,Een leven in dienst
/an de tennissport"
iMiSÖOWQ
Teylingen
en het 'Ome
Niek Plein'
Leidse korfballers oefenen tegen Oranje
L
Ccidóc Sotmwif
in Schuuring, zestig jaar oefenmeester:
OORSCHOTEN/LEIDEN -
insdag 11 februari is de unieke
ijlpaal bereikt. Dan heeft de
ans 76-jarige Jan Schuuring
et alleen zestig jaar op de ten-
sbaan doorgebracht, maar zijn
gen kunde als kennis ook aan
ideren overgedragen. Beschei-
:n als hij is, ontkomt de Voor-
hotense tennisleraar en oefen-
eester niet aan de gebruikelij-
huldiging.
iteraard was het ook Jan Schuuring
lf nieLontgaan, dat hij in 1992 zestig
ir als aktief tennisleraar op de baan
u staan. Een opmerking als „ik ga
ig wel even door met lesgeven" en
sgen als, „zouden er in Nederland al
itx lararen zijn, die de zestig jaar
bben volgemaakt", en „eigenlijk mag
jets niet onopgemerkt voorbijgaan",
liden hierop. Het laatste zal stellig
ft gebeuren. Goede vrienden van de
huurings bereiden hem enige verras-
Igen op de officiële receptie, die vrij-
g 14 februari tussen 16.00 en 18.00 in
I clubhuis van 'zijn' tennispark, Mari-
>eve aan het Haagse Kleine Loo
ats vindt. In ieder geval is zeker, dat
Schuurings naam een plekje krijgt
ie Nederlandse editie van het Guin-
s Book of Records.
allenraper
iwege die verrassingen wordt 'pra-
met Jan Schuuring' al heel snel
iten over Jan Schuuring'. De infor-
nt is Jan Verzijden. „Omschrijf mij
ar als een goede vriend van de fami-
Ik was zeker niet Jans beste leerling,
jook niet de klant, die altijd maar
èr les nam, want zo'n goede tennis-
ben ik niet." Maar wel iemand, die
met verve heeft ingezet om van de
ieke gebeurtenis rond de zestig jaar
|eve tennisleraar toch iets byzonders
te maken. Als een volleerd ballenraper
uit vroeger jaren heeft de Krimpenaar
de diverse details in een mandje verza
meld. Zijn sterke vermoedens werden
bewaarheid. „Jan Schuuring is inder
daad de eerste tennisleraar, die zestig
jaar op de baan stond en ook nu nog ak
tief is", licht Verzijden toe.
Ballenrapen was de eerste kennisma
king van Jan Schuuring met tennis. Tij
dens zijn lagereschool-periode was hij,
uiteraard wel na schooltijd, dikwijls te
vinden op het WW-tennispark aan de
Van Hogenhoucklaan in Den Haag, de
stad, waar hij op 12 oktober 1915 het le
venslicht had aanschouwd. Het oppak
ken en aanreiken van de tennisballen
was in die tijd een lucratieve bezigheid.
Het kwartje per uur, dat de jonge Jan
ervoor kreeg, moest hij wel afstaan aan
zijn ouders. Ook maakte hij zich aktief
bij het trekken van kalklijnen op het
speelveld. Jong met tennissen beginnen
was er in die tijd niet bij, want jeugd
werd niet geacht van de banen gebruik
te maken. Maar Jan Schuuring was in
ventief. Met een zelf gemaakt houten
racket, met een blad van eveneens
hout, oefende het Haagse jochie op het
koolaspad, dat naast de officiële baan
was gelegen.
Oefenmeester
Van het WW-park 'verhuisde' Jan
Schuuring naar tennispark Marlot. Hij
was inmiddels, nog wel schoolgaand,
opgeklommen tot vaste ballenjongen.
In die tijd, omstreeks 1925, was Schuur
ing getuige van wedstrijden tussen de
toenmalige tennisgrootheden Henk
Timmer en Ivo Rinkel. Zijn interesse
voor en zijn kunde van het edele spel
van racket en bal ontwikkelde zich zo
danig snel, dat 'promotie' tot spelend
ballenjongen rap een feit werd. In die
hoedanigheid kreeg de jonge Schuuring
de gelegenheid als sparringpartner te
fungeren van de veelvoudig nationaal
kampioene Madzy Rollin Couquerque
en de befaamde Gerard Scheurleer,
wiens naam weer onlosmakelijk ver
bonden is met het al even bekende
ZATERDAG 8 FEBRUARI 1992 PAGINA 29
jeugdtoernooi van de honderddriejari
ge Haagse tennisclub Leimonias. Dins
dag zal Jan Schuuring zijn leermeesters
volgen met een opname in het Groot
Guinness Record Book.
Tennisleraar werd de zich in Den Haag
ontwikkelende, thans in Voorschoten
woonachtige Jan Schuuring op 11 fe
bruari 1932. De toen nog zestienjarige
'ballenjongen' legde met succes het
daarvoor verplichte examen af. In de
notulen van de bestuursvergadering
van 21 april 1932 van de toenmalige en
toen ook pas een drietal jaren bestaan
de Bond van Tennis-Oefenmeesters in
Nederland (BTON) staat te lezen:
„Den heer J. Schuuring werd voorge
dragen tot en aangenomen als aspirant
lid." Op zijn jubileumdag, dinsdag is hij
tevens zestig jaar lid van de huidige
Vereniging van Nederlandse Tennisle-
raren (VNT), welke uit de BTON is
ontstaan. Jan Schuuring behoort daar
mee ook tot de oudste leden van deze
tot voor kort enige Nederlandse tennis-
vakbond.
Privé-les
Acht jaar lang gaf de Voorschotenaar
in Den Haag les op diverse privé-ba-
nen. Met recht kon in die periode wor
den gesproken van 'tennis aan huis',
een sportieve aktiviteit, die zich overi
gens alleen de notabelen konden ver
oorloven. De Haagse regio was echter
niet de enige werkplaats, ook in de pro
vincies Zeeland en Limburg kon men
Jan Schuuring in aktie zien als oefen
meester. Bij het begin van de oorlog
keerde hij terug in Den Haag. Maar
niet voor lang. Jan Schuuring weigerde
les te geven aan de Duitse militairen,
die in Den Haag waren gelegerd en
moest onderduiken. Een niet onbelang
rijk deel van de oorlogsjaren heeft
Schuuring dan ook buiten onze lands
grenzen moeten doorbrengen.
De na-oorlogse jaren stonden in het te
ken van de verdere uitbouw van zijn
tennisloopbaan. Jan Schuuring leidde
zowel de districtstrainingen als de na
tionale jeugdkampen, waar onder meer
Tom Okker en Betty Stöve lessen van
hem kregen. Voor de oorlog speelde
Schuuring al internationaal, na die
droeve tijd werd het bestaan als tenni-
sprofessional weer opgepakt. De Voor-
schotense oefenmeester toonde zich
ook een meester in wedstrijden, onder
meer in Parijs, Londen en Berlijn. Het
hoogtepunt was zonder twijfel de overi
gens verloren partij tegen de van de
Grand Slam toernooien befaamde Ecu-
adoriaan Pancho Segura. Het vormde
aan het eind der vijftiger jaren als het
ware de afsluiting van het internationa
le tijdperk in Jan Schuurings leven.
6o JAAR AKTIEF
Schuuring werd enkele jaren bestuurs
lid van de VNT, waarvan de bakermat
op de banen van WW en die van de
METS, de nationale arena in Scheve-
ningen lag. Uit die tijd stamt het kon-
takt met Bram Houps (langjarig VNT-
voorzitter), waar een goede relatie mee
werd opgebouwd. En, een goed kon-
trakt, want de laatste twintig jaar heeft
Jan Schuuring zijn stek op het park van
Houps, Mariahoeve. Het enige tennis
park in Nederland, waar twee 'oefen-
meesters' van boven de 75 jaar nog ak
tief lesgeven. Van die twee is Jan
Schuuring dinsdag zestig jaar aktief als
tennisleraar. Letterlijk, want de Voor
schotenaar geeft zijn lessen nog als
vroeger, als alle oefenmeesters geeft hij
de bal op de centimeter nauwkeurig
aan. Nationaal wordt Jan Schuuring
dan ook in één adem genoemd met gro
te namen als Willem Hemmes, Rinus
Buytelaar, Jan Goedraad (de man van
het Leidse Unicum), Joop de Mos en
Sherry Parlevliet.
Zestig jaar na zijn examen volgt Jan
Schuuring de landelijk besten nog in
tensief via toernooien en televisie. De
pur-sang oefenmeester blijkt geen
voorstander van het huidige krachtten-
nis, dat volgens de 'nestor' onder de
Nederlandse tennisleraren „door de
toppers alleen maar een beperkt aantal
jaren kan worden volgehouden, waarna
ze opgebrand zijn. De combinatie van
hoofd en hand(en), is mits goed gedo
seerd, nog steeds de beste." Na zestig
jaar kan het niet anders zijn, Jan
Schuuring weet het gewoon.
Langelaan van TOP is één van de Leidse geselecteerden die aanstaande woensdag
het Nederlands team in het strijdperk zal treden.
FOTO: HENK SNATERSE
LEIDEN De nationale korf
balploegen zullen op woensdag
12 februari traditiegetrouw oe
fenwedstrijden spelen tegen
Leidse selecties in de Vijf Mei
hal. Het is al weer voor de ne
gende keer dat 'oranjeselecties'
de Sleutelstad aandoen in hun
voorbereiding op de zaalinter
lands tegen België.
De negende editie is een duidelijke in
dicatie dat de ontmoeting tussen de
toppers van Leiden en Nederland een
vaste plaats op de korfbalkalender
heeft gekregen. Dit tot genoegen van
de liefhebbers van korfbal want de tri
bunes van de Vijf Meihal zijn steevast
tot de laatste plek bezet. Voor de span
ning hoeven de toeschouwers de tocht
naar de Boshuizerlaan te maken. De
uitslagen staan immers bij voorbaat
vast. In vierentwintig duels heeft Lei
den nog nooit een overwinning of zelfs
maar een gelijkspel behaald.
De opzet van het avondje topkorfbal is
in vergelijking met andere jaren iets
veranderd. Waren er tot dusverre altijd
drie wedstrijden te zien, ditmaal zullen
er slechts twee duels worden gespeeld.
De nationale jeugdploeg tot 21 jaar
speelt dit jaar niet tegen onze Zuider
buren, zodat zij niet naar leiden hoeven
af te reizen. Deze ontwikkeling heeft
als voordeel dat Leiden haar krachten
maar over twee achttallen hoef te ver
delen. De organisator, de Leidse Korf-
balbond, rekent hierdoor op wat meer
tegenstand te kunnen bieden tegen de
vaderlandse korfbaltop en dat de score
niet zo hoog zal oplopen als in het
'rampjaar' 1989 toen Leiden 1 met 10-
31 finaal uit de Vijf Meihal werd weg
geschoten.
Selecties
Als eersten komen de Leidse en Neder
landse junioren in actie en wel om 19.30
uur. Coach Liesbeth Kok (Cresendo)
kan een beroep doen op Chantal van
Duyn, Sandra van Rookhuizen (TOP),
Marjolein Kriek (Pernix), Marion Pe
ters (De Danaïden), Conchita Prins
(Fides Pacta), Saskia de Roode (Zui
derkwartier), Robin Arnoldus (Pernix),
Sander de Haas (Fides Pacta), Tim van
der Horst (TOP), Arnoud Lambooy
(De Algemene), Hendrik Hooymeyer,
Matthijs de Visser (Fiks). De meesten
van de geselecteerden hebben al talloze
wedstrijden in het eerste seniorenteam
gespeeld, uitgezonderd Chantal van
Duyn en Marjolein Kriek. Bij de natio
nale selectie is leiden ook vertegen
woordigd en wel in de persoon van Bra-
bro Heyman van De Danaïden.
De klapper van de avond, Leiden 1 te
gen Nederland begint om 21.00 uur.
Ruud van der Horst zal andermaal als
coach van de thuisploeg fungeren. Zijn
keurgroep bestaat tijdens deze negende
editie uit Stella Tigelman, Jacqueline
Winter (TOP), Carla Kuipers, Lian
Tieleman (Pernix), Els van Lunteren,
Kitty de Wit (Zuiderkwartier) en Ger-
co Langelaan, Frank Nijenhuis (TOP),
Eric Kromhout, Heiko Locher (De Da
naïden), Alfred Lambooy (De Algeme
ne) en 'gastspeler' Anne van der Zaag
(Blauw Wit).
De nationale bondscoach Ben Crum
heeft de beschikking over de volgende
spelers; anoek Brandt, Mireille For
tuin, Jacqueline Haksteen (Deetos),
Daniëlle Busch (DKOD), Hanneke van
Eek (Fortuna), Ingeborg Meijerhoven
(Rohda) en Hans Leeuwenhoek, Oscar
Mulders (Deetos), Rob Edelenbos,
Ron Steenbergen (Oost Arnhem en
Ren'e Kruse en Frits Wip (Rohda).
Gezien de ervaringen in 1988 verwacht
de Leidse Korfbalfederatie niet dat de
Olympische Winterspelen in Albertvil-
le een nadelig effect op de publieke be
langstelling zal hebben. Men rekent
dan ook op een volle Vijf Meihal, te
meer omdat de toegangsprijs (drie gul
den) zeer bescheiden te noemen is.
Onder redactie van Kees van Kesteren
4st
)ijtkers van sportevenementen zijn de
a tie tijd steeds meer bereid om alle re-
i irs open te trekken om hun favorieten
H de overwinning te schreeuwen. Het
schaatspubliek zette een trend neer die
steeds meer navolging krijgt. Het door
gaans toch bedaarde tennispubliek liet
zich door de euforie rond de Davis-cup
verleiden tot 'Thialf-achtige' taferelen. En
dat leverde mooie plaatjes op van keurige
FOTO: HENK SNA TERSE
dames en heren die met oranje-sjaaltjes
wat onwennig aan de wave meededen.
Sportief gezien waren de verrichtingen
van de Nederlandse tennissers een flop
maar het feest op de tribunes van Hout-
rust zorgde tenminste nog voor een posi
tieve afsluiting van de driedaagse in Den
Haag. Maar ook in de regio wil men wel
eens meer dan rustig op de tribune zitten.
Na afloop van het korfbalduel tussen
TOP en Sparta werd het speelveld inge
nomen door jeugdige Sassenheimse fans
die zich niet leken te bekommeren om de
14-15 nederlaag van hun favorieten maar
via een spontane polonaise nog iets van
de avond probeerden te maken.
Wijsheid
Jeroen Straathof leverde in Warschau een
schitterende prestatie. De Zoeterwoudse
schaatser werd in de Poolse hoofdstad
wereldkampioen bij de junioren en trad
hiermee in de voetsporen van Falko
Zandstra. Straathof onderstreepte daar
mee zijn opmerkelijke opmars. De afgelo
pen zomer werd hij op het nippertje in de
jeugdkernploeg opgenomen maar hij
maakte de uitverkiezing vanaf het eerste
ijscontact waar. Het was alleen jammer
dat de zegetocht van de 19-jarige Zoeter-
woudenaar zo aan het oog van het
schaatspubliek werd onttrokken. De in
ternationale 'schaatsbobo 'sbesloten om
in al in hun wijsheid het toernooi te orga
niseren in een land waar de belangstelling
voor het schaatsen miniem is. De tribunes
van de open baan in Warschau waren
dan ook nauwelijks bezet. Het enthou
siasme in Zoeterwoude was er echter niet
minder om en daardoor kreeg Straathof
toch nog de hulde die hij verdiende.
Aanslag
Noordwijk-spits Patrick Scheurwater is
een speler waar de voetballiefhebber
graag naar komt kijken. Hij is snel, tech
nisch bekwaam en als een van de weini
gen in staat om met een actie de verdedi
ging van de tegenstander te omspelen.
John Eelman koestert dan ook zijn top
scorer maar zijn vertrek naar het betaalde
voetbal lijkt slechts een kwestie van tijd.
In het duel tegen Scheveningen bleken de
kwaliteiten van Scheurwater weer eens te
veel voor het gezonde verstand van zijn te
genstander. Een schop in het gezicht le
verde de jonge Noordwijk-aanvaller een
gescheurde lip op en bloedend moest hij
veld verlaten. Over twee weken is hij weer
speelklaar en gezien de huidige tendens in
Aanslag...
FOTO: HENK
SNATERSE
het voetbal is het maar wachten op de
volgende 'aanslag'.
Wintersport
De jaarlijkse volksverhuizing naar de
wintersport stelt menig vereniging de laat
ste jaren voor de nodige problemen. De
vakantieplanning van de spelers komt
vaak niet overeen met het speelschema
van de competitie en het is dan ook im
proviseren om een volwaardig team op de
been te brengen. Dat ondervond de
Oegstgeester korfbalvereniging KNS het
afgelopen weekeinde. Ziekte, schorsingen
en wintersport waren de oorzaken dat er
geen team naar Vlaardingen kon afreizen
voor het duel tegen Oranje Nassau. Twee
punten in mindering en een geldboete
vormden de trieste balans voor een club
die toch de pretentie heeft om op niveau
korfbal te spelen.
SASSENHEIM De Sassen
heimse voetbalclub Teylingen
beleefde in het begin van de ja
ren '70 haar toptijd. De club won
toen 'De Gouden Tulp', wat
neerkwam op een alleenheer
schappij in de Bollenstreek. He
den ten dage is de club één van
de smaakmakers in de afdeling
zondag. Een portret van de club
die de ruimte tussen de kantine
en de kleedkamers het 'Ome
Niek Plein' genoemd heeft, naar
haar erelid. 'Ome Niek' staat
voor Nico Zeestraten (76). Hij is
al zestig jaar verbonden met Tey
lingen, onder andere als be
stuurslid en lid van de technische
commissie.
'Mister Teylingen': „Als het even kan
ben ik elke zondag nog langs de lijn te
vinden". Het verhaal gaat dat hij
vroeger de jongens op sommige za
terdagavonden uit de kroeg moest
halen als er de dag erna een ingelaste
wedstrijd was. Enige tijd geleden had
Ome Niek te klagen over de jeugd.
„Ze hadden te veel andere interesses
en gingen 's avonds te vaak uit. Dan
kwamen ze vijf uur thuis en moesten
ze om twaalf uur voetballen. Dat gaat
natuurlijk niet". Nu de resultaten be
ter zijn, vervallen de klachten.
De Sassenheimse club heeft haar
naam te danken aan het Slot Teylin
gen, aan de grens met Voorhout. In
deze ru/ne leefde in een ver verleden
ooit nog eens Jacoba van Beieren.
Ook lang geleden, 6 juni 1924, werd
de voetbalclub Teylingen opgericht.
De club telt momenteel 250 actieve
leden (12 jeugdteams en 8 senioren
teams). Ooit bestond er een dames
team, maar dit werd in '87 opgedoekt.
„We hadden een paar goede dames,
maar die wilden hogerop voetballen
en zijn naar Ter Leede gegaan", al
dus Han Bastiaans, de voorzitter van
Teylingen.
Hoe de sfeer bij Teylingen is? "Het
grote aantal vrijwilligers bij Teylin
gen, ongeveer 150, geeft al aan dat er
een vriendschappelijke sfeer hangt",
aldus Bastiaans.
Ook Dick van den Nouland (26), al
vijf jaar voorstopper in het eerste,
spreekt van een perfecte sfeer. „We
zijn allemaal vrienden van elkaar. Als
het niet goed gaat in een wedstrijd
mopperen we even op elkaar. Bij ons
werkt dit kennelijk, want daarna gaat
het altijd beter".
Hij merkt dat er een gezonde concur
rentie is binnen de selectie. „Als je er
met de pet naar gooit, dan weet je dat
er iemand achter je staat om je te ver
vangen".
Jong
Van den Nouland is één van de oud
sten van het eerste. De rest is vrijwel
rond de twintig, met als absolute Ben
jamin de keeper Wilfred van Leeu
wen (18). De jeugdigheid van het
team is volgens Van den Nouland
misschien nu nog een zwak punt van
Teylingen, maar hij heeft er alle hoop
op dat de ploeg binnenkort klaar is
voor het grote werk. "Dat zou de pro
motie moeten zijn naar de vierde
klasse KNVB", aldus de voorstopper,
die vorig jaar gekozen is tot Sassen-
heims sportman van het jaar.
.„We willen terug naar de vierde klas
se", zegt Mark Gozeling, sinds kort
PR-man. "Daar hebben we tenslotte
jaren gevoetbald". Het klinkt vastbe
raden. Toch typeert hij Teylingen als
een club met een instelling van 'als
het niet gaat, dan gaat het niet'. Dit in
tegenstelling tot buurman Ter Leede
(vierde klasse zaterdag). "Deze club
heeft de ambitie om in de eerste klas
se van de KNVB te spelen en maakt
hier ook veel ruimte voor vrij. Wij
zijn echter geen club van meerjaren
plannen", aldus Gozeling.
Na in de jaren zeventig drie jaar in de
KNVB te hebben gespeeld, kwam de
rood-zwarte club terecht in een neer
waartse spiraal. Sinds '88 is de afde
ling zondag haar vaste standplaats.
Dit jaar zien de vooruitzichten op
promotie naar de vierde klasse er
gunstig uit. Teylingen staat ongesla
gen eerste, met een wedstrijd minder
gespeeld dan directe belager Stomp-
wijkse Boys.
Sportcomplex
Voorzitter Bastiaans vertelt dat er
momenteel onderhandelingen gaan
de zijn met de grondbezitters van de
Rode Molenpolder, aan de grens met
Voorhout. Hier moet over enkele ja
ren een nieuw sportcomplex komen,
met twee eigen kantines voor Teylin
gen en Ter Leede. Op dit moment
doen beide clubs aan de Menneweg
nog samen met één clubgebouw. „We
hebben een tussenschot in de kanti
ne, dat er bij feestdagen uitgehaald
wordt', vertelt Bastiaans. Nadeel van
het gezamenlijke beheer is volgens
hem dat het beperkte aantal velden
soms moeilijk verdeelbaar is tussen
beide clubs. "Als er plotseling wed
strijden afgelast of ingehaald moeten
worden zitten we soms met een pro
bleem".
