek door
NSF-arts IJzerman, ineens wat
de ellende en lamlendigheid
moest hebben veroorzaakt.
„De ziekte van Pfeiffer. Ja, de
kusziekte. Ik moet zo het onge
veer tijdens de Kerstdagen van
1990 hebben opgelopen. Je
weet hoe het gaat, hè. Je ont
moet veel mensen en daarbij
wordt gezoend. In mijn vak
ben je er vatbaar voor". De,
verrassende, constatering
wekte in huize Fiere zowel
schrik als opluchting. „Het
heeft me anderhalf jaar ge
kost. Maar nu weet ik eindelijk
wat de oorzaak was. En dat
neemt een hoop twijfel weg".
Barcelona
In december vorig jaar werd
Cooman door haar sportartsen
„honderd procent genezen"
verklaard, maar sindsdien
heeft ze nog niet kunnen aan
tonen haar tempo van toen te
kunnen benaderen. „Ik heb
een te korte voorbereiding ge
had om nu al succes te heb
ben". Cooman liep vóór de NK-
indoor slechts drie wedstrij
den, maar kwam niet met de
eersten over de streep. „De
laatste wedstrijd was in Glas
gow. Maar daar kwam ik niet
in de vijfde versnelling. Aan de
NK zou ik dan ook alleen heb
ben meegedaan in het kader
van de trainingsopbouw". Die
dus nu weer worden door
kruist door haar hamstring
problemen. En ook al zou het
dit weekeinde in Den Haag on
verhoopt wél zijn gelukt, zou
Cooman geen gebruik maken
van de mogelijkheid om in Ge
nua van start te gaan bij de EK.
„Ik richt me helemaal op Bar
celona", aldus Cooman, die het
stempel draagt alleen op bin
nenbanen snel uit de voeten te
kunnen.
Cooman, inmiddels 27 jaar, wil
bij de Spaanse Spelen zowel op
het individuele- als estafette-
sprintnummer aan de start
verschijnen. Op initiatief van
de bond („En een beetje van
mij") trachten 's lands snelste
„meiden" uit te groeien tot een
team. „Monique Boogaards,
Petra Huybrechtse. Jacqueline
Poelman, Karin de Lange en
ik", somt Cooman met wat
moeite op. „We trainen nu
vooral om sfeer te kweken", al
dus de loopster van ATC'75.
„Ik vind teamsport heel leuk.
Het is net als toen ik op voet
ballen zat".
Ethiopië
Terwijl Nelli Cooman in de at
letiek in de vergetelheid dreig
de te raken, bleef haar naam
op andere fronten wel rondzin
gen. Via de Stichting Sport
Witnesses liet ze zich horen bij
evangelisatie-bijeenkomsten
en als panellid verscheen ze zo
ongeveer wekelijks op de
beeldbuis. „Voor die lezingen
heb ik geen tijd meer. Daar
ben ik mee gestopt. Ik ben ook
niet verbonden aan die stich
ting. De mensen wilden dat
misschien wel zo, maar het is
nooit serieus aan de orde ge
weest. Ik geloof nog steeds,
maar dat is puur op mezelf ge
richt".
Voor „Artsen zonder grenzen"
reisde Cooman in oktober vo
rig jaar, met toestemming van
haar eigen artsen, voor een tv-
uitzending ook naar Ethiopië.
„Voor zoiets vraag je natuur
lijk geen geld", aldus Cooman,
die zegt nu van haar spaargeld
en van de inkomsten van haar
echtgenoot te leven. De riante
villa in het gehucht Nieuwer-
kerk kon worden bekostigd uit
de verkoop van hun pand in
Rotterdam. „Als je in Ethiopië
zelf de situatie ziet. word je
kwaad op de westerse wereld",
vertelt Cooman over haar rei
servaringen. „We logeerden
daar naast een begraafplaats
en minstens twee keer per dag
zag je daar kinderen worden
begraven. Ik heb voor ze gebe
den en ergens middenin de
jungle heb ik meegezongen
Nelli Fiere-
Cooman, hersteld
van de ziekte van
Pfeiffer.
FOTO: JACQUES
ZORGMAN
met de Christenen. Ik heb wat
medische hulp kunnen geven,
maar verder heb ik niet veel
kunnen doen. Want de taal is
een probleem". Op het Afri
kaanse continent werd Fiere-
Cooman als loopster niet of
nauwelijks herkend. „Ze heb
ben geen kranten of tv en ken
nen hun eigen lopers niet
eens. Het was een aangrijpen
de ervaring".
Johnson
Maar terug in Nederland raak
te ze weer verstrikt in de sport.
Haar plannen voor een hecht
samenwerkingsverband met
Ben Johnson, ontdooid tijdens
de voor beiden mislukte EK-
indoor vorig jaar in Sevilla, lig
gen inmiddels weer ver achter
in de vrieskast. „Ben heeft het
te druk en ik ben toch teveel
een huistype", verklaart Coo
man het mislukken van het
plan. „Ik heb Ben pas nog ge
beld. Iedereen wil hem trai
nen. Om z'n geld. En hij weet
zelf ook niet wat-ie wil. Ik wel.
De mensen zien me wel als
wispelturig, maar ik weet wat
ik wil. Het probleem is dat de
mensen zoveel van je verwach
ten".
Dat gold ook, zo weet sinds gis
teravond ex-wereldrecord
houdster Cooman, voor Yvon
ne van Gennip. „Ik weet dat ze
d'r best heeft gedaan. In Ne
derland is het heel erg. Eerst
loven en prijzen ze je en als het
ietsje minder gaat, word je
meteen behandeld als een
soort voetveeg. Stank voor
dank, dat geldt voor de spor
ters in het algemeen". Van
Gennip is ongeveer de enige
die Cooman deze week tijdens
de Winterspelen in actie heeft
gezien. „Het raakt me verder
helemaal niet. Ik vind het alle
maal een beetje nep, een beet
je onecht. Misschien is het wel
stom van me, maar ik vind het
veel te koud. Ik krijg al kippe-
vel als ik het zie. Geef mij maar
warmte. Daarom ben ik ook
naar Zeeland verhuisd. Hier is
het echt een paar graden war
mer. Maar ik hoop echt dat Ne
derland bij de Winterspelen
een paar medailles haalt. An
ders zou het wel heel erg zielig
zijn".
Doelmatig
maar geen
doelpunten
door FRANK WERKMAU
Zoals 't de recht geaarde liefhebber niet zal en kan
zijn ontgaan acteerde onze vaderlandse
voetbaltrots eerder deze week in sub-tropische
streken. Een oefenduel, heette het. Waarvoor werd
geoefend was wel duidelijk. Waarom zal wel
eeuwig een raadsel blijven.
Het was huilen met de oranje pet op, afgelopen
woensdag in het onder andere omstandigheden
bepaald niet onaantrekkelijke zuid-Portugal. Wat
erger washet was niet de eerste keer dat een
vriendschappelijke ontmoeting van Nederlands
beste voetballers op een regelrecht drama uitliep.
Elke zich ooit als fan van 'het spelletje'
beschouwende landgenoot heeft zich afgelopen
woensdag vol walging van de televisiebeelden
afgewend. Vergeten was het mooie gevoel, waarmee
bijna vier jaar geleden massaal de straat werd
opgegaan. Om uiting te geven aan de trots op 'onze'
Europese titel van '88
De driekleur was deze week slechts de vlag die de
volgende lading dekte: rood van woede, wit van
ergernis en blauw van de kou. waarin goed
betaalde voetballers de aanhang zetten. Weer
zetten.
Het lijkt zo langzamerhand een onvervalst
treurspel te worden met dat Nederlands elftal. 44
maanden geleden nog staken de spelers de
loftrompet over de verbale, morele en fysieke steun
van de fans. Mede en misschien wel vooral dank zij
de formidabele inbreng van het zich kosteyi noch
moeiten sparende legioen waren immers de Duitse
en Russische barricaden geslecht. Het EK-bastion
genomen.
Een aantal spelers kon elders vorstelijke contracten
afsluitenterwijl de supporters zich weer op de
werkvloer begaven om al vast te gaan sparen voor
de volgende trip. Roem is vergankelijk en
voetballers hebben een slecht geheugen.
De vriendschappelijke- of oefenwedstrijden liet
zelfs de trouwe aanhang al regelmatig links liggen.
Wat dat betreft heeft men al een fijne neus
ontwikkeld voor wat soms goed kan zijn maar te
vaak slecht. Dan kun je je geld en tijd beter
besteden. Slechts voor duels, waarin meer dan de
eer op het spel stond wilde men nog wel massaal
uitrukken. Maar ook voor dat soort partijen lijkt de
animo de laatste lijd af te nemen.
Niet zo vreemd, want ook die 'potjes'zijn
doorgaans niet om aan te zien. Daarin gaat de blik
op nul, het verstand op oneindig en maar gokken op
een countertje. Mikken op doelmatigheid in plaats
van op doelpunten.
Voetbal kan leuk zi jn. Heel leuk. Maar dan moet
wel aan een aantal voorwaarden worden voldaan.
Ten eerste moeten de spelers er iets van willen
maken. De bereidheid. Ten tweede moeten ze er iets
van kunnen. Kwaliteit. Ten derde moet er sprake
zijn van een ploeg, die bestaat uit spelers die een
beetje op elkaar en een positief uitgangspunt zijn
afgestemd.
Aan alle drie basis-elementen schort het op dit
moment in ons vaderlandse voetbal. De spelers
willen te vaak niet. Probleem nummer twee is dat
het niveau achteruit loopt. Derde euvel is dat de
coaches niet meewerken. Of ze nu Michels of
Advocaat heten is dan om het even.
.Ze zijn beiden realist. De eerste stelde ooit slechts
een offensieve formatie op als op alle posities
sprake was van een goede bezetting. De laatste kiest
voor zekerheid boven alles. De teruglopende totaal
kwaliteit en de voortschrijdende leeftijd vormen
dan mede een wurgende combinatie, waaruit
voetbal als kijkspel niet levend tevoorschijn kan
komen.
De beste oplossing zou zijn geen oefen- en
vriendschappelijke wedstrijden meer te spélen. Een
beslissing die slechts zal worden betreurd door de
enkeling, die daardoor een glorieuze interland
carrière zal mislopen.
■amateurclub vestigt hoop op Piet de Visser
ISINGEN - In het
n ie seizoen in het be-
voetbal gaat het de
nalig amateurclub
-dissingen nog altijd
voor de wind. Ook de
ai immercieel verstan-
- naam VCV Zee-
11 lijkt onlosmakelijk
)nden met de laatste
J s op de ranglijst van
J erste divisie. Toch
ont de club van voor-
J Pim Kraan wel trek-
j an een „echte" prof
it rikelen die de afgelopen
ij< i rond het, afgelegen,
ia igse sportpark Inslaan
n worden opgetekend,
ten dat de situatie bij
Zeeland weinig onder
door wat zich achter de
1 nen afspeelt bij, bijvoor-
FC Den Haag. De rossi-
iner Louis Verstraaten,
2 ?n verdienstelijk aanval-
21 RBC en Club Brugge,
twee weken geleden, in-
d de wacht aangezegd.
31 de resultaten uitble-
n de nieuw aangetreden
tter Pim Kraan dreigde
i met vertrek omdat de
urtak van de club het
ement van de grote
had willen aanvragen.
•3 r komt Zeeuw en ex-in-
•1 ional Jan Poortvliet, één
13 i slechts twee profs die
i b nu telt, als gevolg van
toil van mening" (nog)
Erder dan een plaatsje in
icede elftal. De andere
I 'oetballer, ex-Feyenoor-
arlo van Tour, staat ge-
crd buitenspel. De vol
gende aanleiding voor publici
teit is waarschijnlijk het finan
ciële tekort (zo'n drie ton) en
de eventuele gevolgen daar
van voor de betaald voetbal-li
centie.
150 tegentreffers
In de- achttien maanden be
taald voetbal die VCV Zeeland
(vorig seizoen VC Vlissingen)
nu achter de riig heeft, kwam
de ploeg nauwelijks weg van
de allerlaatste (twintigste)
plaats in de eerste divisie. De
Zeeuwen boekten in 64 compe
titieduels slechts negen over
winningen, speelden elf keer
gelijk en verloren (dus) 44
maal (resulterend in totaal 29
punten). In anderhalf seizoen
scoorde de club zelf 61 maal;
Haarlem bezorgde de eilan
ders afgelopen zaterdagavond
de 150e tegentreffer in het
profbestaan.
VCV Zeeland heeft zich inmid
dels aangepast in het door op
portunisme gedragen profmé
tier en vestigt alle hoop op het
te verwachten ja-woord van
Piet de Visser. Vandaag geeft
de alom erkende voetbal-gek
uitsluitsel over de vraag of hij
in zijn geboortestad Vlissingen
het voortouw wil nemen. De
Visser, wiens „levenslange"
contract met Willem II vorig
jaar werd ontbonden, heeft
momenteel als „adviseur" al
een belangrijke vinger in de
pap bij de enige Zeeuwse prof
club. Maar voorlopig drijft
(VCV) Zeeland op een Moluk
ker en twee Denen.
Bert Pentury, in het bezit van
het diploma „coach betaald
voetbal", promoveerde op
dinsdag 28 januari jongstleden
van stroman tot tussenpaus.
De 43-jarige Zuid-Molukker
was dit seizoen bij VCV Zee
land begonnen als assistent
trainer, maar bij insiders was
al duidelijk dat hij als dekman
tel fungeerde, omdat Verstraa
ten het vereiste papiertje niet
op zak heeft. Dat werd dan ook
de stok waarmee Verstraaten,
zelf opvolger van de ontslagen
Jo Jansen, vorige maand de
deur werd uitgewerkt. „Omdat
de KNVB en de trainersbond
bezwaar maakten", werd Ver
straaten voorgesteld stuivertje
te wisselen met z'n assistent
Pentury. Verstraaten trok
daaruit zijn conclusies en ver
trok, waarna Pentury geen mo
rele obstakels maar zag. „Maar
men moet nu niet denken dat
er ineens resultaten geen ko
men", waarschuwde de nieuwe
kapitein. Sinds Pentury het
roer heeft overgenomen ver
loor VCV Zeeland van Emmen
(3-0), speelde het met tien man.
gelijk tegtn NEC (1-1) en ver
loor het nipt (2-1) van Haarlem.
Hé
Pentury, die in Zeist deel uit
maakte van de studie-lichting
De Mos, Reker, Van Doorne-
veld, Loffeld, blijkt te behoren
tot het type no-nonsense
coach. Hij zeurde na de pun-
tendeling met NEC bijvoor
beeld niet toen zijn verdediger
Belfroid ongelukkig tegen een
rode kaart opliep en zelfs niet
toen zijn ploeg via een dubieu
ze strafschop in de allerlaatste
minuut de vierde seizoenszege
misliep. „Dat hoort bij voet
bal", concludeerde hij nuchter.
Inmiddels heeft het thuispu
bliek (met 1500 man zo'n 1000
minder dan het gemiddelde
van vorig seizoen) kennis kun
nen maken met een meeleven
de coach. „Dié Verstraaten
bleef altijd zitten en kon alleen
maar 'hé' roepen", schetst een
Zeeuwse supporter het ver
schil. Maar ook hij kijkt vol
verlangen uit naar het aantre
den van Piet de Visser; per
aanstaand seizoen.
In deze fase van het armetierig
bestaan van VCV Zeeland
houdt de veteraan De Visser
zich vooral bezig met het wer
ven van sponsors (zestien in de
afgelopen twee weken). „We
overleggen veel, maar ik be
paal de opstelling", geeft Pen
tury aan.
Denen
In die opstelling vallen vooral
de namen van Leit Nielsen en
Dennis Heine op. Het Deense
duo vluchtte eind vorig jaar uit
Kopenhagen, waar de fusie tot
een nieuwe club (K.B.) met
louter problemen gepaard
gaat. „Iedereen van ons oude
team is inmiddels vertrok
ken", vertelt centrale midden
velder Heine. Ook trainer
Björn Hensen werd in Kopen
hagen de laan uitgestuurd en
hij bracht Heine en z'n maatje
Nielsen (spits) in contact met
PSV. „Daar hebben we een dag
getraind bij Huub Stevens, die
zei dat hij ons bij VW, MW en
Roda JC zou aanbieden", aldus
de oudste. Heine (25) en Niel
sen (21) trainden mee in Venlo,
waar men het duo wel wilde in
lijven. Heine (loodgieter) en
Nielsen (schilder) dienden in
Denemarken hun ontslag in.
maar hoorden toen dat VW
problemen maakte over een
vermeend transferbedrag.
„Maar de club had ons beloofd
dat we zo wegkonden", meldt
Heine, nog altijd ontstemd.
Piet de Visser bewees zijn oren
en ogen nog altijd niet, in z'n
Trainer Pentury met de Denen Heine (blond) en Nielsen op het afge
legen complex van VCV Zeeland.
FOTO: ANP
zak te hebben en hapte snel
toe. Voor 75.000 gesponsorde
guldens haalde hij het duo
naar Walcheren. Als ze aan het
eind van het seizoen vertrek
ken toucheren zowel de voet
ballers als VCV Zeeland onge
veer de helft van het transfer-
bedrag. „Het is leuk dat ze ons
hier willen houden, maar we
willen eigenlijk naar een eredi
visie-club", schetst Nielsen
beider ambities.
Trainer Pentury: „We spelen
verder met alleen maar ama
teurs. Bij TOP hebben ze ten
minste nog allemaal in de
hoofdklasse gespeeld, maar
hier in Zeeland komen ze uit
de tweede klasse of lager. Zo
kun je het volgend seizoen niet
opnieuw beginnen. Er zullen
echt versterkingen moeten ko
men. En daar is Piet de Visser
druk mee bezig. Want zo kan
het niet doorgaan".
Gerard Hoogervorst (ex-RVC) bestuurslid
VLISSINGEN - Voormalig RVC-manager Gerard Hoogervorst
is sinds januari van dit jaar in het bestuur van VCV Zeeland be
last met de portefeuille „technische zaken". Na zijn vertrek uit
Rijswijk keerde Hoogervorst de voetballerij een aantal jaren ge
leden de rug toe. In zijn woonplaats Renesse legde Hoogervorst
zich toe op de duivensport. Daarbij kwam hij in contact met een
van de leden van de Business-club van de Zeeuwse profclub, die
hem polste voor de bestuursfunctie. In het gezelschap van „advi
seur" Piet de Visser (die ook in Den Haag werkzaam is geweest)
werkt Hoogervorst aan een succesvollere toekomst voor VCV
Zeëland.
