„Bij de EO zijn we niet vies van een popplaat
Mislukte 'Twintigers'
Ceidóc Gomant
KUNST/RTV
!4icL
1 lil Italiaanse filmregisseur t
Omroepen moeten toch boeten voor overtreden reclameregels Luigi Zampa overleden U
JAN POST WIL AF VAN IMAGO DAT ZIJN OMROEP 'ANDERS IS'
Spanje wil groots uitpakken op Buchmesse van Frankfurt W
5 F
The New Kids On The Block
te gast bij Oprah Winfrey
ZATERDAG 17 AUGUSTUS 1991
Crone brengt 'De
Monarchie' in beeld
AMSTERDAM De fotograaf
Werry Crone heeft van het Rijks
museum de opdracht gekregen om
gedurende ruim een jaar het thema
'De Monarchie' in beeld te brengen.
Crone fotografeert voor het dag
blad Trouw.
Het Rijksmuseum verleent elk jaar
een foto-opdracht ten behoeve van
de afdeling Nederlandse geschiede
nis.
Het is de bedoeling dat de foto's
eind 1992, het jaar waarin koningin
Beatrix haar twaalfeneenhalf-jarig
regeringsjubilieum viert, in het
Rijksmuseum worden tentoonge
steld.
DEN HAAG De Raad van State
heeft het beroep van VARA, TROS
en Veronica tegen de door het Com
missariaat voor de Media opgelegde
boetes voor overtredingen van de
reclameregels verworpen. Alleen de
AVRO wordt twee keer in het gelijk
gesteld. Bezwaren als zouden de in
ons land geldende reclameregels in
strijd zijn met internationale verdra
gen zijn door de afdeling recht
spraak afgewezen.
De TROS komt niet onder een boete van
70.000 gulden uit voor reclame voor kap
pers en de ANWB in de Way of Life-
shows in 1988. Ook moet de TROS 60.000
gulden betalen voor algemene reclame
voor walkmans in het programma 'Ter
land ter zee en in de lucht', uitgezonden in
de zomer van 1989.
Ook een boete van 60.000 gulden voor Ve
ronica voor het tonen in 1988 van het
beeldmerk van een oliemaatschappij in het
auto-programma 'De Heilige Koe' blijft
staan. Ten slotte moet de VARA zevendui
zend gulden betalen voor reclame voor een
ontwerp-bureau in het programma Büch,
eveneens uitgezonden in 1988.
Bezwaren van de AVRO tegen een boete
voor het tonen van het logo van een sla
gersorganisatie in 'Kokkerellen speciaal' in
1988 en tegen een boete voor beschuit-re
clame in het programma 'Wordt Vervolgd'
zijn wel gehonoreerd. Volgens de Raad
van State is in het geval van de AVRO het
beeldmerk niet op nadrukkelijke wijze en
gedurende lange tijd in beeld geweest.
Daardoor is geen sprake van een oneven
wichtige registratie. In de zaak van de be
schuiten wordt het publiek niet onmisken
baar aangemoedigd tot het kopen van be
schuit.
De zes uitspraken van afgelopen week ma
ken nadrukkelijk duidelijk dat het beroep
van advocaat E.J. Dommering, dat de Ne
derlandse reclameregels zich niet zouden
verhouden met artikel 10 van het Euro
pees verdrag tot bescherming van de rech
ten v' de mens, niet opgaat. Inbreuk op
de daarin gewaarborgde vrijheid van me
ningsuiting moet toelaatbaar worden ge
acht. Hetzelfde geldt voor het beroep op
het Internationaal verdrag inzake burger
rechten en politieke rechten. Verder
meent de Raad van State dat in vergelij
king met buitenlandse omroepen geen
sprake is van ongelijke behandeling. Ne
derlandse zendgemachtigden zijn gehou
den aan de regels in ons land.
Het Commissariaat voor de Media heeft in
een eerste reactie positief gereageerd op de
uitspraken. Bij voorbeeld de uitspraak van
de Raad van State dat de TROS mag wor
den beboet voor walkman-reclame, maakt
duidelijk dat ook kan worden opgetreden
tegen algemene reclame-uitingen.
ROME Luigi Zampa, filmregisseur, tek
schrijver en romancier, die gedurende veer
jaar actief was in de Italiaanse filmwereld,
gisteren op 86-jarige leeftijd overleden. R
Een goede vriend van Zampa verklaarde d Z.
de regisseur donderdag in een Romeins zi
kenhuis is overleden nadat complicaties W|gN
ren opgetreden bij een operatie aan z
scheenbeen, dat eerder dit jaar was gebroki
Zampa's films waren dwarsdoorsneden
de Italiaanse maatschappij en hij was v
schijnlikjk het meest bekend om zijn fi yv
'Om in Vrede te leven', een neorealistisc
produktie. De films van Zampa, waarvan
belangrijkste 'La Romana', 'Processo alia C
ta', 'II Vigile' en de 'II Medico della Muti
zijn, behandelden zowel serieuze als humor 'en
tische onderwerpen.
iak
De 39-jarige Jan Post
heeft van zijn hobby mu
ziek zijn werk gemaakt.
Na eerst verkoper te zijn
geweest van tuinartike-
len en dierbenodigdhe-
den, werd hij journalist.
In 1986 ruilde hij dat
beroep in voor een baan
bij de Evangelische Om
roep. Als presentator,
samensteller en produ
cer van muziekprogram
ma's heeft Post zijn
draai gevonden. Hij
neemt de presentatie en
samenstelling van vier
uitzendingen voor zijn
rekening: 'Vierluik' en
'Songs of Prais' op Radio
4, het nachtprogramma
'True Light' op Radio 1
en 2 en 'Besten van or
kesten' op Radio 2. Van
het meest populaire EO-
radioprogramma 'Muzi
kale Fruitmand' op Ra
dio 2 is hij de samenstel
ler. „Ik zoek gemiddeld
per week vijftig tot zes
tig platen uit", zegt 'het
geluid' van de E(>radio
ter introduktie.
HILVERSUM Jan Post
is hobbyist. Op jonge leef
tijd kocht hij al honder
den platen. „Mijn vader
zei vroeger wel eens, dat
ik er nog wel spijt van zou
krijgen. Hij heeft gelukkig
ongelijk gehad. Die platen
staan trouwens nog bij mij
in de kast. Ik maak er
voor mijn programma's
nog wel eens gebruik van.
Veel materiaal uit die tijd
is er niet meer", aldus
Post, die blijk gaf over
een brede belangstelling
Programmamaker Jan Post: 'Ik hoop dat mensen kunnen horen dat ze naar de EO luisteren'.
te beschikken. „Op mijn
zestiende kocht ik ook al
klassieke platen. Iedere
muziekstijl heeft wel iets.
Muziek was de tweede hobby.
Schrijven zijn eerste. „Oor
spronkelijk werkte ik in de
detailhandel. Daarnaast was ik
bezig met het schrijven van
stukjes. Ik kon daar in de
praktijk wat mee toen ik naar
Hardenberg verhuisde en me
dewerker van een huis-aan-
huis blad werd".
Jan Post schreef en maakte
zelf de foto's bij zijn verhalen.
Van het één kwam het ander.
Toen Tijl Krantenuitgeverij
een redacteur huis-aan-huis-
bladen zocht, werd Jan Post
benoemd. Hij verhuisde met
vrouw en vier kinderen naar
FOTO: F. UYLENBROEK
Steenwijk. „Er ging echt een
wens voor mij in vervulling
toen ik die baan kreeg. Jour
nalistiek is een dynamisch
vak. Af en toe mis ik het nog
wel".
Toch begon hem na vijf jaar
het werk steeds meer tegen te
staan. Post: „Mijn opstelling en
christelijk denken was veran
derd. Ik ben toen gaan naden
ken en heb mijzelf de vraag
gesteld of dit het nu was: de
hele dag krantekolommen vul
len. Ik moest dingen doen die
mij tegenstonden, schrijven
over dingen die voor mij afsto
tend waren"
Piratenzender
Voor hem reden om te sollici
teren bij de EO. Hij beschikte
al over radio-ervaring. In Har
denberg was Post actief voor
de ziekenomroep en in Steen-
wijk deed hij opnieuw vrijwil
ligerswerk voor de ziekenom
roep. Hij was zelfs nog een
tijdje illegaal actief voor Radio
Centraal, een piratenzender in
Weststellingwerf. „Ik kan mij
nog herinneren dat ik in Har
denberg na één proefavond
was aangenomen bij de zie
kenomroep. Of ik een natuur
talent ben? Lijkt mij wat over
trokken".
Dat maakt Jan Post duidelijk
aan de hand van het volgende
voorbeeld. „Het eerste half
jaar bij de EO presenteerde ik
nog geen minuut, terwijl ik
daarvoor toch was aangeno
men. Daar begreep ik niets
van. Later werd het mij duide
lijk. Je kunt niet zomaar ach
ter een microfoon gaan zitten
en een programma maken".
Post volgde een half jaar lang
cursussen in presentatie en in
terviewtechniek bij het Neder
lands Omroep Bedrijf. Na die
periode mocht hij zijn eerste
programma maken.
Flitsend
„Natuurlijk is het program
ma's maken een vak". Jan
Post veert .omhoog van zijn
stoel als hem de vraag wordt
gesteld. „Het is meer dan
plaatjes uitzoeken en op de
draaitafel leggen. Verstand
van muziek hebben is een ver
eiste. Kunnen horen of iets
goed is. Daarnaast moet een
presentator zich kunnen ver
plaatsen in de luisteraars en
steeds zichzelf de vraag stellen
of het publiek er iets aan
heeft. Een programma moet
flitsend .worden gemaakt. Dat
heeft niets te maken met de
omroep waarbij je werkt. Dat
geldt voor de disc-jockeys van
Veronica, maar ook voor de
programmamakers van de EO.
We moeten af van het imago
dat wij anders zijn. Ook wij
zijn niet vies van een popplaat.
Kom nou. Alleen: wij zijn wat
selectiever met hetgeen we
uitzenden".
„Ik hoop wel dat de mensen
kunnen horen dat ze naar de
EO luisteren. Een christen
wordt steeds meer bekeken als
iemand die een halve waar
heid vertelt. Christenbeleving
is voor mij de absolute waar
heid. Ik dring de luisteraars
niets op. Ik heb in een van
mijn programma's nog nooit
gezegd dat ze christen moeten
worden, naar de kerk moeten
gaan of dat ze zich moeten be
keren. Ik vertel de mensen
wel dat er meer is, dan ze nu
hebben. Ik dring niets op,
maar probeer een aanvulling
te geven".
Handreiking
De programmamaker merkt
op dat vooral de luisteraar
naar de nachtprogramma's
vaak op zoek is naar een doel
in zijn leven. „Dergelijke men
sen wil ik een handreiking ge
ven. De teksten bij de platen
die ik draai, vallen mij spon
taan in. Ik ga die thuis niet uit
mijn hoofd zitten leren"
fror
Jan Post stelt dat televisie
ook radio steeds meer lijkt
een vermaakfabriek. „N
juist", oordeelt Post. „Ik h-
niets tegen vermaak, maar
is zoveel meer. Gelukkig k« n "j
Nederland een uniek omroep e
bestel, waarin voor iedere ruur
ruimte is". jn
Toch weigert hij zich een idf p.
list te noemen. „Wij mak v
programma's voor iedere r
die luistert. Niet uitsluite
voor de eigen aanhang, al he e
ben velen dat altijd gedac lgsl
Er zijn uiteraard op de achti
ban van de EO gerichte pi )nst
gramma's, maar dat hebb {vei
andere omroepen ook. Nei der
nu de 'Muzikale Fruitman ,t S|
met één miljoen luisterai
ons best beluisterde prograi
ma. Neem maar van mij a
dat dit niet alleen maar E|,
aanhangers zijn".
Reacties
Sprake van een succesformi rijd
is er volgens Jan Post n en
echt. „En als die er al is, dan ak
dat vaak zonder dat de pi?-5
grammamaker dat zelf weitte
Nog lang niet alles is geda
in omroepland. Dat maken
mij niet wijs. Ik zoek z<v
steeds naar gaten in de mar,{
en maak aanvullingen op
er is".
Na zes jaar radio zegt Jan P< v*
zijn luisterend publiek te ke
nen. Hoe? „Door het conta[ej
Er komen veel telefonische ,eju
schriftelijke reacties op uitzt t a*jj
dingen. Daar doe ik, waar n ,ej0"
gelijk, iets mee". d
Hij zegt dat de nachtuitze vne
dingen beginnen met zc
250.000 luisteraars. Na middi 't
nacht loopt dan hard terug I
zo'n 40.000. Post: „Dat is alt
nog meer dan menige voetb;
wedstrijd aan toeschouwe
trekt".
eld.
Diaaen zoent, werd Jan rost wei o uie ik uraai, vanen nnj spon- nog meer aan menige voeiDa
benoemd. Hij verhuisde met Toch begon hem na vijf jaar P°st veert .omhoog van zijn taan in. Ik ga die thuis niet uit wedstrijd aan toeschouwei—
vrouw en vier kinderen naar het werk steeds meer tegen te stoel als hem de vraag wordt mijn hoofd zitten leren". trekt".
|d00r de uitnodiging van de organi- jaarlijkse begroting van iets Frankfurt en andere Duit
EDWIN WINKELS satoren af te zeggen. meer dan een miljard gulden steden aan literaire discussi
u futu:
Twintigers. Drie portretten van on
dernemende jongeren. VPRO-televi-
sie. Nederland 2 om 22.41 uur. Zon-
HILVERSUM Het laatste
portret in de serie 'Twintigers'
is zo erbarmelijk slecht, dat de
kijker zich verwonderd zal af
vragen waarom de VPRO, die
toch te boek staat als een
'kwaliteits'-omroep, het eigen
lijk op het scherm brengt. De
enige denkbare reden is dat de
serie is aangekondigd als drie
luik. Bovendien is er geld uit
gegeven om deze confrontatie
met jongeren en hun kijk op
de toekomst vast te leggen.
Maar hoe zit het eigenlijk met
de kwaliteitsbewaking tegen
woordig of is ook de VPRO
ten prooi gevallen aan de kijk
cijfer-race, waardoor het uit
zenden van een populair on-
AT&T DANSTHEATER
KASSA/BESPREEKBUREAU
weer geopend vanaf 12 augustus
LET OP: NIEUWE OPENINGSTIJDEN
maandag t/m zaterdag
10.00-18.00 uur
dagen met voorstelling
10.00-20.15 uur
schriftelijk bestellen
mailorder voor creditcardhouders
n 1070)3603873
Bel voor meer informatie:
(070) 3604930
De confrontatie met „Anders
worden we gewoon ongeluk
kig" is een uiterst trieste aan
gelegenheid. Er komt echt
geen positief woord over de
lippen van de mensen die in
beeld worden gebracht. Waar
het kort gezegd op neerkomt is
dat jongeren niet in een toe
komst geloven en het liefst
dansend het einde van de we
reld tegemoet gaan. Als kijker
houd je er dan ook een verve
lend gevoel in de maagstreek
aan over, totdat je na de uit
zending de beelden relativeert.
Op dat moment wijst alles in
een heel andere, positievere
richting.
Eigenlijk is de laatste 'Twinti-
gers'-documentaire een prach
tig staaltje van manipuleren.
Het laat zonder schijnbewegin
gen zien wat je met beeld en_
geluid kunt doen, welk wille
keurig beeld je kunt creëren.
En wie gevoelig is voor dit
'venster van de wereld', zal
het einde met elke minuut die
verstrijkt, zien naderen. Om
nog even de schijn te wekken
dat het om een uitgebalanceer
de produktie gaat, worden aan
het begin beelden getoond van
Linda de Mol en Angela
Groothuizen, die zich inzetten
voor goede doelen. Maar cul-
tuur-filosoof George Steiner
heeft dan al de mineurstem
ming ingezet.
Samensteller Sarah Vos zocht
haar heil niet op de meest po
sitieve stek van Nederland.
Haar werkterrein was voor
een belangrijk deel de Roxy,
een danspaleis in Amsterdam
waar veel twintigers en derti
gers op loeiharde muziek en
voorzien van af en toe wat
geestverruimende middelen
hun zorgen wegdansen onder
gedimde schijnwerpers. En
wat er gebeurt als je daar
filmt, is in deze produktie te
zien. Dan zeggen drie meisje
op een gegeven moment:
„Meestal gooi ik ze na een goe
de wip de deur uit" en „het in
teresseert mij geen enkele
moer als het maar lekker is".
Met een traagheid in beelden,
die vooral lijkt aan te geven
dat het laat geworden is de vo
rige dag, komen jongeren aan
het woord met uitspraken- als
„televisie is een soort lamp, je
bent minder eenzaam als hij
aanstaat" en „als eenling kun
je de maatschappij niet veran
deren, dus trek ik mijn han
den er vanaf".' Na die lading
treurnis verplaatst de camera
zich naar een abattoir en ziet
de kijker hoe een jongen een
koe binnenleidt. Maar in
plaats van een positieve eind-
kreet, zou je bij het zien van
de beelden die volgen direct
besluiten vegetariër te wor
den. Sarah Vos: „Ik heb gepro
beerd het generatie-gevoel te
filmen en daarvoor is de Roxy
in Amsterdam het symbool. Ik
heb gekozen voor de punks en
provo's van deze tijd en dan
blijkt dat ze zich nergens meer
tegen verzetten. Het niet eens
proberen".
BARCELONA De laat
ste twee Nobelprijs-win
naars voor de literatuur,
Camilo Jose Cela en Octa-
vio Paz, schrijven hun
boeken in het Spaans, een
taal waarmee zij zo'n 300
miljoen mensen kunnen
bereiken. Spanje heeft dus
een naam hoog té houden,
wat zijn literatuur en zijn
taal betreft, en daarom
wil het land in oktober op
de Buchmesse van Frank
furt zo goed mogelijk voor
de dag komen.
Geld mag geen probleem zijn,
redeneert net ministerie van
Cultuur in Madrid. Toch is
juist dat geld, zoals gebruike-
lijk, in Nederland het grootste
obstakel om in 1993 dezelfde
hoofdrol op de wereldberoem
de boekenbeurs van Frankfurt
te vervullen. Waar Spanje het
als een eer beschouwt zich als
land op de Buchmesse te mo
gen presenteren, in de ge
rechtvaardigde hoop daar later
veel profijt van te hebben,
stond Nederland op het punt
de uitnodiging van de organi
satoren af te zeggen.
Aanvankelijk dacht het Ne
derlandse ministerie van Cul
tuur zo'n tien miljoen gulden
voor de presentatie, over twee
jaar, nodig te hebben. Drie mi
nisteries (Cultuur, Buitenland
se Zaken en Economische Za
ken) zouden de ene helft
moeten ophoesten, de geza
menlijke uitgevers de andere
vijf miljoen. Overal stuitte dat
op problemen, die nog lang
niet lijken opgelost.
Spanje doet het met een begro
ting van „slechts" 7,6 miljoen
gulden, minder dan de voor
gangers op de Buchmesse (Ja
pan en Italië) uitgaven, maar
bij voorbeeld weer meer dan
de Fransen. Vrijwel dat gehele
bedrag komt voor rekening
van het ministerie van Cul
tuur. „Wij willen hiermee on
derstrepen hoe belangrijk we
de Spaanse presentatie vinden,
zowel wat onze rol in Europa
betreft als voor de ontwikke
ling van de uitgevers-sector",
verklaarde minister Jordi Sole
Tura.
Zijn voorganger, Jorge Sem-
prun, is schrijver en had daar
door waarschijnlijk geen enke
le moeite die 400 miljoen pese
ta's voor de Buchmesse uit te
trekken. Cultuur is met een
jaarlijkse begroting van iets
meer dan een miljard gulden
een van de kleinste ministeries
van Spanje, maar voor inter
nationale presentaties is vrij
wel altijd een grote som geld
beschikbaar.
Uitgevers
In het bedrag van 7,6 miljoen
gulden zit overigens niet de
bijdrage van de Spaanse uitge
vers, die in Frankfurt mis
schien nog het meeste profijt
van de grootse presentatie
kunnen hebben. „De mede
werking van de uitgevers is
van het begin af aan uitste
kend geweest," weet Pablo
Martinez, voor het ministerie
belast met de organisatie in
Frankfurt. „Zii schenken de
meer dan 15.000 titels die in
ons paviljoen tentoongesteld
zullen worden en het is moei
lijk te schatten om wat voor
een bedrag dat gaat".
Juan Sal vat, voorzitter van de
Spaanse Federatie van Uitge
vers en direkteur van een van
de grootste uitgeverijen, zegt
dat de Spaanse uitgevers geen
moment over hun medewer
king aan het project hebben
getwijfeld, in tegenstelling tot
hun Nederlandse collega's.
„We zijn er allemaal van over
tuigd, dat onze presentatie uit-
Frankfurt en andere DuitL
steden aan literaire discussi t
en bijeenkomsten deel te n -
men. Onder hen bekende n
men als Eduardo Mendoz ie};
Manuel Vazquez Montalba |_g
Jorge Semprun, Juan Mar
en Antonio Munoz Molin^
Daarnaast zullen ook de and
re talen in Spanje, Catalaan dei
Baskisch en Galicisch, vert t
genwoordigd zijn.
kei
Eduardo Mendoza, een van de
schrijvers die wordt afgevaar
digd naar Frankfurt.
FOTO: PR
muntend moet zijn, want de
tijd dat goede wijn geen krans
meer behoeft is voorbij".
Naast de tentoonstelling 'Le
tras de Espana', onderverdeeld
in een historisch en een 20ste
eeuws deel, zullen veel van de
700 bij de federatie aangeslo
ten uitgevers zich afzonderlijk
presenteren. Verder vaardigt
het ministerie van Cultuur
zo'n 70 schrijvers af om in
Spaanstalig
Het is niet de bedoeling van
Spanjaarden de gehele Spaan
talige, dus ook Latijnsamer
kaanse, literatuur in Fran!
furt uit te dragen. Niettemi
zijn enkele Zuidamerikaan! daU
auteurs uitgenodigd om naa|rs
Frankfurt te reizen. Zij alle j
hebben ooit een belangrijk
Spaanse literaire ondersche ,se
ding ontvangen of zijn in h<
bezit van de Nobelprijs. W
dat betreft zijn schrijvers a
Gabriel Garcia Marquez, Ci j
milo Jose Cela en Octavio Pa
onbetaalbaar voor de Spaans
talige cultuur, waardoor c
werkelijke waarde van |"e£(
Spaanse presentatie op c ze,
Buchmesse eigenlijk niet p01
een koele begroting is uit
drukken.
id i
ke
HILVERSUM De Ameri
kaanse tienergroep The New
Kids On The Block, die on
langs in het Rotterdamse
Ahoy' nog een gillende menig
te tegenover zich vond, is op 1
september (RTL4 om 22.00
uur), samen met manager Dick
Scott te gast in het praatpro
gramma van Oprah Winfrey.
Na een lichtelijk chaotische
start waarbij, sommige vrouwe
lijke fans op de tribune hun
bewondering voor de groep
niet onder stoelen of banken
steken, geven The New Kids
On The Block in het program
ma onder meer antwoord op
de vraag of ze wel of geen
vriendin hebben, van welk
soort meisje ze houden.
Verder vertellen Joe Mclnty-
re, Jonathan Knight, Jordan
Knight, Donnie Wahlberg en
Danny Wood over de tol die
de roem regelmatig eist en hoe
ze omgaan met soms al te op-
nge
1de
dringerige fans. Thema's d
worden besproken zijn: het g js j
bruik van drugs, het omgaa
met de pers en 'de boodscha
van The New Kids On Tl
Block ele
Het succes van de groep won j
regelmatig vergeleken met d
van The Beatles. Van hun ee
ste geluidsdrager gingen mei
dan vijftien miljoen exempl
ren over de toonbank. De sii je
gles haalden met gemak de to
van de internationale hitlijste
en de twee video-cassetti
over de groep gingen als
spreekwoordelijke wanrLJ
broodjes. Op de vraag hoe h
het gigantische succes van Th
die
nager Dick Scott: „Ik geitx v
dat de groep net op het juist ,^eI
moment kwam".
kk
