Klucht niet langer braakmiddel
Muziek: The Jumping Jewels herleven op reünie
theater: 'Toneelnozem'HansDageletjubileert
Expositie: Schilderen met hul£ van de computer
Film: Nederlandse horror in 'De Johnsons
'Ik wilde clown worden. In zekere zin is
dat gelukt. Alleen dan niet met een wit
gezicht. Dat vond ik te verborgen'.
Computers onder de hamer
UITGAVE LEIDSE COURANT, TELEFOON 071-122244 DONDERDAG 13 FEBRUARI 1992
door Renéede Haan
a jaren keert hij terug op de
plek waar het ooit allemaal
begon: de Koninklijke
Schouwburg in Den Haag. Op
verzoek van de directie staat
John Lanting daar voor het
eerst met zijn Theater van de
Lach. 'Vijf hoog het raam uit'
heet het nieuwste stuk van
Ray Cooney, min of meer een
opvolger van 'Den Haag Vandaag', dat Lanting
vorig jaar in een Nederlandse bewerking uit
bracht.
Wat heeft hij met de Koninklijke Schouwburg
sj Hier voelde hij voor het eerst ?ijn liefde voor the-
J ater gloeien. Zijn oom, de heer Carpentier Al-
4 ting, was er immers directeur. Tijdens logeer-
i partijen mocht neef John alles zien. Het kijken'
J mondde uit in een passie die hij al 22 jaar beoe
fent, met als specialiteit 'de klucht'.
J „Over driejaar heb ik een jubileum. Dat ga ik
vieren". Met die woorden hipt hij op en neer in
zijn stoel in een smaakvol ingerichte woning in
g de Randstad. Lanting straalt van energie. De
3' min of meer gedwongen pauze - „zeg maar me
nopauze", grapt hij - van twee jaar heeft hem
zichtbaar verjongd.
„Elke dag dat ik weet dat ik 's avonds speel, loop
1 ik me te verheugen".
Juist door die animo wist hij in zijn begintijd bij
j het Rotterdams Toneel, in 1966, dat hij
I verkeerd terecht was gekomen.
- „De eerste dag van het theaterseizoen werden
jj lijstjes opgehangen van twee voorstellingen met
1 wie in wat meedeed. Nog zie ik hoqoudgedien-
J den (hij priemt met een vinger tegen de muur)
eerst het ene en vervolgens het andere lijstje af
liepen met 'Daar zit ik niet in. Ha, lekker vrij',
jj Dan houd je niet van toneelspelen".
Zelfheeft hij sindsdien niet anders gedaan dan
houden van de geur van theater, het'publiek, de
lach en het even doen vergeten van alle wereldse
beslommeringen. De prille opstap naar zijn om
vangrijke carrière voert terug naar de poppen
kast op de Dam. Het hartstochtelijk gillen om
Katrijn, terwijl je weet dat het slechts poppen
i zijn, fascineerde hem bovenmate.
VAKGEHEIMEN
10 „Dat is een van de geheimen uit mijn vak geble-
1 ven. Je voert mensen terug naar hun kindertijd.
Een beetje of we met z'n allen van de suikerpot
snoepen. We draaien ons daarna gauw om, in de
hoop dat als wij moeder niet zien, zij ons ook niet
ziet".
Na die poppenkast volgde het toneel, dat lokte
als een tweede thuis. Maar niet met de hevige
pathetiek die hij soms zag.
„Ik wilde clown worden. In zekere zin is dat ge
lukt. Alleen dan niet met een wit gezicht. Dat
vond ik meteen al te verborgen. Charlie Chap-
lin, dat was het'-
Droogjes* met soms opzettelijk een verongelijkte
blik, speelt Lanting ongemerkt fragmenten uit
zijn leven voor. Zelfs thuis werkt zijn onderkoel
de humor aanstekelijk. Hij is leuk omdat hij doet
of hij het niet is. Die kracht en de serieuze opvat
ting van zijn vak sleepten hem door alle hobbels
in zijn loopbaan.
Met enkele jaren geleden de kuil, die hij achteraf
voor zichzelf groef: 'Crazy nonsense', een Mont-
hy Pyton-achtige collage van sketches. Het pu
bliek, zijn publiek, begreep er niets van. De
voorstelling werd stop gezet en de maker zat
met een uiteengespatte droom ineens thuis.
Spijt kent hij niet.
„Het idee dateert uit de tijd dat ik in Parijs zat
en van een soortgelijk programma hoorde, van
een theatermaker uit wiens school ook Louis de
Funès is voortgekomen. Nee, ik heb het nooit ge-
zien. Ik had geen geld. Toch bleef de wens om zo
iets ooit te doen hangen. Ik ben een ram hè
Wat in mijn kop zit, krijgt een soort dwangma
tigheid. Een slechte raadgever".
„Toch ben ik er niet door in elkaar gestort. Niet
in een inrichting beland of zo. Ergens blijf ik blij
dat ik het gedaan heb. Er zateil schitterende
grappen in, die niet aansloegen omdat ik een
verwachtingspatroon doorbrak. Was ik fit ge
weest, dan had ik alles nog kunnen bijsturen.
Maar moet dit nu allemaal verteld worden
Die laatste zin keert geregeld terug in ons ge
sprek. Want hoe belangrijk John Lanting elke
stap die hij zette ook vindt, tegelijk blijft hij een
bescheiden man, die eigenlijk vindt dat hij ge
woon zijn werk doet. Hoe Gewoon goed. Dat
loopt gelijk met zijn houding op het toneel. Lan
ting is de spil. Tegelijk geeft hij zijn medespelers
alle ruimte.
TUINIEREN
„Als een ander een lach krijgt, zal ik ervoor
vechten dat hij die behoudt. In mijn hart zou ik
bij voorbeeld graag met John Kraaykamp sa
menwerken. Dan zou ik zelfs accepteren dat hij
alle lachers op zijn hand heeft".
Voor dergelijke plannen ontbreekt het geld.
Zelfs de huidige produktie 'Vijf hoog het raam
uit' is niet winstgevend. Ondanks het feit dat
het overal uitverkocht huis is. Wat we niet mo
gen opschrijven, want „dat klinkt weer zo pe
dant".
De bezetting met tien mensen is in deze tijd niet
op te brengen. Producent John van de Rest zag
het stuk echter toevallig in Londen en was er zo
van gecharmeerd, dat hij tegen de andere John
riep: 'Doen. Kost wat kost'.
Lanting had de rechten allang, het decor was er
en dankzij driehonderd uur werk had hij het
stuk bewerkt naar de situatie van de Nederland
se politiek.
„Dat schrijven heb ik in die jaren van niet wer
ken, nog het meest gemist. Die creativiteit heb ik
toen maar omgezet in tuinieren".
De vasthoudendheid waarmee hij trouw aan zijn
eigen principes toneel maakt, wordt steeds meer
gewaardeerd. Niet alleen door het publiek, niet
louter door een bekroning als de Johan Kaart-
prijs in 1988, maar ook door een grqeiend res
pect van collega's en critici.
„Het woord klucht is niet langer een braakmid
del. Daar heb ik toe bijgedragen. Nu ja, dat ver
moed ik".
Kon. Schouwburg, Den Haag: John Lantings
Theater van de Lach met 'Vijf hoog het raam
uit' van Ray Cooney. Bewerking en regie: John
Lanting. Decor: Huub van Gestel. Kostuums:
Yvonne de Boer. Met o.a. John Lanting, Peter
Hoeksema, Pim Vosmaer, Flip Heeneman,
Hans Beijer en Diana Dobbelman. Op 13 en 14
februari (20.15 uur).
foto Ben Blumers
John Lanting: „Elke dag dat ik weet dat ik 's avonds speel, loop ik me te
verheugen".
foto Theo Böhmers
Honderden computers, beeldschermen, printers
en wat er verder al niet bij hoort, komen binnen
kort onder de hamer wanneer de magazijnvoor-
raden en inventaris van het failliete Leidse com
puterbedrijf Infotheek worden geveild.
Veilingmeester Wim Dieker zal namens Troost
wijk Veilingen B. V. gedurende vijf dagen op
twee tennisbanen van het Leidse hotel Holiday
Inn liefst 8.000 nummers afslaan. Niet alleen
nieuwe en gebruikte computerapparatuur
wordt geveild, maar ook uiteenlopende zaken
als typestoelen, kleurentelevisies, papiervernie
tigers, een afvalbalenpers, auto en zelfs een
complete fitnessinrichting.
De ervaring die Troostwijk recent in Eindhoven
bij de veiling van een Infotheek-filiaal heeft op
gedaan, leert dat vooral particulieren met (eni
ge) kennis van zaken op computergebied straks
hun voordeel willen halen. Peter Pistor van
Troostwijk Veilingen: „En die groep mensen is
tegenwoordig heel erg groot'Hij verwacht in
Leiden twee- tot vierduizend belangstellenden
en zowel de kijkdagen 19 t/m 25 februari)
in het Infotheek-pand zelf als de veilingda-
gen (21 t/m 25 februari) in Holiday Inn zijn
dan ook speciaal gepland op dagen -week
einde en koopavond - dat veel particulie
ren de mogelijkheid hebben te komen.
De wijze van veilen is bovendien volledig
op de particulier gericht. Artikelen worden
doorgaans niet als grote handelspartijen,
maar gewoon per stuk onder de hamer ge
bracht. Er zijn speciale pakketten samen
gesteld van bij elkaar horende computers,
toetsenborden en beeldschermen. Alles bij
elkaar zal de veiling zeker enige miljoenen
opbrengen, zo verwacht men bij Troost
wijk Veilingen.
Op beide lokaties is veel parkeerruimte en
daarnaast beschikt men over een grote
parkeergarage. Vanaf de eerste kijkdag is
een veilingcatalogus verkrijgbaar voor 5.
Verdere informatie bij Troostwijk Veilin
gen B.V., telefoonnummer 020-6.463.201.
John Lion maakte 30 jaar
geleden met The Jumping
Jewels zijn eerste plaat.
Dirigent Ton Koopman had
het liefst in de tijd van de
barok willen leven.
VERDER OP DEZE PAGINA
De muziekevenementen
in Leiden en Den Haag
plus de agenda van de
popconcerten.
Hans Dagelet, een beetje
de James Dean van het
Nederlandse toneel.
VERDER OP DEZE PAGINA
'The Good Thing'
belooft vuurwerk, zweet
en tranen. En de
theateragenda.
Herman Brood is ook
kunstenaar. In Leiden kan
men zijn werk zien.
VERDER OP DEZE PAGINA
De programma's van de
bioscopen en filmhuizen
in Leiden en omgeving
én in Den Haag.
