Jrbanus terug naar de wortels van zijn humor
Als ik grappig wil zijn
)G-hrijf ik voor theater"
KUNST/RTV
13
Jongeren
lezen steeds
minder
iQowumt
ZATERDAG 18 JANUARI 1992
rano' volgende musical
Joop van den Ende
hulsÉVENINGEN De opvolger van de succes-musical
iMisérables', die nu in het Scheveningse Circusthea-
_jne zien is, wordt 'Cyrano de Bergerac'. Dit heeft de
'ucent van 'Les Misérables' Joop van den Ende gister-
:r m^l bekendgemaakt in het Tros-televisieprogramma
TV-Show' van Ivo Niehe. Van den Ende verklaarde
jpeciale binding te hebben met 'Cyrano', dat hij jaren
(en produceerde voor het toneel, met Ko van Dijk als
seur en Guus Hermus in de rol van de dichtende
Ijas met de lange neus. Het theaterstuk werd in 1897
breven door de Franse auteur Edmond de Rostand.
'004feSeerde zich op het levensverhaal van de soldaat en
lt aaer Savinien de Cyrano, die leefde van 1619 tot 1655.
llegiranse regisseur Jean Paul Rappeneau maakte in 1990
,het stuk een film, die een aantal malen werd be
id. Gérard Depardieu vertolkte daarin de rol van
Wolfkamp voorzitter comité
International Music Council
AMSTERDAM Frans Wolfkamp (43)
is benoemd tot voorzitter van het Ne
derlands comité van de International
Music Council van de Unesco.
Hij volgt daarmee André Jurres op die
het voorzitterschap sinds 1963 bekleed
de.
Het comité heeft tot doel de contacten te
onderhouden tussen de International
Music Council en het Nederlandse
muziekleven. Wolfkamp is directeur
van Holland Music Sessions. Daarvoor
was hij directeur van het conservatori
um in Alkmaar en dirigent van het Ka
thedrale Koor in Utrecht. Verder was
hij voorzitter van het Repertoire Infor
matiecentrum voor Muziek, opera
SKON en Donemus.
Verhoeff ziet af van
dirigeren Russisch orkest
DEN HAAG De Nederlandse musicus en dirigent Marcel
Verhoeff ziet af van een optreden als gastdirigent bij het St.
Petersburg Philharmonisch Orkest. Artistieke en vooral orga
nisatorische redenen hebben hem hiertoe genoopt. Zijn eigen
organisatiebureau, het Cultureel Advies Centrum, hgeft dit Be
kendgemaakt. Het St. Petersburg Philharmonisch maakt tus
sen 20 februari en 9 maart een tournee door Nederland. Het
109 jaar oude ensemble behoort tot de beste symfonieorkesten
ter wereld. Verhoeff heeft in oktober vorig jaar als eerste Ne
derlander voor het toentertijd nog Leningrad Symphonisch ge
heten orkest enkele malen in Leningrad de dirigeerstok ge
hanteerd. Verhoeff meent dat de voorbereidingstijd voor de
tournee te kort is. Verder heeft hij verklaard hij dat hij geen
binding heeft met de Stichting St. Petersburg-New Holland
Foundation, die begin deze maand de organisatie van de tour
nee heeft overgenomen. Verhoeff heeft de chef-dirigent van
het Russische orkest, Alexander Dimitriev, inmiddels van zijn
besluit op de hoogte gebracht.
D'Ancona reserveert 3 miljoen
voor vormgevingsinstituut
DEN BOSCH Minister D'Ancona van WVC wil drie mil
joen reserveren voor de oprichting van een instituut voor de
vormgeving. Ze maakte dit vandaag bekend bij de opening
van de tentoonstelling 'Terra sculptura, terra pictura' in het
Kruithuis in Den Bosch.
De oprichting van het vormgevingsinstituut kwam in no
vember vorig jaar in gevaar toen het ministerie van econo
mische zaken aankondigde niet te zullen bijdragen aan een
gezamenlijk instituut. D'Ancona heeft inmiddels besloten
dat er toch een instituut voor de vormgeving wordt opge
richt. De nadruk bij de nieuwe opzet ligt op de culturele as
pecten van de vormgeving. Het industrieel ontwerpen blijft
een verantwoordelijkheid van Economische Zaken en krijgt
geen prioriteit in het instituut. De minister stelt wel voor dat
het instituut op dit gebied samenwerking zoekt met het Eu
ropean Design Centrum in Eindhoven. De Raad voor de
Kunst is inmiddels om advies gevraagd over de vestigings
plaats van het instituut.
Top-gitaristen
met vier
concerten door
Nederland
DEN HAAG De be-
roemde jazz-gitarist Joe
Pass en de even bekende
flaminco-gitarist Paco
Pena zullen gezamenlijk
vier concerten in ons
land verzorgen.
Van 7 tot en met 10 fe
bruari treden ze achter
eenvolgens op in Amers
foort, Heerlen, Den Haag
en Amsterdam.
televisie-serie VARA, 28
L Jj (20.08 uur).
X>r
yTOUKER
^lERSUM Veel hu-
mmm een beetje cultuur en
M^nag niet te duur zijn.
sette de Belg Urbain
rjnainckx, beter bekend
•uuUrbanus ergens mid-
00Morig Jaar de lijnen uit
een comedy-serie op
ielevisie. „Dat is ge-
L meer moet dat niet
was het volgende
hij bedacht. Succes
verzekerd te zijn als
e leukste (Urbanus),
)OT ongetwijfeld mooiste
f dele Liekens) en de
lopig voor het Neder-
publiek nog onbe-
Vlaming (Wer-
an der Sarren), een
maanden in een stu-
iropt.
automatisch ontstaat dan
Jomisch programma. Im-
lals Urbanus een gekke
pekt, lacht het publiek
If. En op die simpele wij-
Itstond 'Meer moet dat
dat als 'MmdnZ'
28 januari dertien we-
VARA op de buis
gebracht. Nederland
ban wel een paar weken
T want de Vlaamse com-
fele zender VTM slinger-
I reeks al vanaf begin ja-
lop de satelliet.
Vus wil best wat vertellen
pijn nieuwe programma,
dan moet wel afgereisd
Kn naar de Vlaamse Tele
visie Studio's in Londerzeel bij
Brussel. „Niet uit luiheid, of
omdat Urbanus vedette-allures
heeft gekregen, maar omdat
het niet anders kan. De ploeg
is hard aan het werk, wel
veertien uur per dag en soms
ook op de zaterdag. Ze gaan
's avonds op de knieën naar
huis. Urbanus kan zich ge
woon niet vrijmaken om in
Hilversum zijn show alvast on
der de aandacht te brengen,'
klinkt het Belgische excuus".
Uitgelachen
In de immense studio in Lon
derzeel hebben Urbanus, Goe-
dele Liekens en Werther van
der Sarren er net een opname
dag opzitten. De Belgische ko
miek oogt vermoeid, maar
komt zijn pr-verplichtingen
moeiteloos na. De VARA heeft
twee handenvol Nederlandse
journalisten gecharterd en is
in evenveel VW-busjes afge
zakt naar het zuiden.
De 'MmdnZ'-ploeg gaat daar
mee op herhaling, want een
paar weken terug regelde
VTM voor de Vlaamse journa
listen een dergelijke persbij
eenkomst. Daarover is Urba
nus nog steeds niet te spreken.
„Dat werd niks. Iedereen
hield z'n mond dicht. Neder
landse journalisten kunnen be
ter omgaan met dit soort za
ken. De Belgische journalist is
bang om uitgelachen te wor
den door zijn collega's, als hij
een domme vraagt stelt. En als
het een keer een goeie vraag
is, zijn ze bang, dat iedereen
meeschrijft", zo paait Urbanus
het Nederlandse gezelschap.
Schuddebuiken
Urbanus: „Ik hoef toch ook niet iedere zeven minuten een ander
typetje te zijn".
FOTO: SP
dat vaak al voldoende op de
lachspieren.
De ware fans van de Belgische
komiek komen met de serie
aan hun trekken. De objectie
vere kijker zal niet zo snel
schuddebuiken van het la
chen. Urbanus geeft ook toe
dat de ploeg de eerste drie,
eerste is slap en flauw. De
tweede is al een stuk leuker.
Korte sketches met Urbanus
als de dunne en Van der Sar
ren als de dikke idioot en Goe-
dele Liekens als de serieuze
witte clown. Maar ach, of de
humor nu flauw of niet is, als
Urbanus een bek trekt, werkt
vier afleveringen, ondanks
hun eerdere samenwerking,
op elkaar ingespeeld moest ra
ken. Pas vanaf aflevering vier
of vijf schijnt het echt leuk te
worden.
De tv-reeks is snel. Zo snel
dat, als het trio het wat taal
betreft op de Vlaamse toer
gooit, het vrijwel onverstaan
baar wordt. „We hebben ons
uiterste best gedaan verstaan
baar Nederlands te spreken.
Maar inderdaad, ik heb het
wel eens accurater in de gaten
gehouden. Vooral toen ik m'n
theateroptredens in Nederland
nog had. Maar dat doe ik al
vier jaar niet meer, ik ben
Vlaamser geworden. De
scherpste hoekskes ...eh hoek
jes... zijn er wel af. Hier in
Vlaanderen hebben we het
zelfde met Freek de Jonge of
Sjef van Oekel. Die zijn soms
voor ons ook onverstaanbaar".
Flauw afkooksel
De samenwerking tussen Ur
banus, Liekens en Van der
Sarren is niet nieuw. Twee
jaar lang bracht men voor
VTM het spelletje 'Wie ben
ik?', inderdaad hetzelfde dat
RTL4 op de Nederlandse buis
brengt met André van Duin,
Ron Brandsteder en Caroline
Tensen.
„Ik wilde na een jaar al met
dat spelletje stoppen, toen we
ons hoogtepunt hadden be
reikt. We hebben er nog een
seizoen aangeplakt. Toen
moesten we wel stoppen. De
bekende Belgen waren op. We
waren toe aan de achterneef
van de personality en dan kan
je beter ophouden", zegt Urba-
Goedele Liekens noemt de
RTL4-versie een „flauw af
kooksel" van het Belgische
origineel. „Wij stelden ons niet
tevreden met toegeschoven
tekstjes". Urbanus: „Nee, wij
maakten het spelletje steeds
ingewikkelder en leuker. We
hebben met het programma
steeds op de eerste plaats ge
staan in België. Tot VTM ons
van de maandag naar de
woensdag, tegenover het voet
bal, plaatste".
Voor Van der Sarren was 'Wie
ben ik?' de eerste langdurige
confrontatie met de televisie.
Van der Sarren is altijd toneel
acteur geweest, ondermeer bij
Globe in Eindhoven. 'Wie ben
ik?' was zo'n succes dat de drie
samen verder wilden. Uit de
koker van Urbanus rolde zo
'MmdnZ'. Probleem was dat
de dertiendelige serie te duur
was voor één omroep. VTM
was snel als eerste afnemer ge
vonden, maar de VARA liet
als tweede wat langer op zich
wachten. Na het zien van een
proefaflevering ging men
evenwel overstag.
Vrij veilig
Voor Goedele Liekens, ooit
Miss België, betekende de serie
iets nieuws. De afgestudeerd
seksuologe kwam onlangs met
een reeks video's met seksuele
voorlichting als onderwerp.
Zeer serieus. In 'MmdnZ' be
perkt ze zich tot sexy zijn. Met
de overstap van serieuze docu
mentaires naar fratsen met
Urbanus lijkt Liekens zich on
geloofwaardig te maken als
seksuologe. Ze is zich dat be
wust. „Ik ben er wel bang
voor, maar acht het gevaar
klein. Of dat maak ik mezelf
maar wijs. In de show beeld ik
een paar typetjes uit. Ik ben
het niet zelf. Ik herken mezelf
ook nauwelijks. Ik heb er wel
lang over nagedacht of ik mee
moest doen. Ik zou eerst een
doodernstige presentatrice tus
sen twee idioten zijn. Later is
dat uitgebouwd en ben ik ook
sketches gaan doen. Maar ik
voel me vrij veilig", is de af
sluitende onschuldige woord
speling van Liekens.
Gekke mannetje
Met 'MmdnZ' gaat Urbanus te
rug naar de wortels van zijn
humor. Hij werd bekend als
„dat gekke mannetje in die
korte broek". In zijn in Vlaan
deren wel, maar in Nederland
zeker niet populaire strip, is
hij nog steeds dat mannetje.
Ook in 'MmdnZ' duikt hij ge
regeld in die gedaante op. „Ik
hoef toch ook niet iedere ze
ven minuten een ander typetje
te zijn. Charlie Chaplin heeft
het tenslotte 75 jaar kunnen
volhouden met één type".
In de reeks is de ingeblikte
lach weggelaten. Op de mo
menten dat de lach wordt ver
wacht, is er in 'MmdnZ' een
geluidje of een muziekje. Het
geeft mogelijk ongewild
een slapstick-effect. En zo is
de show ook het best te om
schrijven. Wat (flauwe) grap
pen, een paar echt leuke uit
schieters, een feuilleton over
Klein Duimpje en de olijke
kop van Urbanus. Lekker sim
pel amusement voor de vroege
zaterdagavond. En de levens
spreuken van Urbanus tussen
door zorgen voor het stukje
cultuur. Wat te denken van
'als een haai je een been afbijt,
ben je ook een schoen kwijt'.
Meer moet dat niet zijn. Meer
is het ook niet.
AMSTERDAM Het le
zen onder jongeren wordt
bedreigd. Uit onderzoek is
onder meer gebleken dat
slechts zeven procent van
de jongeren tussen de 12
en 19 jaar lezen als een ac
ceptabele vrijetijdsbeste
ding beschouwt. Gemid
deld kijken jongeren in
deze leeftijdsgroep 2 uur
en 18 minuten televisie
per dag.
Dit heeft de Stichting Lezen
bekendgemaakt. Voor de
stichting is een en ander reden
genoeg 1992 te plaatsen „in het
teken van het bevorderen van
de leescultuur onder jonge
ren". De stichting wil op dit
terrein in de loop van het jaar
een aantal activiteiten op touw
zetten. Een daarvan is de
reeds nu verschenen brochure
onder de titel 'Lezen in 1991,
lezen om wakker te blijven'.
De inleiding is geschreven
door Evert Hartman, auteur
van onder meer de jeugdboe
ken 'Het bedreigde land' en
'Niemand houdt mij tegen'. De
brochure bevat een geselec
teerd overzicht van activitei
ten, tentoonstellingen, prijzen,
televisieprogramma's en mate
rialen op het gebied van lees
bevordering. Volgens de stich
ting biedt de inhoud aankno
pingspunten om activiteiten
met jongeren op te zetten op
het gebied van lezen. De bro
chure is in eerste instantie be
stemd voor leerkrachten en
medewerkers van uitgeverij
en, bibliotheken, boekhandels,
radio en televisie.
flZENDPOOT ARMANDO:
7 3?
LIJN Armando: Armando: „Al die zaken beho- elkaar in de buurt kwamen
1m9 jndooot schrijver ren tot m^n beroep; ze zijn begon het al. Iedere keer
7ten j J voor mij allemaal even belang- moest het opnieuw en dat la-
ler, Deeianouwer, Voorkeuren heb ik niet, chen ging maar door. Het is
(t en, evenals Cherry maar soms ligt tijdens een be- altjd een soort mysterie ge-
9 is, een helft van 'He- paalde periode een accent weest, hoe dat nou precies
W-jaa/ied'. In Nederland ge- meer op de ene kunstvorm kwam. We hoorden Berend
an maar al twaalf jaar dan op de andere." Boudewijn bijvoorbeeld 'Take
fchtjg .in Berlijn. Aardige herinneringen
inrnpnl^nupr TJS. Aan Herenleed' heeft Arman- «nd Boudewijn maar wegge-
bOUWuT n j n u a d° <62> heel wat aardiêa herin- a'uurd. Die mocht er niet meer
ld bekend. „Dat had neringen bewaard: „Herenleed b'J ,die moest maar ln het
loit bereikt als ik in was oorspronkelijk alleen be- struikgewas gaan zitten. Maar
tland was gebleven," doeld voor de televisie. Het toen lukte het nog niet, omdat
hii Zo'n drie iaar ge- merkwaardige is dat de pro- weweer om het idee moesten
6)4 stond hii samen met gramma's dan meer een tragi- l^hen dat Berend Boudewijn
-é<ft TTKifkomische inslag hadden, ter- ui het struikgewas zat. Ik zie
vlak bij zijn WO- wijl tijdens een het toneelvoor- Duyns nog weglopen terwijl
fcop de planken als- steJllinJg het publiek vaak aj, hij zijn hoed in het zand gooit,
•enleit'. Armando: leen maar moest lachen. Ik roepend: Haal maar beroep-
Wet op6 gebeurde in de kan me de eerste voorstelling sacteurs, ik kan het niet. La-
1 de Wifcbühne het mooiste nog herinneren. We begonnen ter ging het wel soepeler, maar
van' Rerliin Fn te Ipelen en het publiek begon tijdens iedere aflevering zijn
=^„t W, htt T mateen te schateren. We wis- er wel een paar uur geweest
=tot hoe kan het an- ten echt niet hoe dat kwam met die hysterische lachbuien.
ook hij IS lid van de Cherry Duyns vertelde later Daarom was ik ook zo doods-
J Hnationale Laurel en dat hij had gedacht dat zijn bang om samen met Duyns op
V vereniging 'Sons of gulp open stond. Maar we be- het ton5*: te gaan staan. Ik
iesert' grepen vanaf dat moment wel- vermoedde dat ze ons dan wel
1 ke kant 'Herenleed' op moest °P brancards konden afvoe-
jCyi*iido- Ie kunt als kunste gaan en kregen ook snel in de ^en. Maar gelukkig gebeurde Arman(j0- De
ilieukuf vKunt ais Kunste e we mnestpn insnelen dat niet. Daar waren we toch rtrmd.nuu' *,ut!
nnkjr>el ideeën zat hebben, gaten hoe we moesten inspelen Drofessioneel voor en bo- meeste
Man knmt He vraat» hne °P de reacties uit de zaal Be- ie proiessioneei voor, en oo kunstenaars in
Komt ae vraag noe r iorPn 7pventia hadden Ar vendien Waren we voor een Kunsienuansin
en een, werk w lt distribueren. Jd^ên Duvrn «n aantel toneelvoorstelling steeds te ge- N1<*?®rl<!nd zijn
>m werd bijvoorbeeld mando en Duyns een aantal nnpn rw dan maak ie niet a' bl'j a's ze in
,r cTlleed' "iet over de hele sketches geschreven voor de ^n 3fe fou^en" hun eigen land
'E Slj gespeeld. Maar dan Dultse televisie (WDR). Op van "ie fouten succes
|e de juiste mensen ken- een zeker moment kwam er hebben".
je moet natuurlijk ge- zoiets als Herenleed uit. Ar- IrOtS FOTO: SP
ebben. Je moet ook de mando: „Die programma s wa- Zoals gezegd heeft het duo Als
I |n weten te vinden die ren in die tijd nog niet toege- 'Herrenleit' voorstellingen ge- werking altijd moeten stimule-
ior je kunnen regelen. ?Pltst °P <wee Pers0"e" en geven in Duitsland, in de ren. Maar nu is hij juist degene
in Nederland is dat Duyns en ik speelden de types Schaubtlhne van Berlijn. Ar- die steeds zegt dat we weer
^Bflmogelijk. De meeste n08 niet zelf- Maar daarna mando: „Daar waren we wel iets moeten doen. Het verve-
^B^naars in Nederland zijn maakten we nog een alleve- trots 0p gjj ^et Duitse publiek lende is alleen dat mijn thea-
'als ze in hun eigen land Un£, vo?.r K-KU- hadden we ook succes. Het is terteksten automatisch weer
hebben. In het buiten- Boudewijn kwam met het aneen jammer dat we hier Herenleed-achtig worden".
Ilaat het werk niet aan, voorstel dat wijzelt de rollen maar zes avonden hebben ge- De literatuur en de schilderij-
jn omdat ze het daar niet voor rekening moesten Speeld. Het zit me nog steeds en die Armando maakt con-
ïfitTuii. Dat is ook de reden nemen. Toen hebben we onge-
een beetje dwars dat we er trasteren nogal sterk met de
6t waarom ik destijds eerst een hysterisch lacn- n00jt een hele toernee aan vast humor van 'Herenleed'. Ar-
Jerlijn ben verhuisd. Om bui van zes maanden gehad, hebben kunnen knopen. Zon- mando: „Dat zijn verschillende
internationaal te worden alleen al bij het idee dat wij Sp0nS0rs iS zoiets natuur- kanten van mij. Als ik grappig
je als kunstenaar naar moe^ten gaan spelen. Maar njet te betalen." wil zijn schrijf ik iets voor het
jitenland gaan". uiteindelijk zijn we toch be- 'Herenleed' heeft sinds de theater. Meer serieuze bedoe-
gonnen met repeteren dood van Johnny van Doorn lingen leg ik in mijn schilderij-
jido reageert een beetje r' nnnnmpn meesta^ een n*et onbe- en en romans. Ik heb daar
|sd op de vraag of het -E»ersie opnamen langrijke soort bijrol had verder geen verklaring voor.
«verk in 'Herenleed' „Ik kan me nog de eerste op- definitief opgehouden te be- Dat zijn kanten van mij die
teveel van zijn tijd op- namen herinneren. Dat was staan, maar dat wil nog niet zich op verschillende manie-
C Cl Als schilder, schrijver vreselijk. Op een bepaald mo- zeggen dat Duyns en Armando ren een uitweg banen. Maar
^^^pldhouwer kon en kan ment waren we met de veer- nooit meer iets met elkaar in waarom dat op die manier ge-
JCTH dagen immers wel vul- tigste 'take' bezig, omdat we de de vorm van theater doen. Ar- beurt? Dat soort dingen vraag
komt nog bij dat hij hele tijd in lachen waren uit- mando: „Ik ben van nature ik me nooit af. Ik laat alles
7400VBijjaar weer de viool ter gebarsten. We moesten aller- iets ondernemender dan Cher- over me heen komen en ik zie
ham, en ging spelen in eerst op elkaar aflopen. Dat ry Duyns. Dus ik heb hem in wel hoe het vervolgens naar
Igeunerorkest Mirando. was het ergste. Zodra we bij het verleden bij onze samen- buiten komt".
Liane Foly lijkt een chanson
De bewondering van Arman
do voor Laurel en Hardy laat
zich niet in een paar woorden
samenvatten. Als hij een film
pje van het duo ziet, lacht hij
nooit. Armando: „Ik krijg wel
eens een vriend op bezoek en
dan kijken we soms samen
even naar een filmpje van
Stan en Ollie. Als die ander
dan steeds moet lachen, dan
lach ik ook mee. Maar als ik
alleen ben, lach ik niet. Dan
let ik veel meer op de details
en de atmosfeer die uit die
filmpjes komt. Hoe de straten
eruit zien, de mensen. Het
Amerika van de jaren twintig
en dertig had ik graag mee
willen maken. Het stof van die
tijd zit nog op die filmpjes."
„De eerste keer dat ik met
Laurel ën Hardy in contact
kwam, was in een bioscoop in
de Kalverstraat, Amsterdam.
Dat was niet zo lang voor de
Liane Foly, begeleid door jazzquar-
tet o.l.v. André Manoukian. Konink
lijke Schouwburg Den Haag, gieter-
Het Franse chanson is een tijd
weg geweest. En terugkomen
in de stijl van pak weg Gréco,
Brei, Brassens, Béart is er niet
bij. Maar er duiken gelukkig
de laatste tijd nieuwe namen
op, die aansluiten bij die fa
meuze traditie en er het geluid
van vandaag aan toevoegen.
De naam van Patricia Kaas
bijvoorbeeld, en die van Liane
Foly, gisteravond voor haar
Nederlandse debuut in een
Koninklijke Schouwburg in
Den Haag stampvol jong pu
bliek.
Liane Foly ziet er uit als
'chanson': kort ravenzwart
kopje, grote bruine ogen met
lange wimpers, in een simpel
minijuupje in lurex. Visueel
past ze in de stijl van Gréco en
Barbara. Een mini-vrouwtje
met maximaal effect. Wat
Foly laat horen is een mengsel
van jazz en chanson. Veel ei
gen stukken, een 'evergreen'
uit het 'American songbook',
een klassiek chanson gebracht
via een heleboel 'blue notes',
vocaliseren met een aanloopje
naar 'scat', en voortdurend
springen naar een quint of een
octaaf hoger.
Er zijn betere jazz-zangeressen
dan Foly, ook in Nederland.
Maar zij heeft net de uitstra
ling en het timbre dat de 'mis
sing link' legt tussen jazz en
chanson. Ze smeedt de idio
men op een aantrekkelijke en
niet te moeilijke manier aan
een, al liggen teveel stukken
in dezelfde toonsoort en dat
dreigt op den duur wat eerito-
nig te worden. Maar in z'n
simpele directheid is het erg
effectief. Ook al door de ge
haaide begeleiding van een
prima jazzquartet met André
Manoukian (componist van
alle eigen stukken van Foly)
aan de synthesizer. Hervé
Gourdikian speelt op tenor- en
sopraansax geraffineerd tegen
Foly's stem aan, of zorgt voor
unisono rifjes met de piano.
En, het is heerlijk weer eens
Frans te horen. Want Foly
kan zelfs 'blue notes' uitzingen
op een simpele tekst als „tant
pis c'est pas trés élégant". Pro
beer dat maar eens met de Ne
derlandse vertaling. Toch an
ders. Het deels Franse publiek
in de schouwburg bleek de
hits uit haar repertoire te ken
nen: 'Fête orange', 'Au fur et
mesure'. Daarnaast een blues,
een wat erg schreeuwerige
versie van 'Stormy weather',
waarin Foly even de nacht-
club-kant op dreigt te gaan,
maar een heel mooie, modern
gearrangeerde versie van Kos-
ma's 'Les feuilles mortes'.
Een klein aantal bezoekers
schrok al meteen terug van de
zwaar versterkte jazz-begelei-
ding en verdween schielijk.
Het jonge publiek is er aan ge
wend. Maar een feit is dat de
elektrische piano zo soms puur
lelijk klonk en dat je binnen
de intimiteit van de Koninklij
ke met z'n perfecte akoestiek
met minder af kunt. Al met al
een sprankelende kennisma
king met een zangeres die niet
zeker wist of haar Franse tus-
sentekstjes wel verstaan zou
den worden door die Neder
landers.
ADVERTENTIE
oorlog, dus voordat ik tien jaar
was. Na de oorlog was Chaplin
de grote man, en Laurel en
Hardy waren voor de kinde
ren. Dus als je een film van
die twee wilde zien, moest je
altijd naar een kindervoorstel
ling. In de jaren vijftig bevond
ik mij in de Amsterdamse
avand-garditische kringen.
Daar ontstond de opvatting dat
Laurel en Hardy onderschat
werden. Toen besloot ik om ze
met andere ogen te gaan zien,
en kwam ik tot de ontdekking
dat ze groter zijn dan Chaplin.
Wat die twee maken, ik vind
het nog steeds grote kunst".
Armando kent tot slot, evenals
Cherry Duyns, ook een stel-
vraag met betrekking tot het
duo: „Stel je voor dat je in een
vliegtuig stapt, met Laurel en
Hardy in de cockpit. Wat zou
jij doen? Ik zou in ieder geval
onmiddellijk uitstappen".
EDUCATIEVE DOCENTENREIS
GRIEKENLAND
11 t/m 18 april 1992
De Educatieve Dienst van Sijthoff Pers nodigt alle
onderwijsgevenden en andere geïnteresseerden uit voor de jaarlijkse
educatieve docentenreis
Tijdens deze klassieke rondreis zullen de belangrijkste centra van de
oude Gnekse beschaving bezocht worden (o a Athene met
Acropolis en Agora, via Piraeus. Nafplion. Mykene en Olympia naar
Delphi en terug naar Athene)
Prof dr L de Blois, hoogleraar Oude Geschiedenis aan de
universiteit van Nijmegen, leidt u rond en zal door zijn gloedvolle
betogen de imponerende Griekse beschaving voor u doen opleven
U bent van harte welkom op onze informatieavond, woensdag 22
januari 1992, om 20 00 uur in ons gebouw in Rijswijk U moet wel
tijdig een plaats hiervoor telefonisch reserveren Ook kunt u bij ons
een reisprogramma aanvragen De prijs van de reis bedraagt 1770 -
all-in op basis van halfpension (incl vliegreis, rondreis per luxe
touringcar, hotels van goede kwaliteit, toegangsbewijzen etc
Sijthoff Pers Educatieve Dienst
Postbus 16050
2500 AA Den Haag tel 070-3190596
