jeidwOowuvnt Het bevel is bevel van 1953 ast niet meer in deze tijd" WEEK EINDE Licht maken CcidócSou/to/nt STAD OMGEVING/KUNST/RTV ART MARK VERLAAT „ZIJN" BRANDWEERKORPS DEN „Een papieren mandant houdt het niet uit. Die sneuvelt, lat hier een andere italiteit heerst. Wil je lier als commandant dhaven dan moet je de manschappen lieven. Dag en nacht, je dat niet dan komen wrijvingen". ;erover leunend in zijn aan het hoofd- van een tafel kan Bart Mark te en terugkijken op een Nederlandse begrippen ke carrière. Mark die in als aspirant brandwacht pleiding zijn loopbaan be neemt eind mei als hoofd mandeur der eerste klasse leid van zijn korps. Hij it per 1 juni opgevolgd F van Oosten, jaar geleden nam Mark commando over van kman die overspannen de 5t verliet. „Het hoogte- blikt hij terug. Van- er de imposante snor ver- nt ondertussen een brede s. „De vraag van Goekoop het aan zou durven om mandant te worden. Maar lad wel gemengde gevoe- Zo was ik redelijk op ;ijd en besefte ik dat ik het te mannetje was. Als je zit kun je alleen maar diep vallen". uze ben helemaal als nul be ien", zegt Mark, waarmee m de weinigen is die toppositie bereikten na ja- ange praktijkervaring. agt de hoogst haalba- ang en dat terwijl hijzelf 1 bewust voor de brand- heeft gekozen. „Men ft voor mij gekozen. Ik 1 uit een familie met een btelijke achtergrond. Na a militaire dienst werd ge- naar een baan met vas- fcid. Het is dus zeker niet dal ik vanaf mijn vijfde met dweerautootjes speelde, iefde is tijdens de dienst oeid. Ik heb er geen spijt maar voor hetzelfde geld ik machinebankwerker eest. Alleen had ik het dan zo ver geschopt", zegt de 59-jarige „Mister Brand- hij niet als een echte ma- er de eindverantwoording ervaart Mark niet als gemis. „Door veel zelfstu- heb ik die achterstand in- aald. Als je mij echter laat et bijdrage van: Peter van ir Hulst, Rudolf Kleijn en oman Leefmans. aas vuur ernard Stöxen, het oud- ladslid van Leiden Weer ezellig, gaat weer eens voor en (laatste) stunt zorgen. Hij ïeft van de brandweer, on- leiding van scheidend immandant Bart Mark, toe- emming gekregen .om op het tadhuisplein een paasvuur te ïtsteken. Maandag (2e paas- >g) begint de pret om 15.00 Jr. Bernard heeft een Zoe- rwoudse bierfabrikant zo 'k gekregen om als nevenact em de primeur te gunnen an de nieuwe tv-spot. Die ordt op grootbeeld vertoond, ok wordt er een podium op dicht waar de band Brick- ouse speelt terwijl de man en van Mark hun nieuwe :htwieldwarsspuit demon- reren. e reden van dit, voor ieder- n toegankelijke feestje ligt het feit dat Stöxens levens- erk, het bewerkstelligen an vrije sluutingstijden voor horeca in Leiden, door het nlangs gehouden referen- im weer niet tot stand komt. ij wil dat de fractievoorzit- rs van de Leidse politieke irtijen, die in hun verkie- ngsprogramma's ook voor vrije sluitingstijden waren, oor straf hun programma's omen verbranden. Op Groen inks na hebben ze toegezegd t ook te komen doen en aan ft stuntje van Stöxen mee te erken: „Ze hebben me met icces uit de gemeenteraad eten te houden door ook in in verkiezingsprogramma's "ije sluitingstijden op te ne- 'en. Nu het puntje bij paaltje omt verschuilen ze zich ach- het referendum", aldus öxen. Om 17.00 uur wordt Boekjes over drukwerk in Oxford en Leiden LEIDEN Burgemeester Goekoop zal, ter gelegenheid van het 45-jarig bestaan van de Oxford-Leiden uitwisselingen, een serie boekjes in ontvangst nemen. J. de Coo zal de serie dinsdagmid dag, tijdens de ontvangst van een delegatie uit Oxford op het stadhuis, overhandigen. De boekjes zullen een plaats krijgen in de Openbare Bibliotheek. De boekjes bevatten verhalen over drukkerijen die in het verle den in Oxford en Leiden actief waren. Ze zijn het resultaat van een samenwerkingsproject van kleine drukkers uit beide plaat sen. Ook de deputy Lord Mayor van Oxford krijgt een exem plaar van de verzameling voor de stadsbibliotheek aldaar. Met deze praktische storingsset, bestaande uit een schroevedraaier, spanningsmeter en penlight, hebt u in een handomdraai de kort sluiting verholpen. Het setje wordt van u na het opgeven van een nieuwe abonnee. J Noteer als nieuwe abonnee ingaande I Naam: I Postcode/plaats: Telefoon: Deze ontvangt de krant de eerste twee weken gratis I Daarna wordt het abonnementsgeld betaald per: J maand (automatisch betalen) f 25,70 I kwartaal via acceptgiro f 78,60 I Stuur als dank de storingsset naar: J Naam: J Adres: J Postcode/plaats: I Stuur deze bon in een open envelop - postzegel niet nodig - naar I Leidse Courant, antwoordnummer 998, 2501 VC Den Haag. ZATERDAG 30 MAART 1991 PAGINA 17 niet zozeer de manschappen onder elkaar, alswel de baas jes". Een taak waar Marks opvolger zich aan mag wijden. Met een gerust hart draagt de Leidse commandant zijn bevoegdhe den over, vooral omdat de brandweer zich in rustig vaar water bevindt. In het verleden was dat wel anders. „We heb ben rond 1984 twee bezuini gingsrondes over ons heen ge kregen en geprobeerd die creatief op te lossen door ta ken in elkaar te schuiven. Daarnaast hebben we vijf man personeel ingeleverd en, waar ik niet blij mee ben, is de duiktoelage gedeeltelijk ver vallen. Door gebrek aan perso neel werd in het verleden drie tot vier ton aan overwerkgeld uitbetaald. Ook dat is terug ge bracht tot een piketvergoeding die 60.000 gulden per jaar be helst. Het Leidse korps toont daarnaast de bereidheid om na een 24-uursdienst in de vrije tijd met een alarmontvanger op zak te lopen, zodat binnen zes tot acht minuten twee wa gens bezet zijn. Op het mo ment dat men die bereidheid niet meer heeft, kom ik in de problemen", verduidelijkt Mark. Vrouwen Is Bart Mark er wel in ge slaagd de vrijwilligers buiten de deur te houden, anders ligt dat voor de vrouwen. Hele dis cussies werden daar over ge voerd, waarbij Mark als het ware over de streep moest worden getrokken Hij veert op als hij dat hoort. „Wil je nu eens het echte verhaal horen? Er is nog nooit in het verleden iemand in het college van B en W geweest, ook niet wethou der Van Dongen, die mij daar toe de opdracht heeft gegeven. Ik ben zelf het experiment aangegaan". Het evaluatierapport dat hier over onlangs verscheen, noemt hij ongelukkig. Het was veel gaten opvullen en veel koken, luidde de grove conclusie. „Dat is hetgene waarvan het hele personeel zegt dat het niet waar is. Het dekt de la ding niet. Vrouwen die bij de brandweer komen moeten in ieder geval een fysieke en technische achtergrond heb ben. Ze moeten wat met de handen kunnen, want als ze èn geen kracht hebben, èn niet handig zijn, maar wel een pra- tertje, dan is het bij voorbaat mislukt". „Het zal nog jaren duren voor Mark met de eerste vier vrouwen van het korps: „Ze moeten wat met de handen kunnen, want als ze èn geen kracht hebben, èn niet handig zijn, maar wel een pratertje, dan is het bij voorbaat mislukt". foto: wim van noort het goed draait. We zullen er nog veel aan moeten doen om het te laten slagen. Momenteel hebben we er weinig zicht op hoe het is als de vrouwen tien jaar in dienst zijn". Mark moet er ook niet aan denken dat een van de vrouwen zwanger raakt. „Ik ben ze dan negen maanden kwijt". Om over de nieuwe trend, ou derschapsverlof voor mannen, nog maar te zwijgen. „Dat kan hier niet met zo'n strak sche ma. Ze raken hun getraind heid en vaardigheid kwijt. En hoe vul ik het gat op? Als op het stadhuis iemand ziek is dan kijken ze de hele week te gen een lege stoel aan, maar als er hier een of twee niet zijn dan moeten er gewoon twee blijven. Deze dienst leent zich niet voor moderne verloffrat sen. Als de politiek deson danks van mening is dat het goed is voor de brandweer, dan moeten ze maar. zoals bij voetbal, tien man op de reser vebank zetten. Dan heb ik er geen moeite mee". Naar Mark die tot dat moment niet om woorden verlegen zit, wordt stil als hem naar de meest nare ervaring wordt ge vraagd. In een gelijkmatig tempo begint hij met zijn stoel te wippen. „25 Januari 1990...Huis ter Duin", zegt hij monotoon. Drie collega's van de Noordwijkse brandweer lie ten bij die brand het leven. „Dat was heel zwaar. We heb ben er een paar dagen over ge daan om daar overheen te ko men". Slachtoffers waarvan een zichtbaar bewogen Mark zegt dat die niet voorkomen hadden kunnen worden. Een treurige stemming die plaats maakt voor felheid als de Leidse commandant zijn andere taken bespreekt. Zo be gint hij breed met zijn armen te zwaaien wanneer hij het heeft over de privatisering van de Eerste Hulp Dienst (EHD). Als directeur van de Centrale Post Ambulancever voer (CPA) heeft hij zich daar met hand en tand tegen ver zet. „Had ik dat niet gedaan dan was het hier weggeweest. De acties op het Stadhuisplein waren een lachertje, we heb ben het meer op grond van feiten waargemaakt. Een stad als Leiden moet gewoon een overheidsvervoerder hebben. Ik was van mening dat de EHD kwalitatief een goede dienst was". Het collegebesluit werd dan ook ingetrokken en de zelfstandige EHD werd een onderdeel van de brandweer. Die twee petten, baas van de EHD en CPA, waren een jaar later (1988) inzet van een groot conflict met ambulancever voerder De Jong. Directeur De Jong beschuldigde Mark ervan als hoofd van de CPA zijn ei gen EHD te bevoordelen. Aan tijgingen die hij hoog opnam. Mark dreigde zelfs met opstap pen als zijn naam niet werd gezuiverd. „Alleen had ik het destijds anders moeten zeggen Als de anderen ongelijk zou den hebben dan dienden zij ook op te stappen. Het heeft in ieder geval heel zeer gedaan. Als praktijkman werd ik con stant belaagd met briefjes van advocaten waar alleen maar nonsens instond". Ook de vele publiciteit in die tijd heeft Mark als zeer hin derlijk ervaren. „Van burge meester Goekoop heb ik ech ter een ding geleerd. Hij zei: „Joh, de krant waar dat in staat, daar wordt morgen weer vis in verkocht". Nu moet ik erom lachen, maar toen heb ik me er danig aan gestoord. Als er maar een procent van de beschuldigingen waar was ge weest, was ik opgestapt. Het liefst had ik toen een end hout meegenomen en gezegd, ik kom effe met jullie praten". Als directeur van de CPA kwam Mark kortgeleden nog maals negatief in het nieuws toen een Hillegoms jongetje overleed, omdat voor hem geen plaats in een regionaal ziekenhuis werd gevonden. „Mede door dat geval zal het nu niet meer zo snel voorko men. Als een ziekenhuis vol is dan wordt de patiënt toch eerst binnen gereden voor sta bilisatie, alvorens dertig kilo meter door te rijden. Daar is nu een vaste instructie voor". Overgang Binnenkort zal het voor Mark echter rustig worden aan het front. Al is het nog onduidelijk of hij de deuren aan de Gooi meerlaan voorgoed achter zich dicht gooit. Zo mag hij nog vijf jaar directeur zijn van de CPA, omdat de pensioenge rechtigde leeftijd daarvoor op 65 ligt „Binnenkort gaan we in Zuid-Holland van zeven CPA's naar vier. Het gebied tot en met Dordrecht, waaron der Gouda, komt dan bij ons". Wellicht dat Mark die over gang nog gaat begeleiden. In die functie zal Mark ook nog enige tijd contact houden met de nieuwe brandweercom mandant Van Oosten. „Het is een goede plaatsvervanger. Al leen is het geen Leidenaar, maar een Rotterdammer". Hij spreekt het uit op een manier alsof hij zojuist bedorven hut spot op heeft. „Ik heb een baan gehad die zoveel uur vergde, dat ik geen enkele hobby heb", antwoordt Mark op de vraag wat hij na zijn pensioen gaat doen. „Ik weet het niet. Ach, ik ben al tijd redelijk creatief geweest. Toch ben ik bang, want ik heb een vrouw die erg schoonma- kerig is. Al zal niemand me met schort omzien. Een jaar met een touringbus rijden, naar Turkije of door Europa, dat lijkt me wel wat. Iets geks PETER VAN DER HULST het paasvuur gedoofd en sym bolisch verdwijnt daarmee de controversiële figuur van Stöxen definitief van het Leidse politieke toneel. Panty Het heeft veel moeite gekost. Desondanks was de trots van burgemeester Cees Goekoop er niet minder om. Met het geheel gerestaureerde Boer- haave Museum is de Leidse binnenstadswijk De Camp een parel rijker. Een heel verschil met elf jaar geleden stelde Goekoop maandag tijdens de opening van het voormalige Caeciliagasthuis vast. „Toen was dit gebied de rotte kies van de binnenstad. Nu moet nog slechts een enkel gaatje worden gevuld". Goekoop schroomde niet om daarvoor een deel van de eer op te eisen. „Ik heb geen mid del geschuwd om deze bouw val om te laten toveren tot een prachtig complex. Geen diner heb ik gemist", zei hij op geheel eigen humoristische wijze. Bij de opening van de centrale bibliotheek in de Nieuwstraat liet hij het niet na om koningin Beatrix met de vervallen wijk kennis te laten maken. Een gedeputeer de zakte door de vloer van het gasthuis en Braks en Brokx speelde hij tegen el kaar uit om de benodigde tien miljoen bij elkaar te schrapen. Toch had hij bij al die moeite een detail over het hoofd ge zien. Hij bezorgde Hedy d'An- cona geen ladders in haar kousen en sleepte haar niet aan de haren over het Vrou wenkerkplein. Hoe anders had hij haar van het idee af kunnen brengen om juist op die plek waarvoor naarstig naar een andere bestemming wordt gezocht, een beeld te willen plaatsen. Principieel Als enige partij in de Leids gemeenteraad blijft de VVD vasthouden aan de vrije slui tingstijden. „Wij hadden dat in ons verkiezingsprogramma staan en kunnen ten opzichte van onze achterban het niet maken om van standpunt te veranderen", aldus fractie voorzitter Gerard Bakker af gelopen dinsdagavond tijdens Straatnamen Het werk van straatnamencommissies staat traditioneel onder vuur. Als ze origineel willen zijn is het niet goed. Zie de fantasie namen waar niemand iets van begrijpt in de Merenwijk. En als ze straten traditioneel straat, laan of steeg noemen vindt me nigeen het weer te saai. De politie heeft er helemaal eigen op vattingen over. Voor hen maakt het niet uit hoe een straat wordt aangeduid als hij maar is vernoemd naar de scheidende commissaris Henk Mostert. Op zijn receptie kreeg hij woensdag een bordje met Henk Mostertboulevard. Donderdag onthulde hij het Henk Mostertplein achter het politiebureau en het wach ten is nu nog op de Henk Mostertlaan, de Henk Mostertstraat, de Henk Mostertsteeg, het Henk Mostertpark en de Henk Mos- tertallee. Henk Mostertweg is al geregeld. foto: hans snaterse een raadsvergadering die ver der werd overschaduwd door het aftreden van wethouder Paul Bordewijk. De VVD was als enige groe pering in de raad tegen het houden van het referendum. Toen daar niettemin toch een meerderheid voor was, beslo ten de liberalen wel mee te werken aan de uitvoering er van. Ze discussieerden mee over het onderwerp en hiel den zich bepaald niet afzijdig bij de verdere discussie. Je zou dan ook bijna zijn verge ten dat de VVD als enige par tij het referendum principeel afwees. De andere partijen bonden zich wel bij voorbaat aan de uitslag van de volksraadple ging. Dat resulteerde erin dat de krappe meerderheid die zich tegen vrije sluitingstijden uitsprak, ook zijn zin kreeg. Alleen de VVD keerde zich daar dus tegen. Daarmee hiel den de liberalen consequent vast aan de eerder gekozen lijn. Een keus die misschien wat gemakkelijker werd doordat de liberalen sinds vo rig jaar niet meer in het colle ge zijn vertegenwoordigd. Een principieel standpunt over de vrije sluitingstijden zal het ook goed doen bij de eigen achterban waarin studenten traditioneel royaal in zijn ver tegenwoordigd. Uiteindelijk was in de studentenrijke bin nenstad ook juist een meer derheid voor de vrije slui tingstijden. Kortom raadsle den als Gerard Bakker, Alexander Geertsema, Layla Driessen en Theo van der Nat bedienden hun achterban op zijn wenken onder het motto „De VVD drinkt met u mee". kiezen tussen een straalpijp en een balpen dan weet ik wel wat ik pak. Drieëntwintig jaar zat ik in de 'uitruk' en ik ben heel lucky geweest dat ik op een stoel zat die uitzicht gaf op deze plaats. Toen ik comman dant werd - ik maakte toen al dertig jaar deel uit van het korps - hoefde er niet veel te worden veranderd. Maar ik ben het wel op tijd geworden anders was het de verkeerde kant uitgegaan". Autoritair Met zijn komst werd de leiding wel anders. Mark omschrijft zichzelf als autoritair en streng. „Een man ook met twee gezichten. Vandaag in de dienst ben ik een hele andere Bart Mark dan als ik een pilsje drink of voetbal met de man nen. Ik ben van mening dat het, voor de discipline, strak moet blijven. Dat heeft wel eens tot botsingen geleid, ja. Een jaar of drie, vier terug heb ik eenmaal 's avonds de club bij elkaar geroepen. Toen kwam naar buiten dat ze de strenge aanpak vervelend vondenLater zegt hij nog zeggen: „Ik heb dat nooit als zodanig ervaren. Hier heb ik eenmaal een ander gezicht op, want het is geen stadhuis". „Vroeger zei ik móge, nu een paar maal goedemorgen, maar ik bedoel hetzelfde. Ik heb er dus wel wat van geleerd. De brandweerman van anno 1991 is in vergelijking met 1953 mondiger geworden. Toen was het ondenkbaar dat je met je korps in gesprek zou gaan. Mijn mentaliteit moest worden bijgesteld en als niemand je daar op wijst dan blijf je door gaan. Je hebt het dan niet meer door dat je autoritair bent. Misschien ben ik ietsje milder geworden, omdat ik ouder ben en grotere kinderen heb. Het bevel is bevel van 1953 past niet meer in deze tijd". Beroeps Als een van de weinige korp sen kent het Leidse alleen maar beroepsmensen. „Er is wel eens over vrijwilligers ge sproken. Dat heb ik afgeraden, omdat Leiden een bijzonder gevaarlijke binnenstad heeft. Ik durf dat niet voor mijn re kening te nemen. Ik denk ook dat ik daarin gelijk heb gekre gen. Kijk maar naar de moeite die de omliggende gemeenten moeten doen om vrijwilligers te krijgen. Ik ben zelfs van mening dat je grotere plaatsen, met meer dan 20.000 inwoners, met beroepsmensen moet uit rusten". Uit hoofde van zijn functie als regiochef heeft Mark veelvul dig met vrijwilligerskorpsen van doen. Over die samenwer king zegt hij: „In het begin liep die bijzonder stroef. Dat heeft twee oorzaken. Ten eer ste hoe de vrijwilligers en be roeps elkaar bekijken en ten tweede vinden de omliggende gemeenten Leiden nogal hau tain. Iedereen weet echter dat we dag en nacht klaar staan, met raad en daad. Ik denk dat we er dus alles aan doen om dat idee weg te halen en ik be speur bij een heleboel gemeen ten verbetering. Het geldt ook Bart Mark hangt zijn helm letterlijk in de wilgen. ,,Het is niet zo dat ik vanaf mijn vijfde met brand weerautootjes speelde. De liefde is tijdens de dienst gegroeid". foto: wim van noort

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1991 | | pagina 17