ijsters voor scholieren
n de wereld van Couperus
rouwenstri jd in Zuid- Afrika
BOEKEN /PLATEN
Level 42 blijft
zichzelf herhalen
De valse romantiek van dagboeken
iQowvant
VRIJDAG 13 SEPTEMBER 1991
I enz (Nescio). Een sari# voor
Woltara Noordhoff.
<r 25,- 'De jonge lij-
Jrie verschrikkelijke dagen'
'Ciske de Rat' (Bakker),
't en tranen' (Ruyalinck),
winter' (Terlouw), 'Geef me
Ie' (Beekman). Een serie
i van Woltere Noord-
Jf boeken voor ƒ25,-. Beide
M verkrijgen via school of le-
9 Pinter: 'De dwergen'. Uitge-
rt Bakker. Prijs 39,50.
laters: 'Echte Kennis'. Uitge-
b Harmonie. Prijs ƒ45,-.
warren: 'Geheim Dagboek -
(Negende deel). Uitgeverij
ikker. Prijs 29,90.
|[Steinz: 'Meneer van Dale
antwoord'. Uitgeverij Pro-
i. Prijs 14,90
[VERSTAPPEN
K SNA
tien zijn weer aan het
in de leerlingen in het
ïzet onderwijs beginnen
in de boekenlijsten te
m. Daar zit een enorme
in voor uitgevers van
een liboeken. Wolters-Noord-
en van de groten in dit
springt erin met een
boeken die de leuke
'Lijsters' heeft.
Ie hoge klassen zijn dat
jeken voor de examen-
/orig jaar bijvoorbeeld
n/Het Been' van Els-
'Het verboden rijk' van
hoff. Nu wordt een
serie van vijf 'Lijsters'
Ie leerlingen gestuurd,
daar tenminste vijf en
i gulden voor over heb-
ijf gulden per stuk voor
olgende prachtboeken,
voor de lijst: Nescio's
ide verhalen 'De uitvre-
ichtertje' en 'Titaantjes',
assieker. Bovendien 'De
van Mulisch, 'Bezon-
d' van Jeroen Brou-
)aar komt nog bij 'Bou-
van Springer en
;ge een tere huid' van
as. Geen leraar Neder-
yan HAVO of VWO zal
deze boeken weigeren
lijst. En het zijn geen
op krantepapier of in
dere wegwerp-verpak-
aar echte paperbacks,
ze in de boekhandel
gever vindt dat er veel
nogelijk moet zijn op dit
Er zijn ook dergelijke
Ivan lijstboeken in de
pe talen, en bovendien
pok een serie met de
De jonge lijsters' bijge-
Die is voor leerlingen
brugklas of daarom-
yoor dezelfde prijs, vijf
voor 25,-. Te bestel-
school, een slimme ma-
bn de uitgever om de
I te slijten.
Dge lijsters' van komend
l zijn: 'Ciske de Rat',
pk en tranen', twee
kers dus. Daarbij van
Beekman: 'Geef me de
van Jan Terlouw:
jswinter' en van Guus
j 'Drie verschrikkelijke
:rus' wereld
ilgeprezen auteur van
igrafie van Louis Cou-
Hans Warren...
zelden verrassend...
FOTO: PERS UNIE
perus, Frederic Bastet, heeft
een nieuw, prachtig boek over
deze auteur samengesteld. De
titel is 'De wereld van Louis
Couperus'. Wat er direct aan
opvalt zijn de vele foto's en af
beeldingen. In totaal blijken
dat er meer dan vierhonderd
te zijn.
Je ziet Couperus met familie
leden, kennissen, andere lite
ratoren: huizen waar hij ge
woond heeft, andere lokaties
waar hij mee te maken heeft
gehad. Het is in heel veel op
zichten daarom een echt Haags
boek. Want als Couperus iets
was, dan was hij wel Hage
naar, zoals hij zelf wel stelde.
Met Couperus en Bastet kom
je als lezer en kijker in dit
boek alom terecht. In de klas
sieke wereld van Italië bij
voorbeeld. Of aan de Riviera,
de 'blauwe kust', zoals de
schrijver dat oord van genoe
gen noemde. We zien weer dat
hij in Milaan was, maar ook
waar hij verbleef in Den Haag,
bijvooreeld aan de Celebes-
straat 78, een pension, dat een
tijdelijk onderdak bood aan de
auteur. De foto van dat huis
kom je in dit boek tegen.
En dan lees je dat zijn roman
'Noodlot' niet voor het eerst
door De Appel als toneelvoor
stelling is gebracht. In 1892
speelde de befaamde Willem
Royaards al de rol van Bertie
in de voorstelling in het Rot
terdamse Tivoli. De toneelbe
werking kreeg veel kritiek,
maar Couperus bleek ingeno
men met de interpretatie van
de beroemde akteur van zijn
geheimzinnige romanfiguur.
Zulke dingen lees je in het
heel rijke, zoveel materiaal be
vattende boek van Bastet, die
nu langzamerhand wel de
grootste Couperus-kenner is
aan het worden, die we ooit
gehad hebben.
Roman van Pinter
De toneelschrijver Harold Pin
ter heeft zijn eerste en enige
roman laten verschijnen. 'De
dwergen' is als verhaal ge
schreven voordat er in 1960
een toneelstuk van zijn hand
werd gespeeld met dezelfde ti
tel. Hij vertelt er het volgende
over: ,,Ik schreef 'De dwergen'
in het begin van de jaren vijf
tig, voordat in toneelstukken
begon te schrijven. Ik heb toen
niet geprobeerd het te doen
uitgeven. In 1960 haalde ik
een aantal elementen uit het
boek en maakte er een kort to
neelstuk van, met dezelfde ti
tel".
Een merkwaardig boek. Hoe
wel de dialogen in hoge mate
realistisch zijn, lijken veel be
schrijvende en vertellende
passages op de 'roman nou
veau'. Ze zijn ongrijpbaar en
lijken een experiment in taal
en verwoording. Zoals de aan
hef van hoofstuk 11: „Wat
doen de dwergen, op hun toch
ten naar de straathoeken? Ze
strompelen door de goten en
halen hun zakhorloges tevoor
schijn. Een met een gezicht
van krijt gooit de droesem van
Frederic Bastet
...grootste Couperus-kenner...
FOTO: SP
de dag in een vuilnisvat en
gaat op het deksel zitten. Hij
begint te kauwen hoewel hij
niets heeft gegeten. Nu verza
melen ze zich bij de achter
trap. Eén schrobt zijn aderen
bij de onderste gootsteen, nu
zit hij tot zijn strot in het sop.
Gepoetst en opgedoft, op tijd
voor het maal. Alles stipt op
maaltijd". Een intrigerend
boek, maar dat zal geen thea
terbezoeker die ooit iets van
Pinter zag, verbazen. Werke
lijkheid en fantasie gaan- on
verbrekelijk samen, niet al
leen voor de romanfiguren,
maar ook voor verteller en le
zer.
Echte kennis
De literaire redacteur van de
boekenpagina's in Vrij Neder
land is de laatste weken een
geplaagd mens. Deze „presi
dent" van 'De Republiek der
letteren', zoals dit deel van het
weekblad heet, werd in de we
kelijkse column van Piet Grijs
in datzelfde blad, regelmatig
op heftige wijze aangevallen
vanwege de inhoud, de taal
van de besprekingen en recen
sies op de pagina's. Daar moest
een mens wel zenuwachtig
van worden.
Wie wil weten wat deze lite
raire redacteur, Carel Peeters,
die ook hoogleraar is in de li
teraire kritiek, in zijn mars
heeft, kan dat uitzoeken in de
bundel essay van zijn hand die
zijn verzameld in een boek
met de titel 'Echte kennis'. Het
gaat om bijna twintig beschou
wingen over filosofie en litera
tuur. Flaubert, Thomas Mann,
Diderot, Samuel Johnson,
Hugo Claus, W. F. Hermans en
Gerrit Komrij komen aan
orde. Onder de titel 'De filoso
fie van het Hoger en Beter' be
spreekt hij de roman van Con
nie Palmen, 'De wetten', dat
vorig jaar zo'n indruk maakte.
Peeters: „'De wetten' is een fi
losofische, laconieke, zwaar
wichtige, halfzachte, banale,
erotische en diepzinnige ro
man. Dit zijn niet zomaar wat
kwalifikaties".
Zo probeert Peeters genuan
ceerd te kijken, naar grote au
teurs uit heden en verleden en
naar nieuwe, aandacht-trek
kende nieuwkommers.
i onverbrekelijk samen...
'Geheim Dagboek'
Het negende deel van het nog
bij lange na niet volledig gepu
bliceerde 'Geheim dagboek'
van Hans Warren is uit. We
zijn in dit boek in de jaren
1971-72. We lezen over zijn da
gelijkse bezigheden, zijn ont
moetingen met literatoren, zijn
reizen naar de randstad om li
teraire festiviteiten bij te wo
nen. Ook de relatie met zijn
vrouw Mabel heeft weer aller
lei problematische kanten,
vooral wanneer er weer een
mooie jonge Noord-Afrikaanse
man in zijn liefdesleven een
grote rol gaat spelen.
In dit deel komt het maar zel
den tot iets nieuws of verras
sends. De beschrijving van een
bezoek aan Londen in oktober
1972 staat vol kommentaar
over wat hij daar zag in expo
sities, musea, noem maar op.
Het masker van Toetachamon
valt hem tegen en hij blijkt bij
vertrek zijn pas verloren te
hebben.
Natuurlijk onmisbaar in de
reeks van dagboeken, maar op
Louis Couperus gefotografeerd tijdens zijn laatste lezing. Den Haag, Kunstzaal Kleykamp, begin
juni 1923.
FOTO: PR
zich eigenlijk gering van in
houd. Wie de reeks volgt, zal
desondanks deze schakel niet
kunnen missen.
Ezelsbruggetjes
„Ha, he!
Lieve Bep, cnof nee!
Namgal sips clar.
Kaca"
Een ondoorgrondelijke non-
sensversje? Een vreemde taal
van een eiland in de Stille
Oceaan? Niets daarvan, een
ezelsbruggetje uit eigen land,
waarmee scholieren zich de
eerste twintig elementen uit
'Het Periodiek Systeem' van
de scheikundeles in het hoofd
prentten. Van H en He via on
der andere Na en Al naar K
en Ca.
Een voorbeeld van de vele
ezelsbruggetjes die je kunt le
zen in het boeken 'Meneer van
Dale wacht op antwoord', door
Pieter Steinz bijeengeraapt en
op leuke manier gepresen
teerd.
„Bali Lombok Soembawa
Somba Flores Timor" is zo'n
leerrijtje, maar ook het liedje
dat Julie Andrews in 'The
sound of music' voor de kin
dertjes zingt: „Doe - a deer, a
female deer, Ray - a drop of
golden sun", tot alle noten van
Doremifalollasi zijn behan
deld.
Intussen vertelt Steinz in dit
boekje nog het een en ander
aan leuke wetenswaardighe
den over het onderwijs, vooral
uit vroeger dagen. Bijvoor
beeld over 'de oorsprong van
het schoolkrijtje'. Of het ge
dichtje dat hij citeert van een
Helmondse leerling uit de ja
ren vijftig die met een eigen
„rijtje" zijn frustaties over het
schoolbestaan onder woorden
bracht.
„Stik verrot verrek verteer
Donder op en flikker neer
Krijg de koude kippekoorst
Waterpokken enzovoorts
Barst!"
Het leven van een scholier is
altijd en eeuwig en kwelling,
zo blijkt uit dit boekje telkens
ibon(
I/a
Dullemen: 'De klank
igwe'. Uitgave Meta/No-
ƒ29,50.
IUISMAN
1990. Uit de hele we-
liegen Zuidafrikaanse
naar Amsterdam
erleg. Het gaat om een
ntie onder de titel Ma-
e. Dat is Zulu voor 'wij
rouwen in de strijd',
is nodig, want de her-
jen in Zuid-Afrika zijn
lar in volle gang, feit is
rte vrouwen de zwaar-
ruggegraat blijven van
dafrikaanse economie,
ijn gaande de omwen-
oor de vrouwen vragen
Zoals: verkrijgen
n na afschaffing van
theid dezelfde vrijheid
nen? Het ergste wordt
Malibongwe worden
genomen. Maar die
meteen achterhaald te
Een week na de con-
maakt het schip van
rtheid zware slagzij:
Mandela wordt vrijge-
i president De Klerk
lekend dat bewegingen
PAC en SACP zullen
de elektriciteit voor het gehele
Afrikaanse continent. Door
het landschap hangen hoog
spanningskabels. Ze leiden
elektriciteit naar overal. Maar
lang niet iedereen woont
'overal'. Tachtig procent van
de zwarte gemeenschap kookt
op hout of gas. En dus lopen
onder die hoogspanningkabels,
die zinderen in de hitte, zwar
te vrouwen moeizaam te sjou
wen met een loodzware lading
sprokkelhout op hun hoofd.
Van Dullemen ging kijken in
Zuid-Afrika, op de plaatsen
waar de klank van Malibong
we gehoord moet worden. Bij
de vakbonden, het kantoor
van de Women's League en in
de townships, allemaal in een
decor van snelle politieke ver
anderingen. Ze probeert een
beeld te schetsen van de wer
kelijkheid van zwarte vrou
wen in Zuid-Afrika, die onder
drie duimen zit: 1. die van de
blanke/apartheid, 2. de baas-
dagelijks werk en 3. de man-
/het seksisme. Aan de strijd
tegen elk van de duimen
wordt een deel van het boek
gewijd via respectievelijk 'Op
zoek naar de toekomst', 'De
ruggegraat van de samenle
ving' en 'De angst voor de
sjambok'.
De schrijfster verslaat eigen
lijk haar reis. Waar zij gaat,
gaat de lezer. Van wat zij
denkt, de analyses die ze
maakt, de contexten waarin ze
gebeurtenissen plaatst, wordt
de lezer deelgenoot gemaakt.
Veelvuldig komen vrouwen
aan het woord over hun moei
lijke strijd. Het zijn gedreven
personen, maar een toon van
'wat zijn wij toch zielig' is niet
te bespeuren. Eerder een hou
ding van 'kom op met die ge
rechtvaardigde gelijkheid voor
iedereen', weergegeven met
rake typeringen en mooie ver
gelijkingen.
Het levert indringende verhel
derende stukken op, die teza
men een prettig leerzaam boek
vormen over een lange weg
met bizarre kronkels en on
verwachte obstakels richting
die 'andere kant van de regen-
Verleggen thema's levert amusement
Campbell Armstrong: 'Mambo'. Uitgeverij Het Spectrum. Prijs ƒ29,90. Greg
Dinallo: 'Dodelijke opdracht'. Uitgeverij De Boekerij. Prijs 29,90. Sarah
Wolf: 'Moordplan'. Uitgeverij De Boekerij. Prijs 29,90.
tekent werk aan de
voor de vrouwen. Ze
de resoluties van Mali-
opnieuw wegen. Wel
en prioriteit en welke
iën zijn in de huidige
en sociale situatie
tr.
voor zwarte vrouwen
Afrika veel moet ver
is duidelijk. De ach-
van het boek 'De
an Malibongwe' van de
n Caroline van Dulle
st daarvan een voor-
-uid-Afrika is genera-
meer dan de helft van
Met het neerhalen van het IJzeren Gordijn heeft een aantal
schrijvers het werkterrein ook moeten verleggen van de oost
west verhouding naar de relatie arm-rijk en/of de noord-zuid
problematiek. Simpelweg werd KGB daardoor PLO en Sovjet
leiders dienden vervangen door de bij de thriller-schrijvers 'ge
liefde' Mohammed Kaddaffi of zelfs weer Fidel Castro. Zo heb
ben bijvoorbeeld Sarah Wolf, Greg Dinallo en Campbell Arm
strong zich gestort op de laatste koude-oorlogthema's. Het eerste
duo heeft zich beziggehouden met de Libische leider in 'Moord
plan' en 'Dodelijke opdracht'. Beide boeken vormen aangenaam
leesvoer en geven de niet zo bijzonder geörienteerde lezer ook
een aardig beeld van de Midden-Oostenproblematiek. Arm
strong situeert 'Mambo' op een breder werkterrein. Hij begint
zijn invasie-verhaal van Cuba in Engeland, belandt langs soms
verrassende paden in de Verenigde Staten en Midden-Amerika
om zijn soms even fascinerende als fantastische verhaal te laten
eindigen op het eiland van Castro zelf. Alle drie verhalen zijn
van harte aan te bevelen bij de liefhebbers van dit genre.
It
i
Toen ik het nummer 'Gua
ranteed' van Level 42 voor
de eerste keer hoorde, dacht
ik te maken te hebben met
een oud werkje, dat door een
overijverige disc-jockey uit
het stoffige archief was ge
haald. Maar nee, het bleek
de nieuwe single te zijn. En
dus moesten we voor de zo
veelste keer constateren dat
Level 42 weliswaar heel
herkenbaar blijft, maar
voornamelijk door zichzelf
te herhalen.
'Guaranteed' is het ope
ningsnummer van de nieu
we cd met dezelfde titel en
die moet de band drie jaar
na het vorige album 'Staring
At The Sun' weer in de
vaart der volkeren opstoten.
Ongetwijfeld zal dat pro
bleemloos lukken, want op
'Guaranteed' zet de band
van superbassist Mark King
de lijn van vorige albums
moeiteloos voort met ver-
commercialiseerde funk.
Hier en daar is er een uit
stapje, waarbij de knipoog
naar country western in
'My Father's Shoes' wel het
meest in het oog springend
is. In het oog dus, en niet in
het oor, want het is net als
het gros van het materiaal
op 'Guaranteed' tamelijk
voorspelbaar. Misschien had
de band nieuwe gitarist Al
lan Holdsworth wat meer
zijn gang moeten laten gaan,
want de voormalige muzi
kant van fusion-bands als
Soft Machine, UK en Bru-
ford heeft toch geen slechte
reputatie. Maar het is Mark
King, die bij Level 42 de la
kens uitdeelt. En voorlopig
betekent dat dus, indachtig
een bekende slogan, dat her
haling de kracht van de re
clame is.
The Nozems
The Nozems heten een van
de belangrijkste Nederlandse
gitaarrockgroepen van dit
moment te zijn. Het enthou
siasme van de band op het
podium steekt echter schril
af tegen het bij vlagen nogal
vlakke geluid dat hun twee
de cd 'Lovely Sort Of Dan
ger' siert. The Nozems, en
dan speciaal zanger/drum
mer Mario Fraaye, maken
regelmatig duidelijk dat ze
beslist een nummer met een
kop en een staart kunnen
schrijven, maar pas op de
tweede helft van de cd ont
brandt het heilige vuur in de
groep, dat na het openings
nummer 'Mary-Ann' al leek
te zijn gedoofd. Stevige roc-
kerè als het knallende 'Psy
cho!' en het intrigerende
'Facer' worden afgewisseld
door meer gedragen num
mers en in de laatste catego
rie is 'Dreams Away', met
een op hol rakende zanger,
een prijsnummer. Sterk is
ook de enige cover, 'Shape
Of Things To Come' van het
beroemde componistenduo
Barry Mann en Cynthia
Weil. Daarbij vergeleken is
het eigen werk van The No
zems vaak iets te voorspel-
Johnny Winter
Johnny Winter behoort tot
het legertje bluesrock-gita-
risien, dat in een gestaag
tempo door blijft musiceren
omdat ze gewoon niks an
ders kunnen. Johnny is zo
langzamerhand een levende
legende, en bovendien nog
eentje met een imago, waar
aan hij zelf niks hoefde te
doen: witte huid en nog wit
ter haar. De albino heeft
heel wat gevarieerde uit
stapjes door de wereld van
blues en hardrock op zijn
naam staan, maar beperkt
zich de laatste jaren vrijwel
tot de blues. Dat geldt dus
ook voor zijn nieuwe album
'Let Me In', waarin niet zo
zeer het nogal traditioneel
klinkende materiaal opvalt,
als wel de gedreven manier
waarop Winter zijn instru
ment bespeelt. Luister maar
naar 'Medicine Man' of zijn
versie van Robert Parker's
'66-hit Barefootin' en je be
grijpt dat de. ware gitarist
het gevoel nooit verliest.
Aardig is verder de aanwe
zigheid van Dr. John, die
met zijn piano vier nummers
van wat extra boogie voor
ziet. Ondanks het in eerste
aanleg vrij eenvoudige con
cept is 'Let Me In' door z'n
speelsheid toch een meer
dan gewoon blues-album ge
worden.
Ierland
Ierland heeft een grote tra
ditie op muziekgebied. Met
gebruikmaking van een aan
tal specifieke instrumenten,
waarvan uileann pipes,
bodhran, fiddle en accorde
on de bekendste zijn, werd
er gewerkt aan veelal op
wekkend klinkende volks
muziek, die overal in de we
reld zijn sporen heeft nage
laten. Geen wonder, als be
dacht wordt dat in de afgelo
pen honderdvijftig jaar meer
Ieren hun vaderland verlie
ten als er bleven wonen.
De BBC-televisie heeft een
serie gewijd aan Ierse mu
ziek, die nu op dubbel-cd is
verschenen. 'Bringing It All
Back Home' geeft een schit
terend beeld van de huidige
stand van zaken in Ierland.
Naast een groot aantal tradi
tioneel werkende artiesten
met zeer illustere namen,
zijn op de cd ook een aantal
hedendaagse Ierse rock
bands (Hothouse Flowers,
An Emotional Fish, The Wa
terboys) vertegenwoordigd.
Bovendien is een plaatsje in
geruimd voor buitenlanders,
die de Ierse volksmuziek
hanteren voor een afgeleide
stijl: Everly Brothers, Ri
chard Thompson, Emmylou
Harris en Ricky Skaggs bij
voorbeeld. Veel nummers
werden speciaal voor Brin
ging It All Back Home opge
nomen,.-dat met meer dan
honderdvijftig minuten mu
ziek een Waardevol docu
ment kan worden genoemd.
Level 42...voorspelbaar..
I FOTO: POLYDOR
Zwarte vrouwen blijven de zwaarbelaste ruggegraat van de Zuidafrikaanse economie.
'Aan het eind van de dag - gedach
ten uit dagboeken om de nacht mee
in te gaan'. Samengesteld door Her
man Pijler*. Uitgave Lannoo, Tielt.
Prija 19,90.
altijd boeiend geweest. Voor
een groep lezers tenminste, die
belangstelling heeft voor de
werkelijkheid achter de
woorden van de auteur en de
zekerheid dat wat hij in die
dagboek-notities leest echt ge
beurd is, dit in tegenstelling
tot de fictionele literatuur: ro
mans en verhalen.
Ook is het boeiend voor lite
raire vorsers en onderzoekers
om zich bezig te houden met
die dagboeken. Soms maken ze
daar dan weer aardige boekjes
van, zoals nu weer Herman
Pijfers deed. Uitgeverij Lan
noo stuurde het de wereld in
onder de titel 'Aan het eind
van de dag'. Er zijn voor dit
boek zo'n tachtig dagboeken
van allerlei afkomst geraad
pleegd en daar wordt dan uit
geciteerd. Anne Frank en Etty
Hillesum zitten daarbij, maar
ook Godfried Bomans en Hans
Warren (de kampioen van het
dagboek in de Nederlandse
letteren). Ook veel buitenlan
ders, Nabokov, Kafka, Pavese,
Gombrowicz, Julien Green,
Max Frisch.
De verzameling citaten, die
Pijfers bijeenzocht uit al deze
dagboeken is niet meer dan
een reeks constateringen met
daarbij de voorbeelden: cita
ten. Neem bijvoorbeeld het
hoofdstukje onder de titel
'Kennedy zit in z'n schommel
stoel', een van de negen hoofd
stukjes. Dat deeltje begint met
een weinig opzienbarende me
dedeling: „Dagboeken kunnen
een heel persoonlijke visie ge
ven op de grote gebeurtenissen
van hun tijd. Dikwijls wordt
daar wat vluchtig over ge
schreven, in veel gevallen
hoofdzakelijk over de directe
gevolgen voor de auteur zelf.
Op zich is dat niet verwonder
lijk - pas later zal het haar/
hem duidelijk worden wat
voor een ingrijpende betekenis
een gebeurtenis heeft gehad
die op de dag zelf in menig
dagboek alleen maar is geregi
streerd".
Het hoofdstuk eindigt met
twee notities van Wim Kan,
de eerste uit oktober 1962, als
hij noteert dat een vloot Russi
sche schepen de wateren van
geveer een maand later ver
volgd, op 21 november: „Ken
nedy zit in z'n schommelstoel.
Cubacrisis voorbij Nooit
krijgt deze wereld rust". Het
staat er verder niet bij, maar
voor mij maakt dat het ver
haal helemaal af: een jaar la
ter, op 25 november 1963 zal
Kennedy in ziin Limousine tij
dens een rit door Dallas wor
den neergeknald.
En zoiets is natuurlijk wel
even irritant, omdat het aan
toont dat zo'n leuk boekje met
dagboek-fragmenten, op zo'n
aardige manier onderzocht en
van commentaar voorzien, fei
telijk heel weinig voorstelt.
Altijd is er maar een deel van
de ingewikkelde waarheid
zichtbaar in zulke boekjes. Ze
hebben dan ook te weinig zin,
slechts lezers die in oppervlak
kige wijsheid geloven zullen
het hier mee kunnen doen.
