„Sommige mensen denken
dat ik over water kan lopen"
Gezelligheid staat bij Abbenes hoog in het vaandel"
jjte
Sowiant
SPORT
23
DIOK klaar
voor strijd met
grootste rivalen
ZATERDAG 18 JANUARI 1992
Oe voetbalclubs in de
9fdeling Leiden krijgen
per het algemeen weinig
publiciteit. Er wordt door
je 'voetbalkenners' vaak
Neergekeken op het niveau
Wfoi de
-1, JSjdelingsvoetballlers. En
lat is niet altijd terecht
\mdat bij de meeste clubs
5...cxd{? intentie aanwezig is
zwakte zo goed mogelijk te
i, waaiiesteren. Met bescheiden
;r en gesteund
\or tientallen
■ijwilligers die alles voor
\in 'club' over hebben. In
p.ze rubriek willen wij
ekelijks één club uit de
fdeling in het voetlicht
itten. We beginnen de
>eks met Abbenes. Een
\eine club uit de afdeling
h i
t wit dj
ït moge
19.Pxc|
dreigiw
wart ni
20.Pgd
ABBENES - Het eerste elftal van
de voetbalvereniging Abbenes
draait mee aan de top van de Leid-
se zaterdagafdeling. Voor een club
je met maar 75 leden (twee jeugd-
elftallen en twee seniorentams)
mag dit een verbazingwekkende
prestatie genoemd worden. Toch
blijft gezelligheid het belangrijkste
bij Abbenes. „Wat we tijdens het
voetballen aan gewicht verliezen,
komt er na de wedstrijd aan de bar
weer bij", zegt aanvoerder én be
stuurslid Harm Kattenberg dan
ook.
Abbenes werd op 6 februari 1974 opge
richt. De meeste voetballiefhebbers uit
Abbenes voetbalden daarvoor bij Kagia,
dat een veld in Abbenes had. Maar toen
Kagia besloot te verhuizen naar het na
burige Lisserbroek, richtte een aantal
voetballers uit Abbenes een eigen club
op.
Harm Kattenberg kan zich het begin van
de club nog goed heripneren. „Een kan
tine of douches hadden we toen nog
niet. We moesten ons omkleden in
schaftwagens. Maar na een tijdje kregen
we een houten gebouwtje cadeau van
een school in Amsterdam die het niet
meer nodig had. Dat hebben we toen
met vereende krachten naar Abbenes
vervoerd".
Storm
Het nieuwe 'sportcomplex' hield het
echter niet lang. „Een paar dagen later
werd het gebouwtje tijdens een nachtelij
ke storm omver geblazen", weet Katten
berg. „Toen hebben we in het hele dorp
gecollecteerd om geld bij elkaar te krij
gen om een wat steviger gebouw te kun
nen bouwen". Dat gebouw kwam er en
zoals het een echt 'dorpscluppie' be
taamt werd het volledig door vrijwilli
gers uit de grond gestampt.
De bijdrage van vrijwilligers (barman
nen en -vrouwen, elftalbegeleiders etc.)
wordt ook nu nog op waarde geschat.
„Dat zijn de stuwende krachten van
onze club", zegt PR-man en voorzitter
Rob Jansen. „Het zijn mensen die alles
voor Abbenes over hebben. Zo hebben
we bijvoorbeeld een lijnentrekker die dat
al sinds de oprichting van de club doet".
Op de eerste ledenvergadering werd be
sloten dat de nieuwe club in een paars
shirt en een witte broek zou gaan spelen.
„Paars was toen in de mode", weet Kat
tenberg nog. Omdat Abbenes een dorp
met veel jongeren was, hoefde de club
niet te klagen over de ledentoestroom.
Abbenes werd een bloeiende club met
een redelijk aantal leden. Maar jaren la
ter stokte de toestroom van jeugdspelers
en het ledenaantal daalde gestaag tot de
75 van nu. „Abbenes mag dan wel een
klein cluppie zijn, maar dat maakt het
juist zo gezellig", meent penningmeester
en secretaris Theo Hoogkamer. Ook
Rob Jansen vindt Abbenes een „berege-
zellige" club. „Iedereen blijft altijd na de
wedstrijd hangen om een pilsje te drin
ken", zegt hij. „Iedereen kent iedereen
bij Abbenes", zegt Kattenberg. „Gemid
deld komen er maar vijftig mensen kij
ken naar de wedstrijden van het eerste,
maar die ken ik dan ook allemaal. De
kantine is zo gezellig dat ook mensen
van buiten de club er hun biertjes drin
ken. In Abbenes zijn geen uitgaansgele
genheden, dus de kantine is een alterna
tief dorpscafé geworden". Vandaar dat
penningmeester Hoogkamer niet heeft te
klagen over financiële problemen. „De
club drijft op de kantine-omzet. Het feit
dat we weinig leden hebben en de contri
butie-inkomsten dus vrij laag zijn, wordt
daardoor volledig gecompenseerd".'
Volgens Hoogkamer wordt bij Abbenes
de gezelligheid veel belangrijker gevon
den dan de prestaties. „Als we een keer
verloren hebben, weet een half uur na de
wedstrijd alleen de trainer zich dat nog
te herinneren", zegt hij. „Maar nu de
prestaties zo goed zijn, is de sfeer na
tuurlijk helemaal goed". De prestaties
zijn zelfs zo goed, dat Abbenes momen
teel de tweede plaats bezet en een rede
lijk goede kans maakt naar de KNVB te
promoveren. „Dat zou voor het eerst in
de historie van de club zijn", zegt Hoog
kamer. „Maar ik vraag me af of het wel
zo goed is voor zo'n klein clubje om in
de KNVB uit te komen". Ook trainer
Albert van de Burg heeft zo zijn twijfels,
maar „we gaan er wel voor". Volgens
routinier Harm Kattenberg is de kracht
van Abbenes dat het een „vrienden-
ploeg" is. „Iedereen heeft iets voor el
kaar over en knokt er keihard voor. We
hebben al jaren dezelfde kern van spe
lers en zijn dus goed op elkaar inge
speeld. Maar juist omdat we zo'n hechte
groep hebben, is dat wel eens moeilijk
voor de trainer. Niet elke trainer slaagt
bij Abbenes, want we verwachten dat hij
zich niet te afstandelijk opstelt en een
vriend van de spelers is. Met vorige trai
ners gaf dat wel eens problemen, maar
nu de resultaten goed zijn is er geen en
kel probleem".
T
iarna
en g uuui
ft. NunjpfcK KERKVLIET EN ERIC STEEGERS
ting, di-
>oed ha
EGSTEEST - Vivax-coach Frits
.a5 Dicing is jn de vaak roerige we-
jd van het waterpolo een geres-
icteerd vakman. Drie seizoenen
lieden pakte hij voor de tweede
laai in Oegstgeest de draad weer
p. Met succes want Vivax is weer
rug op niveau. Toch is Welling
iet tevreden. Zonder een blad
>or de mond te nemen lucht hij
jn hart over de opleving van Vi-
ix, de schouderklopjes die pijn
iginnen te doen, de kritiek van de
irs en zoals Welling het uitdrukt
:t bestuurlijke onbenul.
elling en Vivax kennen geen geheimen
maar nor elkaar. Als speler van De Zijl - hij
Tf7 wielde twaalf seizoenen in de Leidse
;el tenijfdmacht - zette Welling Vivax al
lacht hefder op de .rails. In 1976, het jaar
...Dd6 jarin hij als speler afscheid nam, kreeg
a3! Dxij Oegstgeestse zevental alle aandacht,
een tonder de hoede van de Leidse oefen-
jester onsteeg Vivax de allerlaagste re-
24.Ta2inenen van het landelijke waterpolo.
Ie. Na (en Welling vertrok stierf Vivax als
16 gevoljke tweedeklasser een langzame dood
met deze erfenis bleef men in Oegst-
1!? ist lange tijd worstelen. Welling zocht
iaanval q heil bij hoofdklasser De Zijl/LGB
LLa3 zjhet leed bij Vivax werd bijna aan-
ïnnen sftnlijk. De Oegstgeester trots, die zich
eventual in de top van de tweede klasse
beslissefdhaafde, degradeerde tot overmaat
k ramp naar de derde klasse. Vivax
>.Lb2 E£ \n die onstuimige periode in een
Laimolen waaruit elk seizoen een an-
proefd Ojre trainer werd geslingerd. Deze slui-
de wijsÉrende onzekerheid werd de spelers-
elfvertrcfcep te veel en de roep
voor del
inuten telling werd steeds luider. Het bestuur
reden dste Welling en voor de tweede maal
pten zij in het huwelijksbootje. Dat
4 34.Lxflling een stap terug deed, mag duide-
zijn; hij verruilde immers een erken-
hoofdklasser voor een onbeduidende
jde klasser.
-erjonging
De Zijl/LGB kende hij drie redelijk
cesvolle seizoenen, maar het laatste
111 y f jaar was de lol eraf. De verjonging
iXlZj Welling doorvoerde bij de Zijl werd
n door enkele bepalende spelers niet
j i^ank afgenomen. Hij geeft ruiterlijk
3euru is dat n-et jn staat was Qm van dje
maken1ienteer(ie spelersgroep een team te
r a cui i«|den. „Te veel champagnedrinkers en
Weinig waterdragers", aldus Welling.
werd hem ook een te grote mond
weten. Welling deed gewaagde uit-
rden: a^en over de mogelijkheden van zijn
eg. Toch is hij er nog steeds van
DE ONVREDE VAN VIVAX-COACH FRITS WELLING:
overtuigd dat een landskampioenschap
indertijd reeël was, maar belangenver
strengelingen dwarsboomden de Leidse
aspiraties. Bij Vivax lag een hels karwei
voor Welling, maar binnen een mum
van tijd sloeg Vivax, een kopie van een
dood vogeltje, de vleugels weer uit. Ster
ker nog, Vivax fladderde zonder punt
verlies naar een landskampioenschap
van de derde klasse. Ook het toenmalige
bestuur had een grenzeloos vertrouwen
in de teruggekeerde oefenmeester. Wel
ling zegt met gevoel voor zelfspot.„Ze
dachten dat ik over water kon lopen".
Kampioen
In het daaropvolgende seizoen werd Vi
vax wederom kampioen. Het kampioen
schap van de tweede klasse kwam ook
voor Welling als een verrassing. Na het
cruciale duel tegen DWK (6-0 achter en
uiteindelijk winnen) voorzag hij echter
nieuwe kampioenskansen voor zijn
team. Door de winst op DWK werd de
achterstand op de koploper immers één
punt. Welling wikte en woog en prikte
welgekozen de datum van Vivax's twee
de kampioenschap in successie. Juist
daarom dweept de spelersgroep met zijn
trainer. Tijdens de laatste serie wedstrij
den bewoog ook Zijl-speler Den Boef
zich al tussen de Oegstgeestenaren, maar
was toen nog niet speelgerechtigd. Bij de
Zijl/LGB was Den Boef uit de gratie ge
raakt en een geflikt kunstje belette hem
voor de Oegstgeestse hoofdmacht uit te
komen. Als geen ander verstond Welling
de gevolgen voor het verkrijgen van een
toegangsbewijs voor de eerste klasse. Al
thans als Vivax er niet met dezelfde
vaart uitgeknikkerd wilde worden. Ver
sterking dus. In het kielzog van Den
Boef volgde Laurense, waardoor Vivax
aanzienlijk in schotkracht toenam. Toch
was het evenwicht met de komst van die
twee enigszins verstoord en Vivax han
teerde juist haar collectiviteit als sterkste
wapen. Maar succes doet problemen als
sneeuw voor de zon verdwijnen, ook in
Oegstgeest. Het opgebloeide zevental
opende sterk in de competitie (vijf wed
strijden acht punten) Voor menigeen
mag die ruime puntenoogst als een ver
rassing zijn gekomen, maar niet voor
Welling. Na de fortuinlijke opening zak
te Vivax terug in het peleton, waar het
zich thans ophoudt.
Voor Welling gaat de liefde en inzet
voor het spelletje zover, dat niets hem te
gek is. Vooral het video-archief van de
tegenstanders is uniek. Welling praat vrij
uit, is desondanks kieskeurig in zijn for
muleringen, klinkt overtuigend en relati
veert bedachtzaam. „Want", zegt Wel
ling op een scherpe toon. „Ik zou wei
eens willen zien waar we hadden ge
staan, als we een slechte start hadden ge
kend'. Hij doelt daarmee op de mogelijk
mentaal zwakke veerkracht van zijn jon
gens. Tot nu toe heeft de Oegstgeestse
coach zijn jongens bij een verlies uit de
wind gehouden. Er is nog geen ongeto-
gen woord over zijn lippen gekomen,
maar na de winterstop zal daar verande
ring in komen. Welling zal geen compas
sie meer hebben. Welling neemt zijn
ploeg het gebrek aan ervaring niet kwa
lijk, maar al die goed bedoelde schou
derklopjes na een nipt verlies worden
vervelend. „Na de winterstop wordt er
niet meer twee of drie periodes leuk ge
speeld, neen, vier".
Argumenten
Toch reageerde Weling beduusd op de
scherpe persveroordeling van de wed
strijd tegen het Leidse LZ. „Mijn jon
gens werd onrecht aangedaan. Ik hamer
er toch altijd op dat men van Vivax niet
te veel mag verwachten. Natuurlijk ge
ven derby's een extra dimensie, maar
Vivax kan slechts een handjevol tegen
standers het hoofd bieden". Tot over
maat van ramp lijken de argumenten
van Welling ook nog eens door het nieu
we bestuur te worden weggewoven. Het
is voor de ietwat cynisch geworden
coach wieden in het woud van bestuur
lijk rommel werk. Welling verkettert ze
ker niet het voltallige bestuur, want ook
daarbinnen is het voor enkelen vechten
tegen de bierkaai. Hij chicaneert niet; in
tegendeel Welling wil het beste voor Vi
vax, maar niet tot elke prijs. Als een be
stuurslid aan de succescoach vraagt
waarom het heren-zevental een trai
ningsoutfit ontvangt en de dames het
zelf moeten kopen, heeft Welling het
weer gehad. Dit alles stelt hem teleur als
hij uit een beleidsplan weet, dat het be
stuur binnen nu en vijf jaar van Vivax
een hoofdklasser wil maken. „Onmoge
lijk", wil Welling het bijna uitschreeu
wen. Alleen al om zich aardig in de eer
ste klasse te roeren, zou Welling een
speler van zeer hoog kaliber willen aan
trekken, maar het bestuur heeft kenne
lijk de koers moeten verleggen.
Voor Welling is de kous af en zegt de be
stuursleden niet nog eens aan hun jasje
te trekken. ,Het bestuur realiseert zich
niet wat er gebeurt als Welling vertrekt',
aldus aanvoerder en oudste speler
Frauenfelder. Dit alles moet Welling
toch pijn doen - al wil hij er niets van
weten - want geen één kunstenaar wil
het borstbeeld van zijn werk zien sneu
velen.
en 15
Onder redactie van Kees van Kesteren
ÖEILIJKE TIJDEN
nieuwjaarsrede van LSF-voorzitter
voorhet 6 Ver straat en was niet bepaald vrolijk
toemen. Zijn boodschap was duiae-
•en. de Leidse sport gaat moeilijke tijden
Rapsody" bioet. Op zich is dat niets nieuws. Al
aantal jaren heeft de sport te kampen
eHng een aantal structurele problemen en
logingen die zijn ondernomen om de
i. rwaartse spiraal te doorbreken zijn
1 erg hoopgevend. Ver straat en had in
ics uit toespraak ernstige kritiek op de
ise politiek. Terechte kritiek want on-
ks de slechte financiële positie van de
Uelstad mag er van de politici een
lunten. meer geïnspireerd sportbeleid worden
widen \achL De problematiek rond de
reding werdWshal aan de Vondellaan is hier nog
duidelijkste voorbeeld van. De LSF
Ise Sport Federatie) wil meer invloed
liet sportbeleid maar kampt met het
Jleem dat de politiek de belangenor-
isatie niet erg serieus neemt. Voor
art HP '5 ^at te wVten aan ^et weinig
dH UEmtdadige optreden van de LSF in het
r 7| i tv F[en. De kwalificatie van 'papieren
- ZilJU. fr' die een keer per jaar gromt lijkt
iijk op zijn plaats. Misschien kan de
Groen vmger van Verstraaten, Kees van der
2221 Oen. de LSF omvormen tot een orga-
'tie die echt zijn tanden laat zien.
ren, Flora
■M RoMOREN
ck-SjarcÜjijyn die dagen dat er werkelijk niets
i 18 TH Lei De basketballers van Leiden hadden
dit ernstige manco in de sport te
kampen tijdens de eerste wedstrijd na de
winterstop tegen de reserves van Weert.
De ploeg werd met 40-79 genadeloos af
gestraft. Een schotpercentage van 25 pro
cent en slechts achttien punten voor rust
vormden het bewijs van de complete 'off
day' van de Leidse ploeg. „De bal wilde
niet goed vallen was ae magere verkla
ring van manager Hans Halvemaan.
Maar dat de 'veegpartij' zijn sporen op
de Leidse bank had achtergelaten was
duidelijk te zien.
OPMERKELIJK
Na de aankondiging van Dekker om zich
terug te trekken van het hoogste tennisni-
veau leek het kwijnende bestaan van het
Leidse tennis een definitieve status te
krijgen. De transfer van Michael van der
Berg naar Unicum zorgt echter voor weer
wat licht in de donkere tunnel van het
sportieve verval. Een opmerkelijke over
stap omdat de Leidse tennisclub duide
lijk had laten te weten niet langer de am
bitie te hebben om mee te draaien in de
top. De kosten waren voor Unicum te
hoog geworden. Maar het vooruitzicht
van de anonimiteit maakte sommige be-
leidsdragers wat onrustig. Een rondgang
langs wat sponsors leverde voldoende pe
cunia op om Van der Berg naar de
Haarlemmerweg te lokken. Het tennis in
Leiden leeft weer een beetje na deze ac
tie. Maar of dit een aanzet is tot een her
stel op lange termijn, dat vragen wij van
Hutsport ons af.
Idoor
PETER KLEIN
LEIDEN - Beide rugbyteams van
DIOK vervolgen de competitie na
de korte winterstop met een wed
strijd uitgerekend tegen wat met
recht de grootste rivaal genoemd
mag worden. De hoofdmacht heeft
zondag om 14.30 uur de concur
rent voor de titel, Castricum op be
zoek. Het tweede team, dat onder
de naam Athletics in de kampioens
play-offs van de eerste klasse uit
komt, begint om 13.00 uur, even
eens aan de Smaragdlaan, aan de
derby tegen de Sassenheimse Bas
sets.
Weliswaar voorzag het programma in
een uitwedstrijd van de Athletics bij de
Bassets, maar het duel van landskampi
oen DIOK met aartsrivaal Castricum is
van een dermate belang, dat de Sassen
heimse rugbyclub graag inging op het
verzoek het programma rond deze wed
strijd op te sieren met de pittige derby.
Het tekent de goede verstandhouding,
die tussen de kemphanen bestaat. Ener
zijds is er sprake van concurrentie tus
sen de regiogenoten, anderzijds vervul
len dit soort duels een voortrekkersfunc
tie bij het populair worden van de rug-
bysport in Nederland.
Aartsrivaal
Het bezoekende Castricum is de laatste
vijf jaren de aartsrivaal van DIOK Ook
dit seizoen speelt het treffen tussen de
twee toonaangevende rugbyploegen van
Nederland een sleutelrol voor het beha
len van de titel. Het team uit Noordhol
land blijkt al die jaren het grote struikel
blok voor de Leidse landskampioenen.
„Vorig jaar verloren we zelfs drie maal
van ze", licht trainer/coach Dick Altink
toe. „Gelukkig verspeelden zij tegen an
dere ploegen een paar puntjes, zodat wij
in de vierde en laatste wedstrijd via hen
alsnog het kampioenschap konden vero
veren." Daarmee werd DIOK voor de
derde maal op rij titelhouder. De Leide-
naars hebben niettemin het kampioen
schap toch weer als hoofddoel voor dit
seizoen. „Zij hebben wel hetzelfde pro
bleem als wij", vervolgt Altink. „Er zijn
maar weinig goede ploegen in Neder
land, en het is daarom moeilijk om je
steeds maar weer te motiveren. Den
Haag en Hilversum zijn in opkomst,
maar verder dan een topvier kom ik
niet."
Over het resultaat van de komende ont
moeting met Castricum denkt Dick Al
tink positief. „In de eerste plaats denk
ik, dat ze toch wel een beetje gefrusteerd
zijn geraakt door het feit, dat elk jaar de
titel aan hun neus voorbij ging. In de
tweede plaats hebben we afgelopen zon
dag tegen Cambridge een nuttige oefen
wedstrijd kunnen spelen. De ploeg was
wel niet compleet, omdat een aantal spe
lers voor een trainingsstage van het Ne
derlands team in Frankrijk was, maar
we zijn wel in ons wedstrijdritme geble
ven. De winterstop was trouwens ook
maar heel kort." DIOK komt met een
vrijwel compleet team binnen de lijnen.
Coach Altink heeft voor de opstelling
nog een paar kleine vraagtekentjes bij
prop Chris Hawk, die zondag een licht
gekneusde rib opliep, en drie-kwarter
Bert Wisse, die met een opspelend buik
spiertje rondloopt. Verder is nog niet ze
ker of de schorsing van Frank Beers ver
lengd wordt, maar anders zal ook hij
van de partij zijn.
Taktiek
Met de drie nederlagen van vorig sei
zoen in het achterhoofd durft Dick Al
tink wel iets over de te spelen taktiek te
zeggen. „Ze spelen sterk op de counter.
Balverlies tegen Castricum is, omdat ze
sterke en snelle voorwaartsen hebben,
dan ook dodelijk. We zullen ook weinig
moeten trappen en zo veel mogelijk kort
op de man moeten spelen, zodat ze niet
tot een uitbraak kunnen komen. Als wij
de probleempjes, die we in de eerste rij
hebben, kunnen oplossen moet dat luk
ken."
Voor het tweede team heeft de trainer-
/coach geen speciale voorbereiding ge
pleegd. „Voor de Athletics stond afgelo
pen zondag al een competitieduel op het
programma. Dat verliep slecht, omdat
ze als tweede team ook nog eens inval
lers voor het eerste moeten leveren. We
zijn al blij dat ze in het eerste jaar, dat
ze in deze klasse spelen bij de bovenste
zes in de kampioens play-offs zijn geëin
digd. In het eerste gedeelte van de com
petitie hebben wij de Bassets verslagen.
Ik reken op een pittige strijd, want zij
zullen geen twee keer gezichtsverlies wil
len leiden tegen het tweede van DIOK.
Uiteindelijk speelden ze vorig jaar nog
in de ereklasse. Maar de Athletics zijn er
klaar voor ze warm te ontvangen."
Voorzitter Tieme Bos benadrukt nog
eens, dat ondanks de rivaliteit de ver
standhouding tussen de clubs uitstekend
is. „Castricum en wij hebben een voor
trekkersfunctie voor het rugby in Neder
land. De sfeer is zo goed, dat zij binnen
vijf minuten positief beslisten mee te
doen aan ons Euro Trophy toernooi
eind augustus, toen wij onverwacht een
extra deelnemende ploeg hadden. We
zijn toch wel de twee topclubs, dus tus
sen ons gaat het zondag. Het is heel ple
zierig van de Bassets, dat zij meewerken
om de derby te willen omdraaien. Het
geeft, denk ik toch wel extra publieke be
langstelling, en team twee kan nu het
eerste team aanmoedigen. Ook dat is in
ons en voor het rugby in het algemeen
van voordeel." De voorzitter is net als
zijn trainer/coach optimistisch. „Ik ga er
vanuit, dat we zondag de twee punten
pakken. Om de beker is vorig jaar niet
gespeeld, dus die hebben we nog in onze
FOTO: HENK SNATERSE ook dit jaar veroveren."
