Edwin Verhoogt blij
met kans bij Katwijk
Rijnsburgse Boys gaat
weer meedraaien in de top
55
Het publiek moet
vermaakt worden"
£eidóc6ou/umt
AMATEURVOETBAL
Net
n haar beter
FCLlSSfc
DINSDAG 3 SEPTEMBER 1991
LEIDEN - Een basisplaats
zat er niet direct in voor
Edwin Verhoogt in de eer
ste vriendschappelijke wed
strijd van zaterdag-eerste
klasser Katwijk tegen DHC
op woensdag 7 augustus.
In de tweede helft kreeg Ver
hoogt wel een kans van het
trainersduo Arie Lagendijk-
/Kees Guyt. Zodat Verhoogt
om acht uur die avond het eer
ste balcontact had voor zijn
nieuwe club Katwijk. Een sober
passje komt van zijn voeten.
Soberheid en degelijkheid ka
rakteriseren de eerste voetbal
daden van de kersverse Kat
wijk-speler. Een splijtende pass,
nadrukkelijk vragen om de bal
is er niet bij. Toch haalt Ver
hoogt het spel één keer naar
zich toe. Op tijd weggesprint
krijgt hij de bal aangespeeld
door Pim Langeveld om alleen
op DHC-keeper Suyten af te
gaan. Verhoogt kan zich onster
felijk maken door meteen te
scoren. De meeegekomen Jaap
Guyt echter vraagt en krijgt de
bal op een presenteerblaadje.
Het tekent de Leidenaar dat hij
niet zelf voor de actie gaat. De
bescheidenheid in hoogst eigen
persoon zegt na het duel met
DHC: „Natuurlijk kon ik die
actie zelf maken, maar je kan
het risico toch niet lopen om
met een vrije man naast je te
falen. In zo'n situatie mag je
niet voor het eigen gewin kie
zen, alhoewel het vanzelfspre
kend een kick geweest zou zijn
in je eerste wedstrijd te scoren.
Overigens, de kick is er toch
wel, want ik heb echt heerlijk
gespeeld". En dat is hem aan te
zien ook. De middenvelder
straalt. Hij heeft mogen spelen
in het eerste team van Katwijk,
al was maar een helftje.
Mogen. Kans. Woorden die
Verhoogt veel gebruikt als hij
zijn huidige voetbal-positie be
schrijft. Afkomstig van Lugdu-
num praat de als assistent-ac
countant door het dagelijkse le
ven gaande Verhoogt niet over
„even maken", maar eerbiedig
over de „kans" die hij krijgt
om bij Katwijk te „mogen"
spelen. Overigens wel in de ge
lukkige wetenschap dat trainer
Arie Lagendijk hem in de ge
sprekken vóór zijn overgang
toevoegde „een van de vijftien"
te zijn. En de kans die in die
woorden verpakt zit wil hij
pakken, wat hij er ook voor
moet doen. En dat is veel. Zo
als een vakantie met veel loop
werk op de Wassenaarse ruiter
paden met trainingsmaatje Eel-
ke Hillebrand. En als dat niet
direct helpt, dan is hij niet te
beroerd om via het tweede
team van de Katwijkers een
plek in het standaardteam af te
dwingen.
Waarmee de vergelijking zich
opdient met de overstap die hij
in 1985 maakte van LFC, waar
hij als jochie van 15 door trai
ner Cees Vermeulen werd „ont
dekt", naar Lugdunum. On
danks het feit dat hij al twee
jaar in het basiself van LFC
speelde, eiste Verhoogt bij de
toenmalige tweedeklasser niets
en accepteerde zonder morren
een plek in de A-jeugd. "Ik wil
de zelf dolgraag weer eens met
leeftijdsgenoten spelen. Boven
dien speelden in dat jeugdteam
enkele schoolvriendjes van de
Rembrandt, zoals Marcel Prins
en Ton de Rooy". Na een half
jaar al kwam de beloning voor
zijn geduldige houding met een
plaats in het eerste. Niet alleen
voor zijn tegenstander was Ver
hoogt in die wedstrijd een on
bekende: „Na een half uur
vroegen mijn eigen medespelers
hoe ik eigenlijk heette". Vanaf
dat moment is Verhoogt's posi
tie bij Lugdunum vrijwel on
aantastbaar geweest. Het heeft
evenwel vijf jaar geduurd voor
de grote „doorbraak" kwam.
Vorig seizoen was Verhoogt in
de uiteindelijk teleurstellend
geëindigde competitie (Lugdu
num verloor in de nacompetitie
onterecht van Woerden) de ab
solute uitblinker die ook nog
eens achttien keer doeltrof. Wat
hem het officieuze predikaat
„beste voetballer van Leiden"
bezorgde. „Door een samen
loop van omstandigheden kreeg
ik vorig seizoen de rol van spel-
bepalende middenvelder in de
schoot geworpen. Een rol die ik
al jaren ambieerde, maar de
trainers zagen mij die rol niet
vervullen. Ik heb aangetoond
dat ik wel in die rol paste. Ook
al omdat ik in 1989 de HEAO
afrondde en vanaf dat ogenblik
meer tijd had om me met voet
bal bezig te houden".
Ook bij zijn nieuwe club zou
Verhoogt graag veel aan de bal
zijn, het spel naar zich toe trek
ken en acties maken. Beter dan
wie ook beseft het 23-jarige
„sportdier" Verhoogt dat het
tijd nodig heeft voordat hij zijn
talenten bij Katwijk kan etale
ren. „Wat heb ik, afkomstig
van een derdeklasser, te willen
Katwijk biedt mij een kans om
op hoog niveau te spelen. Een
streber ben ik niet, maar ik wil
uit alles wat ik doe wel halen
wat er in zit. Dat deed ik met
mijn school (Verhoogt rondde
in de kortst mogelijke tijd het
Atheneum en HEAO af. red.),
in mijn werk en ook met het
voetbal. Ik heb het vertrouwen
dat ik het aankan, maar het
vergt wel aanpassing, niet op
het technische, tactische en
conditionele vlak maar wel op
het fysieke vlak. Toen we gewo
gen werden moesten die Kat-
wijkse beren lachen om mijn
schamele 69 kilo".
Aanpassing in het collectief van
Lagendijk lijkt Verhoogt daar
entegen geen problemen op te
leveren. „Vanaf de eerste trai
ning heb ze mij het gevoel gege
ven dat ik erbij hoor. Hier zijn
geen groepjes maar is er duide
lijk sprake van een groep waar
in de spelvreugde er bij ieder
een vanaf straalt". Die aan
dacht voor de groep was voor
Verhoogt de belangrijkste reden
om voor Katwijk te kiezen en
niet voor andere geïnteresseer
de clubs. „Ik heb diverse wed-
Edwin Verhoogt brak vorig seizoen definitief door bij Lugdunum. In zijn rol als spelbepalende middenvelder scoorde hij achttien
doelpunten en legde daarmee de basis voor zijn overstap naar Katwijk. foto: henk
strijden van Katwijk en andere niet laat zitten. Daarnaast telt
clubs gezien en toen ik halver- bij Katwijk niet alleen het eer-
wege het vorige seizoen besloot ste maar ook het tweede mee.
het hoger op te zoeken, was het Ook al zou Lagendijk mijn
voor mij duidelijk dat het Kat- overschrijving hebben afgera-
wijk zou worden. Je kon aan den, ik had me toch aangemeld
dat iedereen er bij Katwijk".
voor voor de meest gemakkelij
ke weg gekozen. Daar waar an
dere clubs om een middenvel
der zitten te springen, heeft
Katwijk in onder meer Dennis-
Jan Mieras, Pim Langeveld en
John van den Hoogenband (ex-
alles voor over heeft en elkaar Verhoogt heeft daarmee niet Telstar) prima middenvelders,
concurrenten die niet zomaj7warT|
uit het team te spelen zijl'
„Wellicht zullen zij in eerste it^f-,.,
stantie sterker blijken dan föerr
maar in een seizoen kan er va.
alles gebeuren. Als ik dan ma*"--,
spelen, dan zal ik die kans grij J
pen ook". Waarvan acte. Kopp
jVoetb
draad
Bleisv
opvoe
-
Ruud Bröring
DE VOETBALVISIE VAN RUUD BRÖRING:
ARIE KURVER HEEFT VERTROUWEN IN SELECTIE
RIJNSBURG - „De spe
lers zijn gretig en Rijns
burgse Boys gaat weer mee
draaien in de top". Arie
Kurver zegt het vol over
tuiging en deze uitspraak is
typerend voor het herwon
nen zelfvertrouwen op
sportpark Middelmors.
De trainer uit Bergschenhoek
wil niet teveel meer filosoferen
over de teleurstellingen van vo
rig seizoen. Zijn selectie is weer
op peil en hij kan terugkijken
op een goede voorbereidingspe
riode. „Ik denk dat we er klaar
voor zijn en aan mij de taak
om dat waar te maken".
Het afgelopen seizoen viel er
voor de Rijnsburgse Boys sup
porters weinig te genieten. De
geelzwarten speelden zeer wis
selvallig en belandden op een
gegeven moment zelfs in de ge
varenzone. Arie Kurver had het
daar moeilijk mee. Na het kam
pioenschap in het seizoen 1989-
1990 ontstak hij nog de lof
trompet over zijn selectie. „Het
is niet nodig om de spelers van
Rijnsburgse Boys op hun num
mer te zetten. Ik heb hier te
maken met een club die bij de
beste tien amateurverenigingen
van Nederland behoort. Het
zijn stuk voor stuk jongens die
donders goed weten wat er in
de voetballerij te koop is. Ik
hoef ze dan ook zelden te corri
geren". Een uitspraak die zich
in de loop van het seizoen
steeds minder inhoud kreeg.
Rijnsburgse Boys maakte een
uitgebluste, ongeïnterresseerde
indruk en Kurver slaagde er
niet in om daar enige verande
ring in te brengen. Kurver: „De
inspanningen van het kampi
oensjaar waren vooral in het
begin van de competitie duide
lijk zichtbaar. Op de beslissen
de momenten misten we de in
spiratie en het doorzettingsver
mogen. Daarbij kregen we te
maken met een blessuregolf
waardoor ik veel nieuwe spelers
moest inpassen. Maar dat
neemt niet weg dat we onder
ons niveau hebben gepresteerd.
Ik hield wel rekening met een
terugslag maar we zakten veel
te ver terug. Door het gebrek
aan spelers kon ik weinig on
dernemen en was ik gedwongen
om de mindere spelpeil te ac
cepteren".
Mutaties
De verwachting van veel 'voet
balkenners' dat Rijnsburgse
Boys na het teleurstellende sei
zoen de bezem door de spelers
groep ging halen kwam niet uit.
De mutaties op Middelmors
bleven beperkt tot het vertrek
van Niek Oosterlee (RCL) en
Fred Arroyo (Foreholte) en de
komst van Ron de Jager
(SV'35), Peter Korfmaker (Xer
xes) en doelman Rini Blankes-
poor. „Ik had geen behoefte
aan veel veranderingen. Vooral
omdat een aantal jonge spelers
goed hadden voldaan. De spe-
lergroep moest alleen in de
breedte versterkt worden en het
vertrek van Erwin Hermes (FC
Den Haag) moest worden opge
vangen. Daar zijn we in ge
slaagd en met deze selectie gaan
we weer meedoen om de titel".
Kurver baseert deze uitspraak
op de verrichtingen van zijn
ploeg in de voorbereiding. „De
jongens zijn weer gretiger dan
vorig seizoen en dat heeft alles
te maken met het feit dat ik nu
alles op kan stellen wat er is.
De concurrentie is er weer en
daarom loopt alles nu naar
wens".
Arie Kurver speelt open kaart
over de kansen op basisplaats
voor zijn drie nieuwelingen.
„Rini Blankespoor zal nog een
jaartje moeten leren. Hij komt
nog tekort ten opzichte van
Jan, maar voor Peter Korfma
ker en Ron de Jager zijn er ge
loof ik wel basisplaatsen wegge
legd. De Jager is een soort mix
tussen Hans Zwaan en Edwin
Hermes. Hij oogt als Zwaan
maar is net zo snel als Her
mes". De Rijnsburgse oefen-
meester ziet ook een belangrij
ke rol weggelegd voor Martin
de Louw. „Hij is weer helemaal
terug en is op het moment één
van de grote animators binnen
de ploeg". Om de aanval te
completeren zal Ron Carli weer
als linkerspits melden. Temeer
omdat Huug Aandewiel weer
volledig inzetbaar is. „Hij
scoort zelfs weer", concludeert
Kurver tevreden.
Wereldafdeling
Kurver heeft er nooit een ge
heim van gemaakt dat hij een
fervent voorstander is van de
huidige competitieindeling.
„Prachtig toch, allemaal Zuid
Hollandse ploegen. Je hebt het
beste amateurvoetbal van Ne
derland bij elkaar. Dit is toch
een unieke gelegenheid om het
voetbal te promoten. Vooral
voor de jeugd kan dit een enor
me impuls betekenen. Met alle
respect, maar niemand zit tosch
te wachten op wedstrijden in
Emmeloord, Urk of Kampen.
Nee, ik vind dit een wereldaf
deling".
De keerzijde van het enthou
siasme van Kurver is het fef
dat een aantal potentiële kaï
pioenskandidaten verzame
heeft in één afdeling. Het i
voorhand noemen van
tiekandidaten lijkt een i
lijke opgave. Het is niet
waarschijnlijk dat ondanks
goede bedoelingen van
ge clubs er verenigingen gaa
degraderen die in een
afdeling tot de middenmcw
zouden behoren. Kurver erkei]
dat maar blijft toch meer a
delen zien. „Op papier zijn d
natuurlijk heel veel kampioen!j_
kandidaten. Ik zou geen favo"
riet durven noemen al denk ij
wel .dat er nu geen ploeg tig
punten weg zal lopen
rest. We moeten ons
niet vergissen in de kracht vai
de clubs uit de omgeving 1
Rotterdam. Daar hoor ik
weieens wat over en er zijn
ploegen bij die ook wel
eens aan succes toe zijn en
ook aardig aan de weg hebbf
getimmerd. Heerjansdam, Ro|
zenburg, Vitesse Delft
ploegen die voor verrassinge
kunnen gaan zorgen. Ondanl
de zware concurrentie denll
Kurver met Rijnsburgse Bof,
zonder meer met de besten i
te kunnen. „Rijnsburgse Boj^
gaat weer meedraaien
top".
LISSE - In Lisse lijkt de
eerste stap genomen om
aansluiting te krijgen bij de
overige 'bollenbroeders' uit
de eerste klasse van het za
terdagvoetbal. Voor de eer
ste maal sinds de promotie
naar de eerste klasse toon
den de Lissenaren zich op
merkelijk gretig op de
transfermarkt.
Met het aantrekken van Radjiv
de Haan, Keith Masefield (bei
den Telstar), Carlo de Keyser
(Sloterplas) en Robert Vermin
(Noordwijk) wenst men het
degradatiespook het komend
voetbalseizoen niet te ontmoe
ten.
Ook de verantwoordelijke man
heeft een ander gezicht gekre
gen. En onder het motto 'Wat
in Lisse staat moet kleur heb
ben' is voor het komend sei
zoen Ruud Bröring gecontrac
teerd. Als trainer is de rossige
Noordwijker een groentje onder
de trainers in het zaterdagvoet
bal, maar als actief speler was
hij een van de kleurrijkste ama
teurvoetballers. van Nederland.
Als exponent van het 'gouden'
Noordwijk uit de zeventiger ja
ren, behaalde Bröring tweemaal
de landstitel en werd met het
betere kleun-, trek-, zuig- en
kopwerk talloze keren topscorer
van zijn ploeg. Nu mag de 42-
jarige leraar lichamelijke oefe
ning het als trainer proberen op
het hoogste amateurniveau.
Daarbij vraagt hij nadrukkelijk
geduld van ae achterban, want
het voetbaldier Bröring heeft zo
zijn eigen ideeën over voetbal.
„En voordat die ideeën op het
veld naar voren komen zijn we
wel een paar jaar verder. Voor
mij gelden vier stelregels; ten
eerste moet het publiek ver
maakt worden. Ten tweede
moeten de spelers het naar hun
zin hebben. Dan moet ik het
naar mijn zin hebben. En tot
slot moet er resultaat zijn. De
volgorde is van belang want
stel je het resultaat voorop dan
kan je de overige drie punten
wel vergeten. Gelden echter de
eerste drie punten dan zal het
resultaat meestal ook wel goed
zijn". Angst voor maatregelen
indien zijn speelwijze niet
wordt omgezet in klinkende
munt heeft Bröring niet. „Ik
ben niet afhankelijk van dit
trainersbaantje en dat zal ik
ook nooit worden. Als men aan
het einde van het seizoen van
Bröring afwil dan is dat jam
mer maar geen ramp. Ik heb
een bepaalde visie op voetbal
en zal daar, zonder mijn kop in
het zand te steken, niet snel
van afwijken. Als ik vijf keer
achter elkaar win krijg ik ook
niet opeens meer betaald. Dus
waarom moeilijk doen als ik
vijf keer achter elkaar verlies".
Dat de kijk op voetbal van Brö
ring een gezonde is, wordt voor
elke wedstrijd al duidelijk. Hij
laat steevast zijn selectie in de
lengteas van het veld de war-
ming-up doen, in tegenstelling
tot de meeste andere ploegen.
„Dan kunnen ze gelijk de te
genstander in de flank aanval
len", aldus Bröring die kwa ge
drevenheid niks onderdoet
voor zijn voorganger Eilander.
„Aanvallen" luidt dus het cre
do op Ter Specke het komend
seizoen. Bröring, in zijn nada
gen als voetballer ook nog een
jaar actief bij Lisse, wenst ech
ter geen open boek te worden
voor zijn tegenstanders. „Ook
wij zullen wel eens de counter
gaan hanteren. Met verschillen
de speelwijzes maak je jezelf
niet zo kwetsbaar voor tacti
sche foefjes. Daar word je te
genwoordig toch al mee dood
gegooid op de cursussen. Er
worden bijna alleen nog maar
patroontrainers afgeleverd. Ik
wil mijn spelers de vrijheid ge
ven zelf naar een oplossing te
zoeken. Al moet je daar uiter
aard wel het materiaal voor
hebben. Ik hoop dat ik niet te
veel van mijn spelers ver
wacht". Over de kwaliteiten
heeft Bröring half augustus de
balans enigszins kunnen opma
ken. „In het begin was het voor
mij een kwestie van inventari
seren. De groep terugbrengen
van 24 naar 16 man". Van die
groep zal ik ook niet meteen
wonderen verwachten in de
competitie. Lisse is in die drie
jaar als eersteklasser altijd in de
buurt geweest van de onderste
plaats. Het permanent nestelen
in de bovenste helft zal dan
ook wel enige jaren gaan kos
ten. Ik verwacht bijvoorbeeld
van Katwijk het komende sei
zoen een flinke terugslag. Ik
vind het allemaal wat te snel
gaan daar om te spreken van
een 'blijvertje'. Bröring belooft
dus amusement van Lisse het
komend seizoen. „Ja, want ei
genlijk is voetbal als een min
nares voor de man. Die ont
moeten zij elk weekeind. Daar
wordt dan ook elke week naar
toegeleefd. Kijk maar eens hoe
de meesten tekeer gaan bij een
scheidsrechterlijke dwaling.
Hun lief wordt dan groot on
recht aangedaan. Pas als ze te
rugkeren bij hun eigen vrouw
keert de rust weer terug".
vtrriuui oeri
Clavan op dt
bank van
Rijnsburgse
Boys. „De
spelers zijn blijft
veriruuweri in
het komende Graa
seizoen Ham
foto: en r
henk febt
snaterse «jkt
