Scepsis begeleidt
vanaf het begin
opstandingsverhaal
kerk
wereld
Pasen
De geheimen van Londens unieke koepelkerk
fieidóeSomoT
GEESTELIJK LEVEN/OPINIE
£eidóc3ou*cmt
ZATERDAG 30 MAART 1991 P, j-
Twaalf procent lidmaten Hervormde Kerk wil niet in SILA
DEN HAAG Van de 2,9 miljoen Ne
derlanders die vorig jaar een brief met
gegevens over hun inschrijving bij de
Nederlandse Hervormde Kerk hebben
ontvangen, hebben 350.000 een 'verkla
ring van bezwaar' teruggestuurd. Daar
mee gaf dus 12 procent te kennen niet
als 'hervormd' geregistreerd te willen
staan bij de nieuwe Stichting Interker
kelijke Ledenadministratie (SILA).
SILA gaat een onderzoek instellen naar
de herkomst en de aard van de 350.000
verklaringen van bezwaar in de Her
vormde Kerk. Gepoogd wordt inzicht te
krijgen in mogelijke verschillen tussen
stedelijke gebieden en het platteland.
Volgens directeur kerkelijke zaken W.
Poot van de Stichting Mechanische Re
gistratie en Administratie (SMRA) valt
het aantal bezwaarden "reuze mee". "We
hadden op een hoger percentage gere
kend, omdat de Hervormde Kerk een
grote 'volkskerk' is. Dan kun je ook
meer 'papieren' leden verwachten die
niet of nauwelijks meer betrokken zijn
bij het kerkelijk leven".
De SILA is, na een aantal jaren van
voorbereiding, vorig jaar begonnen met
het administratief overnemen van de le
denbestanden van de aangesloten ker
ken. Het gaat om zo'n vijf miljoen na
men van acht kerkgenootschappen (de
Nederlandse Hervormde Kerk, de Gere
formeerde Kerken in Nederland, de
Evangelisch-Lutherse Kerk, de Doopsge
zinde Broederschap, de Remonstrantse
Broederschap, de Oud-Katholieke Kerk,
de Vrij-Katholieke Kerk en de Broeder
schap van Pinkstergemeenten). Begon
nen is met de Hervormde Kerk; de gege
vens van de andere participanten vol
gen.
Eerzucht kijkt, als een
bergstroom, nimmer
om.
door Marinus van der Berg
Tijdens een late terugreis
luisterde ik in de trein via
mijn 'oorlogsradiootje' naar
Michael Stein in het nos-
programma: 'Met het oog op
morgen...' Hij was juist
teruggekeerd van een
bezoek aan Kuwayt-stad,
diep geschokt door wat hij
gezien had en wat hij had
gehoord van de mensen
daar. Het was alsof hij uit de
hel was teruggekeerd.
Teruggekeerd uit de
nucleaire winter, waaraan
niets geen schoons is te
beleven.
Toen de oorlog nog in volle
gang was, vroeg ik me af of
het mogelijk zou zijn om
Pasen 1991 te vieren zonder
deze cynische oorlog, die
zoveel leed bracht en nog
brengt, te gedenken.
Daarom vroeg ik aan de
kaarsenfabriek om voor de
Paaskaars, bestemd voor
het verpleeghuis, dit jaar een
eigentijdse symboliek te
maken. Niet een triomferend
Lam met een
Overwinningsvaandel, maar
een andere symboliek. Ik
vroeg aan de schilder van de
kaarsenfabriek om op de
voet een verwoeste stad af
te beelden, in het midden,
het hart van de kaars, een
Vredesduif, symbool ook van
de Geest, en daarboven een
Roos; symbool van de
belangeloze Liefde. De
illustratrice Ella van der
Most ontwierp een tekening
voor de omslag van het
liturgieboekje voor de
Paasmorgen. Zij tekende op
haar wijze de verwoeste stad
met de massagraven, de duif
en de roos. Ze schreef me
hoe de verwoeste stad haar
ook deed denken aan het
innerlijk leven van mensen
die niet meer bij zichzelf
kunnen wonen. Zij die in hun
intieme persoonlijke leven
opgejaagd worden, geen
thuis vinden, die meer dood
dan leven voelen. Ook ons
innerlijk, onze ziel, kan een
stad zijn die onbewoonbaar
is geworden. Juist wie van
binnenuit weet, wat angst is,
wat het is om doods
benauwd te leven, om
vluchteling te zijn, kent ook
het verlangen naar de
Nieuwe Stad, waar Vrede is,
waar Liefde heers, waar
leven weer wordt
opgebouwd. Mijn bezinning
op Pasen 1991 heb ik tot
uitdrukking gebracht in het
ontwerp voor de Paaskaars
j en in deze woorden:
PASEN 1991
Uit de mensénstad zul
Jij oprijzen
Vrede zal je naam zijn.
Uit de verwoesting zul
Jij oprijzen
Liefde zal je naam zijn.
Als de opkomende
j ochtendzon
zul Jij oprijzen.
Licht zal je naam zijn.
Je handen zullen getekend
I zijn.
Getekend door het bloed
j van onschuldigen.
j Je voeten zullen getekend
i zijn.
Getekend door het geweld
j tegen weerlozen.
i Je hart zal getekend zijn.
Geraakt door zoveel lijden
van mensen.
Je zult ons voorgaan naar
de nieuwe stad,
zonder angst, zonder vrees,
j de dood voorbij.
Soms is ze duidelijk aanwezig,
soms wordt er niet zo veel
over gehoord, maar helemaal
weg is ze nooit: de discussie of
Jezus nu wel of niet écht, dat
wil zeggen: lichamelijk, is op
gestaan uit de doden. Natuur
lijk, de kerk zegt het al vanaf
haar ontstaan: 'de Heer is
waarlijk opgestaan', maar
vanaf de Paasmorgen klinkt
die iiitspraak in de oren van
velen ongeloofwaardig. De
vrouwen die het goede
nieuws kwamen vertellen,
werden niet geloofd en het
feit van het lege graf werd
verklaard door lijkroof te sug
gereren.
Tot op de dag van vandaag en
misschien wel juist op de dag
van vandaag is er veel scepsis
rondom alles wat met Pasen
te maken heeft. Maar hét is
de vraag of alle elementen
van die scepsis wel zo van
zelfsprekend zijn.
Het Paasverhaal is niet alleen
een ongelooflijk verhaal,
maar de berichten over wat
er op de Paasmorgen is ge
beurd, verschillen in de vier
evangeliën ook nogal. En dat
is niet een bijdrage tot de be
trouwbaarheid ervan, zo lijkt
het. Zijn bijvoorbeeld de
vrouwen nu wel of niet het
lege graf ingegaan? In het Jo-
hannes-evangelie staat dat
Maria van Magdalena weg
vluchtte, maar in de andere
evangeliën gaan de vrouwen
juist het graf in. Opmerkelijk
is ook dat de apostel Paulus in
zijn brieven niet rept van het
lege graf, maar de kruisdood
van Jezus direct koppelt aan
zijn opstanding. Kennelijk
heeft dat lege graf voor hem
geen 'bewijskracht'.
Als dat zo is, dan vormt alleen
de verschijning van Jezus aan
bijvoorbeeld de vrouwen en
aan de leerlingen het 'bewijs'
van de opstanding. Maar in de
verhalen daarover gebeuren
wel zeer merkwaardige din
gen: enerzijds is Jezus een
mens van vlees en bloed, die
gewoon mee eet en anderzijds
is Hij een soort geestesver-
schijning; geen muur kan
Hem immers tegenhouden.
Wat er staat over de ontmoe
ting van de Heer en de Em
maüsgangers maakt het ons
ook niet echt gemakkelijk om
het allemaal te geloven, plot
seling is Hij immers verdwe
nen, zonder ook maar een
spoor achter te laten.
Het is dan ook niet verwon
derlijk dat de neiging bestaat
de verhalen over de opstan
ding te zien als legenden, ont
staan om kracht bij te zetten
Boeken over de Verrijzenis
In het derde deel van 'De Messiaanse Weg' geeft dr. C.J. den
Heyer een indringend en helder overzicht van de ontwikke
ling van het denken over wie Christus is in de vroeg-christelij-
ke gemeente. Allerlei aspecten rondom de belijdenis 'de Heer is
opgestaan' komen hierin ook aan de orde. Daarmee is het am
bitieuze tekst-critische project over de joodse Messias-verwach-
ting afgerond. Uitgave Kok, prijs 49,50.
In het boek 'Het is de Heer! de opstanding voorstelbaar', gaat
dr. A. Vos Jac. Zn. in op wijsgerig-theologische aspecten van de
opstandingsdiscussie en komt hij tot opmerkelijke conclusies
omtrent de werkelijkheidsaanspraak dat het opstandingverhaal
'echt gebeurd' is. Uitgave Kok, prijs 25,
Van de natuurkundige prof. dr. ir. A. van den Beukei (Delft)
verscheen een intens geschreven boek over de vaak moeilijk
gedachte relaties tussen God en natuurkunde: 'De dingen heb
ben hun geheim'. De eenzijdigheden van het wetenschappelijk
denken en zijn enorme pretenties worden in heldere lijnen ge
tekend. De auteur geeft tenslotte ook inzicht in hoe zijns in
ziens die relatie tussen (natuur)wetenschappen en geloof wat
ontspannener kan zijn. Uitgave Ten Have, prijs 24,90.
De Christus-figuur gezien daor de Italiaanse kunstenaar Anto-
nella da Messina tijdens zijn kruisiging. foto: ap
aan een geloof dat de dood
van Jezus niet kon verdragen.
Gespreksonderwerp
Toch dreigt op dit punt het
gevaar het Paasevangelie te
'gemakkelijk' te lezen. Wie
zich ten aanzien van het
Paasevangelie bijvoorbeeld
niet realiseert dat de afstand
in tijd en denkwijze enorm
groot is, glijdt vrijwel zeker
uit.
Zo kan allicht worden verge
ten dat de mogelijkheid en
verwachting van de opstan
ding uit de doden een theolo
gisch gespreksonderwerp was
in Jezus' dagen. Een van de
controversen tussen de fari-
zeeën en de Sadduceeën ging
precies over dit punt. Dat die
opstanding een betrekkelijk
jong element is in het joden
dom blijkt onder meer uit de
afwezigheid van gedachten
erover in bijvoorbeeld de To-
rah, maar dat neemt niet weg
dat die gedachten als zodanig
onderwerp waren van serieu
ze debatten. Met andere
woorden, de vrouwen en de
leerlingen zeiden met hun:
'Wij hebben de Heer gezien'
niet iets wat voor iedereen be
lachelijk was.
Er is nog een ander element
dat de moderne lezer zich
moet bedenken: niet zonder
reden wordt in het Nieuwe
Testament herhaaldelijk het
begrip 'getuige' gebruikt. Het
zijn niet alleen de vrouwen en
leerlingen die Hem hebben
gezien, maar ook worden de
namen genoemd van anderen
die zeggen: Hij was het! Pau
lus somt ze op in zijn brief
aan de Corinthiërs en ge
bruikt die getuigenissen ook
als argument om zijn verhaal
over de opstanding zo 'sterk'
mogelijk te maken. Dat is wel
nodig ook, want de belangen
die bij hem op het spel staan,
zijn fundamenteel: het chris
telijk geloof staat of valt met
het feit van de opstanding.
De neiging bestaat wellicht
om te veronderstellen dat het
bij de genoemde getuigen
maar gaat om geloofsfanatici.
Maar wie dat doet, neemt toch
wel een grote beslissing. Want
waarom zouden we Paulus op
dit punt niet serieus nemen?
Wat zijn de argumenten om
de intellectuele apostel op dit
punt onbetrouwbaar te ach
ten? En bovendien, waarom
zouden we dan getuigenissen
in allerlei antieke teksten wel
serieus nemen?
Het zonder meer 'afdoen' van
het de getuigen van de op
standing is te gemakkelijk.
Ook bij 'ongeloof' op dit punt
kan om redelijke argumenten
worden gevraagd!
De moderne mens die het
Paasverhaal wel serieus wil
nemen, stuit op veel proble
men. Enkele zijn al genoemd:
maken de verschillen in de
evangeliën het verhaal niet
ongeloofwaardig?
Theologen die-er hun vak van
maken 'historisch-kritisch'
naar de bijbel te kijken, zeg
gen dat de mondelinge bron
nen waarover de bijbelschrij
vers beschikten, nogal divers
waren. Bovendien maken ze
aannemelijk dat de tijdstippen
waarop apostelen en evange
listen hun verhalen schreven,
nogal verschillen.
Deze feiten hoeven niemand
te verontrusten: het gaat in
het Paasevangelie niet om het
keurig op een rijtje zetten van
gebeurtenissen, maar om een
verhaal met een boodschap.
Mensen die iets hebben mee
gemaakt vertellen van wat
hun is overkomen. De een
legt daarbij de nadruk op dit
aspect en de ander op dat. En
wat er dan gebeurt, kan iede
re politieagent vertellen: de
beschrijvingen van wat men
sen hebben gezien verschillen
nogal. Getuigen van een on
geluk bijvoorbeeld hebben ie
der een eigen verhaal en soms
zijn die verhalen zelfs tegen
strijdig. Maar hun beschrij
ving gaat inmiddels wel over
de harde realiteit: het slacht
offer ligt op straat! Kennelijk
kan verschillend tegen de
werkelijkheid worden aange
keken, zonder dat de waar
heid per se geweld wordt aan-
Er valt trouwens nog wel wat
meer te zeggen over de kijk
op de werkelijkheid. In onze
cultuur overheerst nog steeds
het natuurwetenschappelijk
denken. Wat meetbaar is, ver
ifieerbaar of binnen logische
schema's past, dat geldt. Alles
waarvoor geen theorie is, kan
niet worden 'bewezen' en is in
het gunstigste geval 'onschul
dig naïef' en in het ergste ge
val gevaarlijk.
Wat er met zo'n verengde
blik op de werkelijkheid ver
loren gaat is aanzienlijk.
Want hoe kun je met zulke
oogkleppen op nog liefde zien,
hoop, of vertrouwen? En kun
je dan nog wel overweg met
zoiets 'vaags' als het geloof?
De opstanding kan in zo'n kli
maat in ieder geval onmoge
lijk bestaan; de mogelijkheid
om te verifiëren ontbreekt
immers en er is geen theorie
om de opstanding te verkla-
De tegen-beweging tegen de
hele leugen van de halve
waarheid die positivistische
wetenschappen over de wer
kelijkheid vertellen, wordt
met de dag groter. Steeds va
ker blijkt er meer te zijn tus
sen hemel en aarde dan we
denken; de werkelijkheid laat
zich niet vangen in het wel-
les-nietes spel van de eenzijdi
ge wetenschap. Dat klimaat
maakt het gemakkelijker om
mensen die verhalen van de
levende Heer, serieus te ne
men, er kan theoretisch in ie
der geval meer begrip voor
komen.
Maar met dit alles is de grond
onder de scepsis ten aanzien
van de opstanding van Jezus
niet weggezakt. Want al is de
menselijke blik op de werke
lijkheid nog zo ruim, de op
standing uit de doden past
daar niet zo maar in. De her
rezen Jezus was en is een in
breuk in de dagelijkse orde;
een onmogelijke gebeurtenis.
Toch is Hij waarlijk opge
staan, zeggen vele getuigen,
die Hem hebben ontmoet. De
werkelijkheid van God is gro
ter dan hun en ons bevat
tingsvermogen; de getuigen
konden hun oren en ogen
eerst niet geloven toen ze
Hem ontmoetten.
De vraag naar de kale feiten
van die ontmoeting kan niet
zo maar worden beantwoord;
feiten zijn immers niet los
verkrijgbaar. Ze komen aan
het licht via de beleving van
mensen die Hem hebben ge
zien en via dp getuigenissen
van die ontmoeting kan de
opstanding ook in onze bele
ving een feit worden.
LÜTSEN KOOISTRA
LONDEN Zijn foto
staat in alle schoolboeken
Engels. Elke toerist die
de Britse hoofdstad be
zoekt, beschouwt hem als
een 'must'. Londen zien
en de imposante angli
caanse St.-Paul's-kathe-
draal missen, is volgens
Engelse spelregels een
doodzonde.
Tot 12 mei bestaat zelfs de
mogelijkheid om ook enkele
geheimen van deze koepel
kerk te doorgronden. In de
Royal Academy of Arts, op
Londens Piccadilly, loopt
sinds kort een tentoonstelling,
getiteld "Sir Christopher
Wren and the Making of St
Paul's" (Sir Christopher Wren
en de bouw van St.-Pauls). Ze
is gewijd aan historische en
bouwkundige aspecten van de
St.-Paulskathedraal.
Alle rechtgeaarde Britten be
schouwen Sir Christopher
Wren (1632-1723) als een van
hun beste architecten. De St.-
Pauls ontwerpen en bouwen
was voor Wren geen gemak
kelijke klus; hij wijdde er
veertig jaar van zijn leven
aan. Dat deze reusachtige op
dracht hem werd gegeven,
dankte de architect in de eer
ste plaats aan de Grote Brand
van Londen. Het niets ont
ziende vuur had in 1666 niet
alleen de oorspronkelijke St-
Paulskathedraal, die op de
zelfde plek stond, maar bo
vendien het grootste deel van
de toenmalige City verwoest.
Wrens eerste bouwtekeningen
vielen niet in de smaak van
de'anglicaanse geestelijkheid.
Zij; vonden zijn ideeën te
Het interieur van de St. Paul's kathedraal.
foto: pr
rooms en te continentaal. De
tentoonstelling in de Royal
Academy begint met deze eer
ste schetsen. Wren wilde een
kathedraal bouwen in de
vorm van een Grieks kruis
met armen van precies dezelf
de lengte. Had de geestelijk
heid van Engelands gerefor
meerde kerk zijn plannen niet
afgewezen dan zou Londen
vandaag een kathedraal heb
ben gehad die veel mooier
was dan het bouwwerk dat de
Britten tegenwoordig zo ge
weldig vinden.
De anglicanen waren van me
ning dat het een tempel moest
worden in de vorm van het
traditionele Latijnse kruis,
met een lange middenbeuk en
kortere dwarsschepen. Zij
vonden dat hij niet mocht lij
ken op de Romeinse St.-Pie-
ter. Christopher Wren was
nooit in Italië geweest, wel in
Parijs, waar koepelkerken erg
in de mode waren. Parijse
voorbeelden brachten hem la
ter op het idee de nieuwe St.-
Paulskathedraal van Londen
uit te rusten met een reusach
tige koepel. Dit zou de eerste
koepelkerk zijn van Londen.
In 1673 liet Wren een bruin
houten schaalmodel maken
van zijn eerste (het Griekse)
ontwerp van de nieuwe St.-
Pauls. Het duurde een vol jaar
om deze fraaie maquette te
bouwen, afgewerkt tot in de
kleinste details. Dit kostte in
Wrens tijd ongeveer 600 pond,
wat toen neerkwam op de
prijs van een volwassen he
renhuis met drie etages in het
centrum van Londen.
De reusachtige maquette die
nu ruim 300 jaar oud is en een
waarde heeft van wel 20 mil
joen pond, vormt het klapstuk
van de St.Paulstentoonstelling
in Londen. Tot kortgeleden
werd dit schaalmodel be
waard in de crypte van de ka
thedraal. Weinig bezoekers
kwamen het daar bekijken. In
de Royal Academy komt dit
unieke voorbeeld van zeven-
tiende-eeuws vakwerk echter
veel beter tot zijn recht. Het is
bijna 5,5 meter lang en van
binnen verlicht. Je kunt er
helemaal rond lopen; het is
gemaakt van eike- en linde
hout en biedt telkens weer
nieuwe verrassingen.
Wren werd door de angli
caanse geestelijke overheid
gedwongen zijn oorspronkelij
ke ideeën grondig te herzien.
Hij voldeed aan hun wensen,
maar behield de reusachtige
koepel. Terwijl zijn meester
werk werd gebouwd, omring
de hij zijn tekeningen met
volstrekte geheimhouding om
te beletten dat zijn opdracht
gevers hem nogmaals zouden
dwarsbomen.
De constructie van de koepel
ging hij geregeld inspecteren.
Met dit doel liet Wren zich in
een grote korf ophijsen tot in
de nok van de kathedraal in
aanbouw. Zijn meesterwerk
werd voltooid in 1710. Meer
dan tweehonderd jaar lang
bleef de St.-Paulskathedraal
onbeschadigd, tot hij tijdens
de tweede wereldoorlog
zwaar geteisterd werd door
Duitse brandbommen en ra
ketten.
In de jaren vijftig werden op
Paternoster Square naast de
kathedraal diverse betonnen
monsters opgericht die er he
lemaal niet bij passen. De
aanblik van het geheel lijkt
nergens meer op. Onder het
impuls van de Britse kroon
prins Charles zullen in de toe
komst pogingen worden ge
daan om Paternoster Square
een aanschijn te geven dat
niet langer stoort.
Met dat doel wordt door een
consortium van Londense ar
chitecten en aannemers ge
werkt aan nieuwe bouwteke
ningen. Maar net zoals die
van Christopher Wren, toen
hij zijn kathedraal bouwde,
blijven zij verborgen onder
een dekmantel van geheim
houding. Het Britse publiek
krijgt niet de kans om zich al
een oordeel te vormen van
wat het zou kunnen worden.
ROGER SIMONS
1.1
Doorbraak in Noord-Ierlsd
De leiders van de twee Unionistische partijen in
land hebben deze week voor het eerst sinds vele jar
stemd met een Brits voorstel om over de politieke t 'F
van Ulster te gaan praten. Een kleine doorbraak, v'f
zijn steeds de (protestantse) unionisten geweest die
den zo'n gesprek aan te gaan. Zij wilden niet pratein,
gematigde, overwegend katholieke Sociaal-Demo;
Arbeiders Partij en zeker niet met de Ierse rege
vindt dat Ulster met de rest van het eiland herenigdai
worden. o
De Unionisten staan officieel nog steeds op het st u
dat er in Noord-Ierland een meerderheidsbestuur nir
men, hetgeen er op neer komt dat zij de dienst zulle;
ken omdat zij nu eenmaal de meerderheid vormen.
het ook voor hen duidelijk dat Noord-Ierland door
meer dan twintig jaar durende burgeroorlog in eei li
belabberde situatie is komen te verkeren. De welva
schillen met de Ierse republiek worden steeds grotei
tig jaar direct Brits bestuur heeft dat niet kunnen ve
ren. Noord-Ierland wordt in extreme mate geteiste
drugsmisdaad en door de activiteiten van de IRA
meer mensen gaan op in een grijs circuit en hebben
wet en overheid. Iedereen wordt uiteindelijk geconfr
met de gevolgen van de verloedering.
Het is dus duidelijk dat er iets moet gebeuren. Dai
leen wanneer de unionisten bereid zijn om tot een v<
machtsdeling te komen. Komende maand zal blijken
verre zij daar werkelijk toe bereid zijn. De eerste, I
stap is samenwerking met de katholieken. Als dat lu i
ook ruimte voor contacten met de nu zo door hen
se republiek.
ra k
ten
lat'
Buitenproportionele actie
SlNDS jaar en dag ageren milieuorganisaties tegen
vuiling die gepaard gaat met het kweken van bloenlfl
Ze staan daarin niet alleen, ook de bloembollenseel rt
vindt dat er alles aan gedaan moet worden om de blei
weer 'van alle smetten vrij' te maken. Vele miljoenen
heeft ze bijvoorbeeld uitgetrokken voor onderzoek na^i
der ziektegevoelige rassen, waardoor het gebruik van
dingsmiddelen effectief kan worden verminderd.
HEEL begrijpelijk is daarom dat de bloembollenset
schokt gereageerd heeft op het voornemen van de Z
landse Milieufederatie om in het buitenland een ant g<
mecampagne voor Nederlandse bloembollen te gaan d
Dag- en weekbladen in de VS, Japan, Italië, Duitslat
Frankrijk worden de komende maanden bestookt
kelen van de federatie waarin wordt uiteengezet daljj
derland het telen van bloembollen met een overmaat tk;
strijdingsmiddelen geschiedt.
Daarbij wordt er onder meer aan herinnerd dat
landers tijdens de Tweede Wereldoorlog bloembollt
om te overleven. Consumenten wordt aangeraden
onder geen enkele omstandigheid aan te beginnen,
bollen destijds van de samenstelling waren als tegen;
zouden er geen Nederlanders zijn geweest om 'deze
na te vertellen", zo stellen de actievoerders vast.
Op zich is het een goede zaak dat de milieufederati
derlandse bloembollentelers nogmaals wil doordrinj
de ernst van de problematiek. Maar de manier wa
thans dreigt te gebeuren is buiten elke proportie. W
al is het probleem van de milieuverontreiniging grof'
staat zij in geen verhouding tot de schade die de ai"
een voor ons land belangrijke bedrijfstak kan aam -
Een bedrijfstak bovendien die er hard aan werkt de i
reiniging terug te dringen, maar ook geen ijzer metV.
kan breken.
Voorburg dwars
Voorburg is niet bepaald inschikkelijk wat betrl
stuurlijke samenwerking in de Haagse regio. Na ja;
geharrewar over de Verlengde Landscheidingsweg en
valoven op Ypenburg, heeft het stadsdorp (mindt
40.000 inwoners) er een ander, nieuw lastposten-item
oprichting van het Stadsgewest Haaglanden. CDA, V
Groen Links, een meerderheid in Voorburg, zijn daar
TERWIJL de meeste gemeenteraden in de regio met
vormen overlegplatform met verregaande bevoi
den al hebben ingestemd, ziet Voorburg een derj
coöperatie niet zitten. Gevreesd wordt voor het verlii
autonomie. „We gooien ons dorp niet in de uitverkoop
deze week een van de vele emotionele uitlatingen.
Op zich is het niet zo verwonderlijk dat een zelfstandi
meente na pakweg anderhalve eeuw wat moeite heeft i
nog niet nader vastgestelde taken te delegeren. VandT
emotionele toonzetting in de debatten, maar die hebbeiQi
van doen met de reële problemen waar dit gebied am
den mee geconfronteerd wordt: een tekort aan locaties ÏZ
bedrijfsterreinen en verzorgingshuizen, personeelstek
in de gezondheidszorg, de hoge werkloosheid en de hiat
het terrein van openbaar vervoer. Het is jammer en
bovendien weer erg tijdrovend dat Voorburg alleen op
gen belangen let en niet over grenzen van het stad nb
kijkt.
OPMERKELIJK in de Voorburgse discussie is ook d;en
nota bene burgemeester Eenhoorn was die onlangs zijn
liefde voor een samengaan bepleitte met Rijswijk en/of
schendam. Logisch dat nu juist hij degene is die moeite
met zijn raad. Hopelijk is Eenhoorn de komende tijd ii
Voorburg te bewegen tot bestuurlijke samenwerking.
£cidóc6ou4a/nt
Uitgave: Westerpers (behorende tot Sijthoff Pers).
Kantoor: Apothekersdijk 34, Leiden
Telefoon: 071 - 122 244
Postadres: Postbus 11, 2300 AA Leiden
Abonnee service
Telefoon: 071 - 313 677 van ma. t/m vr. van 8.30 tot 17.00 uur.
Nabezorging
Telefoon: 071 - 122 248
van ma. t/m vr van 18.00 tot 19.00 u. op za. van 14.00 tot 15.00'
Abonnementsprijzen (inclusief 6% BTW.)
Bij automatische betaling-
per maand 25,70
per kwartaal 76,60
per jaar 294,30
Het abonnementsgeld dient vooruit te worden voldaan.
Advertenties
Informatie en tarieven over advertenties tel071 - 122 244
Telefax voor uitsluitend advertenties 071 -134 941.
Voor uitsluitend het doorgeven van advertenties kantoor Rijs wil:
070 - 3902 702
Bankiers
AMRO BANK NV 473 575 515
POSTBANK NV 663 050
