Een theaterreis door de geest van Samuel Becket
Brieven aan Gorbatsjov in
documentaire NCRV-televisie
KUNST/RTV
Franse CNN in slag met tv-koning Berluseon
Coidae Gotvimit
WOENSDAG 22 JANUARI 1992
idóQi
Radio West woedend
op minister
RIJSWIJK - Radio West heeft gisteren woe
dend gereageerd op het plan van minister
D'Ancona om de regionale omroepen maxi
maal zes uur zendtijd per dag te geven. Direc
teur/hoofdredacteur J. Kroes spreekt in dit
verband over een staaltje van onbehoorlijk
bestuur en de 'zoveelste losse flodder'. Hij
zegt wel blij te zijn 'dat haar uitbarstingen
nog nooit werkelijkheid zijn geworden'. De
minister verraste de regionale omroepen
dinsdag met haar idee bij de opening van een
studio van Radio Noord-Holland in Amster
dam. Zij is van mening dat de resterende
zendtijd kan worden gevuld met het aanbod
van een landelijke nieuws- en actualiteiten
zender.
Nieuw concertmeester
Residentie Orkest
DEN HAAG - Het Residentie Orkest in Den
Haag krijgt een nieuwe concertmeester. Met
ingang van 1 februari wordt de naar het Royal
Philharmonic Orchestra vertrokken Zino
Vinnikov opgevolgd door de Australiër John
Harding. Dat heeft het Residentie Orkest gis
teren meegedeeld. Harding zal het concert
meesterschap in Den Haag delen met Jaring
Walta. De 41-jarige Harding is sinds 1988 do
cent viool en kamermuziek aan het Konink
lijk Conservatorium in Den Haag en is ook
bekend als primarius van het Orlando Kwar
tet. Harding was eerder concertmeester bij
het Amerikaanse Rochester Philharmonic
Orchestra. Verder was hij twee jaar lang diri
gent voor het orkest van de Metropolitan
Opera in New York. In zijn vaderland richtte
hij het Australian Chamber Orchestra op. In
Hong Kong was Harding docent viool aan de
Academie voor Uitvoerende Kunsten.
Verbod deelname
gevangenen aan
Beckettfestival
SCHEVENINGEN - Gedeti
neerden met lange straffen, die
in de Scheveningse gevangenis
verblijven, mogen niet deelne
men aan een toneelproductie
voor het Beckettfestival, dat in
april in Den Haag wordt gehou
den. Dit heeft Justitie laten we
ten. Het voormalige Centrum
voor Kunstzinnige Vorming,
het Koorenhuis wilde zes lang
gestraften onder leiding van de
Rotterdamse regisseur Jos Thie
laten spelen in het stuk 'Wach
ten op Godot'Zij zouden dan
drie maanden repeteren in
plaats van gevangeniswerk ver
richten.
Commissie Gedragslijn Nederlandse Musea
AMSTERDAM - Vijf organisaties die
werkzaam zijn op het museale terrein
hebben gisteren de Commissie Gedrags
lijn Nederlandse Musea geïnstalleerd. De
commissie zal zich bezig houden met de
Gedragslijn voor de Museale Beroepse
thiek, die vorig jaar door een meerder
heid van de leden van de Nederlandse
Museumvereniging (NMV) is aangeno
men.
Volgens de voorzitter van de NMV, W.
Mörzer-Bruins, betreft het geen arbitra
ge-commissie. De commissie zal zich uit
spreken wanneer verschil van mening
bestaat op een bepaald terrein, zoals de
'verkoop van duurzame museum
stukken. Ook gaat de commissie eigen
initiatieven ontplooien, zoals het organi
seren van symposia.
De commissie staat onder voorzitter
schap van drs. N. van den Berg (biblio
thecaris van de Universiteit van Amster
dam) en kent als leden dr. F. Ellenbroek
(directeur van het Noord-Brabants Na
tuurmuseum in Tilburg), A. Ballestrem
(directeur van het Centraal Laboratorium
in Amsterdam), mr. J. Boll (jurist), drs.
Th. van Velzen (oud-directeur van het
Haags Gemeentemuseum) en prof. dr. W.
Vroom (hoofd afdeling Nederlandse Ge
schiedenis van het Rijksmuseum in Am
sterdam). De commissie is ingesteld door
de NMV, de Stichting Museumjaarkaart,
het Landelijk Contact van Museumcon
sulenten, de Internationale Council of
Museums-Nederland en de Federatie van
Vrienden van Musea.
Subsidie ingetrokken
naaktschilderij Bush
FREDERICK - Het tentoonstellen van een sdj
rij waarop de Amerikaanse president George!
naakt staat afgebeeld en waarop andere voif
staande figuren belachelijk worden gemaak
een aantal afgevaardigden uit de staat Mai
(VS) ertoe gebracht hun steun voor een subsidy '-f
500.000 dollar voor het museum in te trekkei
schilderij, getiteld 'een vredesverdag en de N
Wereldorde' is vrijdag tentoongesteld in het
plaine Visual Arts Center in Frederick (60 kiloi
ten noordwesten van Washington). In het m s
van het werk staat een naakte Bush met zijn >'U
naar binnen gekeerd. Ook afgebeeld is genera
Norman Schwarzkopf, eveneens naakt. In zijn „r
draagt hij een schild met daarop het gezicln.
Adolf Hitier.
SCHEVENINGEN - Ro
bert Prager zit op een tele
visie-toestel met zijn rug
naar het publiek. Tiental
len meters verderop
spreekt Christine Ewert
hem toe vanaf een in hel
licht badend bed uit groot-
moederstijd. Haar tekst
komt uit het tv-spel 'Hé
Joe' van Samuel Beckett.
Het gezicht van de zwij
gende Prager is zichtbaar
op de beeldbuis. Evenlater
wordt het hele scherm ge
vuld met het technisch op
geblazen rechteroog van
de acteur.
De publieke tribune draait weg,
we zijn al een tijd onderweg in
de „kosmische ruimte" van re
gisseur Carol Linssen. We zijn
toeschouwers en tegelijkertijd
ook medespelers in 'Omtrent
de vloedlijn' dat vrijdag onder
leiding van Linssen bij de to
neelgroep De Appel in premiè
re gaat. Het is zijn hommage
van de grote Ierse (toneel
schrijver Samuel Beckett, en
tevens de bijdrage van 'De Ap
pel' aan het Beckettfestival, dat
van 8 tot en met 18 april in Den
Haag wordt gevierd.
Met 'Omtrent de vloedlijn'
breekt Linssen met de Appel
traditie. Het is dan ook geen to
neelstuk. Het is een vorm van
totaaltheater, een compositie
van dans, mime, tekst, muziek
en andere geluiden en fil
mische beelden, geplaatst in
een immense ruimte zonder de
cor. Soms roept het associaties
op met gevisualiseerde muziek,
maar dan niet in de zin van ope
ra, musical of ballet. Het gaat
dan meer om de gevoelens die
muziek opwekt, het is alsof
Linssen het publiek meeneemt
op reis over de .grillige noten
balk. De toeschouwer reist ook
heel letterlijk, te voet en com
fortabel op een rijdende tribu
ne.
Linssen probeert door te drin
gen tot de geest van Beckett,
het publiek in emotionele zin
met de grote Ier te laten kennis
maken. Dialogen ontbreken, er
zijn alleen monologen. Linssen
maakte hiervoor een collage
van teksten van de schrijver,
waaronder 'Stirrings Still', een
fragment uit de roman 'Naam
loos' en zijn televisiespel 'Hé
Joe'.
Gedicht
„Je zou eigenlijk een gedicht
over de voorstelling moeten
schrijven", raadt Linssen ons
aan, wanneer wij ons vertwij
feld afvragen hoe wij het on
grijpbare van zijn totaaltheater
in tastbare woorden moeten
vatten. Want hoe moeten we
bijvoorbeeld duidelijk maken
dat het feitelijk gaat om kamer
theater, het publiek wordt heel
direct bij het gebeuren betrok
ken, terwijl het zich tegelijker
tijd afspeelt in een immense
ruimte, die op zichzelf ook on
derdeel uitmaakt van de voor
stelling. De tribune, waarop
slechts vijftig reizigers kunnen
worden toegelaten, rijdt door
een deel van de ruimte, volgt de
acteurs, die op hun beurt ook
een reis maken. De spelers, be
halve Prager en Christine
Ewert, René Vernout, betreden
het niemandsland tussen acte
ren en niet-acteren. Linssen:
„Als acteur ken je de dans, de
muziek, de mime. Maar omdat
wij geen dansers zijn maar to
neelspelers, geen zangers maar
wel mensen die met de stem
omgaan hebben we gezegd:
„We moeten iets doen wat wij
aankunnen. Dus laten we in he
melsnaam geen pirouetten
draaien, want dat is ridicuul.
Maar als je als acteur het wezen
van een pirouet kunt uitdruk
ken, zit je goed. Dat doen wij
dan ook met de beweging".
Bewegingstheater
Linssen heeft altijd al een voor
liefde gehad voor ballet, voor
bewegingstheater. „Wat ik nu
doe is feitelijk een verlenging
van het werk dat ik gedaan heb
bij het bewegingstheater Beft.
Dat deed ik in de tijd dat ik
geen toneelstukjes meer wilde
spelen over een meneer en een
mevrouw, die elkaar haten en
zo. Ik heb zelf bij Beft ook eens
een dans gemaakt. Een dans-
tuk over mensen die aan een ta
fel en stoel waren vastgebon
den en daarmee de eeuwigheid
werden ingeslingerd, terwijl ze
er nooit van loskwamen. Die
benauwenis van de gehecht
heid en tegelijkertijd het aan
trekkelijke van het gehecht
zijn, spreekt mij enorm aan.
Voor mij is dat ook het grote
conflict. Ik ben eigenlijk een
verkapte choreograaf. Mijn
hommage aan Beckett bestaat
feitelijk uit een aantal beelden,
die zijn ontstaan doordat ik
werk met drie acteurs, die een
groot gevoel hebben voor bewe
ging en beeldende kunst. Het
zijn ook weer beelden, gèïnspi-
reerd op bijvoorbeeld het ploe
teren en het kruipen in Bec-
ketts roman 'Hoe is 't?' Een
man die met een zak blikken en
een blikopener rondloopt, een
kameraad ontmoet en met hem
allerlei tederheden en wreedhe
den bedrijft. Zo zijn er allemaal
beelden uit Becketts werk, die
ik laat opkomen".
Blikken
Linssen doelt onder meer op de
grote zak blikken die Prager en
Christine Ewert te voorschijn
halen. Zij gooien zwijgend de
blikken een voor een op de ste
nen vloer. Het geluid van de
rollende tinnen dozen wordt
versterkt door de grote ruimte.
Linssen vertelt over een try-out
waarin een van die blikken een
eigen leven ging leiden. „Dat
ging heen en weer, heen en
weer tot het eindigde onder de
voeten van Robert Prager. Het
blik vertelde een heel eigen
verhaal. Fantastisch, ik moet
het zo organiseren dat ik de
oude gedeukte blikken ver
vang door nieuwe. Nieuwe blik
ken gaan een eigen leven lei
den, die krijgen een persoon
lijkheid".
Linssen laat de stilte ruim
schoots toe in zijn voorstelling.
De stiltefragmenten worden ge
beurtenissen op zich. „Alle rit
selingen in de ruimte hoor je.
Hoe stiller het is, des te meer je
hoort. De verwarming bijvoor
beeld gaat een enorme rol spe
len. Dat wordt soms een orkaan
van getik".
Beckett was altijd gefascineerd
door de absurditeit van het le
ven. Hij beschrijft het leven op
het ogenblik dat het zinloos is
geworden. De personages in
zijn werk hebben geen enkel
contact met elkaar. Zij zijn
slechts op elkaar aangewezen
omdat zij zich in dezelfde situa
tie bevinden. Wat dat betreft
staan Linssen en de grote
Robert Prager (op de voorgrond) en Christine Ewert in 'Omtrent de vloedlijn'.
i foto: PAN sok
schrijver op een lijn in 'Om
trent de vloedlijn'. Daarom zijn
er ook geen dialogen mogelijk.
René Vernout doet de pantomi
me 'Acte sans paroles I', toneel
zonder tekst in de voorstelling.
Het lijkt op een clownsnummer
in een circus. René probeert bij
voorbeeld op allerlei manieren
een gieter te pakken, die aan
een touw vanaf het plafond
neerdaalt naar de vloer. Maar
telkens als hij het voorwerp
denkt te kunnen grijpen, komt.
hij net een armlengte te kort.
Even eerder heeft hij zich bij
fluitsignalen enige malen te
gen de vloer geworpen. Zijn te
genspeler is een grote zwarte
boom (een marionet), met
twee takken die lijken op ar
men. De boom fladdert als een
reusachtige vogel vanaf het pla
fond naar beneden. Het is een
dode boom uit het onderbewus
te.
Linssen: „Aan het eind is de
man apatisch geworden. Hij
ziet niet meer dat hem water
(gesymboliseerd door de gieter)
wordt aangeboden. Hij ziet ook
niet dat de boom zich herstelt.
Want hij heeft geleerd dat er be
drog in het spel zit. De gewoon
te heeft hem apatisch ge
maakt".
Metafoor
Enige kennis van Becketts
werk maakt voor de toeschou
wer de voorstelling ongetwij
feld boeiender dan wanneer hij
blanco met Linssen op reis
gaat. De regisseur: „Maar je
kunt natuurlijk ook gewoon
langs de vloedlijn lopen. Dit is
een metafoor, alles komt uit de
zee en verdwijnt weer in het
zelfde water. Je moet gewoon
kijken zonder direct te oorde
len. Je moet je verlossen van
het oordeel, anders kun je je
niet vernieuwen. Het Appelpu-
bliek kent mij als die gekke
Linssen, die men als rabbijn
heeft gezien of als de Markies
de Sade, of als de koning in
Hamlet en André in de Drie
Zusters. Maar die Linssen heeft
kennelijk nog andere Linssens
onder zijn jasje. Door het mees
terschap van de grote tovenaar
Erik Vos (artitiek-leider van De
Appel red.), hebben we alle
maal geleerd in het kunstwerk
van Erik, dat is de Appel, te fun
geren. Maar we hebben ook nog
een eigen leven, een eigen den
ken. We voelen niet alleen maar
Appels. Appel is een kunstge-
beuren waarvan iedereen een
dienaar is. Maar een dienaar is
ook een verborgen meester of
mislukte meester".' Op drin
gend verzoek van Linssen laten
we delen van de voorstelling, de
reis, onbesproken. Anders is de
verrassing eraf.
neuoiiuun
Erfgenamen |ni (kro i
vijk zijn vee
Simenon slepeiT™™
hoteleigenaars
tijdens de:
voorrechter L paren)
ftting van de
BRUSSEL- De eigefcS,
van een hotel in Luiki
ben het aan de stok gfRSEN
gen met de erfgenapTL4 5 uu
van de schrijver Geipn Eurodisi
Simenon, de schepper meteene
politiecommissaris FLFILM
gret. Simenon ovefDF MURC
twee jaar geleden iiLiei Jeffrie:
Zwitserse Lausanne pbc2 ame
werd in 1903 geboi#ol, Guine
Luik. RTL4 °RE'
Davis Tien
Simenons weduwe Denir^TT?LA
haar drie kinderen win®1®'
de rechter ingrijpt omdP
hotel naar haar man
noemd en de kamers zifD c
zijn ingericht dat zij delBa J'
moeten oproepen uit elf bT h
van hem. En dat terwijl f]|Pa9 e '"w
naars, het echtpaar Pief.
Anne-Marie Hendrichs,
jaar al nul op het rekest 10 VAN
toen ze daarvoor schrifyEST1604'
toestemming vroegen. Lit het nieuv
estnieuws 18
Volgens de advocaten vfilJNMOND
menons erfgenamen is hp met Suzar
zaak te waken over de 03 Po^t';
nalatenschap van de sd(eRadl0|
Het gebruik van de rome
zou bovendien in strijd zij
het internationaal
recht. Zij eisten maant
het begin van het kort
de betaling van een dwe
van 11.000 gulden per d;
af het moment van
16.05 EO T
iverlening 1
iaprogramm
luziek 23 Of
NCRV Volg
ichtexpress
15.04 VOC
Praac
17.04 NCl
Gemeengoed
De verdedigers van de hL 14 04 vpi
stellen dat de namen va|Lng zzakk
personages bijna „g avondspits
goed" zijn. 'We eten to ö-WLa stamp
biefstuk Chateaubriand
de in 1848 overleden Fr;
mantische schrijver),
dien zijn in Luik naar h
16.00 AVRt
perette en n
tijd 20.02
gen al een gebouwencc vond Het
een boekhandel
de naam Simenon drag
organiseert de plaatselijl
een Simenon-wandelinj
gens de erfgenamen is
voor echter toestemmin
geven die bovend
den ingetrokken.
15 NOS Med
hten 18 10'
j- Jl8.20PPUi
geven die bovendien k&os Persp
actualiteite
ws en actu;
is en het B<
liteltenrubrie
iLEAC Grie
'Dokument', tv-documentaire-serie van
de NCRV met 'Beste meneer Gorba
tsjov'. Vrijdag 24 januari, Nederland 1
(22.24 uur)
HILVERSUM - Wereld
politiek grijpt 'gewone
mensen' meer aan dan in
het algemeen wordt ge
dacht, dat bewijst de En
gelse documentaire 'Beste
meneer Gorbatsjov'. Het is
een ontroerende maar ook
grappige documentaire,
waarin briefschrijvers van
over de hele wereld vertel
len over het hoe en waar
om zij een brief hebben ge
schreven. De film is nog
van voor de coupe van 19
augustus 1991.
Ex-president Michael Gorba
tsjov ontving over een ambts
periode van vijf jaar meer dan
850.000 persoonlijke brieven.
De Britse schrijver Lloyd Fi-
schel kreeg als eerste wester
ling toegang tot de postkamer
van het Centrale Comité in het
Kremlin en schreef een boek
over zijn bevindingen. Dat was
voor landgenoot Michael Grigs-
by aanleiding om een aantal
(bekende) briefschrijvers op te
zoeken en hen aan het woord te
laten. De documentaire geeft
op een onconventionele manier
aan hoe groot de invloed van
Gorbatsjov is geweest en is ze
ker het kijken waard.
Twee maanden na de dood van
Tjernenko in maart 1985 ver
scheen de toen vrij onbekende
Michael Gorbatsjov aan het po
litieke wereldtoneel. Hij werd
op een affiche zonder wijnvlek
op het voorhoofd voorgesteld
aan het Russische volk. Wie is
deze man? De kijker hoort een
vrouw de eerste zin van haar
brief voorlezen: „Beste meneer
Gorbatsjov, Wie kon tien jaar
geleden vermoeden dat dit alle-
Gorbatsjov kreeg meer dan 850.000 persoonlijke brieven. foto: ap
maal zou gaan gebeuren". Deze
paar regels vormen een mooi
begin van een reeks gebeurte
nissen die de wereld zouden
doen schokken en verbazen. Zo
was er de ramp met de kernre
actor in Tjernobyl in april 1986,
de aardbeving in Armenië in
december 1988, de terugtrek
king van Russische soldaten
uit Afganistan in februari 1989
en de val van de Berlijnse Muur
in oktober 1989. Eindredacteur
Ger van Dongen van de NCRV
heeft de documentaire ietsje
aangepast om de kijker meer
houvast te geven. Hij heeft voor
belangrijke gebeurtenissen
journaalbeelden gebruikt.
Veel briefschrijvers die aan het
woord komen en ook zijn ge
filmd komen uit Amerika, Ier
land, India en voormalig Oost-
Duitsland. Andere briefschrij
vers hoort de kijker alleen
maar. Zij lezen een paar ken
merkende zinnen voor uit hun
brieven, vaak in hun eigen taal.
De meesten van hen zijn uiter
mate positief over de nu voor
malige Sovjetleider en vragen
hem dikwijls om een soort
gunst. Zoals de Amerikaanse
handelaren in pompoenen:
'Pumpkins for peace', en een
dertien-jarig Iers meisje vraagt
de president om zich in te zet
ten voor hongerend Ethiopië.
Maar ook zwaardere zaken wor
den verlangd. Vietnam-vete-
raan Frank Spillman is zeer be
zorgd over de opvang van Rus
sische soldaten die terugkeren
uit de oorlog in Afganistan. Met
een brok in de keel vertelt hij
dat andere soldaten niet het
zelfde hoeven mee te maken als
hij heeft ondervonden. Spill
man wijst Gorbatsjov erop dat
'post traumatic stress disorder'
mits er goede opvang is, veel
veteranen de afgrond in kan
helpen. In Amerika is 45 pro
cent van de Vietnam-veteranen
dakloos en nog eens 30 procent
zit in de gevangenis.
Generaal buiten dienst Gene
La Roque van het Amerikaans
defensie-informatiecentrum
vertélt over een heel andere
kwestie. Hij heeft met zijn brie
ven het beleid van Ronald
Reagan en George Bush te kijk
gezet. Aan de Russische presi
dent schreef hij hoe er in de
Verenigde Staten wordt ge
dacht over kernproeven en de
bewapeningswedloop. La Ro
que denkt dat zijn correspon
dentie heeft bijgedragen aan de
ontspanning tussen Oost en
West.
Kritiek
Kritiek op Gorbatsjov komt pas
helemaal aan het eind van de
documentaire en dat ontwricht
het evenwicht een beetje. Een
spoorwegwerker uit de DDR is
van mening dat Gorbatsjov het
marxisme-leninisme heeft on-
teerd en dat de mensen nu elle-
bogenpolitiek gebruiken om
hun eigen hachje te redden.
Een vrouw vraagt zich af nu de
doos van Pandorra is geopend,
hoe het verder zal gaan met
Rusland en de wereld.
De uitzending krijgt nog een
vervolg in de vorm van een in
terview met Gorbatsjov. Hij
geeft hierin zijn visie op zijn af
treden, de destabilisatie die het
land uiteen doet vallen, zijn be
zorgdheid over het loslaten van
de prijzen en hij verklaart dat
hij Jeltsin steunt.
Blues-pianist Ja$
Dupree overlede
(BRTN) 1
23.30-06 0(
(BRTN) 1i
rommelpot
19.30 Piano
•or Angela E
ude muziek
hance, alt. V
A. Corelli er
3.05 Luister
HAMBURG - De uit Ne
ans stammende blues-
'Champion' Jack Duprei
teren op 82-jarige leeftijc£v^°onnc20
woonplaats Hannover
den. Zo heeft zijn agei
sten Jahnke bekendge
Dupree leed al enige
kanker. Hij bleef echter
vember vorig jaar optrei
pianist leefde en werkte
af 1958 in Europa. Hij tri
in jazzclubs in Groot-Bri
op, waar zijn typerende
house-blues' latere
grootheden als Eric Claj
John Mayall beïnvloedt'
bijnaam 'Champion' ki
in zijn geboortestad Nt
ans, waar hij in zijn an
jeugd als bokser de kt
diende. Begin jaren j
nam hij zijn eerste platei^
bekendheid verwierf
zich door zijn optreden
beroemde Cotton Club
lem, New York.
BRTN) 16 0:
'3.20 Gasl
sport en n
nusic 23.3C
'Champion'Jack Dupree!
Idoor
BOB BAN HUËT
PARIJS Drie Franse te
levisiezenders willen sa
menwerken in de oprich
ting van een 'CNN a la
francaise'. De nieuwszen
der zou in de plaats
moeten komen van het
failliete vijfde net, de com
merciële Cinq van uitge
versgigant Hachette en de
Italiaanse tv-koning Silvio
Berlusconi. Met het voor
stel willen de drie vooral
voorkomen dat Berlusconi
de enige operator wordt
van La Cinq.
Het Franse audiovisuele land
schap in het Frans afgekort
PAF houdt niet op te veran
deren. Het geprivatiseerde
staatsnet TF1, de succesvolle
abonneetelevisie Canal Plus en
de kleine commerciële 'familie
zender' M6 zien in de moelij k-
heden van La Cinq (dat een mil
jard gulden rood staat) een bui
tenkans een concurrent uit de
ether te halen. Volgens de initi
atiefnemers zijn er in Frankrijk
te veel algemene zenders en
ontbreekt het aan themasta
tions zoals CNN en Sky News
zijn. Het voorstel is daarom een
Frans CNN op te richten met
minimaal zestien uur nieuws,
achtergronden en informatieve
blokjes zoals die te horen zijn
op de succesvolle Franse
nieuwsradio 'France Info'. De
nieuwszender zou bovendien
de satellietfrequentie van La
Cinq moeten overnemen. Hier
mee wordt/Europa en een deel
Reclamegeld
Frankrijks meest bekeken zen
der, TF1 van betonkoning
Francis Bouyges, heeft alle be
lang bij een gespecialiseerde
nieuwszender opdat de recla
megelden die nu naar La Cinq
gaan - dat lange tijd TF1
trachtte te immiteren dan
voor het grootste deel in de ei
gen portemonnee stromen. De
reklame-inkomsten van La
Cinq worden geschat op ruim
300 miljoen gulden.
De Franse regering had aan
vankelijk het plan om de door
La Cinq vrijgekomen frequen
tie in te ruimen voor de culture
le satellietzender La Sept. Een
gezamenlijke Frans-Duitse cul
turele tv is eveneens overwo
gen, maar de kosten van dat
ambitieuze project blijf
betaaibaar. De CNN-o]
zou de deelnemers ii
zo'n 200 miljoen gulden
kosten, waarvan een ki
worden terugverdiend
bouch
Silvio Berlusconi's 'r<
plan' om van La Cinq e
sementstelevisie op 2
liaans te maken is tot
vaag gebleven. Wie de fi -
le partners moeten w<
eveneens vaag. De jouri.
van La Cinq voelen wel
CNN-optie. Zij zoudei
rrang hebben bij de sar
ling van de nieuwe reda
Herve Bourges, de 'su]
teur' van de staatsnet
tenne 2 en FR3 is e
voor het project benad
hield de boot vooralsnol
de opmerking: "Ik tek I
geboortekaartjes
lijdensakte (van La Cin< I
;y ïerkaart. He
irriing met i
macht is he
id. De tem|
op min 6
kan het r
imende
Morge
60%
10%
03
