F)
Westen blind
voor ellende
Assyriërs
EeidaeGomant
OPINIE
Verdrag tussen Israël en Syriigei
beste uitgangspunt voor vre<
is#-*
K
in
ZATERDAG 17 AUGUSTUS
De afgelopen maanden is
voor de zoveelste keer ge
bleken dat zowel de we
reldleiders als de massa
media alleen oog hebben
voor de grootste onder
drukte volkeren. Zijn an
dere onderdrukte groepen
die miljoenen mensen tel
len, niet belangrijk ge
noeg om aandacht te ge
ven? Of moeten ze ook
naar de wapens grijpen en
terroristische aanslagen
plegen om op deze manier
de aandacht te trekken?
In februari van dit jaar werd
de Unrepresented Nations and
Peoples Organization (UNPO)
in Den Haag opgericht om op
een vreedzame manier de be
langen van de onderdrukte
volkeren zonder land te be
hartigen. Het Assyrische volk
is sinds vorige week dinsdag
ook lid van de UNPO.
Veel mensen weten niet wie
de Assyriërs zijn, terwijl hun
land toch de bakermat vormde
voor de westerse beschaving.
Laten we eens kijken naar een
stukje geschiedenis. Het Assy
rische volk is een Semitische
bevolkingsgroep die vanaf
4000 jaar voor Christus in Me-
sopotamië woont. Mesopotamië
betekent het land tussen de
twee rivierien, in dit geval de
Eufraat en de Tigris, die nu
door Turkije, Syrië en Irak
stromen. Momenteel leven de
meeste Assyriërs verspreid
over deze drie landen. Maar
door onderdrukking, vervol
ging en massamoorden is een
groot deel van deze overwe
gend christelijke minderheid
gevlucht naar alle uithoeken
van de wereld.
Zo zijn er ongeveer 350.000 As
syriërs in Europa beland,
waarvan ongeveer tienduizend
in Nederland. Bovendien leeft
nog een hele grote groep in de
Verenigde Staten (Chicago en
Los Angeles). Zelfs in Austra
lië en Canada hebben de Assy
riërs hun heil gezocht. De
grootste groep leeft echter nog
steeds in Mesopotamië. Behal
ve de 1,6 miljoen in Irak (na
de Kurden de grootste etni
sche groep), wonen plusminus
zo'n half miljoen in Syrië en
in Turkije is nog maar een
handjevol (30.000) achtergeble-
Machtigste volk
Hoe heeft het zover kunnen
komen dat ooit het machtigste
volk ter wereld nu zo op de
vlucht is en zelfs dreigt uit te
sterven? In het jaar 2900 voor
Christus wist koning Sargon I
de bevolking die als stammen
verspreid over Mesopotamië
leefde, onder één heerschappij
te brengen. Dit was de eerste
staat ter wereld. Het konink
rijk kreeg de naam Akkad (nu
in Irak) omdat de koning in
Akkad woonde. In 2050 voor
Christus nam de stad Babylo-
nië de macht van Akkad over.
Hierna kregen de bewoners
van Mesopotamië de naam Ba-
byloniërs. Babylonië werd
vooral bekend door de codes
en wetten van Hamurabi en
de Toren van Babel. Maar ook
de handel, landbouw, bouw
techniek, muziek, wiskunde,
astronomie etcetera waren
hoog ontwikkeld.
Omstreeks 700 voor Christus
nam de stad Assur op zijn
beurt de macht van Babylonië
over en hierdoor kreeg de be
volking zijn definitieve naam:
Assyriërs. De Assyrische heer
schappij over Mesopotamië
heeft tot 539 voor Christus ge
duurd. Daarna hebben de As
syriërs nooit meer een eigen
staat gehad. Maar hun verbon
denheid met het vaderland is
altijd gebleven.
Tot de komst van het christen
dom is slechts bekend dat an
dere volkeren in Mesopotamië
geheerst hebben. Door de wre
de overheersing konden de
Assyriërs niet meer als een
heid naar buiten treden. Maar
in het begin van de eerste
eeuw aanvaardden ze het
christendom en konden hier
door een eenheid vormen tot
het 431. In dat jaar ontstond
echter een scheuring binnen
de Assyrische kerk, waaruit
vijf nieuwe kerken voortkwa
men.
Vanaf de zevende tot de veer
tiende eeuw heersten de Ara
bieren in Mesopotamië. Daar
na was het de beurt aan de
Mongolen die tijdens hun
heerschappij honderdduizen
den Assyriërs vermoordden,
omdat ze weigerden moslim te
worden. In deze periode gin
gen talloze kerken en kloos
ters verloren evenals een grote
hoeveelheid literatuur.
Opstand
De Assyriërs zijn dus altijd on
derdrukt. Maar ook nu nog
zijn ze veelal gedwongen te le
ven op een mensonwaardige
manier. Behalve vier andere
massamoorden, zijn in het be
gin van deze eeuw tijdens de
Eerste Wereldoorlog een half
miljoen Assyriërs afgeslacht
door de Turkse soldaten en in
1933 waren ze opnieuw het
slachtoffer van de Engelse
verdeel- en heerspolitiek.
Door de Assyrische bevolking
in opstand te laten komen en
de beloofde steun achterwege
te laten, zijn toen tientallen
duizenden mannen, vrouwen
en kinderen in Irak vermoord.
Maar dat is nog niet alles.
Want tijdens de Golfcrisis zijn
niet alleen de Kurden het
slachtoffer geworden van de
gealliëerde bombardementen
en Saddam Hussayns wrede
politiek, maar ook de Assy
riërs. En de wereld zweeg op
nieuw. Net als in 1988 toen bij
de gifgasaanvallen op het
Iraakse stadje Halabja niet al
leen Kurden omkwamen; van
de zesduizend slachtoffers be
stond de helft uit Assyriërs.
De term 'het vredesproces in
het Midden-Oosten' is mislei
dend. In de huidige eeuw be
staat er geen enkele moge
lijkheid tot een allesomvat
tende vrede in het gebied die
(onder andere) Irak, Iran, Is
raël en de Palestijnen omvat.
Er is geen sprake van 'hèt
vredesproces'; wel is er 'een'
vredesproces gaande sinds
Saddam Husayns invasie van
Kuwayt, en het raakt deze
maand in een stroomversnel
ling. De ontwikkelingen ten
aanzien van de gijzelaars ma
ken deel uit van dit beperkte
vredesproces.
Amerika voert dit vredesproces groot b« d»' Ir®k, niet
aan. De regionale partners zijn oppermachtig wordt. Dit ge-
Egypte, Saudi-Arabië en Syrië deelde belang vergroot de be-
enerzijds en Israël anderzijds, reidheid van de Arabische
Iran is aspirant-partner en bondgenoten om Amerika te
hoopt zijn entreegeld te betalen verzoenen door de druk op Is-
- - raël af te zwakken en uiteinde
lijk te beëindigen.
in de vorm van vrijgelaten
zeiaars. (Aangezien Syrië even-
eens zijn imago in het Westen Jn_de nasleep van de Golfoor-
wil verbeteren, is een snelle
vrijlating van de westerse gijze
laars waarschijnlijk.)
de internationale positie
van Israël sterker dan op welk
moment ook sinds de periode
De" voornaamste "stuwkracht tussen de Zesdaagse oorlog van
achter het beperkte vredespro- ^967 en de aanvang van de
ces is de unieke magnetische £>m Kippoer-oorlog van 1973.
kracht van de Verenigde Sta- De voorspelling hjdcns de
ten nu de Sovjetunie (voorlopig Golfoorlog dat het Westen Is-
tenminste) opgehouden is een onderdruk zou zetten na
wereldmacht te zijn. De herin- he conflict, is niet uitgekomen,
nering aan de spectaculaire Alleen Amerika zou een zoda-
overwinning van Amerika en r?1^eT druk kunnen uitoefenen
zijn voornamelijk westerse dat Israël gedwongen zou zijn
bondgenoten in de oorlog om de bezette gebieden op te
Kuwayt consolideert Amerka's
Arabische banden en draagt zo
bij tot het beperkte vredespro
ces.
Paradoxaal genoeg dragen ech
ter ook de beperkingen van die
overwinning bij tot het vredes-
maar Amerika is niet van
plan dit te doen. Hiervoor zijn
binnenlandse politieke rede
nen, en de Europese bondgeno
ten van de Verenigde Staten
zijn nooit genegen geweest die
te bagatelliseren. Er zijn echter
De Assyriërs zijn voor Saddam
Husayn collaborateurs van de
gealliëerden. Saddam heeft de
afgelopen jaren bijna vierhon
derd Assyrische dorpen van de
kaart geveegd. Hij deporteerde
tienduizenden Assyriërs naar
het zuiden, zette Arabische
Irakezen in hun huizen en
drong de Assyrische kinderen
op staatsscholen een Iraakse
identiteit op. De Assyrische
taal werd verboden.
Het is eigenlijk altijd hetzelfde
liedje. Steeds als Europa en
Amerika een vuist maken te
gen Turkije, Iran en de Arabi
sche wereld, zijn wij, de Assy
riërs, het doelwit. De moslims,
dat zijn zowel de sunnieten,
sji'iten als Kurden, zien ons,
omdat we christelijk zijn, als
een voorpost van het vijandige
Westen. Als Kurdische opstan
delingen in onze dorpen ko
men, eisen ze onderdak, voed
sel en voorraden. De volgende
dag marcheert de Republi
keinse Garde door de straten'
omdat we „geheuld hebben
met de vijand". De represailles
zijn dan vreselijk.
Toch wil bijna niemand de el
lende van de Assyriërs zien of
erover horen. Terwijl de
kleinste minderheden vaak
het ergste onderdrukt worden
kiezen de wereldleiders en
massamedia ervoor om alleen
aandacht te besteden aan de
grootste groepen. Tijdens en
na de Golfoorlog had iedereen
het over de Kurden. Maar bij
na niemand weet dat toen ook
nog eens 195.000 Assyriërs
naar de buurlanden en de ber
gen zijn gevlucht.
Gelijke rechten
Gelukkig hoeft het Assyrische
volk niet naar de wapens te
grijpen om de aandacht van de
wereld te trekken. Want sinds
vorige week zijn ook de Assy
riërs lid van de UNPO. Via
deze „alternatieve Verenigde
Naties" hopen ze op een beter
bestaan.
In tegenstelling tot andere le
den van de UNPO streven de
Assyriërs overigens niet naar
een onafhankelijke staat. Ze
willen dat deze organisatie hen
helpt om gelijke rechten te
krijgen in de landen in het
Midden-Oosten, waarin ze le
ven. Via deze weg zullen ze
ook erkenning bereiken. Als
ze in vrijheid hun taal, cultuur
en identiteit kunnen houden
plus hun eigen godsdienst be
lijden, zullen de grootste wen
sen van het Assyrische volk
vervuld zijn. De groep hoopt
ook op wat meer bekendheid
in het Westen en de rest van
de wereld. Want het is immers
moeilijk om steeds weer uit te
moeten leggen wie ze zijn,
waar ze vandaan komen en
wat ze hebben meegemaakt.
In Irak is inmiddels een sa
menwerking op gang gekomen
tussen de Kurden, de Turkme
nen en de Assyriërs. Door sa
men een vuist te maken kun
nen deze volken beter invloed
uitoefenen op de publieke opi
nie in de westerse landen, zo
dat die weer invloed kan uit
oefenen op de Verenigde Na
ties en de afzonderlijke rege
ringen.
Het is echter wel van belang
dat de UNPO realistisch te
werk gaat en niet meteen be
gint te discussiëren over het al
dan niet gebruiken van ge
weld door haar leden. Aller
eerst moet er nu door de
UNPO op worden aangedron
gen dat de VN hun eigen sta
tuten respecteren. Dat bete
kent immers dat ieder indivi
du en dus ook ieder volk
wordt gerespecteerd.
(De auteur is woordvoerder
van de Assyrische gemeen
schap in Nederland).
proces. Saddam" leeft en heerst °ok internationale politieke re-
nog steeds, en bezit een ontzag- denen. dle de Euopese bondge-
wekkende wapenkamer.
Wraak op zijn Arabische vijan
den staat hoog op zijn agenda
indien hij zijn macht in Irak
kan consolideren nu de wester-
Betrouwbaar
Israël is het enige land
se aanwezigheid in het gebied Midden-Oosten dat een volle-
tv ^jg betrouwbare bondgenoot is
de Verenigde Staten en het
afneemt. En Saddam - of een
gelijkgezinde opvolger - vormt
zowel een politiek als een mili- Westen. Tijdens de Golfoorlog
tair gevaar voor de leiders van moest Israël zijn betrouwbaar -
Egypte, Saudi-Arabië en in heid bewijzen door zich buiten
mindere mate Syrië.
Held
Saddam is een held voor mil
joenen Arabische jongeren, en
vooral voor iedere ontevreden
onderdaan van zijn Arabische
vijanden, die gemakkelijk kun
de Golfoorlog te houden en er
zelfs van af te zien zichzelf te
verdedigen tegen raketaanval-
len.
De noodzaak om Israël in de
nasleep van de oorlog te behou
den als grote en stabiele bond
genoot in het gebied is duide
lijk. De Israëli's hebben sterke
worden afgeschilderd als banden met de Verenigde Sta-
verraders van zowel de Arabi
sche natie als de islam zelf. De
heersers van Syrië maken zich
daar misschien niet al te druk
om, maar de orthodoxe leiders
van Egypte en - vooral - Sau
di-Arabië zijn veel kwetsbaar
der.
Saddams aanblijven versnelt
het beperkte vredesproces op
twee manieren. Het moedigt
duidelijk de Arabische bondge
noten aan zich vast te klampen
aan de Verenigde Staten. Daar
naast moedigt het hen aan hun
betrekkingen met Israël op
nieuw te overwegen. Israël is
een permanente factor in het
gebied en het heeft er, evenals
de Arabische bondgenoten,
ten. De andere regionale bond
genoten zijn geen volkeren
maar regimes, die in een oog
wenk weggevaagd kunnen
worden. Dit gebeurde met zo
wel het Hashemite regime in
Irak in 1958 als het regime van
de sjah in Iran twintig jaar la
ter. Beide regimes waren in
hun tijd de steunpilaren van
het westerse beleid in het Mid
den-Oosten.
De regeringen van Egypte en
Saudi-Arabië en - minder
waarschijnlijk - Syrië zouden
op ieder moment kunnen wor
den vervangen door vijandige
regimes. Alleen Israël is een
volledig betrouwbare bondge
noot, zij het een problemati-
Jamesjgt bedri;
een golideerd
ambition 15
man, li Van d<
1996 i|,ingen g
gedacLan 51
als hel je niet-,
waarinn ging dt
werk Cfoaar bijr
enige -wacht d
realist^ helft
manier^
moet j
afwerpiterda
Sfger
en SyriDAM
ver de f
FOT|uropa ei
(eg om I
[van Eu
I De N(
sche. En het Pentago wereld
geen rekening hoeft te (rkt doo
met naderende verkieziihthekers
zich hiervan nog meer (gen wir
dan het Witte Huis. zich w
In theorie bewegen de ihtie har
pogingen van de Amerijde ooi
minister van buitenlander en
ken, James Baker, zich omging
sporen: enerzijds dat u(VEB)
Arabische staten en IsraLj Insid<
derzijds dat van Israël bd ovei
Palestijnen. In werkelijkjn wetei
slechts het eerste spoor tijnet het
kelijk voor verkeer. Tijdtffichere
Golfoorlog is de PLO efcatewa>
slaagd zowel Amerika Stief
Arabische bondgenotentancial
zich te vervreemden, ra( begin
is geen sprake van Palqellend
onderhandelaars die nii De di
goedgekeurd door de PLfen wari
is dat spoor geblokkeeijmarktn
het andere spoor wordt j, verh'
vooruitgang geboekt. (it vooi
I en v€
e en m
Praktisch
Een vredesverdrag tussöMaar i
rië en Israël - in theori^ebben
een sterke mogelijkheidBnciële
treedt nu het domein vlgedem
praktische politiek. Prejlanige
Assad heeft blijk gegev^w" t
reid te zijn direct met Isiterdam
onderhandelen. In een blikaat
rijk interview in de Ot»
van afgelopen zondag |rt bij
ook de Israëlische minist&m aai
justitie, Dan Meridor, ovtche, F
'vredesverdrag' met Syrifcanse
vredesverdrag met Syrildie jui:
voor Israël vrede bete> We
met alle Arabische buurla Nedi
waardoor het gevaar vaifekelijk:
vallen van tegen Israël ©dig oi
rende Arabische commtn te
veel kleiner zou worden, knden 1
fagen r
Daarna zou in veel veilig#' van
standigheden kunnen wlwordt
gepraat over de autonomil
de Arabieren op de Westfe pun
Jordaanoever en de (volgen:
strook. De onderhandel[r°pees
zouden op deze manier ve?n me£
alistischer zijn. Een vredeNederl
drag tussen Israël en Syritn een
niet worden overhaast, |dse a
het zou in het huidige df'd.
nium gerealiseerd kunnen' geen
den. Ik vermoed dat Jamé nu to
ker, een ambitieus man, 19 creatii
gedachten heeft als het|x>ien
waarin zijn werk op de i De I
realistische manier vjmarkt
moet afwerpen: door vred» „maai
sen Israël en Syrië. concur
t hokj
(Conor Cruise O'Brien a
diplomaat en commeii hoopt
van The Times). zittersc
Ëijpen
werk
BRIEVEN VAN LEZERS
Brieven graag kort en duidehik geschreven
redactie behoudt zich het recht voor ingezonden stukken in te korten.
-jk bip
'riavoli
krijk
Het artikel 'Overlevenden schijv
de Inquisitie', op pagina fosterd,
vorige week zaterdag, wak teger
heel eenzijdig. De schriLnse t
Marguerite Yourcenar, dit krijgt
romantica is en geen histyen oi
wordt althans te serieus goer sen
men. Ik zou haar visie^
eens willen weten op bij]
beeld Hendrik VIII, die!
wille van zijn echtbreul
moorden het katholieke g
probeerde uit te roeien,
persoonlijke geloofsdicti
invoerde en toch ookj
vreemd was aan machtf#-*|
bruik zonder weerga.
Ik zou wel eens willen vi
wat Yourcenar zou schrl
als zij zou onderzoeken hl 1
Holland en Vlaanderen, plJ
stantse minderheden de id
tijdens de Tachtigjarige ot
grepen en de Geuzen jOND
gang lieten gaan met het %stuu;
deren van de kloosters et
stukslaan van de kerken"
'beloning' voor het gastvrr-ar
nemen hier. En zo is erias te
meer. Veel meer. Maar \fls de
om dat opgehaald? Ik hebj0r de
het recht iets goed te prjrjek
maar verafschuw de eenz#
heid. Het is bewezen datfnaee
onder de katholieken
slachtoffers vielen dan ol
de protestanten en ioden. 8 wil
En dan nog iets: Galilei'koms'
een 'protestants probleerfn ;,c<
dat moet de schrijver vaifnt" -
artikel over de inquisitie P'n ak
weten! Volgens de Sola Slrdere
tura' was het onmogelijkfromst
de zon om de aarde drakn Vc
En om nog niet meer oiter w<
linge problemen te schejbben
volgde de R.-K. Kerk schb de
voetend de reformatie, tegedf
Ten slotte: kardinaal Ratzifcet de
is geen inquisiteur. Hij v#'vo C
digt het geloof en legt hefan de
en hii wil geen heropelndse
van diverse processen, fckoms
tegen Galilei. Juist terVan d
scherming van de Reform^1 het
H. Rutges en h
DEN HAAG pe bor
Vergeving
Het moet mij, als geboren en
getogen Indische die de Japan
se bezetting heeft meege
maakt, toch van het hart dat
vele Indische oorlogsslachtof
fers hun leed zijn blijven koes
teren, tot iiun eigen nadeel.
Verreweg de meeste Indische
mensen hebben toch een
rooms-katholieke of protes
tants-christelijke opvoeding
gehad en hebben geleerd het
Onze Vader te bidden, het
gebed dat Jezus Christus ons
heeft gegeven. Maar hebben ze
dat mooie gebed niet te auto
matisch of gedachtenloos gebe
den of misschien afgeraffeld?
Hebben ze nooit in moeilijke
dagen toen en erna, al of niet
in het Jappenkamp of het ber-
siapkamp, over die speciale
bede nagedacht: Vergeef ons
onze schuld, zoals ook wij ver
geven aan onze schuldenaren?
Beseffen ze niet, dat als wij
niet de Jappen vergeven kun
nen wat zij ons hebben aange
daan, wij ook niet kunnen
verwachten, dat onze schuld,
onze fouten, onze zonden zul
len worden vergeven? Want
wij zijn ook maar mensen, die
niet volmaakt zijn, nog niet!
Wij zondigen misschien elke
dag tegen de naastenliefde,
vooral door onverschilligheid
of erger. Beseffen ze niet, dat,
vergeven van de ander, wat
die ons ook heeft aangedaan/
het begin zal ziin van onze
psychische en daardoor ook
vaak van onze fysieke gene
zing? Kunnen we volledig
vanuit de grond van ons hart
vergeven, dan zal het resultaat
uiteindelijk zijn: een innerlijke
rust en vrede, en worden alle
wonden geheeld. Kunnen we
dat niet, dan zullen we steeds
erger lijden en verbitteren en
uiteindelijk de zinnen verlie
zen. Bovendien: weet, dat alles
wat we ondervonden hebben
aan kwade, maar ook aan goe
de dingen, door ons zelf ver
oorzaakt is, in dit leven of in
c
Inquisitie
sie
eur\ I
e g J M.
Voor een deel van de slachtoffers van de oorlog in Nederlands-lndië is het moment van vergeving
nog niet aangebroken. foto: Stephen evenhuis
vorige levens! Want wat zei
Jezus ook al weer? „Wie met
het zwaard omgaat, zal door
het zwaard vergaan". Hij zei
niet zomaar iets. Gebeurt het
niet in dit leven, dan toch ze
ker in een volgend op aarde.
„Wie zaait zal oogsten", „Wie
een kuil graaft voor een ander
valt er zelf in", Boontje komt
om zijn loontje" enzovoort. Dat
is wat karma genoemd wordt.
Hebben we in dit leven en in
vorige levens positieve dingen
fedacht en gedaan, dan pluk
en we er ook nu of later de
vruchten van. Gods molens
malen langzaam, maar nauw
keurig. Waarom heeft bijvoor
beeld een deel van de joodse
bevolking de holocaust over
leefd? Omdat zij zich in vorige
levens niet schuldig hebben
gemaakt aan dezelfde soort
misdaden. In vorige levens
hoeven ze niet altijd ook joden
geweest te zijn, maar Perzen,
oosterlingen, westerlingen,
Amerikanen, Spanjaarden.
(Denk ook onder meer aan de
moordpartijen op de Indianen
in Midden- en Zuid-Amerika!)
We krijgen inderdaad loon
naar werken, al zien we dat
niet direct. Laten we daarom
onze lessen leren uit de ge
schiedenis en wat we zelf er
varen hebben en laten we
vooral Jezus' woorden herle
zen en overdenken en er voor
al naar handelen!
Wao(1)
Sir Arthur Conan Doyle laat
Sherlock Holmes in een van
zijn werken, ik meen 'A study
in scarlet', verbitterd opmer
ken: 'Het komt er in deze
maatschappij niet op aan wat
ie doet, maar dat je wat
brengt'. Deze oude wijsheid is
blijkbaar nog niet tot de top
van de Partij van de Arbeid
doorgedrongen. Hoe is het an
ders mogelijk dat mevrouw
Adelmund tot tweemaal toe
beweert dat de wao door de
werknemers zelf gefinancierd
wordt (de uitkeringen zouden
uit de premies betaald wor
den), terwijl de heer Kok zegt
dat de te nemen maatregelen
het rijk vier miljard besparen.
Ze hebben natuurlijk allebei
gelijk, maar hoe dat kan
vraagt wel om een verklaring.
De journalistiek heeft zich
hier zover ik weet nog niet
aan gewaagd. Ik laat zo'n uit
daging natuurlijk niet liggen
en geef wat mogelijkheden:
1). Mevrouw Adelmund is in
de war met de aow, die in
derdaad vanaf het begin
middels het omslagstelsel
gefinancierd wordt.
2). Zij bedoelt wel degelijk de
wao maar vermeldt niet
dat het rijk vier miljard
gulden jaarlijks bijpast.
3). De heer Kok gaat het niet
om geld. Hij wil alleen
voorkomen dat op den
duur iedereen zich een
oaar jaar met opzet uit de
naad werkt om daarna le
venslang een hoge uitke
ring te genieten. Voor het
vuile werk kunnen wel zo
genaamde migranten wor
den ingezet, maar dat sy
steem is destijds de Romei
nen al opgebroken. Ene
Crassus heeft toen wel tij
delijk orde op zaken ge
steld, maar op den duur
werden ze toch geregeerd
door keizers uit Spanje en
de Balkan. Het blijft gissen.
Maar misschien is het nog
belangrijker als we weten
wat ons boven het hoofd
hangt als de maatregelen
niet doorgaan.
Th.J. Mulder
DEN HAAG
Wao (2)
Als de regering had kunnen
vermoeden dat de wao-voor-
stellen het volk redeloos, de
regering radeloos en het land'
aan de rand van de reddeloos
heid zouden brengen, zou zij
het taktischer hebben aange
pakt. Bijna niemand weet
waar het over gaat, het gezond
verstand lijkt in elk geval
zoek.
Er is toch een algemeen be
lang, er zijn beperkte belas
tingmiddelen en we zijn toch
een verstandig volk.
