Kerkasielzoekers:
vluchtelingen
met streepje voor
I
o
Gereformeerden breken niet
helemaal met 'jodenzending'
GEESTELIJK LEVEN OPINIE
li
Aantal ongehuwde moeders
minder door rol bisschoppen
COMMENTAAR
unicef Cflgl
Reidóe&ywuvnt
K
üeidóo. Gouxcwit
DINSDAG 26 NOVEMBER 1991
Kardinaal Ratzinger herbenoemd
VATICAANSTAD De Duitse Curiekardinaal
Joseph Ratzinger (64) is door de paus voor een pe
riode van vijf jaar herbenoemd als prefect van de
congregatie voor de geloofsleer. Op 25 november
1981 werd Ratzinger, op dat moment aartsbisschop
van München, benoemd tot hoofd van de belang
rijkste congregatie, die waakt over de zuiverheid
van de rk geloofsleer. Voor de belangrijkste Curie
prelaten geldt een 'quinqennium', een ambtster
mijn van vijf jaar. Gewoonlijk wordt dit verlengd
zonder dat er ruchtbaarheid aan wordt gegeven.
Maar in het geval van Ratzinger maakt het Vati-
caan graag een uitzondering. Ratzinger, die in het
begin van zijn carrière een gematigde theoloog
was, is verantwoordelijk voor de maatregelen te
gen de bevrijdignstheologie in Latijns-Amerka en
tegen enkele Amerikaanse theologen, onder wie de
moraaltheoloog Charles E. Curran. Zelf zegt Rat
zinger dat niet zijn opvattingen zijn veranderd,
maar die van zijn progressieve kritici.
Onze afgunst duurt
altijd langer dan het
geluk van hen die
xoij benijden.
La Rochefoucauld
Hervormd huis van
'herbergzaamheid'
DOORN Twee hervormde instan
ties hebben het conferentieoord De
Pietersberg te Oosterbeek aangekocht
om er een 'landelijk Huis van Her-
bergzaameid' van te maken. Het is be
doeld als opvanghuis v
zijn vastgelopen en
PvdA blijft bij plan sluiting ambassade Vaticaan
diakonaal centrum De
Herberg is een initiatief van de ortho
doxe Hervormde Bond voor inwendi
ge zending op Geref. grondslag (IZB)
in samenwerking met de Generale
Diakonale Raad. In De Herberg kun
nen mensen die op zoek zijn naar
houvast, innerlijke genezing en ge-
loofsopbouw, enige weken verblijven.
Om een en ander te financieren zijn
enkele akties op gang gebracht.
DEN HAAG De PvdA-fractie
in de Tweede Kamer houdt voor
alsnog vast aan haar plan de Ne
derlandse ambassade bij het Vati
caan te sluiten en in plaats daar-
fractie zal dit vanavond voorstel
len in het debat over de begroting
van buitenlandse zaken.
Minister Van den Broek van bui
tenlandse zaken en zijn partijge
noten in het CDA (met name het
rooms-katholieke deel) hebben
vorige week al laten weten fel te
gen het PvdA-voorstel gekant te
zijn. Daarbij spelen niet alleen
principiële redenen een rol, maar
ook overwegingen van financiële
aard. Als het Nederlands gezant
schap bij het Vaticaan zou ver
dwijnen, zou dat slechts een be
zuiniging van een kleine zeven
ton opleveren. De vestiging van
een nieuwe ambassade in bijvoor
beeld Litouwen kost echter f 3
miljoen. Met andere woorden: het
PvdA-plan zet nauwelijks zoden
aan de dijk.
De PvdA kan op de steun reke
nen van de SGP (die in 1926 zelfs
een kabinetscrisis veroorzaakte
toen een plan tot afschaffing van
het gezantschap bij de paus werd
aanvaard) en waarschijnlijk ook
van WD. D66 en Groen Links.
Een woordvoerder van de PvdA
zei gisteren echter dat de fractie
de zaak niet op de spits wil drij
ven. Als het CDA echt onoverko
melijke bezwaren blijkt te heb
ben, zal het voorstel worden inge
trokken.
GRONINGEN Neem
Sarma. Donkere krullen,
vriendelijk gezicht.
Spreekt behoorlijk Neder
lands. Woont inmiddels
zeven jaar in de Groning
se wijk Beijum, is ge
trouwd, heeft twee kinde
ren en werkt als hindoe-
priester voor de Tamil-ge-
meenschap in Europa. Hij
en zijn gezin waren in ok
tober 1986 zo ongeveer de
eerste uitgeprocedeerde
asielzoekers die onderdo
ken in een kerk. Drie
spannende maanden in
kerkgebouw de Mamre-
hoeve in Beijum later
moest Sarma ineens zijn
draai zien te vinden in
Nederland. Een studie aan
de heao mislukte door
taalproblemen; een twee
de poging slaagde wel en
Sarma behaalde het diplo
ma boekhouden.
De Tamil zegt het naar zijn zin
te hebben in Beijum. „Ik voel
me hier thuis. Beijum is net
een dorp. De mensen kennen
elkaar. Als ik op straat loop zie
ik nog steeds heel veel mensen
die mij geholpen hebben toen
ik in de kerk zat". Sarma
heeft een streepje voor, beseft
Kerkasiel. Met regelmaat duiken verhalen over dit fenomeen op
in de media. Ineens blijkt alweer een gezin of een groep vluch
telingen uit een ver land de laatste strohalm te hebben gegrepen
en in een kerk te zijn gevlucht. De beelden zijn bekend. Angsti
ge mensen in een zijzaaltje, omgeven door zorgzame gemeentele
den en belegerd door journalisten die wel tuk zijn op zo'n men
selijk drama. De climax is dan het bericht dat de vluchtelingen
mogen blijven of toch het land uit moeten en daarna wordt het
stil. Heel stil.
Maar waar zijn ze eigenlijk gebleven, de kerk-vluchtelingen die
een verblijfsvergunning kregen? Een gesprek met drie van hen,
Sarma (35) uit Sri Lanka, Saado (42) uit Syrië en Arsaluys (27),
Armeense met een Nederlands paspoort. Vluchtelingen met in
zekere zin een streepje voor, zo blijkt uit hun verhalen.
Sarma en Arsaluys, twee asielzoekers die ondergedoken hebben gezeten
hij. „Jazeker. Mensen praten
veel met me, vragen hoe het
gaat. Dan voel ik me sterk: Als
ik in bijvoorbeeld Assen zou
wonen dan zou dat heel anders
zijn. Daar ken ik niemand".
Het verhaal van Saado lijkt in
veel opzichten op dat van Sar
ma. De Syriër zat tussen janu
ari en september 1989 onder
gedoken in de kapel van de
Open Hof in Groningen. Toen
hij uit de kerk kwam besloot
hij niet terug te keren naar
Enschede, maar een woning te
zoeken in Groningen. Ook
voor hem werd het Beijum.
Saado werkte een tijd op de
montage-afdeling bij Philips
en zit momenteel zonder werk.
Hij is getrouwd, heeft zes kin
deren en heeft het goed naar
zijn zin in Beijum.
Voor zijn vrouw ligt dat an
ders: doordat ze haast geen
Nederlands spreekt kan ze
moeilijker contacten leggen.
Net als Arsaluys en Sarma
vindt Saado dat buitenlanders
die voor een langere periode
in Nederland belanden Neder
lands moeten leren. Wat Saado
betreft mag dit zelfs verplicht
gesteld worden. „Als iemand
naar Syrië gaat en hij kent de
taal niet is hij toch ook 'blind".
Ook Saado beseft de voordelen
van de contacten uit de perio
de dat hij in de kerk zat. Niet
voor niets koos hij voor Gro
ningen als woonplaats. „Ik heb
in de kapel tussen de twee- en
steeds contact. Ze hebben
bijvoorbeeld geholpen bij het
inrichten van mijn huis. En
mensen komen nog steeds op
bezoek, gewoon om gezellig
een kopje koffie te drinken en
zo. Iedereen is welkom. Ik
denk dat ze me geaccepteerd
hebben, ja. Anders zouden ze
me niet helpen".
Het verhaal van Arsaluys
wijkt voor een deel af van dat
van haar lotgenoten. Met haar
ouders belandde ze in de
Mamrehoeve (ze zat er zelfs
gedurende korte tijd samen
met Sarma) en verhuisde later
naar de doopsgezinde kerk aan
de Boteringestraat. Toen bleek
dat het gezin mocht blijven
keerde ze met haar familie te
rug naar Almelo, al was ze zelf
liever in Groningen gebleven.
Ze deed een taalcursus en
volgt nu een opleiding voor
mode-coupeuse.
Waar ze vooral tegen aan loopt
is dat veel mensen denken dat
ze Turkse is. Dat ze uitge
maakt wordt voor een lid van
het volk dat haar en haar fa
milie vervolgd heeft vindt ze
heel erg. .Mensen zien zwart
haar en dan vragen ze: hoe zit
dat bij jullie Turken? Ik praat
dan wel met ze en ik heb ze
zelfs boeken over de Armeen
se geschiedenis gegeven, maar
toch blijven ze het herhalen.
Dat is heel pijnlijk. Als ik te
gen jullie zeg dat jullie Duit
zijn, dan worden jullie
en je mag me nooit een Turk
noemen. Ik zeg niet dat elke
Turk slecht is, wij haten alleen
de Turkse regering".
Toch zegt Arsaluys zich thuis
te voelen in Nederland, al
wacht ze met smart op de dag
dat ze terug kan naar haar va
derland. Maar dat geldt ook
voor Sarma en Saado, al zegt
de laatste ook te beseffen dat
een eventuele terugkeer naar
Syrië niet eenvoudig zal blij
ken te zijn voor zijn 'verneder
landste kinderen'.
Hoewel de drie hun sporen
hebben verdiend in de papie
ren veldslag die procederende
asielzoekers met het ministerie
van justitie moeten leveren,
blijft het asielbeleid ook voor
Sarma, Saado en Arsaluys
flink mistig.
Sarma kan daar over meepra
ten. Hij kreeg een verblijfsver
gunning op humanitaire gron
den. Maanden later zei een
ambtenaar van Justitie tegen
hem dat hij eigenlijk een offi
ciële vluchtelingenstatus had
moeten krijgen, maar dat justi
tie de zaak maar zo liet: „Als
ik dit aan vrienden vertel be
grijpt niemand het. Ze denken
dat ik gek ben", zegt hij. Saado
is nog steeds niet tevreden met
zijn status als asielzoeker die
op humanitaire gronden
mocht blijven. Hij procedeert
door om een officiële vluchte
lingenstatus te krijgen. „Ik
voel me miskend", verwoordt
hij de gevoelens van veel van
zijn lotgenoten die het weige
ren van een officiële status
vertalen als het niet geloven
van hun vluchtverhalen.
Bang voor Duitse toestanden is
het drietal niet echt, al kijken
ze natuurlijk met zorg naar de
televisiebeelden uit Duitsland
van uitgebrande asielzoekers
huizen en extreem-rechtse
jongeren die leuzen tegen bui
tenlanders roepen. Sarma blijft
optimistisch. „In Duitsland is
de mentaliteit heel anders. Zo
iets gebeurt hier niet zo snel,
denk ik". Arsaluys. „Maar er
zijn overal fanatieke mensen.
Bovendien is Duitsland vlak
bij".
Gereformeerden
in de leer bij
christelijke
managers
LUNTEREN De leiding
van de Gereformeerde
Kerken heeft zich onlangs
kosteloos laten bijscholen
door de christelijke mana
gers van het zogeheten
Areopagus-beraad. Het
was een „onthullende bij
eenkomst", zegt synode
voorzitter ds. P. Boomsma.
Op indringende wijze werden
leden van het synodebestuur
en hoge functionarissen uit het
Dienstencentrum in Leusden
gewezen op de noodzaak prio
riteiten te stellen in het lande
lijk kerkewerk. „Want als je
zelf geen keuzes maakt, is het
uiteindelijk de penningmees
ter die beslist."
Volgens Boomsma kunnen de
Gereformeerde Kerken des
kundig advies van buitenaf op
dit moment goed gebruiken.
De kerken zijn al enkele jaren
bezig met bezuinigen, maar
komen eigenlijk niet verder
dan „een hap snap-beleid". Bo
vendien blijkt er een „belan
genstrijd" gaande tussen „de
verschillende koninkrijken"
die het landelijk kerkewerk
rijk is.
De kerk kan veel leren van de
bedrijfsmatige aanpak van de
managers, betrokken kerkle
den die hun kennis in dienst
willen stellen van de kerk. Zo
apart is de kerk nou ook weer
niet, zegt Boomsma. „Dat is
een dooddoener. Net als ande
re organisaties moet zij goed
weten waar ze mee bezig is en
de juiste prioriteiten stellen."
Ook synodebestuurder ds. K.
Bisschop is diep onder de in
druk van het werk van het
Areopagusberaad, dat eerder
zijn diensten aan de Remon
strantse Broederschap aan
bood. „Ze hebben ons alle hoe
ken van de kamer laten zien.
Wat is jullie produkt, vroegen
ze. Waarom verliezen jullie zo
veel klanten? En: hebben jullie
je in feite niet neergelegd bij
het ledenverlies?" Binnenkort
zal het beraad aanbevelingen
doen voor „een lange termijn
strategie".
Op de korte termijn zit het
met de bezuinigingen op het
landelijk kerkewerk wel goed,
zo bleek maandag tijdens de
gereformeerde synode in Lun-
teren. Pas na 1993 verwachten
de financiële deskundigen (de-
putaten) echte problemen, als
gevolg van de stijgende infla
tie en personeelskosten. Bij on
gewijzigd beleid zijn zelfs ge
dwongen ontslagen in Leusden
niet uitgesloten. De synode
toonde zich over dat laatste
zeer bezorgd.
LUNTEREN De gere
formeerde synode heeft
maandagavond niet hele
maal willen breken met
de opdracht tot zending
onder de joden. De verga
dering wijzigde weliswaar
het betreffende kerkorde-
artikel, maar besloot in
een soort voetnoot toch
'ruimte' te laten voor het
christelijk getuigenis in de
ontmoeting met joden.
Met dit compromis werd tege
moet gekomen aan bezwaren
van plaatselijke kerken die
„beducht waren voor het losla
ten van het getuigenis aan
gaande Jezus Christus". Zij
waren tegen aanpassing van
het kerkorde-artikel, waarin
staat dat de Gereformeerde
Kerken „zich richten tot de jo
den in en zo mogelijk ook bui
ten Nederland om hun uit de
Schrift te betuigen dat Jezus
de Christus is".
In de nieuwe versie van het
artikel wordt nadruk gelegd
op „de onopgeefbare verbon
denheid tussen de kerk van
Christus en het volk van Is
raël". Tevens worden de ker
ken opgeroepen „te zoeken
naar gelegenheid voor joden
en christenen tot wederzijds
getuige zijn".
Ds. O. Doorn wilde hieraan
toegevoegd zien dat bij deze
gelegenheid „christenen getui
gen van hun geloof in Jezus
als de Christus". Hij kreeg de
steun van andere behoudende
synodeleden. „Het is toch niet
verboden om te getuigen", zei
ds. W.J.W. Scheltens. „Je kunt
het mooiste en belangrijkste
niet verzwijgen", voegde A.L.
Prins eraan toe.
„Dit ruikt opnieuw naar zen
ding onder de joden", reageer
de ds. A.A. Zwaai. Anderen
waren ronduit „geschokt" door
Doorns voorstel.
De Kerk en Israël-deputaten
(deskundigen) wezen het voor
stel van Doorn af, maar voor
zitter mw. H.L. van Stegeren-
BEROEPINGEN
3 Wilnis I
Ridderkerk. Bedankt voor Daarler-
veen E. van Rooijen te Beusichem en
voor Rijs
hoek als predikant v
ne werkzaamheden C. den Otter,
kandidaat te Ridderkerk. Aangeno
men naar Lelmulden mevr. M.W. de
Mik van der Waal, kandidaat te Nieu-
werkerk aan den IJssel.
Noord en te Zwolle-Zuld Jt. Janssen
te Almelo. Beroepen te Gees drs. L.E.
Leeftink, kandidaat te Ureterp. Aan
genomen naar Hamilton (Can.Ref-
Churches) voor het zendingswerk te
Brazilië R. Sletsma, kandidaat te IJs-
P. Estié te Edam e
Emmercompascuum.
TILBURG Het uitblij
ven van grote aantallen
ongehuwde moeders in
ons land tussen de jaren
zestig en zeventig is het
mede gevolg van het op
treden van enkele bis
schoppen en medici.
Tot deze verrassende conclusie
komt de socioloog dr. P.A.M.
van den Akker van de Katho
lieke Universiteit Brabant in
een artikel over de verschillen
in de ontwikkeling van de
buitenechtelijke vruchtbaar
heid in een aantal Westerse
landen vanaf 1960.
Aan de hand van een ontle
ding van de bevolkingssamen
stelling in een aantal landen
constateert Van den Akker in
het tijdschrift Gezin dat het
aantal jonge ongehuwde vrou
wen tijdens de seksuele revo
lutie per land aanzienlijk ver
schilde. Zo steeg dit aantal in
Angelsaksische landen terwijl
aantal jonge ongehuwde moe
ders permanent laag. Dit heeft
volgens Van den Akker te ma
ken met de brede acceptatie
van geslachtsgemeenschap
voor het huwelijk én het daar
aan gekoppelde gebruik van
voorbehoedsmiddelen.
De conclusies zullen zeker in
de oren van de huidige bis
schoppen opmerkelijk klinken
omdat die juist weer de ver
trouwde moraal van de RK
kerk prediken. Ook op grond
daarvan kan betoogd worden
dat wanneer zij wordt opge
volgd het aantal ongehuwde
moeders laag zal blijven. Daar
doelt echter Van den Akker
niet op.
Feit is dat aan het eind van de
jaren '60 de rol van enkele bis
schoppen en artsen in de voor
lichting over de nieuwe kijk
op huwelijk en seksualiteit
voor het katholieke volksdeel
niet te verwaarlozen is ge
weest. Voor de KRO predikte
de katholieke arts C. Trimbos
een aangepaste moraal. Hij
was het ook die met andere
artsen een vloedgolf van onge
wenste zwangerschappen en
gedwongen huwelijken voor
zag en daarom aanraadde de
eptiepil beschikbaar te
stellen. Verder schrijft Van
den Akker: „Verrassender nog
was de rol die de vertegen
woordigers van de RK Kerk
provincie speelden. Bisschop
pen verklaarden in het open
baar dat het persoonlijk gewe
ten van de mens de belang
rijkste norm is voor indivi
dueel gedrag".
De schrijver van het artikel
doelt in feite vooral op de tele
visiepraatjes van mgr. Bekkers
in de eerste helft van de jaren
zestig, hoewel er meer bis
schoppen waren die een meer
persoonlijke moraal beklem
toonden, al was het maar door
dat zij oudere standpunten van
de RK kerk inzake huwelijks
moraal niet langer uitdroegen.
Bekkers betoogde dat gehuw
den zelf moesten uitmaken
hoeveel kinderen- zij wilden
hebben. Voor die tijd wilde de
pastoor nogal eens uitmaken
hoeveel kinderen er moesten
komen.
Ondersteund door religieuze
en medische ethiek konden de
ouders de seksuele opvoeding
van hun kinderen ter hand
nemen, inclusief de toegang
tot anticonceptiemiddelen.
Joegoslavië: VN talmt
- teijn
lap v<
TERWIJL in Kroatië ondanks het veertiende bestand
altijd zij het op wat kleinere schaal wordt doorgevi
ten, blijft de internationale gemeenschap naar wegen
om de burgeroorlog definitief te beëindigen. Maar dat pro
heeft een uiterst traag verloop. Frankrijk doet
moedige poging om die lakse houding te doorbreken,
land wil niet langer wachten met het zenden van een
vredesmacht. Maar het ziet er helaas naar uit dat het Fra
initiatief voorlopig niet wordt beantwoord. Het is triest
moeten constateren dat de Verenigde Naties, net
een eerder stadium, geen overeenstemming kunnen bereil éi
over een interventie in het conflict op de Balkan. Zeker,
is buitengewoon riskant om in te grijpen in een burgerlo
log zoals die nu al maandenlang in alle hevigheid op Ki
tisch grondgebied woedt, maar het is al heel lang
wie hier de agressor is.
MAANDENLANG heeft de Europese Gemeenschap seri
geprobeerd te bemiddelen. Nederland heeft daarin als roi
rend voorzitter van de EG een niet onbelangrijke rol
speeld, maar interne verschillen van mening blokkeer
een resoluuut optreden. De EG-bemoeienis bleef ook vru
teloos door de houding van de Servische generaals. Met
verwerpen van het voorstel om Joegoslavië om te smeder,
een samenwerkingsverband van soevereine staten,
Servië eerder deze maand duidelijk alleen nog maar te g(
ven in een militaire oplossing voor het geschil met Kro<
HET antwoord van de Europese Gemeenschap op deze
wijzing kwam in de vorm van een paar boterzachte sanct
Het zal waarschijnlijk maanden duren voor die enig ef
hebben. De EG heeft nog een aantal strafmaatregelen ii
tefeuille. Duitsland heeft gisteren laten weten dat die
ties begin december van kracht moeten worden, tenzij
Serven alsnog bereid zijn zich in te tomen. Servië
afgelopen weken in geslaagd om al ongeveer een derde
van de republiëk Kroatië te veroveren. Aldus krijgt Gri i
Servië gewapenderhand vorm. In de meeste dorpen
de Kroaten werden veroverd, hebben zich Servische
telingen gevestigd. Dat maakt duidelijk wat de
ling van de acties van het federale leger zijn.
ite Karr
andse
[uit twe
jaar m;
jnselen
op C
t bec iri
ONDER het mom de Servische minderheid te hulp te
men, wordt een ordinaire veroveringsoorlog gevoerd,
verovering van Vukovar is volgens de Serven een belanj
ke stap op de weg die moet leiden naar een nieuw Joeg<
vië. Bij de strijd om deze en andere plaatsen hebben
Serven als Kroaten zich schuldig gemaakt aan
den. Niet alleen gevangen genomen tegenstanders,
willekeurige burgers werden daarvan volgens Amnesty
ternational het slachtoffer.
d, ze
Zan
ens d
de
ft. „2
St«ke
;ment
ïiteinc
jrwaai
itraf
m 1,1
EEN definitief einde aan de burgeroorlog wordt nog ustitie
extra bemoeilijkt doordat de Kroatische regering weinig fn en 2
meer lijkt te hebben op neo-fascistische bewegingen
jonge republiek. We zijn geschokt door de opgang die eon^e
cistische partij als het Vlaams Blok maakt, maar er
minste zoveel reden ons zorgen te maken over bewegir tie doc
die met geweld een Groot-Kroatië willen vestigen naar knemc
voorbeeld van de fascistische Duitse vazalstaat, waar g lelijk
rende de Tweede Wereldoorlog honderdduizenden Serv cr'd al]
joden en zigeuners werden vermoord. r aan
de 0
HET wordt hoog tijd dat een internationale strijdmach^f3^'
der auspiciën van de Verenigde Naties probeert ord ^err
scheppen in de chaos. Het Franse voorstel verdient derh ne,
snel te worden gehonoreerd.
Het P,
nieuwe
kabinei
leling a
inN H.
c isporti
een I
1 vai
li gelekt
Kinderen Rekenen op Ons. Wij Rekenen op U.
Bel voor meer informatie of folü
070 - 333 93 00 p
Keizer wilde „graag geduld
hebben met die mensen in de
kerk die nog niet zover zijn".
De deputaten hebben vijftien
jaar geleden voor het eerst
aangedrongen op wijziging
van de kerkorde, onder meer
omdat de kerk zich inmiddels
bewust was geworden van
haar joodse wortels.
Uiteindelijk ging de synode er
mee akkoord dat in een uit
voeringsbepaling bij het gewij
zigde kerkorde-artikel wordt
opgenomen dat christenen in
de ontmoeting met joden de
ruimte hebben „om in woord
en daad getuige te zijn van
hun geloof in Jezus Christus
als de levende Heer".
Protestantse
Belgen
geschrokken van
succes extreem
rechts
BRUSSEL De grote
successen van extreem
rechts bij de Belgische
verkiezingen zijn een
zorgwekkende ontwikke
ling, aldus de voorzitter
van de Verenigde Prote
stantse Kerk van België,
ds. M. Beukenhorst.
Hij noemt het onverwacht
hoge aantal stemmen voor het
Vlaams Blok en de partij van
de „charlatan" Van Rossem
zeer verontrustend. Daaruit
blijkt overigens wel dat de po
litici heel ver van het volk
staan, zegt Beukenhorst. Zij
weten niet meer wat er onder
het gewone mensen leeft. In
dit verwijst hij naar een uit
spraak van de koninklijke
commissaris voor de migran
ten, mevrouw Paulua d'Hondt,
die al enkele jaren deze func
tie vervult. „De politici heb
ben mijn rapporten nooit wil
len lezen."
Uitgave: Westerpers bv (maakt deel uit van Sijthoff Pers
Kantoor: Apothekersdijk 34, Leiden.
Telefoon. 071 -122 244
Telefax: 071 - 134 941
Postadres: Postbus 112300 AA Leiden
Hoofdkantoor Koopmansstraat 9. 2288 BC Rijswijk
070-3190 933
Telefax: 070 - 3906 7
Telefoon:
Telefax:
Postadres Postbus
Directeur/hoofdredacteur: J. Le
Adjunct-hoofdredacteur: J Timi
Chef-redacteur: G - J Onvlee.
Secretariaat directie/hoofdredai
Stadsredactie Leiden (tel. 071 -
drs. J. van Zeijl.
Omgeving L
CA Den Haag
4 047): R. Kleijn (chef), r
ielgië,
TOO t.
rd lig
1VR
l, Me I
(tel 071 -
Sport Leiden e.o (tel. 071 -1
14 048) K
4 049): K. v
Sport algemeen (tel. 070 - 3190 826):
R. Langeveld, drs. H.-F. Ruijl.
Kunst/rtv (tel 070 - 3190 834): G Ansems (coördinato
Geestelijk leven (tel. 070 - 3190 835): L. Kooistra, drs
Foto (tel. 070 - 3190 838): M Konvalinka (chef), S. Eve
Opmaak (tel 070 - 3190 831): Ch. Bels (chef).
e (tel: 070-3190 815):
Haersma Buma, A v;
- Voorbij. R de Roo. d
Werkman (chef), P. Alleblas, D. Dijkhui
e Kier,
I. Schne
e (tel. 070-3190 819): T Kors
leveld, C
't Hout (chef), I
De Leidse Courant maakt verder gebruik van de diensten van:
- freelance-medewerkers en -correspondenten in zijn verspreidingsgebied,
- de parlementaire redactie en de nieuwsdienst van de Stichting Pers Unie,
dactioneel samenwerkingsverband van negen regionale kranten in Nederland -Weg
België. De algemene verslaggevers van Pers Unie zijn-'---''—Sjiajfe"
P. Vogels. De parlementaire redactie bestaat uil
^emeen Nederlands Persbureau en buitenlandse persbureaus,
de volgende correspondenten in het buitenland: S Akkerman (Praag)
drs. D J van den Bergh (Peking), drs. H. Botje (Tunis), A Courant (Atnenej,
R Hasselerharm (Johannesburg). T Heard (Kaapstad), drs. A Heering (Rom naer
B van Huët (Parijs). M de Koninck (Washington). H Kuitert (Nieuw Delhi).
;Sao Paulo), R Simons (Londen), drs R Vunderink (Moskou)
Lindenkamp (Sao Paulo). R. Simons (Londen), drs
'eruzalem), E. Winkels (B
Wijnen (Brussel)
De Leidse Courant heeft als lid van de Stichting Pers Unie de excii
publicatierechten van The Times en The Sunday Times of London
n 08.30 tot 17.00 u
n 18 00 tot 19 00 u
ementsprijzen (inclusief 6% btw)
and"SChe betalin9
aling per acceptgirokaart:
onnementsgeld dient vooruit te wor
doorgeven v,
ABN/AMRO BANK NV 473 575 515
POSTBANK 663 050
071 - 134 941.
Rijswijk 070 - 3902 702
chem
lield 2
afva
>0S V
irstaa
guld
ibaar
nder
eden.
vijftit
de
SPI
*>5
