PvdA het 'vullisbakkie' van Kaland
n
S1
zit
OPINIE
Vreemd gaan
CeidócSommit
ZATERDAG 15 FEBRUARI 1992
Zeventig jaar is Ad Ka-
land nu bijna, maar dat zie
je niet aan 'm af. De strijd
lust waarmee de Zeeuwse
senator keer op keer de
coalitie van zijn CDA met
de PvdA provoceert, doet
eerder denken aan die van
een enthousiast jong poli
ticus.
Deze week was het weer zover.
In een vraaggesprek met De
Werkgever, het blad van de
christelijke werkgeversorgani
satie NCW. noemde hi.i het on
mogelijk dat het kabinet-Lub
bers/Kok de rit zou uitzitten.
Een opmerkelijk harde uit
spraak, zeker als men bedenkl
dat deze gedaan werd door een
fractieleider van één der rege
ringsfracties. Maar aanvanke
lijk leek er toch weinig aan de
hand. De anti-PvdA-gezind-
heid van Kaland is zo alge
meen bekend in politiek Den
Haag dat niemand meer echt
opkijkt van een oprisping van
de ziedende Zeeuw. ,,Ach, ach,
doet-ie het weer", was de wat
lacherige reactie van PvdA-ka-
merleden in de wandelgangen.
De beroering begon pas, nadat
fractieleider Thijs Wöltgens op
hoge toon had geëist dat de
CDA-leiding afstand zou ne
men van Kalands woorden. De
gebaarde sociaal-democraat
wilde kennelijk niet het risico
lopen nogmaals voor een „ge
slagen hond" te worden uitge
maakt. WD-leider Frits Bolke-
stein had hem zo genoemd na
zijn ultralauwe reactie op de
toch zeer uitdagende Texelse
rede van CDA-kroonprins Elco
Brinkman.
Maar hoe hoog de toon van
Wöltgens deze keer ook was,
de christen-democratische lei
ders waren niet echt onder de
indruk. Premier Lubbers
mompelde op een receptie dat
de PvdA niet zo kleinzerig
moest doen. En Brinkman gaf,
nadat hij daar enige uren over
had nagedacht, een communi
qué uit van één zinnetje: „Ik
blijf erop vertrouwen dat dit
kabinet ook bij zwaar weer het
werk zal afmaken".
Zou Wöltgens met dat slappe
zinnetje genoegen nemen?
Dat kon toch bijna niet, was de
verwachting op het Binnenhof.
Toch wel. De volgende dag gaf
de PvdA-voorman op zijn
beurt een communiqué uit:
„Ik heb met tevredenheid ken
nis genomen van de reactie
van de heer Brinkman". En
PvdA-leider Wim Kok mag dan
opgewonden sputteren en
pruttelen in een vraaggesprek
met Het Parool („het CDA
moet nu in al zijn geledingen
klare wijn schenken"), hij stel
de gisteren geen enkele con
crete eis.
Oppermachtig
Het mag duidelijk zijn hoe het
momenteel toegaat in de
rooms-rode coalitie. Het CDA
voelt zich oppermachtig en de
PvdA weet nog steeds niets an
ders te bedenken dan zich te
gedragen als het door Bolke-
stein beschreven 'vullisbak
kie' dat heviger gaat kwispelen
naarmate zijn baas hem harder
in de ribben trapt.
Vanwaar die bijna abjecte ne
derigheid van de PvdA? Het
antwoord wordt eentonig. De
sociaal-democraten zitten nog
altijd gevangen in het web van
de opiniepeilingen die onver
anderd aangeven dat hun par
tij bij verkiezingen niet meer
dan zo'n 25 zetels (een verlies
van 24!) zou krijgen in de
Tweede Kamer. Die trieste we
tenschap slaat hen het mach
tigste wapen van een rege
ringspartij uit handen: dreigen
met een kabinetscrisis.
Wim Kok en zijn tweede man
Thijs Wöltgens zien maar één
manier om de PvdA er weer bo
venop te helpen: in de regering
blijven en hopen dat daarvan
op den duur zoveel glans gaat
afstralen dat de kiezers weer
terugkomen.
Het bestuur van de PvdA-frac-
tie heeft dat ook met zoveel
woorden opgeschreven in een
vertrouwelijke doch door deze
krant onderschepte notitie.
„In de periode voor en na het
congres (PvdA-congres van
medio volgende maand) blij
ven we functioneren als rege
ringsfractie. Dit gegeven zal
door ons meer uitgebuit
moeten worden. Wij zullen er
als fractie mede voor moeten
zorgen dat er van onze deelna
me aan de regering een posi
tieve uitstraling uitgaat", al
dus fractiesecretaris Flip
Buurmeijer.
De leiding van de PvdA-fractie
heeft er echter niet bij stilge
staan dat deelname aan een re
gering alleen maar vruchten
afwerpt als die regering din
gen doet die bij de eigen ach
terban in de smaak vallen. Het
verlagen van de ziektewet- en
wao-uitkeringen hoort daar na
drukkelijk niet bij. Een derge
lijke ingreep wordt door een
groot deel van de achterban
gevoeld als verraad aan de be
ginselen van de sociaal-demo
cratie. Vandaar dat André van
der Louw, de enige PvdA'er die
het openlijk tegen Wim Kok
durft op te nemen, met zijn
Rode-Hoedgroep zo'n twaalf
kamerzetels zou kunnen gaan
bezetten.
Puinhoop
Tot dusver vleiden Kok en
Wöltgens zich met de gedachte
dat het zo'n vaart niet zou lo
pen. Het door de wao-affaire
veroorzaakte kiezersverlies
zou wel goedgemaakt worden
door successen aan het front
van bijvoorbeeld de gezond
heidszorg, dachten zij. Van het
plan-Simons voor een basis
verzekering (lees: volksverze
kering) dat een duidelijk fi
nancieel voordeel oplevert
voor mensen onder de zieken
fondsgrens (ongeveer 49.000
gulden bruto per jaar), werd in
dat opzicht heel veel verwacht.
Financiële winst voor de ene
groep betekent echter finan
cieel verlies voor de andere
groep. Sinds de loonstrookjes
van januari hebben aange
toond dat de midden-inko
mens het gelag betalen, is ook
de Tweede-Kamerfractie van
het CDA, in navolging van de
geestverwanten in de senaat,
steeds minder geneigd aan de
verwezenlijking van de droom
van Simons mee te werken.
Het CDA-Tweede-Kamerlid
Ad Lansink, die zich in 1989
nog uitsprak voor het idee van
een volksverzekering, heeft
het nu over „een puinhoop".
Daarbij doelt hij op de resulta
ten van de per 1 januari van
kracht geworden eerste stap
van het plan-Simons, de over
heveling van de kosten van
medicijnen naar de basisverze
kering Algemene Wet Bijzon
dere Ziektekosten.
CDA-senator Kaland heeft
mede daardoor zijn conclusie
al getrokken. Van een volgen
de stap van het plan-Simons
(overheveling van de huisarts
en de bejaardenzorg naar de
AWBZ) kan voorlopig geen
sprake zijn. „Ik zie absoluut
niet gebeuren dat in januari
1993 een tweede fase in wer
king treedt".
Sterkwater
Het is niet moeilijk te raden
hoe PvdA-staatssecretaris Si
mons van volksgezondheid
zich gevoeld heeft bij het lezen
van deze regels in het blad 'De
Werkgever'. Ook hij zal tot de
slotsom zijn gekomen dat de
PvdA nog slechts gedoogd
wordt in de coalitie. De partij
mag blijven meeregeren als zij
bereid is a) de eigen verlan
gens op sterk water te zetten
en b) mee te werken aan zaken
(wao-wijzigingen) die door het
CDA als absoluut noodzakelijk
worden beschouwd.
In christen-democratische
kring worden de wenkbrau
wen gefronst bij de hardnekki
ge geruchten dat de Raad van
State vernietigende kritiek
heeft op de door het kabinet
ter zake voorgelegde wetsont
werpen. Het CDA moet er niet
aan denken dat deze plannen
alsnog schipbreuk lijden door
technische gebreken.
Hoewel zo langzamerhand de
gehele CDA-top, met uitzonde
ring van Lubbers die zich ook
aan dit kabinet heeft gehecht,
lelijk doet tegen de PvdA,
springt Kaland er in één op
zicht duidelijk uit. Hij gelooft
niet meer dat zelfs Wim Kok in
staat zal zijn de rug recht te
houden. „Afgelopen zomer
leek het er even op dat ook de
PvdA bereid was de tering
naar de nering te zetten. Het
gebeurde met tandengeknars
maar het zag er even goed uit.
Daarna is het helaas stil gewor
den en nu wordt weer het hou-
den-zo gepredikt", constateert
de CDA-senator.
Met dat laatste doelt hij op het
rapport van de PvdA-commisie
onder leiding van de econoom
Wolfson, waarin het idee van
een mini-stelsel voor de sociale
zekerheid wordt afgewezen en
dat daarom door zo ongeveer
iedereen in de sociaal-demo
cratie - ook door Wim Kok -
is omhelsd. Dat doet Kaland
vermoeden dat het 'modderen'
wordt in de ministerraad. „Als
het daarop uitdraait kan het
kabinet beter stoppen".
(Rik in 't Hout is chef van onze
parlementaire redactie)
DDR-rechters
democratische
advocaten?
Kunnen DDR-rechters demo
cratische advocaten worden?
Een van hen, Jürgen Wetzen-
stein-Ollenschlager, de verde
diger van de in Berlijn terecht
staande vroegere Stasi-chef
Erich Mielke, werd vorige
week in het gerechtsgebouw
aangevallen door een vrouw
die hij ooit ten onrechte had
veroordeeld. Het is mogelijk
dat de juridische carrière van
Wetzenstein binnenkort beëin
digd wordt. De onderzoeken
tegen Wetzenstein zijn vooral
gebaseerd op materiaal uit het
centrale justitie-archief uit de
plaats Salzgitter, waar de West-
duitse overheid sinds de bouw
van de Muur gegevens verza
melt over Oostduitse ambtena
ren die op bijzondere wijze de
mensenrechten hebben ge
schonden tijdens de uitoefe
ning van hun beroep.
Op de eerste dag van het pro
ces tegen Mielke vroeg Wet
zenstein om intrekking van de
aanklacht omdat zijn 84-jarige
cliënt door de vele artikelen in
de pers geen kans meer maak
te op een door de grondwet
gegarandeerd onafhanke
lijk en eerlijk proces. Uit de
mond van Wetzenstein klonk
dat wel erg wrang. Hij heeft tij
dens zijn carrière als rechter
de verdachten alles geboden,
behalve een eerlijk en onaf
hankelijk proces.
(Siegfried Knauer-Runge is re
dacteur van Associated Press)
„Waarom komen jullie nooit eens met een sappig
verhaal overeen politicus die vreemd gaat?". Die
vraag wordt ons de laatste tijd nogal eens gesteld
naar aanleiding van de 'smakelijke' onthullingen
over de Amerikaanse presidentskandidaat Clinton
en de Engelse liberalenleider Ashdown.
Jawaarom eigenlijk niet? Heeft Nederland geen
promiscue politici? Waarachtig wel! Sla de
familieweekbladen' Privé, Story en Weekend er
maar 'ns op na. Zo af en toe sijpelt er trouwens wel
iets door naar de serieuze pers. De bui tenechtelijke
verhouding bijvoorbeeld aan het eind van de jaren
zevent ig tussen de PvdA'er Relus ter Beek
- jazeker, de hu idige minister van defensie - en
het toenmalige WD-kamerlid Anneke Vrijlandt-
Krijnen. De oorzaak van die publiciteit was ir.
Vrijlandt, de echtgenoot van Anneke. Deze werd zo
door jaloezie verteerd dat hij alle parlementaire
redacties in Den Haag een ooggetuigeverslag
stuurde van een avondje stappen van 'zijn' Anneke
met rooie Relus.
Toen zelfs dat geen effect had. beklaagde Vrijlandt
zich schriftelijk bij PvdA-leider Den Uyl. Deze deed
echter niets anders dan verzuchten:Is-ie weer
bezig?". Waarbij hij zorgvuldig in het midden het of
'hij ir. Vrijlandt bedoelde of partijgenoot Ter Beek.
De rood-blauwe vrijage haalde pas de
dagbladkolommen toen de WD lucht had gekregen
van de zaak en deze partij Anneke Krijnen, die
inmiddels al gescheiden was van de ingenieur, niet
meer verkiesbaar wilde stellen voor de Tweede
Kamer. Over liberaal 'en liberalen gesproken!
Hieruit blijkt de gedragslijn van de serieuze pers in
Nederland als het gaat om zaken onder de
gordel(ljes) van politici. Daar wordt geen verslag
van gedaan tenzij er gevolgen bl ijken voor het werk
of de carrière van de betrokkenen. Een mooi ethisch
standpunt, nietwaar. Maar helaas ook een beetje
hypocriet. Want onder elkaar zijn parlementaire
journalisten net gewone mensen. Ook zij vinden het
heerlijk te horen en te vertellen wie het nu weer doet
inet wie. En hoe meer details hoe beter. Dan is het
toch op z'n zachtst gezegd wat vreemd te noemen
dat de lezers, in wier naam zij op het Binnenhof
opereren, deze story's nooit mogen vernemen?
De terughoudendheid van de Nederlandse pers zou
dus best nog een andere reden kunnen hebben.
Autori teitenvrees bijvoorbeeld. Het is nog niet zo
lang geleden dat de reporter in zijn contacten met
'hoge omes' geteisterd werd door de angst niet diep
genoeg te bukken. Historisch is de vraag van een
NTS-verslaggever aan prof. Beel tijdens een van
diens vele kabinetsformaties: „Excellentie, heeft u
ons misschien iets mee te delen?". Waarop Beel
antwoordde: „Neen, ik heb u niets mee te delen".
Hetgeen de tv-man niet verhinderde te zeggen:
„Dank U zeer voor dit commentaar, excellentie".
Die nederigheid tegenover ministers, leden van het
Koninklijk Huis natuurlijk, kamerleden, ja zelfs
burgemeesters van plattelandsgemeenten, heeft
grote gevolgen gehad. Daarbij moet u niet alleen
denken aan de jaren vijftig, toen de
gebedsgenezeres Greet Hofmans koningin Juliana
jarenlang kon 'beheksen'zonder dat één onderdaan
het mocht weten. Die diep-eerbiedige reverentie
jegens het 'Establishment' bestond zelfs nog tot diep
in het vorige decennium.
Voorzover mij bekend heeft geen serieuze krant
aandacht besteed aan de achtergronden van het
kortgeleden ontbonden huwelijk van de PvdLA-
politici Ed van Thijn en Eveline Herfkens. Terwijl
het toch een publiek gehei m was dat het hier ging
om een schijnhuwelijk, afgedwongen door de
oerconservatieve Roel de Wit. commissaris der
koningin in Noord-Holland, die geen ongetrouwd
man, zelfs geen oud-minister, wilde voordragen
voor het burgemeesterschap van Amsterdam.
Dat soms beschamende stilzwijgen van de
Nederlandse pers was meestal niet het idee van
verslaggevers. Dezen werden daartoe gedwongen
door hun hoofdredacteuren, die op hun beurt weer
onder curatele stonden van de directies. Deze
mediabonzen gingen ervan uit dat hun lezers,
luisteraars of kijkers geen 'brutaal' gedrag
tolereerden en dat zulks dus slecht zou zijn voorde
oplage of de kijk- en luistercijfers. In hoeverre die
houding ook nu nog bestaat, kunt u afmeten aan het
feit of deze krant dit stukje wel of niet heeft
geplaatst.
door RIK IN 7
Neder!
baar n
scheef
Vliegti
spreek
het in
oogt. I
eenma
hande]
vleugji
Stel je a
ring vai
equivali
tenorde
len blol
derland
op zijn
Maar, hi
om sche
Arbeids
zoals de
Nederla
gaconce
en KLM
pitaal a<
lijkertiji
)eidspl<
ïandeli:
der maa
ijk dat
national
Nederla
hebben,
Het afbl
Je bouv
net nog
le schei
ilordige
3e n
van di
iollam
le bu:
neente
itreker
nen.
)e eers
loor de
liet bij t
ven op
irander
)e bouv
liger is
lan de v
nen. Da
lak, me
BRIEVEN VAN LEZERS
en graag kort en duidelqk geschreven
■driclie behoüdt zich hel recht voor ingezonden stukken i
De redactie behoudt zich het
recht voor ingezonden brieven
en bijdragen (maximaal 250
woorden) eventueel in te kor
ten dan wel te weigeren. Ano
nieme inzendingen verdwijnen
in de prullenbak. Brieven die
nen le worden ondertekend en
voorzien van naam, adres en
telefoonnummer. Ze dienen ge
adresseerd te worden aan de
hoofdredactie van deze krant,
Postbus 9, 2501 CA Den Haag.
Vuilverbranding
Naar aanleiding van het ver
slag in de krant van 7 februari
jl. over een raadscommissie-
vergadering in Leiden het vol
gende:
- Het feit dat ik als eerste direct
aan het woord kwam en ook
weer snel vertrok, was niet om
dat ik ergens anders belangrij
ke bezigheden had, maar om
dat ik net drie dagen daarvoor
was ontslagen uit het zieken
huis na een zware operatie. De
corpmissielden wisten dit.
- Uiteraard past een torenflat
van 50 meter hoog niet in de
vriendelijke Merenwijk en zijn
alle verzinsels die worden ge
bruikt om de bouw mogelijk te
maken ergerlijk.
- De vuilverbranding was (is)
architectonisch waarschijnlijk
een van de lelijkste gebouwen
van West-Europa en technisch
ook sterk verouderd. Vreemd
dat ik daarvoor verantwoorde
lijk wordt gesteld, terwijl ik
juist degenen ben die het initi
atief heeft genomen om in
Zuid- Holland te komen tot
een nieuwe milieutechnisch
verantwoorde installatie.
- De vuilstort in Leiderdorp is
ook niet iets wat mij kan wor
den aangerekend, aangezien
men daar precies 16 jaar aan
heeft gewerkt. Overigens valt
het te betreuren dat deze recy-
cling-installatie niet is gereali
seerd. Hier zou 300.000 ton
puin uit de omgeving in een
overkapte ruimte en achter
vele rijen bomen, voor herge
bruik in de wegenbouw wor
den verwerkt. Niemand weet
waar het nu blijft.
- Als de betrokken verslagge
ver probeert journalistiek te
bedrijven, dan moet hij eerst
zijn huiswerk doen.
M.A. Logtenberg,
LEIDEN.
Algerije
De bloedige burgertwisten die
in Algerije op een burgeroor
log dreigen uit te lopen, is in
wezen een strjd tussen het
aanvaarden of het verwerpen
van de westerse vrouwen
emancipatie. De volgelingen
van het fundamentalistische
islamitische heilsfront (FIS)
wijzen westerse invloeden af.
Het is in zekere zin een herha
ling van de gebeurtenissen in
Iran. De vrouw behoort als
echtgenote thuis voor de kin
deren te zorgen en mag geen
baan hebben in het openbare
leven. Indien de FIS in Alge
rije wint dan volgt eenzelfde
ontwikkeling in alle islamiti
sche landen van Noord-Afrika.
Nederland kent ook voor- en
tegenstanders van de vrou
wenemancipatie. Niet alleen is
een teruglopen van het geboor
tecijfer hiervan een gevolg
maar ook de opvoeding van
kinderen heeft met dit ver
schijnsel te maken. Deze laat
in vele gevallen veel te wensen
over, omdat de vrouw des hui
zes een baan heeft.
Dr. W.J.A. Visser,
DEN HAAG.
Benneton
Met behulp van Saddam, een
hartchirurg en een paar Engel
sen stampt columnist Bert
Jansma op 2 februari jl. Lucia
no Benneton de grond in. Goed
lezend kom je tot de ontdek
king dat het alleen draait om
Berts persoonlijke mening dat
iemand die veel geld heeft, die
niet bij een krant werkt maar
in de handel zit, beslist geen
ideële gedachten kan hebben.
Ik denk dat het wel mogelijk is
en dat er meer aan de hand
moet zijn voordatje iemand zo
ontluistert. Mijn mening is dat
de 'advertentie' ons een spie
gel voorhoudt, een spiegel die
zegt: Je moet aidspatiënten
niet uit de samenleving ban
nen, niet uit je voetbalclub of
werkkring verwijderen, je
moet ze naar je toetrekken en
verzorgen. Benneton laat ons
dat zien: de aidspatiënt sterft
te midden van vrienden en fa
milie, de fotograaf Iliviero Tor-
cani is erbij, Luciano Benne
ton is erbij, de 'United colors'
(wat een feestelijke naam in
een racistische wereld) zijn er
bij!
Maar wij, wij de Bertjes van
deze tijd, die soms zelfs lid zijn
van een kerk die in Afrika het
aidsprobleem op een niet
christelijke manier benadert,
zijn wij erbij?
A. van Puffelen,
RIJSWIJK.
Drewermann
jl. over het „onbehagen bij de
Duitse katholieken over tucht
tegen Drewermann" het vol
gende. Tussen katholieken en
protestantse groeperingen is
er verschil van inzicht omtrent
belangrijke waarheden zoals
bijvoorbeeld het maagdelijk
moederschap van Maria en de
heilige eucharistie. Waar het
katholieke onderricht de laat
ste decennia praktisch wegviel
is er zelfs nu ook bij de katho
lieken een en ander vervaagd.
Maar wanneer een r.-k. pries
ter een andere dan de katholie
ke leer doceert is het vanzelf
sprekend dat andersdenken
den hem bijvallen. Maar ook
dat de katholieke kerk dat niet
doet, en hem na onophoudelijk
waarschuwen zijn leerop
dracht ontneemt.
De katholieke kerk zou zich
zelf opheffen als zij dat niet
deed. En dat kan niet vaahaar
verlangd worden. Het houdt
ook verband met het geloof in
wonderen, en met het geloof in
Gods almacht als de schepper
die in staat is in te grijpen in
wat Hij zelf gemaakt heeft.
Dus ook in de natuur van de
mens en diens psyche. Ook al
kan men dat menselijkerwijs
niet begrijpen of verklaren.
Zolang als de kerk bestaat
heeft de kerk altijd verboden
'dat' in het openbaar te verkon
digen zolang het de geesten in
verwarring kan brengen (Het
Concilie van Efeze 431). God
als de schepper van alles staat
enerzijds oneindig boven ons
verheven, maar is tevens an
derzijds ons, zijn schepselen,
het innigst nabij. Het katho
liek geloof is geen geloof 'tot
zover', maar een geloof dat 'al
les' omvat, ook wat j wij niet
kunnen verklaren, maar wel
redelijk kunnen aannemen.
Helaas, niet tot ieders instem
ming.
H. Rutges,
DEN HAAG.
Paus(1
Naar aanleiding van een brief
van D. v. Fessem in deze ru
briek van vorige week zater
dag het volgende: Paus Grego-
rius de Grote (540-604) schreef
eens: „Zolang er in Rome een
mens van honger dreigt te
sterven, heeft de paus het
recht niet Eucharistie te vie
ren". Zo zijn er in de eerste
eeuwen van het christendom
wel meer uitspraken gedaan,
waarvan schrijver er enkelen
aanhaalt, die in de wereld
waarin wij nu leven met de
kerk, waarvan paus JP II het
hoofd is met de beste wil van
de wereld niet meer kunnen
worden waar gemaakt. Verder
ter overweging een uitspraak
van Catharina van Siëna,
(1347-1380), kerklerares: „De
Kerk is Christus, toevertrouwd
aan mensen. Goddelijk, omdat
Christus in haar leeft, mense
lijk, omdat Christus in mensen
leeft".
Aan paus Gregorius XI schreef
zij: „Zij die tegen u opstaan
worden gedreven door eigen
liefde. Geef de kerk herders
volgens uw en niet volgens
hun idee". Paus Urbanus VI
schreef zij: „Matig uw streng
heid opdat uw deugden niet af
stoten. Bedenk dat u mens
bent en uw inzicht beperkt is".
„Wat is er mis met de Kerk?",
vroeg men Moeder Teresa. „U
meneer en ik" antwoordde zij.
J.W. Kemp,
DEN HAAG.
Paus (2)
De inzender van een brief voor
deze rubriek maakt het nogal
bont, wanneer hij schrijft over
de kerk en de paus. Om van te
schrikken. Maar het feit dat
het dezelfde persoon is die al
eens eerder een dergelijk
schotschrift heeft ingezonden,
maakt het al een stuk minder
verontrustend. Indertijd heb
ik op zijn schrijven gereageerd
en ik doe dat nog eens, hoewel
ik weet dat het op een derge
lijk verhard gemoed geen en
kele indruk maakt. Inderdaad
is het de paus die bisschoppen
benoemt maar niet dan na rijp
beraad en veel overleg met zijn
adviseurs-kardinalen. Inzen
der vindt bepaalde bisschop
pen en hulpbisschoppen
'kneusjes', maar de grote
meerderheid der katholieke
gelovigen is die mening zeker
niet toegedaan. En gelukkig
maar! Want aan doemdenkerij
en afbraakmethoden hebben
we niets. De teksten die inzen
der aanhaalt, zijn uit hun ver
band gerukt en daar kun je dus
alle kanten mee op. Tot slot:
ook de paus maakt fouten zo
als de andere priesters en wij
allemaal. Maar zeker is dat hij
van grote zorg en liefde ver
vuld is voor Christus' instel
ling de kerk. Christus, Die ge
zegd heeft: Ik zal met u blijven
tot aan het einde der tijden.
G.A. van der Valk,
DEN HAAG.
Brinkman
De fractievoorzitter van het
CDA in de Tweede Kamer, de
heer Brinkman, pleit voor in
voering van een mini-stelsel
voor de sociale zekerheid. Hij
is voorstander van afschaffing
van de vermogensbelasting en
subsidies op wonen. Over
heidsbestedingen aan scho
ling en gezondheidszorg kun
nen daarentegen volgens hem
best lager. Maar beperking van
de aftrek van hypotheekrente
is onbespreekbaar. Kortom: de
heer Brinkman toont zich een
waardig nazaat van de heer Co-
lijn.
L.P. Philipsen,
DEN HAAG.
Lijkwade
Ik heb mij geërgerd aan som
mige passages in het artikel
over de 'vervalsing' van de
Lijkwade van Turijn. Het C14-
onderzoek is slechts verricht
aan heel kleine stukjes stof
van de (herhaaldelijk in de
middeleeuwen gerepareerde)
rand van de lijkwade! De
schrijver van het artikel weet
kennelijk nog niet dat op de
ogen van de gestorven Chris
tusfiguur afdrukken van twee
Romeinse munten gevonden
zijn uit de tijd van Pilatus!
Daarmede is elke bewering
van een M.E.-'vervalsing' een
ondeskundige bewering ge
worden. De schrijver moet zich
maar eens verdiepen
cente publikaties ovefan de p
wade van Turijn.
W. J.A. Arntz,
WASSENAAR.
Broodoffer
neente i
zo wa
en vuil1
AVI)
aan. De
ran de
l acl
Waar zijn de zogena hans zo
leerden mee bezig?
duizend broden aan
spanningsmast
gooien; weten deze
lam hij
nilieuwi
e keer i
igen pis
niets anders te bedei en beps
het wegwerpen van ameld i
vind dit een daad van erwerki
nigen. Als men zo gra ajzigen.
fer wil brengen aai an de C
steun dan Green Pea erst onz
deze organisatie de
te pakken kan neme: len Haa
nog wel meer te doei esastrei
dat geld besteed kaï oor zo'r
bestrijding van het
bruik. kinderbesi
noem maar op. Wie hl
zijn hoofd: duizendt
aan een paal in de
Zijn we gek of wordei
Th. Pex.
ÜRIE
DEN HAAG.
tèluidsi
Prof. Drewermann.
