,Ik wil geen dom
zangeresje zijn'
Povere concurrentie
voor Bush in 1992
Pramoedyaspreekt' of
Indonesië NU Festiva
i 'lij
Mitterrand maaki
schets van Europ
NATASCHA WRIGHT VOORT NEDERLAND OP CASINO FESTIVAL
KUNST/RTV
DONDERDAG 12 SEPTEMBER 1991
furnsi
SCHEVENINGEN De
20-jarige zangeres Nata-
scha Wright uit Amster
dam vertegenwoordigt
ons land op zaterdag 14
september tijdens het Hol
land Casino Festival, dat
in het Scheveningse Cir
custheater wordt gehou
den. Het gaat om een in
ternationaal songfestival,
waaraan wordt deelgeno
men door twaalf vocalis
ten, geselecteerd uit de 64
landen die zijn aangeslo
ten bij de Fidof, de Fede
ration Internationale des
Organisations des Festi
vals.
De eerste prijs is een mooie
opsteker: een gouden micro
foon en een bedrag van tien
duizend gulden. Natascha
werd geselecteerd door het
'musical committee' van het
festival, bestaande uit Harry
de Groot, Harry van Hoof,
John de Mol, Henk Westbroek
en Jan Rietman. Ze moet het
opnemen tegen zangers en
zangeressen uit onder andere
Bolivia, Columbia, Duitsland,
Frankrijk, Ierland, Italië,
Spanje, de Verenigde Staten,
Polen en Zweden.
Geen geringe klus voor een
zangeres die haar sporen in de
muziek nog nauwelijks ver
diend heeft. Natascha heeft
zelfs nog geen CD op haar
naam staan, maar ze is ervan
overtuigd dat ze de trap naar
roem en succes een heel eind
op kan klauteren. „Het is
voorbestemd dat ik zangeres
zou worden. Mijn moeder wil
de dat ook altijd, maar zij
kreeg de kans niet. Ze heeft
een hele hoge stem en als ze
begon te zingen, riep iedereen:
ach, houd jij je mond maar.
Dan begon ze vreselijk te hui
len. Elke avond bad mijn moe
der dat ze een kindje mocht
krijgen dat wel goed zou kun
nen zingen. Ze zou dan alles
doen om haar te helpen. Nou,
dat ben ik dus geworden".
Ma hield woord, want nu een
carrière als zangeres binnen
Natasha's handbereik ligt,
staat zij haar dochter als een
heuse manager ter zijde. „Ik
geloof beslist dat de gebeden
van mijn moeder destijds zijn
verhoord", zegt Natascha stel
lig. „En dat gelooft mijn moe
der zelf ook. Ze leefde wat
haar eigen ideaal betreft in de
verkeerde tijd. Het was voor
een vrouw niet aan de orde
om zangeres te worden. Ze
moest trouwen en kinderen
opvoeden. Een vrouw had
niets te vertellen. En wat kon
ze doen? Niets. Nu hebben
veel vrouwen lekker een grote
mond, maar vroeger was dat
niet zo. Mijn vader is gewoon
fabrieksarbeider, dus die had
ook geen enkele binding met
muziek".
Zang en dans
Natascha was op de lagere
school al een spring-in-'t-veld
die opviel door haar zang- en
danstalenten. Ze nam op latere
leeftijd met succes deel aan di
verse talentenjachten en dat
leverde haar zowaar enkele
buitenlandse tournees op.
„Toen ik vijftien was, trad ik
elke week op in discotheken
in Duitsland. Ik had net m'n
mavo-diploma op zak, dus ik
had geen verplichtingen meer
aan school. Ik kon me hele
maal aan zingen wijden. Ik
maakte deel uit van een groep
van vijf artiesten en dan zon
gen we elk een kwartiertje. Ik
maakte in die tijd meer onkos
ten dan dat ik geld verdiende
en dus nam ik een baantje in
een kledingwinkel".
Natascha is nooit kieskeurig
geweest wat haar repertoire
betreft: ze zong wat in de top
40 stond. „Tegenwoordig ga ik
selectiever te werk. Ik probeer
een repertoire samen te stellen
wat voornamelijk bestaat uit
love-ballads en rhythm and
blues nummers. Die muziek
ligt me heel goed. Nee, aan ei
gen teksten ben ik nog niet
toe. Ik begin er wel steeds aan,
maar ze komen nooit af. Dat
heeft ook te maken met het
feit dat ik nog geen instru
ment bespeel. Ik ben dat ove
rigens wel van plan, ik heb me
al aan het conservatorium in
Hilversum in laten schrijven
voor een pianostudie. Daar
naast ben ik een tweejarige
muziekopleiding gaan volgen.
En ik kan nu al merken dat ik
daar plezier van heb. Ik ben
bij voorbeeld vorige week de
studio in geweest om een
plaatopname voor te bereiden.
We moesten de toonsoort van
een bepaald liedje uitzoeken
en ik kon er echt over mee
praten. Zo van: dit moet een
terts lager of hoger. Dat was
een heel fijn gevoel. Die man
nen in de studio dachten eerst:
daar heb je weer zo'n dom
zangeresje. De meeste meisjes
hangen er bij zulke gelegenhe
den dan ook maar wat bij. Ik
ben dat punt gelukkig voorbij.
Ik wil niet dat de mensen van
mij zeggen dat ik dom ben".
Natascha nam in 1987 en 1989
een singletje op, maar die
brachten het niet verder dan
de tipparade. „Het was een
echte desillusie dat die plaatjes
niets deden. Ik zat maar bij de
radio te wachten tot ze een
keer gedraaid zouden worden.
Maar nee hoor, er gebeurde
niets. Achteraf dacht ik: nou
ja, pech gehad, ik ga gewoon
door. Nu ben ik blij dat die
plaatjes geen hits zijn gewor
den, want het waren simpele
discoliedjes waar ik helemaal
niet meer achter sta. Ik nam
ze toen op omdat ik dacht dat
ik daarmee wel eens snel be
roemd zou kunnen worden".
Geen angst
De jonge zangeres heeft abso
luut geen last van zenuwen als
ze voor een publiek staat. Het
AMSTERDAM Wie
Multatuli niet heeft gele
zen, zal altijd een barbaar
blijven. Dat zijn woorden
van de Indonesische au
teur Pramoedya Anata
Toer, te zien en te horen
op een video-interview
dat een camerateam van
de IKON-televisie onlangs
maakte.
Pramoedya, die als één van de
belangrijkste schrijvers van
het na-oorlogse Indonesië
geldt, mag zijn land van de In
donesische autoriteiten niet
verlaten. Daarom zocht het te
levisieteam hem op.
Tijdens het Indonesië NU Fes
tival, dat op 20, 21 en 22 sep
tember in het Koninklijk In
stituut voor de Tropen in Am
sterdam wordt georganiseerd,
zal het video-interview voor
het eerst in Nederland worden
vertoond. Rudy Kousbroek zal
het vraaggesprek op vrijdag de
20ste inleiden en van com
mentaar voorzien.
Volgend jaar wordt het inter
view op de televisie vertoond
tijdens de boekenweek, die in
1992 in het teken van „Het
prachtige rijk van Insulinde"
staat.
Pramoedya (1925) werd vanaf
1965 tot 1979 verbannen naar
het Molukse eiland Buru.
Sindsdien wordt hij zeer be
perkt in zijn bewegingsvrij
heid en mag hij het land niet
wt m.
RVO! ,al
beschi (h,
~t voo, aI
v»> er
i hei
verlaten. Zijn boeken
vrijheidsstrijd zijn in
verboden.
Op de twee andere
zcd de „meest spraakmafe 57
dichter van Indonesië" Re j
een aantal voordrachten
zorgen en vindt een ges]
plaats met Yusuf B. Mani
wijaya, die wordt b<
als een van de meest
staande intellectuelen
land.
De organisatoren van het;
val, de stichting Teleac
NOVIB en het Koninklij
stituut voor de Tropen, w
tijdens de drie dagen een
ledig beeld geven van
dendaagse Indonesië.
Naast hapjes en dra
wordt een uitgebreid mi
en dansprogramma gel
met drie groepen rechtsti
afkomstig uit Indonesië,
zijn er theatervoorstellii
films, workshops, lezinge
fora.
Zo zal een forumdiscussif
als titel „Indonesië
Helpt de Nederlandse
worden georganiseeri
sprekers van onder meer
ministerie van buitenla
zaken en de NOVIB. Ooi
worden gediscussieerd ovi
effecten van toerisme,
de titel „Toerisme naar
nesië, Zegen of Ramp?"
Per festivaldag zijn ma)®(7
5.000 kaarten beschikbaar,
zien de extreem grote tr
bij de China-dagen in 191
viseren de organisatoren
ten in de voorverkoop
schaffen.
idiana
ooiser D<
wereldl
lent. In
tuttgart 1
irnsters s
1. Bij he
tgestelc
evenal
irantair
ijwilligei
oorval in
lessures ii
kwam t
cht dat
anse Fr<
ervel vei
3 }01
I
.rol
Natascha Wright: „Mijn moeder bad elke avond dat ze een kindje mocht krijgen
Dochters van Klinghoff erf
vinden opera antisemitisc
Scheveningen-festival boe
zemt haar geen enkele angst
in. „Ik weet op de één of ande
re manier precies wat ik moet
doen als ik op de bühne sta.
Het lijkt alsof ik ervoor gebo
ren ben. Ik geniet echt van al
les wat er om het artiest-zijn
heen gebeurt. Ik heb zo'n
beetje in alle bladen gestaan
die er zijn in Nederland. Ik
vind het prachtig om inter
views te doen. En dan al die
aanbiedingen die ik krijg. Dat
is soms een beetje griezelig.
Elke keer na een optreden
komt er wel een snelle jongen
naar mij toe die me een con
tract wil laten tekenen. Maar
daar trap ik niet in. Die man
nen denken dat ze even een
slaatje uit mij kunnen slaan
om me vervolgens te droppen.
Er was zelfs iemand die alvast
fotokaarten van mij had laten
drukken. En die moest ik dan
later betalen. Die man was in
de zeventig en hij wilde me
nummers van de Star Sisters
laten zingen. Hij stuurt me nog
steeds brieven. Een ander be
weerde dat hij drie Rolls Roy-
ces in zijn garage had staan.
Allemaal praatjesmakers. Als
zulke lui met een contract aan
komen zetten, laat ik ze eerst
I FOTO: PERS UNIE
doorlichten door mijn advo
caat. Dat is allemaal een beetje
negatief, maar er gaan aan de
andere kant zoveel werelden
voor mij open, daar zijn mijn
vriendinnen alleen maar ja
loers op. Alleen al het feit dat
ik zo even handjes schud met
iemand als Gerard Joling. Dat
is voor veel meisjes toch een
droom. En dan die parties
waarvoor ik word uitgenodigd.
Nee, ik houd m'n hoofd d'r al
tijd goed bij. Ik drink alleen
jus d' orange en ik rook niet..
En als mannen opdringerig
worden, dan is mijn moeder
altijd in de buurt".
NEW YORK De opera 'The
Death of Klinghoffer' over de
moord op een Amerikaanse
passagier van het gekaapte
cruiseschip 'Achille Lauro', is
antisemitisch. Dat hebben de
twee dochters van de Ameri
kaan, Leon Klinghoffer, na
het zien van de opera gesteld
in een verklaring. Ook vinden
ze dat door de opera van com
ponist John Adams en libret
tist Alice Goodman hun ou
ders worden uitgebuit. „We
zijn woedend over de exploita
tie van onze ouders en het feit,
dat de koelbloedige moord op
onze vader uitgangspunt is
van een produktie, die ons an
tisemitisch toeschijnt", aldus
Lisa aen Ilsa Klinghoffer in
hun verklaring. „Het naast el-
kaar plaatsen van de
van het Palestijnse volk
koelbloedige moord op ei
schuldige gehandicapte
rikaanse jood (Klinghoffi
in een rolstoel, red.) is
historisch naïef als verscjhc
kelijk", zo staat in de v
ring. De vrouw van Klir
fer, Marilyn, die ook
boord van de Achille
was ten tijde van de kap
1985, overleed in 1986.
heeft in interviews gezt
geloven dat de opera
evenwichtig beeld geeft
de joodse en de Palestijns
langen. De opera wordt
menteel opgevoerd in
York en was eerder te z
Brussel, Wenen en Lyon.
DRAMA DREIGT VOOR POLITIEKE OPPOSITIE VS
BUITENLAND
WASHINGTON Het
'veld' van Democratische
politici dat de ambitie
heeft om bij de Ameri
kaanse presidentsverkie
zingen van volgend jaar
tegen de herkiesbare Re
publikein George Bush in
het strijdperkt te treden,
begint eindelijk reliëf te
krijgen.
Maar het oppositionele terrein
ligt er belabberd bij. De poten
tiële tegenkandidaten hebben
nauwelijks landelijke en al he
lemaal geen internationale be
kendheid en geen van hen be
schikt over het krachtige poli
tieke wapen dat persoonlijke
uitstraling heet.
De voorverkiezingen ('prima
ries') starten al over vijf maan
den en er begint zich een
weergaloos drama af te teke
nen voor de Democratische
Partij. De huidige populariteit
van George Bush bezorgt hem
een aureool van onoverwinne
lijkheid, dat alle zwaargewich
ten in de oppositie ervan
weerhoudt om aan een slopen
de en kostbare verkiezings
strijd te beginnen die alleen
maar op een uiteindelijke ver
nedering lijkt te kunnen uit
draaien.
In de voorverkiezingen, die in
alle 50 deelstaten afzonderlijk
en op uiteenlopende data wor
den gehouden, dingen de ver
schillende oppositiekandidaten
onderling naar de gunsten van
de kiezers. Het proces levert
tenslotte de sterkste Democra
tische presidentsgegadigde op,
die dan tijdens de feestelijke
partijconventie, volgende zo
mer in New York, formeel zal
worden 'genomineerd'. De
ware presidentsverkiezing
waarin het zal gaan tussen
Bush en de nu nog onbekende
Democraat, is in november
1992.
Cuomo
In gebruikelijke omstandighe
den zouden thans, zo kort voor
■de voorverkiezingen, de uitda
gers van de regerende presi
dent al lang formeel hun kan
didatuur hebben gesteld en op
toernee zijn. Maar Bush' 're
cord-scores' in de opiniepeilin
gen sedert de Golfoorlog, heb
ben verwarring, mismoedig
heid en besluiteloosheid ge
zaaid in de top van de Demo
cratische Partij. Officieel is er
vandaag zelfs nog maar een
Democratische Witte Huisge
gadigde: een voormalige sena
tor uit Massachusetts, Paul
Tsongas.
Serieuzere kandidaten op wie
de partij haar hoop had geves
tigd, hebben wel geflirt met
het idee, maar hebben in de
afgelopen weken definitief af
gehaakt. Dat zijn met name de
senatoren Al Gore (Tennes
see), John Rockefeller (West
Virginia) en Bill Bradley (New
Jersey) en fractieleider in het
Huis van Afgevaardigden
Dick Gephardt. Voor hen
biedt 1996 - Bush is dan niet
meer herkiesbaar - een vol
gende gelegenheid...
Sommige Democratische lei
ders blijven zware druk uitoe
fenen op de man met het
meest presidentiële postuur
waarover de partij beschikt:
gouverneur Mario Cuomo van
de staat New York. Maar Cuo
mo, die dan ook een langduri
ge reputatie als 'mogelijk pre
sident van de Verenigde Sta
ten' te verliezen heeft, wil
maar geen aanstalten maken.
De zwarte dominee-activist
Jesse Jackson heeft nog niet
besloten of hij voor een derde
maal een (zeker opnieuw
kansloze) gooi wil doen naar
de Democratische nominatie,
maar toont evenmin animo.
'Corruptie'
Wat overblijft is een vijftal po
litici dat naar verwachting in
de loop van de komende dagen
en weken wèl met de nodige
fanfare de wedloop naar het
Witte Huis zal beginnen. Dat
- De onvervalste 'ouderwetse
progressieveling' Tom Harkin,
senator uit Iowa. Harkin is een
bewonderaar van de vroegere
presidentskandidaat George
McGovern (die in 1972 tegen
Richard Nixon de zwaarste ne
derlaag uit de Amerikaanse
geschiedenis leed), een vriend
van de vakbonden (die in de
VS een kwijnend bestaan lij
den) en een supporter van
enorme defensie-bezuinigin
gen.
- Douglas Wilder, de zwarte
gouverneur van Virginia. Wil
der is een technocratisch be
stuurder zonder veel omstre
den standpunten. Hij probeert
zijn aantrekkingskracht tot
zwarte Amerikanen te combi
neren met een pleidooi voor
een sobere overheid zonder
begrotingstekort.
- Bill Clinton, de gouverneur
van Arkansas, een behoudend
man die opkomt voor 'traditio
nele waarden' en die de zor
gen verwoordt (onderwijs, ge
zondheidszorg) van het Ameri
kaanse gezin.
- Bob Kerrey, senator uit Ne
braska. Kerrey (48) moet het
onder meer hebben van een
jongensachtig gezicht, waar
mee hij een niet nader om
schreven 'frisse' en 'nieuwe'
politiek belooft.
- Edmund Brown, een vroege
re gouverneur van Californië,
die zeven jaar uit de.politiek is
geweest, onder meer om het
Zen-buddhisme in Japan te
bestuderen. Brown wil een
einde maken aan de 'corruptie'
van de huidige Amerikaanse
democratie, waarin alleen met
veel geld en holle slogans ver
kiezingen zouden kunnen
worden gewonnen.
Tijdgeest
Tsongas, Harkin, Wilder, Clin
ton, Kerrey, Brown, het zijn
mensen die ondanks hun indi-
viduele verdiensten toch als
'tweede garnituur' worden be
schouwd in de grootste partij
in het machtigste land ter we
reld. „Dit veld is zo zwak dat
president Bush liever een
zwaarder kaliber tegenover
zich zou zien, omdat dat beter
is voor de levendigheid van de
democratie en voor het aan
zien van Amerika in het bui
tenland", aldus Republikeins
verkiezingsstrateeg Bill Ri
chard.
Behalve de weinig opwinden
de persoonlijkheden van de
Democratische kandidaten is
er ook het kennelijke onver
mogen van de oppositiepartij
3 VAN HUET
PARIJS De Franse pre
sident Mitterrand wil op
korte termijn een bijeen
komst van de vier kern
machten op Europees
grondgebied. Overleg tus
sen Amerikanen, Sovjets,
Fransen en Britten is vol
gens hem nodig voor de
veiligheid van het conti
nent.
„De onzekerheid komt uit
Moskou. Dat moet zeggen wel
ke kernwapens er zijn, waar
ze staan, waar ze heen gaan en
wie over het gebruik beslist",
aldus Mitterrand.
De door de Franse media met
veel ophef aangekondigde,
zesde, presidentiële persconfe
rentie sinds Mitterrands aan
treden in 1981 leverde nauwe
lijks verrassingen op en even
min belangrijke initiatieven.
Hard aangevallen door de
rechtse oppositie, die hem, zin
spelend op zijn hoge leeftijd,
aarzelingen in de buitenlandse
politiek verweet, trachtte het
74-jarige staatshoofd het ge
schonden imago te herstellen.
Vriendelijk lachend en zelfs af
en toe grappend beantwoordde
hij de vragen van zo'n 300
Franse en buitenlandse jour
nalisten die door het Elysée
Waren opgetrommeld. Het
staatshoofd wilde vooral de in
druk wekken 'bij de tijd' en
niet 'versleten' te zijn, zoa
Fransen onlangs vermoei
in een opiniepeiling.
om voor de reusachtige sociale
en maatschappelijke proble
men van de VS een program
ma te ontwerpen dat veel
Amerikanen inspireert. „De
tijdgeest wil nog steeds een
verminderde rol van de over
heid. De sterk toegenomen el
lende van armoede en crimi
naliteit treft blijkbaar een nog
te gering deel van de bevol
king om een wending te bren
gen in de algehele afkeer van
collectieve oplossingen", er
kent John Wolf, lid van het
Democratisch Partijbestuur.
„In zekere zin is het verval
van het communisme in Oost
europa, de crisis van de soci
aal-democratie in West-Euro
pa en het lot van de Democra-
Alarm
De identiteitscrisis waaraan de
oppositie ten prooi is kan er
tevens voor zorgen dat de De
mocraten bij de komende ver
kiezingen, waarin behalve de
president ook het Huis van
Afgevaardigden en een deel
van de Senaat worden geko
zen, hun huidige meerderheid
in beide 'Kamers' verliezen.
Die (meer progressieve) De
mocratische parlementaire
meerderheid beperkt thans
vergaand de macht van de
conservatieve Republikeinse
president.
Sommige Democraten spelen
intussen met de gedachte aan
een uitzonderlijke 'rampproce
dure'. Als zich inderdaad nie
mand tijdens de voorverkie
zingen tot een beloftevolle
kandidaat ontwikkelt, zou kort
voor de partijconventie in juli
alsnog een massaal beroep
kunnen worden gedaan op bij
voorbeeld Mario Cuomo om
als reddende engel het Demo
cratisch heft in handen te ne
men en George Bush hard en
waardig tegenspel te bieden.
Maar dat idee wordt als weinig
realistisch beschouwd en te
kent vooralsnog vooral de
staat van alarm waarin 'de te
genpartij' in Amerika ver
keert.
Zonder het in de media
wachte fresco te
schetste Mitterrand enige i
ën over Europa. In Joeg<
moest, „als dat nodig was'
UN -vredesmacht
geïnstalleerd. Zouden
blauwhelmen niet kunnen
men, dan moesten de
nen zelf hun verantwoo
lijkheid nemen, aldus
rand. Een EG-vredesm
dus.
De president sloot niet
Slovenië en Kroatië bi
kort zelfstandig kunnen
den. Elke afscheiding van
goslavië diende volgens
wel de gang van het rt
respecteren. Voor
gens ongewenste grei
zigingen in Joegoslavië h
de president op het gezag
een gisteren ingestelde
pese arbitragecommissie
leiding van de Fransman
bert Badinter, voorzitter
de Franse Staatsraad.
Mitterrand benadrukte
noodzaak dat in de aansta
EG-top in Maastricht een
ces zou worden. De poli'
en monetaire unie moest
gens hem door alle lidst
worden aanvaard. Voor
recente Nederlandse vc
om de ondertekening
houden voor EG-landen
aktes pas in een later st
willen onderschrijven
hij „begrip", maar hij
het compromis allerminst
mislukken van Maastrich
volgens hem het „begin
een (Europees) echec" zi
Mitterand herhaalde zijr
stel voor een Europese I
tie, als een soort wachtk
voor Oosteuropese landei
op den duur het EG-lic'
schap zullen verwerver
langrijk was het volgen
president dat een dergi
instantie voorlopig zou
zien in een
Franqois Mitterrand
Behalve dat hij zijn v<
wen uitsprak in premier
son, wier populariteit t
corddiepte is gezakt, kom
de president geen nieuw
tiatieven in eigen land
Een oppositiewoordvc
merkte daarover sarca
op dat het de president
was gelukt voorbij te gaai
de zaken die de Fransen
zorgen baren.
roothert
doelp
al
ralificat
pees kaï
nten u
ar de t
ales (4-(
ind
'itserlar
de k
Euro]
schild|en^ co
rospeede hi
rn, be
-O] 'nsen,
wrspron
1. Met
beh
ns op 1
Mi dtoern
Zwitse
en H(
ui rie ei
lin ior de t<
Md:
>nMar
akke t
it 5-0 v
i rfc°linc
°Pj nd:
sgoslavié
itafnemarke
i-Ierla
'j talrijk
id 4MBI
mjijgt zi
im v£
strijd
'chte i
zich
'efrmitts
1'pren 1
in B<
n Tsjt
gi
10 mdige
