7
,In Nederland ben je
en ster voor een uur"
•nwillige automobilist torpedeert Amsterdamse fïetsboot
ZATERDAG 14 SEPTEMBER 1991 PAGINA 27
VNDRE HAZES WIL Z'N PRIVË-LEVEN VOORTAAN AFSCHERMEN
edrongen postuur, omsloten door
fluoriserend trainingspak in
itbundige kleuren. Onder het vol-
kapsel monsteren twee felle ogen
nieuwkomer. André Hazes
aakt een wat geïrriteerde indruk.
:vangen door de hitte? Of heb ik
verkeerde kleren aan? Naarmate
et gesprek vordert, wordt bij stuk
en beetjes duidelijk dat het om
ts anders gaat.
kranteknipsels van de laatste jaren
nen geen al te vrolijke Hazes. Natuur-
k, de hits, de volle zalen, de hem ado-
rende fans, dat is niet veranderd, maar
ellende - waaronder twee scheidin-
-is niet aan zijn deur voorbij gegaan,
e prijs van het succes,
rank maakte meer kapot dan hem lief
is. Als gevolg hiervan, maar ook door
yi >te spanningen, pillen en een maag
deer belandde hij zelfs in het zieken-
is en boze tongen voorspelden dat het
daan zou zijn met de zanger van het
,H derlandse levenslied. „Ik heb zoveel
mist door de drank," bekende hij be-
uwvol na zijn ontslag uit het zieken-
is en besloot geen druppel meer te
inken.
haar jon|e periode ligt al weer enige tijd achter
tinct zom. Het heden ziet er een stuk zonni-
jrestatie. uit. Z'n nieuwe cd 'Samen' staat op
ode vant punt van uitkomen, de daarvan ge-
paring w ikken single - het vrolijke 'Zomer' -
:r of de jat in de Top Tien en op 14 oktober
veer teniet officieel mevrouw Hazes 3 haar in-
Ouder<»de. De 21-jarige Rachel van Galen is
en soort j gelukkige,
rde voel
t het we<K
drukke [Dorstig
ls het in
ijg ik er| hitte in het Bussumse kantoortje van
elkaar".jidré maakt de kelen dorstig en z'n
i tot sepjaste medewerkster tovert in no time
rden dejee biertjes te voorschijn, die ons grijn-
en ver^d aankijken. Maar hij stond toch al
in, wanhanden droog?
van eernf en toe neem ik een biertje. Dat be-
ruiming'ii ik gelukkig zelf. Ik laat me door
verkoc»manci meer de les lezen. Laatst, voor
n hun It optreden op het feest van masseur
n wel bijne jan Heil in de Jaap Edenhal, dronk
drie biertjes om de spanning af te rea-
feet hoet-en. Het werd een goede show. Wat
ug naar brij ft Privé: 'Hazes weer aan de
ie die uil^nk'. Daar kan ik zo kwaad om wor-
s dat di
n als hejoen ik 40 jaar werd, nu twee maan-
dat het ah geleden, heb ik me voorgenomen
speelt b«n privé-leven af te schermen. De situ-
uif en qe thuis gaat niemand wat aan. Jam
die me4r voor jou, maar ik praat alleen nog
duif zatiar over de muziek," klinkt het gedeci-
vele duiferd.
:n te hoiU maar is het niet vreemd dat hij nu
Een duifk de deur op slot doet, terwijl hij toch
ament bejen|ang 0pen huis hield, van z'n hart
n en, hod
geen moordkuil maakte en bijvoorbeeld
openhartig verhaalde van zijn drankpro
bleem?
„Al doende leert men. Ik heb daar mis
schien wat langer voor nodig gehad dan
een ander maar op den duur gaat het je
steeds meer tegenstaan dat dingen over
je privé-leven verkeerd worden neerge
zet". Waarmee André te kennen geeft
dat wat hem betreft dit onderwerp is af
gerond.
Massaal
Bloemenbesteller, lichtmatroos, schoor
steenveger, slagersknecht, fietsenmaker,
grondwerker, bouwvakker, sloper,
marktkoopman, barkeeper, Hazes heeft
het allemaal gedaan. Maar als zanger
zou hij uiteindelijk roem vergaren. In de
tijd dat hij als kelner werkte schreef hij
'Eenzame Kerst'. Via bemiddeling van
Willy Alberti verscheen het nummer op
de plaat. Het betekende het begin van
een lange succes-story.
Nederland ging massaal plat voor de
Jordanese Weltschmerz. Zijn galmende
stemgeluid, de 'uit het leven gegrepen'
teksten en het onvervalste Mokums lie
ten en laten de fijnbesnaarde medemens
niet onberoerd en jong en oud, student
en wao'er raakten 'n Beetje Verliefd'
(goed voor 500.000 singles). Ook bleek
hij in '88 met de single 'Wij houden van
Oranje' een ideale vertolker van het
Oranje-gevoel te zijn. „Jij bent een gi
gant," vertrouwde Leo Beenhakker hem
laatst nog op een party toe terwijl de
Ajax-trainer hem een klinkende zoen
gaf. André straalt bij de herinnering
want hij heeft op zijn beurt een hoge pet
op van Don Leo.
Boven z'n hoofd een affiche, waarop een
Plati na-concert van André Hazes (de
verwachting is dat de vorige cd 'Kleine
Jongen' platina wordt) op 16 september
in Amsterdam wordt geannonceerd. An
dré wijst ernaar: „Ik krijg nu al de krie
bels als ik daar aan denk. Sterker nog, ik
ben bloedzenuwachtig, slaap er niet van.
Als ik denk aan al die mensen, die daar
voor geld neertellen...brrr. Ik ben zo'n
avond altijd overgeconcentreerd, want
het moet goed zijn. Maar dan nog raak
ik de tekst wel eens kwijt. Ik heb één
mazzel: m'n fans kennen al mijn tek
sten, dus hoef ik maar even in de zaal te
kijken en dan weet ik het weer. De dag
na zo'n concert kan ik pas echt genieten,
want dan ben ik relaxed. Dan kijk ik
naar de video en beleef alles nog eens".
Een hoop mensen, zo verklaarde hij
eens, willen hem graag op zijn bek zien
gaan. Roept hij agressie op of is de
mensheid echt zo verdorven, zoals ver
licht filosoof Jean Jacques Rousseau
twee eeuwen geleden al in de gaten had.
„Dat zal bij jou of in andere disciplines
niet anders zijn, alleen in de artiestenwe
reld lijkt het nog een graadje erger. En
het is typisch Nederlands. Ik geef je een
voorbeeld: als Nederland tegen Argenti
nië voetbalt en Jan Wouters maakt de
enige goal van de wedstrijd, dan is hij
een held. Maar speelt ie even later met
Ajax tegen Feyenoord en haalt ie John
de Wolf neer dan is ie een hondsvot, een
kapsoneslijder. Diego Maradona gaat in
de fout in Italië, gebruikt cocaïne maar
dacht je dat ze hem in Argentinië laten
vallen? Integendeel, hij wordt op handen
en voeten gedragen. In Nederland kijken
ze heel anders tegen sterren aan. Hier
ben je een ster voor een uur".
„De ergsten in deze business zijn de
mensen, die om een artiest heen hangen.
Die verzieken de boel, proberen je te
manipuleren. Nee, namen noem ik niet.
Neem nou die toestanden rond Pavarot-
ti. Daar word je toch niet goed van. Vol
gens mij is die Pavarotti zelf een toffe
gozer, net zoals Gerard Joling en al die
andere Nederlandse artiesten, die ik ken.
Maar juist managers en al die anderen,
die een graantje mee willen pikken, be
derven de pret. Managers zijn kruide
niers. Daarom werk ik ook zonder ma
nager. Dat soort bezigheden houd ik via
een eigen produktiemaatschappij in ei
gen hand. Ook dat leer je in de loop der
jaren".
Plaat
André raakt op drift, maar de tijd dringt
en zijn nieuwste plaat -de aanleiding
van het gesprek - is nog maar nauwelijks
aan bod gekomen. Verschilt die wezen
lijk van de voorganger? André denkt
even na, schudt dan z'n hoofd. „Nee, ik
zie hem als een vervolg op 'Kleine jon
gen' en dan weten de fans het wel. Zelf
vind ik het titelnummer één van de
meest geslaagde liedjes".
„Of mijn teksten autobiografisch zijn?
Lang niet altijd, hoewel de mensen dat
vaak denken. Dat komt misschien om
dat ik in de ik-vorm schrijf. De verhou
ding is, zo schat ik 20-80, dus een klein
deel heeft betrekking op mijn leven. Zo
gaat het nummer 'Zal je mij nooit verge
ten' ('want jij bent alles voor mij') daad
werkelijk over mijn zoon. Ik schrijf
nummers als het regent, mistig is en ik
alleen ben. Met dit mooie weer komt er
niets uit m'n pen".
In zijn liedjes beschrijft hij zo ongeveer
elke situatie, die de modale Hollandse
man of vrouw zich zonder al te veel
moeite kan voorstellen. Z'n teksten ont
roeren menigeen. „En dat met zes jaar
lagere school," grinnikt hij.
Nog altijd wordt hij bedolven onder
brieven, nog altijd trekt hij volle zalen,
die luidkeels 'Zeg maar niets meer',
'Diep in mijn hart' en 'Jij bent alles' -
om maar eens een paar onvervalste kra
kers te noemen - meebrullen.
„Wat mij oprecht verbaast is dat ik zo
veel jongeren onder mijn fans blijf aan
treffen. Ik bedoel, je wordt ouder, dus
André Hazes:
„De ergsten in
deze business
zijn de mensen,
die om een
artiest heen
hangen. Die
verzieken de
boel, proberen
je te
manipuleren."
FOTO: SP
denk je dat het publiek met je meegroeit,
maar dat is niet zo. Ga maar eens in dis
co's kijken. Ik ga me niet afvragen waar
door dit komt; opvallend is het wel".
Misschien komt het wel omdat Hazes
een rock en roller in hart en nieren is en
iets in z'n stem heeft, dat Amerikanen
als 'de blues' omschrijven. Als 8-jarig jo
chie woonde hij in 1959 een concert bij
van Muddy Waters en B.B. King en dat
maakte grote indruk op hem. Dertig jaar
later kon hij zich op het album 'Dat is
wat ik wil' uitleven in rock and roll- en
rhythm and blues-klassiekers. Hij werd
daarbij bijgestaan door Herman Brood,
Jan Akkerman en Kaz Lux, waarmee
duidelijk wordt dat er ook in popkringen
waardering is voor zijn werk.
Maar wellicht is de verklaring van z'n
succes een stuk simpeler. André komt er
in ieder geval rond voor uit: „Ik heb een
goede stem," klinkt het zonder valse
gêne. „Ik vind dat die door de jaren
heen mooier, voller is geworden en aan
kracht heeft gewonnen. Of ik ooit zan
gles heb gehad? Nee hoor, Freddy Hei-
neken is altijd m'n enige leermeester ge
weest".
Naar eigen zeggen heeft het bereiken van
z'n 40e levensjaar hem veel gedaan. Hij
was knap emotioneel; leuk vond ie het
niet. 'Hé ouwe,' zei z'n zoon onlangs te
gen hem. „Mijn vader had mij vroeger
daarvoor door de kamer geranseld," laat
hij weten. „Ach ik vond het wel geinig.
Ik heb er meteen een liedje van ge
maakt".
Peter Koelewijn putte vermoedelijk uit
dezelfde inspiratiebron toen hij zong: 'Je
wordt ouder papa...'
André: „Ik ben nu over de helft. Want
80 jaar zie ik me niet worden. 79 wel.
Nee eerlijk, ik heb tropenjaren gedraaid;
die tellen dubbel. Altijd keihard gewerkt
en heel veel optredens gedaan. Als je
dan nagaat dat mijn vader, die net is
overleden, maar 68 jaar is geworden dan
besef je dat het aftellen is begonnen".
Hij ziet zich ook niet tot de laatste snik
op het podium staan. „Ik ben geen Bob
Scholten. Ik treed nog een jaar of tien op
en dan ga ik me uitsluitend toeleggen op
het produceren en schrijven van songs".
geen
duik
is het eeq
uit te zen
dat Tel^
bieden.^
ter dat
kt en he#
iformatieJ
ig met de!"
zet, die i
jk protx
.TERNATIEF VOOR FILE KAN FORENS NIET BEKOREN
dSTERDAM - De Amsterdam-
rederij Naco heeft de strijd aan-
it ieman<Ibon(jen met de file voor de
lgens de
levend v
een ong<
lische fai
raakte
t het Ai
iij zijn si
n de vrie
zeseneei
jfd gevon
met klo
ur was tc
egen na
weer aai
:efde. De
jp op het
waar 1"
i0 volt, 1<
laten zak
benedei,
irop een
Huizen
•B-geboui
zia-ziekei
r van si
>entunnel. Een fiets- annex bus-
ot Maar het lijkt erop dat de fo-
'Jisen de lijndienst laten zinken
een baksteen. Ze zijn de autó
i de klapjet uit te branden. Waardoor het
'lie dach'tmpathieke experiment regelrecht
1 uit zij n een ramP afstevent.
êGekkei1 'eek allemaal zo mooi dit jaar mei
naar 1 ^et begin van het experiment. De
ister van r8emeesters van Amsterdam en Zaan-
iti reikten elkaar de hand op het water
de bootverbinding werd voor een jaar
gebruik genomen. De rederij stuntte
gratis bootvervoer en de dagjesmen-
met fiets stroomden toe. De reis van
centrum van Zaandam naar het Cen-
Station van Amsterdam duurt een
uurtje. Stukjes schitterende natuur
len afgewisseld met de sluizen bij
idam en het drukke vaarverkeer op
IJ. Benedendeks is het ook goed toe-
Zalmroze tafeltjes in een luxe salon
ar 'koffie met' wordt geserveerd. Suc-
verzekerd.
ar toeristen en dagjesmensen zijn nu
niet de passagiers waar de rederij,
j WPrPi( mei ae passagiers waar ae reaei
i het Gem :nbaar vervoersmaatschappij NZH
B) Rotter
dë kosten niet. Daarvoor moet het
e een j„u
Hal passagiers toch minstens worden
leschroefd tot honderd en liefst tot
q iderdtwintig. Af en toe wordt dat ge-
'ld, als scholen een dagje naar Artis
,i 'en.
.nquête
gjar blijft de forens, vroeg de rederij
;tr i af. Is de prijs van het retourtje (zes
den plus drie gulden voor een nets) te
>g? Zijn de vertrektijden niet gunstig?
Een bekend fenomeen: file voor de Coentunnel. Een fiets-annex busboot tijdens de spitsuren zou een filevrij alternatief voor de
route Zaandam - Amsterdam kunnen bieden. Maar de forens is de auto niet uit te branden. FOTO: ANP
Hoog tijd voor een mini-enquête onder
de doelgroep. Het resultaat van vele be
tuigingen van sympathie: aangepaste af-
vaarttijden. En af en toe werd een ver
dwaalde forens aan boord gesignaleerd.
De betrokkenen deden het uitblijven
van het o zo gewenste woon-werkver-
keer af met: de fïetsboot heeft tijd nodig.
Onbekend maakt onbemind. Na verloop
van tijd, toen bleek dat de automobilist
nog steeds niet uit de Coentunnel was
gelokt, werd een nieuwe actie onderno
men. Half augustus stonden enquêteurs
bij een stoplicht vlak voor de snelweg
richting Amsterdam. Maar omdat dit in
het vakantieseizoen was, bleef het stop
licht maar op groen staan. Uitgeweken
werd naar een gegarandeerd druk kruis
punt in Zaandam. Zo'n 2500 folders
werden uitgedeeld aan automobilisten
die hun raampje durfden open te draai
en. De folders bevatten tevens een ant
woordkaart waarin de bestuurders zich
konden aanmelden voor een onderzoek.
Met dat onderzoek wordt gepoogd het
reisgedrag in kaart te brengen. De res
pons: 140 vrijwilligers.
Verheugd over deze oogst stuurde de re
derij hen een enquêteformulier en een
proefabonnement voor een maand. Met
dit pasje konden de forensen voor één
gulden per retour meevaren. Geen slecht
aanbod, aangezien de reistijd per boot
even lang is als die per auto. De file
wordt bovendien onder het genot van
krantje, croissantje en kopje koffie ont
weken. De ongetwijfeld kostbare actie -
over cijfers laat de rederij zich niet
uit - heeft vier vaste passagiers opgele
verd. „Ze waren allemaal dol-enthou-
siast, maar de volgende dag merkte je er
niet veel van aan boord. Het resultaat
was bedroevend", aldus een woordvoer
ster.
De rederij heeft inmiddels een nieuwe
ronde in het onderzoek gestart. De 140
vrijwilligers kregen een nieuwe vragen
lijst thuisgestuurd. Waarom ze wel of
niet gebruik hebben gemaakt van de lijn
dienst, was de brandende vraag. De uit
komsten van dit onderzoek, die in no
vember worden verwacht, worden ook
aan het Rijk en de provincie Noord-Hol
land aangeboden. Een subsidie-aanvraag
is inmiddels ingediend.
Centraal verwarmd
De sfeer aan boord blijft, ondanks de
aanwezigheid van slechts tien forensen,
gezellig. „Je kunt tenminste lekker on
deruit gezakt zitten. Dat moet je maar
eens in een drukke trein proberen, daar
zit je knie aan knie, hoogst irritant. En
bij mooi weer zit iedereen lekker op het
dek. Je ziet elkaar iedere werkdag, je
maakt eens een praatje", vertelt een
woordvoerster. Een nieuwe passagier
wordt meteen opgemerkt in het selecte
clubje. „Een vreemde, noemen wij dat
dan". De rederij komt ook de winter nog
wel door, want de boot is centraal ver
warmd. En de mensen kunnen met de
auto naar de vertreksteiger komen, want
daar is een groot parkeerterrein bij, geeft
E. de Ridder aan. Hij is belast met het
onderzoek naar de onwillige forens.
Gemeenteambtenaar J. Keegstra, tevens
projectleider van het Zaanoever-project
en een van de bedenkers van de lijn
dienst. had wel verwacht dat het aantal
passagiers minimaal zou zijn. Maar: „we
hadden de stille hoop dat dit alternatief
extra aantrekkelijk zou zijn omdat je de
fiets mee kon nemen. Maar mensen zijn
gewoon niet geneigd om de auto te laten
staan". Ze probeert nog een positieve
draai te geven aan de mislukking. „We
hebben er in ieder geval veel van ge
leerd. Als de mensen echt niet uit de
auto willen, terwijl een goed alternatief
voorhanden is. dan moet je je afvragen
of je beleid goed is", steekt ze vervol
gens de hand in eigen boezem.
Geldverspilling
Nu rijst de vraag, waarom zo'n kostbaar
experiment wordt gestart, zonder ook
maar enig passagiersonderzoek vooraf.
„Dat komt door de NZH. Die hebben er
ervaring mee. Het is beter om zo'n expe
riment gewoon te laten beginnen en dan
later pas te onderzoeken hoe het gaat.
Als je eerst gaat onderzoeken, dan ken
nen de mensen het fenomeen niet en
kunnen ze ook geen zinnige antwoorden
geven. Bij het invoeren van de shuttle-
'bus is het precies zo gegaan. Dat project
liep de eerste anderhalf jaar ook slecht,
nu loopt het als een trein", legt De Rid
der uit.
Voorlopig schiet de rederij er financieel
veel bij in - hoeveel wil niemand zeg
gen - en is de overtuiging dat dit experi
ment niet levensvatbaar is alom aanwe
zig. De Ridder heeft één enquêteformu
lier van de tweede ronde al stiekem be
keken. „Dit is geldverspilling, zo snel
mogelijk stoppen", stond op het formu
lier van zo maar een forens. Volgend
jaar april is dat zo ver, of er moet een
wonder gebeuren. Vooralsnog helpen on
willige automobilisten een leuk alterna
tief voor de auto en de file naar de haai-
1 £eidóc Soiwcwit
