Zwarte opperrechter hult zich in
stilzwijgen over netelige kwesties
al
I
Kokkerellen
HN
BUITENLAND
dóc1
Politiek
maakt
liefde tot
lijden
„Israël wil geen vredesconferentie"
Meermannen impotent door economische crisis
UIT DE WEEKBLADEN
ELSEVlElï
e<
fihm
d0EN
m
CeidócSotucmt
DONDERDAG 12 SEPTEMBER 1991
TEL AVIV Liefdesver
halen kunnen zo ontroe
rend mooi zijn. Maar als
de politiek eraan te pas
komt, kan de liefde ook
intens lijden betekenen.
Het verhaal van Yente en
Ziad is een tragisch voor
beeld.
Ziad Fa'ar is een dertigjarige
bewoner van het Palestijnse
vluchtelingenkamp Jabaliya
in de Gazastrook. Hij werd een
paar jaar geleden verliefd op
Yente Tuviah, een veertig jaar
oude, gescheiden vrouw uit
Natanya. Ziad is een Palestijn.
Yente is een Israëlische jodin.
Ze leerden elkaar in 1985 ken
nen, toen ze allebei in de rij
stonden bij de ziekenfonds
dokter. Nadat ze wat met el
kaar gepraat en tegen elkaar
gelachen hadden, mocht Ziad
bij Yente thuis wat komen
drinken. Ziad vond het gezel
lig bij Yente en raakte al gauw
bevriend met haar tien kinde
ren, voor wie hij wel eens ka-
dootjes meenam.
„De kinderen begonnen 'papa'
tegen me te zeggen. Ze hadden
geen probleem met het feit dat
ik Palestijn ben", vertelt Ziad.
„Ook haar familie maakte er
geen moeilijkheden over".
Eind 1987, met het uitbreken
van de Intifada, de Palestijnse
opstand tegen de Israëlische
bezetting, begonnen de proble
men. „Heel vaak mocht ik Is
raël niet binnen", zegt Ziad
getroffen. „We konden niet
meer doen dan door de tele
foon met elkaar te praten. We
verlangden vreselijk naar el
kaar". Ondanks de moeilijkhe
den besloten Ziad en Yente
vorig jaar met elkaar te trou
wen. Gemengde huwelijken
zijn in Israël niet mogelijk. En
het uitwisselen van het ja
woord geschiedde dus schrifte
lijk via Paraguay.
Het huwelijk van Ziad en
Yente werd netjes geregi
streerd door de ambtenaar van
het ministerie van binnen
landse zaken. Maar toen ver
volgens Ziad zijn rechten
opeiste als niet-joodse echtge
noot van een een joodse
vrouw, begon het echte drama.
Keer op keer moest Ziad aan
de balie horen: „Uw verzoek is
nog steeds in behandeling",
Slechte naam
Ongeveer een maand geleden
wendde Ziad zich, met de hulp
van een organisatie, die zich
inzet voor de mensenrechten
tot het Hooggerechtshof. Hij
beriep zich op de Israëlische
Wet op de Terugkeer, die de
echtgenoot of echtgenote van
een jood dezelfde rechten geeft
als een joodse immigrant.
Meer dan het recht bij zijn
echtgenote in Natanya te mo-
I gen intrekken vroeg Ziad ove-
rigens niet.
Maar hier lag nu juist het 'pro
bleem'. Want Ziad is niet al
leen de echtgenoot van Yente,
maar ook een Palestijn uit de
bezette gebieden, die volgens
de overheidsverordeningen
van na de Zesdaagse Oorlog in
1967 zelfs niet in Israël mag
overnachten!
Ziad moest tot voor kort dus
iedere avond, net als de ande
re Palestijnse arbeiders, terug
reizen naar de Gaza-strook om
pas de volgende ochtend weer
bij Yente te mogen koffiedrin
ken.
Het Hooggerechtshof heeft nu
bepaald, dat het ministerie van
Binnenlandse Zaken binnen
zes weken moet aangeven,
waarom Ziad niet bij zijn
vrouw mag blijven slapen.
Daarna zullen de drie opper
rechters een definitieve uit
spraak moeten doen. Als die in
Ziads voordeel uitvalt, zal er
een legaal precedent gescha
pen zijn, dat ook bepalend kan
zijn voor een paar andere Is-
raëlisch-Palestijnse echtparen,
die hetzelfde gevecht zijn aan
gegaan.
Intussen maken de buren van
Yente heftige bezwaren tegen
hun nieuwe, Palestijnse buurt
bewoner. „Het is niet alleen
een veiligheidsprobleem", zegt
een van hen, „maar hij bezorgt
onze buurt ook een slechte
naam". En sommige buren
hebben hun kinderen verbo
den met de kinderen van Yen
te te spelen.
In tiet vluchtelingenkamp van
Ziad is het liefdesnieuws ove
rigens ook niet met vreugde
ontvangen. Ziad vreest voor
wraak van de kant van de re
ligieuze extremisten, die hem
als verrader de doodstraf kun
nen opleggen.
En zo zit Ziad, gelukkig met
zijn Yente en haar tien kinde
ren, gevat in het web van de
problemen, die het conflict in
het Midden-Oosten met zich
meebrengt. Hij mag, tot de de
finitieve uitspraak van het
Hooggerechtshof bij Yente
blijven. Wat er daarna zal ge
beuren? Allah is groot.
Premier Martens in
'89 aan dood ontsnapt
BRUSSEL De Belgische premier,
Wilfried Martens, is begin 1989 op het
nippertje aan de dood ontsnapt. Mar
tens bevestigde dit gisteren tijdens de
presentatie van een aan hem gewijd
boek van de hand van politiek journa
list Hugo de Ridder, die daarin het
voorval onthult. Martens kwam bijna
om het leven toen hij op 31 januari 1989
in een file belandde en voor hem een
dachten dat het een aanslag op mij was.
Het is allemaal goed afgelopen. Maar
normaal rijdt mijn chauffeur over de
pechstrook. Als hij dat toen had gedaan
hadden we naast de geldauto gereden De Belgische premier Martens,
op het moment dat die ontplofte". FOTO: AP
Italiaans leger deelt
eten uit in Albanië
ROME Ongeveer 700 Italiaanse militai
ren zullen van oktober tot december
voedsel en medicijnen distribueren in Al
banië. Het gaat om hulp ter waarde van
125 miljard lire (bijna 200 miljoen gulden).
Minister Rognoni die voor de defensie
commissie van het parlement de bijzon
derheden presenteerde van het noodhulp-
programma zei dat 700 soldaten „in uni
form, maar zonder wapens" in Durrës en
Vlorë zullerf worden gestationeerd. Ze
worden belast met de verdeling van 1500
ton goederen per dag, die over zee zullen
worden aangevoerd. De militairen zullen
ook zorgen voor het transport en de op
slag in 27 Albanese staatsmagazijnen.
Colombia waarschuwt
voor nieuwe drugsgolf
BOGOTA De Colombiaanse presi
dent Gaviria heeft gisteren voor een
tweede cocaïnegolf in Europa en Azië
gewaarschuwd. Na een lichte terug
gang in de cocaïneconsumptie in de VS,
versterken de drugskartels momenteel
hun activiteiten in de Europese en Azi
atische wereld, aldus Gaviria in de Co
lombiaanse hoofdstad Bogota bij de
opening van het eerste ^vereldcongres
voor politie-ambtenaren. De bijeen
komst staat vooral in het teken van de
ontwikkeling van effectieve methodes
om de handel in drugs te bestrijden.
Gaviria beschuldigde de industrielan
den ervan niets te doen tegen het wit
wassen van uit drugshandel verkregen
gelden.
AMERIKAANSE SENAAT BESTOOKT THOMAS MET 'KEIHARDE' VRAGEN
WASHINGTON Ame
rika zit deze week aan de
beeldbuis gekluisterd om
de hoorzittingen in de Se
naat mee te maken waar
in rechter Clarence Tho
mas al dan niet wordt
'goedgekeurd' voor een
zetel in het Hooggerechts
hof.
Diverse tv-kanalen zenden
elke dag urenlang de onder
vraging van Thomas door een
veertiental senatoren recht
streeks uit. Er staat voor Ame
rika dan ook ongekend veel op
het spel. Aanvaarding van
Thomas in het Hooggerechts
hof lijkt het einde in te luiden
van de thans nog bestaande
vrijheid van abortus in de VS
en kan tevens een halt toeroe
pen aan alle praktijken van
'positieve discriminatie' van
minderheden. Veel Amerika
nen voorzien grote maatschap
pelijke onrust als zulke 'ver
worven rechten' inderdaad
zouden worden teruggedraaid.
Deze week verklaarde Thomas
dat zijn achtergrond en erva
ringen in het door rassenschei
ding verscheurde Zuiden van
de Verenigde Staten garant
staan voor een eerlijke en fat
soenlijke oordeelsvorming als
rechter.
Hij weigerde voor de Senaats
commissie in te gaan op speci
fieke onderwerpen zoals abor
tus. „Ik denk dat het geen pas
geeft voor een rechter om, nog
voor behandeling van een
kwestie, al bij voorbaat een
oordeel te vormen en uit te
spreken", hield Thomas zich
op de vlakte.
President Bush heeft de zwar
te conservatief Clarence Tho
mas twee maanden geleden tot
nieuwe opperrechter benoemd
in het negen leden tellende
Supreme Court. Grondwette
lijk is de instemming van een
meerderheid van de Senaat
vereist. Die instemming is on
zeker omdat Thomas' opvat
tingen over eigentijdse sociale
vraagstukken of onbekend of
zwaar omstreden zijn en om
dat de Democratische (opposi
tie-) Partij in de Senaat in de
meerderheid is.
De 44-jarige Thomas zou de
onlangs om gezondheidsrede
nen afgetreden opperrechter
Thurgood Marshall moeten
vervangen. De 83-jarige Mars
hall was de enige zwarte in
het Hooggerechtshof, maar is
in tegenstelling tot Thomas
juist uitgesproken progressief.
Opperrechters worden voor
het leven aangesteld en het
verschil in leeftijd tussen Tho
mas en Marshall maakt duide
lijk dat een beslissing nu over
Thomas over veertig jaar nog
een stempel kan drukken op
de juridische praktijk en het
maatschappelijk klimaat in de
VS.
Solide
Het Supreme Court heeft
enorme invloed op het leven
van miljoenen Amerikanen,
omdat het Hof in de Ameri
kaanse traditie vooral tot taak
heeft bestaande wetten en re
gelingen te toetsen aan letter
en geest van de ruim tweehon
derd jaar oude, sedertdien wei
nig gewijzigde en veelal zeer
vaag gestelde grondwet. Per
soonlijke opvattingen van dé
opperrechters geven dan ook
veelvuldig de doorslag als het
gaat over kwesties als abortus,
de doodstraf, rechten van ver
dachten, 'bevoordeling' van
zwarten, andere minderheden
en vrouwen, en over de gren
zen van pers- en artistieke
vrijheid.
De personele samenstelling
van het Hooggerechtshof is
een politieke aangelegenheid
geworden sedert met name
abortus, criminaliteit en 'posi
tieve discriminatie' zoveel
emoties in de samenleving los
maken. Omdat er de laatste
decennia veel meer conserva
tieve republikeinse dan voor
uitstrevende democratische
presidenten zijn geweest en
omdat opperrechters bijzonder
oud plegen te worden, is er pas
sinds vorig jaar (toen Bush de
behoudende opperrechter Da
vid Souter benoemd wist te
krijgen) sprake van een lichte
conservatieve meerderheid in
het Hof.
Mocht Thomas deze weèk de
hoorzitting overleven, dan kan
De omstreden rechter Clarence Thomas tijdens de hoorzitting
in de Amerikaanse senaat.
FOTO: AFP
rechts Amerika met het volste
vertrouwen de beslissingen af
wachten van de solide rechtse
meerderheid in het Hof.
Onbevoegd
President Bush heeft volgens
zijn aanhang een briljante zet
gedaan door juist een republi
keinse conservatief die zwart
is voor te dragen. Zwarte
Amerikanen, die zich in over
grote meerderheid democraat
achten, hebben het er moeilijk
mee om een, rasgenoot die het
ver gebracht heeft, de aller
hoogste juridische functie in
het land te misgunnen.
En voor blanke tegenstanders
van Thomas is het al even on
gemakkelijk om hard tekeer te
gaan tegen een prominente
zwarte Amerikaan. De vaste
justitiecommissie van de Se
naat, die de hoorzitting deze
week houdt, bestaat uit veer
tien blanke mannen, die tot
taak hebben de eenzame Cla
rence Thomas het vuur na aan
de schenen te leggen.
Anderzijds is Thomas inmid
dels een soort mascotte gewor
den van rechts tot uiterst-
rechts blank Amerika. Thomas
is er persoonlijk immers in ge
slaagd om als arme negerjon
gen uit de staat Georgia alle
'natuurlijke maatschappelijke
achterstand' te overwinnen.
Daar zouden miljoenen zwar
ten een voorbeeld aan moeten
nemen....
Honderden grote en kleine or
ganisaties hebben zich inmid
dels voor of tegen de benoe
ming van Thomas uitgespro
ken. Tegen zijn vooral de min
derhedenorganisaties, de vak
bonden en de vrouwenbewe
ging en voor Thomas zijn anti
abortusgroepen, 'tv-kerken' en
verdedigers van 'het gezin'.
Getraind
Clarence Thomas was tot aan
zijn benoeming een nauwelijks
bekende rechter aan het loka
le Hof van Beroep in Was
hington DC. Daarvoor was hij
lange tijd directeur van de
Commissie voor Gelijke Werk-
gelegenheidskansen. In die
functie bestreed hij discrimi
natie van individuele zwarten
en vrouwen, maar verzette hij
zich steeds tegen 'quota', de
praktijk waarin bedrijven en
lagere overheden een aantal
zwarten in dienst nemen dat
de procentuele etnische ver
houding in de plaatselijke be
volking weerspiegelt.
Inzake abortus heeft Thomas
zich nooit als rechter uitge
sproken. Maar privé heeft hij
abortus herhaaldelijk immo
reel genoemd. Als het Hoogge
rechtshof abortus grondwette
lijk gaat verbieden, dan zal het
moeilijk zijn om via wetswijzi
ging dat 'keuze-recht' voor de
vrouw weer te herstellen, om
dat daarvoor dan in het Con
gres een tweederde meerder
heid vereist is.
Clarence Thomas, die in zijn
leven nooit veel met de media
te maken had gehad, is nu
door de staf van president
Bush ten volle voorbereid op
wat hem tijdens de hearing te
wachten staat. Twee maanden
lang is de rechter tegenover
'nep-senatoren' en video-ca
mera's getraind op alle moge
lijke vragen en trucs die hem
te wachten staan.
Hoezeer het Hooggerechtshof
het slagveld is geworden van
Amerika's maatschappelijke
twisten blijkt onder meer uit
het verschil met toen presi
dent Roosevelt in 1939 Willi
am Douglas benoemde tot op
perrechter. De man meldde
zich toen in zijn eentje bij de
vaste justitiecommissie en
moest daar geruime tijd voor
de deur wachten om tenslotte
te vernemen dat geen der le
den hem iets te vragen had.
Clarence Thomas zal deze
week zijn verre voorganger
danig benijden.
AMSTERDAMSE WETENSCHAPPERS BIJ PRESENTATIE BOEK
„PLO-teider Arafat gaf laatst
te kennen dat een federatie zo
als België een acceptabele op
lossing zou zijn".
FOTO: SP
DEN HAAG Israël wil
helemaal geen vredescon
ferentie. De Israëlische in
stemming met het plan
van de Amerikaanse mi
nister van buitenlandse
zaken James Baker om in
oktober een Midden-Oos
tenconferentie te beleg
gen, moet als een weige
ring worden uitgelegd
omdat het tegelijkertijd
onmogelijke voorwaarden
stelt.
Dat is de mening van de Am
sterdamse hoogleraar volken
recht de Waart en zijn collega
Bartels, docent politicologie
aan de Vrije Universiteit van
Amsterdam. Zij zeiden dit bij
de uitreiking van het eerste
exemplaar van het boek 'Dy
namics of self-determination'
dat over het Israëlisch-Pale-
stijnse conflict handelt. Het
boek is een verslag van een
congres waaraan zij beiden
deelnamen.
Ook de Israëlische minister
Sharon van volkshuisvesting
schreef enige weken geleden
in een artikel in de 'Jerusalem
Post' dat de regering, tegen
zijn zin, onder voorwaarden
instemde met de vredesconfe
rentie „zodat een andere partij
de conferentie zal blokkeren".
Volgens de Waart en Bartels
blijkt uit de houding van de
Israëlische regering dat het
niet echt in het vredesproces is
geïnteresseerd. „Israël kan
niet zo maar eisen dat het mag
bepalen wie de Palestijnen
vertegenwoordigen op de con
ferentie", zegt Bartels. „Als Is
raël echt vrede wil, zal het wel
met de PLO moeten onder
handelen. Anders blijft het om
de hete brij heen draaien".
„Of de conferentie doorgaat
zal voor een groot deel afhan
gen van de uitkomst van het
Palestijns Nationaal Congres
van eind deze maand", meent
Bartels. „Als daar wordt be
paald dat een delegatie zal
worden gevormd die uit Pales
tijnen bestaat die weliswaar
geen PLO-lid zijn maar wel
uit naam van de PLO praten,
maakt de conferentie een
kans". Voorlopig lijkt ook een
dergelijke delegatie niet de
goedkeuring van de Israëli
sche regering te kunnen weg
dragen. Maar de kans bestaat
dat Israël, onder zware Ameri
kaanse druk, alsnog akkoord
zal gaan. „Maar het is niet
goed om de druk op Israël al
te hoog op te voeren", zegt de
Waart. „Dan krijgen ze het ge
voel dat de hele wereld tegen
hen is en wordt hun 'bastion
mentaliteit' alleen maar ver
sterkt. Het lijkt mij beter niet
alleen sancties tegen Israël
door te voeren bij een onwilli
ge houding, maar de regering
ook te belonen als meer be
reidwilligheid wordt getoond".
Volgens beide hoogleraren zal
een uiteindelijke oplossing in
elk geval tot een vorm van
Palestijns zelfbestuur moeten
leiden. „Maar dat hoeft niet
noodzakelijk een Palestijnse
staat te betekenen", zegt de
Waart. „Ook allerlei soorten
van een federatief verband
zijn mogelijk, het volkenrecht
is vrij flexibel". Volgens Bar
tels is het hoopgevend dat
„PLO-leider Arafat laatst te
kennen gaf dat een federatie
zoals België een acceptabele
oplossing zou zijn".
Vooruitlopend op een even
tueel te bereiken vredesver
drag ziet Bartels een belangrij
ke rol voor Nederland wegge
legd. „Nederland zou kunnen
deelnemen aan te vormen VN-
vredestroepen. Wat betreft
controle op de naleving van
zo'n verdrag of het scheiden
van troepen is er namelijk nog
een belangrijke taak te ver
richten".
SAO PAULO De eco
nomische recessie in Bra
zilië heeft zijn weerslag op
de seksuele prestaties van
de Braziliaanse man.
Sinds het land in de afge
lopen vijf jaar evenzoveel
economische shockthera
pieën te verwerken kreeg
om de gierende inflatie in
te dammen, is het aantal
klachten over impotentie
met honderd procent toe
genomen.
Tot deze verrassende conclusie
komt vaatziekten-deskundige
Roberto Tullii, oprichter van
het Braziliaanse onderzoeksin
stituut voor mannelijke impo
tentie. De medicus komt tot
zijn gevolgtrekking na een on
derzoek van tien jaar. Ver
moedens over de invloed van
economische saneringsplannen
op de potentie had de arts al
langer, maar zekerheid ont
stond na de invoering van het
Collor-plan in maart 1990. Bij
zijn aantreden bevroor de Bra
ziliaanse president Collor de
Mello alle banktegoeden bo
ven zevenhonderd gulden
voor de duur van anderhalf
jaar. Na de bekendwording
van de maatregel steeg het
aantal klachten over impoten
tie met honderd procent. Vrij
wel alle cliënten die hulp
zochten na de invoering van
het economisch hervormings
programma klaagden over
stress, depressies en slapeloos
heid. Opvallend was dat de pa
tiënten ondernemers in de
leeftijdsgroep 30-45 jaar wa
ren. Allen zeiden meer te zijn
gaan roken en drinken na het
Collor-plan.
Naast een economische crisis
heeft ook de angst om aids op
te lopen invloed op seksuele
prestaties. Vooral jongeren lij
den volgens de arts onder deze
psychische druk, omdat zij
veelal nog geen vaste relatie
hebben en zoekend zijn naar
een partner. Tullii is van me
ning dat agressieve anti-aids-
campagnes in de media niet
bevorderlijk zijn voor het lief
desleven.
„Kok met de rug tegen
de muur. Wat heb je als
fractielid van het CDA
toch een mooi leven".
Een ironische grap in
Terzijde, Vrij Nederland.
Alle bladen hebben het
erover. Kok en de
PvdA, de PvdA en Kok.
Maar gelukkig is er
meer dan dat Kokkerel
len alleen.
H^DETIJD
O jee, een taboe. En we
dachten allemaal nog wel
dat het bespreekbaar was.
Dat is een misvatting, want
hasj kan wel degelijk kwaad,
zo meldt HP/De Tijd. Vol
gens Peter van Dalen, mede
werker van het Jellinekcen-
trum in Amsterdam wordt
de zaak doodgezwegen.
„Ook ik heb er niets over
geschreven, omdat je in die
periode, in de jaren zeventig,
toch heel snel op de stoel
van EO-achtige organisaties
werd gezet. Zo van: die is te
gen hasjhiesj, dus die deugt
niet. Ook bij collega's heb ik
nogal wat schamperheid
moeten overwinnen. Want
alle aandacht is toch ge
fixeerd op dat enge spuiten".
Intussen weet Van Dalen
wel beter.
In een extra bijlage brengt
HP/De Tijd de dertigers, de
Dolende Dertigers, voor het
voetlicht. Een van de ham
vragen is wat die lui eigen
lijk nog te betekenen heb
ben. Althans waar het gaai
om het naleven van idealen,
om (politieke) betrokken
heid. Een grote puinhoop is
het. „De dertiger lijkt een
onbeschaamde hedonist, die
we voor de nadere inrich
ting van onze samenleving
kunnen afschrijven", schat
een redacteur van HP/De
Tijd na het weerzien met
een beklagenswaardige
jeugdvriend in een bloemen-
stal. In diezelfde bijlage
hoort natuurlijk een stukkie
over carrière. Het gejaag op
baantjes blijkt voorbij te zijn.
Geen Porsche, geen grach
tenpand en nauwelijks sala
riseisen. Sfeer en plezier op
het werk, dat zijn de dingen
die weer tellen, meer nog
dan de knikkers.
Dat knusse sfeertje is binnen
de PvdA ver te zoeken. Na
de koppeling- en wao-ellen-
de zal het nooit meer wat
worden tussen Wim Kok en
de zwaar gefrustreerde ach
terban. Het is nu vooral zaak
de tegenstellingen binnen de
perken te houden. En dat is
een prachtige taak voor de
partijvoorzitter. Maijanne
Sint is net weggelopen. Wie
volgt haar op? Heel wat na
men zijn opgedoken. En
evenzovele figuren zijn weer
afgevoerd. Ze hadden geen
zin of werden te licht bevon
den. Maar volgens HP/De
Tijd zou het best eens een
aardig baantje voor Jacques
Wallage kunnen zijn.
dries
tot ei
HAAG
eeft in i
ïeer dar
ih edaan o
nemer
elf",
eens
Andri
of
constructies en nutteloze
tomaten".
O ja, FNV-voorzitter Jol
Stekelenburg laat in VN
zijn licht schijnen over W
Kok.
Achthonderd PvdA-af|!®r daar
vaardigden gaan eind di dfy &e€
maand uitgebreid zitten je i6öesPai
miëren over het lot van Krd
en hoe het nu allemaal v
der moet. Maar wie zijn ,iegebrui
mensen. En aan wie of v
ontlenen zij. hun macht?
sevier probeert die vragen j
beantwoorden.
En de koningin wordt
Prinsjesdag voor gek gei
aldus het weekblad. „Cosn
tica en trucs verhullen
de overheid de collectie
uitgaven niet goed in
hand heeft. De miljarden:
ta gaat nauwelijks in op
echte problemen: de h<
premies die werkgevers
werknemers over hun inl
men moeten betalen,
prijzen Nederlandse v\
nemers uit de markt, hi
den laagopgeleide imi-
granten werk- en dus ka -
loos en maken van Ned
land als we niet uitkijk
een economisch kerkhof"
,Ze moeten het natuurllv
>GE1
VOGEL
fcrwa
zelf weten, maar het is on idse
grijpelijk dat de Tweede-
merleden ooit hebben besiflatie
ten volgend jaar naar <.ent ei
nieuw gebouw te verh.
zen", luidt de eerste zin 1
een melancholiek st
over het gebouw „waarin
les herinnert aan de opbl
van de parlementaire der ertra^
cratie". Elsevier maakte lands»
weemoedige rondgang d(
de wandelgangen, voor
iïlm* a^es 's ingepakt en weg gister
mischi
haar
toneel is het nagenoeg af|oon_j
lopen. „Halflege zalen,
volkt met ons-kent-ons
de kunstsector. Blote acte
die duistere teksten uitk
men. In de schouwburg w
den de klassieken weer af
draaid. De fut is eruit bij
gesubsidieerde toneel", s
Elsevier nog eens vast.
publiek is verdwenen. He
een exclusieve affaire
worden. Elsevier duikt
ter de coulissen.
begin
met i
van
and, z
De
et mo
jk om
iën oi
MAI
KT DEf
gewicht
Emmy Verheij vindt zichzelf
„moeilijk, koppig en eigen
zinnig". Maar de violiste is
ook onzeker. Vandaar dat ze
dol is op jurken van Frank
Govers. „Als ik zoiets prach
tigs aantrek, voel ik me een
betoverde Assepoester. Door
kerheid blijft". Dat de critici
een stempel op haar reper
toire (romantisch) hebben
gedrukt, was niet altijd even
grappig. Want speelde zij in
de jaren zeventig niet Pro-
kovjef, Pijper, Vermeulen,
Bartók en noem maar op?
De dirigenten kunnen overi
gens wel inpakken. „Er zijn
geen slechte orkesten, er zijn
wel slechte dirigenten".
De ziekte van Alzheimer.
Wie veertig is kan het krij
gen. Niettemin ligt de ge
middelde leeftijd van de
honderdduizend patiënten
een stuk hoger. Hun aantal
neemt nog steeds toe, want
we worden steeds ouder en
een medicijn is er niet.
Ageeth Scherphuis schreef
in Vrij Nederland een ge
voelig, intriest artikel over
deze belangrijkste vorm van
dementie. Deskundigen eiï
patiënten krijgen het woord.
„Toekomst", foetert ze. „Wat
heb ik aan toekomst als ik
niets kan onthouden? Als
het me teveel wordt zeg ik
'bonsoir' en stap ik eruit. Dat
is mijn toekomst".
Rechters willen aan lastige
kerels die hun ex'en het le
ven zuur maken nogal eens
een straatverbod, dan wel
telefoonverbod, scheidver
bod of faxverbod opleggen.
Ook al geen opwekkend on
derwerp, temeer omdat der
gelijke verboden vaak ner
gens toe leiden, zo blijkt in
VN.
De machines van de vorige
maand overleden kunste
naar Jean Tinguely richten
evenmin iets uit. Maar boei
end zijn ze wel, die „vrolijke
Behalve de „totale vertig 7nj7'i
wenscrisis" binnen de PvLjjk ~v'rc
waarover minister PronlLwel. 3<
De Groene spreekt, koliteit 4,
het blad met onder meer
lijdensweg van Jack Kei'
ac'. Met de roman 'On
road' oogstte hij nog fa
maar daarna werd het
Kerouac heeft nooit
meegeteld. Dat zit De Gi
ne niet lekker. René Zw
doet een poging tot eern
stel. Op 47-jarige leef 9er- Gl
stierf de Amerikaan tamedo^nen
eenzaam aan een delirii 50-1421
„Kerouac verdient meer ger. Pfr
de status van subcultui en prlj;
stripfiguur die hem uitein100- Hai
lijk ten deel viel. Daarveren
is zijn werk thematisch ibtw: A
te rijk geschakeerd. Allkalverei
al op grond van zijn taa soort 5,
ventiviteit is hij toe aan
tuum eerherstel". 'Met
allen tegen Servië', luidt
kop boven het openingsa kalvere
kei van De Groene. 1
kranten leest of zo nu
dan een blik op het journ
werpt, mag gelijk doorbla
ren. Oud nieuws en
lijks achtergronden.
1-6,70. I
idel redt
f< Supe
rundere
ianvoer
aarvan
kalfkoi
prijzen
1275-1É
Handt
kwaliteit
110. Ha
I35, 1e
100-18
■3*00?
1e k\
lit 250-:
del flai
irskalve
80-100
gwerp-arbeiders in de a S'jjli"
bieding. Onder die veelz0 kwa)i
gende kop beschrijft HN
gazine hoe de glastuinbo'k<
in het Westland aan i 1
gen ondergang werkt,
mige illegale werkers \5-2j55!
dienen vijf gulden per 1 ioger.
„Koppelbazen", zegt Hai ®pen j
„willen mannen die
werken, dom zijn en i^pen^
praten. Als je bijvoorbeijzen gi
de gewerkte uren niet kil. Hanc
uitbetaald en gaat klaglier
dan krijg je geen werk
Protesteren mag niet".
Ook praat HN met Ui^kal
Gruschewaja, die na het 1
geluk in Tsjernobyl het s°°r^v
zet tegen de autoriteia" *n*
leidt. We wisten het
maal al, maar schokk
blijft het.
Natuurlijk wilde HN ook
aan de PvdA doen en gin
rade bij Cees Schelling,
voorzitter van de Voedii
bond FNV. Volgens hem
de PvdA een CDA wor
De oorzaken van de cr
Een overdosis acader
vervreemd van de achtei
en een schaamteloze ba
jesjagerij.
Verder een artikel
meisjes van tien die in I
voor een hongerloo
bloesjes en shirts voor g
Nederlandse warenhu
maken.
Ten slotte interviewt
Theo Beckers, hoogle
'vrijetijdswetenschappen
Dat is een hele opluch
„Mensen hebben recht
luiheid"
