Toeval speelt hoofdrol in
am usan t ''Rond je Europa
'e verloren jeugd van de Bee Gees
Van der Valk
koopt theaters op
Amerikaanse televisiester
Michael Landon overleden
^CUNST/RTV
QeidóaGowuvnt
DINSDAG 2 IULI 1991 PAGINA 13
Publieke omroep
|)lijft terrein verliezen
HILVERSUM De belang-
Itelling voor de publieke om-
foepen blijft geleidelijk dalen,
lerwijl het aantal kijkers bij
£TL 4 gestaag groeit. Dat
blijkt uit cijfers van de afde-
jng kijk en luisteronderzoek
ran de NOS over de maand
uni. Vorige maand haalde de
rfuxemburgse commerciële
Enroep een martaandeel van
procent. Nederland 1 kwam
ot 20 procent, Nederland 2 tot
9 procent en Nederland 3 tot
1 procent. In mei haalden de
lublieke omroepen nog een
;ezamenlijk marktaandeel van
1 procent en RTL 4 een
narktaandeel van 28 procent.
Koorgala in Arnhem
Ruim 120 koren uit binnen- en
buitenland nemen deze week
deel aan het Internationale
Koorgala in de Rijnhal in Arn
hem. Zo zijn er koren te beluis-
teren uit Maleisië, Kenya, Ar-
'I gentinië, Armenië, Canada,
Rusland, Singapore, Roemenië
en de Filippijnen. Het zijn kin
derkoren, mannen- en vrou
wenkoren, kamerkoren, jazz-
koren en Gregoriaanse scho
la's. Op de foto: het optreden
van het Eurokoor, dat bestaat
uit 110 jonge zangers en zan
geressen uit verschillende Eu
ropese landen.
FOTO: ANP
Poparchief Nederland
documentatiecentrum
AMSTERDAM Het Popar
chief Nederland (PN), wil in
de beleidsperiode 1993-1996
een popdocumentatiecentrum
realiseren, dat als „aanspreek
punt van het publiek" moet
gaan fungeren. Het PN is een
onderdeel van de Stichting
Popmuziek Nederland (SPN)
dat zich sinds 1987 actief be
zighoudt met het verstrekken
van informatie over de Neder
landse popmuziek vanaf 1956.
De archivering van informatie
over popmuziek gebeurt vol
gens het PN tot nu toe sterk
verbrokkeld en zonder enige
samenhang.
jndje Europa. Achttiendelige serie
portages. VARA-televisie. Neder-
nd 1 om 20.15 uur. Vanavond.
HANS PIET
i 'ILVERSUM - Dat zo-
^er-televisie niet altijd
herhaling hoeft te zijn
ideisr (kijna) vergeten win
terseizoenen toont de
ARA met de reeks
MaUfondje Europa'. Hoe pre-
de titel, in samen-
y aJng met de vergevorder-
iEC2$ onderhandelingen over
eksPQn verenigd Europa, ook
klinken, het gaat ge
in- 2oon om een achttiende-
R.mwke serie, veelal amusan-
L reportages, die in opzet
j prj de juweeltjes van de
ks. 3 ederlandse televisie mo-
1 Zw<n worclen gerekend.
Lans n reeks verdient een prij.
;t de Nipkowschijf, want die
2veren onderscheiding moet
oral naar hoogdravende,
n/G.vhnisch perfect uitgebalan-
Hoogrde televisie-produkties
T- Cjven gaan waaraan een heel
im maanden heeft gewerkt
waarin de figuranten hun
5te rol neerzetten. Eerlijk
tegd mist 'Rondje Europa' al
2 R i kwaliteiten.
j"e Qt is niet geheel onlogisch
t. ScPrigens, want de serie ademt
Ie Risfeer van een zomers actua-
2) D'itenprogramma waarin 'het
nieuws' nu eens niet wordt op
gezocht, maar zich spontaan
aandient. Daarbij heeft de
VARA het zichzelf extra moei
lijk gemaakt door onervaren
cameramensen, zeg maar rus
tig beginnende amateurs, op
pad te sturen om dat 'nieuws'
op te zoeken en 'te verslaan'.
Dat is dus vragen om moeilijk
heden, hoewel... De praktijk
leert dat er uiterst charmante
reportages te voorschijn ko
men en dat die VARA-pro-
grammamakers en hun part
ners, want om die mensen gaat
het, met zo'n verbluffende
snelheid op de omstandighe
den waarin ze verzeild raken,
reageren dat de kijker in ver
voering raakt. Het is televisie
zoals televisie moet zijn; ge
woon een weergave van het
dagelijkse leven. En wie
klaagt er dan nog over on
scherpe of bibberende beelden
en een soms rammelend ge
luid? Als kijker wordt je mee
gezogen in de passie van de
makers, wanneer ze hun ca
mera aanzetten. En dan wil je
het liefst eerder dan zij weten
wat er gebeurt.
Europese sluier
Die videocamera, met een
semi-professionele status,
wordt op de plaatsen die ze
zelf uitzochten, aangezet en
daarmee wordt een tipje van
de Europese sluier opgelicht
waaraan 'Goede Tijden, Slech
te Tijden' niet kan tippen.
Deze beelden zijn namelijk le
vensecht.
De VARA-duo's, die op pad
gaan naar de plekken waar
mee ze iets hebben, stelden
zichzelf samen en alles wat
Peter Jan Rens en zijn partner
Joke Bos of Adelheid Roosen
en haar metgezellin Hanneke
Groenteman meekregen, was
die Sony Hi-8-camera, een
goede microfoon en zes band
jes van een uur. De opdracht
leek simpel: ga op zoek naar
Nederlandssprekende mensen
in het buitenland. Maar wélke
ideeën de duo's voor vertrek
ook hadden, ze bleken alle
maal ter plaatse in het water
te vallen. Zo zou Jan Douwe
Kroeske in Leningrad de in
vloed van Nederland op Rus
land meten, maar kwam uit
eindelijk in een draagvleugel
boot terecht, waarmee hij met
zo'n zeventig kilometer per
uur door de grachten van
Leningrad vloog.
Politie-agente
Robert ten Brink stond op Si
cilië, na een autorit van 3200
kilometer, plotseling oog in
oog met een politie-agente die
vloeiend Nederlands bleek te
spreken. Kor Al, producer van
'Rondje Europa': „Toeval
speelt in deze serie de hoofd
rol. Door met zo'n kleine ca
mera op stap te gaan, kom je
in situaties terecht, die je op de.
historische manier, met licht,
geluid en regie, nooit zou zijn
tegengekomen. Je kunt met
zo'n camera echt overal naar
binnen rennen. Mensen gaan
zich ook niet anders gedragen,
want ze zien je als toerist. Met
deze apparatuur is straks echt
niets meer onder de hoed te
houden. Volgens mij is die ca
mera de journalistieke televi
sie-norm van de toekomst. Hij
is ook heel makkelijk te bedie
nen. Alle Europa-reizigers
hebben een stoomcursus ge
kregen. Na een uurtje oefenen
hadden de meesten het onder
de knie".
Spontaniteit is het sleutel
woord in het beeldmateriaal,
al levert Adelheid Roosen een
compleet ander produkt af dan
bijvoorbeeld Peter Jan Rens.
Zo vertelt Adelheid in dag
boekvorm het verhaal van de
tussendeur in een hotel van
het Tsjechoslowaakse Karls
bad. Het zijn woorden die min
of meer losstaan van de beel
den, terwijl Peter Jan Rens
over het strand van Barcelona
rent om de kijker vervolgens
hijgend te vertellen dat het
zand daar toch niet hetzelfde
is als in zijn vertrouwde IJ-
muiden.
Vier onderwerpen
De eerste vier teams van de
twintig die deze zomer over
Europa uitzwermen, zijn in
middels terug met hun materi
aal. De bedoeling is dat ieder
duo vier onderwerpen aanle
vert voor de serie die weke
lijks op dinsdag en zaterdag
wordt uitgezonden. Kor: „Het
meeste werk is het afkijken
van de banden. En dan zijn er
nog slimmeriken die, tegen de
afspraak, onderweg wat band
jes hebben bijgekocht. Hoewel
we tegen iedereen hebben ge
zegd dat als het materiaal niet
iB.Bee Gees ogen hopeloos ouderwets.
I SACHA PIETERSE
Civilization Tour '91 met de
Gees: Barry Gibb (zang, gitaar),
p Gibb (zang), Maurice Gibb
8, toetsen, gitaar) en acht man
eiding. Ahoy', Rotterdam. Gi»-
tein
nog
zdL
itstel
Is zi
op
reldt,
ing
dicaj:
oedr
V<
„Zor
reki
l vocf
lique
mbe:
nlijk is het een beetje
ig, maar aan de andere
ook lachwekkend
de Bee Gees te zien
;eden. Aan muzikali-
ontbreekt het hen
hoogstens aan vol-
;enheid. Wie het drie-
>p het podium aan het
k ziet, zal constateren
ze maar geen afscheid
hun jeugd kunnen ne-
Hierdoor worden ze
of meer een karika-
van zichzelf, zo een
elke tekenaar zich
lijk op uitleeft en ver-
Ji ze de rijpe vruchten
K ouder worden te
-ia«jken' Gevolg is dat de
irdarrtjes Gibb zich in te
rsfoo -ke broeken hijsen,
ange door hun buikjes nog
accent krijgen en
het veel te lang haar
loos ouderwets. Het
een andere tijd dat
het vrouwenvolk viel
voor de golvende lokken
van Barry, maar dat heeft
hij blijkbaar nog niet
door. Maar dit ter zijde.
Het concert in de Rotterdamse
Ahoy' stond muzikaal gespro
ken als een huis. Risicoloos,
dat was het wel en hier en
daar zelfs wat plichtmatig,
maar dat deed aan de feest
vreugde niets af. De zaal
kookte en de enorme vrou-
wenschare viel opnieuw in
katzwijm voor het liefdespalet
dat de broertjes in twee uur
non stop-muziek voorschotel
den. Er weerklonk gegil bij
het gehijg van Barry en er wa
ren wilde taferelen bij de fal
set-zang van Robin. Het Ne
derlandse 'High Civilization-
concert' was simpelweg een
succes. Daarbij was de uitver
kochte hal in net laatste num
mer voor de toegift zelfs zo
over zijn toeren, dat er al een
massaal 'we want more' klonk
nog voor de acht begeleidende
musici hun outro van 'Jive tal
king' hadden kunnen beëindi
gen.
Nu zijn de broertjes Gibb wel
slim en weten ze bovendien
heel goed hoe ze een zaal
moeten bespelen. Logisch na
tuurlijk, anders houd je het
ook geen dertig jaar uit in de
rquziek-industrie. Om de stem
ming erin te brengen, begon
nen ze met een reeks hits als
'Tragedy', 'You win again' en
'I've got to get a message to
you' voordat 'House of shame'
van hun voorlaatste elpee
'One' klonk. Voor het publiek
was het een concert tussen
staan en zitten, maar dat
schijnt goed te zijn voor de
been- en buikspieren. Barry,
die ook gitaar speelde, dronk
veel, maar er werd dan ook
een enorme aanslag op zijn
stembanden en luchtwegen ge
daan. Wat dat betreft verande
ren de broertjes Gibb ook niets
aan hun succesformule. En dat
is jammer, want daardoor
wordt de show voorspelbaar
en blijven echte verrassingen
uit.
Maar misschien komt het pu
bliek wel juist om de hits. Ze
hebben er genoeg geschreven
in zowel de ballade- als rock
and roll- en disco-sfeer. Wat
dat betreft hoeft het drietal
ook geen moeite te doen om
een uitgebalanceerde show
neer te zetten, want als het tijd
wordt om het publiek tot zin
nen te brengen dan hebben ze
altijd wel een nummer achter
de hand om die rust te geven.
Hoewel de show af en toe de
neiging had een circuskunstje
voor bejaarde popartiesten te
worden, hebben Maurice, die
zijn kalende hoofd onder een
hped verborg, Robin en Barry
nog altijd een ijzersterke troef
in huis: de unieke combinatie
van hun stemmen. En daar
kunnen maar weinig musici
tegenop, zeker als het, zoals
gisteravond, een ijzersterke
muzikale ondersteuning krijgt.
Om het publiek met volle teu
gen van die stemmenpracht te
laten genieten, verdween de
hitmachine even naar de ach
tergrond, hoewel... De groep
verdween en de broertjes ble
ven over op het toneel om het
publiek te laten genieten van
hun driestemmige zang in
nummers als 'Holiday', 'Saved
by the bell' en een korte versie
van 'Run to me'. Even eerder
hadden ze hun in 1988 gestor
ven broer Andy hij over
leed aan een zeldzame hart
spier-infectie herdacht met
'World', waarbij Barry het
slot-akkoord drie keer op
nieuw moest inzetten omdat
het publiek hem telkens te
snel af was.
In de geoliede machine van
dansmuziek en hits was het
niet het materiaal van hun
laatste elpee 'High Civiliza
tion' dat met de eer ging strij
ken. Hoewel in een heel mo
dern jasje gestoken, wekten
die nummer de schijn dat de
broertje Gibb hun greep op het
hitwezen hebben verloren.
Nou ja, met de hits die ze al
hebben, kunnen ze nog jaren
vooruit.
goed is, het niet op televisie
komt, zijn de meeste duo's met
zoveel meer teruggekomen dat
we het niet allemaal in een
keer kunnen uitzenden".
Er klinken in het Hilversumse
VARA-gebouw alleen maar
enthousiaste verhalen. Bauke
Kappers, regisseur van 'Jules
Unlimited', die met Jan Dou
we naar Leningrad ging, zegt
een nieuwe manier van televi
sie maken te hebben ontdekt.
„Normaal gesproken doe ik al
tijd aan voorproduktie, ge
woon omdat ik niet voor ver
rassingen wil komen te staan.
Dit keer heb ik mij geheel
overgeleverd aan spontaniteit
en dat is mij uitstekend beval-
Of er volgend zomerseizoen
een vervolg komt op deze se
rie, die is gebaseerd op 'Europa
in' van Berend Boudewijn, is
de vraag. Eigenlijk beslist de
kijker, want hij moet het leuk
vinden. Als smaakmaker hier
bij daarom nog maar even een
vooruitblikje. Zo gaat Karin
Bloemen naar Moskou, Sonja
Barend naar Engeland en Ri-
nus Spoor naar Napels. Italië
was overigens zo in trek bij de
makers dat Kor Al een Italië-
stop moest invoeren.
Niet meedoen
Degenen die niet meedoen
omdat ze absoluut geen tijd
hadden, zijn onder anderen
Paul Witteman en Paul de
Leeuw. Ook Marcel van Dam
moest op het laatste moment
afhaken toen hij verstrengeld
raakte in de problemen rond
de zenderindeling. Om de on
derwerpen aan elkaar te zet
ten, wordt geen omroepster
gebruikt, maar in de studio
vervaardigde filmpjes. Boven
dien wordt aan het begin van
elk filmpje de naam van de
makers en de lokatie getoond.
En het is niet de bedoeling om
te ondertitelen. Dat gebeurt
dan ook alleen maar als het
echt niet anders kan.
BREDA Het horeca-concern Van der Valk is met diverse ste
den in onderhandeling over de aankoop van noodlijdende thea
ters. Het concern heeft de schouwburgen in Almelo en Veendam
al in handen en wil nu de nieuwe schouwburg in Breda gaan
bouwen en exploiteren. De huidige directeur van de stads
schouwburg vreest een „pulpprogramma".
Van der Valk staat te trappelen om de nieuwe stadsschouwburg I
in Bréda te bouwen. De oude voldoet niet meer en als nieuwe
lokatie is de plek naast congrescentrum 'Het Turfschip' ge
noemd. Het Turfschil is reeds eigendom van Van der Valk, die
het complex graag wil uitbreiden met met een theater en hotel.
Als voorbeeld dient het failliete theater in Almelo, dat het fami
liebedrijf heeft omgebouwd tot Theaterhotel Congrescentrum
Van der Valk. De huidige directeur van de Bredase stads
schouwburg, R. ten Zijthof, houdt zijn hart vast. Volgens hem is i
in Almelo tot dusver louter „pulp" geprogrammeerd. Onlangs I
heeft Van der Valk ook het noodlijdende theater Veenlust in I
Veendam opgekocht. Daarnaast zouden er onderhandelingen lo-
pen met schouwburgen in diverse andere steden.
Lunch fungeert
als dramatische
stoplap in
'Goede Tijden
door RENE DE COCQ
Hoog springen of laag springen, het helpt geen van
twee: de dagelijkse serie 'Goede Tijden. Slechte
Tijden' was dé kijkcijfersensatie van het afgelopen
seizoen. Elke dag weer stemden tussen twee en
vier miljoen mensen af op de 'eerste Nederlandse
soap opera', om nauwlettend de hokkesprongen te
volgen van een stelletje schoolverlaters en hun
voormalige juf.
En dat niet alleen: er heeft zich in brede kringen
een soort verslaving gemanifesteerd. De RTL4-
serie is voor veel mensen zoiets geworden als het
dagelijks brood, een eerste levensbehoefte. Lees
maar eens de rubrieken met ingezonden brieven in
de verschillende omroepbladen, waarin de fans
van Goede Tijden het als onvervalste ridders
opnemen tegen iedereen die ook maar een spoortje
van kritiek laat horen op de kwaliteit van het
epos. met een elan, een betere zaak waardig.
Daarnaast zijn de splinternieuwe sterretjes van de
serie, de prille acteurs en actrices die de rollen van
de schoolverlaters kregen toebedeeld, in minder
dan geen tijd uitgegroeid tot publieksidolen van
een soort Doe Maar-allure. De heren Kamerling en
Oerlemans bijvoorbeeld, die we in de serie zien als
'Peter' en 'Arnie' (de twee vrienden die min of
meer centraal in de serie opereren), kunnen geen
stap meer buiten de deur zetten zonder een horde
krijsende dan wel smachtende tienermeisjes achter
zich aan te krijgen. De vreselijke tol van de roem,
zegt u dat wel.
Hoe moeten we dit fenomeen verklarenDat lijkt
alleen te kunnen vanuit het gegeven dat 'Goede
Tijden' vooral opvalt vanwege zijn dagelijkse
verschijning. Daarbij komt dat Nederlands drama
bij het grote publiek altijd een streepje voor heeft
vanwege het Nederlands. Dit samen moet de reden
zijn dat 'Goede Tijdenhet zo gemakkelijk kon
opnemen tegen alles dat door de Gooise
concurrentie in de vooravond wordt vertoond.
Want. om het maar voorzichtig te stellen, om de
kwaliteit kan het toch niet écht gaan. Producent
Joop van den Ende en 'uitvoerend' producente
Olga Madsen mochten dan nog zo tevreden stralen
op de 'Goede Tijden'-party waarvan we
zaterdagavond aan de hand van Ron Brandsteder
even mochten meegenieten, die tevredenheid is
toch vooral (dat weten ze best in hun hart)
gebaseerd op de kijkcijfers, en niet op de artistieke
verworvenheden van de serie.
Die laatste zijn, ook na een heel seizoen waarin we
getuige mochten zijn van het 'leerproces', nog
steeds niet om juichend over in de krant te
schrijven. Een enkeling onder de groep vaste
acteurs en actrices brengt het er niet
onverdienstelijk af, maar in de meeste gevallen is
het nogal tenenkrullend wat ons wordt
voorgeschoteld.
De personages Jeanne, Peter, Martine, Annette,
Karin - ach, daar kun je nog wel een beetje in
geloven. Dit in tegenstelling tot figuurtjes als John,
Myriam, Rien, Arnie en Simon, die werkelijk geen
seconde iets uitdragen dat ook maar iets met het
echte leven te maken heeft. Om nog maar te
zwijgen over het legioentje bijrollen dat in dit
eerste seizoen al de serie is in- en uitgeschreven
daar waren figuren bij die me als beroepskijker
een wel heel slechte nachtrust konden bezorgen.
Nog geheel afgezien van de ongehoord krukkige
dramatische opbouw van het geheel. Het
basisverhaal is dan wel oorspronkelijk van
Australische origine, maar mist in alle opzichten
de kwaliteiten die we in andere Australische
serieprodukties ('Flying Doctors', 'Neighbours',
'Sons and Daughters'wel tegenkomen: logica,
geloofwaardigheid, menselijkheid.
De manier waarop een stelletje jongelui in 'Goede
Tijdenvoortdurend roept: 'zullen we gaan
lunchen?': dat kan toch niet anders aan de lachlust
wekken? Zo doen jongelui toch niet? Een
dramatische stoplap, dus. En waarom houdt vrijwel
iedereen zich vrijwel voortdurend op in de horeca?
Het eetcafé, het restaurant, dat zijn de centrale
plaatsen van handeling, ook voor de jongelui die
zich voortdurend beklagen over geldgebrek.
Hoe komt het trouwens dat zich in dat ene seizoen
in dat ene kleine kringetje meer moord en
doodslag voordeed dan in 'Flying Doctors'.
'Neighbours' en 'Sons Daughters' bij elkaar in
drie seizoenen? Dat de makers, om de kijkers te
boeien, kennelijk behoefte voelen aan dergelijke
wel héél 'heavy' ellende geeft aan dat ze zelf niet
echt geloven in de dramatische kracht van de
'normale' (relatie)verwikkelingen in hun serie. Dat
lijkt me terecht, want die zijn meestal om te
janken. Nou ja, we krijgen twee maanden rust.
Daarin kunnen we genieten van een nieuw RTL4-
fenomeen: 'De gek van de week'. Als eerste
kandidaat draag ik voor: Ron Brandsteder.
Holland FM
vooral met
Nederlands
produkt
UTRECHT Met een ar
tiestenparty naar Gooise
snit is gistermiddag het
kabelstation Holland FM
ten doop gehouden, een
nieuwe satellietzender die
de luisteraars vooral Ne
derlandse produkt zal
voorschotelen.
Als de zender op 1 augus
tus echt van start gaat, zal
minstens 35 procent van
de zendtijd worden gevuld
met muziek van Hollandse
bodem. Holland FM, iro
nisch genoeg opgezet met
Noors startkapitaal, denkt
het gat in de markt te vul
len dat Hilversum niet wil
zien. Daarmee zit het com
merciële station öp de
golflengte van de geza
menlijk Nederlandse ar
tiesten, die steen en been
klagen over gebrek aan
aandacht in Hilversum.
Holland FM zendt uit via
een Noorse 'U-bocht-con
structie'. Eigenaar van de
zender is het bedrijfje
Northsea Media AS. Spel
letjes en quizzen moeten
straks het tovermiddel zijn
om snel populariteit te
verwerven. Daarbij gaat
Holland FM het publiek
bestoken met zoveel moge
lijk live-uitzendingen.
LOS ANGELES De
Amerikaanse televisiester
Michael Landon is giste
ren op 54-jarige leeftijd
overleden. Landon had
kanker aan de lever en
alvleesklier. Hij was de
ster in de series 'Little
House on the Prairie' en
'Stairway to Heaven'. In
april maakte hij zelf be
kend dat hij ernstig ziek
Op het witte doek streed Mi
chael Landon dertig jaar voor
rechtvaardigheid. Vooral als
Little Joe, het jongste broertje
van de familie Cartwright uit
de tv-serie Bonanza, mepte hij
menig vertegenwoordiger van
het kwaad tegen de vlakte. En
ook in 'Little House on the
prairie' en 'Stairway to Hea
ven' speelde hij karakters met
het hart op de goede plaats, die
steevast aan het langste eind
trokken. In het ware leven
moest Landon daarentegen
veelvuldig tegenslagen wegs
likken.
Michael Landon werd op 1 ok
tober 1936 in New Jersey ge
boren als Eugene Orowitz,
zoon van een katholieke vader
en een joodse moeder. Nest-
warmte kende de jonge Euge
ne naar eigen zeggen nauwe-
Michael
Landon
speelde
karakters met
het hart op de
goede plaats
FOTO: AP
lijks. En op school werd hij
.joods bastaard" genoemd. Als
student gaf hij er- na enkele ja
ren de brui aan. Een kort hu
welijk met Dodie Fraser hoor
de bij deze levensfase zonder
veel hoogtepunten.
De ommekeer kwam met zijn
rol als Little Joe in Bonanza.
Deze televisieserie was tussen
1959 en 1973 mateloos populair
en werd in 87 landen uitgezon
den. Ook in Nederland waren
Pa. Hoss en Little Joe gevierde
helden. De succesvolle tv-wes
tern vergde echter het uiterste
van de acteurs. Landon combi
neerde na enige jaren zelfs zijn
acteerwerk met dat van tekst
schrijver en assistent-regis
seur. Een combinatie die hem
bij zijn collega's niet geliefd
maakte.
Om dit moordende tempo bij
te houden greep Landon
steeds vaker naar tranquilli
sers. Hij raakte verslaafd en
gebruikte uiteindelijk zo'n 120
pillen per week. „Slechts met
hulp van god en mijn vrouw",
zoais Landon het zelf om
schreef. raakte hij uit deze im
passe.
Landon was inmiddels her
trouwd met Lynn Nee. met
wie hij drie kinderen zou krij
gen en negentien jaar ge
trouwd zou blijven. Ook adop
teerde Landon drie kinderen.
Op latere leeftijd trouwde hij
voor de derde keer met
de twintig jaar jongere Cindy
Cierico.
