Gaat de heilige koe dan toch naar de slachtbank? RIJK STAPELT PRIJSVERHOGING OP PRIJSVERHOGING TRÜDE Trade: nieuwe Nissanvrachtwagen Renault Espace: J haute couture rr schoonheidsf out1 JLMercedes-Benz Den AUTO CeidócSoiMCMit ZATERDAG 20 APRIL 1991 P0R' Volgens een deskundige kun nen de meeste mensen extra autokosten gemakkelijk op vangen door binnen het totale auto-budget met posten te schuiven, bijvoorbeeld door een goedkoper of tweede hands model te kiezen. FOTO: MILAN KONVALINKA Krijgt Kees van Kooten gelijk en wordt het straks weer mooi op de weg omdat dan alleen nog welgestelden met hun sportauto's en limousines de benzinekosten kunnen betalen? Is er nog een toekomst voor de marginale autorijder, die met veel (financieel) kunst en vliegwerk nog nèt op de weg kan blijven? DEN HAAG Volgens oud-minister van verkeer en waterstaat Smit-Kroes is het eigenlijk simpel. Bij de aanvaarding van het voorzitterschap van de Stichting Nederland Dis tributieland, plaatste zij deze week alle lastenver zwaringen die de automo bilist worden opgelegd in een liberaal glanslicht. „We leven in een kapita listisch stelsel, dus is het heel logisch om voor een schaars goed, zoals ruimte en het milieu, een hogere prijs te vragen. De auto mobilist kan zélf kiezen: öf droog brood eten en auto blijven rijden, óf de auto laten staan en wat meer beleg op de boter ham". Veel blije rijders is deze kapi talistische boodschap echter nogal rauw op het dak geval len. Ruw zijn ze wakker ge schud uit hun droom dat voor uitgang lètterlijk moet worden opgevat: een auto voor ieder een en voldoende asfalt in het land om die individuele vrij heid ten volle te kunnen bele ven. Nee, de groei van het au toverkeer moet aan het eind van de twintigste eeuw juist krachtig worden afgeremd, vindt de regering. En om dat mogelijk te maken moet de auto in de eerste plaats duur der worden gemaakt. In haar 'Structuurschema Ver keer en Vervoer' zegt de hui dige verkeersminister Hanja Maij het zo: „Prijsbeleid is hoe vervelend en soms pijn lijk dat voor de samenleving ook moge zijn onmisbaar. Het besef zal moeten rijzen dat het gebruik van de openbare ruimte geld kost. Door onge wenst gedrag kostbaarder te maken wordt gewenst gedrag een aantrekkelijker alterna tief". Raad Hoe stroef en stroperig de landspolitiek ook moge zijn, met het duurder maken van dingen weet Den Haag wel raad. Ongekend voortvarend werd de automobilist de afge lopen anderhalf jaar de finan ciële duimschroeven aange draaid. En passant werden overigens ook de trein-, tram-, en busreizigers meegenomen. Uit de jongste berekeningen van het ministerie van finan ciën blijkt zelfs dat de kosten van het openbaar vervoer volgens Maij het aantrekke lijkere alternatief de ko mende jaren nog iets meer stij gen dat die van de auto. Maar terug naar de heilige koe. Die kreeg allereerst de 'aftopping' van de belastingaf trek voor het woon-werkver- keer voor zijn kiezen. Vervol gens werd de belastingvrije vergoeding beperkt die werk- gevers voor zakelijk verreden kilometers mogen geven. Ook kwam er een toeslag op de motorrijtuigenbelasting. Daar mee was de creativiteit van het kabinet echter nog niet uitgeput. Uit de hoge hoed kwam het voorstel alle ver keersboetes te verdubbelen. De benzineaccijns wordt met 25 cent verhoogd. Minister Maij begon voorbereidingen te treffen voor de aanleg van 24 tolpleinen in de Randstad. Bij de tussenbalans werd het plan geboren ook het lénen voor de aanschaf van een auto duurder te maken. Tenslotte stuurt Maij aan op een verdubbeling van de parkeertarieven, iets wat een stad als Den Haag al bij voorbaat weigert. Goedkoper Wie zijn oor bij de automobiel lobby te luisteren legt, krijgt al snel de indruk dat het kabinet bezig is de heilige Icóe-met- binnen motor in rap tempo naar de slachtbank af te voe ren. De Bovag laat weten dat men „alles in het werk zal stellen" om de accijnsverho ging tegen te houden. Ook de werkgeversorganisatie KNOV heeft deze week stervenskre ten geslaakt: de lastenverzwa ringen voor de automobilist snijdt diep in ons aller econo mische vlees, waarschuwde het verbond. Alle krachten worden verzameld om het on heil te keren. Zo heeft VVD- kamerlid Annemarie Jorrits- ma de ANWB, Bovag en RAI opgeroepen tot een soort ul tiem protest tegen het ver keersbeleid van het kabinet. Forse advertenties zijn reeds verschenen waarin de automo bilisten wordt opgeroepen het „niet meer te pikken". Van Eekhout, voorzitter van de Stichting Weg (onder meer ANWB, Bovag/RAI, KNAC, Esso): „Langzamerhand is een pijngrens overschreden. Dat heeft zich volgens mij ook ver taald in de stembusuitslag bij de statenverkiezingen. Binnen de PvdA roept men wel steeds dat de zware boodschap beter moet worden overgebracht, maar volgens mij is dat juist uitstekend gelukt. De kiezers stellen het alleen niet op prijs dat hun recht op mobiliteit in geperkt wordt. Bovendien komt juist de groep die het al lemaal niet zo goed kan beta len, knijp te zitten". Kees Leering, verkeersvoor- lichter bij het ministerie van verkeer en waterstaat, maakt zich echter niet al te sappel over alle onheilstijdingen. „Het is echt niet onze bedoe ling mensen de auto uit te ja gen!", weerspreekt hij. „Ik ge loof ook niet dat dit zal gebeu ren, omdat iedereen die er een auto op nahoudt de duurdere accijns eenvoudig kan com penseren door bijvoorbeeld en kele ritten minder te maken of minder hard te rijden. Waar om de auto gepakt voor een ri tje naar de winkel om de hoek? Zijn drie korte ritten niet te combineren tot één lan gere? Vooral in het woon werkverkeer kan het open baar vervoer en alternatief zijn. Ook is het mogelijk auto ritten te vermijden door bij voorbeeld een brief te schrij ven of de telefoon te pakken". Geleuter Volgens hoogleraar vervoers kunde prof. Hakkesteegt be vindt de overheid zich hier echter op een bijzonder mi lieuvriendelijk maar weinig effectief vervoermiddel: de luchtfiets. Met grote stelligheid bromt hij: „Dit is geleuter van de bovenste plank! Er bestaat niet zoiets als een prijs-effect en dat kan ik vrij eenvoudig aantonen. Hoeveel mensen rij den tegenwoordig niet in een auto van 25.000 tot 35.000 gul den? Die kunnen een kapitaal verdienen door de handel in te ruilen tégen een bescheidener karretje van zeg 15.000 gulden. Maar ze doen het niet! Inte gendeel, sommigen verklaren mij voor gek dat ik in een oude Eend rij die langzamer hand een collector's-item be gint te worden. Nee: de prijs is wel het laatste waar een auto mobilist zich zorgen over maakt". De mogelijkheden om het ge motoriseerde volk weer op de fiets en aan de wandel te krij gen, worden door het rijk schromelijk overschat, meent Hakkesteegt dan ook. „Je kunt met een passertje op de kaart precies uitmeten hoever de mensen bereid zijn te lopen: dat is namelijk één kilometer. De kleumgrens voor de fiets ligt op vijf kilometer. Dan kunnen premier Lubbers en Verkeer en Waterstaat wel roepen dat men wat vaker en verder moet lopen en fietsen, maar het zal niet gebeuren. Hetzelfde zie je met het car poolen. Natuurlijk is het beter voor het milieu als men met de buurman in één auto naar het werk rijdt, maar men wil er niet aan. Het is wat dit be treft net als me.t de wasmachi ne. We hebben allemaal ons eigen apparaat, hoewel het na tuurlijk veel voordeliger is om de was bij de buren te doen". Goedkoper Voor de blik in de portemon nee van de gemiddelde auto mobilist moeten we bij de Technische Universiteit in Delft zijn,.bij wetenschappelijk hoofddocent ir L. Immers. Die prikt om te beginnen zonder aarzelen de mythe door dat het autorijden de afgelopen vijftien jaar schrikbarend veel duurder is geworden. „Wel nee, relatief is de auto alleen maar goedkoper geworden!", stelt Immers. „De aanschaf kosten en brandstofprijzen zijn wel omhoog gegaan, maar het besteedbaar inkomen is nog harder gestegen. Bovendien zijn de auto's sedert de twee energiecrises veel zuiniger ge worden. Eigenlijk zag je dat de prijsstijgingen van toen later ruimschoots werden gecom penseerd doordat de auto-in dustrie efficiëntere motoren ging ontwikkelen". De oliecrises hebben volgens Immers nog iets geleerd, na melijk dat de gemiddelde auto mobilist 'absoluut ongevoelig' is voor veranderende brand stofprijzen. „Natuurlijk wordt er moord en brand ge schreeuwd als de prijzen schoksgewijs omhoog gaan, maar men rijdt er geen kilo meter minder om. Tijdens de tweede oliecrisis werd benzine zo'n veertig cent duurder, maar dat had geen enkel ef fect. Ook in de jongste Golfcri sis, met benzineprijzen van bij na twee gulden, liet men de auto niet staan. Er is dus geen enkel bewijs voor de stelling dat hogere autokosten minder autogebruik tot gevolg heb ben". Professor Hakkesteegt ver moedt dat de rijksoverheid zo enthousiast naar het wapen van prijsverhogingen grijpt omdat daarmee meer geld in de altijd .hongerige schatkist vloeit. „Dat zag je al in de ja ren dertig. Toen kwamen er opcenten op de benzine voor de aanleg van bruggen. Nou, als al die opcenten werkelijk voor dat doél waren gebruikt, lag er nu om de honderd me ter een brug in ons land. Het kabinet zou er dan ook rond voor uit moeten komen dat de accijns verhoogd wordt omdat het gewoon geld nodig heeft. Zo'n slap excuus als 'geleiding van de mobiliteit', daar prikt toch iedereen doorheen?". Een betere methode om de au tomobilist uit zijn karretje te halen is het aanbieden van een perfect openbaar vervoerssys teem, meent Hakkesteegt. „Natuurlijk, er zijn plannen om met name bij het spoor het één en ander te verbeteren. Maar voorlopig blijft de over heid toch nog een bakker die alleen witbrood in de winkel heeft en tegen zijn klanten roept: 'dit brood moet je niet nemen, dat is slecht voor je ge zondheid!' Maar de klanten zullen net zo lang witbrood blijven kopen tot er op een dag ook gezond, smakelijk volko ren in de schappen ligt". Is het beperken van het auto gebruik door de kosten te ver hogen dan echt een illusie? Zijn er onder de ruim 5,4 mil joen automobilisten in Neder land dan geen mensen voor wie het autorijden wél een centenkwestie is? Brenda van Dam van het Nederlands In stituut voor Budgetvoorlich ting Nibud vermoedt dat de groep 'marginale rijders' niet al te groot is, al is er nooit on derzoek naar gedaan. Zij ver baast zich wel over het feit dat sommige in financiële proble men geraakte cliënten van het Instituut zich vergaande offers getroosten om toch maar een auto voor de deur te houden. „Men bezuinigt nog liever op eten dan op benzine". Bij het geven van budgetadviezen moet bij autominnende cliën ten dan ook zeer omzichtig te werk worden gegaan. Van Dam: „Dan vragen we bijvoor beeld: 'wat blijft er nou nog over van je geld?' Maar de vraag of het wel verstandig is er een auto op na te houden mag je niet stellen in onze cul tuur, want dan kom je aan een individuele keuze". Driekleuren-eenheid Saskia B. (37), bijstandsmoe der, is zo'n 'marginale' rijder die zich door het beleid van minister Maij danig gepakt voelt. Haar auto is een 11 jaar oude Eend, in 1988 cadeau ge kregen van een familielid dat het in drie kleuren gespoten beestje niet meer nodig had. Dank zij wat knutselwerk van een plaatselijke beunhaas is de 2CV zojuist weer door de APK-keuring gesleept. „Ik dacht dat we het niet zouden redden, maar we kunnen er weer een jaartje tegenaan", stelt ze opgelucht vast. De Eend kwam in huis toen Saskia de deeltijd-beroepsop leiding 'dramatherapie' ging volgen in Amersfoort. 200 ki lometer van haar woonplaats. „Ik moet twee keer in de maand negen uur 's ochtends present zijn. Dat lukt me met het openbaar vervoer eenvou digweg niet, want de eerste trein komt daar veel later aan. Met de auto gaat het wél, die gebruik ik de laatste maanden eigenlijk alleen nog voor de reizen van en naar Amers foort. Voor meer ritjes heb ik geen geld. Maar als de benzine een kwartje per liter duurder wordt, weet ik niet hoe ik de eindjes nog aan elkaar moet knopen". Ir. Immers van de vakgroep verkeerstechniek zegt niet te weten hoe groot de groep mensen is die zich in een soortgelijke situatie bevindt, maar volgens hem kunnen de meeste automobilisten extra kosten gemakkelijk opvangen door binnen het totale auto budget met posten te schuiven. Hij geeft een paar voorbeel den: „Men kan de auto minder snel inruilen, een goedkoper model kiezen, minder vaak onderhoud plegen of een goed kopere verzekering nemen". Dat enkele marginale rijders misschien buiten de boot zul len vallen is volgens Immers geen reden om maar van alle accijnsverhogingen af te zien. Hij meent zelfs: „We zouden het als een uitdaging moeten zien de samenleving zó in te richten dat je geen auto meer nodig hebt om goed uit de voe ten te kunnen. Wat mij betreft mag de benzineprijs wel ver dubbeld worden, want dat zal de ontwikkeling van schone en zuinige auto's een enorme impuls geven". Saskia B. kan die redenering wel volgen. „Natuurlijk, ik vind het milieu óók de moeite waard. Voor elke kilometer die ik niet per se hoef te rijden pak ik de fiets of het openbaar vervoer. Mij zou je, ook als ik meer geld had, niet in een auto naar de bakker zien rij den. Maar voor die ritjes naar Amersfoort heb ik geen alter natief". De auto de deur uit doen, daar denkt ook Saskia dus niet aan. Hoewel ze haar hart vasthoudt voor verdere prijsverhogingen, staat haar besluit vast. „Die studie moet ik afmaken en zonder auto krijg ik dat niet voor elkaar. Als de benzine nóg duurder wordt? Nou ja, dan moet er maar bezuinigd worden op kleding en eten. Kwestie van doorbijten hè?" PAUL KOOPMAN (ADVERTENTIE) Officieel Seat Dealer voor Groot Den Haag [7=^1 ADVERTENTIE ALLROUND AUTO-VERHUUR Huur nu een Seat Marbella/ Ibiza/Malaga of Terra gesloten bestelauto vanaf 34,- per dag incl 100 km vrij. Informeer ook naar het speciale weekendtarief. Ook voor WjJÊ leasing. jMW NISSAN De nieuwe vrachtwagen van Nissan, de Trade. Tien jaar voert Nissan in het Nederlandse gamma naast perso nenauto's ook vrachtwagens, in de klasse tot 3500 kg waar met rijbewijs B mee gereden mag worden. De reeks wordt nu naar boven afgerond met het model Trade, naar Nissan's eigen oor deel in zijn klasse een chassis/cabinemodel met uitzonderlijk groot laadvermogen. Dat bedraagt 1920 kg bruto, dus zonder op bouw. Er zijn twee wielbasis-maten, 285 en 340 cm, en vele (in Nederland gemaakte) opbouwvarianten. De Nissan Trade zelf komt uit Spanje, waar Nissan al enige tijd geleden de lokale vrachtwagenproducent Ebro overnam. De Trade is in wezen een Ebro met Nissan-motor, en wel de bekende 2,8 liter viercilinder diesel gekoppeld aan een vijfbak. De basisprijs van de Trade is 30.200 gulden ex BTW, een lange versie kost slechts 600 gulden meer. Nieuw is daarnaast een drie decimeter verlengde versie van de Vanette Sailor bestelwagen. De uitrusting is vrij luxueus, met standaard een wisser achterop en verwarmde achterruit, alsmede op wens een laaddeur opzij aan beide kanten zonder meerprijs. Zeven jaar na de eerste in troductie herziet Renault de Espace, die we inmid dels niet meer uniek kun nen noemen. In korte tijd kreeg dit ooit concurren- tieloze model er een aan tal tegenhangers bij: de in Amerika razend populaire Chrysler Voyager, pas nog vernieuwd, de Pontiac Trans Sport, en de uitzon derlijke Toyota Previa met middenmotor. Gelijksoortig, maar daarmee nog niet gelijkwaardig, want geen van deze concurrenten is precies vergelijkbaar met een Renault Espace. Niettemin werd het voor Renault wel no dig de Espace eens te herzien. Een geheel nieuwe auto levert dat niet op, al wil Renault niet van een facelift spreken. Het onderbrengen van de 2,85 liter V6 uit de 25 vereiste nogal wat aanpassingen aan de dragende struktuur van de Espace, ver der is er zowel uiterlijk als binnenin het nodige gewijzigd. Dat de veel ronder en gladder vormgeving die de Espace nu meekrijgt de auto een stuk aantrekkelijker maakt staat buiten kijf. Ook van binnen biedt hij een flink gemoderni seerd aanzien, waarbij men te vens de praktische mogelijk heden nogeens verder verfijn de. Niet alle verandering is echter een verbetering, blijkt maar weer eens. Uitzicht Voorin gezeten valt positief op dat de voorruitstijlen ongeloof lijk dun gemaakt konden wor den, ter verbetering van het uitzicht. Verbeterd is ook de indeling van het nieuwe dash board, veel ordelijker dan in het oude model. Dat de buiten spiegels nu helemaal vooraan geplaatst zijn, opgenomen in een fraaie strook die meteen de ruitewissers enigzins af dekt, vond niet iedereen een voordeel. Een echt nadeel is dat de elektrische bediening eveneens ver naar voren ge plaatst is, waar je er in norma le zitpositie niet bijkunt. De zitpositie valt zelf al niet posi tief op. Het stuur zit te ver weg, je moet met geheel ge strekte armen rijden (of met de benen onder het dashboard gevouwen, waarbij het hard- plastic middenconsole weinig ruimte laat voor het rechter been). Alle stoelen zijn nieuw, dieper geprofileerd dan voor heen. Voorin voldoen de stoe len behoorlijk, maar achterin hebben ze nog steeds veel te korte zittingen en leuningen. Ook niet praktisch is dat de achterklep onvoldoende ver openslaat, zodat er minder dan 180 cm stahoogte onder be schikbaar komt. Om dan nog even verder te zeuren: die fraaie afdeklijst bij de voor- ruitwissers voorkomt niet dat de rechter wisser bij hogere snelheid nogal wappert in de rijwind. Meer variatie Verbeteringen zijn er niettemin ook zeker wel. Niet alleen de voorstoelen zijn nu draaibaar om een 'conferentie zaaltje' te maken, ook de drie stoelen daarachter. Die drie stoelen kregen tot slaapstand verstelbare leuningen en ver stelling in lengterichting. Er ontstaat dan een hoop ruimte achter de voorstoelen. al blijft er daarbij geen beenruimte (ADVERTENTIE) Vestiging van Mercedes-Benz Ned| Steenplaetsstraat 2 (Plaspoelpolder) F« Telefoon 070-390 57 50 Scheveningen: Van Bleiswijkstraat 5-7, tel. 070 J Wassenaar: Rijksstraatweg 380, tel. 01751 -I Zoetermeer: Europaweg 5, tel. 079 - 41 5|

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1991 | | pagina 18