Frits Don trekt positieve conclusies
Boksbond onbekwaam volgens „gentleman" John Emmert
VOETBALLERLEI
ZATERDAG 22 JUNI 1991 PAGINjfc-
Triomfan telijke
terugkeer
van de
eeuwige zondaar
De sportwereld beleefde afgelopen weekeinde een
revival zoals die zich maar zelden in de
geschiedenis voordoet. Vrijwel iedereen
verwachtte een Napoleontische rentree:
ontsnappen uit gevangenschap op Elba, weer te
velde trekken naar Parijs, uiteindelijk een
Waterloo vinden en sterven als onbekende op St.
Helena.
Het werd een terugkeer a la Caes'ar: hij kwam, zag
en overwon. Of hij ook als een soort Hannibal
straks zegevierend over de Franse Alpen trekt,
dient afgewacht. Zijn eerste aanval was echter
onovertroffen: in Luxemburg ontwikkelde hij van
stond af aan een Ardennen-offensief, waarmee hij
een andere beruchte ex-korporaal ver in de
schaduw stelde.
Gert-Jan Theunisse, want over hem gaat het, gold
ooit als één der generaals in het wielerpeloton. Zijn
wil was wet tot een laboratorium een eind maakte
aan zijn spectaculaire opmars. Temidden van
kolven en retorten werd bepaald dat Theunisse
zijn stalen ros niet puur natuur over de bergtoppen
had gestuurd. Een lange verbanning uit het
proflegioen was het gevolg.
Vorige week maakte Theunisse voor het eerst in
het Groothertogdom weer zijn opwachting om
vervolgens de zweep over het peloton te leggen.
Resultaat: een triomfantelijke terugkeer als eind
overwinnaar. Een bijna unieke ontwikkeling van
iemand, die voor altijd verdoemd leek en het M
etiket meetorste van de eeuwige zondaar.
Die zich desondanks mocht verheugen in een
ongekende populariteit bij het gewone wielervolk,
bij wie het kennelijk niet uitmaakt of een prestatie
naturel of niet wordt geleverd. Joop Zoetemelk
leek van hetzelfde laken een pak. De laatste
Nederlandse Tourwinnaar werd ook nogal eens
betrapt op het slikken van een peppilletje, maar
zijn publiekelijk imago raakte er nimmer echt. door
bezoedeld.
In Luxemburg deed zich ondertussen een andere,
opmerkelijke ontwikkeling voor. In zijn pogingen
om aan te tonen dat hij onschuldig was bij
herhaald positief uitvallende dopingcontroles
kwam Theunisse steeds op de proppen met zijn
eigen fysieke huishoudboekje.
Tot in den treure repeteerde hij dat zijn eigen lijf
dermate zó veel hormonen produceerde dat hij
daérdoor steeds positief reageerde. Een even
begrijpelijke als gevaarlijke stellingname, want die
theorie bewijst eigenlijk dat een negatieve controle
nu aantoont dat hij toen wel degelijk gebruikte.
In de Ronde van Luxemburg moest Theunisse een
keer of vijf bij de dokter komen. De resultaten
waren op het moment van schrijven nog niet
bekend. Maar een langer voortdurende stilte zal de
geluiden dat er in een recent verleden sprake was
van meer dan een storm in een glas water steeds
meer doen toenemen.
Voor dat dilemma zag Theunisse zich gesteld toen
hij in de Ardennen aan de start verscheen. Nu
koerst hij in de Midi Libre op weg naar het
vertrek van de Tour de France. Daarin mag
Theunisse deelnemen dank zij een wild card van
de organisatie. Ook daar zullen alle ogen weer op
hem zijn gericht als de man die alles kan.
De dopingcontrole zal ook daar als een Zwaard
van Damocles boven zijn hoofd hangen. Een
karakteristieke kop, dat wel. Die nog immer is
voorzien van de lange, blonde manen, die van
onder zijm helm wapperen. En een vergelijking
oproepen met de bijbelse figuur Samson, die
volgens overlevering zijn grote fysieke kracht
putte uit zijn coiffure. Daar kwam geen
toverdrank of kruidenmengsel aan te pas.
Samson stond voor het dilemma: zijn kracht of de
liefde; Theunisse voor de keuze: zijn onbewezen
gelijk in de vergetelheid koesteren of zijn schuld
aantoonbaar te gelde maken. Hij prefereerde een
poging zijn gekrenkte trots alsnog om te zetten in
een ongeëvenaarde wraak-expeditie. Om in de
Ronde van Frankrijk, het land waar ooit eeuwige
verliezer Mitterrand alsnog de grote winnaar
werd, aan te tonen dat hij meer kan dan Napoleon
twee eeuwen geleden. In Parijs weten we over een
paar weken meer.
SPORT fofcUeCow-ant
Kritiek Augenthaler op teamgenoot
MUNCHEN Interne tegenstellingen hebben Bayern Mün-
chen van titelprolongatie gehouden. Dat is de mening van li
bero Klaus Augenthaler. „Het klikte niet tussen de jongere
en oudere spelers", verklaarde de 33-jarige aanvoerder in het
televisieprogramma 'Blickpunkt Sport'.
Volgens Augenthaler heeft met name neo-international Ste
fan Effenberg (22) het afgelopen seizoen een kwalijke rol ge
speeld in het groepsproces. „Hij heeft geen respect meer voor
zijn medespelers en de technische staf. Hij heeft drie maan
den goed gevoetbald en denkt nu dat hij een vedette is.
Hij moet echter proberen drie jaar goed te spelen. Dan heeft
hij pas recht van spreken."
Liam Brady
manager Celtic
GLASGOW Celtic heeft de
voormalige Ierse international
Liam Brady benoemd tot ma
nager. Brady, die 72 maal in
het Ierse elftal speelde, heeft
in Engeland voor Arsenal en
West Ham United gevoetbald.
In Italië speelde hij bij Juven-
tus, Sampdoria, Inter en Asco-
li.
Trevor Francis wordt manager
van de voetbalclub Sheffield
Wednesday, dat onlangs pro
moveerde naar de eerste divi
sie. De voormalige internatio
nal volgt Hon Atkinson op, die
foto: ap vertrok naar Aston Villa.
Hassler naar AS Roma Ferencvaros pakt beker
TURIJN De Duitse internatio
nal Thomas Hassler speelt ko
mend seizoen voor AS Roma. Hij
vervangt daar zijn landgenoot
Berthold die naar Bayern Mtln-
chen gaat. Hassler wordt geruild
tegen doelman Peruzzi.
Stojkovic moet weg
MARSEILLE Dragan Stojko
vic moet weg bij Olympique Mar
seille. Voorzitter Tapie verklaar
de de Joegoslaaf aan een Itali
aanse club te zullen verkopen. Er
is vanuit Italië veel belangstel
ling voor de aanvaller, die Tapie
een jaar geleden voor 16 miljoen
gulden van Rode Ster aantrok.
MISKOLC Ferencvaros heeft
dinsdag voor de vijftiende keer de
Hongaarse voetbalbeker veroverd.
In de finale versloeg de ploeg uit
Budapest Ezzo Vac met 1-0. De
stand was al bij rust bereikt door
een doelpunt van de Algerijn Na-
Spasic verlaat Real
MADRID De Joegoslavische in
ternational Pedrag Spasic heeft
Real Madrid verruild voor Osasu-
na. Spasic heeft maar één seizoen
bij de Koninklijke gespeeld. Hij
had een contract voor nog drie jaar.
Bij Osasuna tekende hij voor een
zelfde periode.
Idoor
HENK RUIJL
ROTTERDAM Een
cartoonist zou in John
Emmen een dankbaar on
derwerp hebben. De prent
beeldt de bokser uit Til
burg dan vast en zeker af
met bolhoed en wandel
stok in de ring. Als een
echte heer dus, want zo
staat de prof bekend.
'Gentleman John' heeft inmid
dels leren leven met zo'n kara-
kikaturale schets. „Het is beter
dan als 'het beest' of 'de slach
ter' door het leven te gaan",
aldus Emmen. Hij heeft er wat
meer moeite mee als de papie
ren gestalte ook voor zijn kwa
liteiten als pugilist wordt ge
bruikt. „In de ring ben ik geen
heer meer. Ik ben niet lief of
te mooi om als bokser een
goed resultaat te behalen, zoals
men beweert".
'Gentleman John', die komen
de maandag in Rotterdam om
de Benelux-titel strijdt tegen
de Belg Franco Wanyama,
dankt z n koosnaam dan ook
vooral aan zijn optreden bui
ten het canvas. Hij noemt zich
woordvoerder van de veertien
Nederlandse profboksers en
gedfaagt zich als zodanig. Em
men is het er mee eens dat het
etiketje dat hem onderscheidt
van anderen niet bepaald pleit
voor het imago van het vuist-
vechten. Zo bijzonder netjes
vindt hij zichzelf immers niet.
„Het zal wel te maken hebben
met hoe je jezelf profileert",
meent Emmen. „In Nederland
heb ik overigens weinig aan
deze uitstraling als heer. In
Amerika zouden dergelijke
sporters zo'n reputatie onmid
dellijk te gelde kunnen ma
ken. Hier niet. Het valt me
trouwens op hoe snel je een
bijnaam krijgt opgeplakt. Lau
rent Fignon noemden ze al
heel snel 'de professor'. Alleen
maar omdat de wielrenner
zo'n leuk brilletje draagt".
Startboekje
Het startboekje van Emmen
vermeldt thans zeventien
profpartijen. Vijftien maal
stapte hij als winnaar uit de
ring, tweemaal leed hij een ne
derlaag. Eén keer gebeurde
dat in Milaan tegen Francesco
Damiani. De Europese titel
verdediger, ook" thans nog
nummer één, bleef toen moei
teloos overeind tegen Emmen.
Op de nieuwste Europese
ranglijst bezet de Tilburger de
negende plaats.
Eigenlijk is het een mirakel
dat de 32-jarige pugilist nog al
tijd in het zwaargewicht uit
komt. Niet omdat zijn gevor
derde leeftijd zo opzienbarend
is, wél omdat Emmen inmid
dels een hoop wijzer is gewor
den. Na vijftien jaar boksen
(sinds 1985 als prof) heeft Em
men veel geleerd. Zodat hij
zichzelf nu een beetje voor gek
verslijt. „Als ik het nu ga op
tellen en aftrekken, kom ik tot
de slotsom dat het boksen mij
geld heeft gekost. En dat voor
een prof. Publiciteit? Ach, dat
levert in Nederland niets op.
Het is inderdaad zo, dat als je
hier boven de middelmaat uit
komt je kop eraf gaat. Het valt
mij altijd weer op dat als ik op
de televisie ben geweest of in
de krant iets heb gezegd, de
mensen steevast de slippertjes
eruit halen. De fouten. In het
buitenland word je als sporter
gewaardeerd".
Onbelangrijk
„Geld vind ik niet eens be
langrijk. Ik heb momenteel
een sportschool en een barretje
en deze zaken brengen het
geld in het laatje. Oké, ik heb
geaccepteerd dat ik van het
boksen in dit land nooit zal
kunnen leven. Ik vind waar
dering daarentegen wél be
langrijk en het stuit mij tegen
de borst dat je dat in Neder
land nauwelijks ondervindt.
Ik hoef niet op een voetstuk
geplaatst te worden, hoef geen
aureool om m'n hoofd, maar
zelfs een beetje erkenning is er
niet bij. Ik ben eigenlijk gek
dat ik nog altijd boks. Het eni
ge dat mij nu op de been
houdt, is de gedachte dat ik
misschien nogmaals om de Eu
ropese titel mag boksen. Dat
levert dan een hoop geld op,
zodat het verleden een beetje
wordt goed gemaakt. Daarom
is het belangrijk dat ik maan
dag goed presteer".
Deze ontboezemingen lijken in
tegenspraak met Emmens stel
ling „dat ik geen dingen kan
blijven doen als ik daar niet
helemaal achter sta". Deze ge-
dachtengang was voor hem al
eens de reden ontslag te ne
men als K(ort) V(erband)
V(rijwillig)'er. Omdat hij na
een avontuurtje in Duitsland
de nieuwe vaderlandse za
kelijkheid van het leger niet
kon waarderen. „Ik houd van
avontuur", biecht hij op. „Ik
wil niet uitgaan van het zeke
re in het leven". Misschien
verklaart dat het gegeven dat
hij nog altijd bokst. De hoop op
een verrassende wending van
zijn loopbaan ten goede, zal de
nationaal kampioen overeind
houden.
„Ik zeg wel eens tegen m'n
trainingsmaatje Arnold Van-
derlijde dat het lekker zou zijn
a la Marco van Basten ont
spannen in het bos te kunnen
lopen. En dan verzekerd te
zijn van een riant inkomen.
Niet omdat ik geld toch heel
John Emmen denkt dat de NBB de profs de verkeerde richting doet inslaan: „Het is toch te gek dat een stelletje amateurs
bepaalt wat er met ons gebeurt?" foto: sp
belangrijk zou vinden. Het
geeft alleen een prettig gevoel.
Met eenzelfde positie op de
wereldranglijst tennis zou ik
miljonair zijn. Zo denkt Ar
nold ook. Wij praten er veel
over. Ik vind hem trouwens
een nog duidelijker voorbeeld
van het gebrek aan waarde
ring in Nederland. Hij pres
teert constant goed, maar zelfs
Arnold moet het hebben van
schnabbels. Men kent hem van
een kwisje, een reclamespotje.
Dat is een teken aan de wand.
Het zegt veel over de topsport
in Nederland en het boksen in
het bijzonder".
John Emmen ontloopt trou
wens een goede gelegenheid
om z'n gal daarover te spu
wen. Vanavond komen de le
den van de boksbond bijeen
tijdens een algemene vergade
ring, maar Emmen vertoeft
dan in Engeland. „Dat wordt
mij door sommigen niet in
dank afgenomen", aldus Em
men. „Men vindt dat de
woordvoerder van de profs er
bij behoort te zijn. Aan de
vooravond van een titelge
vecht heb ik echter geen zin
me om zulke zaken druk te
maken. Ik geef vanavond gast-
commentaar bij het boksen op
Sportnet. Dat vind ik ontspan
nen en leuk om te doen. Het
past best in m'n voorbereiding,
die ik de afgelopen dagen
voornamelijk op het sportcen
trum Papendal heb gedaan".
Aan de andere kant beseft
Emmen dat er roerige tijden
aanbreken voor boksend Ne
derland. De drang naar ver
zelfstandiging van de profbok
sers lijkt groter dan ooit. Zeker
na het tumult rondom d°Zi
gische bokslicentie vooi p
lio Tuur. De NBB nam ari
het besluit dat Emme 191
eventuele Benelux-tite 'ke
zal mogen verdedigen^
boksbond wordt geleid^
onbekwame bestuuders"
Emmen. „Natuurlijk, er
goede mensen tussen. M
lang er bijvoorbeeld lei
de Technische Raad zitt
ook clubtrainer zijn e
wie regelmatig boksers?"
den gediskwalificeerd
ze onvoldoende bekwaa -
zegt me dat genoeg. He
toch te gek dat een s
amateurs bepaalt wat
de profs gebeurt?" ER
Niet vrolijker
Emmen, tevens traine g
ongeveer 45 boksers vBq|
club Body Action (Ti1ej
wordt er niet vrolijker v ;di
vader van dochter Roch g.
en zoon Boyd (3) zal zi( j
tweemaal bedenken e id,
zoonlief aan de bol jr-
overlevert. De echtgeno(u<
Monique: „Ik ben gaailob
sen, omdat de dokter h Ai
len van rugby slecht aa
voor m'n rug. Dan blijkt JUl
talent hebt en dan vraar).
niet af: waarmee ben ik on
Je stelt op zo'n momeniBi
vragen. Ik had succe (G
vond ik belangrijk. Nu rs.
ik de balans op. Als iRïl
nadenk, moet ik zeggB).
stop. Maar m'n hart ligt Pi
bokssport. Bij m'n eigei bij
niging houd ik talenten iUI
wel voor wat boksen al (U
inhoudt. Ik zal hen niet n
den een boksloopbaan DF
ginnen, maar ik zal Ai
keuzes aanreiken. Het isi,
als mijn zoon wil gaan Uk
dat ik hem dan zal vo22
den dat er ook nog Rl
sporten zijn. Tennis bi),
beeld". Bri
R[
WESTLANDER NIET TROTS OP RECORD-INBRENG WIMBLEDON-TOERNOOI
Idoor
ROB LANGEVELD
WATERINGEN Op zijn
ziekbed heeft Frits Don
de afgelopen weken een
aantal conclusies kunnen
trekken. De jachtige
Westlandse tennistrainer
heeft de zes weken nood
gedwongen bedenktijd
onder meer gebruikt om
z'n samenwerking met
tennisstoppers onder de
loep te nemen. De meeste
gevolgtrekkingen waren
positief, zoals Don zelf.
Maar hij heeft tevens be
sloten voortaan alleen nog
maar op contractbasis met
aanstaand profs in
zee te gaan.
„Het is lariekoek dat Sieme-
rink en ik met elkaar gebro
ken zouden hebben", ontze
nuwt Don fanatiek een hard
nekkig gerucht dat ruim een
week geleden in Rosmalen de
kop opstak. Voedingsbodem
hiervoor was vooral het be
richt dat de Rijnsburgse co-
ming-man een verbond is aan
gegaan met managementbu
reau Pro Serve. „Maar dat
heeft niks met de training te
maken, joh", betoogt Don op
de hem bekende gedreven ma
nier. De motor achter de ten-
nisschool op het Wateringse
De Rhijenhof, die onlangs ove
rigens wel brak met Nicole Ja
german, erkent dat er in de
nabije toekomst veranderingen
op til zijn. „Maar het kan heel
goed dat ik de privé-trainer
van Siemerink blijf".
WimbleDON
Aan de vooravond van het
105e Wimbledon-toernooi,
waar Nederland met een abso
luut recordaantal van tien ten
nissers en -sters vertegen
woordigd is in het hoofdtoer
nooi, wil Don alles behalve on
rust in de tent. De ex-tenni-
sprof, voor wie de woordgrap
WimbleDON slechts één keer
opging („Ik had me gekwalifi
ceerd, maar vloog er in de eer
ste ronde uit"), zal zijn gezicht
rond het heilige Londense gras
dan ook niet laten zien. „In de
eerste plaats omdat ik in mijn
eigen tennisschool al zo ach
terop ben geraakt door die
ziekte-periode; verder vanwe
ge mijn gezondheid én door de
ontwikkelingen rond Jan (Sie
merink, red.). Rohan Goetzke
denk ik niet eens aan. Daar
heb ik ook geen tijd voor.
Want als tennistrainer moet je
steeds dingen ontdekken die te
verbeteren zijn. Ik zie het
eerder als een bevestiging van
mijn kwaliteiten dat daar jon
gens staan die ik begeleid".
Hagenaar Richard Krajicek,
die slechts af en toe in De
Rhijenhof verschijnt voor een
potje squash, maakt ook
volgens Don een hele goede
kans op het Londense gras.
„Hij heeft zijn service als heel
belangrijk wapen", weet Don.
„Maar dat geldt ook voor Sie
merink. Als hij lef toont, moet
hij nog veel beter kunnen. Het
is trouwens vreemd dat Jan
meestal in de schaduw staat
van Krajicek, hoewel die lager
staat op de ranglijst. Ik heb
daar geen verklaring voor.
Hun coach Rohan Goetzke is
trouwens een hele goeie peer".
Don heeft er bij zijn pupil
Koevermans bewust niet op
aangedrongen zich voor te be
reiden op een garsbodem.
'Koef' oefende in Genua op
gravel en komt dit weekeinde
zonder al te hoge verwachtin
gen in Londen aan. „En dan
presteert hij vaak het beste",
weet Don. „Hoewel hij wel een
zware tegenstander (de Ameri
kaan Washington, red.) heeft
geloot". Jacco Eltingh loopt
volgens de Wateringse trainer
het risico een goed warmge-
draaide opponent te treffen.
Hij lootte een tegenstander uit
het kwalificatie-toernooi „en
die hebben al een paar rondjes
kunnen inspelen". Haarhuis
moet volgens Don ver kunnen
komen, „omdat op gras alles
kan". En voor de absentie van
Michiel Schapers, tenslotte,
heeft Don alle begrip. „Hij
heeft een blessure opgelopen,
ik geloof niet dat dat een uit
vlucht is. Het is geen mentale
kwestie. Schapers is prof ge
noeg om op Wimbledon te spe
len als hij dat lichamelijk zou
kunnen".
Bij de vrouwen drongen deze
week liefst drie speelsters (Ja
german, Oremans, Kamstra)
via de kwalificatiestrijd door
in het hoofdschema, waar Ma-
non Bollegraf en Brenda
Schultz al een plaats hadden
verworven. „Met Niemants-
verdriet (ook een pupil van
Don, red.) en Rottier in aan
tocht, moet je concluderen dat
er bij de vrouwen meer talent
op komst is dan bij de man
nen. Wie er achter Siemerink
en Krajicek aankomen, zou ik
nu niet weten. Maar die zijn
dan ook wel van een heel
apart kaliber".
Het heeft me heel veel weken
gekost, maar in die tijd heb ik
ook eindelijk eens aandacht
kunnen besteden aan mijn
kinderen. Want je mopt na
tuurlijk voorkomen dat ze
'oom Frits' tegen je gaan zeg
gen".
Mouw
Dat risico bestaat wellicht nog
steeds als de toekomstdromen
van Don verwezenlijkt wor
den. Samen met de ongeveer
even gerenommeerde tenni
strainer Henk van Hulst werkt
Don aan de oprichting van een
nieuwe begeleidingsgroep voor
toptennissers. „De kans is
groot dat dat doorgaat. Er wor
den vergaande gesprekken ge
voerd met een sponsor, een ge
respecteerde firma, die een
mouw van elke speler ter be
schikking krijgt", onthult Don.
Met zijn pupil Mark Koever-
mans en mogelijk Paul Haar
huis en Jacco Eltingh hopen
Don en Van Hulst een ploeg
op de been te krijgen waarom
heen een professionele bege
leidingsgroep kan worden ge
bouwd. „En ondertussen wer
ken we door aan de onder
bouw om nieuwe spelers in de
richting van de wereldtop te
krijgen", oreert Don voort.
„Het is onzin om mee te reizen
naar elk toernooitje. Koef
heeft ook zijn rugzakje gepakt
en is op pad gegaan. Prachtig!
Zo leer je overleven. Het ide
aal is om als coach af en toe
mee te gaan, bijvoorbeeld naar
de grote toernooien. En als je
aanvoelt dat de spelers je no
dig hebben". Don verwacht
niet dat hij met zijn te ontwik
kelen activiteiten de Neder
landse tennisbond ofwel di
recteur-sportief Stanley Fran
ker in de wielen rijdt.
„Waarom?", vraagt Don zich
oprecht af. „Het mooie is dat
Franker het ideale klimaat
heeft gemaakt. Ik zie ons be
slist niet als concurrenten. Als
de opzet lukt, kan de bond het
geld juist weer ergens anders
voor gebruiken. Mooi toch...."
Baksteen
Voor Don staat echter vast dat
hij de overeenkomsten met
spelers op papier vastgelegd
wil zien. „Ik heb met Koef een
mondelinge overeenkomst.
Want we kennen elkaar door
dik en dun. En ik mag ook
verwachten dat ik de investe
ringen in Siemerink terugzie.
Maar er zijn legio voorbeelden
van spelers die hun trainers
ineens als een baksteen laten
vallen. Chang won in Parijs
800.000 gulden, maar zijn
(die ook Richard Krajicek on
der zijn hoede heeft, red.) ver
zorgt de begeleiding van Sie
merink. En Henk van Hulst
neemt Koef (Mark Koever
mans, red.) over. Want op gro
te toernooien móet er begelei
ding zijn voor de spelers", al
dus Don, die daarmee ook een
tipje van de sluier rond zijn
toekomstplannen oplicht.
Frits Don heeft onmiskenbaar
aan de wieg gestaan van Mark
Koevermans, nu ook interna
tionaal één van de vier para-
depaardjës van het Nederland
se toptennis. Toen nog nie
mand geloofde in de kansen
voor de voormalig Bergschen-
hoeker, ploeterde Don dag in
dag uit met hem. En nog
steeds onderhouden de twee
een hechte relatie. „Vorige
week heb ik hier weer drie
dagen heel hard met Koef ge
traind. Hij was in Florence en
wilde dat ik naar hem toe zou
komen, maar dat kon ik met
mijn zwakke gezondheid niet
opbrengen. Dus heb ik hem
hierheen laten komen". Don
werd weken geleden geveld
door een verwaarloosd
koudje, maar werd vervolgens
ook geplaagd door een long
aandoening. „Dat kwam ook
doordat ik weer te vroeg was
begonnen met Jan Siemerink.
coach Higueras werd afge
scheept met een cheque van
honderd dollar. Honderd dol
lar! Dat is het erge van ons
vak. Daar word je wel even
wakker van. Maar het allerlul-
ligste is als anderen er ineens
met jouw toppers vandoor
gaan. Dan heb je jarenlang het
vuile werk gedaan. Echt, het
vreet aan je. Je bent soms hé
lemaal leeg, maar komt nooit
aan vakantie toe. Over twee
weken ga ik wel even weg.
Als revalidatie. Maar het is
slopend. Als je altijd die talen
ten om je heen hebt, worden
ze een deel van je. Dat laat je
niet zomaar even wegsnijden.
Ik heb bewezen dat ik mensen
naar de top kan brengen, maar
ik vraag maar 60 gulden per
uur, inclusief BTW. Martin Si-
mek (ex-coach van Michiel
Schapers, red.) vraagt geloof
ik het drievoudige. Maar ik
hoef niet rijk te worden. Ik
neem genoegen met een boter
ham met pindakaas".
Connors
Frits Don, in zijn jonge jaren
ooit trainingspartner van Jim
my Connors en Hana Mandli-
kova, is ook wars van gevoe
lens van trots. „Dat er vijf
man in het hoofdtoernooi
staan is gaaf. Maar trots? Daar
Frits Don:
„Als je altijd
die talenten
om je heen
hebt, worden
ze een deel
van je. Dat
laat je niet zo
maar even
wegsnijden".
foto:
milan
konvalinka
