finale De prijs vaneen exotische huiskamer 4 -£efcUc Somcwit" ZATERDAG 13 JULI 1991 u Na drugs zijn bedreigde plante- en diersoorten de meest lucratieve smokkelwaar. Ze zijn schaars, gewild en daarom duur. Een koppeltje zeldzame papegaaien levert al snel vijftienduizend gulden op. Wie onverhoopt betrapt wordt op smokkel krijgt hooguit een geldboete. Een aantrekkelijke handel, die profiteert van de gebrekkige controle en floreert bij de vraag naar exotische dieren. Want cavia's en hamsters zijn uit, honden en katten gewoon. Wie iets aparts in huis wil, neemt een bedreigde plante- of diersoort, want daarvan sterft er elk uur één uit. LUCRATIEVE SMOKKELWAAR a MONIQUE VAN DE VEN HAAG - Een koffer met 89 constrictors, kratten vol vogels postpakketjes met reptielen. Als denkt dat je het allemaal hebt 2had, betrap je een Zuidameri- 1anse vrouw met drie papegaaien de voering van haar jas. Verpakt een panty, de snavels met tape l elkaar geplakt en versuft door rdovende ampullen. inventiviteit van smokkelaars nst aan het onwaarschijnlijke", weet Hoogendoorn van de Algemene In- ^ctie Dienst (AID) op de luchthaven 'liphol. Samen met de douane onder- lept de AID jaarlijks duizenden zoge- :mde CITES-dieren en planten die Igens de Conventie van Washington t mogen worden in- of uitgevoerd. Ven souvenirs uit een ver vakantie- d, krokodilleleren schoenen, maar c vogels, schildpadden en slangen. 3enie ene maand nemen we vijfduizend Hielen in beslag, de andere maand ts. Er is geen peil op te trekken. Toch a de smokkel dit jaar wat kleinschali- f. Althans, de partijen die wij onder- ieppen. We hebben de indruk dat '"tokkelaars naar andere ingangen in !n jropa zoeken". 'entem heet de poort tot Europa. De itrole op de luchthaven bij Brussel is :1 minder streng dan op Schiphol en dieren kunnen vanuit België gemak- iijk de Nederlandse grens over worden 'imokkeld. Douane zie je er al lang [t meer. De dieren die op dubieuze irkten, zoals in het Belgische Mol, zijn g kocht, kunnen ongezien de grens over rden gesmokkeld. De opening van de inengrenzen in '93 zal dan ook nau- lijks van invloed zijn op de illegale lel vanuit België. Voor de hande- in dieren en planten werden de it. jnzen al jaren geleden geopend. ■stout :veel dieren en planten er jaarlijks il- lal worden verhandeld weet niemand. :rpol heeft een grove schatting ge- ngjakt en gaat uit van ongeveer veertig- zend apen, drie miljoen vogels, drie- iderdvijftig miljoen vissen en een Ijoen orchideeën, terwijl van tien mil- reptielen en vijftien miljoen zoog- iren de huid illegaal wordt verhan- erld. In deze wereldhandel zou zo'n tien atieljard gulden omgaan. dreigde plante- en diersoorten vormen M drugs de meest lucratieve smokkel- ar. Een hagedisje levert slechts twintig enden op, maar als je er duizenden in bli kist propt, heb je al snel een ton ver- I Kind. Een zeldzaam koppeltje pape- o^ien is goed voor tien a twintigdui- kd gulden. De bedragen die in de igshandel omgaan zijn vaak veel ho- birt maar de straffen ook! Voor smokke- in bedreigde plante- en diersoorten irentegen, is justitie mild. Mensen die jrapt worden met een partij reptielen vogels, moeten die inleveren en krij- i een boete van 350 tot 10.000 gulden, rbeurdverklaring is in feite de zwaar- straf. „Een lachertje", menen doua- - JAID en de onderzoeksgroep Traffic. Ifp sancties voor de handel in bedreig- plante- en diersoorten zijn heel be- In Australië wordt er keihard gereageerd. Krijgen handelaars cel- Iffen. Maar hier komen de meeste za- I niet eens voor het gerecht. Laat Zeldzame vlinders zijn veel meer dan hun gewicht in goud waard. ring ervan heeft gewoon geen prioriteit, getuige ook de dreigende opheffing van de veldpolitie", meent Van Kreveld. De AID erkent dat het „zeer sterke vermoe dens" heeft om welke mensen het gaat. „Maar met vermoedens kun je niet wer ken. Als opsporingsambtenaar moet je keiharde bewijzen hebben", luidt het verweer van controledeskundige natuur bescherming H. Vromen. „En wat wilt u? Wij zijn in 1986 met twee mensen be gonnen en zijn nu met negen opspo ringsambtenaren". Jungle staan dat er iemand in een cel beland voor de smokkel van bedreigde plante en diersoorten. Justitie komt niet veel verder als inbeslagneming van de smok kelwaar en een vermanend 'stout en af!'", aldus Traffic-medewerker Arnold van Kreveld. Traffic is een door het We reld Natuur Fonds gesponsorde werk groep die de commerciële handel in be dreigde planten en dieren bestudeert. De stichting heeft tien kantoren, verspreid over de gehele wereld, die regelmatig in formatie uitwisselen. Opsporing De kritiek van Traffic is niet mals. En toch is Nederland één van de weinige landen in de wereld met een aparte op sporingsdienst voor bedreigde plante- en diersoorten waarvan in de Conventie van Washington is vastgelegd dat ze niet mogen worden verhandeld. En dat zijn er veel. De lijst van de Conventie telt duizenden plante- en diersoorten die op het punt staan uit te sterven. Begin deze eeuw stierf er nog één soort per jaar uit, in 1980 één soort per dag en nu een soort per uur. Mede door toedoen van handelaars en mensen die zonodig een zeldzame papegaai, slang, cactus of or chidee in huis willen hebben. Zonder vraag bestaat er immers geen handel. De controle door de douane en AID richt zich in eerste instantie op de in- en uitvoer van planten en dieren: grenscon trole op Schiphol en in de Amsterdamse en Rotterdamse havens. Omdat de con trole verre van waterdicht is en er ook veel planten en dieren vanuit België worden binnengesmokkeld, houdt de AID zich ook bezig met opsporing in het binnenland. Veel te weinig naar de zin van Traffic. „De controle op Schiphol is heel redelijk. Een beetje slimme hande laar gaat niet meer via Schiphol, maar via Zaventem en vervoert het spul ver der met auto's. Want aan opsporing wordt in Nederland en België nauwelijks iets gedaan. Het gekke is dat veel van de handelaren bekend zijn. Maar de opspo De uitbreiding van het aantal opspo ringsambtenaren heeft de handel geen schrik aangejaagd. Het aantal processen- verbaal schommelt al jaren rond de hon derdtachtig per jaar. Het aantal inbeslag nemingen rond de tweehonderd. Hoe veel illegale zendingen er aan de aan dacht van de AID ontsnappen, is niet bekend. Maar Vromen vermoedt dat de AID meer dan een kwart van de illegale handel onderschept. Zeldzame orchi deeën en cactussen, ivoren briefopeners, reptielenleren horlogebandjes, krokodil lenleren schoenen, koraal, opgezette to renvalken, huiden, schildpadden, bril- kaaimannen, kikkervisjes, pythons, pa pegaaien, tot zelfs olifantjes. Afkomstig uit Afrika, Zuid-Amerika, Indonesië, Australië en bestemd voor Nederland, België, Duitsland, Scandinavië, Japan, Polen. Joegoslavië, de Sovjet-Unie. De inbeslaggenomen goederen en dode dieren worden opgeslagen in een groot magazijn in Amsterdam. Een overbe volkte jungle in hartje Mokum. Na uit spraak van de rechter worden ze soms teruggegeven, tentoongesteld in een mu seum of universiteit maar meestal ver nietigd. De opslagruimte puilt bijna uit, maar die zorg valt in het niet bij die van de inbeslaggenomen levende dieren. Een partij heroïne of cocaïne wordt eenvou digweg verbrand na inbeslagname, maar dieren moeten worden opgevangen, ver zorgd en geplaatst. Slechts weinig dieren worden teruggebracht naar het land van herkomst omdat de kans groot is dat ze opnieuw in handen vallen van hande laars. In nauw overleg met natuurorgani saties ter plekke zijn vorig jaar duizend kaaimannetjes teruggebracht naar Zuid- Amerika en mocht een partij muurhage dissen weer terug naar Malta. Maar dat zijn uitzonderingen. Meer dan negentig procent van de inbeslaggenomen dieren komt terecht in dierentuinen en dieren opvangcentra, die langzaam maar zeker overvol raken. Halfdood „Rampzalig", noemt R. van de Pol de il legale handel in dieren. Hij is secretaris van de Nederlandse Vereniging van Die rentuinen en directeur van Artis. Regel matig staat de AID aan de poort met een partij dieren die dringend moet worden opgevangen maar waarvoor eigenlijk geen plaats is. „Omdat we geen 'nee' wil len zeggen raken we opgezadeld met die ren die we eigenlijk niet willen hebben", aldus Van de Pol. Hij wenst niet langer als „opslagplaats" te fungeren voor het ministerie van landbouw. „Als ze willen dat wij de dieren opvangen zullen ze ook voor goede opvangcapaciteit moeten zorgen. Zoals een goed quarantaine-sy steem". De gesmokkelde dieren kunnen allerlei ziektes bij zich dragen en moeten dus enige tijd worden afgezonderd. Diergaar de Blijdorp beschikt over een grote op- vangquarantaine en heeft de AID dus als vaste klant. De quarantaine was eigen lijk bedoeld voor de uitvoer van dieren naar de Verenigde Staten, maar in prak tijk worden de honderd tot honderd vijf tig plaatsen voor een belangrijk deel in genomen door inbeslaggenomen dieren. Blijdorp heeft een subsidie aangevraagd voor verdubbeling van de quarantaine capaciteit maar heeft nog toezegging ge kregen. „Natuurbeheer is binnen het mi nisterie van landbouw nog altijd een stiefkindje", klaagt directeur A. Dorres- teyn van Blijdorp. „En ondertussen wor den wij met het probleem van de illegale handel in dieren opgezadeld. Ik word er kotsmisselijk van". Het is de meelijwek kende toestand van de dieren die de die rentuinen steeds weer doet besluiten ze toch maar op te nemen. Dorresteyn: „Afschuwelijk triest. De dieren worden hier half dood gebracht. Wij proberen ze nieuw leven in te blazen. In '88 kregen we een jong olifantje binnen dat in de Rotterdamse haven in beslag was geno men. Dat dier was net een autistisch kind. Nu is het één. van de rollebollende olifanten in de groep". Directeur A. Bom van de de stichting Iguana in Vlissingen kan wel 'met z'n hoofd tegen de muur lopen' als ie ziet in welke toestand de binnengebrachte die- Wie iets aparts in huis wil, neemt een be dreigde plante- of diersoort, want daar van sterft er elk uur één uit. FOTO'S: SACHA PIETERSE ren verkeren. „We krijgen partijen rep tielen waarvan er al tientallen dood zijn, dieren waarin het verrottingsproces al gaten heeft gevreten en schildpadden die dusdanig vaa slag zijn dat ze een half jaar niet eten". Iguana vangt ongeveer zeventig procent van alle inbeslaggeno men reptielen op en heeft onlangs van het ministerie toestemming gekregen om de capaciteit meer dan te verdubbelen. Slachten Het Nederlands Opvangcentrum voor Papegaaien heeft vorige week toestem ming gekregen voor een gigantische uit breiding in het Brabantse Oerle. Het acht hectare grote terrein biedt plaats voor drieduizend papegaaien. „De kos ten die uit de illegale handel voortvloei en zijn giganitisch. Gewoon idioot. Wij krijgen per vogel een vergoeding van twee gulden vijftig per dag. De verzor ging tussen de inbeslagname en de uit spraak van de rechter kan soms maan den duren. Nou, reken maar uit", zegt Bom. Na uitspraak van de rechter moet een bestemming voor de dieren worden ge zocht. Een klein deel gaat terug naar het land van herkomst of wordt in de na tuur uitgezet. Het gros echter blijft in de dierentuinen of wordt ondergebracht „bij gerenommeerde particulieren in ge heel Europa". Maar ook handelaren van naam en faam blijken wel eens een sche ve schaats te rijden. Zo heeft diergaarde Blijdorp enkele jaren geleden vijf leeu wen verkocht aan een gerenormeerde Nederlandse handelaar die de dieren vervolgens doorverkocht aan een Belgi sche handelaar. „En die man heeft er dus voetmatjes van gemaakt. Want een dode leeuw brengt in België meer op dan een levende", weet hoofdbrigadier A. van Acker van de Antwerpse politie. Sensatie Strengere straffen, intensievere opspo ring en meer opvangcapaciteit. Ze kun nen de illegale handel in dieren hooguit afremmen, maar niet stopzetten. Zolang er vraag is naar bedreigde plante- en diersoorten zal erin gesmokkeld worden. En de vraag naar exotisch groeit. Pape gaaien zijn al jaren in trek „omdat ze kunnen praten en mensen denken dat die vogels hen begrijpen". De AID en Iguana constateren daarnaast een stij gende populariteit van reptielen. „Veel mensen vinden het een sensatie om thuis reptielen te houden. Anderen be studeren de dieren of zijn verwoed ver zamelaar. Hoe zeldzamer hoe liever. De prijs speelt dan geen rol meer", aldus Bom. Hij ziet geen oplossing voor de il legale handel in dieren. „Smokkel is zo oud als de mensheid. Volgens mij moet je niet zo zeer de handel aanpakken maar energie steken in een mentaliteits verandering bij de mensen. Veel mensen zijn zich er niet van bewust dat een kro kodilletje van dertig, veertig centimeter lang, uitgroeit tot een beest van vijf me ter lang. Of een python. Bij aanschaf zijn ze mischien zeventig centimeter lang, maar eenmaal uitgegroeid acht tot negen meter! En hoeveel mensen staan er bij stil 'dat reptielen vaak zestig tot zeventig jaar oud worden?"

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1991 | | pagina 21