„Mama, is Saudi-Arabië heel ver weg?"
Brussel wil paal en perk stellen aan lobbyisten
BUITENLAND
MURDER Lunch met Li Peng geweigerd
U PENG
Britse koningin wil geen fontein cadeau bij jubileum
Ongeluk met skilift kost vier levens
£eidóe6outatit
DONDERDAG 30 JANUARI 1992
Israëlisch bedrijf wil
Sovjet-MiG's opknappen
JERUZALEM - De Israëlische vliegtuigfa
briek IAI (Israel Aircraft Industries) heeft
Oosteuropese landen met Mig-gevechtsvlieg
tuigen aangeboden de Sovjet-toestellen te mo
derniseren door ze uit te rusten met westerse
radar en electronica. Vanwege de ineenstor
ting van de Sovjetunie denkt het bedrijf behal
ve in Oost-Europa ook klanten te kunnen vin
den in Azië en Zuid-Amerika, aldus Al Ha-
mishmar.
De Israëlische luchtmacht gebruikt toestellen
van westerse makelij. Maar in de loop der jaren
zijn herhaaldelijk Mig-21 en MiG-23 gevechts
vliegtuigen buitgemaakt op Arabisch landen
die deze toestellen van de voormalige Sovjetu
nie geleverd kregen.
In Israël is daardoor kennis over de MiG's
voorhanden.
Blanke onderwijzer
in brand gestoken
JOHANNESBURG - In de
zwarte woongemeenschap Rat-
lehong ten zuidoosten van Jo
hannesburg is gisteren een 53-
jarige blanke onderwijzer aan
een zwarte school door een
groep zwarten met benzine
overgoten en in brand gesto-
Het slachtoffer, Schalk Dippe-
naar, liep bij de aanslag ernsti
ge verwondingen op. De politie
gaf geen motief voor de aan
slag, maar zei een mogelijk ver
band te onderzoeken met een
aanslag op twee andere blanke
onderwijzers in Katlehong vori
ge week.
Protest in Bern tegen de Chinese premier.
BERN - De Zwitserse minister van justitie Arnold
Roller heeft gisteren een lunch met de Chinese pre
mier Li Peng afgezegd uit protest tegen de weigering
van de Chinese delegatie om de situatie van de men
senrechten in China en Tibet met hem te bespreken.
„In deze omstandigheden is Roller niet geïnteresseerd
in de formaliteit van een lunch", aldus een woordvoer
der. De actie van Roller is opmerkelijk, omdat de Zwit
serse autoriteiten gewoonlijk nogal terughoudend zijn
in hun kritiek op buitenlandse regeringen. De geplan
de ontmoetingen van Li met president Rene Felber en
minister van economie Jean-Pascale Delamuraz gin
gen wel door.
Voor het parlementsgebouw in Bern zette de politie het
waterkanon in tegen Tibetanen, die protesteerden te
gen het feit dat Li door Zwitserland wordt ontvangen.
In Groot-Brittannië, Frankrijk en Duitsland is de pre
mier, die deze week een aantal Europese landen be-
FOTO EPA zoekt, niet welkom.
Oostenrijkse neo-nazi's
hadden contacten in VS
WENEN De onlangs gearresteerde leden van neo-
nazistische Oostenrijkse groeperingen blijken banden
te hebben gehad met gelijkgezinde bewegingen in on
der meer de VS, Duitsland, Canada en Hongarije. Zo
heeft de Oostenrijkse minister van binnenlandse za
ken Loeschnak verklaard. Hij zei dat de politie deze
maand, na overvallen op een buitenlandse student in
Wenen en op een huis voor asielzoekers, acht neo-na-
zi's heeft gearresteerd die tot drie afzonderlijke ex
treem-rechtse bewegingen behoorden. Na verder on
derzoek werden een aanzienlijke hoeveelheid wapens
en propagandamateriaal in beslag genomen en bleken
er contacten te bestaan met neo-nazi's in andere lan
den. Loeschnak riep op tot beter onderwijs over het
Oostenrijkse oorlogsverleden en tot maatregelen om
de werkloosheid en de xenofobie aan te pakken om zo
extreem-rechts de wind uit de zeilen te nemen.
LONDEN - Het gezicht
dat symbool stond voor de
vrouwelijke militairen in
de Golfoorlog was dat van
een moeder in camoufla
gepak met een button van
haar dochtertje aan haar
helm gespeld. De foto ver
scheen vorig jaar in veel
westerse kranten toen de
luchtoorlog zijn hoogte
punt had bereikt en het
grondoffensief een paar
weken later van start zou
gaan. Niemand hoefde de
officier te interviewen: de
foto zei genoeg.
In de stroom Golfspecials die
de televisie overspoelt ter her
denking van de aanvang van de
oorlog een jaar geleden, zijn de
34.000 vrouwen die deelnamen
te zien, maar niet te horen.
Toch moesten ook zij zaken als
dood, scheiding en schuldge
voelens verwerken, evenals de
meer positieve aspecten van
hun overleven.
De vrouw die tijdens de oorlog
het meest in beeld verscheen
geeft nu les in Noord-Dakota.
Rapitein JoAnn Conley maakt
deel uit van de reservetroepen
van de Nationale Garde van de
Verenigde Staten. Negen
maanden lang was zij verant
woordelijk voor het waterdepot
dat het merendeel van de Ame
rikaanse troepen in de woestijn
van water voorzag.
Het onderwerp van de button,
de driejarige Stephanie, woont
weer thuis na maandenlang
heen en weer geschoven te zijn
tussen haar gescheiden vader
en haar grootouders. Niette
genstaande de spanning van de
Scud-aanvallen en de aanblik
van de Iraakse doden was het
ergste van de oorlog voor kapi
tein Conley de scheiding van
haar dochter.
Opbellen
Door de leeftijd van het kind
was het onmogelijk om per
brief te communiceren, dus
moest haar moeder genoegen
nemen met de weinige keren
dat ze kon opbellen. „Ze kwam
dan naar de telefoon en zei:
'Mama, je bent in Saudi-Arabië.
Is dat heel, heel ver weg? Ran
ik bij je komen?' Ik kon dan ge
woon niet antwoorden omdat ik
me zo slecht voelde. Negen
maanden was veel te lang".
Toen kapitein Conley terug
kwam werd ze constant op de
voet gevolgd door Stephanie,
die bang was dat haar moeder
weer weg zou gaan. „Zes weken
lang kon ik niet alleen naar de
wc. Maar ik had haar ook no
dig". Conley had aangenomen
dat een jong kind minder snel
problemen zou krijgen dan een
ouder kind dat begrijpt wat oor
log is. Toen ze haar dochtertje
pas geleden vertelde dat ze een
toespraak zou gaan houden
over haar Golfervaringen,
barstte het kind echter in tra
nen uit.
Het was niet gemakkelijk om
als negenentwintigjarige een
kind achter te moeten laten om
vervolgens verantwoordelijk te
zijn voor 145 soldaten in de Golf
onder raketvuur. De watertank
auto's volgden de frontlinie-
troepen in Ruwayt, en kapitein
Conley zag met eigen ogen de
kilometers uitgebrande, geha
vende auto's en de verkoolde li
chamen langs de gebombar
deerde weg naar Basra.
Herkend
Toen Conley terugkeerde naar
de Verenigde Saten werd ze
door de mensen in haar kleine
woonplaats Cavalier herkend.
Iedereen kwam naar haar toe
om te vragen of ze blij was dat
ze terug was. „Ik heb dat altijd
een stomme vraag gevonden.
Ze bedoelden het goed, maar ik
wilde privacy. De eerste drie
maanden kon ik er niet over
praten - alleen maar dromen.
Ik kreeg een knoop in mijn
maag en wilde overgeven. Ik
was op de een of andere manier
zo verschrikkelijk bang dat ze
me terug zouden sturen".
Zowel mannen als vrouwen
kennen dergelijke gevoelens
bij hun terugkeer. Iedere mili
tair heeft last van stress of
angstaanvallen, maar slechts
weinigen krijgen ernstige psy
chische stoornissen. Doorgaans
komen de ergste gevallen van
post-traumatische stress vooral
voor bij soldaten die midden in
de strijd hebben gezeten. Rolo-
nel Robert Armstrong van het
Britse leger: „Het verschil met
deze oorlog was dat de soldaten
overal met Scud-aanvallen wer
den bedreigd, niet alleen aan
het front. Zelfs de mensen die
Kapitein JoAnn Conley met de button waarop haar dochtertje Stephanie is afgebeeld.
vochten hadden meer moeite
met wat ze zagen dat met wat ze
deden".
Omdat het grootste deel van de
strijd 's nachts plaatsvond,
leek het soms meer op „een
computerspelletje met wegge
draaid geluid". De verwoestin
gen die werden aangericht wer
den pas de volgende dag gezien
door degenen die de infanterie
en tanks volgden. „Als je daar
bent en het allemaal ziet, mij
nenvelden moet ontwijken en
binnen bereik bent van alle ver
schillende soorten wapens, is
dat bijna net zo gevaarlijk en
bijzonder verontrustend", al
dus luitenant-kolonel Iain
Johnstone, bevelhebber van de
infanterie van de Royal Scots.
Luitenant Wendy Smart was de
enige vrouw onder de ongeveer
300 Royal Scots en volgde de in
fanterie in Irak in een vracht
wagen. Als onderbevelhebber
moest ze een bevoorradings
konvooi door de mijnenvelden
en clusterbommen leiden. Tij
dens de transporten zag ze
Iraakse gevangenen en hun do
den en passeerde ze het punt
waar de negen Britse infante
risten die waren gedood door
Amerikaans 'vriendelijk vuur'
in lijkenzakken werden geritst.
„Sommige mensen kunnen er
nu bij een biertje over praten,
en anderen niet", zegt zij. „Ik
denk niet dat het voor mij moei
lijker was dan voor de mannen,
hoewel het eenzamer was als
enige vrouw. Maar ik ken nie
mand die naderhand nachtmer
ries heeft gehad - of dat toe
geeft".
Collega's
De Britse vrouwelijke militai
ren hebben de Iraakse doden
gezien, maar zij hebben ten
minste geen collega's hoeven
zien sterven. Voor de Amerika
nen was dat een ander verhaal.
Er stierven meer Amerikanen
toen een Scudraket een kazer
ne in Dharan in Saudi-Arabië
trof dan in het vuur van de
Dat verklaart ten dele waarom
driehonderd Amerikaanse sol
daten psychiatrische behande
ling hebben ondergaan. Onder
officier Mary Rhoads was een
van de vijfenvijftig overleven
den van de aanval op de kazer
ne een paar dagen voor het
staakt-het-vuren. Achtentwin
tig van haar collega's kwamen
om, drieëntachtig raakten ge
wond.
Omdat haar vriendin, onderof
ficier Beverly Clark, vermist
werd bood Rhoads zich als vrij
williger aan om haar te identifi
ceren tussen de verkoolde li
chamen. „Ik herkende Beverly
FOTO AP
meteen. Je kon haar ronde neus
zien en haar perfecte tanden".
Rhoads, reservist en in het da
gelijks leven verkeersagente,
heeft ondanks psychiatrische
hulp nog steeds nachtmerries
en angstaanvallen.
Met de Falklandoorlog vers in
het geheugen probeerden de
psychologen en welzijnswer
kers van het Engelse leger de
troepen voor te bereiden op het
aanpassingsproces en de pro
blemen die zouden kunnen vol
gen bij hun terugkeer. Wendy
Smart: „We kregen folders in
het vliegtuig. Het enige wat ik
me kan herinneren is dat ze he
lemaal gericht waren op man
nen, over hun vrouwen of
vriendinnen. En we werden ge
waarschuwd dat je niet verrast
moest zijn als er spanningen
zouden optreden of dingen ver
anderd zouden zijn".
De Amerikaanse adviezen-wa
ren gericht op de uniseks-
markt en wemelden van de ze
denpreken: „De vreugde bij de
hereniging is hevig en opwin
dend - maar ook de teleurstel
lingen kunnen extra hevig
zijn". Een folder van het leger
bevatte vragen die beide part
ners zichzelf konden stellen,
als: „Heb ik het goed gedaan
met de kinderen?". De folder
van de marine was meer gericht
op de mannelijke vrijgezel.
„Hervat je seksuele relatie
langzaam. Je kunt de verloren
tijd niet in één nacht inhalen".
En over seksueel experimente
ren: „Gun het de tijd, ze kon
zich wel eens afvragen waar je
die ideeën vandaan hebt".
Crisislijn
Relaties zijn vaak het slachtof
fer van de oorlog. In Engeland
heeft de Crisislijn voor Golfge-
zinnen meer dan 2000 telefoon
tjes ontvangen van militairen
en hun familieleden. De helft
van de telefoontjes ging over
relatieproblemen na de maan
den van scheiding.
Amerika kent honderden voor
beelden van vrouwelijke mili
tairen die hun partner hebben
verlaten na de Golfoorlog. Ne
gentig procent van de cliënten
van advocate Renée Rothrock,
gespecialiseerd in echtschei
dingen, maakt deel uit van de
40.000 man sterke troepen
macht te Fort Bragg in Noord-
Carolina. Volgens haar is het
aantal aanvragen voor echt
scheiding verdrievoudigd in de
maanden na de oorlog.
„Vaak vindt de burger die ach
terblijft met de baby of kinde
ren een niet-militaire partner.
En als het huwelijk al niet goed
was gaat het gewoon kapot", al
dus Rothrock. De mannen en
vrouwen in de woestijn hebben
ook de tijd om na te denken en
zich te realiseren dat hun leven
thuis niet compleet was.
De gevolgen van deelname aan
een dergelijke oorlog zullen
nog lang na de eerste herden
king zichtbaar blijven. Omdat
de strijd werd gestaakt terwijl
Saddam Husayn nog aan de
macht was, zullen de soldaten
zich afvragen of de dood van
hun vrienden wel gerechtvaar
digd is. Maanden na het vertrek
uit het oorlogsgebied komen er
nog steeds zelfmoorden voor
onder de Golftroepen. De Golf
oorlog mag kort geweest zijn,
maar heeft een lange' schaduw.
c (c) The Times
LONDEN De Britse ko
ningin Elizabeth wil geen
fontein als cadeau ter ge
legenheid van het feit dat
ze 40 jaar koningin is.
Dat heeft Buckingham Palace
laten weten. De Fontein Maat
schappij. die de vorstin het ca
deau had willen geven, had
naar eigen zeggen al toestem
ming om een bronzen een
hoorn met een vergulde hoorn
en een dertien meter hoge wa
ter spuwende kroon, de eigen
lijke fontein, op Parliament
Square neer te zetten. De fon
tein. die 2 miljoen pond (bijna
6,5 miljoen gulden) zou gaan
kosten, zou moeten worden be
taald uit een inzamelingsactie.
Roningin Elizabeth heeft ech
ter laten weten niet voor een
inzameling te voelen, volgens
de Britse kranten met het oog
op de economische crisis. Het
is 6 februari 40 jaar geleden dat
Elizabeth de troon besteeg. Er
zijn die dag echter geen officië
le festiviteiten ter gelegenheid
daarvan.
Cresson
houdt vast a;
omstreden
decentralisat
eer v
;Don
li
vocdl
°J nr
PARIJS - Doof
geklaag en de pr<
van 'getroffen' ami
ren heeft de Franse m'
mier Cresson gistei
tweede fase van
grijpende decentrali
plan bekend gen
Hiermee worden noi
7000 overheidsbanei
Parijs naar de pre
verplaatst.
:ago -
lurgerke
blikken
1 de kwa
omhoog,
ren beke
i laatste c
ar kwarr
r na een
lollar in
]c van 1
ingen o
ha; ai
5,2 m:
J dollai
an 1990.
aar stee
miljoen
De tweede massaverl
treft met name ambten;
Defensie. Onderwijs,
bouw en Wetenschappen
Na de geruchtmakende
fer van de zeer elitaire
Nationale d'Adminis lil
(ENA) naar Straatsburg
beurt deze keer aan de N;
le Dierenartsenschool,
derwijsdocumentatiecen >i
en de luchtmachtstaf
pectievelijk naar Lyon,
en Creil moeten verhuizi
mier Cresson benadruk
het om vrijwillige verhui rif
gaat en beloofde aantrek) )i
vestigingspremies tot
gulden per gezin.
Met de ingrijpende dei
satie wil de Franse reget
Parijse regio bewaren vc
totale verstikking. Ongi
miljoen Fransen wont
menteel op een gebied gi dt
de provincie Utrecht,
delen van het land zijn
noeg uitgestorven door
tinue zuigkracht van de
stad. Om de 'province' ii
te houden wil Cresson
jaar 2000 minstens 30.01
tenaren uitplaatsen
De animo om het bruisei
rijs te verlaten is gering,
neel van het Nationale Vi
pijtenatelier versperden
ren hun Parijse straat,
des Gobelins. Een van
menten is dat voor wer
wederhelften
nauwelijks of geen wer
handen is. Sommige
ren aarzelden niet te sj
van deportatie of ver'
naar de uithoeken van
bliek. Tot ergernis van
provinciale Budgetminis f
chel Charasse: „Frank j
niet gescheiden in Parij
en boeren. Ik zou gr;
meer protesten uit de pi
horen tegen degenen
Parijs protesteren".
0 lies
heer
i di<
5 mi
TERDAIV
e Hes
heeft ov
.ïiljoen v
0 uit gist.
wrlopige
hjieg het
de
gevend 1
'efectie. VI
Hes no;
issie va
jnvertee
/an 6 r
s over h
?c( vooral v
ei aan Ele
zo EM). Di<
;ei lende o
ïefulkprod'
le conci
"l oor „on.
•in de R<
in de roe
i- Wbe
ontwi
r soft'
J at n
n ai
-'Vt
Het reddingswerk is in volle gang.
WENEN - Een ongeluk met
een stoeltjeslift heeft gisteren
in Oostenrijk aan vier mensen
het leven gekost. Zeker tien an
dere skiërs raakten gewond.
Het ongeluk gebeurde in Nass-
feld in Rarinthië toen een aan
tal stoeltjes van de lift plotse
ling van de kabel schoot en 100
meter omlaag stortte. De vier
doden zijn twee mannen en
twee vrouwen uit Slovenië. He
likopters waren druk in de weer
om meer dan 100 mensen die in
de lift vastzaten, te redden. Het
duurde zeker enkele uren du
ren voordat alle skiërs uit de lift
waren gehaald. Een commissie
van deskundigen is naar Nass-
feld vertrokken om het ongeluk
te onderzoeken. De lift van de
Trögelbahn bestond uit stoel
tjes voor vier personen en heeft
sinds de ingebruikneming, vijf
jaar geleden, zonder problemen
gefunctioneerd.
BRUSSEL - Wie denkt
dat de leden van het Euro
pees Parlement, de Euro
pese Commissie en de EG-
topambtenaren hun werk
rustig en zonder enige be
ïnvloeding van buitenaf
kunnen doen, vergist zich
schromelijk.
In Brussel is de afgelopen jaren
een 'industrie van de beïnvloe
ding' op poten gezegd die even
machtig als uniek is en die -
qua omvang en mankracht
moeiteloos kan concurreren
met wat op dat terrein in de
Amerikaanse hoofdstad Was
hington gaande is.
De professionele berivloeders
worden ook in Brussel als 'lob
byisten' aangeduid. In de Belgi
sche hoofdstad zijn minstens
3000 belangengroepen en fede
raties neergestreken die er alle
maal op uit zijn een voet tussen
de EG-deur te houden.
Die invloed moet aan banden
gelegd, dan toch gereguleerd
worden, zo vinden veel EG-
functionarisen. De Belgische
Europarlementariër Mare Galle
heeft onlangs een rapport over
de lobby-activiteiten het licht
doen zien dat er niet om liegt.
Galle maakt gewag van „een
flagrant gebrek aan doorzich
tigheid" op het stuk van het
lobbyen en constateert dat er
zelfs een gevaarlijke situatie is
ontstaan. Hoewel Galle zegt het
nut van het lobbyen in te zien,
wil hij snel naar een soort ge
dragscode toe, terwijl hij boven
dien een algemene registratie
van de beroepsmatige beïnvloe-
ders voorstaat.
Een ongekend groot aantal be
langen wordt door de Brusselse
lobbyisten vertegenwoordigd.
Het kan om het Atoom forum
gaan, maar ook om de Federatie
van Suiker fabrikanten, de ge
zamenlijke verzekeraars, de
Europese Uitgevers, de Euro-
groep van Burgers en de Euro
pese Energiefederatie.
Van Nederlandse zijde willen
nog wel eens vertegenwoordi
gers van bedrijven als Philips,
Akzo, RLM en de Tax-Free-
Shops op de luchthavens het
hoofd om de deur steken. Ook
de Vereniging van Nederlandse
Gemeenten en de provincies
sturen regelmatig mensen naar
het Brusselse.
Volgens een Nederlands diplo
maat wordt over het algemeen
te negatief tegen de lobbyisten
aangekeken. „Ze doen soms
zeer goed werk. Als een hoge
ambtenaar van de Commissie
een richtlijn aan het schrijven
is, maakt hij vaak van de zeer
gespecialiseerde informatie
van de lobbyisten gebruik.
Daar is niets op tegen".
Toch kunnen de confrontaties
soms hard zijn. Dezer dagen
nog laakte Euro-commissaris
Rarel van Miert de Belgische
Vereniging van Dagbladuitge
vers, die twee paginagrote ad
vertenties in de kranten had ge
plaatst waarin werd gezegd dat
de EG de reclame voor een aan
tal produkten aan banden wil
leggen. „Voorliegen in plaats
van voorlichten", zei de boze
Van Miert over de campagne
die stelde dat de reclame voor
„auto's, geneesmiddelen,
speelgoed en voedingswaren zo
niet verbannen, dan toch in een
steeds strakker keurslijf zou
worden gegoten" Van Miert
ontkende die maatregelen met
klem.
Hoe dan ook: de duizenden
Brusselse lobbyisten dalen met
grote regelmaat als een zwerm
bijen op de Euro-stroop neer en
vormen, om het met het Neder
lands Euro-parlementslid Al-
men Metten te zeggen, „een
doorn in het oog van de beleids
makers en volksvertegenwoor
digers". Bovendien hebben de
lobbyisten zich in sommige ge
vallen verzekerd van de hand
en spandiensten van tal van
EG-medewerkers en, in een en
kele geval, van leden van het
Europees Parlement zelf.
Metten: „Een toenemend aan
tal EP'ers en hun medewerkers
zijn betaalde 'consultants' van
bedrijven en belangenorganisa
ties geworden, zodat hun colle
ga's niet meer kunnen bepalen
welke pet ze precies op heb
ben".
De EP'ers krijgen trouwens
steeds meer met de lobbyisten
te maken. Want het Parlement
kan bepaalde voorstellen
amenderen en dat is nu juist
wat veel belangenorganisaties
willen.
Sommige lobbyisten hebben
het klaar gespeeld een EG-ac-
creditatie te bemachtigen en
hebben derhalve toegang tot de
gebouwen van de Gemeen
schap en de documenten die
daar worden geproduceerd. An
deren hebben beslag weten te
leggen op een officiële EG-pers-
kaart.
Hoe de lobbyisten te werk gaan
is moeilijk te omschrijven.
Sommigen benaderen functio
narissen voor een gesprek. An
deren nodigen hoge ambtena
ren, parlementsleden en top
functionarissen voor een eten
tje uit. Op die manier houden
ze de zeer bloeiende eetindus-
trie gaande. De 'lunchafspraak'
is een favoriet middel om aan
de praat te komen met vele
honderden belangrijke 'Euro-
craten'.
Kopschuw
Zygmunt Tyskiewicz van Uni-
ce, de Europese Industriefedè-
ratie, is zeer beducht voor de re
glementering van de lobby-ac
tiviteiten, al was het maar om
dat „Europarlementariërs mis
schien kopschuw worden als ze
voor een etentje worden ge
vraagd".
Europarlementariër Taradash
liet tijdens een hoorzitting die
een EP-commissie onlangs aan
het fenomeen van de beïnvloe
ding wijdde, weten dat lang
niet alle lobbyisten zich „aan de
'n ini
regels van het spel houd
„zoveel druk uitoefenen
grens van de corruptie
benaderd, zoniet ove;
den".
Toch willen niet alle 'Ei
ten' en parlementslede; jjj
een te strakke regulerii
Zij zijn van oordeel dat
noeg geweten en wee
hebben om de lobbyistei
stand te houden. An de;
zen dat de 'amateurs'
vertegenwoordigers van!
ideële belangengroep!
over niet veel mankrac
schikken het slachtoff
de voorgenomen regt
worden.
Het laatste woord over
lobbyisten moeten worde
gepakt is dan ook nog n
zegd. Maar nu een meer
van het Europees Pa:
naar regulering toe wil
worden aangenomen
lobbyisten enigszins
inbinden, zonder dat hu
viteiten verboden zullei
den. Want dat laatste w
mand. Ervaringen
Washington hebben gele;
de overheden hun v*
kunnen doen met de v;
gespecialiseerde kennis
ver beïnvloeders van
slag beschikken.
Er zijn tenslotte 'Eurcx
die in het werk van de 1<
ten een erkenning van 1
nemend belang van de E
Want lobbyisten werken
maar daar waar veel op h
staat en zaken van groot
gebeuren.
zoud<
agen bi
gen ach
51-jari
jaar zoi
26 ext
krijge
werkv
id en
and er
Volg
[en, di
res
Olau
INGEN
,e g<
eft g
de inj
-schep
Olau Bi
lat beha
MAI
'KT OEN
lachtrundf
•der nier e
PW) A
larvan ma
9,10. Man
kwal. 7,'c
•prijsh M
i gelijk
aajl/rouwei
jren iets h
Vrouwel
Uiten 4.5C
iets hoge
•00-2400,
edelijk en
1e soort
