Arie Haan wil
rol als manager
'ff
Ir
£eictae Commit
VOETBALLERLEI
,HET VOETBAL KAN NIET ZONDER MENSEN ALS RUUD KROL, WIM JANSEN EN SUURBIER"
K
rii
Severiano Ballesteros klimt uit dal omhoog
Enge bos
- SPORT
ZATERDAG 1 JUNI 1991 PAGINA 15
Gerry Francis naar Queens Park Rangers
LONDEN Gerry Francis, de vroegere aanvoerder van het
Engelse elftal, heeft een contract getekend als trainer van
Queens Park Rangers. Voor deze club kwam hij vroeger als
speler uit. Ifrancis volgt Don Howe op. Hij ging een verbintenis
aan voor drie jaar.
Olympisch team Fiji-eilanden ziet rood
m MELBOURNE Het Olympisch voetbalelftal van de Fiji-eilan-
p |den hangt een disciplinaire straf door de FIFA boven het hoofd,
iln het kwalificatieduel tegen Australië in Melbourne werden
liefst vier spelers van Fiji uit het veld gestuurd. De FIFA onder
zoekt de beschuldigingen van grove onsportiviteit en zal moge
lijk reageren met een geldstraf. Australië won het duel met 7-0.
Venglos weg
bij Aston Villa
BIRMINGHAM Jozef
Venglos verlaat Aston Vil
la. De Tsjechoslo waak, bij
de wereldtitelstrijd in Ita
lië vorig jaar bondscoach
van zijn eigen land, is één
seizoen bij de Engelse club
actief geweest. Venglos
had een contract voor
twee jaar. Club en trainer
hebben, naar wordt be
weerd in goed overleg, be
sloten uit elkaar te gaan.
Aston Villa, vorig seizoen
nog tweede in de league,
eindigde deze competitie
als vierde van onderen.
John Aldridge wil naar huis
SAN SEBASTIAN De Ierse international
John Aldridge wil weg bij de Spaanse eerste
divisie-club Real Sociedad. Aldridge wil terug
naar huis, omdat zijn kinderen ongelukkig
zijn in Spanje. De voormalige aanvaller van
Liverpool had een driejarig contract in Bas
kenland. Hij diende er daarvan twee uit.
Effenberg in Duits elftal
FRANKFURT Bondscoach Berti Vogts
heeft een debutant opgenomen in de selectie
van het Duitse elftal voor de EK-kwalificatie-
wedstrijd van woensdag tegen Wales in Car
diff. Het is de middenvelder Effenberg van
Bayern München, die de geblesseerde Möller
van Eintracht Frankfurt vervangt. Möller liep
donderdag in de competitiewedstrijd tegen
Leverkusen een spierscheuring op.
Nielsen terug in Deense selectie
KOPENHAGEN Na een afwezigheid van een jaar
maakt Claus Nielsen weer deel uit van de Deense se
lectie. Bondscoach Möller-Nielsen heeft de spits van
FC Twente opgeroepen voor het EK-kwalificatieduel
tegen Oostenrijk, op 5 juni in Odense. Een zware
knieblessure hield de 27-jarige aanvaller lange tijd
aan de kant. Begin april maakte Nielsen zijn rentree
in de Nederlandse competitie, met plastic-knieban
den. In zeven wedstrijden scoorde hij twaalf keer.
De gebroeders Michael en Brian Laudrup ontbreken
opnieuw in de Deense selectie. Het duo heeft het ver
trouwen in Möller-Nielsen opgezegd en weigert onder
zijn leiding voor het nationale team uit te komen. Jan
Mölby (Liverpool) werd niet geselecteerd. De omstre
den bondscoach ziet het in de Liverpool-speler niet
meer zitten.
Ook Jan Heintze is niet van de partij. De verdediger
van PSV is als international voor een jaar geschorst
wegens werkweigering bij de wedstrijd tegen Joego
slavië. Denemarken won in Belgrado met 2-1.
JÜRNBERG Je hebt
ran die mensen die kleur-
m oos, saai en oninteressant
p.p. ijn en ook kleurloos, saai
in oninteressant zullen
ilijven. Er zijn er ook die,
vaar ze ook zijn en wat ze
-pok doen er telkens maar
veer in slagen de aan-
lacht op zich te vestigen.
)nder welke categorie
).rie Haan valt, laat zich
- J envoudig raden. Maar
- vat er afgelopen jaar alle
lic naai rond de geboren
M1 ironinger in Nürnberg
ebeurde, „dat slaat alles"
jÉapóet ook hijzelf beken-
^■Als het nu april 1990 was ge-
Hweest en ik toen wist wat ik
£Sbu weet, zou ik waarschijnlijk
RHee hebben gezegd tegen
nBürnberg. Maar dat is een hy-
^^othetische vraag". Aan de
ooravond van de drie beslis
te"! ende duels over handhaving
j de 'Bundesliga van 'der
1 lub' een ontmoeting met Arie
an i' aan in Nürnberg. Daar waar
iet de trainer (Haan) door de
(Schmelzer) werd
«wipt maar andersom. De
lonoloog van een 'Dickscha-
el' over operaties, salaris, Be-
^ehl ist Befehl, pers, wed
schandalen en 'het papiertje'.
Verken als trainer bij een
uitse club is leven op een
ulkaan. Haan ondervond het
bij VfB Stuttgart, zijn eerste
erkgever in de Bundesliga,
iar hij aanvankelijk een suc-
volle entree maakte, zelfs
finale om de UEFA-beker
ireikte, maar uiteindelijk
ch moest wijken na zijn ver-
ijdering met voorzitter May-
-Vorfelder. Haan nam de
ijk naar 1. FC Nürnberg.
:n brandhaard van vergelijk-
ire orde. De start was nog
;tig en hoopgevend, het ver-
problematisch. Het maakt
it de 'Abstieg' naar de twee-
Bundesliga nog altijd ang-
j dichtbij is.
k heb hier met nogal wat
gatieve ontwikkelingen te
aken gehad. Er zijn dit sei-
en elf spelers geweest die
ider het mes moesten. Je
int het niet bewijzen, maar
t heeft natuurlijk nogal wat
vloed gehad. We hebben een
oeg die om de achtste tot
aalfde plaats mee moet
innnen doen. Maar of ik nu
venaan sta of onderaan sta,
blijf dezelfde".
eschikt
as Haan, die bij vorige
irkgevers als VfB Stuttgart
Anderlecht toch in de top
rkte, sowieso wel de ge
bikte man voor Nürnberg,
voor Duitse begrippen
bescheiden en modale
ïb? Hij vindt van wel. „Een
liner die in de top heeft ge-
:rkt, kan dat ook bij een de-
idatiekandidaat. Aan de an-
re kant: een toptrainer is al-
leen een toptrainer dankzij
zijn spelers. Zijn die niet goed,
dan ben jij of ik ook geen topt
rainer. Als jij dirigent ben van
een blaaskapel, dan kun je
doen wat je wilt, maar je bent
geen topper. Sta je voor de
London Philharmoniker, dan
kun je ineens een hele goede
dirigent zijn. De spelers, de
muzikanten zijn beslissend. Ik
ben een goede trainer. Maar
dat zal er nooit uitkomen als
de spelers waarmee ik werk
tekort komen of dingen niet
snappen".
Toch werd zijn werk niet naar
waarde geschat. Zeker niet
door Gerd Schmelzer, de pre
sident die Haan in april 1990
met een tweejarig contract
naar Nürnberg lokte. Al na
een maand lagen de twee
overhoop met elkaar. Schmel
zer verlangde al snel het hoofd
van Haan maar sneuvelde zelf.
En pakte in januari noodge
dwongen zijn biezen. Haan als
winnaar van een gevecht met
een in Nürnberg machtig man,
die zich verkeek op de strijd
lust van de Hollander.
Stijfkop
„Ik zou voor de gemakkelijk
ste weg hebben kunnen kie
zen. M'n geld pakken en weg
wezen. De kranten schrijven
dat ik negenhonderdduizend
mark verdien, nou, dan had ik
toch bijna een miljoen in m'n
zak gestoken. Maar ik ben niet
voor makkelijke oplossingen.
Ik kom uit Groningen - en
Groningers zijn nu eenmaal
stijfkoppen, 'Dickschadel'. Dat
wat ze in hun kop hebben zet
ten ze door. Zo zit ik ook in el
kaar; heb een noordelijk ka
rakter".
Wat ging er mis met Schmel
zer? Haan: „Ik kon nooit eens
iets doen. Kwam ik met iets,
dan volgde een tegenzet van
Schmelzer. Op papier had ik
alle macht, maar hij heeft me
steeds tegengewerkt. Uiteinde
lijk ligt hij eruit. Hoe me dat is
gelukt? Alleen met woorden
zou het me natuurlijk nooit
zijn gelukt. Ik heb wegen be
wandeld die niets met voetbal
te maken hebben. Ik wil dat
niet. Maar als een ander daar
mee begint, moet ik ook wel
mee. Ik ben een weg gegaan
die niet de gemakkelijkste is
geweest. Maar uiteindelijk zit
ik hier en ga nu al die anderen
maar eens langs. De zuivering
heeft Nürnberg goed gedaan.
De club concentreert zich nu
nog alleen op voetbal en zo
hoort het ook".
Dat gebeurt in een iets andere
constellatie dan voorheen.
„Mijn werkwijze is iets anders'
dan van een Duitser. Ik ben
een Nederlander. En die is an
ders dan een Duitser. Een
Duitser is toch gedeeltelijk mi
litair. Staat op hiërarchie. Wat
ik zeg moet jij doen. Befehl ist
befehl.' Ik ben anders. Zoals
Entenmann aan het werk is.
Dat is het voorbeeld van een
Duitser".
Hij vormt een perfecte twee
eenheid met Entenmann,
eerder zijn assistent en, later,
zijn opvolger in Stuttgart.
„Willi was vrij, ik ken hem ui
teraard goed en ik heb hem
benaderd. Dat is geen tekort
koming van mezelf; we vullen
elkaar gewoon goed aan. En
tenmann is een Zuidduitser,
kent de streek en de mentali
teit. Dat hadden we nodig. En
tenmann doet inderdaad meer
de training. Dat kan niet an
ders; er is immers zoveel ge
beurd. Maar als je het over
dingen als de opstelling en
coaching hebt, dan ligt de
eindverantwoording nog altijd
bij mij".
Maar hoe lang nog? Haan had
een tweejarig contract, maar
moest als concessie, om
Schmelzer eruit te krijgen, één
seizoen prijsgeven. Maar het
wil niet zeggen dat hij over
een paar weken de club de rug
toekeert. „Mijn contract loopt
af. ja. Maar uit alles wat ik
hier doe, zou je kunnen con
cluderen dat ik hier toch blijf.
Als het inderdaad zo loopt,
dan zal ik me waarschijnlijk
nog meer dan nu al het geval
is gaan toeleggen op het mana
gement. Waarom? Je kunt een
goede trainer zijn, maar daar
gaat het uiteindelijk niet om.
Je hebt goede voetballers no
dig. Spelers, die je of uit de
jeugd haalt of van elders aan
trekt. Dat is het werk van een
manager en dat trekt me".
Vriendenclub
Ook in die hoedanigheid heeft
hij vooral aan een andere
mentaliteit gewerkt. „Dit is al
tijd een vriendenclub geweest.
Er is hier altijd gezegd: je moet
vrienden zijn om te kunnen
presteren. Ik zeg: nee; ik heb
liever een collega naast me in
het veld staan die goed speelt
dan een vriend die een redelij
ke voetballer is. Bij Ajax speel
de iets dergelijks jaren geleden
ook. Toen wilden Barry Huls-
hoff en Gerrie Mühren in
plaats van mij Arnold Mühren
in de ploeg hebben. Cruijff
heeft toen met zijn vuist op ta
fel geslagen en gezegd: wat is
dat voor gezeur? Maar zo was
het hier wel: vriendschapjes,
kliekjes. Stelde je een bepaalde
speler niet op, dan kreeg je an
deren tegen je. Schmelzer ging
wel eens naar een nieuwe jon
gen kijken en nam dan een
speler mee. Die moest dan zeg
gen of zo'n vent geschikt was
en in de groep paste. Die men
taliteit heerste hier en daar
paste iedereen zich bij aan. Dat
is me wel rauw op het dak ge
vallen. Sinds januari, na het
terugtreden van de voorzitter,
zijn^Cve doelgericht gaan ko
pen. We willen weer een goed
elftal hebben. En hanteren
daarbij niet het uitgangspunt
dat er per sé Franken bij
moeten zitten. Het moeten
goede voetballers zijn. Waar
die dan vandaan komen, zal
mij een zorg zijn. Met die in
stelling ben ik aan het seizoen
begonnen. We zijn in trai
ningskamp gegaan met elf spe
lers, zes jongens konden thuis
blijven. Die elf die meegingen
Arie Haan: „Nürnberg is altijd een vriendenclub geweest".
heb ik gezegd waar om het
ging en wat ik verwachtte.
Dat waren ze niet gewend".
Rechtlijnig
Dat is de persoon Haan, recht
lijnig als altijd. Overtuigd van
zijn gelijk. Toch heeft hij afge
lopen seizoen één keer een
grote fout gemaakt, zo zegt hij
zelf. Het blad Sportbild pre
senteerde de lezer een lijst met
salarissen van de Bundesliga-
trainers. Haan vond het wel
leuk ('een geintje') en vond
zich terug op de eerste plaats.
Hij zou 900.000 Mark verdie
nen En dat viel niet best. Zo
veel geld voor een degradatie
plaats. En dan ook nog in één
van de armere streken in
Duitsland. „Mijn grootste fout
is dat ik niet heb gereageerd
op die affaire. Dat heeft voor
een hoop negatieve stukken
gezorgd. Het is altijd weer dat
geld. Dat, die publicatie, had
ik moeten corrigeren, maar
dat heb ik totaal onderschat.
'Wat gebeurde? Iedereen nam
het zomaar voor de waarheid
aan, zelfs de serieuze, goede
kranten. Dat is negatief voor
me geweest, niet het werk
zelf. Ik wist van tevoren dat
het moeilijk was".
Publiciteit
Zo is het altijd vechten tegen
de pers. Maar, zo geeft Haan
toe: „Dat heb ik altijd graag
gevoerd. Ik probeer mijn
steentje bij te dragen dat de
pers er wat van begrijpt. Niet
zomaar iets in de krant gooien
zonder te beseffen wat voor
uitwerking dat heeft. Ben ik
daardoor gek op publiciteit?
Nee, hoor. Ik heb nog nooit
een journalist gebeld, ik ken
duizenden mensen in de voet
ballerij die het wel hebben ge-
„Op het moment interesseert
me niet zoveel meer wat ze
schrijven, ik ben wie ik ben,
ik leef zoals ik moet leven, ik
drink wat ik wil drinken. Wat
ik gedaan heb, heb ik in mijn
leven heb ik serieus gedaan, ik
heb er niet met de pet naar ge
gooid, ik heb een hoop geld
verdiend, ik heb een hoop uit
gegeven, ik hoop er ook nog
iets aan over te houden. Ik
ben heel tevreden met wat ik
heb gedaan".
Een andere affaire die Haan
voor de kiezen kreeg was die
met zijn vrije verdediger Ka-
salo, die de ballen in eigen
doel zou hebben gewerkt om
dat hij de hand had in wed
denschappen. „Ik heb Kasalo
lange tijd de hand boven het
hoofd gehouden omdat hij be
langrijk voor ons was. Binnen
de ploeg was hij al langer een
beetje omstreden omdat hij
ook niet echt als een echte
prof leefde. Zolang dat niet
openlijk ter discussie wordt
gesteld, kun je dat nog redelijk
binnen de perken houden.
Maar gebeurt dat wel en wordt
hij dan ook nog in verband ge
bracht met die wedschandalen,
ja dan kan ik ook niet meer
zeggen, ik sta daar achter".
„Zo zie je maar weer op welk
smal pad je hier loopt. Over de
graat wandelen, noemen ze
dat hier. Elk moment kun je
kieperen. Val je links of val je
rechts. Bij elke beslissing die je
neemt. Zo gaat dat hier in het
voetbal, het kan elk moment
exploderen. Mensen in het za
kenleven die ik ken zeggen
ook, dit is waanzinnig. Ik heb
als sportchef overal mee te
maken, met spelers, het be
stuur, pers, het publiek. En
ook met jezelf te maken. En
iedere dag neem je beslissin
gen. En alle dagen kijkt de
pers met je mee".
Enfant terrible
Die hem, samen met opposan
ten, nog wel eens als een lastig v
portret willen neerzetten. „Ik
een enfant terrible? Nee, hele
maal niet. Ik heb gewoon een
heel sterk gevoel voor recht
vaardigheid, zeg altijd m'n me
ning. Vroeger, toen ik bij Ajax
zat, had ik dat al. Een mooi
voorbeeld is toen Ajax me op
een gegeven moment een
nieuw contract voorlegde. Ik
was negentien, wilde m'n
school afmaken zoals ik dat
met de club overeen was geko
men, maar Ajax zag dat niet
zitten en verlangde dat ik full
prof zou worden. Ik zou ineens
de helft minder gaan verdie
nen dan bij m'n vorige con
tract. Toen heb ik tegen de
technische staf gezegd: dan
doe ik hier ook maar de helft.
Trok ik vijf sprints in plaats
van tien, deed ik maar vijfen
twintig buikstrekoefeningen
in plaats van vijftig. Na twee
weken werden ze helemaal
gek van me en hebben ze het
contract weer aangepast. Ben
ik dan een enfant terrible? Ja,
ik deed altijd m'n mond open.
Maar ik heb wel altijd en
overal gepresteerd".
De basis daarvoor werd lang
geleden gelegd. Niet bij Ajax,
waar zijn uiteindelijk succes
volle loopbaan ooit van start
ging, maar in de schoolban
ken. „Essentieel voor mijn car
rière is, dat ik in staat ben
goed te communiceren. Alles
was ik doe, dank ik aan m'n
studie. Ik deed de kweek
school en dat is een hele goede
opleiding. Alles zit er in. Di
dactiek, psychologie, filosofie,
die dingen Daarnaast is het
een kwestie van levenserva
ring. Je bent als mens een ver
menigvuldiging van die din
gen die je hebt gedaan. Een
voetballer is in dat opzicht een
bevoorrecht mens. Een voet
baller heeft vaak een hele ge
zonde kijk op het leven. Hoe
wel hij misschien helemaal
niet naar school is geweest".
FOTO: PERS UNIE
ex-voetballers vijftig of meer
caps achter hun naam hebben
staan. „Dat zijn er maar vier",
vermoedt Haan, die tot 35 in
terlands reikte. „Voetballers
die meer dan vijftig interlands
hebben, zijn bijna allemaal al
dood. Als ze Krol een diploma
geven, kunnen ze natuurlijk
ook op mij rekenen. Ik heb nu
gelukkig altijd werk gehad.
Maar als ik nu wil wisselen
naar een ander land, krijg ik
ook moeilijkheden. Maar wat
is nu die cursus. Niemand kan
mij in een jaar leren wat ik in
zeven seizoenen heb gedaan
bij Antwerp, Anderlecht,
Stuttgart en Nürnberg".
Herinnering
Papieren
De kans bestaat dat hij ooit
weer zijn neus in de boeken
moet steken. Haan is trainer,
maar doet het zonder papie
ren. Zal zo dus nooit in zijn
vaderland aan de slag kunnen.
En hoopt dus op een speciale
cursus voor oud-profs. Die
komt er wellicht, maar dan
geldt als voorwaarde dat de
De ongediplomeerde Haan ra
kelt een bizarre herinnering
op. „Het leuke is dat Groene-
woud me al twee keer heeft
uitgenodigd op een seminar
van de KNVB mijn verhaal te
vertellen. Dan zeg ik: waar
zijn jullie mee bezig? Dat Krol
voor Servette dat papiertje wel
kan krijgen, maar niet voor
Nederland, ook zoiets. Ze.bang
zijn voor hun eigen hachje.
Dat slaat toch nergens op. De
besten moeten toch gewoon
overblijven. Zorg maar dat je
de beste ben. Dit soort pietlut
tigheden mogen geen maatstaf
zijn. En als ze zeggen, het
heeft anderen 30.000 gulden
kost, dan betaal ik toch 30.000
gulden. Je kunt het of je kunt
het niet. In mijn geval is het al
erg duidelijk, ik heb het al ze
ven jaar gedaan".
Zonder dat papiertje kan het
zijn dat ik geen club meer
krijg. En dan? Dan is er weer
één minder in het voetbal.
Maar ik denk dat je juist die
mensen als Krol, Suurbier,
Wim Jansen, Rinus Israël en
mij in het voetbal nodig hebt.
Omdat die wat uit hun buik
vertellen, datgene wat ze in
twintig jaar praktijk hebben
meegemaakt. En als je dat dan
ook nog hier, in je hoofd kunt
omzetten, dan ben je één van
de betere".
WOBURN De tovenaar
is terug. Severiano Balles
teros kan weer winnen en
zal opnieuw heersen. Op
34-jarige leeftijd is zijn
honger naar successen on-
gestild.
Het PGA-kampioenschap op
Wentworth, in de playoff te
gen de brave Schot Colin
Montgomerie, was maar een
tussenstapje naar de volgende
„majors", het Amerikaans en
het Brits Open. Afgelopen
week vervolmaakte de Span
jaard zijn warming up in het
Dunhill British Masters op
Woburn. En dat na zijn zege in
het Chunichi Open en de
tweede plaats in het Spaans
Open (verloren playoff tegen
de Argentijn Eduardo Rome
ro).
Twee jaar lang was Ballesteros
nergens. Hij won vorig jaar al
leen het Balearen Open, een
aankeiler van het seizoen. Mil
joenen zagen op de televisie de
grootmeester van het „kleine
spel" stuntelen rond de holes.
Hij miste putts van een half
metertje, soms bij herhaling.
Op het moment dat de multi
miljonair de stakker van het
golfcircuit werd, riep hij de
hulp in van David Leadbetter,
een in Florida gesitueerde
Britse golfinstructeur. Een
chagrijn van een man met een
feilloos oog voor detail.
Swing
De „goeroe" der golfers ver
volmaakte anderhalf jaar gele
den de swing van Nick Faldo.
De Engelse binnenvetter steeg
prompt naar grote hoogte. Dit
seizoen heeft hij nog geen plat
te prijs geslagen, maar hij te
kende wel twee contracten in
de reclamewereld. Hij wisselde
van clubs voor 17,5 miljoen
gulden (Misuno, contract vijf
jaar) en gaf zijn naam aan een
Schotse firma in golfkleding
voor 18 miljoen gulden (Prin-
gle, tien jaar).
Ballesteros heeft het geld al
lang niet meer nodig. Hij stond
vijftien jaar aan de wereldtop
en is schathemeltjerijk. Als 34-
jarige is hij te jong om sport
man op zijn retour te zijn.
„Nicklaus, Watson, Strange
waren op die leeftijd op hun
best", wist Ballesteros op
spreekuur bij Leadbetter.
De fouten in Ballesteros' spel
waren snel opgespoord. Hij
had voortdurend last van pijn
in de rug, die hij in de duizen
den swings op baan en dri-
vingrange onbewust ging ont
zien. Hij werkte harder en
harder en het ging slechter en
slechter.
Rug
„Mijn rug is nog steeds niet
goed", vertelde hij in Enge
land, maar het gaat nu beter.
Leadbetter liet Ballesteros
minder met zijn heupen draai
en in de swing en bij het put
ten zijn rechterschouder meer
meegaan met de klokbeweging
van de armen. Bovendien ver
ordonneerde de leraar andere
clubs; een metal wood driver
en een nieuwe putter. „Alles
wat hij me heeft opgedragen is
goed uitgepakt".
Bij het US Masters, begin
april, waarin hij anoniem als
22e eindigde, kreeg Ballesteros
het oude, vertrouwde gevoel
terug. Na een bedroevende
openingsronde van 75 speelde
hij de drie slotronden zeven
slagen onder par. Na Augusta
was de tovenaar klaar voor
nieuwe magie op de golfbanen.
Het geloof in eigen kunnen
was terug.
In Japan kwam het eerste suc
ces. Terug in Europa liet hij de
overwinning in het Spaans
Open glippen in de playoff,
maar toonde hij zijn meester
schap met een baanrecord van
63 slagen.
In de laatste ronde van de
PGA-strijd dreigde hij het
toernooi alsnog te verliezen te
gen Montgomerie. Op het mo
ment dat alles verloren leek
kwam hij weer naar voren.
Zijn tweede slag op de eerste
extra hole was een staaltje van
zijn vroegere tovenarij. „Ik
denk dat ik nu een constanter
speler ben. Mijn putts kunnen
nog beter. Ze zijn goed, ze wa
ren briljant".
Zijn prestaties hebben de
kwaadsprekers voorlopig de
mond gesnoerd. De jonge echt
genoot en vader zou spoedig
met wedstrijdgolf stoppen.
„Dat is onzin natuurlijk. Ik
ben nog veel te jong. Ik wil
nog veel winnen. Alle topgol-
fers hebben een inzinking
doorgemaakt. Ik heb er vijf
tien jaar op moeten wachten.
Het dal was diep. Ik heb het
overwonnen".
door Frank Werkman
In de tijd dat mijn z.non nog
louter naar kleutertelevisie
keek, werd ik voor het eerst
met de term 'het enge bos'
geconfronteerd. Ik kan me
herinneren dat onderhavige
serie in dat tijdsgewricht alom
waardering oogstte vanwege
opvoedende en sociaal
maatschappelijk elementen, die
in kindertaal volwassen
problemen aansneed en vaak
oploste.
Aan die succesreeks moest ik
terugdenken toen ik begin deze
week aanwezig was bij een
KNVB-vergadering in Zeist
waar in beslissende
meerderheid werd besloten
voortaan zelfs de schone was
maar binnen te houden. In de
vergaderingen van het zichzelf
o zo serieus nemende en zo
publieksbehoeftige voetbal
steken de afgevaardigden vanaf
nu dus zonder pottekijkers de
koppen bij elkaar.
Een hoogst merkwaardige
beslissing in deze tijd, waarin
openbaarheid van bestuur en
openheid van meningsuiting
gemeengoed zijn geworden. Niet
echter voor voetbalbonzen, die
het Zeister lover definitief in
een eng bos hebben veranderd.
De huidige voorzitter van de
sectie betaald voetbal maakte
ooit zijn openbare opwachting
onder Joop den Uyl. In het
kabinet dat diens naam droeg
mocht de toen nog wel erg
jeugdige Oegstgeestenaar de
penningen mede beheren. Hij
deed dat zonder ooit op fraude
te kunnen worden betrapt,
maar keerde bij een wisseling
van de wacht niet meer terug.
Hij dook onder in het
bedrijfsleven, waaruit hij bijna
als een Phoenix een paar jaar
geleden weer tevoorschijn
kwam. Als voetbalvoorzitter
nota bene.
Listen en lagen zijn in de
politiek en de advocatuur
schering en inslag. Vanaf het
moment dat ex-politicus Van
Rooijen de sluwe jurist Vilé, die
zich in de tussentijd als
advocaat van de duivel in leven
had gehouden, naast zich wist in
het Zeister lommer gingen de
hoge bomen ruisen. Om
uiteindelijk in een publicitair
briesje te bezwijken.
Doordat een geheime stemming
werd gehouden inzake het al of
niet verstolen vergaderen is niet
officieel bekend wie voor en
tegen was. Eén ding staat wel
vast: de kampioenen van de
open deuren zullen de beslissing
betreuren. Hun verbale, vooral
op de perstribune gerichte
exercities zullen voortaan de
media niet meer halen; voor zo
ver dat nog het geval was.
Vergaderingen van het
voetbalparlement leverden al
lang geen sfeervolle reportages
meer op. Hooguit zo nu en dan
een onthullende passage over de
manier waarop de hoge bomen
achter de tafel zich van hun
taak kweten. Of liever: de
manier waarop ze zich dank zij
vergadertechnische
vernuftigheden ontdeden van
de zich wat minder soepel
uitdrukkende en op de hoogte
zijnde oppositie in de zaal.
Vanaf nu halen slechts
besluiten de media en moet de
bui ten wach t voornamelijk
gissen naar achtergronden en
argumenten. Standpunten
zullen toch het publiek
bereiken, maar gekleurder dan
ooit. Dat het van-dik-hout-
zaagt-men-planken vanachter
de bestuurstafel dan met de
even botte bijl van uit de school
klappende opposanten wordt
beantwoord kan leuk zijn. Maar
dan slechts voor een veredelde
uitgave van de Fabeltjeskrant.
Met dien verstande dat de in
deze serie optredende figuren
waren bezield van goede
bedoelingen.
De houding van leiding en
leden van het voetbalparlement
riekte naar
de stank van voorgebakken
lucht Daarin schijnen personen
te gedijen, die onder andere
omstandigheden een appèl doen
aan de media om maar zo veel
mogelijk publiciteit te besteden
aan de een of andere wedstrijd
om de tribunes én de kas van de
KNVB zo vol mogelijk te
krijgen. Met welk geld de hoge
bomen achter de bestuurstafel
vervolgens moeiteloos net zo
makkelijk schuiven als met de
voorstellen die van de ene
vergadering naar de volgende
worden verplaatst. Maar ook de
eigen reisjes worden betaald.
Het is in dat opzicht te hopen
dat het Nederlands elftal
volgend jaar weer Europees
kampioen wordt om te kunnen
zien of de bobo's dan ook het
contact met de media mijden.
ach terkamertjespolitiek. Waarin
de nadrukkelijke geur van
spruitjes werd overheerst door
