-f
s verzilverd
'assie
van Schütz
-moment
san stilte
RTL4belicht welen wee van nep-krant
Geniale
komedie
Café Lehmitz: aanstekelijke waanzin
Platvloerse podiumgein
KAREL
APPEL
UNST/RTV
CcidócSouocmt
ZATERDAG 30 MAART 1991 PAGINA 11
•he Nits avond lang op radio
LVERSUM De VARA brengt dinsdag a.s.
Radio 3 een avondvullend programma over
e Nits. Het Amsterdamse trio zal vier uur
ig, te beginnen om 20.00 uur te beluisteren
n. Eerst worden portretten uitgezonden van
drie groepsleden, waarna rechtstreeks
irdt overgeschakeld naar het Haarlems Con-
rtgebouw waar The Nits het laatste concert
n het Nederlandse deel van de 'Giant Nor-
il Dwarf'-tournee spelen. In de pauze volgt
- n reportage gemaakt tijdens het verblijf van
I groep in Athene.
NCRV zendt op de tv in 'Paperclip TV' op
- april een programma uit rond The Nits
h, iarin beelden van het concert dat de groep
id 27 maart gaf in de Rotterdamse Schouw-
rg
~ie Nits maken binnenkort een internationale
V ïrnee langs Finland, Duitsland, Spanje, Oos-
irijk, Tsjechoslowakije en Hongarije.
Poetry in Den Haag
gaat door
DEN HAAG - De Vlaams-Ne-
derlandse dichtersontmoeting
Poetry op 12 en 13 april in de
Koninklijke Schouwburg in
Den Haag gaat toch door. Poe
try dreigde van de baan te ra
ken doordat de gemeente Den
Haag slechts 10.000 gulden
voor het evenement overheeft.
De organisatoren hadden ech
ter 35.000 gulden meer nodig.
Daarvan zijn er nu al 20.000
binnen dank zij een telefoon-
en fax-actie die de schouw
burg heeft gevoerd. De organi
satoren hebben er, gezien het
succes van de actie, vertrou
wen in dat de overige 15.000
gulden ook nog binnenkomt.
Nederland misschien
niet naar Buchmesse
DEN HAAG De kans bestaat dat de grootscheepse
presentatie van de Nederlandse cultuur tijdens de
Frankfurter Buchmesse in 1993 niet doorgaat. De over
heid wijst daarbij met de beschuldigende vinger naar
het Nederlandse bedrijfsleven en de uitgevers die niet
met geld over de brug komen. Om goed uit te pakken
op deze internationaal vermaarde boekenbeurs is onge
veer tien miljoen gulden nodig. De ene helft zou
moeten worden betaald door de Vlaamse en Nederland
se overheid en de andere door het bedrijfsleven, voor
namelijk uitgeverijen. De Vlamingen hebben hun deel
van de financiering al rond. In Nederland onderhande
len de diverse departementen (WVC, Economische en
Buitenlandse Zaken) nog over de grootte van hun aan
deel. Volgens minister D'Ancona is de besluitvorming
nog niet afgerond en wordt er nog gezocht naar mnoge-
lijkheden. „Juist uitgeverijen hebben baat bij een der
gelijk evenement", aldus haar ministerie.
Minister D'Ancona stelt
Simplistisch Verbond gerust
AMSTERDAM - Programmamakers hoeven geen angst te
hebben voor de komende reorganisatie van de publieke
omroep. De efficiency-voorstellen van Mckinsey zijn er
juist opgericht om geld dat nu wordt besteed aan organi
satiekosten, over te hevelen naar programmakosten.
Dit stelt minister D'Ancona in haar brief aan een groep
van 32 verontruste programmamakers van NOS en
VPRO, onder wie coryfeeën als Kees van Kooten en Wim
de Bie. Zij vreesden voor een terreur van de kijkcijfers
ten koste van kwaliteit en inhoud. De bewindsvrouwe
stelt dat zij zich wat de inhoud betreft moeten richten tot
de bestuurders van hun eigen omroepen. Verder reageert
zij op de uitzending van 'Keek op de Week' waarin de
vrees doorklonk dat als gevolg van het rapport voortaan
slechts één lid van het Simplistisch Verbond aan bod zou
komen. Ongegrond, aldus de minister: „De kans dat het
Simplistisch Verbond kan worden uitgebreid met een
derde lid is groter dan dat één van de huidige leden weg
gesaneerd zou worden".
Rambo in clinch
met fotografen
BEVERLY HILLS - De
politie van Beverly Hills
onderzoekt een klacht van
een fotograaf die stelt dat
Sylvester Stallone zijn auto
heeft geramd tijdens een
achtervolging op de Sunset
Boulevard. Stallone's lijf
wacht zou hem gesom
meerd hebben te vertrek
ken voor een bar en Stallo
ne zelf zou hem daarna
achtervolgd. Volgens Stal
lone heeft de fotograaf
hém achtervolgd. De rit
zou volgens de acteur veel
weg hebben gehad van de
achtervolgingsscène in
'The French Connection'.
[ERSFOORT Het
meer dan vijfen-
•intig jaar geduurd,
aar Columbia is uitein-
lijk toch door de knieën
gaan. De platenmaat-
happij heeft achtenvijf-
nog niet eerder ver
enen nummers van de
jna 50-jarige Ameri-
ianse componist Bob
LQ A ylan op compact disc ge-
l
nder de titel 'The Bootleg Se
es volumes 1-3 (rare unre-
ased)' bestrijkt de box de pe-
ode 1961 tot 1991. Hoewel het
bijna vier uur muziek gaat,
het toch slechts een beschei-
!ii deel van wat verzamelaars
de jaren heen hebben
ard via het illegale pla-
incircuit. Maar het feit dat de
l. II >x is genummerd doet ver-
ioeden dat de platenmaat-
•happij in de toekomst meer
il uitbrengen. Dat er nog
iel op de plank ligt is zeker.
!lk woord
In als Columbia niet voldoen-
heeft dan zijn er genoeg
erzamelaars die voor het
oodzakelijke materiaal kun-
en zorgen. Al dertig jaar
rordt Dylan gevolgd door een
.•hare fans die elke noot die
ij zingt, elk woord dat hij
jreekt opneemt en archi-
eert. En die opnamen worden
dertig jaar illegaal (bootlegs)
p de markt gebracht.
"ylans persoonlijke muziekar-
livaris, Jeff Rosen, weet die
erzamelaars te vinden. Hij
ïoeg bij hen bijvoorbeeld en-
in!?1
f U hr
itthaus Pasaion van Heinrich
:hütz door Het Haags Kleinkoor
'er leiding van Hans Jansen met
lewerking van vocale solisten.
Isteravond, Kloosterkerk, Den
kele opnamen voor deze box
omdat die beter van kwaliteit
waren dan de banden van Co
lumbia.
Twee keer eerder deed de pla
tenmaatschappij een knieval
voor de Dylan-liefhebbers. In
1978 werden de zogenoemde
'Basement Tapes', een sessie
van Dylan en The Band, offi
cieel uitgebracht en tien jaar
later verschenen enkele rari
teiten op de vijf ceedee-set
'Biograph'.
Jeff Rosen stelde de box sa
men en de ceedee's gaan ver
gezeld van een 72-pagina's tel
lend boekwerk met bijzonder
heden over de achtenvijftig
nummers. Schrijver daarvan is
de Engelse journalist John
Bauldie, die verschillende boe
ken over de Amerikaan op
zijn naam heeft staan en die
uitgever is van het vooraan
staande Dylan-magazine 'The
Telegraph'.
Tijdloos
Opvallend is dat veel van Dy
lans werk, die in deze box is
verzameld, tijdloos klinkt. Of
het nu het live gezongen 'No
more auction block' uit 1962 is
of 'Blind Willie McTell' uit
1983. Het eerste nummer nam
hij op in het Gaslight Café in
New York. Hij gebruikte de
melodie later om de wereldhit
'Blowin' in the wind' te schrij
ven. 'Blind Willie McTell'
werd opgenomen voor zijn al
bum 'Infidels', maar viel op
het laatste moment buiten de
De box begint met 'Hard Ti
mes in New York'. Dylan nam
het in 1961 op in een hotelka
mer van een vriendin. Het
was het moment dat hij naam
ging maken in Greenwich Vil
lage. Er staan meer live ver
sies op de ceedee zoals het
veelbesproken en in de jaren
zestig op televisie- en radiosta
tions verboden 'Talking John
Eirch Paranoid Blues' en 'Who
Killed Davey Moore?' (beide
registraties van een optreden
in de Carnegie Hall in 1963) en
'Seven Days' van zijn 'Rolling
Thunder Tour' uit 1976.
Uit zijn beginperiode koos Ro
sen achtentwintig nummers
waarbij Dylan zichzelf bege
leidt op piano of gitaar. Het
toont Bob op z'n best. Meer
hardop denkend dan zingend.
Soms met veel emotie, soms
krachtig omdat hij moet zeg
gen wat moet worden gezegd.
Outtakes
De verzameling bevat veel zo
genoemde outtakes; nummers
die werden gemaakt voor een
album, maar die het vinyl
nooit bereikten. Eén ervan,
het 'Series of dreams' opgeno
men tijdens de 'Oh Mercy'-ses-
sies verschijnt binnenkort op
single. 'Oh Mercy', Dylans
1989-album kreeg lovende kri
tieken die te vergelijken zijn
met die van 'Blood on the
tracks'. Bob nam het album op
met producer Daniel Lanois.
Deze liet bij het uitkomen van
dat album weten: „'Series of
Dreams' was een turbulent
nummer. Ik vond dat het op
het album moest komen. Maar
ja, Dylan had het laatste
woord".
Op 'No more auction block' en
'Moonshiner' na zijn alle num
mers geschreven door Dylan.
Sommige zijn door andere
groepen bekend geworden zo
als 'If you gotta go' (Manfred
Mann en Fairport Conven
tion), 'I shall be released' (The
Band), 'Golden Loom' (Roger
McGuinn) en 'Catfish' (Joe
Cocker).
Opmerkelijk
De selectie bevat verder enke
le opmerkelijke opnamen. Een
akoestische versie van 'Subter
ranean Homesick Blues' en
een uitvoering van 'The times
they are-a changin' op piano.
In 'Every grain of sand' zingt
Dylan een duet met Jennifer
Warns, terwijl op de achter
grond hondgeblaf klinkt. Het
fraaist is de uitvoering van
'Like a rolling stone', ooit een
wals. Dylan zelf zei erover in
1966: „Opeens schreef ik een
verhaal van twintig kantjes
lang. Daaruit haalde ik 'Like a
rolling stone' en maakte er een
single van. Ik riep hardop: dat
is het! Niemand heeft zoiets
eerder gedaan. Ik had geen zin
meer een boek te schrijven of
een toneelstuk. Ik wilde num
mers schrijven als deze. Weet
je, niemand had daarvoor éch
te nummers geschreven".
Dylan draagt ook voor op deze
ceedee-set. In december 1963
las hij in de Town Hall een ge
dicht voor ter nagedachtenis
aan folkzanger Woody Guth
rie. 'The last thoughts on' ver
scheen op de bootleg 'Are you
now or have you ever been',
een album dat Columbia nooit
uitbracht, maar dat in het ille
gale circuit erg gewild is. Het
minuten lang durende gedicht
kwam er nerveus uit en Dylan
heeft het nooit weer gedaan.
De box wordt uitgebracht ter
gelegenheid van zijn vijftigste
verjaardag (op 24 mei). En zo
als al zijn produkties kent ook
deze box zijn outtakes. In fe
bruari werd het aantal com
pact discs teruggebracht van
Iet is een goede zaak, dat in
Isch e lijdenstijd niet uitsluitend
e passiemuziek van Bach tot
dinken wordt gebracht, maar
ok de passies van Heinrich
chütz. Een ensemble dat de
•erken van Schütz op het re-
ertoire heeft is het in 1977
pgerichte Haags Kleinkoor.
)nder leiding van Hans Jan-
en werd in een goed bezette
kloosterkerk gisteravond een
litvoering gegeven van de
latthaus Passion, door Schütz
ecomponeerd aan het einde
an zijn lange leven. Het
laags Kleinkoor, dat ongeveer
wintig leden telt in leeftijd
'ariërend van twintig tot
'eertig jaar, heeft zich gespe-
ialiseerd in kerkmuziek. Het
ipertoire omvat meer dan
londerd composities uit diver-
le tijdperken. Een traditie van
iet koor is de tweejaarlijkse
litvoering van één van de
•chütz-Passionen.
Ichütz vertelt het lijdensver-
een absoluut objectieve
ëergave, het woord staat
:entraal. Geen instrumentale
Jegeleiding, geen koralen,
geen aria's. In alle soberheid
opent het koor deze passie met
de woorden: „Das. Leiden un-
iers Herren Jesu Christi, wie
es beschreibet der heilige
Matthëus" en voor
deze beschrijving gebruikt
Schütz niet meer dan vijftig
minuten. In een even stijlvolle
als pretentieloze verklanking
werd de uitvoering een mo
ment van stilte en rust, helaas
tegen het einde verbroken
door loeiende sirenes van een
politie-auto.
Hans Jansen heeft zijn koor op
i indringende wijze laten zin-
Kijkje op de redactie van De Dageraad met (v.l.n.r.) Caroline van den Berg als Trudy, Hugo Haenen als Marc en Moniek van Male als
Roos Verkuyl. foto: anp
De Evangelistenpartij
werd indrukwekkend en boei
end vertolkt door Frans
Brandt, zelfs onder de sirenes
bleef hij de rust zelve. Rob
Borst zong evenals bij vorige
uitvoeringen sereen de Chris
tuspartij, ook de sopraan Maria
voor 't Hekke en de tenor Ri
chard Prada leverden een
waardevol aandeel.
ADRIAAN HAGER
De Dageraad. Zesentwintigdelige
drama-serie. RTL4 om 20.30 uur.
Maandag.
HILVERSUM - „Ik voel
mij op de een of andere
manier sterk verbonden
met kranten. Ik lees er
ook onzettend veel. Het
idee de redactie van een
(nep-)krant te gebruiken
als decor voor een serie
vol intriges en liefdesleed,
werd ook tijdens het lezen
van een van die dagbla
den geboren", zegt Peter
Römer, geestesvader van
'De Dageraad', een zesent
wintigdelige drama-serie
die door RTL op het
scherm wordt gebracht.
Römer schreef de serie niet al
leen. „Nee, maar je moet je
ook niet vergissen in de om
vang van zo'n klus. Dat kun je
niet in je eentje. Ik ben ver
antwoordelijk voor de grote
lijnen van het verhaal. Daarna
ga ik met Nieuwe-Revu-ver-
slaggever Gerrit Mollema en
scenarioschrijver Jaap Trenité
om de tafel zitten en bespre
ken we mijn ideeën. Zij schrij
ven vervolgens een eerste ver
sie, die ik later weer naar mijn
hand zet".
Successerie
De serie 'De Dageraad', waar
van alleen Römer de afloop
kent, volgt het patroon van
successeries als 'De Fabriek'
en 'Dossier Verhulst'. In dit
geval spelen de intriges zich af
op de redactie van 'De Dage
raad' en in de familie Maas
land die de krant bezit. Af
gunst en ambitie maar ook
loyaliteit en vriendschap vor
men de belangrijkste ingre
diënten van het verhaal.
Gejo Maasland, een rol van
Bernhard Droog, heeft het
dagblad in 1941 als verzets-
krant opgericht. Het stencil,
dat toen nog vol fouten zat, is
sindsdien uitgegroeid tot een
dagblad, waarbij de basis
wordt gevormd door een goed
lopende onderneming. De Da
geraad is onderdeel van het
Maasland Concern (MACO),
dat wordt geleid door presi
dent-directeur Roelof Duymar
Twist (Paul van Gorcum). Als
hij besluit om de krant te ver
kopen, brandt er in de familie
Maasland een machtstrijd los,
die ook de weerslag heeft op
de redactie. Gejo heeft veertig
procent van de aandelen van
de krant en is tegen de ver
koop, terwijl zijn kleinzoon
Mare, een rol van Hugo Hae
nen, een voorstander is van de
plannen van Twist.
Bij het schrijven van de reeks
is Peter Römer de werkelijk
heid niet uit het oog verloren.
Veel dagbladen in Nederland
hebben het momenteel bijzon
der moeilijk. De inkomsten lo
pen terug, waardoor een deel
voorgoed de persen heeft
moeten stopzetten. Het lijkt
een tendens die zich gaat door
zetten. Römer: „De signatuur
van de krant heb ik afgekeken
bij Het Vrije Volk en Het Pa
rool'. 'De Dageraad' heeft een
sociaal-democratisch karakter,
maar is toch leesbaar. Het lich
te aspect wordt niet vergeten.
Entertainment dus, maar de
andere, serieuze kant is ook
goed onderbouwd".
Groot publiek
Verantwoordelijk voor de re
gie is Frank Zichem. die
eerder bij IKON en NOS
werkte. 'De Dageraad' is zijn
eerste produktie voor een
groot publiek. De 26-delige
reeks wordt opgenomen in het
decorcentrum van het NOB in
Hilversum. Deze ruimte wordt
normaal niet als studio ge
bruikt en toen dat wat weken
geleden wel gebeurde, zorgde
een storing in de sproeier van
de brandblus-installatie voor
een waterballet. Tien minuten
lang spoot de installatie hon
derden liters water de studio
in. Gelukkig bleef de schade
beperkt en kon in het decor
centrum de redactie van deze
regionale nep-krant opnieuw
nauwkeurig worden nage
bouwd. Ondertussen verdiep
ten de makers van de reeks
zich in de wereld van de jour
nalisten. Zo hebben de acteurs
voordat de opnamen van de
serie begonnen een computer
cursus gevolgd, zodat ze met
de apparatuur kunnen omgaan
alsof ze er dagelijks mee wer
ken.
HANS PIËT
vier naar drie en het aantal 'John Brown', 'Ain't gonna go
nummers van zeventig tot to heil', 'Poor Lazarus' en
achtenvijftig. 'Don't ever take yourself
Dus het wachten blijft op de away'. De tijden veranderen
officiële uitgave van nummers ook nu niet.
als 'Lonesome Whistle Blues', WILLEM MEULEMAN
Onvrede Sovjetunie in het Capitool
HILVERSUM - De discussie in het Capitool a.s. zondag gaat
over de onvrede in de Sovjetunie. Gasten van gespreksleider
Fred Verbakei zijn: Olga de Haan, massapsychologe; Bruno
Naarden, directeur Oost-Europa Instituut; Hans Renner, histori
cus universiteit van Groningen en Robert van Voren, directeur
stichting Tweede Wereld Centrum. (NOS, zondag 12.00-12.45
uur, Nederland 3).
Het Gebeuren/Het Nationale Toneel:
'Voldoende Koolhydraat' van Dennie
Potter. Vertaling: Anneliea Eulen.
Regie: Johan Timmert, Leopold Wit
te. Met Julet Royaardt, Gijt Schol
ten van Atchat, Elja Pelgrom, Jac
queline Blom en Frank Houtappels.
Theater aan de Haven, vrijdag 29
maart, herhalingen aldaar t/m 6
april en van 16 t/m 18 mei; LAK Lei
den op 10 en 11 april.
Als overspel een vorm is van
volwassen vermaak, zoals in
Dennis Potters 'Voldoende
Koolhydraat' wordt gezegd,
dan vermaken de twee echtpa
ren in de centrale rollen zich
kostelijk. Een vijfde wiel aan
de wagen, een zoon van een
van de paren, lijdt daar echter
hevig onder, maar zal zich -
getuige de laatste scène - nog
wel 'aanpassen'.
De vijf zijn op vakantie in
Griekenland. Daar mag direc
teur Eddy aan zijn mededirec
teur Jack uitleggen, dat die
hun maatschappij Greenfood
moet verlaten. Jacks ideeën
over eerlijk voedsel passen
niet in de lijn van de zaak.
Jack verzet zich tegen zijn
partner, ook al omdat deze iets
heeft met zijn echtgenote. Een
nieuwtje dat hij via zijn zoon
Ben moet horen.
Het toneel toont enige rood
aarden bungalows waarbinnen
de danig verbrand geschmink
te personages zich regelmatig
terugtrekken. Een overmaat
aan drank kan hen niet laven,
alles irriteert iedereen en daar
leggen ze verbaal nog een
schepje bovenop. Omdat het
Dennis Potter is die hen de
woorden in de mond geeft, be
tekent dat felle dialogen op
het scherp van de snede, die
van het toneel de werkelijk
heid in verhevigde vorm ma
ken.
Met meesterlijke hand toont
de geniale schrijver het con
trast tussen de passieloze mate
rialist Eddy en diens antago
nist Jack, die zijn toevlucht
zoekt in drank en poëzie. Pot
ter laat de vrouwen zich afzij
dig houden van de machts
strijd. Ze mogen ingrijpen
wanneer iets wezenlijks dreigt
te gebeuren. Echte verande
ringen dienen zich overigens
niet aan, slechts zoon Ben
wordt door een van de dames
ingewijd in 'vowassenheid'.
Johan Timmers en Leopold
Witte laten in hun regie vooral
de tekst in alle heftigheid de
hoofdrol spelen, geholpen door
een goede bezetting die er
zorgvuldig voor waakt 'Vol
doende Koolhydraat' te vet te
spelen.
Al waant het publiek zich
even in een internationale,
klassieke komedie, deze Potter
blijft toch zeer Brits. Want
welke Nederlandse managers,
van vijftig, veertig of vijftien,
kunnen gedichten van Keats
of Shakespeare citeren, zoals
Jack, Eddy en Ben?
PETER SNEL
Voorstelling: Café Lehmitz. Naar
een idee van Beppie Meliseen. Ge
speeld door: Leny Breederveld,
Renó van 't Hof, Beppie Melissen en
Jim van der Woude. Regie: Mirjam
Koen. Decor: Gerrit Timmers. Lich
tontwerp: Paul van Laak. Produktie:
Theatergroep Carver en Onafhanke
lijk Toneel. Gezien: 29 maart in het
LAK-theater. Herhaling: vanavond;
tournee.
Probeer de woorden tafel, vo
gelkooitje en kraag maar eens
onder te brengen in één ge
dicht. Dat dat niet meevalt,
wordt in de voorstelling 'Café
Lehmitz' op onnavolgbare wij
ze gedemonstreerd door Bep
pie Melissen die er ongeveer
een hele avond over doet. In
tussen zijn haar gedachten en
uiteraard ook die van het pu
bliek dan al tientallen keren
afgedwaald naar de evenzove-
le dwaasheden waaruit de
voorstelling is opgebouwd.
Al die komische ingrediënten
van 'Café Lehmitz' zijn niet
minder ongelijksoortig dan die
tafel, dat vogelkooitje en die
kraag. De voorstelling blijkt
uiteindelijk niet meer en niet
minder te zijn dan een bonte
aaneenschakeling van scènes,
waarin het zonder uitzonde
ring lijkt te gaan om én ding:
(spel)plezier.
De voorstelling, naar een idee
van Beppie Melissen, is geba
seerd op een fotoboek van de
Zweedse fotograaf Anders Pe
tersen die twee jaar lang de
bezoekers van café Lehmitz in
de Hamburgse Reeperbahn fo
tografeerde. Iedereen kent die
bezoekers: wie weieens door
de gangen van bijvoorbeeld
Hoog Catherijne heeft gewan
deld, pikt ze er zo uit. „Mensen
aan de zelfkant van de samen
leving" zegt het programma
blad bij 'Café Lehmitz' iets te
zwaarwichtig. De kroeglopers
waar het om gaat maken na
melijk volstrekt geen gekwel
de indruk; het zijn en blijven
in de eerste plaats acteurs die
kroeglopers spélen en dat dan
op geheel onrealistische wijze.
Gelukkig proberen ze bijvoor
beeld geen dronkenschap te
spelen en ook in hun taalge
bruik streven ze nadrukkelijk
niet naar een imitatie van die
zogenaamde zelfkantfiguren.
Het publiek fungeert zo onge
veer als de fotograaf, de ac
teurs lijken zich voortdurend
bewust te zijn van een aanwe
zige camera. En ook dat maakt
het spel 'demonstratief', in die
zin, dat de toeschouwers zich
er van bewust blijven te la
chen om de kunstjes van Leny
Breederveld, Beppie Melissen,
René van 't Hof en Jim van
der Woude en niet om de mor
sige types, die ze neerzetten.
En het viertal heeft een groot
arsenaal aan kunstjes in huis!
Leny Breedervelds oosterse
dans is al net zo onbeschrijfe
lijk als de hypernerveuze ge
baren van René van 't Hof;
Jim van der Woude met zijn
leptosome gestalte articuleert
zijn waanzin onverstaanbaar
helder en Beppie Melissen
speelt een dame bij wie de la
tente deftigheid teloor gaat in
de ordinaire atmosfeer waarin
ze nu eenmaal moet ademha
len.
Voor iedereen die houdt van
theater waarin het plezier van
de spelers centraal staat, waar
in op volstrekt pretentieloze,
maar uiterst subtiele wijze ple
zier wordt gemaakt en waarbij
je als toeschouwer gewoon niet
weet waar je kijken moet - zo
veel kleine gelaatsbewegingen,
gebaren, gemompelde flarden
tekst - voor al diegenen is
'Café Lehmitz' een must. En
wie wil weten wat de Turkse
klant antwoordde, nadat de
hoer hem had gevraagd hoe
hij heette, moet vanavond zelf
maar gaan kijken.
JOS NIJHOF
„King of Sheath" van Liaa Marcus in
het Korzo Theater, gisteravond.
Vanavond herhaling.
Bijna pijnlijk actueel de
monstreert de Ameri
kaanse bewegings-'perfor-
mer' Lisa Marcus in haar
laatste produktie bij de
Stichting Het Gevogeld
Verlangen, getiteld „De
Koning van de Schede",
haar belangstelling voor
Arabische toestanden.
Geen religie of politiek,
maar erotiek en extase onder
een dikke laag macht en ma
nipulaties. Drie van haar
half dozijn medewerkers ma
ken zelf dansen en het is be
grijpelijk, dat deze zich niet
zonder meer laten wegregis-
seren. Toch ontkomen ook zij
in dit tot een neo-oriëntaalse
fantasie omgebogen sprookje
uit 1001 Nacht niet aan de
nodige - in het Engels ver
tolkte - schuttingtaai en aan
al te zichtbaar gespeelde
sexuele driften. Deze scènes
zijn afwisselend dominant en
onderdanig, vaak ordinair en
feitelijk zonder veel echte
dans als bewegingskunstig
tegenwicht. Doel van deze
reeks bizarre brokjes plat
vloerse podiumgein is te ach
terhalen wat een koning tot
koning maakt. In het ten
grondslag liggende sprookje
'De Drager en de Drie Meis
jes uit Bagdad' blijkt dat alle
scènisch betrokkenen pijn
hebben geleden en desillusies
ondergaan in de liefde. Toch
maakt eigenlijk alleen de ti
tel 'De Koning van de Sche
de' iets duidelijk. Voor de
rest bleef de knal van het al
in de eerste minuut tot bar
stens toe opgeblazen con
doom tè hoorbaar.
FRANK DELBOY
ADVERTENTIE
HAAGS GEMEENTEMUSEUM
MEESTERWERKEN
SCULPTUREN
RECENTE SCHILDERIJEN
STADHOUDERSLAAN 4
IK WOU DAT IK
EEN VOGEL WAS
