„Derde wereld- literatuur om jezelf te verrijken" De wonderlijke wereld van de toverlantaarn Houterig swingen met Harry Connick jr. 11 Duane Eddy steelt show van The Everly Brothers KUNST/RTV CcidaeSoiritmt ZATERDAG 1 JUNI 1991 PAGINA 24 Minister tegen zenderkleuring radio HILVERSUM Minister D Aneona van WVC ziet niets in een verder doorgevoerde zenderkleuring op de radio. Zij zei gisteren voor de VPRO-radio dat omroepen de mo gelijkheid moeten houden nieuws en infor matie een eigen kleur te geven. De minister reageerde op de reorganisatieplannen van de Hilversumse omroepen. De radiodirec teuren hebben onlangs het plan voor intro ductie van een nieuw station en een strak kere zenderkleuring gelanceerd. Horizonta le programmering moet de herkenbaarheid van de zenders vergroten. Zo krijgen alle omroepen regels opgelegd voor de inrich ting van Radio 1. De VPRO heeft zich hier tegen steeds verzet uit vrees dat dan het ei gen geluid verstomt. Concert Harry Connick jr met or kest. Muziektheater, Amsterdam Gisteravond. Wie zich afvraagt waar dat succes van Harry Connick jr plotseling vandaan komt, kreeg gisteravond in een uit verkocht Muziektheater in Amsterdam, het antwoord. Dat die populariteit iets te maken zou hebben met de vooruit ge snelde berichten als zou Con nick jr. de nieuwe Frank Sina tra zijn. is onzin. Harry is ge woon heel veelzijdig en exploi teert dat talent op perfecte wijze in onder meer een hou terig swingen achter de piano. Met zijn orkest bracht Connick jr. in ruim een uur en driek wartier een mengeling van jazz. boogie, bosa nova en bal lades. Alleen al door dit rijke muzikale patroon verveelt zijn show nooit. Maar Harry heeft meer noten op zijn zang. Hij is ook een verdienstelijk danser, is uiterst humoristisch, speelt indrukwekkend piano, is een krachtige orkestleider en hij beschikt over een weemoedige stem. Wanneer hij, aan het einde van de show. wat senti menteel werk tevoorschijn to vert in het kader van 'zullen we er dan nog maar eentje doen want iedereen speelt zo lekker vanavond' dan ver drinkt hij bijna, samen met het publiek, in de liefde. Het or kest dat de Amerikaan heeft meegenomen, zorgt voor elke benodigde klankkleur. Ze leg gen moeiteloos accenten in zo veel de solo-partijen als het or kestwerk. Als het moet swin gen, swingt het aan alle kan ten, is een sentimentele lading vereist dan vormen de ge dempte klanken van de trom bones voor de nodige sfeer. Halverwege het concert kon digde hij zangeres Nina Simo- ne aan. die bij toeval in de zaal bleek te zitten. Een verrassing voor iedereen, ook voor Simo- ne. die Harry niet kende en bovendien niet wist wat ze moest zingen. Het werd een herhaling van 'Don't get around much anymore', dat Harry even eerder al had ge speeld. Hoewel Harry als schrijver, componist al de no dige onderscheidingen in ont vangst mocht nemen, is het goed dat hij tijdens zijn con certen niet alleen eigen werk speelt. Het materiaal van wel eer, zoals van Cole Porter, George Gershwin en Rogers en Hart past perfect bij hem. Groep deelnemers KunstRai boos op interim-directeur AMSTERDAM Twintig van de 110 deelnemers aan de zevende KunstRai in Amsterdam zijn boos op interim-directeur J. Witzenhau- sen omdat hij door zijn uitlatingen in diverse interviews grote schade aan de beurs zou hebben toege bracht. In een brief aan het bestuur van de Sti- ching Kunstbeurs eisen de twintig dat Witzenhausen met voor een tweede ter mijn wordt benoemd. De opmerkingen van de Witzenhausen waren voor de vo rige directeur W. van Krimpen al aanlei ding om uit het stichtingsbestuur te stap pen. De briefschrijvers vinden dat Witzen hausen door zijn opmerking „over zijn nek te gaan van het woord integriteit" heeft aangegeven welke koers hij denkt te varen in de toekomst. Ze noemen het bovendien „onbehoorlijk" dat Witzen hausen openlijk een aantal deelnemers aan de beurs desavoueert door te stellen dat hij hen in de toekomst zeker niet meer zal uitnodigen. Volgens Witzen hausen biedt de beurs te weinig kwaliteit en zijn er onvoldoende internationaal werkende galeries. Hij heeft overigens al gedeeltelijk het boetekleed aangetrok ken. Er is een door hem „niet beoogde ver warring" ontstaan door de verscheiden heid van aspecten die het denken over een kunstbeurs met zich meebrengt. HONDERDSTE BOEK IN UNIEKE DERDE SPREKER-SERIE NOORDWIJK/AMSTER DAM - Honderd maal hebben Novib/Ambo in middels een 'derde spre ker' aan het woord gela ten. En de honderdste maal eigenlijk zelfs zes te gelijkertijd. Want de jubi leum-boekuitgave in de Derde Wereld-serie 'De Derde Spreker' is een cas sette van zes novellen. Van een Egyptische, een Chileense, een Indiase, een Indonesische en een Senegalese auteur en van een 'Nuyoricaan', een Por- toricaan uit New York. In 1975 startte de Novib (Ne derlandse organisatie voor in ternationale ontwikkelingssa menwerking) toen nog sa men met uitgeverij Het We reldvenster de serie. In dat laar had de Mexicaanse auteur Carlos Fuentes op het PEN- congres de vraag gesteld waar om het westen zo weinig open was voor niet-westerse invloe den. De Derde Spreker-serie werd een Nederlandse reactie op dat geluid: een serie romans van auteurs uit Afrika, Azië en Latijns-Amerika. Inmiddels is de Novib-uitgeverij honderd titel*» verder, met waarschijn lijk een van de langste boe kenseries in Nederland. Een jubileum waarbij opnieuw na gedacht wordt over die Derde Spreker-serie. Door een aantal auteurs uit die 'Derde Wereld' zelf, die voor gen symposium onder de noemer 'Primair Li- Het Bachfestival stijlvol beëindigd Bachfestival. Twee missen van Mo zart door het Residentie Kamerkoor en het Bachorkest met zangsolisten, het geheel onder Gerard Akkerhuis. Gisteravond. terair' bijeenkwamen in Noordwijk. Ze praatten er over hun werk, de verhouding ervan tot onze westerse wereld en de functie ervan in hun maatschappij. Gistermiddag werd daar in de Beurs van Berlage in Amsterdam een openbare gedachtenwisseling aan vastgeknoopt. In Noordwijk bezinnen Leo van Grunsven van de.Novib- uitgeverij en Ivo Gay van uit geverij Ambo zich van hun kant op hun situatie. Van Grunsven: „Ik denk dat het initiatief dat in 1975 genomen is zonder meer een heel be langrijk initiatief is geweest. Als die titels uit deze serie commercieel op de markt ge bracht hadden moeten wor den, hadden slechts tussen de tien en twintig romans het ge haald. Los van de exemplaren die via.de commerciële boek handels zijn verspreid heeft de Novib 650.000 exemplaren van die honderd titels bij indivi duele lezers gebracht. Dat is op zichzelf geweldig. De jubi leumcassette heeft nu zelfs de ongelooflijke oplage van 27.500. Daar kunnen we best trots op zijn. Dan heb je litera tuur toegankelijk gemaakt in een kwantitatieve dimensie die van belang is. Zo'n initia tief laat je natuurlijk niet los. Maar intussen zijn we ons toch zorgen gaan maken. Er is in de verhouding tussen de Derde Wereld en de 'Eerste' Wereld inmiddels het nodige veran derd. En daar wil je niet bij achterlopen". Educatief toontje Er werd bijvoorbeeld getwij feld over het Derde Wereld etiket dat op de serie zit. Ivo Gay van uitgeverij Ambo: Het Bachfestival begon op 13 mei met Mozart en eindigde gisteravond op 31 mei ook weer met Mozart. Dit slotcon- cert betrof, in tegenstelling tot het openingsconcert, kerkelij ke muziek waarbij Mozart zich sterk door Bach heeft laten be ïnvloeden. Dat gold niet de 'Litaniae in Bes KV 125' die de 16-jarige Mozart nog als een stuk kerkelijke gebruiksmu- ziek in Salzburg schreef, maar de onvoltooide 'Grosse Messe in c KV 427' die uit zijn latere Weense jaren stamt. Gerard Akkerhuis houdt zich er dui delijk aan dat het hier om mis sen gaat, ook al zit daar bij Mozart altijd nog een heel stuk theater in. Dat betekent dat deze uitvoering die op zichzelf veel kwaliteiten had en zeker een stijlvolle afsluiting van het Bachfestival vormde, iets aan zeggingskracht ontbeerde. Dat school enerzijds in de tempi en het teveel fragmenteren ten koste van de doorgaande me lodische lijn en anderzijds in de niet optimale kwaliteiten van de zangers en een deel van het koor. Van het zangers kwartet had de sopraan Barba ra Schlick de sterkste uitstra ling maar dat gold voorname lijk lange legato lijnen en veel minder het zo nu en dan niet geheel betrouwbare fijnere versieringswerk. In het Resi dentie Kamerkoor was de ba sis van de bassen te zwak en werd de klank voornamelijk gedragen door de uitstekende vrouwenstemmen. Het Ba chorkest kwam deze avond met een goed klinkend en hel der spel uitstekend voor de dag. Bij een volgend Bachfesti val zou het misschien beter zijn om in het programma boekje, waar nu om begrijpelij ke redenen veel ruimte aan de sponsors was toebedeeld, toch naar een compromis te zoeken en ook de teksten van liederen en missen op te nemen. „Wanneer ik de contracten af sluit met de auteurs merk ik dal zij zich als 'wereld-litera tor' zien, meer dan als 'Derde Wereld-literator'. Ze willen liever niet in een uitgeproken Derde Wereld-reeks". On danks een interne prijsvraag bij Novib kwam er geen aan vaardbare nieuwe naam uit de bus, dus verhuist de oude se rie-naam naar de 'kleine let tertjes'. Leo van Grunsven: „Een tweede punt was: we af ficheerden boeken met een wat educatief toontje als 'een roman uit SenegalIn feite doet het niet ter zake of een roman nu uit Senegal of uit China komt, dus dat vervalt. Er zijn auteurs die vinden dat dat Derde Wereld-aspect hele maal niet zichtbaar zou moeten zijn. Maar ze beseffen ook dat de 'Eerste' Wereld het nog voor het zeggen heeft. Overal worden goede boeken geschreven, maar in het wes ten bestaan via uitgevers, au teurs zelf, de pers, veel grotere mogelijkheden de kwaliteit van een boek onder de aan dacht te brengen dan zeg maar in het zuiden. Zolang die ongelijkheid bestaat, weten zij, hebben ze die extra steun nodig". Internationaal ontzag De samenwerking tussen de non profit-organisatie Novib en de commerciële uitgeverij Ambo is uniek te noemen. De formule werd bij Novib inder tijd bedacht door Sjef Theunis, die er hard voor heeft moeten knokken omdat er vreemd te gen aan werd gekeken. Uitge ver Ivo Gay noemt het nog al tijd „een gouden greep". Een redactieraad met mensen uit de universitaire wereld stelt ti tels voor, Novib komt zelf, bij voorbeeld via de Frankfurter Buchmesse, met titels en dan doet Ambo het eigenlijke uit- geverswerk. Van de totale op laag neemt Novib dan drie vijfde af Die gaan naar abon nees die het toegestuurd krij gen. zonder recht op retour Van Grunsven: „Dat is ook iets ongelooflijks, dat je van zoveel mensen dat vertrouwen krijgt". Hij stelt dat de serie in zijn soort in de wereld uniek is. Op een Buchmesse als in Frankfurt wordt er met ontzag naar gekeken door collega's uit het buitenland. Van Grunsven: „Ik ken nergens zo'n serie. In Engeland bestaat wel Heinemanns Afrikaanse Bibliotheek maar die is dus be perkter". Ivo Gay „Agenten die de Derde Wereld-litera tuur beheren zijn er kien op om hun boeken bij ons onder te brengen. Wij garanderen een minimum-oplaag, waar geen enkele uitgever in Ne derland, ook niet de grotere, aan kan tippen En dat bete kent voor de auteur meer roy alties. Wij beginnen met een oplaag van zevenduizend, en welke uitgever durft dat met een onbekende roman?". Uniform USA De situering van wat gemaks halve nog steeds Derde We reld heet, is in de loop van de zestien jaar dat Novib/Ambo bezig is. ook nogal veranderd. Kon je vroeger die Derde We reld met een duidelijke lijn op de landkaart aangeven, tegen woordig spreek je al van plek ken Derde Wereld binnen de 'Eerste'. Een voorbeeld is het werk van de Portoricaanse New Yorker Ed Vega. Ivo Gay. „Hij wil beslist geen Ivo Gay (uitgeverij Ambo) met de jubileum cassette uit de Derde Spreker serie en Novib- uitgever Leo van Grunsven met het aan literatuur en Derde Wereld gewijde numer van het literair maandblad Bzzlletin. foto- wim van noort. Amerikaans auteur genoemd worden. Hij is op z'n dertiende naar New York gegaan, omdat dat zijn enige kans was op een behoorlijke opleiding. Hij stelt: 'Ik ben bezig met het behoud van de Portoricaanse identiteit in een samenleving die dreigt te overspoelen, die van alles uniform USA probeert te ma ken" Een volkomen tegenge steld standpunt neemt een tweede auteur uit die 'nieuwe' Derde Wereld in, de Ameri kaanse van Indiase afkomst Barati Mukherjee. Van Gruns ven: „Zij is op haar twintigste naar Amerika gegaan en is daar nu een succesvol auteur. Ze zegt uitdrukkelijk: 'Ik ben een Amerikaans auteur. Ik wil absoluut niet als Indiaas-Ame rikaans auteur te boek staan omdat dat zo exotisch is' Van haar eerste uitgever mocht ze echter de naam van haar man een doorsnee-Amerikaanse naam niet gebruiken en haar eerste boek moest ze pre senteren in Indiase kledij. Zij zegt niet: ik ben bezig met het behoud van ons stukje identi teit. Zij stelt: 'Wij maken deel uit van de totale Ameriaanse identiteit'. Die erkenning wil zij". De Argentijnse schrijver Abel Posse kwam de discussie binnen met een stelling die de rollen drastisch omdraait. Van Grunsven: .Posse stelt dat de Westeuropese cultuur verarmd is, dat die hard die impulsen uit de andere wereld nodig heeft. Ik ben niet zo somber over onze westerse cultuur, maar h^t is wel een interes sante stelling. Hij sluit aan bij wat Adriaan van Dis zei over het boek 'Beenderen' van de Zimbabwaan Chenjai Hove: 'Dit is ontwikkelingshulp voor het westen'. Ik vind het wel een mooie gedachte dat je ro mans uit de Derde Spreker-se rie niet leest uit mededogen, of om te helpen, maar dat je dat doet om jezelf te verrijken". Laterna Magica. Zevendelige jeugd serie. VPRO-televisie. Nederland 2 om 09.55 uur. Zondag. Idoor HANS PIËT HILVERSUM De toverlan taarn is altijd een rijke inspira tiebron voor fantasierijke geesten geweest. 'Geef mij wat plaatjes en ik vertel u een ver haal', waarbij de extra prikkel vooral wordt veroorzaakt door het drie dimensionale effect van het voorgeschotelde beeld Het lijkt allemaal zo echt. Wie zijn toverlantaarn inmiddels bij de asbak heeft gezet of nog nooit de schoonheid van die witte schittering op de muur heeft mogen ontdekken, krijgt bij de VPRO een kans. De om roep. brengt namelijk vanaf zondagmorgen de zevendelige jeugdserie 'Laterna Magica' op het scherm. De kracht van zo'n reeks ligt in de aankleding en het ver haal. Dat de plaatjes soms een klungelig uiterlijk hebben, is eigenlijk van geen belang. Ze dienen slechts als handleiding, als instrument om de fantasie bij de kijker-luisteraar te prik kelen. Wat de reeks aan kwa liteit doet inboeten, is het ge brek aan een goede verteller. Door zijn aankleding is 'Later na Magica' namelijk de even knie geworden van de Ameri kaanse reeks 'The Storyteller' met John Hurt. En er zijn maar weinig mensen die tegen het mooie gebronste stemge luid en de acteerprestaties van Hurt op kunnen. Jan van Kas- teren in zijn rol van Roderick Meyer lukt dat in elk geval niet. Het getuigt trouwens van een licht gebrek aan fantasie om zo'n serie de aankleding van een oude, stoffige zolder mee te geven, waar een goede vijftiger in kamerjas zijn liefde voor de toverlantaarn botviert. Je krijgt de indruk dat de ma kers vrezen dat die antieke plaatjes niet genoeg klanten binder zijn. En dat is een mis rekening. Voor het maken en schrijven van de verhalen zijn Peer Wit- tenbols en Matt Vermeulen uitgegaan van de plaatjes. De vertelling is dus geschreven op de beelden. Een noodzakelijk kwaad, want van de berg plaatjes die in de zeventiende eeuw een eigen leven gingen leiden, is nog maar bitter wei nig over. Het zou mogelijk makkelijker zijn geweest als het duo een serie, nieuwe plaatjes had laten maken, maar dan was veel van de charme van 'Laterna Magica' verloren gegaan. Alle getoonde tafereeltjes zijn dus authentiek. Bovendien heeft de gegroeide liefde voor de voorloper van de dia bij het duo het freak-stadium bereikt. Zo prefereert het duo niet al leen de toverlantaarn boven een dia-serie, maar worden alle antiekmarkten en -veilin gen afgestroopt om aan die plaatjes te komen. Peer: „Hier door hebben we inmiddels een behoorlijk bestand opgebouwd. We beschikken over zo'n hon derdtwintig doorzichtige strookjes met tekeningen, waarbij sommige collectors items zijn. Omdat het steeds moeilijker wordt nieuwe plaat jes te vinden, hebben we voor deze serie ook een beroep moeten doen op het Filmmu seum van Amsterdam Maar er zijn nog genoeg uitvalbasis. Zo bestaat er een Vereniging van Lantaarn-vrienden, waar we voor deze reeks nog geen beroep op hebben gedaan. Mo gelijk gebeurt dat een volgend keer. Tenminste als de serie aanslaat. En zijn we hier uitge keken dan kunnen we nog uit wijken naar Engeland of Frankrijk, waar een bloeiende lantaarnisten-cultus bestaat". Met de komst op televisie wordt een nieuwe dimensie aan het plaatjes-verhaal toege voegd. Vroeger beperkten de voorstellingen zich tot de huis elijke kring of een zaaltje waar het zingen werd afgewisseld met het vertellen van verhaal tjes door middel van die op lichtende beelden. Heel veel mensen dachten vroeger dat dit een vorm van tovenarij was. Was dat het geval dan ging het complete verhaal ver loren in het gegil van de be zoekers. Daar is tegenwoordig echter wel wat meer voor no dig dan het projecteren van onschuldige plaatjes. Zelfs voor kleuters. Toonkunstkoor viert feest met prachtige "Dido and Aeneas Pieterskerk (Leiden): Jubileumcon cert door het Toonkunstkoor onder leiding van Hans van der Toorn. Met medewerking van Lisette Emmink (sopraan), Fiekojan Hoolboom (mezzosopraan), Jitske Steendam (sopraan), Geraint Roberts (tenor), Math Dirks (bas/bariton), Truus Isendoorn (continuo) en het Rand stedelijk Begeleidingsorkest. Wer ken van Mozart en Purcell. Gehoord c op 31 mei. Een volle Pieterskerk was tuige van de viering van y veertigste verjaardag van het^ Toonkunstkoor. Het feestelijke karakter van het concert werd g onderstreept door de bij ieder koorlid opgespelde corsage. Nog meer reden tot feest zal£ de door het koor, orkest 6 listen geleverde prestatie gege- ven hebben Hierbij vermeld 3| ik graag dat het aandeel van|( het koor boven verwachting g was. Het meest te genieten viel er na de koffie, toen van de ope ra 'Dido and Aeneas' van Hen ri Purcell een concertante-uit- voering werd gebracht. Met# dirigent Hans van der Toorn», als trefzekere roerganger gin| er weinig fout Zijn helder di A rigeren miste zijn uitwerking' niet op koor en orkest. Ei werd nog beter gemusiceeraA dan in de eerder uitgevoerd# werken 'Te Deum' en 'Vesper rae solennes de confessorer van Mozart. Forte- en pianissik mopassages werden met hoorpc baar gemak gezongen en gef' speeld. Heel verrassend wareif de koorgedeeltes in de hekf( senscènes. Hier waren echtd heksen aan het werk! Zeer geAl slaagd was ook het 'Echo-choL rus', waarvoor een gedeeltr. van het koor speciaal aan df( zijkant van het schip was opè.c gesteld I De solisten lieten zich ook nier1 onbetuigd. Geraint Robertj^ toonde zich een waardig verse vanger van de ziek gewordef tenor Nicolas Mansfield. FieAc kojan Hoolboom was een goe!®1 de vertolkster van de tovenaL res en Math Dirks ontpoptLj zich als een solide Aeneas. Lian sette Emmink spande eehtePc de kroon. Zij toonde als Didl^ en eerste heks niet alleen ove£,r een aangenaam wendbaijsc stem te beschikken, maar verbeeldde ook echt wat zong. Mooi doorleefd was 'I do's lament' aan het eind val de opera. Prachtige momente|2i waren ook de duetten van dK*; eerste en de tweede heks, sa£ men met Jitske Steendam du ook als Belinda heel overtuj gend was. Eerder op de avonj had Lisette Emmink ook j een staaltje van haar kunnd laten horen in het 'LaudaL Dominum' van de 'Vesper^ot solennes de confessore' Mozart. EO krijgt zendtijd op donderdag HILVERSUM De Evangel sche Omroep gaat in het niei we televisieseizoen uitzendt op donderdag. Dit heeft ijl dagelijks bestuur van de NO" gisteren besloten. De bespeli van Nederland 1 AVRO, Kr en NCRV hadden de EO a. vankelijk de woensdag toel deeld. Dat stuitte echter grote bezwaren bij de EO. KRO gaat de uitzendingen zondag en woensdag verz< gen, de AVRO op dinsdag zaterdag en de NCRV maandag en vrijdag. - AVRO krijgt op Nederlani f: concurrentie van de VAR e die ook de programma's dinsdag en de zaterdag i zorgt. (ADVERTENTIE) Congresgebouw Den Haag. The Everly Brothers met gastoptreden van Duane Eddy. Gisteravond. I Het succes was hem al vooruit gesneld en getuige de reacties van het publiek in het Con gresgebouw kon de avond voor de 'The Twangy Guitar- man' Duana Eddy niet meer stuk. En het kon dan ook niet uitblijven dat aan het slot van het eerste optreden de Everly Brothers gezamenlijk met Du ane 'Shake rattle and roll' voor het voetlicht brachten het publiek de populaire gi taarspeler een staande ovatie gaf. De legendarische Duane Eddy (53) die al aantal malen een tournee met The Everly Brothers gemaakt heeft weet samen met de band van Philip Donnelly het publiek enorm te boeien. Met 'Movin 'n Groo- vin' z'n eerste plaat maar vooral met 'Rebel Rouser' Maar men kwam natuurlijk voor The Everly Brothers. Na 32 uitverkochte concerten in Groot-Brittannië en een con cert in Arnhem achter de rug was het gisteravond de beurt aan Den Haag voor twee con certen voor de broers uit Ken tucky. Het was ook niet te ge loven toen Don en Phil in 1989 hun afscheidstoernee aankon digde dat dit het laatste zou zijn wat we van de Everly Brothers te zien zouden krij gen. Zeker niet na het grote succes toendertijd. En als je de EBI-fanclub met z'n ruim 3000 leden en eigen clubblad mag geloven zal het nog wel een tijdje zo doorgaan. Na hun breuk die van 1973 tot 1983 duurde, traden Don (54) en Phil (52) op tijdens het inmid dels fameuze Reunion Concert in de Londense Albert Hall en sindsdien is er al jaren sprake van een enorme revival. Het is natuurlijk ook niet niks als je 34 jaar nadat 'Bye Bye Love' en 'Wake Up Little Susie' in de Amerikaanse Top-100 op respectievelijk de tweede en eerste plaats beland waren nu nog zo populair bent. Tegen woordig zijn de meeste concer ten van 'The Everlys' uitver kocht. Ze spelen niet alleen weer voor hetzelfde publiek dat met hun muziek is opge groeid maar de vijftigers bren gen ook hun kinderen mee en zo zat er ook gisteravond veel jeugdig publiek in de zaal zo dat de broers nog wel even door kunnen gaan. En zowel de oude als de nieuwe genera tie komen vooral voor de oude succesnummers zoals 'Bird Dog' en 'Claudette' gecompo neerd door wijlen Roy Orbi- son. Vooral de unieke sound met als ingrediënten rock and roll, country, blues en gospel en in het bijzonder de close- harmony zijn het handelsmerk van het illustere tweetal. Al- bert Lee op mandoline samen met de Everlys was een uniek hoogtepunt waarbij verder Pete Wingfield op keyboards en Larrie Londin op drums zorgden voor een goede bege leiding. Zeven verschillende voorstellingen in Den Haag en Amsterdam. In totaal 19 choreografieën Een uniek overzicht van het werk van Jirï Kylién Zie voor programmagegevens de theaterladder Vanavond in het AT&T Danstheater in Den Haag: L'ENFANT ET LES SORTILEGES (muziek Maurice Ravel) SVADEBKA (muziek Les Noces van Stravinsky) KYLIAN-RETROSPECTIEic HOLLAND FESTIVAL 1 - 12 JUNI 199s' NEDERLANDS DANS THEATE Reserveringen: 070 - 3604930./

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1991 | | pagina 24