Toneelprijzen voor Peter Faber
en Catherine ten Bruggencate
Leidse amateurs in Orestes tussen vele toneelsterren
KUNST/RTV
12
Pla tte h umor in Spoors Orestes9
CcidócSomxmt
DINSDAG 3 SEPTEMBER 1991
Veronica mag geen programma's Vermeend bedrog bij restauratie
maken voor lokale omroep schilderij Barnett Newman
DEN HAAG Veronica Omroep Organisatie (VOO)
mag geen 'raamprogramma' aan lokale omroepen aanbie
den De boete hiervoor, uitgedeeld door het Commissari
aat voor de Media, is terecht. Dit heeft de Raad van State
gisteren bekendgemaakt. De symbolische boete van 500
gulden werd in 1988 uitgedeeld na de Firato. Gedurende
het evenement was er toestemming verleend om een 24-
uurs raamprogramma te verzorgen voor lokale omroepen.
Na afloop van de Firato ging Veronica hiermee door, on
der andere via de lokale omroep Weesp en Salto Amster
dam. Het Commissariaat voor de Media gaf na over
leg een boete van 500 gulden om zodoende een uit
spraak uit te lokken via de Raad van State. Volgens de
Raad van State is het voor landelijke omroepen inder
daad verboden om raamprogramma's aan te bieden. Zij
dienen hun eigen radio of tv-programma's te maken en
voor 'neven-activiteiten' is slechts beperkt ruimte, aldus
de Raad van State
AMSTERDAM Het Amsterdamse gemeenteraadslid E.
Bakker (D66) wil van het stadsbestuur opheldering over
de vragen die gerezen zijn rond de restauratie van het
schilderij
'Who is Afraid of Red, Yellow and Blue' van Barnett
Newman, dat hangt in het Stedelijk Museum. Aanleiding
hiervoor zijn de uitspraken van restauratiedeskundige en
hoogleraar kunstgeschiedenis aan de Amsterdamse Uni
versiteit Van de Wetering, die zegt ervan overtuigd te
zijn dat de Amerikaanse restaurateur Daniel Goldreyer
liegt dat hij het in 1986 met een mes beschadigde delen
van het doek met twee miljoen stipjes heeft behandeld.
Goldreyer zou het doek een rood olieverfvlak met
een verfroller onder een laag rode acryl hebben bedekt.
Voor zijn werkzaamheden diende hij een rekening in van
een half miljoen gulden, terwijl de 'restauratie' in werke
lijkheid niet meer dan een paar duizend gulden heeft ge
kost.
Salmonberries Nederland 3 wint aan populariteit
beste film in
Montreal HILVERSUM Nederland 3 trekt steeds meer kijkers.
Vooral het 'Journaal' van tien uur en 'NOS Laat' mogen
zich in een groeiende belangstelling verheugen. Het der
de net haalde de afgelopen maand een marktaandeel van
ruim 14 procent Dat blijkt uit cijfers van de afdeling
MONTREAL kijk- en luisteronderzoek van de NOS. Volgens kijk- en
De film Salmon- luisteronderzoek heeft Nederland 3 de afgelopen twee
berries van de jaar niet zo goed gescoord. De toegenomen kijkdichtheid
Duitse regisseur laat zich ook verklaren uit de belangstelling voor nieuws
Percy Adlon is op over de gebeurtenissen in de Sovjetunie en de start van
het filmfestival de voetbalcompetitie. Nederland 1 haalde in augustus een
van Montreal uit- marktaandeel van 18 procent en Nederland 2 een aandeel
geroepen tot de van 21 procent. De publieke omroep heeft de afgelopen
beste film. Salmon- zomer een lichte groei doorgemaakt. Van een aandeel van
berries is een ver- 50 procent in juni tot een aandeel van 53 procent in au-
haal over liefde en gustus. Het commerciële station RTL4 heeft in augustus
een zoektocht naar weer kijkers moeten inleveren. RTL4 haalde vorige
identiteit en speelt maand een aandeel van 25 procent; een procent lager dan
zich in Alaska en de maand juli. In juni scoorde het station nog
Duitsland af. van 30 procent.
aandeel
Oude muziek
in een
constante
verjonging
Holland festival Oude muziek in
Utrecht met o.m. het internationale
viola da gamba symposium en een
optreden van Emma Kirkby. Giste-
Voor de liefhebbers bood het
Oude muziek festival gisteren
weer een rijke keus van s-
ochtends vroeg toen de ex-
cursiegangers zich verzamel
den tot s' avonds laat rond
Ton Koopman en Jordi Savall.
De excursie betrof de eerste
van een reeks kasteelconcer
ten per bus en boot te berei
ken. In dit geval werden de
bezoekers naar de fraaie gobe
linzaal van slot Zuylen ge
bracht om daar een wat tegen
vallend fringe concertje te be
luisteren. Zij die dachten ook
nog iets meer van het kasteel
te kunnen zien dan de con
certzaal kwamen bedrogen uit.
Later in dit festival komen
nog Huis te Linschoten en
Oud- Ameliswaard aan de
beurt, hopelijk in een iets min
der strak tijdschema. Het was
gisteren ook de laatste dag van
het 4 dagen durende interna
tionale viola da gamba sympo
sium waar een honderdtal
kenners en liefhebbers menin
gen en ervaringen uitwissel
den. Er hebben zich nationale
stromingen ontwikkeld die
van elkaar afwijken qua klank
en stijl. Drie verschillende
concerten op deze dag, gaven
daar nog weer eens blijk van.
Velen hadden rijkhalzend uit
gezien naar het optreden van
de sopraan Emma Kirkby, die
voor hen de absolute prima
donna van de Oude muziek is.
Met het Consort of Musicke,
bestaande uit 6 zangers en
haar echtgenoot de luitist An
thony Rooley, bracht zij mu
ziek uit het Engeland van
rond 1600. Aan haar mega-ster
status lijkt Kirkby helaas ver
plicht om in het veel te grote
Vredenburg op te treden. Daar
ging het intieme eerste gedeel
te van het concert met de
droevige liederen voor solos
tem en luit van Dowland in
applaus en gekuch ten onder.
Min of meer hetzelfde gold
voor beide bijna gefluisterde
luitsoli van Rooley. De rijke
polyfonie van enige niet min
der melancholische liederen
van Ward hield beter stand in
deze holle ruimte en kreeg
van het ensemble een schitte
rende vertolking. De bijna vi-
bratieloze stem van Kirkby
mengt zich daarbij prachtige
met de al even lichte s'
van de anderen die
licht vibrato m
stralen. Of ruim 300 jaar gele
den de vrolijke liederen van
Vautor en Ravenscroft ooit zo
uitgekiend en perfekt hebben
geklonken als gisteravond?
Opbrengst Pavarotti
voor zwerfkinderen
valt tegen
ROTTERDAM Het
van de Italiaanse tenor Lucia
no Pavarotti in Rotterdam
heeft niet de beoogde 500.000
gulden maar slechts 360.000
gulden opgeleverd voor het
goede doel: de zwerfkinderen
in de grote steden. Er is
140.000 gulden minder voor de
zwerfkinderen omdat volgens
de organisator enkele bedrij
ven op het laatste moment
dure kaartjes van 2.000 gulden
hebben afbesteld.
DEN HAAG Peter Fa
ber heeft voor dit jaar de
Louis d'Or, de belangrijk
ste toneelprijs voor de
beste mannelijke hoofdrol
gekregen. De Theo d'Or
voor de beste vrouwelijke
hoofdrol ging naar Cathe
rine ten Bruggencate.
De prijswinnaars werden gis
termiddag bekendgemaakt tij
dens een bijeenkomst in de
Haagse Koninklijke Schouw
burg. Dit gebeurde in het ka
der van het Theaterfestival
dat momenteel in de Residen
tie wordt gehouden. De pre
sentatie was in handen voor
Pim van Klink, voorzitter van
de Vereniging van Schouw
burg- en Concertdirecties
(VSCD) De VSCD heeft to
neelprijzen ingesteld.
Peter Faber kreeg de Louis
d'Or voor zijn rol van Max
Midland in het 'Koekoeksnest'
van Dale Wasserman naar een
roman van Ken Kesey. Het
stuk is uitgebracht door Stalles
Theaterprodukties en geregis
seerd door Margrith Vrene-
goor. In het juryrapport wordt
Faber geprezen om zijn
hoogstpersoonlijke vertolking
van de rol; gebracht met een
doorleefd naturel, waarin elk
gevaar van clichématigheid
werd bezworen". „Heel trefze
ker wist hij de diepere dimen
sies van de hoofdfiguur in te
vullen".
Catherine Ten Bruggecate
kreeg de Theo d'Or voor haar
rol van Mevrouw de President
in 'De President' van Thomas
Bernhard. De regie van deze
productie van Nobody's Buisi-
ness, Stichting de Lantaren/
Venster, de Stichting De Kist
en de Rotterdamse Schouw
burg, was in handen van Hen
ri van Zanten. De jury noemde
het spel van Catherine Ten
Bruggencate „een verbluffen
de presentatie". „Gelet ook op
andere belangrijke rollen in
het seizoen 90-91 meent de
jury in Catherine ten Brug
gencate een waardige Theo
d'Or-winnares te hebben ge
vonden", aldus het jury-rap-
Bijrollen
De prijs voor de beste vrouwe
lijke bijrol, de Colombina, ging
dit keer naar Trudy de Jong
voor haar rol van Actrice II in
'Toeval, Voorval', geprodu
ceerd door Art en Pro en gere
gisseerd door Frans Strijards.
Victor Löw kreeg de Arlecchi-
no, de prijs voor de beste man
nelijke bijrol voor zijn creatie
van Rosa in 'Winteravond'
van Hugo Claus, geproduceerd
door de NOS-televisie in sa
menwerking met de Amster
damse Stadsschouwburg. Mark
Timmer had de regie. De
Prosceniumprijs, die zowel aan
een regisseur, een decoront
werper als aan een hele pro-
duktie kan wordqn toegekend,
ging dit keer naar decor-ont
werper Paul Gallis. Hij kreeg
de prijs voor zijn dekor voor
het toneelstuk 'Het Jachtgezel
schap' van Thomas Bernard,
dat de Toneelgroep Amster
dam onder regie van Geradjan
Rijnders op de planken zette.
De prijzen werden gisteren
uitgereikt door de prijswin
naars van vorig jaar te weten
Peter Oosthoek (Louis d'Or),
Katelijne Daamen (Theo d'Or),
Yvonne van den Hurk (Co
lombina), Vic de Wachter (Ar-
lecchino) en door het drietal
Adelheid Roossen, George
Groot en Marcelle Meuleman
(Prosceniumprijs).
t de weg
twisten.
Jiskefet levert
wansmaak op de f
Nederlandse tv fj
Over smaak valt niet te twisten, zegt een oud
spreekwoord streng. Inderdaad: liefhebbers van
Oudhollands eiken bankstellen zullen de liefhebbers
van eigentijdse stalen designmeubelen niet kunnen
overtuigen van hun gelijk, en omgekeerd, en deze
partijen kunnen deze discussie dus beter u
Over wansmaak, mag je daar dan wél ove
Ik weet het niet, maar ik weet wel dat ik me er
aardig kwaad over kan maken. Een kras voorbeeld:
de introductie van een nieuwe serie afleveringen van
'Jiskefet' bij de VPRO zondagavond.
Het gaat hier, zegt de uitzendende omroep, om
'humoristische sketches'. Jawel. En die worden dan
ingeleid met gruwelscènes waarin Nederlandse
talkshowcoryfeeën als Adriaan van Dis en Sonja
Barend zijn geschminkt als folterslachtoffers die in
een kale cel, geteisterd door geweld en intimidatie,
haperend toegeven dat Jiskefet' een goed
programma is.
Ongetwijfeld zullen de makers hebben bedoeld een
parodie te maken op een gelijkvormige campagne
van de mensenrechtenorganisatie Amnesty
International. Maar waar die (ondanks
gerechtvaardigde twijfels over het smaakgehalte van
de campagne) zich nog kon beroepen op zoiets als 'het
doel heiligt de middelengingen de makers van
Jiskefet' hier, althans in mijn ogen, vér over de
schreef van wat je in een parodie nog wel en niet
kunt doen. Wansmaak dus, een paar televisieminuten
waarover ik- me behoorlijk heb opgewonden.
Overigens vertoonde het vervolg van Jiskefet', dat
moet ik er wel meteen bij aantekenen, een vrijwel
perfecte en ook hoogst amusante parodie op VPRO's
eigen 'Zomergasten', met vooral enkele prachtig-
trefzekere typeringen door Kees Prins (bijvoorbeeld
van Peter van Ingen, en van Joop Swiebertje), en een
mooi vormgegeven persiflage op VPRO's eigen
dramaklapper van het afgelopen seizoen, 'Bij nader
Zondagavond is RTL4 begonnen met het vertonen
van 'Twin Peaks', de Amerikaanse misdaadserie die
zich razendsnel ontwikkelde tot een internationale
cultus, met eraan gewijde clubs, tijdschriften,
telefooninformatielijnen, T-shirts en wat de moderne
samenleving maar kan verzinnen om vorm te geven
aan haar betrokkenheid ergens mee.
TerechtLandgenoten die zich al via de vertoning op
BBC2 aan 'Twin Peakshebben verslingerd, vinden
natuurlijk van wel. Anderen, die BBC2 niet kunnen
krijgen of het zonder ondertitels niet redden, kunnen
dat nu pas beoordelen. Maar na de eerste (pilot-
)aflevering van afgelopen zondag valt er nog niet
zoveel van te zeggen.
Die zag er vooral uit als een niet eens echt bijzondere
mix van politiefilm, psychothriller, soap-opera en
komedie. Een meisje wordt vermoord gevonden op
het strand, en we krijgen allerlei personen te zien die
iets met haar leven te maken hadden (ouders,
klasgenoten, vrienden), en we maken kennis met
allerlei andere personages en situaties in het stadje,
die onderling ook weer allerlei relaties vertonen,
geheel volgens de dramawetten van de soap-opera.
Het komische effect wordt geleverd door de steeds in
tranen uitbrekende deputy sheriff en zijn vriendin,
de met een kinderstemmetje uitgeruste telefoniste
van het politiebureau.
Het ziet er wel allemaal heel perfect uit. Er wordt,
ook in de zo op het oog minst belangrijke bijrolletjes,
vlekkeloos gespeeld; de entourage is geheel
geloofwaardig vormgegeven; de montage is subtiel; de
suggestieve muziek geeft de actie steeds een
effectieve tweede laag. Er is een nauwelijks
aanwijsbare maar wel voelbare, wat surrealistisch
aangezette verwijzing naar een veel griezeliger
dramatiek die (nog) niet in beeld is gebracht.
Vakwerk, kortom. We zijn toch benieuwd hoe het
verder gaat, en of 'Twin Peaks' ook in ons land zo'n
culteffect zal kunnen oproepen. In elk geval zal het
Gooi met afgunst gadeslaan hoe 'Luxemburg' ook bij
het inkopen van deze produktie de zuilen weer eens
te glad af was.
worde
LC M;
speler:
geen
die wi
cum"
[mooie
testen.
I mocht
vingsli
niet e<
ting 1
gistere
partij
Voort,
liet lij
blessu:
Mastei
gaan.
Dat g<
niet v
ronde
de Me
|verho<
weg n;
ge in
Nieuw
Mastei
Judith
Cantei
Sloot e
Orestes. Met Joop Admiraal, Hans
gezongen barbershop-
songs door Het Mannenhart. Van 3
tot en met 7 september in het LAK-
theater in Leiden (20.30 uur).
Zes Leidse amateurs tre
den twee weken lang op
met vijf coryfeeën van het
Nederlands toneel in de
LAK-produktie Orestes.
Naast Gerardjan Rijnders
en Hans Croiset, de artis
tiek leiders van de twee
grootste Nederlandse to
neelgezelschappen, Ellen
Vogel en Joop Admiraal,
prominente vertegen
woordigers van het betere
toneel van voor en na de
actie Tomaat en de jonge,
maar al behoorlijk geves
tigde actrice Jacqueline
Blom staan een plaatselij
ke toneelspeler en vijf
zingende mannen op de
planken. Dat moet een in
teressante ervaring zijn.
Reden genoeg om twee Kuifjes
in theaterland daar eens naar
te vragen: Frans Brand (bari
ton) en Hugo Eekhof, acteur,
uit een LAK-cursus geplukt
om de titelheld te worden in
een stuk met topbezetting. Zes
voorstellingen in Amsterdam
hebben ze al achter de rug, in
clusief de première met daar
na „van die toneelmaniertjes:
Ha schat, vond je het goed???
Maar zeker erg aardige men
sen", volgens Frans Brand.
Keuken
Laurens Spoor is schrijver en
regisseur van Orestes, een tra
gikomedie in alexandrijnen
die uitgaat van Oudgriekse fa
milieverhoudingen. en speelt
met de klassieke traditie maar
daar vooral niet te dik over
wil doen. Het is een stuk met
veel humor geworden en ze
ker met deze bezetting een
ideale opener van het nieuwe
theaterseizoen. Hugo Eekhof
studeert talen en culturen van
Latijns Amerika, deed bij het
LAK een cursus toneel die
Laurens Spoor gaf, en mag nu
meedoen met spelers „die
vroeger alleen maar namen
worden". Wat leer je
daar nou van? Eekhof: „Het is
heel grappig om in de keuken
van deze toneelmensen te kij
ken, die ook nog allemaal erg
aardig zijn en zich heel collegi
aal gedragen. Ik heb vooral
gemerkt dat ik technisch te
kortschiet en dat ik daar hard
aan moet werken, want ik heb
zeker de ambitie om verder te
komen. Ik wil mijn studie af
maken, maar heb de toneel
school zeer stevig in mijn ach
terhoofd."
Tijdens de repetities was er
volgens hem niets te merken
van het feit dat Croiset en
Rijnders zelf vooral regisseren,
ze stellen zich gewoon op als
acteurs. Verschilt hun aanpak
bijvoorbeeld met die van Ellen
Vogel, al een groot actrice toen
zij nog in de box speelden? „Ik
zie niet echt een verschil tus
sen generaties en speelstijlen.
Gerardjan Rijnders is mis
schien wat onderkoelder dan
de twee anderen, maar dat ligt
ook aan de rollen."
Eekhof vindt de spelers alle
maal erg goed, maar zegt na
enig aarzelen toch het meest
onder de indruk te zijn van
Joop Admiraal. „Hoe die hele
maal transformeert als hij zijn
rol speelt. Je herkent hem ge
woon niet terug."
Mannenhart
In klassiek Grieks toneel
hoort een koor, en dat staat
ook in Orestes. Het is alleen
geen deel van het volk dat
commentaar geeft op de han
deling, maar vijf close harmo
ny zingende mannen. Zij zijn
gekozen uit Het Mannenhart,
de heren van het Leidse koor
'Het Zingend Hart'. In de vor
stelling zingen zij bekende
barbershopnummers als Mister
Sandman, Love Letters in the
Sand en I'm Forever Blowing
Bubbles. Dat doen ze vierstem
mig, zonder instrumentale be
geleiding. Vroeger werden
dergelijke liedjes door wach
tende klanten in Amerikaanse
kapperszaken gezongen, van
daar dat de muzieksoort 'bar
bershop' genoemd wordt.
Frans Brand vertelt dat de vijf
mannen de voorstelling lang
in een „minimaal hokje van
veertig centimeter diep" staan
en daar af en toe mooi belicht
worden om hun liedje te zin
gen. Zij zullen de voorstelling
dus nooit zien. Treurig. Maar
dat ze Orestes twaalf keer ho
ren vergoedt veel. Brand: „Het
is boeiend om te zien hoe zo'n
voorstelling ontstaat. Ook op
de mindere avonden hoor je
dat de spelers steeds weer
Zingen in Orestes is toch an
ders dan wanneer het alleen
om de muziek gaat: „Het Man
nenhart doet altijd erg zijn
best om de romantiek van de
songteksten breed uit te me
ten, maar nu worden de num
mers er in een vrij hoog tempo
doorgejast. Vlot en glad, bijna
revueachtig, met een plastic
smile. Frisse jonge knapen, dat
zijn we. Het is een soort soap,
of je tussendoor even de tee
vee of de radio aanzet."
Het aanvankelijke plan was
om Joop Admiraal, de voed
ster die aan de kant geschoven
wordt, aan het eind van de
voorstelling in het koor op te
laten gaan en mee te laten zin
gen. „Hij kwam kijken, in het
schoollokaaltje waar we repe
teren, erg verlegen, maar heel
leuk. In het gewone leven ti
met hij al net zo goed als op
het toneel. Heel subtiel maakte
hij de regisseur duidelijk dat
dat met dat meezingen niks
zou worden. Nu zingen we
Mister Sandman met een vette
smile naar hem toe aai
eind van het stuk. Bring
dream. Dat is het enige watj
hem dan nog rest. Die kop-op-
tekst maakt het eind nog na
vranter. Hij is het minst
teerderig, met hem krijgen
langzamerhand echt
De nummers worden niet echt
ingepast in het stuk, ma;
meer bruggetjes tussen c
nes. Eén tekst werd 1
derd: Carolina werd 'Klytaim-
nestra in the Morning'. Zij (El-|
len Vogel) kiest haar mi
Aigisthos (Gerardjan Rijnders)
uit het koor. „Hij playbackt zo
goed mee dat vrienden
hem na de voorstelling zeidei
dat zijn stem prima te horei
was. En dan komt Ellen Vogel
op ons af, met zo'n blik
welk lekkertje zal ik een
men. Dat wordt steeds m<
Zij heeft een enorme impa<
op toneel."
Politie Leerdam 'betaalt'
voor gestolen schilderijen
LEERDAM De in oktober 1988 uit het Leer-
damse museum „Het Hofje van mevrouw van Aer-
den" gestolen schilderijen van Frans Hals en Jacob
van Ruijsdael zijn terecht. De doeken, met een
waarde van enkele miljoenen guldens, zijn onbe
schadigd. Er zijn geen aanhoudingen verricht,
maar de politie in Leerdam sluit niet uit dat de da
der of daders nog zullen worden aangehouden. De
schilderijen werden in de nacht van 12 op 13 okto
ber '88 uit het museumhofje gestolen. Onlangs
kwam de politie in Leerdam te weten dat de schil
derijen te koop waren aangeboden. Via informatie
in het criminele circuit slaagde de politie erin in
contact te komen met de aanbieders. Afgelopen
donderdag werden de schilderijen aan de politie
overgedragen. De doeken zaten in een koffer en
waren verpakt in een deken. In overleg met justi
tie en de verzekeringsmaatschappij is aan de aan
bieders een „bepaald bedrag van de verzekerings-
waarde" betaald. De politie heeft niet bekendge
maakt om welk bedrag het gaat.
Rechercheurs van de Leerdamse politie tonen de gestolen schilderijen.
i Spoor. Met Ellen Vogel, Joop
Admiraal, Jacqueline Blom, Hugo
Eekhof, Gerardjan Rijnders en Hans
Croiset. In Korzo, gisteravond.
Wie is die Laurens Spoor die
een zo onzinnig stuk, 'Orestes',
in alexandrijnen schrijft en
over een cast van twee artis
tiek leiders, twee 'leading la-
dies', een 'grande dame' en
een aankomende ster kan be
schikken in zijn eerste regie?
Spoor heeft voor respectieve
lijk het Publiekstheater en To
neelgroep Amsterdam verta
lingen gemaakt van werken
van Racine en Molire, onder
andere 'De mensenhater' en
'Andromache'.
Spoor heeft zich bij zijn
i foto: anp vertaalwerk kennelijk
inhouden, hij levert met 'Ores
tes' platte humor af, een beetje
'a la Wim Schippers. Een nie
mendalletje, maar toch ook
best leuk, al is dat niet hele
maal zijn verdienste.
'Orestes' doet grepen uit de
Griekse tragedie en vertelt
grofweg het verhaal van de te
rugkeer van Agamemnon bij
Klytaemnestra, na de Trojaan
se oorlog. Zoiets als in Sartres
'De vliegen' wordt verhaald
dus, alleen krijgt Klytaemne
stra nu reeds bericht dat haar
andere dochter Iphigeneia nog
leeft, in Tauris, en heeft doch
ter Elektra er een voedster bij,
Apollonia. Bij Spoor is zoon
Orestes een lastige puber en
nodigt Agamemnon Klytaem-
nestra's minnaar Aigisthos uit
te blijven: 'Eet u ook mee, me-
Het zijn allemaal geintjes, zoals
Elektra de list van Troje be
grijpt als een houten taart
of iets dergelijks waaruit
men pardoes tevoorschijn trad.
En het is best leuk om Gerard
jan Rijnders en Hans Croiset
als respectievelijk Aigisthos en
Agamemnon te zien staan te
genover Ellen Vogel als Kly
taemnestra. De show wordt
gestolen door Joop Admiraal
als voedster Apollonia, die zich
vermomd heeft als juffrouw
bij de toiletten en wijsheden
moppert. En zo, via pinnige
aangevers van Jacqueline
Bloms Elektra, wordt 'Orestes'
net niet niets. Wat het geweest
zou zijn zonder een ontstemd
vijfkoppig a capella koortje,
dat vijftiger jaren hitjes zingt,
en met een goede regie, daar
kan het publiek naar raden.
Nu is 'Orestes' een uurtje thea
ter, om snel te vergeten.
Artistiek adviseur
Cox Habbema vertrekt
bij Opera Forum
ENSCHEDE Cox Habbema,]
directeur van de StadsschouW
burg in Amsterdam, die
maart van het vorige jaar
artistiek adviseur voor de
rasector van Forum in
schede was aangesteld,
trekt het komend sen
Habbema's vertrek is hel
volg van onvrede over
functioneren, aldus
woordvoerder van Opera Fo]
rum. „Na ruim èèn jaar heeft]
de artistiek adviseur niet de
invulling aan haar functie
geven, die wij daarvan v<
wacht hadden", zo motiveert]
de woordvoerder Habbema's
vertrek. Zij was voor i
riode van vijf jaar aangesteld (Maaike
Voor de invulling van het ar- Master-
tistiek adviseurschap wordt
volgens de woordvoerder geen
vervanger aangezocht.
