Verslaafd aan
motie en drama
15
suil
nkl
Architecten pal voor
maatwerk architectuur
Sinatra niet vlekkeloos9 wel magisch
NOORDWIJK
Bij het
Glinkahoor
ontbreekt
mystiek
Leidse Courant: voor meer dan nieuws alleen. Een krant voor u!
eidóc@otvumt
ul van Oort directeur
iwijkse Schouwburg
'e se S
,d
Een
de W.
ewoni
door
Het
le Was
n. De
pad lan ei
ze d"
r. Bij h
vrouw 1
araan
andeld
Vindv
steru
KUNST/RTV
VRIJDAG 20 SEPTEMBER 1991
Kritiek van negen muzikanten op Stichting Jazz
iWIJK De Utrechtenaar
van Oort (36) is door B en
an Rijswijk benoemd tot de
directeur van de Rijs-
Schouwburg. Van Oort
ooit als acteur bij de
'eenmalige Haagse Comedie en
opulaire televisie-series als
'ns AAA' en 'De Fabriek',
vvas zakelijk leider van het
erlands Centrum voor
iteurtoneel, publiciteitsme-
erker van 'Theater 3 in 1'
luizen, hoofd productie en
iciteit van impresariaat
ies Senf, en zakelijk leider
het Sterrenbostheater in
cht.
AMSTERDAM De Stichting
Jazz Geïmproviseerde Mu
ziek in Nederland (SJIN) heeft
te weinig aandacht voor actuele
ontwikkelingen binnen de Ne
derlandse jazz en geïmprovi
seerde muziek en voert een
verstard eenzijdig beleid. Dat
schrijven negen muzikanten in
een open brief, die zij deze
week hebben verstuurd aan de
SJIN.
het verschil dat is ontstaan tussen
muzikanten die al gevestigd zijn en
de jongeren die net zijn begonnen.
De laatste groep valt volgens Suèr
grotendeels buiten de subsidierege
lingen van de SJIN. Volgens hem
krijgen vooral groepen subsidie, die
„aan de wieg hebben gestaan van de
oprichting van de SJIN". De brief
schrijvers zeggen ervan verzekerd te
zijn dat zij de gevoelens weergeven
van een aanzienlijk deel van de mu
sici die direct of indirect met de
SJIN te maken hebben. Volgens hen
beperkt de SJIN ook de vrijheid van
programmeren van de podia, door
dat er wordt gewerkt met lijsten van
groepen die door de SJIN worden
aanbevolen. Peter van de Wester-
ingh, belast met de zakelijke leiding
bij de SJIN, ontkent dat de vrijheid
van de podia bij het programmeren
aan banden wordt gelegd. Podia
hebben volgens hem de volledige
vrijheid om te programmeren. Ook
ontkent hij dat de stichting een lijst
met aanbevolen groepen hanteert,
omdat zo'n lijst niet past in het be
leid. Subsidieaanvragen worden vol
gens hem beoordeeld door een ad
viescommissie, de zogenaamde pro
grammaraad. „Het is heel natuurlijk
dat de jongeren zich een beetje
moeten invechten", maar bij het al
dan niet toekennen van een subsidie
let dë commissie vooral op de kwali
teit van de muziek, aldus Van de
Westeringh. In 1990 verstrekte de
SJIN aan 181 groepen of formaties
subsidie.
RTL4 en Parool maken
samen tv-programma
AMSTERDAM Het commerciële televisie-sta
tion RTL4 en het dagblad Het Parool zijn in on
derhandeling over het gezamenlijk maken van het
politieke televisieprogramma 'De Vierde Kamer'.
RTL4 hoopt dat het programma half oktober van
start kan gaan. De gesprekken over de precieze
aard van de samenwerking, de formule en de fi
nanciën zijn overigens nog niet afgerond. Het is de
bedoeling dat het programma één keer in de 14 da
gen wordt uitgezonden. Volgens de woordvoerder
van RTL4 kan de samenwerking de wederzijdse
posities verstevigen. Volgens de woordvoerder van
RTL4 heeft het concern in het buitenland al der
gelijke samenwerkingsverbanden met de pers. In
Frankrijk met het dagblad Le Monde en in Duits
land met zowel het weekblad Der Spiegel als de
krant Frankfurter Algemeine.
ÜFENTWINTIG KEER NAAR LES MISÉRABLES
De tor© ONIQUE VAN DE VEN
Je Dorp
n Was
s weer
/oorzien
rijn
«Indva
justeren
verd de
]eresta
eerde
Dladgoujis
/oorzii
/aan
geplaatfL r.
joor tvi Sl(
■nannen
iet Midi
ourgse
oodgii
eidekkèei
3SriSTERDAM Ze heb-
er al duizenden gul-
aan uitgegeven maar
len er geen genoeg
krijgen: Les Miséra-
de musical die met
bezoekers alle re-
heeft verbroken,
dank zij Rob Assen-
en Theo Haast die de
:elling al meer dan
itig keer hebben ge-
JÖO
iel irlijk
3n kope ziji
slagen
◦edrijf
3n keri
Rob
Susseké
De kraa ral
s de
blokki
bijna
dag de
Duinrell
Restaui n
/an de
torensfiei
windva
bleek
voorjaa
nodig
de wint
storme
vaan ni
meer
draaien
spits of
iets uit
lood
geslage
zijn er mensen die
in dat we gek zijn. Maar
jn altijd mensen die de
s- cal niet hebben gezien.
IjMisérables is niet zomaar
ki nusical, geen avondje vro-
lansen en zingen met een
glitter en glamour. Les
ibles is een moderne
die barst van de kracht
notie. Het is een stuk dat
pakt, meeneemt en heer
leeg zuigt. Iedere keer
zitten we met huizen-
kippevel". Ongeduldig
Rob Assenberg uit Apel-
naar woorden die zijn
atie voor Les Misérables
in weergeven. Vriend
Haast uit Etten-Leur
knikt instemmend en
aan. „De kracht van Les
tl rabies is dat iedereen zich
emoties terug kan vin-
FOTO
STEPHE
EVENHUi
dio en tv-
npagne voor
ier personeel
de zorgsector
CE'
oord,
/aarna
den kot
echte
ïog iei
en bivi
:n zou<
ar huis,
lemen,
rs in de
- kuni
ich ni
i polder
half
este
Ovei
piepers
den. Of het stuk nu in het Ja
pans, Herbreeuws of Neder
lands wordt opgevoerd, vol
gens de regiseurs komen de
reacties vanuit het publiek al
tijd op dezelfde momenten".
Ritueel
Ze dragen een T-shirt van Les
Misérables. Onderdeel van het
twee-wekelijkse ritueel. Sinds
de musical in februari in pre
mière is gegaan, reizen Theo
en Rob om de twee weken af
naar theater Carré in Amster
dam. Twee dagen voordat ze
de trein nemen, draaien ze de
muziek van de musical „om er
volledig in op te gaan". Op de
dag van de voorstelling trek
ken ze hun Les Misérables t-
shirt aan en nemen de trein
naar Amsterdam. Aan de kas
sa van Carré kopen ze een
kaartje a 87,50 gulden. „Mid
den van de vierde rij. Stan
daard". Zo gauw het doek op
gaat, het decor zichtbaar wordt
en de muziek gaat spelen, zijn
Theo en Rob van de wereld.
Rob: „De eerste keer werden
we nog overweldigd door de
entourage van het theater en
de 1700 toeschouwers. Je
kreeg zoveel indrukken te
verwerken dat de helft van de
voorstelling je ontging. Daar
om moet je vaker gaan".
Twintig keer? Theo: „We had
den zelf ook nooit verwacht
dat we zo vaak zouden gaan
kijken. We zijn de eerste keer
gegaan omdat we helemaal
weg waren van de muziek. We
kenden de twee uur en vijfen
veertig minuten durende cd
door en door en wilden de mu
sical nu ook wel eens zien.
Maar toen ik hoorde dat Dan
ny de Munck mee deed, kreeg
ik het toch wel even benauwd.
Ik was echt bang dat een illu
sie zou worden verstoord.
Maar na vijf minuten was ik
verkocht. Zoals iedereen speelt
Danny zijn rol zó goed, dat je
geen Danny de Munck ziet
staan, maar gewoon één van
de hoofdrolspelers".
Geruisloos snikken
De gevreesde desillusie bleef
uit. Rob en Theo zagen een ge
liefd muziekstuk tot leven ko
men. Opnieuw en opnieuw.
Als op 27 oktober in Carré de
laatste voorstelling wordt op
gevoerd, hebben ze de musical
vijfentwintig keer gezien. „We
kennen elke rol, elke noot en
het verveelt nooit", zegt Rob.
„Het is als een goede cd die je
keer op keer speelt en waar
van je nooit genoeg krijgt. Het
is zo mooi om het stuk iedere
keer weer te doorleven. Je
voelt alle instrumenten. Ze
snijden door je heen en onder
steunen de diverse karakters
in het stuk. De triestheid van
de klarinet, de liefdevolle vio
len en de knallende trompet
ten die het ordinaire van de
herbergier onderstrepen. Per
fect, puntgaaf".
Behalve door de muziek, wor
den Rob en Theo getroffen
door het verhaal van Les Mi-
Rob Assenberg (links) en Theo Haast in theater Carré waar zij nu al meer dan twintig keer de musical 'Les Misérables' hebben
gezien foto: dijkstra
sérables, naar de roman van
Victor Hugo. Ze hebben het
boek niet gelezen en denken
ook niet dat ze ooit aan de
1200 bladzijden tellende roman
zullen beginnen. Rob: „Heb ik
geen geduld door. Bovendien
is de musical toch niet te over
treffen. Het gaat ons om de
muziek in combinatie met de
karakters op het toneel. Ieder
een heeft die karakters in
zich: goed en slecht. Wat ons
erg aanspreekt is het strijdbare
van het verhaal, de drang om
te overleven en te streven
naar een betere dag, een mooi
ere wereld". Lijden en liefde
voor een decor dat door zijn
eenvoud het drama van Les
Misérables nog eens aan
scherpt. „De eerste voorstellin
gen werden we overmand
door emoties. Nu zitten we nog
wel eens te snikken bij de
sterfscènes, maar dan geruis-
Kostbaar
Als Les Misérables op 27 okto
ber afscheid neemt van Carré,
gaan Rob en Theo zowel naar
de middag- als naar de avond
voorstelling. „Met tien keu
kenrollen", voorspelt Rob. „Ik
denk niet dat ik m'n ogen
droog houd als in de laatste
scene Jean wordt opgenomen
in het hemelrijk en de laatste
klanken in Carré wegsterven".
Maar met het afscheid van
Carré, nemen Rob en Theo
geen afscheid van Les Misera
bles. De musical is daarna tot
en met eind mei te zien in het
VERSUM Zaterdag
iptember staat bij de
0 helemaal in het te-
van de zorgsector.
;n uur lang zal in de
en televisiepro-
iima's onder het motto
zorgt, die leeft" wor-
gepoogd het imago
leze sector te verbe
en belangstelling tef
ken voor een baan in
verzorging of verple-
eiding is het sterk toene-
le personeeltekort dat
problemen veroorzaakt,
1 doordat de behoefte aan
door de vergrijzing voor
blijft groeien.
voorbereiding van de
_ne zijn de organisaties
do tiekenhuizen, bejaarden-
n en welzijnszorg en de
:ch lemersorganisaties be
en. De instellingen hou-
p 26 oktober een landelij-
ten dag. Op 28 september
het programma om ze-
r 's ochtends op Radio 1.
VRO heeft voor dit pro-
ma zendtijd geruild met
10S, die normaal op za-
jochtenden op Radio 1
tdt In gesprekken met
,le eegkundigen, verzorgen-
en autoriteiten uit de
:tor komen onder meer
l(j ngsmogelijkheden en
dsomstandigheden aan
Luisteraars kunnen tij
de uitzending -die tot
uur duurt- vragen stel
er zijn ook reportages
land. Het televisiepro-
ma op TV 2 begint om zes
mfia met een informatief pro-
ma voor jongeren en van-
,n K negen volgt een avond-
Td programma met infor-
en amusement. Ria Bre-
Marjolijn Uitzinger en
Groothuizen presente-
vanuit het Circusthea-
Scheveningen, het zie-
uis De Weezenlanden in
le en de Central Studio's
recht. Artiesten die mee-
zijn onder anderen de
groep 10 CC, Lois
Henk Poort (Jean Valie-
Les Misérables), Nicolas
en Kaoma.
matie
atie duifagne
reen
schnisi
en ko:
d met
komt
erugbri
g, dat
Dr je pl
omstanl'
plaatse
1 de pol nl
>p het
onden
/alt ond
Sasser
Frank Sinatra tijdens zijn optreden in het Antwerpse Sportpaleis.
niel el
ide let^
ine:Ien z
!T. 3C e
Frank Sinatra, Sportpaleis Antwer
pen, gisteravond. Herhaling op 7 ok
tober in Congresgebouw in Den
Haag.
ANTWERPEN Frank Sina
tra weet ook op 75-jarige leef
tijd nog uitstekend overeind te
blijven in een life-optreden.
Dat bleek gisteravond in Ant
werpen, waar hij een afleve
ring weggaf van zijn Diamond
Jubilee Tour. Met dezelfde
show zal hij op 7 oktober te
zien zijn in het Haagse Con
gresgebouw.
Sinatra dankte zijn succes in
het Antwerpse Sportpaleis
misschien meer aan zijn kwa
liteiten als podiumpersoonlijk
heid, dan aan die als zanger.
Zijn nog steeds unieke
stem is minder geworden dan
twee jaar geleden in de Ahoy'
in Rotterdam en de RAI in
Amsterdam. The Voice leek in
Antwerpen nogal wat moeite
te hebben met de eerste twee
liedjes en bracht het er ook la
ter niet geheel vlekkeloos van
af: hij klonk af en toe niet zo
zuiver en zijn timing liet hier
en daar wat te wensen over.
Toch gaat hij op zulke momen
ten niet af: zijn magie, zijn ma
gistrale uitstraling maken de
tekortkomingen goed.
Hij mag zich dan behelpen met
beeldschermen waarop zijn
tekst verschijnt, hij mag stram
lopen, hij mag zich af en toe
wat onzeker vasthouden aan
een kruk; als hij op het podi
um staat is een massaal pu
bliek domweg zwaar onder de
indruk. Bovendien levert hij
op zijn leeftijd zonder meer
een huzarenstukje door met
zijn zoon Frank junior als diri
gent een uur en tien minu--
ten alleen te zingen en daarna
nog een medley te doen met
Eydie Gorme en Steve Law
rence, die samen ook het voor
programma vulden.
Het goed geoliede voorpro
gramma van de uitstekend op
elkaar ingespeelde Lawrence
en Gorme bracht het publiek
snel en goed in de stemming.
Hun warme en krachtige
stemmen deden het publiek de
kilte van het bepaald niet vro
lijk ogende Sportpaleis al
gauw vergeten; het was mis
schien wat gladjes en routi
neus maar toch ook van dat
onmiskenbare Amerikaanse
vakwerk. Hun show was echt
geen wachten-op-Sinatra,
maar een volwaardig pro
gramma-onderdeel.
Sinatra zong aansluitend een
vijftiental liedjes, waaronder
zeer bekende als 'You make
me feel so young', 'The lady is
a tramp' en 'One for my baby'.
Wie hem dat laatste nummer
ziet doen moet haast wel tot de
conclusie komen: niemand kan
zo flatteus een sigaret roken
als hij; zelfs de rookpluimen
lijken mooier dan die bij een
ander. Sinatra draaide met
'My way' (zonder komt hij
nergens weg) een zonder meer
glorieuze punt aan zijn show.
Het Sportpaleis was praktisch
afgeladen. Binnen trof de be
zoeker dezelfde opzet aan die
organisator Hans (Free Re
cord) Breukhoven ook in de
Ahoy hanteerde: een podium
in het midden, „vip-tafels" er
omheen en verder hoog opge
bouwde tribunes.
Het concert in Den Haag
wordt georganiseerd door
Wim Bosman. Hoewel de show
dezelfde is, zal het karakter
anders zijn. De Prins Willem
Alexander-zaal, waar Sinatra
en zijn secundanten dan zullen
opteden, bevat ongeveer 2000
plaatsen. Het zal intiem lijken
vergeleken met het immense
Sportpaleis.
AMSTERDAM Kriti
sche architecten laten zien
dat er temidden van veel
karakterloze 'Ikea-archi-
tectuur' toch ook nog
'maatwerk' geleverd
wordt.
Zij doen dat in Amsterdam op
uitnodiging van de Dienst
Ruimtelijke Ordening (DRO)
van de gemeente Amsterdam.
In de hoofdstad werd vandaag
de tentoonstelling 'De kan
toorvilla, van confectie naar
maatwerk'. Een expositie van
bouwplannen die willen bewij
zen dat er voor inspirerende
opdrachtgevers van vrijstaan
de kantoorgebouwen nog 'op
maat' ontworpen kan worden
Met name in de sector kan
toorbouw lijken volgens de
huidige bouwkundige, politie
ke en economische opvattin
gen alleen nog maar 'blokken
dozen' te kunnen worden op
gezet in een vormgeving die
eerder de tekentafels van we
genbouwers verraden, dan van
die van zichzelf respecterende
architectenbureaus. Enkele
uitzonderingen daargelaten.
Éénentwintig architected bu
reaus) zijn voor de tentoonstel
ling in het Amsterdamse Wi-
bauthuis uitgenodigd. Drs. C.
van Zadelhoff, oprichter van
Zadelhoff Makelaars, zal ter
opening van de tentoonstelling
een toespraak houden. Een
van de deelnemende groepen
is Terracotta uit Zutphen. On
der die naam maken voorheen
gemeente
Bloemenbadplaa ts
Publikatie i.v.m. raadsvergadering
gemeente Noordwijk op 24 september a.s.
Voor de raadsvergadering van de gemeente Noordwijk op 24
september a.s. (aanvang 20.00 uur) is een aanvullend
agendapunt opgevoerd. Agendapuntnr. 37. Het betreft de
lokatiekeuze voor de nieuwbouw van de openbare
scholengemeenschap Northgo. Voorgesteld wordt de
nieuwbouw te realiseren op de lokatie Duinwetering
(Fluksterrein).
Miljoen voor moderne
en 19e eeuwse kunst
veiling Christie's
AMSTERDAM De veiling van Christie's Am
sterdam van moderne, hedendaagse en 19e eeuwse
schilderijen, aquarellen en tekeningen heeft in to
taal één miljoen gulden opgebracht. Christie's
Amsterdam heeft dit gisteren bekendgemaakt.
Voor de werken van de Groninger Ploeg-schilders
was veel belangstelling. Een schilderij van Jan Al-
tink, getiteld 'Aan het Paterswoldse Meer Gronin
gen' uit 1939, bracht 18.400 gulden op. Eerder dit
jaar trok het Amsterdamse veilinghuis drie schil
derijen van Jan Altink voor veiling terug, omdat
het twijfelde over de echtheid van de doeken.
Twee andere schilderijen 'A Country road' ui 1951
en 'Blauwborgje' uit 1933 werden toen wel ge
veild, voor respectievelijk 1.955 en 6.325 gulden.
Leningrad Staat-Academische Cap-
pella, het Glinka koor, onder leiding
van Wladialaw Chernuchenko Gis
teravond, Anton Philipezaal, Den
Haag. Herhalingen: vanavond in De
Naald te Naaldwijk en maandag
avond in de Rotterdamse Laurens-
kerk.
Er zullen in de wereld
weinig koren bestaan die
werden opgericht in de
vijftiende eeuw. Het Rus
sische Staatskoor Glinka,
dat zich gisteravond in de
Anton Philipszaal liet ho
ren, noemt zich het oudste
koor van Rusland. Als op
richtingsjaar wordt 1479
genoemd en dat mag dan
toch oud heten.
De aankondiging wil, dat het
koor ook het grootste van Rus
land is, maar dat waag ik te
betwijfelen. Het koor dat zich
gisteravond presenteerde telt
zestig leden en dat is niet echt
imponerend. Maar gelukkig
gaat het niet om de kwantiteit
maar om de kwaliteit en wat
dat betreft had het koor veel
te bieden.
Het ontstaan dankt het Staats
koor aan Tsaar Iwan III, de
eerste Tsaar aller Russen. Zijn
opvolger was Iwan de Ver
schrikkelijke en ook hij het
valt uit zijn bijnaam niet af te
leiden beminde de zang
kunst en was ook zelf zanger.
Daarna ging het met het koor
bergafwaarts en weer bergop
waarts. Anno 1991 mag alles
weer en kan alles weer, ook
qua programmering en het
koor kan zich ook buiten de
Russische grenzen laten horen.
De Russische muziek kan ver
deeld worden in volksmuziek
en kunstmuziek en die verde
ling is ook terug te vinden in
het programma dat het koor
tijdens een Nederlandse tour
nee (vanavond zingen zij in
Naaldwijk) laat horen.
Het koor is vernoemd naar de
componist Glinka, ooit diri
gent van het ensemble en het
is deze Glinka die „de vader
van de autonome Russische
kunstmuziek" genoemd kan
worden. De Vigilie, de nacht
wake op muziek van Rachma-
ninov, bepaalde het eerste pro
gramma-gedeelte Muziek voor
de kerk uiteraard. Die sfeer is
niet over te brengen naar een
concertzaal, de mystiek ont
breekt en dus het hart van de
muziek ontbreekt. Toch gaven
dirigent Wladislaw Chernu
chenko en de zijnen veel te ge
nieten. Het koor, in een brede
opstelling, zong mediterend of,
misschien nog wel beter uitge
drukt, mediteerde zingend.
Slechts een enkele maal werd
een crescendo opgebouwd,
werd een forte bereikt. Het
was veel piano en mezzo-forte
waarin de klanken werden ge
goten en dan ook nog een pia
no en mezzo-forte alsof over
het koor een sluier hing. Naar
ons gevoel in trage tempi,
breed en statig alsof de diri
gent een orgel van omvang be
speelde. Van Chesnokov werd
een concert voor koor en
(koor-)solisten uitgevoerd en
dat gaf Chernuchenko de gele
genheid te laten horen wat
voor kwaliteit hij in huis
heeft. Een bas profundo die zo
laag zong dat het uit zijn tenen
leek te komen, een sopraan die
het Magnificat uitdroeg, een
alt die met grote intensiteit
zong en een tenor die in het
operatheater niet zou misstaan.
Veel soli ook in de bewerkin
gen van Russische volksliede
ren, stemmingsmuziek met het
accent op melodische lyriek.
Rusland heeft ongelooflijk
veel volksmuziek en het
Staatskoor Glinka bezit op dat
terrein een rijke traditie. De
presentatie maakte een ge
stroomlijnde indruk, van enige
spontaniteit was geen sprake.
Opvallend overigens dat bij
een koor met zoveel discipline
een deel van de leden van
blad zingt en een deel uit het
hoofd.
ELKE DONDERDAG DE
Circustheater in Scheveningen
en het tweetal weet nu al dat
het de verleiding niet kan
weerstaan om ook daar min
stens één voorstelling te zien.
„En de Engelse voorstelling in
Londen. Gaan we ook naar
toe. Kostbaar? Inclusief reis
geld heeft Les Misérables ons
ieder al meer dan drieduizend
gulden gekost. Maar uitgaan is
ook duur. En het is ons iedere
cent waard. Les Misérables is
een stuk van onszelf gewor
den".
vijf, nu vier architecten ont
werpen voor woon/werk-pro-
jecten. Woordvoerder van de
groep is Niek Kruisheer uit
Zutphen. De anderen zijn Wil-
ma Kingma uit Rotterdam,
Kees Jongelie uit Utrecht en
Rob Loenhout, Delft. Terra
cotta ontstond op de Techni
sche Universiteit Delft. Als
veelbelovende (allemaal cum
laude afgestudeerd) jonge ar
chitecten is hen bij het afstu
deren gevraagd een plan te
maken voor het Delftse Zuid-
poort-gebied; een negentiende
eeuwse aanbouw tegen het
oude stadscentrum aan. Een
gebied waarin voorheen indus
triële bedrijvigheid en bewo
ning samengingen, maar dat
nu stukje bij beetje vrij komt.
Voor zo'n gebied in zijn geheel
is nauwelijks een stedebouw
kundig plan te maken, omdat
de terreinen soms met tussen
pozen van jaren voor nieuwe
bebouwing beschikbaar ko
men Rekening houdend met
die omstandigheden hebben de
architecten van Terracotta,
toen nog met Hielkje Zijlstra
in hun gelederen, een groot
aantal gedachten ontwikkeld,
die in een fraai boek in woord
en beeld zijn toegelicht. On
derdelen van deze ontwerpen
zijn op de tentoonstelling in
het Wibauthuis te zien. Terra
cotta toont daar ook tekenin
gen en maquettes van een plan
voor een voormalig industrie
gebiedje in de bocht van het
Apeldoorns Dierens Kanaal in
Apeldoorn, van een kantoor-
ontwerp aan de rivier de Avon
in Bath (Engeland) en van het
ontwerp voor een bedrijfsver
zamelgebouw op een pier aan
het IJ in Amsterdam.
