Cees Loffeld wil geen medelijden
iPolitieke verandering eist tol in Sovjet sportwereld
SPORT
21
VOETBALLERLEI
srs
Ccidóc Sotvumt
ZATERDAG 21 DECEMBER 1991
Droom vervuld voor Thomas Wolf
|t DUSSELDORF Voor Thomas Wolf ging afgelopen woen'sdag
H een hartewens in vervulling. De voetballer, die zijn opleiding
Tw genoot 'n de succesvolle jeugdafdeling van Borussia Mönchen-
1 gladbach, beleefde in Leverkusen een heuglijke avond. Mét Lu
xemburg tégen Duitsland. In 1985 verkaste Wolf naar het groot-
i, hertogdom. Teleurgesteld omdat hij op de Bökelberg geen basis-
laats kon afdwingen. Toen het Luxemburgse Avenir Beggen
em benaderde, vroeg Wolf enige bedenktijd, maar uiteindelijk
e tekende hij toch het voorgelegde contract.
jn huwelijk met een Luxemburgse schone maakte het moge-
ijk dat hij het rood-wit-blauw van zijn nieuwe .Heimat' kon
jaan vertegenwoordigen. Wolf verloor overigens wel. De Duit
sers, die aan een gelijkspel voldoende hadden om zich te plaat-
r Zweden, lieten Luxemburg met 4-0 kansloos.
Manchester weert supporters
MANCHESTER Manchester United wil met ingang
van het volgende seizoen geen supporters van de tegen
standers meer toelaten tot Old Trafford. Dit om de vei
ligheid van de eigen fans te garanderen. Gemiddeld
wordt United bezocht door 45.000 toeschouwers. De ca
paciteit van het stadion wordt echter teruggebracht tot
34.000. Alle staanplaatsen verdwijnen. „We hebben
60.000 leden", verklaarde voorzitter Edwards. „Daarvan
zullen we er een aantal moeten teleurstellen. Voor sup
porters van de tegenstander is er dan geen plaats".
Jan van Beveren zoekt harmonie
DALLAS Jan van Beveren probeert een goede har
monie te vinden tussen postzegels en voetbal. Postzegels
verkoopt hij, beroepshalve, in Dallas. Voetbal is zijn
hobby. Zo nam Van Beveren onlangs de keepers van het
Team USA onder handen. „Voetbal stelt hier niks
voor", weet Van Beveren wiens buren liever naar honk
bal, American football of ijshockey kijken.
Hussayn g FOTO: SP
Competitie Irak is
„moeder gevechten'
BAGHDAD Saddam Hussayn bewaart
geen vrolijke herinneringen aan de Golf
oorlog. Toch wil de president van Irak de
strijd met de Amerikanen om Kuwayt niet
zomaar in de vergetelheid laten geraken.
De strijd om de nationale voetbaltitel krijgt
voortaan de benaming „Moeder van alle
gevechten" mee, ter herinnering aan de
oorlog. De eerste winnaar werd in septem
ber de club Al-Zawraa, die daarvoor een
bedrag van 150.000 dinar (op de zwarte
markt goed voor circa 30.000 gulden) tou
cheerde. Saddams oudste zoon Uday zei dat
zijn vader nog meer ideeën heeft om het
voetbal in Irak te stimuleren. In Baghdad
moet een hypermodern stadion met plaats
voor 150.000 toeschouwers verrijzen.
EX—TRAINER VAN FC UTRECHT HANDELT WEER IN ROLLUIKEN
MAARSSEN-DORP
Cees Loffeld wil geen me
delijden en moet evenmin
worden beschouwd als
zielige werkloze,
luim veertien maanden
(eleden sneuvelde de
;leinste trainer uit het
jrofvoetbal bij FC
ftrecht, maar bij de
;erstboom zal hij niet
:niezen. Met vrouw en
ee dochters heeft hij
ich erbij neergelegd dat
terugkeer als full-ti-
ler in het betaald voetbal
.waarschijnlijk" is uitge
goten. Loffeld is weer be-
and in zijn oude ambt.
Ms verkoper van onder
neer paneelwanden en
olluiken is hij nu eigen
)aas.
/roegtijdig ontslag van voet-
laltrainers speelt zich door-
'aans af tegen een decor van
FOTO: Fgesloten bestuurskamers en
stadioncatacomben,
laar de wijze waarop de toen
4-jarige Cees Loffeld op 9 ok-
de b^ober 1990 de Utrechtse laan
verd uitgestuurd, staat nog al-
ijd op het netvlies van velen
egriefd. Na een ochtendtrai-
w ling werden hij en de spelers-
I Tl roep van FC Utrecht opge-
Inwacht door een cameraploeg
van Barend Van Dorp, die
de onheilstijding al hadden
,-groepvernomen. Loffeld reageerde
nelijic <Verbaasd, maar bleef de 'gen-
eventaJ|ieman- j^Ij ook in al die ja-
''uitkor ^aarv00r was êeweest-
vees Dfluilverhalen
j (Ik was ook verbaasd", vertelt
iken poffeld nu, tijdens de eerste
en Hfeer ^at hij weer in de open-
Iding). ?aar"heid treedt. „Ik heb tallo-
inT aanvra6en gehad
mi'in,;.
'li
ngeren
Cees Loffeld heeft zijn handen vol aan zijn bedrijf in rolluiken en paneelwanden.
wordtneesta^ toch
dat
;n op. En dat wilde ik voor-
1 omen- En ik wilde ook niet
aschoppen. Ik zou het ook
(Tilbee^ goedkoop vinden als ik
nog at nu alsn°g ga doen. Het zou
Steen ee^ makkelijk kunnen en
•n afw< 'isschien voor sommigen is
1 et wellicht ook wel leuk,
,j laar het is het mij niet
'aard", aldus Loffeld, die nu
Is veldtrainer bij de Amster-
ïaatsteamse hoofdklasser FC Sloter-
las zijn hobby/passie uitoe-
int.. Tussen de regels door
)eelt hij de zwarte piet in de
ehting van het Utrechtse be-
voorzitter Aal-
ijnlijk
len. Ui
bers ooit had gezegd: „Als ik
mijn trainer moet ontslaan,
stap ik op". In tegenstelling tot
Loffeld zit Aalbers er nog al
tijd.
Via een uitgebreid relaas kan
Loffeld uitleggen waarom het
in zijn tweede seizoen bij FC
Utrecht is misgegaan. „Na het
eerste seizoen heb ik aangege
ven wie er weg zouden moeten
en wie zouden moeten worden
gehaald. Dat kostte 7,5 ton en
daar is voor bijna honderd
procent aan voldaan. Maar het
probleem was dat we het nieu
we seizoen meteen begonnen
met een nederlaag van 5-0 te
gen PSV. Vooraf was er lange
tijd onzekerheid geweest over
het meedoen van keeper Jan-
Willem van Ede. Dat heeft een
heel belangrijke rol gespeeld.
De tweede wedstrijd was thuis
tegen nieuwkomer Heeren
veen en dat werd het breek
punt. We stonden met 1-0
voor, maar binnen één minuut
kregen we twee doelpunten
tegen. In de laatste minuut
schoot Plugboer nog tegen de
onderkant van de lat, maar we
verloren. Toen was 't gebeurd.
Die resultaten hebben me con
tinu achtervolgd. Ik proefde
de spanning en als we dan
eens wonnen, merkte ik dat de
mensen in mijn directe omge
ving er niet echt blij mee wa
ren. Het kwam ze waarschijn
lijk niet zo goed uit".
Gespeeld?
Dus was die verbazing voor de
camera's van Barend Van
Dorp dan toch gespeeld? „Nee,
beslist niet", betoogt Loffeld.
„Iedereen die verstand heeft
van voetbal, en dat hebben we
allemaal een beetje, weet dat
het inbrengen van een nieuwe
speelwijze en nieuwe spelers
tijd kost. Veel tijd vaak. Als
het in één keer lukt, ben je
spekkoper. Kijk maar naar
PSV, kijk maar naar Feye-
noord, kijk maar naar Cruijff.
In de keiharde wereld van de
punten wordt de één de tijd
wel gegund en de ander niet.
Je bent aan de goden overge
leverd. Maar waarom is Co
Adriaanse nu niet weg bij FC
Den Haag? Omdat het bestuur
respect voor hem toont. Ach
teraf krijg ik allemaal compli
menten, maar daar koop ik
niks voor. Ik heb de gelegen
heid niet gekregen. Als ik die
wel had gehad, hadden wij
hier niet gezeten. Ik ben te le
lijk om kroonprins te zijn,
maar dan was ik misschien
wel de gevierde man geweest.
Termen als frustratie klinken
zo bitter en negatief. Gefrus
treerd ben ik niet. 't Is gewoon
jammer dat 't me niet is ge
lukt".
Eigen zaak
Om in het betaalde voetbal
aan de slag te gaan, verliet
FOTO: STEPHEN EVENHUIS
Cees Loffeld destijds het
bedrijfsleven. De voetbaltrai
ner, die twaalf jaar in dienst
was geweest van Elinkwijk en
het daarvoor als voetballer
(van DOS) nog tot Jong Oranje
had geschopt, werkte 22 jaar
lang bij een firma in de bran
che waarin hij nu als zelfstan
dige weer is teruggekeerd. „Ik
was al van plan een eigen zaak
te beginnen, toen FC Utrecht
kwam. Ik oog misschien niet
zo, maar ik ben een voetbal-
dier. En zeker de Galgen
waard doet me wat. Dus heb
ik ja gezegd in de overtuiging
dat ik zou slagen. De conclusie
is juist dat dat me niet is ge
lukt. Maar dat zou ik niet wil
len omschrijven als falen, 't
Zijn de omstandigheden die
dat bepaald hebben".
Met het analyseren van wat
wedstrijden voor ex-trainer
Hans van Doorneveld van
Sparta („Van de tegenstanders
die ik heb geanalyseerd heeft
Sparta niet verloren") ver
richtte Loffeld zijn voorlopig
laatste werk in het betaalde
voetbal. In mei jongstleden gaf
hij gestalte aan zijn al oudere
plannen een eigen bedrijf in
paneelwanden, vouwwanden,
rolluiken en zonwering op te
zetten. „Ik heb hier nu zelf
voor gekozen en hoop hier
m'n brood in te verdienen.
Mijn vrije tijd gaat voor ne
gentig procent op aan voetbal,
maar een full-time activiteit
bij een profclub? Dat kan ik
m'n zaak niet aandoen".
Videoband
In huize Loffeld ligt nog
steeds de videoband van het
tv-programma waarin zijn ont
slag bij FC Utrecht op meesle
pende wijze wereldkundig
werd gemaakt. „Ik heb die
band nooit bekeken en heb
daar ook geen behoefte meer
aan". Vooral in die bewuste
uitzending liet Loffeld („Ik
'ben een gewoon Utrechts
straatjochie, zoals Johan Derk-
sen van Voetbal International
terecht heeft opgemerkt") zijn
ware gezicht zien. Met het
hoofd licht voorover gebogen,
wandelde hij naar de lunchen
de spelers om hen keurig net
jes het allerbeste toe te wen
sen. „Ik heb gezegd dat het
een uitstekende groep was en
dat de resultaten zouden ko
men. Die kwamen, dat is ook
een compliment voor Ab Fa-
fié".
Loffeld kent zijn opvolger niet
en heeft 'm ook nimmer op de
koffie gehad of gesproken.
„Dat dient nergens toe",
meent hij.
Wel contact
Met andere collega's had en
heeft Loffeld nog wel contact.
„Ik heb na mijn ontslag ont
zettend veel positieve reacties
gehad. Han Berger, mijn voor
ganger bij FC Utrecht, belde
ook. Hij werkte toen nog bij
Fortuna en zei: 'Cees, ik gun
jou een club als Fortuna'. Maar
laatst moest hij daar dus ook
weg. Wie weet had dat ook
wel te maken met mijn ontslag
en de daaropvolgende resulta
ten van FC Utrecht, hoewel
die trouwens óók niet meteen
kwamen. Toen Berger was
ontslagen heb ik hém gebeld
en we begonnen te lachen.
Omdat we ons realiseerden
wat hij de vorige keer tegen
mij had gezegd. Ik heb toen te
gen Han gezegd: 'Laat je niet
wijsmaken dat je 't ineens niet
meer kan'. Ik heb alle respect
voor Georg Kessler, maar ook
met hem gaat het bij Fortuna
niet beter".
Maakt drank
nu echt wel
alles kapot?
door FRANK WERKMAN
Een glaasje op z'n tijd gaat er ook bij mij best in.
Zeker in deze donkere dagen vóór, tijdens en na de
kerst. Voor het overige ben ik een matige drinker.
Het offeren aan Bacchus pleeg ik doorgaans op
bescheiden wijze te laten geschieden. Waarbij
vervelende ervaringen met geestverrijkend
brouwsel, ik kan het niet ontkennen, een niet
onbelangrijke rol hebben gespeeld. Zodra
spiritualiteit leidt tot fysiek ongemak is het
raadzaam om de geest niet uit de fles te laten.
Ik ken lieden met een creatief beroep, die slechts
tot scheppende daden in staat zijn als ze eerst hun
toevlucht nemen tot andere dan geestelijke
inspiratie. Een slokje of snuifje wil ze dan nog wel
eens op het juiste spoor zetten. Van mij mag het,
als die aanpak leidt tot algemeen vermaak. Als de
schilder vooral daardoor een doek afscheidt,
waarbij zelfs ik even de adem inhoud heeft een
dergelijke vlucht zin. Als de componist zijn
notenbalken vindingrijker invult en mijn gehoor
daardoor wordt gestreeld eveneens.
In de sportwereld wordt ook nog wel eens naar
kunstmatige middelen gegrepen om de
geestestoestand te veranderen. Verhalen van
cocaïne snuivende en heroïne spuitende
Amerikaanse profsporters waaien nog wel eens de
Oceaan over. Ze nemen hun toevlucht tot deze
rotzooi vaak om de verveling te lijf te gaan, die nu
eenmaal ook gepaard gaat met een leven dat dient
gevuld met trainen, spelen, reizen, rusten. Met je
vak bezig zijn, heet dat. Maar dan wel op een
dusdanig eenzijdige wijze dat er een uitlaatklep
wordt gezocht voor zich ophopende geestelijke
spanningen.
De eerste junk in de Nederlandse sportwereld
moet nog worden opgespoord. Tot dusver deden
slechts verhalen over alcoholische uitspattingen de
ronde. In de jaren zeventig maakte voetbaltrainer
George Knobel zich onsterfelijk door in het een of
andere periodiek uit te halen naar zijn toenmalige
club Ajax. Die ging volgens de Limburger kapot
aan drank en vrouwen. De visie van een
verdwaalde provinciaal, die in de grote stad
belandde en van de ene verbazing in de andere
viel. De ontboezeming kostte Knobel wel de kop
en sindsdien hebben we niet veel meer van hem
Wel van Cor van der Hart, ook ooit een coach aan
de top. Bij hem lag de zaak weer wat anders. Hij
worstelde zelf met een drankprobleem - hoe het
met de vrouwen zat heb ik nooit vernomen. Van
der Hart liet zich zelfs eens een anti-alcoholpil in
de buikholte vastnaaien om op de been te blijven.
Zijn voorkeur voor het glas weerhield hem er niet
van toch nog links en rechts emplooi te vinden.
Ernst Happel echter bewijst dat er veel mogeljk is.
Ook deze Oostenrijker, die in ons land een
onverwoestbare reputatie vestigde bij ADO en
Feyenoord, heeft een euvel. Hij kan een leeg glas
en een vol glas niet uitstaan. Der Ernst tobde
tevens ooit met ander fysiek ongemak. Maar zie, in
de nadagen van zijn carrière werd Happel (66) nog
benoemd tot bondscoach in zijn vaderland.
Waarmee hij net als Raymond Goethals aantoont
dat je ook op hoge leeftijd wordt geacht
opgewassen te zijn tegen stress. Goethals gebruikte
daarbij ook een flesje, zij het dat daarin haarverf
zat. Hoewel ik de 71-jarige Belg best in staat acht
zijn ongetwijfeld rijke culinaire leven vorstelijk te
besprenkelen met geestrijk vocht.
Dat zelfs volslagen aan lager wal geraakte figuren
toch weer kunnen opkrabbelen heeft Gerd Muller
aan den lijve ondervonden. Der Bomber dronk óók
meer glaasjes dan goed voor hem waren en ging
zakelijk, fysiek en moreel volledig onderuit. Dank
zij vrienden werd hij weer opgeraapt, opgelapt en
in het zadel geholpen. Uitgerekend in Duitslands
bierstad bij uitstek mag hij nu bij Bayern Miinchen
verder werken aan zijn maatschappelijke en
lichamelijke herstel.
Knobel, Happel, Van der Hart en Müller waren en
zijn kleurrijke figuren. Buiten kijf. Ze staan wel
model voor de postbus 51 -kreet: geniet, maar drink
met mate. Voor nu en straks: Proost.'
.et Sp<
nciën
tussen
40SKOU Twee maart
en voor het begin van de
)lympische Winterspelen
gt het eens machtige
ovjet-sportsysteem aan
uigen; Sovjet-sterren van
/eleer schitteren niet
leer of komen nu voor
nafhankelijke republie-
en uit en de sportorgani-
aties worden verscheurd
oor politieke onenigheid.
•e politieke veranderingen
het Sovjet-imperium in el-
deden storten hebben ook
tol geëist in de sport. Deze
I laand leidden ze tot de ophef -
het bureau dat het
ee van kampioenen
Is de gymnasiaste Olga Kor-
polsstokhoogspringer
baar c
l wik,
ri zow<
Madrii
met de
<9 We i
a?haatsers Loedmilla Belousso-
Oleg Protopopov zeer
Nauwlettend in de gaten hield,
'öooral wat betreft hun recht-
"fcaardheid in de communisti-
'he leerstellingen.
maken een moeilijke pe-
ode door", zegt Vitaly Smir-
de voorzitter van het
w lympisch Comité van de
nvjetunie. Maar Smirnov
w lorpelt dat zijn land bij de
"A lympische Spelen van 1992
et meer medailles naar huis
1 gaan dan enig ander land,
et zoals de Sovjetunie in het
verleden heeft gedaan. Zelfs
als het verenigde Duitsland
meer plakken wint bij de win
terspelen in het Franse Al-
bertville, dan zullen de Sovjets
aan de haal gaan met de zo
merspelen in Barcelona, zegt
Smirnov.
Ofschoon de pas onafhankelijk
geworden Baltische Staten -
Estland, Letland en Litouwen
- afzonderlijk teams zullen stu
ren, hebben de andere twaalf
Sovjet-republieken in novem
ber besloten een gezamenlijke
delegatie af te vaardigen. Ze
zijn het echter nog niet eens
geworden over de vlag die de
sportlieden zullen dragen, als
mede over het embleem en het
uniform. Verder hebben ze
nog niet kunnen besluiten wat
te doen na 1992.
Smirnov erkent dat de toe
komst van het land als groot
macht op sportgebied afhangt
van het woordje „als". „Als we
een gezamenlijk team kunnen
houden, als we het team kun
nen voeden, kleden en uitrus
ten en naar de wedstrijden
kunnen sturen, dan blijven we
nummer één".
Subsidies
Tot de problemen die het ge
volg zijn van de politieke
ineenstorting van het land be
horen onder andere het verlies
van regeringssubsidies en het
zogenoemde „wegvloeien van
spierkracht". Vele Baltische
atleten hebben het nationale
team verlaten om voor hun ei
gen vaderland uit te komen en
andere sporthelden hebben lu-
Sergei Boebka
I FOTO: SP
cratieve contracten afgesloten
in het westen.
De sport in de Sovjetunie kent
ook een groot gebrek aan or
ganisatie sinds vorige maand
het sportagentschap Gossport
werd opgeheven. De Russische
president Boris Jeltsin beze
gelde het lot van het agent
schap toen hij de geldkraan
dichtdraaide voor meer dan 70
Sovjet-ministeries en -departe-
Gossport werd door de atleten
gehaat wegens de inbreuk in
hun persoonlijke levens.
Niettemin betaalde het agent
schap de salarissen van 23.000
sportlieden, financierde het de
trainingskampen en sportscho
len,. verstrekte het visa, trans
portmiddelen en medische
diensten aan deelnemers aan
de Olympische Spelen. Voor
de overname van de functies
van Gossport door andere in
stellingen is geen enkele rege
ling getroffen.
Superioriteit
Het is al met al een bittere pil
voor de Sovjets, die tot voor
kort werd voorgehouden dat
overwinningen op sportgebied
het bewijs waren van de supe
rioriteit van het communisme.
Sport was een nationale presti-
gezaak en werd met alle mo
gelijke middelen ondersteund,
hetgeen leidde tot verbluffen
de resultaten. Sinds de Sovjet
unie in 1952 begon deel te ne
men aan de Olympische Spe
len veroverde ze 1.212 medail
les, meer dan enig ander land
in die periode. De Verenigde
Staten hebben in totaal meer
medailles gewonnen, 1.904
stuks, maar doen dan ook
sinds 1896 mee.
Al enkele jaren voor de mis
lukte communistische coup
van augustus tegen Sovjet-pre
sident Michail Gorbatsjov
dreigden de Baltische landen,
Georgië en andere naar onaf
hankelijkheid strevende repu
blieken hun atleten terug te
trekken uit de nationale
teams. Maar met de verijdelde
coup is ook op sportgebied de
macht versneld overgeheveld
naar de republieken. De onaf
hankelijkheid van de Baltische
landen werd erkend door bui
tenlandse regeringen en het
Internationaal Olympische Co-
Mamatov, een hoge i
ris van Gossport, die was be
last met de afvaardiging naar
de winterspelen. Hij noemt
met name Allar Levandi, die
nu voor Estland uitkomt op
zijn specialisme, de biathlon,
een gecombineerde schiet- en
langlaufwedstrijd. „Dit was
één van de gouden medailles
waar we op rekenden", aldus
Mamatov.
Functionarissen voorspellen
dat de Sovjets zich op lange
termijn minder zorgen zullen
maken over het verlies aan in
dividueel talent dan over het
intrekken van de overheids
subsidies. Smirnov zegt dat de
sport in de Sovjetunie voor
heen „volledig parasitair" was.
De regering tastte tot onderin
de geldbuidel om het een kam
pioen naar de zin te maken.
„We wisten dat elke sportorga
nisatie van jaar tot jaar gefi
nancierd zou worden...Dit zet
te ons er niet toe aan onderne
mend te zijn".
Geld op
Door de economische crisis is
het voor sport beschikbare
geld meer dan op. Gossport,
dat haar hoofdkwartier heeft
in een griis
tellend geb
stadion in Moskou, werd
en meer gezien als een irrele
vante instelling waar uitslui
tend bureaucraten werkten.
Haar macht is overgeheveld
naar de afzonderlijke sport
bonden, die proberen geld aan
te trekken van sponsors. De
bonden hoeven niet langer de
goedkeuring te hebben van de
regering voor het sturen van
sportlieden naar wedstrijden
in het buitenland.
De positie van Gossport werd
na de coup verder verzwakt
doordat verschillende repu
blieken, waaronder het mach
tige Rusland, verklaarden dat
ze alle Sovjet-bezittingen zou
den overnemen, inclusief de
FOTO: SP
sportvoorzieningen. „Rusland
en de republieken gebruikten
de putsch om alles voor zich
zelf in te pikken", zegt Mama
tov van Gossport.
Maar Gossport verloor al vóór
de coup haar greep op de
sport. Haar jaarlijkse budget
van 150 miljoen roebel was bij
lange na niet genoeg om de
stijgende kosten te dekken.
Voor medicijnen, apparatuur
en reizen naar het buitenland
zijn vreemde valuta nodig,
maar die leverde de regering
niet meer. Het bureau raakte
drie jaar geleden ook een bron
voor buitenlandse valuta kwijt
toen sportmensen als de ten
nissers Andrej Tsjesnokov en
Natalia Zvereva begonnen te
weigeren het door hen gewon
nen prijzengeld aan de staat
over te dragen. Gossport moest
de broekriem aanhalen, waar
door het nationale zwemteam
dit jaar bij slechts twee wed
strijden in het buitenland aan
wezig kon zijn in plaats van bij
de gebruikelijke vijf evene
menten.
Niet dood
De Sovjet-sport mag in een
crisis verkeren, maar atleten,
trainers en sportfunctionaris
sen zeggen aat ze nog niet
dood is. „We hebben fanatieke
trainers, die getalenteerde
sportlieden ontdekken en ze
leren van sport te houden -
van basketball te houden bij
voorbeeld", zegt Sergej Basare-
vitsj, sterspeler van het olym
pische basketballteam.
Zelfs Leonid Dratsjevsky, de
tweede man van Gossport en
de man die de liquidatie van
het agenstschap in goede ba
nen moet leiden, voorspelt dat
de Sovjet-sport de crisis zal
overleven. „Het is ondenkbaar
dat we de Sov
laten sterven,
iets zijn als theater, literatuur
of muziek laten sterven", al
dus Dratsievsky. „We hebben
een groot land met 300 miljoen
mensen, met een enorm poten
tieel, een sporttraditie en men
sen doen het goed".
