Skiën boven de Zwitserse mist pfltrrvtu*; Seefeld: magisch, ook zonder sneeuw IE Een tangaslip in La Plagne GINA P- out Telemarken' weer terug in Engelberg 194 boor WILLEM UILENBROEK aankomst in Engel- perg is 's avonds, dus van de omgeving valt niet veel te zien. De vol- fcende ochtend blijkt het jimper beter. Een dikke (level belemmert het volle daglicht. In een grauwe sfeer stappen we in de gondel, die de skiërs naar boven trekt. na enkele tientallen meters irikt de zon voorzichtig door het [rijs en plotseling duikt de gon- el boven de nevel uit. De lucht |s van links tot rechts en van tot achter blauw, de zon fechijnt volop. Het gezicht van de man op het andere bankje in de gondel be- int net zo te stralen. Je ziet hem ïeel opgelucht adem halen. „Ik voon en werk in Zürich. Daar zit k al veertien dagen in de mist. tfü wilde ik toch wel eens die zon Een van de mooie brede pistes in Engelberg. zien. Daar had ik het best voor over om honderd kilometer te rij den". neem je maar voor lief. Beneden is, ook al zijn we reeds om acht uur uit het hotel vertrokken, al een groot deel van de vijfduizend par keerplaatsen bezet. Het moeten bijna allemaal wel dagjesmensen zijn, want het is veel simpeler om van de frequent rijdende, gratis skibus gebruik te maken. Het wachten op de aanschaf van een liftkaart vergt twintig minu ten, het wachten op de lift nog eens zo'n zelfde tijd. Eenmaal bo ven verspreiden de skiërs zich wat, maar het blijft vol. Dat is in het weekeinde in Engel berg niet abnormaal, want als daar de sneeuw goed is, komen van vrij dag tot en met zondag heel veel Duitsers uit het zuiden van hun land een weekendje over en een grote stad als Luzern ligt maar op 35 km afstand. Ruimte Maandag blijkt dat duidelijk, ineens is er veel meer ruimte op de berg. Het is een mooi moment om het Te- lemark-skiën te beoefenen, de ski- wijze waarmee het ooit allemaal is begonnen en die in steeds meer plaatsen aan de vergetelheid wordt ontrukt. In de sportzaken in Engel berg kunnen de schoenen (hoog als een skischoen, maar zacht) en ski's (langer, iets breder en een binding waarmee alleen de voorzijde van de schoen vastgaat) worden gehuurd. Het wordt een regelrechte ramp. De begeleidende skileraar maakt gra cieus een lange bocht; het ene been ver naar voren gedrukt en de knie van het achterste been bijna op de ski. Het ziet er veel makkelijker uit dan het blijkt te zijn, vooral doordat je een 'fout' moet maken in vergelij king met alpine-skiën. In de bocht moet namelijk het 'verkeerde' been voor. De vele jaren ski-ervaring werken nu tegen je. De 'alpine-houding' zit er zo ingebakken, dat het bocht na bocht mis gaat en een duikeling in de sneeuw het gevolg is. Telemar ken vergt duidelijk langer dan even een uurtje, maar daarvoor heeft de skischool dan ook een paar keer per jaar een speciale Telemark-cursus in het aanbod. Twee dagen les, inclu sief skipas, materiaal en een geza menlijk diner, kost ongeveer 305. Een ander alternatief voor het gewo ne skiën vormt het skivliegen; met een parachute een berg afspringen en beneden keurig op de ski's in de sneeuw landen. Extra's Ook hierin zijn verschillenden cur sussen mogelijk, waarbij er wel reke ning »ioet worden gehouden dat het volgen van een cursus en het huren van materiaal niet bepaald goed koop is. Telemarken en skivliegen zijn na tuurlijk een paar extra's, want ge woon skiën is rond Engelberg volop mogelijk; aan de zonzijde - in het seizoen minder lang sneeuwzeker - in een klein gebied op de Schönegg (tot 2040 m) en aan de andere kant op de Titlis (tot 3020 m). In totaal biedt Engelberg zo'n vijftig kilometer ski piste, veel mooie lange routes en vooral boven in het Titlis-gebied een paar stroken voor de cracks, die al hun techniek zullen moeten aan wenden om op de steile, ijzig gladde en vaak ook nog van bulten voorzie ne piste overeind te blijven. De afda ling van de top naar het dorp meet maar liefst twaalf kilometer. Voor de langlaufers biedt Engelberg ook een paar mooie rondjes. Niet al leen beneden, maar ook op 1800 me ter, middenin het skigebied, zodat de langlaufer er echt helemaal 'bij- hoort'. Tegen vergoeding kan ge bruik worden gemaakt van douche- en kleedgelegenheid. Het vertier na het skiën kan aller eerst bestaan uit een wandeling door de oude kern van Engelberg, een ge zellig autovrij straatje met veel win keltjes. Wie de 'benenwagen' rust wil geven, kan de arreslee pakken. De grootste bezienswaardigheid is het uit 1120 stammende Benedic tijnerklooster, waar nog veertig monniken wonen. Hier blijkt de roeping om het klooster in te gaan toch nog steeds voor te komen, want dertig procent van de monni ken valt in de leeftijdsgroep 25 a 40 jaar, de abt is 50. In het klooster bevindt zich het grootste orgel van Zwitserland met 9800 pijpen. Overdag zijn er rondleidingen. Eten Een andere plaats, die een bezoek waard is. is de Alpenclub in het hartje van de stad. Daar kan ui terst smakelijk worden gegeten, op de begane grond worden grill specialiteiten geserveerd, op de eerste verdieping fondue. In de kelder is een zeer populaire disco theek. waar tot ver in de kleine uurtjes kan worden gedanst om de tijd naar een nieuwe skidag te overbruggen. Wie meer over Engelberg wil we ten kan schrijven of bellen naar het Nationaal Zwitsers Verkeers bureau, Koningsplein 11.1017 BB Amsterdam, tel. (020) 6222033. GELE tsen '.en. tikel Tiroler attractie zonder hoogbouw toor JOS TIMMERS r moet toch iets grondig mis zijn, •anneer je als olympische winter sportplaats je wintergasten in een folder oproept vooral positief te denken over een onverhoopt ge- [,_||^prek aan sneeuw? Maar het staat Br echt: „Weinig sneeuw betekent immers veel zon. Slaap ook eens lekker uit, ontbijt eens goed en kies uit al die andere activiteiten Öie wij in Seefeld hebben". Toch heeft Walter Frenes, met zijn tflltfT-jarig dienstverband in Seefeld »»'«4e keizer onder de Oostenrijkse ■^W-directeuren, geen moment iijt dat hij de passage in zijn fol- heeft laten opnemen. Want iok als er wèl sneeuw ligt, zoals in le vorige winter, is het voor bezoe- van de Oostenrijkse winter- jortplaats de moeite waard wat 'erder te kijken dan hun ski's lang jschap lijn. Hij somt de mogelijkheden in }9 partnjioog tempo op; drie ijsbanen, fit- ;dewerk$ess-centra, indoor-golf, kegelba nen, maneges, zwembaden, sau- 070-39^a'S' een gokje in het casino, in- 1720- ^oortennis, squash-banen en vele 015- 6Jilometers goed onderhouden 071- 2Vandelpaden. '740- 2/iaar de grootste attractie is eigen- 079* 3fjk Seefeld zelf, prachtig gelegen )p een plateau (1200 meter) langs ie oude weg van Zuid-Duitsland ria Innsbruck en de Brenner naar uro 50 tyenetië. Met zijn 2600 inwoners ei- 5.27 Jenlijk een groot dorp, maar als de 1.37 ïotels en appartementen eenmaal n volgestroomd, met bijna ialfduizend inwoners een heu- stad. Dat de aanblik deson- inks die van een fors Tiroler lorp blijft, is te danken aan stren- 'e bouwverordeningen: schuine reet niet ||aken, geen hoogbouw. Hoe be- >ver de Pangrijk de Tiroler architectuur Intrel. DeVel is, blijkt uit reacties op recente eschrevererbouwingen aan Hotel Post en chikking^afé Tenne, waarbij verweerd j |Jss0| Wout en eerlijke steen plaats heb- len moeten maken voor glas, mar- tier en glimmend koper. Seen expositie fW-directeur Frenes: „Het hotel s in andere handen overgegaan. •Npe nieuwe eigenaar wilde natuur- ii DE Ml)k wat veranderen en heeft daar- ig: FDC Soor een jonge architect in de arm U betaaljenomen. Die kreeg toestemming prijs zon^H (je gevej een waj moderner ui- ebrulktV^ijk te geven, maar nu het klaar PZH zijn de meningen zeer verdeeld. 35. )nder de bevolking van Seefeld >ekt SPBind je voor- en tegenstanders, lilen tegejiaar de reacties van onze gasten 29-5728.kjn bijna zonder uitzondering ne- jatief. Zij komen naar Seefeld cm- la* zij een Tiroler dorp verwach- Jen, geen expositie van heden- I tnAUaagse architectuur". I lehalve behoudzucht en een ze- jrlijk het ffere gezapigheid ademt Seefeld Bden van looral luxe en rijkdom. Een wan- srvice varjeiing door de autovrije straten jan het centrum is een rondgang me een een (jecor van bontjassen, tren- mmer 41 y "sk*kleding en luxe hotels. Kij- die beta1en en gezien worden, is het mot- p. Als rond vier uur 's middags de ea-rooms en restaurants volstro men, er wordt gegeten (vooral maart) en gedronken en de live- tand een vrolijk deuntje speelt, is iet er ronduit gezellig, ondanks de aak hoge prijzen. Keliswaar staan er niet uitslui- end vier- en vijfsterren-hotels en een lengte van tweehonderd kilometer door valt er buiten het dorpscentrum best redelijk geprijsd onderdak te vin den. Maar goedkoop is Seefeld zeker niet en zal het, als het aan Walter Frenes ligt, ook nooit worden. Slechte Hij heeft daar zo zijn redenen voor. „De winter van 1989-1990 was een hele slechte", aldus-de VW-direc- teur. „In totaal hebben we toen zo'n tien procent minder overnachtingen geboekt op ons totaal van 1,2 miljoen per jaar, dat vrij eerlijk verdeeld zit over de zomer en de winter. De Ne derlanders nemen daarvan in de winter bijna tien procent voor hun rekening. De Duitsers zorgen voor bijna zestig procent van onze winte- romzet en de rest komt uit andere landen. Oostenrijkers zie je hier nauwelijks, wat onder meer te ma ken heeft met onze toch wat beperk te mogelijkheden voor alpine skiën". Dat slechte jaar heeft een inkomens derving opgeleverd van zo'n hon derd miljoen schilling (vijftien mil joen gulden). Maar van enige paniek is volgens Frenes geen sprake ge weest. „Als je goed zaken doet, moet je zo'n tegenslag kunnen verwerken. En dat kunnen we. Andere dorpen zouden in de verleiding kunnen ko men de prijzen te verlagen, in de hoop meer gasten aan te trekken. Maar als het dan nog een keer tegen valt, zijn de problemen nauwelijks meer te overzien. Is er geen geld meer om de hotels op te knappen en de accommodaties te onderhouden. Neen, op langere termijn is de keuze voor kwaliteit de enig juiste". Die keuze vertaalt zich bij voorbeeld in een stop op de uitbreiding van het aantal bedden voor gasten. Evenmin worden er nieuwe skihellingen ont sloten. „Seefeld is vol", aldus Walter Frenes. „Behoud van de Tiroler sfeer en bescherming van de omge ving staan voorop. Het doorgaande verkeer moet uit het dorp worden Toeristen komen naar Seefeld omdat zij een Tiroler dorp verwachten, geen expositie van hedendaagse architectuur. Foto's VW Seefeld. geweerd, er moet een transport systeem komen zodat de gasten tijdens hun verblijf geen gebruik van hun auto's hoeven te maken en bij het begin van de langlauf pistes bouwen we een onder grondse parkeergarage. Al die au to's langs de weg is geen gezicht". Magische klank Veel van die auto's zijn overigens afkomstig van langlaufers, voor wie de naam Seefeld nu eenmaal een magische klank heeft. Twee keer zijn hier de Nordische num mers van de Winterspelen gehou den, zowel in 1964 als in 1976, toen Innsbruck behalve Tiroler ook olympische hoofdstad was. Sinds dien geldt Seefeld als langlauf-pa- radijs. Over een lengte van meer dan tweehonderd kilometer slingeren de loipen zich door de bosrijke om geving. De aantrekkingskracht er van is zo groot, dat de eigen gasten van Seefeld en omliggende ge meenten in het gedrang dreigden te komen. Het resultaat is dat dag jes-langlaufers voortaan moeten betalen. Voor een handvol schil lingen per dag (350 per seizoen) krijgen ze een sticker of een vlag getje dat ze om hun skistok moeten doen, op straffe van ver wijdering van de loipe en een boe te. Frenes: „Alleen in Seefeld zelf zijn er al zeven controleposten. Hoe veel daarbuiten zeg ik niet, maar wie zonder betalen de loipen be treedt, kan er op rekenen dat hij wordt aangehouden". Niet minder dan veertig procent van de wintergasten komt naar Seefeld om te langlaufen, een even groot percentage houdt het bij wandelen, schaatsen, zwem men en gewoon lekker luieren. De overige twintig procent onge kend weinig voor een wintersport plaats - komt voor het alpine skiën. Deze minderheid heeft in Seefeld zelf de keuze uit slechts twee ge bieden. Wie langer dan twee dagen blijft is daarom ook beter uit met de grensoverschrijdende Happy Ski Card waarmee je in elf omlig gende plaatsen terecht kunt. Van de twee skigebieden in See feld is de veertienhonderd meter hoge Gschwandtkopf (drie stoel tjes- en negen sleepliften) het do mein van de beginners en de beza- digden. Wat verder buiten het dorp ligt de tandradbaan naar de achttienhonderd meter hoge Rosshütte, waarvandaan twee ka belbanen naar toppen zo'n twee honderd meter hoger gaan. Alles bij elkaar zeven liften voor ruim twintig kilometer skipiste, waar van ruim vijf kilometer voorzien van sneeuwkanonnen. Juist! Voor die dagen dat er weinig sneeuw ligt en het volgens de VW-directeur erg verstandig is om eens lekker uit te slapen, goed te ontbijten en te genieten van de overige bekoringen van Seefeld. Frenes: „Of je met een goed boek te installeren op je balkon of op een zonnig terras. Echt, in Seefeld is niets te dol". Wie meer informatie wil, kan bel len of schrijven naar het Oosten rijks Toeristenbureau, Stadhou derskade 2, 1054 ES Amsterdam, tel.(020)6129682. Pikzwarte afdaiingen in Franse Alpen Een blik op Plagne Centre. door WILLEM UILENBROEK Chalet Pichol. Het klinkt heel mooi, maar het blijkt alleen een klein houten hutje te zijn met slechts een toonbank waaraan ver snaperingen kunnen worden afge haald. De kaart is beperkt en het is er niet echt goedkoop; een hot dog of sandwich kost 25 francs (circa 8,50), een worstje of hamburger met frites 45 (ruim ƒ15). Maar je zit buiten op het terras dan ook wel heel hoog (3000 meter) en bij mooi weer heel lekker. Het is het topje van La Plagne, een van die super-skigebieden in de Fran se Alpen. Voor het grootste deel 'reageerbuisdorp' en een klein beetje nog een origineel Savoy- aards boerengehuchtje. Het is al half april en de zon hangt stralend aan de helblauwe lucht. De meeste bezoekers van het ter ras houden de skikleren aan, maar een enkele waaghals vindt het al de hoogste tijd zich letterlijk aan de zonnestralen bloot te stellen. Een man heeft niet meer dan zijn tangaslipje aan! Maar hij legt wel een servetje over zijn hoofd tegen het verbranden. Pikzwart In het gletsjergebied liggen de zwaarste pistes van La Plagne: pikzwarte afdalingen, steil en smal, maar in dit jaargetijde ook hard en glad, zodat een grondige skitechniek is vereist. Maar er zijn zo hoog- ook een paar mooie lange rode routes en zelfs een blauw tra ject. Op de terugweg blijkt hoe een pis te in de loop van de dag van kleur kan 'verschieten'. Op enkele rode routes was het 's ochtends niet zo druk en de sneeuw goed geprepa reerd. Als 's middags veel skiërs de piste zijn afgegleden zijn op de steilere stukken stevige bulten ontstaan en prikken hier en daar stenen door de sneeuw heen. Dan wordt het ineens een opgave voor gevorderden. Minder ervaren skiërs, die dit soort passages geen pleziertje vin den, kunnen beter met de gondel teruggaan. Of ze ontwijken het hoogste deel van La Plagnes ski gebied maar helemaal. Zelfs dan hoeven ze niet bang te zijn voor een eentonige vakantie, want zo als zoveel van die Franse ski-oor den zijn de mogelijkheden in La Plagne enorm. Het skigebied heeft maar liefst 105 liften en 112 pistes, die samen opgeteld ruim tweehonderd kilo meter lang zijn. De middelzware pistes zijn veruit in de meerderheid want naast vijftien groene voor de beginners en zes zwarte voor de cracks zijn er 54 blauwe en 37 rode. Met zoveel aanbod is het uiteraard wel een vereiste een pisteplan op zak te hebben. Aan de hand van de num mers van de skiliften kan altijd wor den opgezocht waar men zich be vindt. Op cruciale punten staan ook nog grote borden met de plattegrond of richtingaanwijzers, zodat verdwa len eigenlijk een hele kunst is. Gespleten La Plagne is eigenlijk in dubbel op zicht gespleten. Het skigebied is ver deeld in zeven sectoren, de over nachtingsaccommodaties bevinden zich in tien over het gehele gebied verspreide afzonderlijke 'dorpjes' Deze hebben elk hun geheel eigen karakter, variërend van in de dalen Montchavin (een traditioneel boe rendorp), Les Coches (nieuwbouw, maar in de oude stijl gemaakte cha lets) en Champagny-en-Vanoise (on vervalst Savoy aards bergdorpje) tot het hoger gelegen Aime la Plagne (een enorm groot appartementenge bouw), Plagne Bellecote (apparte mentengebouwen in een boog om de uitlopers van de pistes met aan de rand winkels en terrassen) en Belle Plagne (chaletachtige gebouwen en winkelpassages). Tegenstanders van de vaak toch wel sfeerloze 'reageerbuis-plaatsen' kunnen dan gewoon een knusser La Plagne opzoeken. Overal zijn hotels en appartementen te vinden. In to taal staan er 45.000 bedden op de gasten te wachten. De appartementengebouwen zijn zo als al die andere in dergelijke Franse skiplaatsen: smalle donkere gangen, deuren met nummer en bel. Ze ge ven toegang tot optrekjes waar met de ruimte is gewoekerd, een kleine keuken (wel met afwasmachine!), een kamer waarin de banken ook he\ bed zijn, een badkamer met wc. Je kunt er amper uit de voeten Door het late bezoek moet een aantal afdalingen worden geschrapt. De laag gelegen plaatsen zijn onbereik baar: jammer, want dan mis jè net die heel lange trajecten die deesl door de bossen gaan. Maar er blijft voldoende over voor veel gevarieer de skipret. Sledehonden Trouwens, een wintersportvakantie in La Plagne hoeft niet alleen te be staan uit skiën of (nogal beperkt) langlaufen. Het snowboarden is ook hier heel populair en zelfs zijn er nog veel mensen te zien op de monoski Verder kan een cursus parapente of bobsleeën worden gevolgd en is het ook mogelijk zich te bekwamen in een tocht met sledehonden. Dank zij de Olympische Spelen, die van 8 tot en met 23 februari in 1 tien Franse wintersportplaatsen worden gehouden, zijn eindelijk eens de verkeersproblemen in de Franse Alpen aangepakt. Op de zaterdag de wisseldag voor de toeristen - was het vrijwel altijd één grote ellende. Al sinds 1985 wordt aan de wegen gewerkt. De Fransen hebben er I bijna anderhalf miljard gulden voor uitgetrokken. Als het goed gaat moet het allemaal net op tijd I voor de Spelen gereed zijn. zodat vanaf Chambery een vierbaans snelweg om Albertville heen rechtstreeks naar Moutiers leidt. Dit betekent een enorme verbete ring in de doorstroming naar het dal waar de skigebieden liggen. Vóór al die werkzaamheden kon den de wegen elfhonderd auto's per uur verwerken, straks moeten dat er drieduizend zij n. Tijdens de wedstrijden moet wel op vertraging worden gerekend. Van drie uur voor tot drie uur na een OS-wedstrijd wordt het ver keer bij de betreffende plaats stil gelegd. Voor La Plagne is dat op 15 en 22 februari, omdat daar dan de deelnemers aan het bobsleeën en rodeln in actie komen. Volgens José Schouten, manager van Frankrijk-specialist Touralp, j is door de Spelen de hotelaccom- j modatie inmiddels vrijwel volge- j boekt. Appartementen zijn er ech- ter nog wel te vinden. Deelnemers aan de Olympische Spelen, offici als en honderden journalisten en technici van radio en tv hebben al onderdak geboekt. Dus is het druk in de Alpen, maar volgens José Schouten juist niet op de skipis tes: „Want toeristen skiën nu een maal overdag en dan moeten al die mensen die voor de Spelen zijn ge komen werken!" Nog beter is het om van de goed kope perioden in La Plagne ge bruik te maken. Dat kan een aardi ge bom duiten schelen, want de verschillen van de huurtarieven tussen laag- en hoogseizoen zijn Een voorbeeld: er is een tweeka- i merappartement voor zes perso nen dat de derde week van decem ber 940 kost, maar de eerste week van maart 2463 Meer inlichtingen zijn verkrijg baar bij het Frans Verkeersbu reau, Prinsengracht 670, 1017 KX Amsterdam.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1991 | | pagina 35