Hoe een citybewoner zich teweer stelt tegen een telefooncel bij de Waag LANGS OMWEGEN Elisab Kerken houden actie voor Derde Wereld Molens bedreigd door geldgebrek Milde straf voor frauderende maar berouwvolle ambtenaar ja)en en omgeving Qeid&iQowuwt DINSDAG 11 JUNI 1991 PAGINA IS VULKAAN G US IS EEN TIJDLANG SLAPENDE GEWEEST, MAAR ER IS NU WEER EEN ERUPTIE naam der wet leesbaar Hi ',s3 SJWfJlQl 'Vil '■'"Wip ""Jicjes zijn legio: leg de lre$aë c*un' papier i v i weekje in het 'orgttje op de vensterbank, ~]rvoor dat de hond het ken krijgt, mors er igeluk expres water >el: het onleesbaar stry van de dagvaarding, mensen die gisteren kantonrechter in aJ i moesten voorkomen tali s een irsovertreding, n opgelucht de szaal van het G igerecht aan het 01 burg weer verlaten. m de dagvaarding was lijn ïkt onleesbaar en 1 ^daarom door de r nietig verklaard. IGElhs officier van justitie Ek komt het wel 'voor. „Achter het iel zitten nog drie of (siorslagen, waarvan de (1 naar de gedaagde *:KD|!n inderdaad, dat exemplaar wil wel gander goed leesbaar 3471 /an Ek beloofde lachend beterschap, jaan gaat het tweede le vel de deur uit". ;r voor degenen die hun hoop hadden 'gd op een onleesbare rding. 6756 student vaarding blijft punt 21 icussie tijdens itn, zelfs als het een '1p':Jdso ver tred i ng Een 27-jarige an, bijna Ideerd jurist, zag zijn 30 thoon om de e# 5eid van zijn (fding aan te vechten. 4est voorkomen omdat augustus vorig jaar rond half tien op (Jrinciale weg in werd betrapt met itlheid van 137 22|er. Amper drie °er1V later pikte de hem weer in de kuif, u reed de NGEbend jurist nog zes 14tertjes harder. e,; ^student vertelde op zijn naar zijn ienste in Lclrendsveen. „Mijn s afwezig, ik zat in mijn !nPeriode en ik was erg gespannen", rde de Leidenaar jedrag in wat %is de auto van een bleek te zijn. „U wel voor een 00 up issenjm", begon de van justitie zijn )ir. „Bij Isovertredingen van Diende wordt eigenlijk de denh inbeslagname en Croi dverklaring Zo ver wilde ;r n^et gaan: Van Ek schai ee keer 450 gulden de eerste (dit I hog voegde hij daar maanden ezoeprdelijke ontzegging rijbevoegdheid aan laatste woord dacht 'aTcain sPé n°ê even de universiteit ie kennis in de te kunnen brengen, s mij is er een fout II nlastelegging d i. Uit deze n 18. ding wordt t niet duidelijk it wanneer gepleegd slim zijn, dacht .fligen, effe bluffen, ïad hij buiten de de officier van jerekend. „Ah, doet de trucendoos ben benieuwd of afstudeert op het .„stl 'n dat geval «mniieneer het namelijk il verkeerd a". De Rechter kon een net niet meer ukken. „Het is eprobeerd maar ook onde siijcle n) zij f dat U het leerstuk nietige dagvaarding ir eens goed moet en". Hij vonniste de eis. i kwartjes ïtigjarige inwoner wijk werd t rgen op de valreep afeeld tot vijftien hoofi OTte Hij werd dererrr ingerekend hoolffj het terrein van de loterij had betreden, i bordje 'verboden staat. „Ik zal niet noóri1 wa* a* in de 15 ung staat maar wat ek h<had U ergens Kotiisschien twee gekost", aldus de 'an iustitie, die nog rRATlbrede grijns kon ugsteèn. Hij stelde voor fÖJocLCing van v'jftien 1 v 'ewoon te betalen iee kon iedereen gaan. Nu in Azie vuurspuwende bergen actief worden, begint ook weer lava te komen uit de krater van Leidens eigen vulkaan Gus. Een Stroompje heeft inmiddels het college van burgemeester en wethou ders bereikt, maar ambtena ren behoefden er tot dusver nog niet geëvacueerd te wor den. Echter, dreigend is de si tuatie wel. Het is intussen al weer bijna zeven jaar geleden dat de vulkaan Gus voor 't laatst gewerkt heeft. Wellicht zal het de lezers, begaan met het lot van de Leidse city, niet ontgaan zijn dat de heer George W.Marie Gussenho- ven want waarlijk: hij is het die weer roet in het muni cipale eten wil strooien een kruistocht ondernam tegen de Dullebrug over de Oude Rijn. Er waren naar zijn mening al bruggen genoeg in de stad. Maar die brug is er nog im mer, al lopen er niet veel mensen over. Niettemin heeft de heer Gussenhoven vrede mee dat die brug er is, „al is ie niet noodzakelijk; hij stoort me niet meer zo, die aangepaste en donker geverf de brug". Vulkaan Gus In het verleden, zo'n jaar of tien geleden, trad George Gussenhoven regelmatig pu bliekelijk op als bewaarder van het aan de stedelijke zor gen toevertrouwde pand dat de Leidse binnenstad in zijn ogen was. Elk ontsierend of storend wissewasje in de stad van zijn hart was koren op z'n molen en om het minste of geringste stuurde hij zijn mis siven naar de Leidse gemeen teraad of een of andere com missie. Het was de tijd, dat ik hem de „ajatollah van Lei den" noemde, of de „Vulkaan Gus". Hijzelf scheen dat prachtig te vinden en het deerde hem niet als zijn vele schrijvens hem slechts win deieren opleverden. Als hij maar in de leesmappen terug te vinden was. Een tijdlang bleef Gussenho ven strijdbaar, maar er kwam een moment dat hij, gevangen door werk en hobby's, de kat alleen maar kalm uit de boom zat te kijken. Ja, in juli '89 was er even een kleine uit stoot van lava toen de vul kaan Gus zich richtte tot de Directie Culturele Zaken der gemeente. Het ging over „het waterpodium voor de Hoog straat". Daarbij had hij (en „ca.30 medebewoners uit mijn omgeving") zich doodgeër- gerd aan een aantal storende door Pieters wijderen, zie ik me daar VLAK VOOR de Waag zo'n groene telefooncel staan. Wel ke malloot heeft dit in gods naam bedacht? Hoe kun je zulk een fraai monument ver krachten! Ik ben erg boos, zo boos dat ik ervoor uit mijn bed ben gekomen op dit schrijven op te stellen. Ik be grijp u niet. Zelf ontwikkeld u een lofwaardig streven om de binnenstad graffity-vrij te maken, op plaatsen waar ja renlang grote hoeveelheden aanplakbiljetten zaten, wor den nu door mensen van een van uw eigen diensten verwij derd, een prima zaak. En nu dan deze volkomen tegenstrij dige beslissing terzake die te lefooncel. Alleen al de kleur heeft tot een enorm protest geleid bij een vorig college vanwege de detonatie in onze historische binnenstad. Oud wethouder Cees Waal zou in staat zijn dit onding op deze plaats persoonlijk de Rijn in te kieperen. Nogmaals: het is zo tegenstrij dig. Neem b.v. alleen al de restauratie van de nabijgele- 'gen Hoogstraatkelders. Milli- oenen (vulkaan Gus weigert „miljoenen" te schrijven) zijn erin gestoken om tot een fraai geheel te komen. Elk detail was een vergadering waard". De vulkaan wordt drama tisch: „U bent toch ook het zelfde stadsbestuur die (nee Gus: dat) de wereldpers haal de met de ontvangst van Pre sident Bush? plus U die uzelf op de borst kan kloppen meer rijksmusea bin nen uw stadsgrenzen te heb ben dan heel Nederland bij el kaar. U die een burcht bezit, een monument van interna tionale orde". Gus vervolgt, zo ongeveer: „U heeft uw ver antwoording om ons histo risch erfgoed te vrijwaren van onjuiste elementen. Schreef ik u in 1981 wat gaat de tijd toch snel, niet waar? naar aanleiding van geplaatste plantenbakken en verkeersborden voor de Waag: „De Waag hoeft niet versierd te worden, hij is mooi genoeg van zichzelf". „Welnu, u bent toen van uw dwalingen teruggekomen, wel na enig tegenspartelen en tijdsbestek, maar u zag in dat u niet goed op de winkel ge past had. Mijn visie is nog steeds onveranderd". Vizier Vulkaan Gus komt nu in zijn adres aan B en W tot een soort peroratie, en hij sluit het vizier van zijn vechthelm, ten aanval en steekspel bereid: „Ik verwacht van u op zeer korte termijn verwijdering van de telefooncel op deze plaats, mede om te voorko men, en dit in uw eigen be lang, dat met het komende toeristenseizoen in aantocht, er in allerlei vakantieplak boeken foto's komen waaruit blijkt hoe slordig en onbe dachtzaam u met uw eigen kostbare bezit omgaat". Gus met in zijn kielzog een gloeiende lavastroom plaatst de gemeente, driest formulerend, voor een ulti matum: „Bij voorbaat kan ik u stellen, dat welk argument u ook aanvoert voor het plaat sen van de telefooncel op deze plaats, deze voor mij niet ac ceptabel zal zijn. Hij moet ge woon zonder meer weg. „Hoogachtend". Als de Waag het heden over komt, zal dat voor een dol deel te danken zijn aan Vul kaan Gus, ajatollah tevens. Hij wenst ter plaatse ook geen glas- of papierbak, of wat voor container of prullebak ook. „Trouwens, die boom naast de telefooncel moet ook weg. Die beneemt netzogoed het frontaal uitzicht op de Waag. Het is gewoon idioot, wat, hum, zeg: nou heb je een mooi ding in je stadsgezicht en dan staat er wat vóór! Dit kan niet". Er is bij de Waag geen alternatief mogelijk. Als die vloekende telefooncel niet goedschiks wordt verwijderd, blaast George Gussenhoven 'm als een vernietigende aja tollah gewoon op! Misschien met een rotje. Wie zou er nog durven ontkennen dat Leiden Leeft?; met figuren als een slapende vulkaan die plotse ling weer gaat rommelen en achter het venster zitten om van het onrecht, de city aan gedaan, aan de goegemeente kennis te kunnen geven en z'n eisen te stellen. zaken: „De schreeuwende groenteboer, de orgeldraaier, Annie's Verjaardag, evange listen en andere predikers, een rij urinerende jongelie den, straatmuzikanten, fietsen die te water werden gelaten, toeterende automobilisten, midden in de nacht schreeu wende jongelui, en op straat gedeponeerd afval van een restaurant". In zijn adres aan bovenbe doelde Directie heette het verder: „In beperkte mate zijn sommige elementen ple zierig en horen ze bij het bin- nenstadsgebeuren, maar als het te veel en te lang is wordt het een kwelling". In feite wordt George G. dagelijks met alles op en rond de Hoog straat geconfronteerd. Hij vindt het zelf een markant Leids plekje, „al is de Hoog straat gedevalueerd, kijk maar naar die kleuren van marktkramen en reclames alom. Een kermis gewoon". George en zijn vrouw kijken er, niettegenstaande, vanach ter een groot raam in hun huizinge, begin Oude Rijn, vaak met plezier naar. Naar die drukte dus. Als er met scherp geschoten zou worden, zouden de Gussenhovens waarschijnlijk de eerste getui gen voor het Openbaar Minis- De telefooncel George, zich opeens weer ont poppend als de vulkaan Gus, zoals een decente dr.Jekyll in de Engelse wereldliteratuur een niets of niemand ontzien de mr.Hyde kon worden: „Gaat u hier eens bij het raam zitten nee, niet aan die plant komen graag en zeg dan wat u ziet". Ik zat en keek; ja, er was genoeg te zien, maar ik zag niets hoege naamd alarmerends. „Nee, iets meer naar rechts, wat ziet u dan, potdome?" Ik zag weer niets waarvan ik onderstebo ven zou kunnen geraken. Toen nam de geest van de vulkaan grijnzend het heft in handen en hernam: „Ziet u dan niet de Waag daar? Dat prachtige monument, waar zomaar een groene PTT-tele- fooncel vóór staat? Dat is weer eens iets anders dan een ontoelaatbaar aantal decibel len geluid, hè wat?" Wie waagt het Waaghoofd bij de Waag tot uitgangspunt van een aanval op het cultureel stedelijk schoon te onderne men, vindt George, als de vul kaan Gus, op zijn of haar weg. Daarom ligt er vandaag ten stadhuize een brief in de bus, gericht aan het College van B en W. Alarmfase één. De bur gemeester. Cees Goekoop zelf, begon vanmorgen meteen zijn noodkoffertje met aanteke ningen over het Griekse Itha ca in te pakken om veilig weg te kunnen komen indien de eruptie volkomen zou wor den. Aanzegging Nou, die uitbarsting heeft zich onderwijl ontladen. Mèt foto van het gewraakte onder werp. Ik mag de vulkaan Gus (net bruin, en met stekjes van een mediterrane flora, terug van een Ionische vakantie) in zijn taalkundig rammelende aanzegging van zijn ongenoe gen aan het gemeentebestuur, ongeveer citeren: „Sta ik vorige week samen met de politie aanplakbiljet ten op de Hoogstraat te ver- LEIDEN/REGIO Twaalf kerken in de Leidse regio houden za terdag een inzamelingsac tie van gebruikte goede ren voor de Derde We reld. Oude fietsen en fietsonderde len, naaimachines, typemachi nes, rolstoelen en gereedschap kunnen die dag worden inge leverd. Het gaat om materia len waarmee jongeren in de Derde Wereld zelf hun brood kunnen verdienen, dus niet om oude kleding of oude meu bels en dergelijke. In Leiden kan er tussen 10.00 en 12.00 uur worden ingeleverd bij de Maranathakerk aan de Lage Morsweg en de St. Petruskerk aan de Lammenschansweg. Tussen 10.30 en 12.00 uur bij de Herensingelkerk aan de Alexanderstraat. Tussen 11.00 en 13.00 uur kan er worden in geleverd bij de Antoniuskerk (Boshuizerlaan), Bevrijdings kerk (Bruunstraat), Harte- brugkerk (Spijkerboorsteeg), Leonarduskerk (Haagweg), Maria Middelareskerk (Rijn dijk 281) en de Vredeskerk (Van Vollenhovekade). In Lei derdorp kunnen mensen te recht bij de Menswordings- kerk aan het Heelblaadjespad tussen 11.00 en 12.00 uur, in Oegstgeest bij de Willibrord- kerk aan de Rhijngeester- straatweg tussen 10.00 en 12.00 uur, in Wassenaar bij de St. Jozefkerk aan de Cranenburc- hlaan tussen 11.00 en 13.00 uur en in Voorschoten bij de Lau- rentiuskerk aan de Leidseweg tussen 11.00 en 13.00 uur. Vorig jaar leverde de actie ruim twee vrachtwagens op. inlichtingen bij het Knooppunt voor jongerenpastoraat en dia- konaat, Oude Rijn 44b Leiden, telefoon 071-120070. Zuiveringsinstallatie Zuid-West duurder LEIDEN De uitbreiding van de afvalwaterzuiverings installatie (awzi) in Leiden Zuid-West valt duurder uit dan verwacht. Het Hoogheem raadschap van Rijnland, initia tiefnemer en beheerder van de installatie, komt 14.000 gulden tekort, voornamelijk als gevolg van de Golfcrisis. De hogere lonen en prijzen en het lang durige na-ijleffect van de Golfcrisis kunnen door bezui nigingen slechts voor 5.000 gulden worden opgevangen. Verdere kortingen brengen de kwaliteit van de installatie in gevaar. Ook de oplopende ren te en het toepassen van ver dergaande technieken zijn de bet aan het tekort. Die tech nieken zijn onder meer nood zakelijk om de verspreiding van stank tegen te gaan, aan de veiligheidsnormen te vol doen en schoonmaakprocessen te regelen. De totale kosten van de uitbreiding komen daardoor op zo'n 77.000 gul den. Er is te weinig geld voor het onderhoud van molens. De cel des aanstoots vóór de monumentele Waag in Leiden moet en zal weg. Althans naar de smaak van binnenstadbewoner George W.M.Gussenhoven. Er staat al genoeg rommel uit de 20ste eeuw omheen, vindt hij. FOTO: WIM VAN NOORT terie zijn. „Maar het is nog een nette buurt, vergeleken met de Haarlemmerstraat en de Beestenmarkt. Soms zitten we hier te turven. Dan gaat het bijvoorbeeld om de mode kleuren. zoals groen en blauw en rood; kijken wie dat alle maal draagt. Een harlekinade op de dagmarkt. Dat is leuk hoor, kan ik u verzekeren". Op mijn omwegen door stad en land kom ik graag mensen tegen. U kunt mij telefonisch of schriftelijk vertellen wie u graag in deze rubriek zou willen tegenkomen. Ik ben bereikbaar via 071-122244. LEIDEN/REGIO De molen verdwijnt op een groot aantal plaatsen uit het Zuidhollandse land schap als er geen groot schalige financiële nood hulp op gang komt voor de Rijnlandse Molenstich ting. De molenstichting heeft alarm geslagen na de forse verliezen die vo rig jaar werden geboekt. Restauratiewerkzaamhe den dreigen onbetaalbaar te worden en het voortbe staan van veel molens staat op het spel. De Rijnlandse Molenstichting boekte in 1989 nog een be scheiden winst van 75.000 gul den, maar zag dat resultaat in een verlies van 210.000 gulden omslaan. De vermogenspositie moet worden aangevuld met zeseneenhalve ton, anders ziet het er niet best uit, zo meldt de stichting in een brandbrief. De Rijnlandse Molenstichting heeft in toaal 45 molens onder haar beheer. Die moeten jaar lijks voor zo'n 15.000 gulden worden opgeknapt om ze in redelijke staat van onderhoud te houden, maar dat geld is er niet. Per molen is er nog maar 5.000 gulden beschikbaar. De rest moet worden opgebracht door sponsors, zo hebben de molenbeheerders aangekon digd. Een eerste wervingsron de heeft inmiddels zes spon sors opgeleverd, maar dat is nog lang niet genoeg. De dreigende financiële wol ken boven de molens moeten voor 2,5 ton worden opgelost door de provincie Zuid-Hol land, die al een aanvraag om subsidie op haar bureau neeft binnengekregen. Het hoog heemraadschap van Rijnland is gevraagd om een bijdrage van anderhalve ton. De ge meenten waarin de molens van de stichting staan, zijn elk gevraagd om een bedrag van 50.000 gulden voor het behoud van het oer-Hollandse beeld- I FOTO: WIM VAN NOORT merk. DEN HAAG/ZOETER- WOUDE de 39-jarige ex-chef van de afdeling welzijn van de gemeente Zoeterwoude, die zijn werkgever in 1989 ruim 17.000 gulden lichter maakte door de inkom sten van het gemeentelij ke zwembad niet naar de bank te brengen, is giste ren door de Haagse recht bank met begrip aange hoord. Begrip en ook waardering, die volston den om een forse celstraf te ontlopen. De man, die het geld nodig had om zijn zware gokversla ving te financieren, nam na het aan het licht komen van de verduistering zelf ontslag. Na behandeling in de Oegst- geester Jelgersmakliniek en in het Zoeterwoudse Schakenbos kreeg hij een baan bij de ge meente Leiderdorp, maar daar moest hij zich door ziekte al na enkele dagen afmelden. „De grote vooruitgang die hij boekt en de enorm gemotiveerde manier waarop hij aan zichzelf werkt, zijn overduidelijk teke nen dat het de goede kant met hem opgaat. Een celstraf lijkt me daarom niet op zijn plaats. Dienstverlening is veel beter", suggereerde de advocaat van de in Leiden woonachtige man. De eis vond hij wel be grijpelijk. „Maar mijn cliënt heeft duidelijk bewezen tegen woordig andere intenties te hebben dan vroeger". De advocaat had voor de ze kerheid een brief meegeno men van de stichting Jeugd en Jongerenwerk, waar de man al eerder bij wijze van dienst verlening had gewerkt. „Hij is kennelijk een bijzonder inte ressante kracht, want ze heb ben hem daar gevraagd of hij de vaste penningmeester wil worden". Het feit dat de financiële af handeling van de schuld van de man op het slechtste ogenblik 95.000 guldenmet een maandelijkse terugbeta ling van 1.400 gulden vlot ver loopt, spreekt volgens de advo caat ook boekdelen. En de Lei denaar heeft zelf al afspraken gemaakt om in augustus een nieuwe therapie te volgen om van zijn gokverslaving, af te komen. „Het vertrouwen dat dat lukt is groot. De gemeente Leiderdorp heeft al laten we ten de man in dienst te hou den ondanks diens huidige problemen". Rechtbankpresident Ruys rea geerde positief, ondanks dat verduistering door ambtena ren normaliter zwaar wordt bestraft. Vanwege de goede vorderingen en de lange na sleep van de rechtzaak liet hij het bij een voorwaardelijke celstraf van twee maanden.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1991 | | pagina 15