„Veel vrouwen hebben nog
te veel angst voor schieten"
Stabiliteit is sleutel van successen van Jan Siemerink
l
mal
Ie
KLEIDUIVENSCHUTTER NEL HEEMSKERK:
Motivatie
Barcelona
Duur
District
Unicum
ZATERDAG 4 MEI 1991 PAGINA 28
RIJNSBURG - De misverstanden
rond het kleiduiven schieten zijn
net zo oud als de sport zelf. Veel
mensen winden zich nog steeds op
over de wreedheid van dit onder
deel van de schietsport. Er zijn nog
altijd Nederlanders die denken dat
dat de kleiduif een naaste verwant
is van de houtduif. Niets is minder
waar want de kleiduif is niet veel
meer dan een schoteltje. Nel
Heemskerk, lid van de kernploeg,
heeft inmiddels met deze vooroor
delen leren leven. „Schieten heeft
te kampen met een negatief imago.
Vooral vrouwen hebben nog steeds
te veel angst voor het omgaan met
een geweer. Gelukkig komt daar de
laatste jaren enige verandering in".
De huiskamer van Nel Heemskerk
ademt de liefde voor de schietsport uit.
Aan de wand hangen de talloze trofeeeën
die de sterke band met de jacht uitstra
len. „Elf jaar geleden ben ik via mijn
man met het jagen in aanraking geko
men. Een onderdeel van het jachtexa-
men is het schieten op kleiduiven en dat
was mijn eerste kennismaking met de
sport. De eerste keer dat ik op de baan
stond voelde ik me niet op mijn gemak.
De angst voor het onbekende speelde
mij parten. Maar langzaam maar zeker
raakte ik in de ban van het kleiduiven
schieten. Het gevecht met jezelf om te
proberen constant je grenzen te verleg
gen vormt voor mij de voornaamste
motivatie om zoveel tijd en energie in
deze sport te stoppen".
Heemskerk heeft zich gespecialiseerd in
het in Nederland meest beoefende on
derdeel van het kleiduiven schieten: de
skeet. In een wedstrijd skeet moeten de
schutters acht ronden maken waarbij in
totaal tweehonderd 'duiven' met een
snelheid van 120 kilometer per uur uit
de werpmachines worden geschoten; in
elke ronde dus vijf en twintig stuks.
Daarbij zijn ook de zogeheten doublet
ten, waarbij schoteltjes tegelijk tegelijk
uit twee tegenover elkaar staande hok
ken worden gelanceerd. Het maximaal
haalbare is tweehonderd treffers. De fi
nale exemplaren worden gevuld met
poeder opdat de (televisie)kijkers beter
kunnen oordelen of er raak wordt ge
schoten.
Nel Heemskerk heeft er de afgelopen
tien jaar alles aan gedaan om haar tref
zekerheid tot het uiterste op te voeren.
Naast wedstrijden in binnen-en buiten
land trainde zij in de aanloop van de be
langrijke toernooien zoveel mogelijk op
de schietaccomodatie van Hennie Dom
peling in Amsterdam. Heemskerk:"Een
uitstekende baan midden in de natuur".
Het intensieve programma wierp zijn
vruchten af want de Rijnsburgse werd
door de KNSA (Koninklijke Nederland
se Schutters Associatie) in de kernploeg
opgenomen. Als enige vrouw tussen zes
mannen maakte zij de afgelopen maan
den trips naar Mexico, Italië en de Vere
nigde Staten. „De selectie voor de kern
ploeg door de KNSA vormde voor mij
een enorme motivatie. De afgelopen
twee jaar kreeg ik te maken met een
vormcrisis. Ik heb er zelfs aan gedacht
om mijn geweer aan de wilgen te han
gen. In die tijd verloor ik ook de Neder
landse titel aan Janet Hamers. Die min
dere periode had ook te maken met een
zekere verzadiging, bijna alle wedstrij
den won ik Nederland met grote over
macht. Maar door de komst van een
aantal talenten kwam bij de vechtlust
weer terug. Ik wilde gewoon weer de bes
te zijn en dat had een gunstige uitwer
king op mijn prestaties".
De afgelopen drie maanden kende haar
agenda nauwelijks een. leeg plekje „Ik
had nauwelijks tijd voor een afspraak bij
de kapper". De wedstrijden om de we
reldcup bezorgden de Rijnsburgse een
respectabel aantal vliegtickets. Tijdens
een van haar reizen over de oceaan
kwam zij de andere globbetrotter uit het
bloemendorp, tennisser Jan Siemerink,
nog tegen. „De trips naar het buitenland
zijn natuurlijk de hoogtepunten voor
een sporter. De ervaring die je daar op
doet is van onschatbare waarde. Je staat
op de baan met de beste schutters uit de
hele wereld en dan wil je niet afgaan. Op
die manier lever je de beste prestaties.
De entourage tijdens de toernooien in
Nederland is veel minder. Voor de
Grand Prix van Lopik heb ik twee uur
in de file gestaan en tijdens de wachttij
den tussen de wedstrijden moest je in
een rokerige kantine op je beurt wach
ten. In het buitenland krijg je de gelegen
heid om je goed te concentreren en dat
is heel belangrijk want een goede presta
tie tijdens het kleiduiven schieten is
voor zestig procent afhankelijk van je
mentale instelling".
In het Italiaanse Lonato bevestigde Nel
Heemskerk haar stijgende vorm door
een nieuw Nederlands record te vestigen
door 180 kleiduiven te raken. „Met deze
prestatie zit ik net onder de limiet van
189 die vereist is om aan de Olympische
Spelen van Barcelona te kunnen deelne
men". De reis naar Spanje is voor
Heemskerk echter nog lang niet zeker.
Het IOC heeft in het onderdeel skeet vijf
Nel
Heemskerk:
„Kleiduiven
schieten in
Nederland is
pure
amateursport"
FOTO:
HENK
SNA TERSE
plaatsen ingeruimd voor dames. Ieder
land mag maar een deelnemster afvaar
digen. China, Rusland, Hongarije en de
Verenigde Staten zijn al verzekerd van
een plaatsbewijs. Heemskerk en de Bel
gische Le Grelle strijden nog om de
overgebleven plek. Heemskerk: „De
kansen voor Barcelona zijn voor mij vrij
gering. Er zijn nog drie wedstrijden
waarin ik kwalificatie kan afdwingen.
Twee worldcup wedstrijden in Egypte en
Zuid-Korea en de Europese kampioen
schappen in Bologna. Vanwege de gerin
ge financiële mogelijkheden kan ik al
leen in Italië deelnemen terwijl Le Grel
le aan alle drie de wedstrijden mee kan
doen. Op het moment hebben we beiden
een score van 180 maar ik reken erop
dat zij de limiet zal gaan halen".
De ongelijke strijd met de concurrentie
uit het buitenland levert Nel Heemskerk
weinig frustraties op. „Kleiduiven schie
ten in Nederland is een pure amateur
sport. Terwijl in het buitenland de zaken
heel professioneel worden aangepakt.
Vooral in Italië gaat in de schietsport erg
veel geld om. Bij buitenlandse toernooi
en reist er met Italiaanse selectie een
medische staf, materiaalverzorgers en
zelfs een eigen kok mee. Gezien de be
perkte middelen in Nederland leveren
we als kernploeg prima prestaties en
daar kunnen we best trots op zijn".
De bijdrage van de KNSA bleef in de
aanloop naar de Olympische Spelen
voor de Nederlandse topschutters be
perkt tot een aantal patronen maar toch
is de Rijnsburgse zeer tevreden over de
steun van de Schutters Associatie. „De
bond heeft dit jaar veel moeite gedaan
om de A-selectie zoveel mogelijk toer
nooien te laten spelen en dat begint nu
langzaam zijn vruchten af te werpen".
Kleiduiven schieten is een relatief dure
sport. De aanschaf van patronen, klei
duiven en een geweer zijn voor de star
tende schutter een stevige aanslag op de
portemonnee. Heemskerk: „In de eerste
jaren kostte het kleiduiven schieten veel
geld. De aanschaf voor een geweer kost
toch al gauw zo'n drieduizend gulden en
het inschrijfgeld voor een toernooi is
honderd en vijftig gulden. Maar als je
een aantal jaren meedraait in de top dan
komen er steeds meer aanbiedingen van
fabrikanten die je met materiaal willen
sponsoren". Met enige trots laat de
Rijnsburgse haar geweer van Italiaanse
makelij zien. „Dit exemplaar kost der
tienduizend gulden en is speciaal voor
mij gemaakt".
De schietsport is nog voor een groot deel
een aangelegenheid voor mannen. Er
zijn in Nederland maar zes dames die
zich actief bezig houden met het kleidui
ven schieten op wedstrijdniveau. En dat
is iets waar Nel Heemskerk zich aan
stoort. „Voor veel vrouwen heeft schie
ten nog steeds iets afschrikwekkends. En
dat is jammer want het is een heel boei
ende sport waarin vrouwen zeer goede
prestaties kunnen leveren. Gelukkig
wordt de laatste tijd dat taboe doorbro
ken. Op de schietbaan van Hennie
Dompeling wordt veel gedaan om het
kleiduiven schieten te promoten. Veel
personeelsverenigingen komen tegen
woordig in plaats van een avond bowlen
naar de schietbaan. En dan merk je dat
veel vrouwen het leuk vinden om te pro
beren zoveel mogelijk kleiduiven naar
beneden te schieten".
RIJNSBURGER LEERMEESTER VOOR TENNISTEAMS
LEIDEN - Voor de eerste maal
werd hij winnaar van een Grand
Prix toernooi en gevoegd bij die
hele serie opzienbarende resultaten
in andere grote evenementen werd
hij de hoogst geklasseerde Neder
lander op de wereldranglijst. Toch
staat Jan Siemerink in Portugal dit
weekeinde niet opgesteld voor het
enkelspel in het nationale Davis
Cupteam. De voor de tennisleek
wellicht enigszins moeilijk te be
grijpen keuze van bondscoach
Stanley Franker past echter volle
dig in het beeld van de opbouw
van het regionale 'Leidse' tennisi-
dool tot een professionele topspor
ter.
Vorig jaar kwam in Singapore de door
braak naar het grote werk. Als 'qualifier'
werd de halve finale bereikt. De vele
ATP-punten verbonden aan dit eerste
resultaat vormden een jaar lang de basis
voor toelating tot de meer aansprekende
evenementen. Na die 52 weken vallen
de punten weg en is een daling op de we
reldranglijst het waarschijnlijke gevolg.
Of hij het dus wilde of niet, teruggekeerd
in Singapore moest opnieuw gepresteerd
worden. Jan Siemerink kan dat, de thans
drie weken volwassen Rijnsburger is
geen eendagsvlieg, maar het prototype
van een zorgvuldig opgebouwd sport
man, waar op de rijk aanwezige talenten
geen roofbouw is gepleegd. Voor een
tweetal lastige Davis Cup-partijen op
gravel zal bondscoach Franker de snelle
banen-specialist Siemerink dan ook niet
uit zijn ritme halen. Daarbij beschikt
Nederland in Mark Koevermans en Paul
Haarhuis over voortreffelijke vertegen
woordigers van het gemalen baksteen-
tennis.
De reeks van opvallende resultaten is
dermate groot, dat bij de Rijnsburger
van stabiliteit in zijn spelniveau gespro
ken kan worden. Het is hèt kenmerk van
de 's werelds beste spelers. Jan Sieme
rink lijkt derhalve als kampioen gebo
ren. Maar is zeker ook als kampioen ge
maakt. De grote figuur achter dit alles is
de man, die Rijnsburgse Jan aan zijn
achternaam hielp. Jan Siemerink senior.
Vanuit een hecht gezin werd nuchter en
stap voor stap gewerkt aan eerst een
sport- en later de tenniscarrière. Het ni
veau van de Nederlandse tenniscompeti-
tie is Siemerink stellig ontgroeid. Hoe
wel afspraken voor een vervolgoptreden
in de eredivisie bij landskampioen 1990,
Amstelpark zijn gemaakt, staat zijn aan
wezigheid allerminst vast. De ATP han
teert immers voor haar kampioenen, zij
die zich bij de beste veertig van de we
reld bevinden, aparte regels. Overuren
derhalve voor vader Siemerink, die de
ontwikkelingen van zoon Jan niet alleen
volgt, maar ook met daden begeleidt.
Siemerink senior bracht vanaf de eerste
onwennige stapjes op de banen van de
Rijnkanters stabiliteit in het programma
van junior. Met trainer Herman van der
Capellen had hij het voordeel aan zijn
zijde. De huidige trainer/coach van De
Meren wijk leerde jonge Jan de creativi
teit van het spel. De TV-flitsen van Jans
overwinning in de Stutgart Classics op
de Rus Andrej Chesnokov toonden in
een sterk verbeterde uitvoering de cross
en stopvolley's van balvirtuoos Van der
Capellen. Inmiddels leidde de trainer-
/coach weer drie van de vier spelers van
het eerste team op tot hun huidige ni
veau. Nathalie van der Voort, Irma van
Seeters en Freek Tanis behoren met
De twee
gezichten van
Siemerink.
Niet tevreden
met zijn spel,
maar ook
waarderend
applaus voor de
tegenstander.
FOTO:
ANP
Voorschotenaar Mark Fleischeuer tot de
top van de competitie in het district Lei
den. Morgen zal de Merenwijkselectie
tegen koploper Leimonias 3 mogen laten
zien, dat zij ook tot de top van de twee
de klasse behoren.
Niet de trainer van de Rijnkanters, maar
'gewoon lid' (wat heet!) Thomas de
Mooy tipte Siemerink senior en de lei
ding van het district over eikaars be
staan. Het werd een lange periode van
samenwerking, waarin het individuele
talent en het vastomlijnde programma
van de districtstraining leidden tot de
eerste aansprekende resultaten. De door
braak kwam, toen 'Siep' als eerste, de als
junior nog niet verslagen, maar thans
ook de top-vijftig van de wereld benade
rende Richard Krajicek versloeg. Kort
daarop werd de Masters-titel van Neder
land tot en met veertien jaar veroverd.
De stabiliteit binnen de districtstraining,
waaruit overigens in Den Haag Krajicek,
in Rotterdam Koevermans, in Brabant
Haarhuis en in Gelderland Jacco Eltingh
voortkwamen, vormen de sleutels tot de
huidige prestaties. Daarbij vervulde va
der Jan binnen het geselecteerd jeugd-
tennis de rol van penningmeester, een
goede leerschool voor het huidige leven
van Jan junior binnen de met geld door
spekte tennistop.
Onder meer Michael van den Berg fun
geerde in het district als trainingsmaat.
De lange Koudekerker toonde zich in
het verleden nog wel eens de meerdere
van Jan Siemerink. Op het moment van
nu, lijkt een gat geslagen. De Rijnsbur
ger, wellicht al te sterk voor de eredivi
sie, lijkt voor de Dekkerspeler onbereik
baar geworden, al is de progressie in zijn
spel duidelijk zichtbaar. Morgen zal Van
den Berg weer het kopteam van War
mond naar een overwinning moeten
voeren. Ditmaal op Popeye 2, dat met
Rogier Taphoorn, Lara Bitter en Marti-
ne Bunschoten, maar zonder de gebles
seerde Mark van Eekeren onder de maat
blijft. Niveau en goede resultaten zijn
heel stabiel bij de Warmondse hoofd-
klassespeler, die moet afwachten of de
Gheorghe Cosac op tijd in Nederland te
rug zal zijn na een optreden in het dub
belspel voor het Davis Cupteam van
zijn land, Roemenië. De instabiliteit in
de opstelling heeft Dekker Warmond
door het verlies tegen Thor RW inmid
dels wel van een kans op de titel be
roofd.
De andere Leid.se hoofdklasser, Unicum
is met acht punten achterstand op het
als zesde gerangschikte derde team van
Detec/De Mets alleen in theorie voor dit
hoogste niveau van de vooijaarscompe-
titie te behouden. De club, waar Sieme
rink een aantal jaren triomfen vierde en
daarmee sterk bijdroeg aan de naamsbe
kendheid zag alleen Bionda Zonderop
twee maal haar enkelspel winnend af
sluiten. Een resultaat, dat tegen Lion
Groenen opnieuw tot de reële opties be
hoort. De Ripse in Leidse dienst neemt
een volledig trainingspakket af bij buur
man Dekker en ziet die stabiele aanpak
gehonoreerd met gezonde winstpartijen
en een nabije overstap naar de rijen der
A-speelsters. Een tweede punt voor de
Leidenaars kan wellicht gevonden wor
den in het matige enkelspel van ELTV-
opponent Willem Bruin. Toch speelt
Unicum met een Siemerink in de gelede
ren. Jans zus Mirjam heeft echter de on
dankbare taak het eerste enkelspel te
vertolken, zodat de balans van winnen
en verliezen wel heel sterk in haar na
deel is.
Met Jan Siemerink in de gelederen had
Unicum een unicum als speler in huis.
De publiekstrekker heeft zijn grenzen
verlegd, de club heeft het beleid voor de
opvolging amper gestalte gegeven. Met
de stabiliteit, die de sleutel is voor zijn
successen, het evenwicht tussen de vele
arbeid en de broodnodige rust, de nuch
tere coaching van huis uit en het langja
rig werken met dezelfde mensen kan Jan
Siemerink de leermeester zijn voor de
tennisteams in de competitie. Zo zorgt
Harry Verdegaal dit jaar met zijn vaste
Hillegomse bezetting, en morgen spelend
tegen het Dordtse Dash '35 2 voor rui
me zeges en een titel in de tweede klasse.
Zo richt het even hoog spelende Zee
Duin van Jan-Willem Lugthart zich nu
op het tweede team, dat met Mariëlle
van de Bent, Judith Verhoeff, Pieter
Guyt en routinier Loek Verhees via een
overwinning op de 'reserves' van het
waarschijnlijk uit de tweede klasse de
graderende De Munnik 1, voor aanslui
ting moet zorgen. De mooiste bloem van
Rijnsburg is niet aan de Bollenstreek
voorbij gegaan, en ook zonder een enkel
spel in de Davis Cup zal Jan Siemerink
dit weekeinde in Portugal fraai kunnen
bloeien.
Onder redactie van Kees van Kesteren
Eenzaam
Johan Koster, trainer-coach van de heren
van basketbalvereniging Lisse stond afge
lopen weekeinde met lege handen. Koster
voelde zich boos en teleurgesteld. Het ge
hele seizoen was hij met zijn ploeg in de
strijd geweest voor het kampioenschap en
na de nederlaag tegen Festo was alles
over v'oor de Lissenaren. Johan Koster
kon ziin emoties na afloop nauwelijks
onderdrukken en haalde uit naar zijn
spelers. ,,Ik voel me in de steek gelaten.
Het eigenbelang werd door een aantal
spelers boven het teambelang gesteld, ge
zeur over speelminuten kostte ons de pro
motie". De teleurstelling over de gemiste
promotiekans was bij de coach duidelijk
groter dan bij de spelers. De eenzame
plaats en de teleurgestelde blik van Kos
ter op de spelersbank spreekt wat dat be
treft boekdelen. Een bewijs dat sport
soms helemaal niet leuk is.
Beslissingen.
Vreugde en verdriet zijn twee emoties die
nauw verbonden zijn met de sport. Dit
weekeinde zal dat op de verschillende
voetbalvelden weer eens duidelijk te aan
schouwen zijn. Na 22 wedstrijden vallen
de beslissingen in de verschilende compe
tities. Alphense Boys, Blauw Zwart, Ze
venhoven, NSV'46, Foreholle en FC Lis-
se zondag kunnen kampioen worden.
Voor DOCOS, SJC, Alkmania, Kickers
'69, Alphen, Voorschoten en Oegstgeest
liggen de kaarten wat minder gunstig,
degradatie vormt voor deze clubs een
reële bedreiging. Voorspellingen over de
afloop van dit spannende slotweekeinde
zijn erg moeilijk. Zoals ieder jaar is de
bal weer rond en de vorm van de dag be
palend voor de afloop. Het enige wat wij
van Hutspofrjt nog kunnen doen is ieder
een veel succes toe te wensen in de laatste
negentig minuten van het seizoen.
Vreugde
Er is over kampioenschap van Quick
Boys heel veel gezegd en geschreven.
Maar soms zegt één foto meer dan dui
zend worden. De vreugdekreet van Arie
van Duijn na afloop van de kampioens
wedstrijd tegen Urk is daar een goed
voorbeeld van. Zo blij waren ze nu in
Katwijk.
Eenzaam... FOTO: HENK SNA TERSE
I FOTO: ANDRE VAN HAASTEREN
