oop en wanhoop kenmerken
ie voetbaljaargang van UVS
geselecteerd jeugdtennis: overbodig of onontbeerlijk?
li
£eidóe Soiwcwit"
'finale
ZATERDAG 18 MEI 1991 PAGINA 35
ÏIDEN - De prestaties van UVS
de afgelopen jaargang zijn het
st te vergelijken met de stand
rnAn de dollar. Beiden zijn aan he-
schommelingen onderhevig.
Leidse voetbalsupporters heb-
ogn het hele seizoen gebalanceerd
ssen hoop en wanhoop. Vooral
de Kikkerpolder schuifelden de
luwwitten te vaak als verlamd
er het veld terwijl in uitwedstrij-
n bij vlagen iets werd geprodu-
eeterd dat op hoofdklassevoetbal
1W< :k. Door dit chronische gebrek
"In evenwicht staat UVS maandag
Amsterdam voor de moeilijke
ik om de hoogste zondag ama-
rstatus te prolongeren. Alleen
overwinning tegen AFC kan
adatie naar de eerste klasse
rkomen.
geschiedenis lijkt zich door deze ont-
keling te herhalen. Twee jaar geleden
en de twee clubs ook tot elkaar ver-
rdeeld in de hoofdklasse. AFC trok
:n in de Kikkerpolder aan het langste
Q(jd en het is voor het voetbal in Leiden
i hopen dat tafereel zich niet op het
pasisterdamse sportpark 'Goed Genoeg'
Pasl herhalen. Degradatie van UVS zou
ör het voetbal in Leiden wel eens ver
dikkende gevolgen kunnen hebben.
j,8 Leegloop
op.
g jnder hoofdklasser zou de Sleutelstad
aajnaken kunnen krijgen met een verde
er'leegloop van het aanwezige talent.
Naast de concurrentie van de intensief
scoutende betaalde voetbalclubs (FC
Den Haag en Sparta) vormt ook de aan
trekkingskracht van de clubs uit het za
terdagvoetbal een belangrijker factor in
de uitholling van het voetbal in Leiden.
Lugdunum-topscorer Edwin Verhoogt is
dit seizoen de eerste Leidenaar die al
kenbaar heeft gemaakt de overstap naar
het zaterdagvoetbal te maken (Katwijk)
en het is niet onwaarschijnlijk dat meer
spelers zijn voorbeeld zullen volgen.
UVS heeft dit proces lang kunnen tegen
houden - alleen Marcel Valk vertrok
naar FC Den Haag - maar het is nog
maar de vraag of degradatie naar de eer
ste klasse niet het laatste zetje voor spe
lers als Arthur van Orssagen en Gerry
Jansen zou zijn om de Kikkerpolder te
verruilen voor de voetbalmaffe duin-en
bollenstreek. Voorlopig blijft het alle
maal nog koffiedik kijken maar het te
kent het belang van de wedstrijd van
maandag tegen AFC.
T eleurstellingen
UVS-trainer Ruud de Groot blijft on
danks deze sombere perspectieven zelf
vertrouwen uitstralen. Na de 2-0 over
winning tegen DCV verkondigde hij op
timistisch. „Voor mij staat het vast dat
we volgend jaar weer in de hoofdklasse
spelen". Ondanks dit zelfverouwen moet
de Leidse oefenmeester het gevoel heb
ben gehad het hele seizoen met een zak
cement op zijn rug gelopen te hebben.
De vele teleurstellingen van de afgelopen
voetbaljaargang moeten De Groot menig
slapeloze nacht bezorgd hebben maar
het pleit voor hem dat hij erin geslaagd
is een ploeg die in het begin van het sei
zoen bestond uit elf pionnen die als af
zonderlijke eilandjes fungeerden om te
vormen tot een team dat bereid is te
knokken voor de punten. De Groot:
„We hebben dit seizoen te maken gehad
met teveel ups en downs. De krachtsver
houdingen in de hoofdklasse zijn zo ge
ring dat een ploeg zonder doorzettings
vermogen, inzet en motivatie het kind
van de rekening wordt. Vooral voor de
winterstop vond ik veel te weinig van
deze eigenschappen bij UVS terug.
Vooral in de thuiswedstrijden lieten we
ons als een mak schaap naar de slacht
bank leiden".
Verwachtingen
De doelstelling van UVS na de promotie
van vorig seizoen was om zich te mani
festeren als een blijvertje in de hoofd
klasse. Daartoe was ook alle aanleiding
want de blauwwitte selectie werd danig
versterkt. Het vertrek van Marcel Valk
werd gecompenseerd door de komst van
gelouterde spelers als Aad Andriessen
(Sparta), Frank Roosa (SVV), Wout
Holverda (Haarlem), Rob Dorlas (ODB)
en Duncan Alberga (Roodenburg). De
verwachtingen waren dan ook hoog ge
spannen in de Kikkerpolder maar on
danks een goede voorbereiding slaagde
UVS er niet in om zich te manifesteren
in de hoofdklasse. De Leidse ploeg zat
vanaf de eerste wedstrijd in de hoek
waar de klappen vielen en de degradatie
hing al in een vroeg stadium als een
zwaard van Damocles boven het hoofd
van de De Groot-equipe. Om het tij te
keren besloot de Leidse oefenmeester de
spelstijl van zijn ploeg aan te passen aan
de instelling waarmee het merendeel van
de clubs in de hoofdklasse de wedstrij
den in hun voordeel proberen af te slui
ten. Het voorkomen van een doelpunt
en gokken op een treffer uit een tegen
aanval is de simpele maar effectieve tac
tiek waar de collega's van De Groot hun
spelers het veld mee in stuurden. Het ge
volg van deze ontwikkelingen is dat het
merendeel van de wedstrijden in de top
van het zondagvoetbal nauwelijks het
aanzien waard zijn. Maar de punten tel
len en de winnende trainer heeft het ge
lijk aan zijn kant. De veranderde tactiek
gekoppeld aan de wilskrachtige houding
van de Leidse spelers begonnen punten
op te leveren.
Instelling
Kenmerkend in dit verband was de 2-1
overwinning van UVS op WFC uit Wor-
merveer. Na een snelle achterstand ston
den negen Leidse spelers - Andriessen
en Van Dam waren uit het veld gestuurd
- voor de moeilijke opdracht ongeschon
den uit Wormerveer te vertrekken. En
dat lukte dankzij een voor UVS ongewo
ne verbeten instelling waarmee de ploeg
blijk gaf door te hebben op welke manier
het degradatiespook veijaagd dient te
worden.
De uitgangspositie van UVS voor het
duel tegen AFC is niet gunstig. De Am
sterdammers hebben aan één punt ge
noeg om zich te handhaven terwijl de
blauwwitten moeten winnen. Het lijkt
op voorhand een zeer moeilijke klus te
gaan worden maar de Leidse ploeg heeft
geluk dat AFC zich dit seizoen zeer wis
selvallig manifesteert. De ploeg uit Am
sterdam Zuid heeft een zeer turbulent
seizoen achter de rug waarbij men geheel
tegen het karakter van de club in de con
flicten rond trainer Pim van der Meent
buiten de muren van 'Goed Genoeg' uit
vocht. De lucht lijkt nu wat opgeklaard
maar een gemotiveerd UVS moet in
staat zijn het aantal Amsterdamse
hoofdklassers tot één te beperken. De
Groot: „Er rest ons maar een ding win
nen en dat gaat lukken daar ben ik van
overtuigd".
35 WEEKVIJVER WERKT IN HILLEGOM TITELSTRIJD AF
^jith Verhoeff is bij de titelstrijd voor de jeugd van het district Leiden kanshebster
l\ de - -
erepalm in de categorie tot en met 16 jaar.
her
I FOTO: HENK SNATERSE
LEIDEN - Als morgen de onder
scheidingen worden overhandigd
aan de titelhouders in de diverse
leeftijdscategoriën van de districts
jeugdkampioenschappen is de zes
entwintigste editie van deze in Hil-
legom verspeelde Leidse titelstrijd
ten einde. Eén gevecht zal zonder
aarzeling doorgaan, die over het
bestaansrecht van het geselecteerd
jeugdtennis. De thans zo succesvol
le Nederlandse top komt immers
voort uit die groepering jeugdige
sporters van enkele of meerdere
seizoenen terug.
Dat een kampioen ook als kampioen ge
boren moet worden is een duidelijke
zaak. Alle investeringen in tijd, moeite
en geld zijn zinloos als het betrokken
jeugdige talent gewoon toch niet wil. Be
zieling is hier het gevleugeld woord, het
moet oprecht van binnenuit komen.
Elke teleurstelling wordt een uitdaging
de opgeworpen horde de volgende maal
wel te nemen. Berusting wordt rap gewij
zigd in ijver, woede wordt onmgezet in
nuchter nadenken over de gekozen doe
len. Als de eigenschappen van een kam
pioen niet aanwezig zijn, zal ook niet als
een kampioen gewerkt en gepresteerd
worden. Echter een kampioen wordt ook
gemaakt, moet gevormd worden. En,
vaak helaas voor de topper in spé, hij of
zij kan het niet alleen. Deskundige steun
en begeleiding is een voorwaarde.
Tennisschool
De oplossing die vooral de laatste jaren
geboden wordt voor training en begelei
ding heet de tennisschool. De eenvoudi
ge hal, het multi-functionele centrum en
stellig elke zich respecterende tennisle-
raar beschikt tegenwoordig over een op
leidingsinstituut. De markt is feitelijk al
weer verzadigd en toch rijzen nieuwe
scholen als de bekende paddestoelen uit
de grond. Een lastige keus voor het jong
talent, eh met name dan voor de ouders,
die de benodigde pecunia op tafel
moeten brengen. Een keus, die volgens
Frits Don eenvoudig is. De bekende Wa-
teringse coach gaf tijdens een symposi
um op het Arnhemse CIOS, dat hij eind
maart tezamen met zijn even bekende
collega's Henk van Hulst en Auke Dijk
stra verzorgde, een kort antwoord. „De
ouders kiezen gewoon voor de beste".
Don verzuimde evenwel te vermelden,
wie die kanjer onder scholen en trainers
dan wel is. Daarbij is ook nog niet dui
delijk of de tennisschool de topper, dan
wel de topper de school en haar leraar
zal maken.
De trainingen van het geselecteerd
jeugdtennis binnen de districten zijn niet
te omschrijven als tennisschool. Volgens
Stanley Franker echter moeten de dis
tricten als tennisscholen en derhalve met
totaalprogramma's gaan werken. Van de
bondscoach stamt echter ook de uit
spraak, dat districten een goede samen
werking moeten aangaan met de be
staande instituten en de privé-leraren.
Een tegenspraak, die de keuze voor de
ouder van de aspirant-topper alleen be
moeilijkt. Jeugdselecties en bondstrai-
ningen bestonden al, voordat de eerste
echte school werd opgericht. Ze hebben,
ondanks het feit dat thans de grote na
men aan bekende tennisinstituten zijn
verbonden, hun waarde met toppers als
Haarhuis, Koevermans, Siemerink en
Krajicek en Eltingh meer dan eens bewe
zen. En dat is weer iets, wat slechts wei
nig opleidingsinstituten als onderwerp
naar voren kunnen brengen. Anderzijds
is de tennisbond een groot en daardoor
ook log orgaan, waardoor de effectief
werkende tennisschool sneller resultaat
zal kunnen hebben.
Continuïteit
Deskundige steun en begeleiding is een
voorwaarde voor het tot stand komen
van goede prestaties en het ontwikkelen
van een topper. Toevalstreffers komen
voor, maar in veruit de meeste gevallen
moet continuïteit gegarandeerd zijn om
daadwerkelijk tot resultaat te komen.
Het geselecteerd jeugdtennis in de dis
tricten en derhalve ook in Leiden biedt
dit belangrijke aspect. De afgelopen
maandag tijdens de voorjaarsvergade
ring van het district als opvolger van de
aftredende Hilda van den Haak benoem
de Henk Brouwer stelt, dat „twee jaar
geleden al een lijn is uitgezet met een
nieuw beleidsplan. Dat plan werd door
de verenigingen goedgekeurd en het
team van commissieleden gaat daar ook
mee voort. Hilda heeft veel werk verzet,
maar werkte ook binnen dat team. Daar
mee is de continuïteit gerealiseerd. Wel
licht, dat met een nieuw gezicht er in de
toekomst iets veranderd. Voorlopig gaan
we eerst de communikatie met de clubs
en hun tennisleraren verbeteren. De ver
gadering heeft de verhoging van de vere
nigingsbij drage aan het district geodge-
keurd. De jeugd krijgt daarvan een flink
gedeelte. Voor de organisatie is dit geld
belangrijk, je kunt je beleidsplan gaan
uitvoeren".
Net als de tennisschool heeft ook het
district zijn voortrekkers nodig. De na
tionale jeugdranglijsten geven daarvan
echter geen florissant beeld. Leiden
wordt in de oudste categoriën niet of
nauwelijks vertegenwoordigd, maar vleit
zich in de jonge leeftijdsgroep in de
hoop, dat daaruit eens een opvolger
voorkomt van niet alleen de absolute
held. Jan Siemerink uit Rijnsburg, maar
ook van de tot de landelijke subtop
doorgedrongen en thans bij hoofdklasser
Dekker Tennis spelende vroegere kampi
oenen, Michael van den Berg (1980 in
t/m 12, 1981 in t/m 14 jaar) en Margot
van Overloop (in 1984 zowel t/m 16 als
t/m 18 jaar). De niet meer in het district
Leiden spelende Ingelise Driehuis, die
tussen 1979 en 1983 ongeslagen bleef en
in januari het hoofdtoernooi van de Au
stralian Open behaalde, en Kees-Jan
Schuilenburg, die tussen 1980 en 1986
de meeste districtstitels veroverde, te
weten zeven, hebben .eveneens een goede
voorbeeldfunctie.
De concurrentie in de strijd om de ere
plaatsen is drastisch toegenomen. Inter
nationaal reizen jeugdploegen uit soms
de meest onbekende landen onder lei
ding van coaches de wereld rond. De
concurrentie wordt zelfs opgezocht als
basis van de ontwikkeling van het natio
nale talent. Wereldranglijsten worden
verspreid met meer dan duizend namen
op die ranking. Het zij gezegd, de con
currentie is Nederland bestaat meer tus
sen het district enerzijds en de scholen
en coaches anderzijds. Maar ook naar
het tennis in de top toe is sprake van
verschil in visie en aanpak tussen de sec
ties jeugdtennis en toptennis. Het bete
kende voor hardwerkende landelijk
jeugdvoorzitter, Eva Haslinghuis, het be
schikbaar stellen van haar functie. De
broodnodige steun, vooral in geld om
het jeugdtennis te bevorderen werd niet
verworven. Jeugdtennis, waaruit in haar
door velen gedeelde visie steeds op
nieuw speelsters en spelers moeten
voortkomen, die elkaar sportief bestrij
den en opjagen tot grote hoogten.
Maandag tijdens de voorjaarsvergade-
ring van het district Leiden waren voor
al de kleinere verenigingen een groot
voorstander van de verhoging van de
districtsbijdrage, waarvan het grootste
gedeelte naar de jeugd zal vloeien. Het
lijkt een eerste belangrijke stap naar het
creëren van een gezonde concurrentie
binnen trainingsgroepen, waarin de vol
ledige Leidse jeugdselectie tot een
kweekvijver is gebundeld. Dit samen
gaan is onontbeerlijk om de crème de la
crème boven te laten komen drijven. De
kweekvijver, die vroeger zo gewoon was
en waaruit de huidige Nederlandse top
zijn ontstaan heeft te danken. Geselec
teerd jeugdtennis is zeker niet overbo
dig, overigens net zo weinig overbodig
als de tennisschool en de privétrainer. In
een bepaalde leeftijdsfase en in de juiste
dosering zijn ze naast elkaar staand en
elkaar aanvullend en steunend onont
beerlijk.
NiP
Onder redactie van Kees van Kesteren
entunon
laatste weken van mei zijn in de voet-
adi wereld altijd bijzonder spannend. De
ten voor de officiële sluiting van de
ff rschrijvingsperiode gonst het in de
Co dse regio altijd van ae geruchten. Me-
ceI voetbaltrainer is in deze periode zijn
e1 'die aan het doorlichten en probeert
zwakke plekken aan te «vullen. Met
aantal aantrekkelijke voorwaarden
25 ie achterzak gaat men dan op stap en
'den spelers benaderd. Vooral bij de
Jers die dit seizoen bovenaan het lijs-
llel van topscorers staan zal de telefoon
elmatig rinkelen. De topschutter van
c'n tfunum, Edwin Verhoogt, is de eerste
u ve rij van goaltjesdieven die een over-
i maakt. Mark Ens is een andere
Im die in geruchtencircuit steeds va-
de ronde aoet. De 21-jarige spits van
Lisse die iedere week als een Centu-
-tank door de vijandelijke linies
gt lijkt aan zijn laatste seizoen op
Specke bezig. Gezien de ingewikkel-
'tructuur van de fusieclub - waarbij
sponsorgelden over de zaterdag-en
iagafdeling verdeeld worden - zal het
\eilijk worden Ens voor Lisse te behou-
Maar misschien dat de nieuwe trai-
L Ruud Bröring er in slaagt de aanpak
van Hutspo(r)t wachten vol spanning ae
ontwikkelingen af.
Nacompetitie
De instelling van het systeem van perio-
detitels waarbij door middel van een na-
competitie alsnog promotie kan worden
afgedwongen is voor veel clubs zeer aan
trekkelijk. Er kleven dan ook vele voorde
len aan deze opzet. De competitie blijft
vaak tot de laatste speeldag boeiend en
een slechte periode van een club door
schorsingen of blessures hoeft geen desa-
streuse gevolgen te hebben. Een nadeel is
echter ae onrechtvaardigheid van het sy-
steem. Een voorbeeld. In de tweede klas
se zondag mogen degradatiekandidaten
VELO en Roodenburg strijden om een
plaats in de eerste klasse terwijl het als
derde geplaatste ADO met lege handen
bleef staan. Maar gelukkig is er in het
voetbal ook nog zo iets als rechtvaardig
heid want Roodenburg werd door Spar
taan '20 met de neus op de feiten ge
drukt. De 6-0 nederlaag maakte nog eens
duidelijk dat de Leidse ploeg niets in de
eerste klasse te zoeken heeft.
Promotie
De bieromzet van de clubs op het Leidse
sportpark De Vliet moet de
ken flink gestegen zijn. VTLgaf cloor het
kampioenschap in de afdeling zondag
een aanzet tot een feestje en de buur clubs
Sleutels en VNL volgden het goede voor
I FOTO: HENK SNATERSE
beeld en dwongen via de nacompetitie
promotie af. Een opmerkelijk verschijnsel
omdat nog niet zo lang geleden serieus
door de Vlietclubs werd nagedacht om de
krachten te bundelen. De beperkte fina-
c'iële middelen en de geringe aanwas van
leden vormden de aanleidingen voor de
fusiebesprekingen. De sportieve successen
schuiven dit proces voorlopig weer op de
lange baan. Maar het lijkt zeer waar
I FOTO: ANDRE VAN HAASTEREN
motie de realiteit de clubs weer rond de
tafel zal dwingen. Maar dat men daar
voorlopig niet aan wil denken vinden wij
van Hutspofrjt niet meer dan logisch.
