Ik ben bereid mij dood te
rechten voor dit radio-plan
Amsterdam krijgt
eigen stadstelevisie
to .VERSUM Veronica
omi dt dat zij, samen met
itho TROS, op de radio een-
[de uitzonderingspositie
et krijgen als mogelijk
1 oktober op televisie
de |eurt. Radio-directeur
Harding pleit dan ook
ier ir een eigen midden-
4 r( [zender waarop in ge-
•jjj lenlijkheid informatie
i worden uitgezonden
een FM-zender die op
zelfde wijze kan wor-
ingericht voor mu-
Carrousel pleegt
plagiaa t bij zichzelf
Kijkje in de scheepskeuken
an het Maritiem Museum
Joke Bruijs zo plat
als een dubbeltje
gdJNST/RTV
£eid6c6outfMit
DONDERDAG 21 MAART 1991 PAGINA 15
on Eric Clapton overleden
val van wolkenkrabber
sint y YORK Conor Clapton, de 5-jarige zoon
r°e' de Britse gitarist Eric Clapton, is gistermorgen
fkomen toen hij in New York uit het raam
eid( een flatgebouw viel. Volgens de politie viel
jongetje uit een openstaand raam op de 53ste
ieping en kwam hij terecht op het dak van
ac aanpalend flatgebouw. Op het moment van het
>luk waren alleen de moeder van Conor, de
inse televisiester Lory del Santo, en een be-
in het appartement aanwezig. De bediende
het onbeveiligde raam net schoongemaakt en
Slfcpen laten staan om de kamer te laten luchten,
don, in het verleden onder meer lid van Cre-
tfde in Derek and the Dominos, en Del Santo kre-
hun zoontje in 1986. Twee jaar later scheidde
luesgitarist van Patti Boyd, die eerder met ex-
n |4le George Harrison getrouwd was. Vorig jaar
;a*e men bij een helikopterongeluk de manager en
van de band van Clapton om.
Magische klanken van
bamboefluitspeler
DEN HAAG In India is de bam
boefluit (bansuri) bekend uit eén
van haar oudste legendes rond de
herdersgod Krishna. Met de magi
sche klanken van zijn fluit wist
Krishna zijn geliefde Radha en de
andere herderinnetjes te bekoren
en in zijn goddelijke dans te be
trekken. Krishna evenaren zal hij
niet, maar meester bamboefluit-
speler Hariparsad Chaurasia is in
ons land om onder begeleiding van
tabla en tanpura enkele voorstel
lingen ten beste geven. Vrijdag 22
maart zal hij afsluiter en uitsmijter
van de serie India Klassiek zijn in
Vredenburg, Utrecht. In Den Haag
is hij vrijdag 29 maart te beluiste
ren in Dilligentia.
AMSTERDAM De Amsterdamse oud-wethouder en
huidig penningmeester van de PvdA W. Etty is door de
gemeente en de lokale zendgemachtigde Salto ingescha
keld om nog dit jaar in de hoofdstad professionele loka
le radio en televisie van de grond te tillen. Er bestaan
in Amsterdam al geruime tijd plannen voor een profes
sionele omroep. De initiatieven kwamen echter niet
van de grond door gebrek aan financieringsmogelijkhe
den. Dit jaar wordt het mogelijk om lokale reclame
boodschappen uit te zenden. De bedoeling is een dage-
lijk actualiteitenprogramma uit te zenden op tv. Daar
naast zijn er plannen voor een radiostation dat veel
lichte muziek, lokaal nieuws en service-berichten uit
zendt. Onder adverteerders bestaat veel belangstelling
voor het nieuwe medium. Een onderzoek van de Pers
combinatie, De Telegraaf en Salto heeft dat uitgewezen.
Zes keer Aïda in Amsterdam
AMSTERDAM De sporthallen-zuid in Amsterdam
worden van 30 augustus tot en met 14 september omgeto
verd in Egyptische stijl voor zes uitvoeringen van Verdi's
opera Aïda. Vorig jaar werden er van dezelfde opera suc
cesvolle uitvoeringen gegeven in Den Bosch. In Amster
dam zullen gedurende de uitvoeringsdagen diverse inter
nationaal bekende solisten en ongeveer 300 musici, zan
gers en dansers optreden. De regie is in handen van Do-
minik Neuner en Ed Spanjaard leidt het Residentie Or
kest. Voor de uitvoering wordt een enorm decor gecon-
trueerd met als grootste blikvanger een koningsmasker
van meer dan zeven meter hoog, acht meter breed en zes
meter diep, geïnspireerd door het dodenmasker van Toe-
tanchamon. Aïda werd in 1870 door Guiseppe Verdi ge
schreven op verzoek van de toenmalige onderkoning van
Egypte, Ismail Pasja. Het vertelt het verhaal van de on
mogelijke liefde tussen de Egyptische veldheer Ramades
en de Ethiopische slavin Aïda. Het verhaal speelt zich af
ten tijde van de farao's in de Nijl-steden Memphis en
Thebe. De organisatie maakt op donderdag 28 maart de
namen van de solisten bekend.
Jonge Rus speelt op een
geleende cello
SCHEVENINGEN Tijdens de tweede finale-avond
van het Scheveningen Internationaal Muziekconcours
speelt de Rus Dmitri Tsirin (22) in het Circustheater
vanavond de Rococo-Variaties van Tsjaikowski op een
geleende cello. Evenals meerdere Russische deelne
mers speelde hij tijdens het concours op een erbarme
lijk instrument, niettemin behaalde hij als één van de
vijf deelnemers een finaleplaats. Hoewel hij als Rus de
voorkeur gaf aan Tsjaikowski, werd de keuze bepaald
op een werk dat op zijn instrument wellicht nog enigs
zins zou klinken, namelijk het celloconcert opus 101
van Haydn. Maar sinds dinsdagavond is Tsirin de ge
lukkigste mens van de wereld, want een in de zaal
aanwezige celloliefhebber was zo met zijn lot begaan,
dat hij de jonge Rus zijn cello heeft uitgeleend. Om aan
het instrument te wennen is Tsirin dinsdagnacht gelijk
aan de studie geslagen in de hoop, dat hij met dit in
strument in staat is één van de prijzen te winnen.
ADRIAAN HAGER
dlX HARDING WIL TWEE RADIOZENDERS VOOR VERONICA EN TROS
rid
5f
Harding: „Beide zenders
en volwaardige radiosta-
worden dus vierentwin-
Iuur in de lucht zijn en hori-
taal geprogrammeerd. Bo-
dien willen wij, net als op
isie, het kostwinnerschap
r ons rekening nemen, wat
■kent dat het om twee com-
rciële stations zal gaan".
ding lanceerde het plan
'ige week tijdens een bij
komst in Hollandsche Ra-
waar de radio-directeu-
van de publieke omroepen
toekomst bespraken. Lex:
is natuurlijk veel argwaan
M en het plan, maar het werd
t direct van tafel geveegd,
algemene conclusie was dat
ereen er eerst even over
O.ejfle nadenken. En dat is toch
tief".
1 ding is tot zijn plan geko-
bé i om de radio te redden,
i ik aan iemand die al ja-
bij Veronica werkt, moet
ïggen dat hij op de mid-
va; golf moet zijn als hij naar
"ndio 1 wil luisteren, zoals
i de week gebeurde, dan
ke g je er vanuit gaan dat er
1 igoed mis is met het publie-
radiobestel. Dan kun je rus
stellen dat de boodschap
I is overgekomen. Als ik zo-
iel i hoor denk ik: je kunt wel
10 trlei leuke programma's
ken, maar als de mensen
aija t we en dat ze er zijn of ze
21 t kunnen vinden, heeft dat
inig zin".
ek
t publieke radiobestel in
^erland is ziek. De gisteren
:nd geworden cijfers be-
;n het. Zo liep het luister
eik van Radio 3 en Radio 2
vergelijking met 1989 met
,j'(3 tr procent terug. Een stij-
irti ig in het bereik kon worden
Di tonstateerd bij Sky Radio
(procent), de regionale om
roepen (+3 procent) en Radio
10 2 procent). Volgens Lex
Harding moet er dus wat ge
beuren, wil de omroep temin-
ste niet in de radiogolven ten
onder gaan. Hij heeft een
tweeledig plan uitgewerkt. Het
eerste is een uitgebreide pro-
motie-campagne voor zijn ra
diozender, de tweede een her
structurering van de radio,
binnen de burelen van Vero
nica beter bekend als het '5
2-plan'.
Lex Harding: „Ik kan niet in
detail treden over wat er vori
ge week allemaal is besproken
tussen de radio-directeuren.
Dat hebben we nu eenmaal af
gesproken. Waar ik wel over
kan uitwijden, is ons nadruk
kelijk streven samen met de
TROS een uitzonderingspositie
te creëren. We willen voor de
radio namelijk dezelfde positie
als voor de televisie, namelijk
het kostwinnersschap. Dat be
tekent dat wij de beschikking
zouden moeten krijgen over
twee zenders, een op de mid
dengolf en een op de FM, die
wij gezamelijk exploiteren.
Technisch is dat geen enkel
probleem, want we hebben nu
zes, maar straks zeven zenders
in Nederland. Voor de mid
dengolf denken we aan de Ra
dio 3-zender, terwijl we op FM
een plaatsje zouden moeten
krijgen op het nieuwe net dat
momenteel wordt gebouwd".
Bespreekbaar
„Tijdens het overleg, toen ie
dereen met ideeeën kwam,
bleek het plan bespreekbaar.
Ik loop er al heel lang mee in
mijn achterhoofd. In eerste in
stantie was het een plan voor
de ATV-omroepen; AVRO,
TROS en Veronica. Maar ja,
wanneer lanceer je zoiets. Zo'n
plan ligt natuurlijk heel ge
voelig. Kom je er te vroeg
mee, dan zou het een vroege
dood kunnen sterven. Ik heb
het toen maar tijdens de be
sprekingen op tafel gegooid. Ik
dacht: nu is het juiste tijdstip.
Eerst werd het erg stil, daarna
kwam er de nodige argwaan
om de hoek kijken. Toch kan
ik niet zeggen dat er veel
mensen echte bezwaren had
den. Ik heb het idee dat ieder
een er eerst eens goed over wil
nadenken. En dat is begrijpe
lijk".
„Ook voor de TROS was het
een nieuw plan. Ik had ze er
niets over verteld. We hebben
er de afgelopen dagen grondig
over gediscussieerd en dat zal
de komende periode weer ge
beuren. De wens is om de ba
sis-functies van radio over die
twee zenders te verspreiden.
De FM gezamenlijk te gebrui
ken voor muziek en de mid
dengolfzender voor informa
tie. Het is echt een heel goed
plan, ook defensief. Het kan
nooit kwaad om twee informa
tieve zenders te hebben, dat
bestaat overal, en kijk eens
waar de luisteraars naar toe
gaan. Uit de cijfers blijkt dat
ze kiezen voor de kabel-radio
stations en er komen dit jaar
misschien wel zes van die zen
ders bij. Als je nu niet ingrijpt,
gaan de tientallen miljoenen,
die nog aan reclame-geld be
schikbaar zijn naar die sta
tions. Door met twee sterke
zenders te komen, die binnen
het bestel commercieel wor
den geëxploiteerd trek jij dat
geld naar je toe. En voor mij
maakt het niks uit of ik nu
geld verdien voor aandeelhou
ders of voor de rest van het
bestel. Dan doe ik het liever
voor de rest van het bestel,
want daar zitten we nu een
maal in. Ik heb ook nooit iets
tegen dat bestel gehad, wel te
gen de manier waarop het ra
dio en televisie maken in Ne
derland is gestructureerd. Die
onderlinge concurrentie-ver-
houding belet dat er leuke sta
tions ontstaan".
Horizontaal
„De beide zenders zouden ho
rizontaal moeten worden ge
programmeerd. Dat is een ba
sisvoorwaarde voor een her
kenbaar imago. Hoewel de
zenders door twee omroepen
worden bemand, zou er een
centrale programmaleiding
moet zijn. Het mooist is na
tuurlijk als de radio-afdelin
gen van beide omroepen zou
den samenvloeien tot één ge
heel. En dan hoeven er vol
gens mij niet direct ontslagen
te vallen. Wij werken met een
klein team van tweeëndertig
man in vaste dienst en een
zelfde aantal op contract-basis.
Samen met het personeelsbe
stand van de TROS denk ik
dat we precies genoeg mensen
hebben. Je moet niet vergeten
dat de informatie-zender heel
wat mankracht opslokt".
„Ik zie echt een lichtpuntje
aan de horizon en ben bereid
mij dood te vechten voor dit
radioplan. Natuurlijk zou ik
het liefst morgen beginnen.
Wij kunnen die switch zo ma
ken en ik weet zeker dat het
zelfde voor de TROS geldt.
Maar er moeten op 11 april
eerst wat knopen worden
doorgehaakt over de televisie
indeling per 1 oktober. Maar
binnen een half jaar moet dui
delijk zijn of het haalbaar is.
Tot die tijd steek ik mijn ener
gie in het promoten van Radio
Veronica, met een nieuw jin
gle-pakket, dat zowel op de ra
dio behalve Radio 4 als
de televisie wordt gebruikt. En
we hebben een tv-commercial,
die in STER-zendtijd wordt
uitgezonden. Dat is geen ge
kochte STER-tijd, maar de mi
nuten die worden gebruikt om
televisie-programma's van om
roepen onder de aandacht te
brengen. We gaan Veronica
echt zo breed mogelijk promo
ten. Zo bestaat er bijvoorbeeld
een plan om striptekenaars te
benaderen en ze te vragen Ra
dio Veronica op eigen wijze in
hun strips te verwerken. Het
is echt een half jaar durende
campagne om onszelf te tonen.
Dat we daarmee de radio in
zijn geheel onder de aandacht
brengen, is meegenomen,
maar ik ben de Barmhartige
Samaritaan niet. Het is bij de
omroepen voorlopig nog
steeds, ieder voor zich en God
voor ons allen".
HANS PIËT
Onderscheiding voor Schmitz
Mr. B.A. Schmitz (58) is gisteren bij zijn afscheid als voorzitter van de KRO benoemd tot ridder in
de orde van de Nederlandse leeuw. Schmitz wordt, na een voorzitterschap van tien jaar, opgevolgd
door oud-minister ir. G. Braks. De nieuwe KRO-voorzitter prees bij de overdracht Schmitz vanwege
diens vasthoudendheid, waardoor die omroep als een van de weinige katholieke organisaties zijn
identiteit heeft bewaard. foto: anp
De toneelvloer ziet eruit als
een skateboardbaan, links en
rechts opbollend in een flauwe
curve; het achterdoek is een
smal gordijn, op de vloer slor
dig uitgewaaierd; links langs
de achtergrond een curieuze
tentoonstelling van lege schil
derijlijsten en andere raritei
ten. Een decor, kortom, dat in
veel opzichten past in de tradi
tie die toneelgroep Carrousel
en decorbouwer Floor Oskam
inmiddels hebben opgebouwd.
Alleen: die rommel irriteert.
Er wordt niets zinnigs mee ge
daan en ook niets waardevols
in uitgedrukt. Nu en dan lopen
de spelers de onderdelen van
die lelijke uitstalling op pijnlij
ke wijze omver, meer niet.
Eigenlijk is het toneelbeeld
illustratief voor de voorstel
ling: ook die past geheel in wat
zo langzamerhand de huisstijl
van Carrousel mag heten,
maar er is voortdurend iets dat
je irriteert. Wat het is, valt
moeilijk te omschrijven, maar
vooral in de regie lijkt sprake
van zoiets als gebrek aan oor
spronkelijkheid. In alles lijkt
de jonge regisseur Jos van
Kan een ijverige leerling van
Lidwien Roothaan, die jaren
achtereen schitterende regies
voor Carrousel maakte. Spe
lers die volstrekt niet de in
druk wekken dat ze 'zich inle
ven'; een mise-en-scène die
zich buitengewoon sterk con
centreert op het publiek; pure
acteertechniek die de magie
van het theater tot stand moet
brengen: dat ongeveer is (was)
Carrousel.
Tennessee Williams' 'Opeens
verleden zomer' zou op zich
zelf uitstekend in Carrousels
traditie kunnen passen; het ge
zelschap heeft in het verleden
dikwijls klassieke krakers van
dat type onder handen geno
men. 'Suddenly last summer'
is een stuk uit de bekende en
de laatste tijd op toneelgebied
nogal populaire atmosfeer van
de Zuidelijke staten van Ame
rika. Net als in andere stuk
ken van Williams speelt ook
in 'Opeens verleden zomer'
een schimmig verleden - hier
de raadselachtige dood van
een jongeman uit een welge
stelde familie - een belangrijke
rol. Dat verleden wordt door
de hoofdpersonen op verschil
lende manieren geïnterpre
teerd, en je weet niet wat je
geloven moet tot er uiteinde
lijk toch iets - hoewel niet al
les - van de (verschrikkelijke)
waarheid doorbreekt.
Voorstelling: Opeens verleden zo
mer. Auteur Tennessee Williams.
Gespeeld door: Toneeelgroep Car
rousel. Regie: Jos van Kan. Verta
ling: Rob Klinkenberg en Jos van
Kan. Decor: Floor Oskam. Gezien: 20
maart in het LAK-theater. Herhaling:
vanavond; tournee.
Wat gaat er nou mis, waardoor
Jos van Kan er niet in slaagt
zijn regie aan te wenden voor
een stuk dat zich juist zo uit
stekend schijnt te lenen voor
Carrousels theatrale benade
ring? Waarom zit je je het eer
ste halfuur van de voorstelling
alleen maar kapot te ergeren?
Ongetwijfeld heeft het veel te
maken met dat onopgehelder
de toneelbeeld, met het matige
talent van enkele acteurs, en
vooral ook met de krankzinni
ge muziek die nu en dan door
de luidsprekers bromt, sist en
piept. Maar de voornaamste
reden zou weieens kunnen
zijn, dat Van Kans regie alleen
maar een kopie is van een be
proefd concept, zo ongeveer
alsof iemand plagiaat pleegt bij
zichzelf. Het is veelzeggend,
dat ten slotte alleen het over
tuigende spel van Luutgaard
Willems, die met haar inge
leefde wijze van acteren juist
het minst in Carrousels huis
stijl lijkt te passen, de toe
schouwers op het puntje van
de stoelen weet te krijgen.
Volgende keer moet Lidwien
Roothaan het zelf maar weer
doen.
les
a 3TTERDAM De
ierri reede etage van het Ma-
iem Museum in Rotter-
no 2 am is in rep en roer. Het
khb luid van boormachines
rboyi i kloppende hamers
2^ verheerst. Driftig werkt
ien aan de drie tentoon-
ha ellingen die vanaf 23
v aart in het museum te
ezichtigen zijn.
ene i tentoonstelling 'Goud van
wt' is, in tegenstelling tot de
ree andere exposities, het
rst gevorderd. 'Goud van
cut' presenteert een collectie
schaal nagebouwde
olit heepsmodellen. Opgesteld in
\shc ote verlichte vitrines, wach-
L n dertig houten scheepjes
J n hoge leeftijd op de eerste
a. t zoekers,
kfe twee modelrestauratoren
het museum hebben deze
usöfcrtig exemplaren geselec-
)0 e erd uit de huiscollectie van
K iOO scheepsmodellen. De mo-
'gen sllen moeten voldoen aan de
ijn logste normen van vakman-
?77fl hap en bij de selectie is gelet
P detaillering en afwerking,
ren haalgetrouwheid, bouwmate-
Inc laai en moeilijke constructies.
nn Perkend materiaal
'et bouwen van een scheeps
model is een moeilijke zaak
die gepaard gaat met veel pro
blemen. Eén van de grootste
obstakels is het materiaal zelf.
Hout is een levend materiaal
dat reageert op wisselingen in
temperatuur en luchtvochtig
heid. Het krimpt en zet uit.
Het gevolg daarvan is dat het
model kan scheuren, kromt
rekken of zelfs breken. Deze
problemen doen zich het
meeste voor bij eikehout, de
houtsoort uit de 'echte'
scheepsbouw. Veelal kiest de
modelbouwer als alternatief
voor palmhout en het hout
van fruitbomen. Deze hout
soort is fijn van structuur,
splintert bijna niet en kan ge
makkelijk gebogen worden
zonder te breken. Een nadeel
is echter dat het het model
minder 'echt' maakt.
Ondanks de problemen die ei
kehout met zich meebrengt,
bezit de tentoonstelling een
aantal schitterende scheepjes
van dit houtsoort. Een prach
texemplaar is bijvoorbeeld een
oorlogsschip uit 1665. Het mo
del is gebouwd op een schaal
van 1:35 en heeft een veelheid
aan tuigage en kleine kanon
netjes. De meeste tentoonstel
lingsmodellen zijn echter van
palmhout gemaakt en echte
vochtigheidsproblemen zullen
zich niet voordoen.
De expositie is indrukwek
kend en toont scheepjes in al
lerlei 'soorten en maten. Een
bomschuit uit 1870 met een
schaal van 1:8 is te zien naast
een op een schaal van 1:200
gemaakte brik uit 1952. De de
tails worden in de meeste ge
vallen heel ver doorgevoerd.
Decoraties in de romp, een
'mooi versierd voor- of achter
schip en verkleinde mosselton
netjes op het dek zijn hier een
aantal voorbeelden van. Zelfs
de tuigage van de meeste sche
pen is door de modelbouwer
zelf gefabriceerd uit linnen
vezels. De modellen, die vroe
ger dienst deden als hulpmid
del bij de bouw van echte
schepen, dienen nu meer als
siervoorwerpen en zijn zeker
het bekijken waard.
Dobberende schatkist
De tentoonstellingen 'Schatka
mer' en 'Open Depot' doen ze
ker niet voor 'Goud van Hout'
onder. Deze twee vaste exposi
ties zijn ontstaan uit vragen
van bezoekers en bieden een
kijkje in het magazijn van het
museum. Bij beiden ontbreekt
ieder thema. „Ons streven is
om het depot van het museum
zo natuurgetrouw mogelijk na
te bootsen in de vorm van een
expositie", aldus samensteller
Leo Akveld. „We tonen een
groot aantal opmerkelijke
voorwerpen uit ons depot en
we stellen ze op dezelfde ma
nier op als in het depot. Het
leukste zou zijn om de bezoe
kers zelf mee te nemen naar
ons depot, maar dat is door de
vele financiële en beveili
gingsaspecten niet mogelijk"
'Schatkamer' toont het publiek
'de schatten van het museum'.
Kenmerk is dat ze allen op
merkelijk zijn. Zo maken een
negentiende eeuws gegraveerd
struisvogelei uit Amerika, een
zwart gelakt, met parelmoer
ingelegd Japans secretaire uit
de achttiende eeuw en een
handschriftkaact uit 1590 deel
uit van de collectie. 'Schatka
mer' is een geheimzinnige ten
toonstelling en de presentatie
laat dit duidelijk merken. De
schatten worden getoond in
een grote blauwe doos. Door
dat de onderkant schuin is af
gesneden en belicht wordt
door blauw TL-licht, lijkt het
of de doos los staat van de
vloer. De gedachte achter deze
vormgeving is dat de tentoon
stelling als een grote schatkist
dobbert op zee. Binnenin de
doos blijft het donker. De
voorwerpen worden tentoon
gesteld achter glazen platen en
afzonderlijk belicht.
Bij 'Open Depot' is geen spoor
Maritiem Museum Prins
Hendrik, Leuvehaven 1, Rot
terdam: 'Goud van Hout'
vanaf 23 maart tot en met 22
september. 'Schatkamer' en
'Open Depot'. Vaste presen
taties.
van geheimzinnigheid. Deze
vaste expositie gaat niet uit
van zeldzaamheid maar van
representativiteit. Zo zal men
op deze tentoonstelling voor
namelijk scheepstekeningen,
uniformen, navigatie-instru-
menten, foto's en atlassen aan
treffen.
MIRIAM HEIJENGA
Joke Bruije speelt 'Gepeperd'. Tek
sten: Jaap Bakker, Gerard Cox, Fred
Florusse, Rients Gratama en andere.
Regie: Fred Florusse. Gezien in Dili-
gentia op 20 maart. Vanavond her-
Op het affiche staat ze ten
voeten uit, met al haar
maten in centimeters. 'Ge
peperd' heet de nieuwe
show van Joke Bruijs, en
ze presenteert zich daarin
als een vrouw die er
'goed', rond en stevig uit
ziet, en best van dattum
houdt. Een rol als pin up,
dat lijkt haar wel wat, bij
elke soldaat aan de bin
nenkant van de kastdeur.
Sex speelt een prominente rol
in 'Gepeperd'. Ik vind het pri
ma als daar ronduit over
wordt gepraat. Tegen goeie
schuine bakken heb ik ook
niks. Van dames die met hu
mor en stijl 'grof in de mond'
zijn, zoals Adèle Bloemendaal,
smul ik. Om Jules Deelder
kan ik soms schateren. Maar
waarom vind ik Joke Bruijs zo
smakeloos en banaal?
Dat heeft met die glibberige
begrippen smaak en humor te
maken. Een voorbeeld: Bruijs
vertelt over haar vriendin Pa-
tries, die net bevallen is. Dat
ging niet goed, er waren vijf
tien hechtingen nodig. Eigen
lijk maar tien, maar haar
vriend stond op die extra vijf.
Ook als er geen aanleiding toe
is, grijpt Joke elke kans op
scabreuze opmerkingen. In
een tekst van Gerard Cox over
een passie voor snuiven, snuift
ze niet alleen coke, omo en
wc-eend, maar ook aan een
pruim. Vrouwen in topbanen
verdienen niet beter dan door
hun man verlaten te worden.
Islamitische hoofddoekjes in
de klas zijn een vorm van ter
reur; als 'wij' met schoenen
aan een moskee in Bagdad
zouden binnengaan, zouden
onze voetjes worden afgehakt.
Ironie natuurlijk, maar wel
buitengewoon smakeloos. Als
een man haar programma had
gespeeld, zou hij waarschijnlijk
alle feministische golven over
zich heen krijgen.
Binnen die context van flau-
wigheden en sexisme viel het
me niet mee objectief de ster
ke kanten van de show te zien.
Bruijs heeft een redelijke stem
(zij het wat hees), twee goeie
muzikanten, weet een goeie
tekstschrijver als Jaap Bakker
voor haar karretje te spannen
(de anti-versie van 'De glim
lach van een kind' is bepaald
leuk), maar 'Gepeperd' roept
vooral irritatie op.
DICK VAN TEYLINGEN
