Wassenaarse
chic valt
voor mode
uit Marokko
se Courant
Dinsdag 5 maart pagina 11
Top-
ontwerpster
blij met
belangstelling
uit Nederland
111 traditionele Marokkaanse djelleba vertaald in
ijn h tijd se a vondkleding: lang, sluik en soepel.
itte
door THEO DE JONG
Nijvere Marokkaanse modi-
nettes in Casablanca en Marra-
kech leggen dezer dagen de
laatste hand aan oogverblin
dende avondjaponnen, die bin
nenkort worden gedragen door
de Wassenaarse chic.
Zelfs in het Wassenaarse diplo-
matenwereldje, waar men op
kleding-gebied wel wat ge
wend is, werd zeer verrast ge
reageerd op de Marokkaanse
mode-show, die afgelopen win
ter in de sfeervolle ambiance
van kasteel Oud-Wassenaar
werd gegeven.
Het select publiek bestond uit
ambassadeurs van landen rond
de Middellandse Zee en hun
dames - die uiterst enthousiast
waren en onmiddellijk bestel
lingen plaatsten voor de voor-
jaars-ontwerpen. Maar ook di
plomatenvrouwen uit andere
Westerse landen lieten zich op
de Wassenaarse mode-happe
ning niet onbetuigd.
Lange ruisende gewaden van
crêpe de Chine, strapless crea
ties van koninklijk brokaat,
soepele ontwerpen in natuur
zijde. De hand van de Marok
kaanse top-ontwerpster Fati-
ma Benjelloun was in alle ge
vallen duidelijk herkenbaar:
flamboyante stoffen, spreken
de kleuren, simpele belijning.
Thuis, in haar verfijnd inge
richte modesalon aan de Ave
nue Théophile Gauthier, in de
romantische witte kuststad Ca
sablanca, is de Marokkaanse
topcouturière 'nog steeds onder
de indruk' van haar Neder
landse succes.
Fatima Benjelloun: „Yves
St.Laurent, die een tweede huis
heeft in Marrakech, zag mijn
ontwerpen onlangs op een
show in hotel Négresco in Nice,
en stuurde mij bloemen én zijn
complimenten. De Parijse cou
turier Jean-Louis werd in Ma
drid met mijn creaties gecon
fronteerd en zond mij een feli
citatie-telegram. Dat beteken
de voor mij een belangrijke er
kenning. Maar het feit dat ik
nu zelfs uit het koele Noorden,
want zo zie ik Nederland toch
wel, ook al bestellingen heb ge
kregen, is pas écht een bewijs
dat ik steeds meer vrouwen
aanspreek, die tot de Europese
cultuur behoren". En, hoopvol:
„Vanuit Wassenaar hoop ik
mijn succes verder uit te bou
wen. Ik ga deze zomer kontak
ten leggen met Nederlandse
couturiers en modezaken, met
de vraag of zij mijn modellen
willen gaan voeren. Ik ben erg
benieuwd".
Moslim-land-
Mag het in Oriëntaalse landen
al uiterst zeldzaam zijn dat
vrouwen een topfunctie bekle
den in het zakenleven, het in
ternationale mode-wereldje is
zeker bij uitstek voorbehouden
aan mannelijke couturiers.
Het feit dat Fatima Benjelloun
(44, charmant, goedlachs, en
moeder van twee tieners) in
een Moslim-land als Marokko
op eenzame hoogte staat als
eigenares van een modehuis en
bovendien zélf al haar model
len ontwerpt, mag hoogst op
merkelijk worden genoemd.
In haar Marokkaanse modesa
lon, gemeubileerd met elegante
gouden stoeltjes, en omringd
door vele mahonie gerande
spiegels, zegt ze: „Mijn creaties
breng ik uit onder de labels
'Création Benjelloun'en 'Créa-
tion Fatima Zohra'. Elk jaar
kies ik voor een bepaald thema.
Dit jaar presenteer ik mijn ont
werpen onder het motto: 'Col
lection Royal Mansour'. Vorig
jaar koos ik vooral voor groen
en paars, met een voorkeur
voor Brandenbourg- achtige
borduursels. Dit voorjaar pre
senteer ik zonnig geel, wit, ce-
rise-rood en gifgroen".
„Wat mijn inspiratiebron is? Ik
baseer me eigenlijk steeds weer
op de traditionele Marokkaan
se kaftan - een lang, soepel ge
waad, dat tot op de enkels valt.
Een kledingstuk, dat best voor
zien kan zijn van splitten, die
tot op de heup reiken. Dat ge
geven vertaal ik in een eigen
tijds ontwerp: Simpel, ingehou
den en toch geraffineerd. Mijn
variatie aan stoffen is ruim:
van zuiver wol tot zijde, van
mousseline tot taft". En dan,
ontspannen: „Daarbij schroom
ik niet om terug te grijpen op
motieven uit ons Marokkaans
verleden. Daarbij kies ik 't
liefst voor borduurwerk, pail
letten, kleine pareltjes, soms
ook wel voor half-edelstenen.
Bij mijn ontwerp 'Cléopatra',
bij voorbeeld, dat op de show in
kasteel 'Oud Wassenaar' heel
enthousiast werd onthaald,
ging ik uit van witte met goud
draad geborduurde zijde, aan
gevuld met een paarlen kapje.
De zoom van het gewaad was
op de enkels aan de zijkant iets
opgenomen, zodat je aan een
Oosterse harembroek moest
denken".
Ze vervolgt: „Vanuit Neder
land is door een Haagse diplo
matenvrouw ook mijn ontwerp
voor een Mansouria besteld.
Dat is een lang avondgewaad,
vanaf de middel in twee tu
niek-panden uiteenvallend,
gemaakt van zwarte zijde, be
zaaid met veelkleurige bloe
men. Onder de tuniek wordt
een onderkleed van zwarte zij
de gedragen. Een toque met
een broche van edelstenen bo
ven de wenkbrauwen vervol
maakt het geheel. Maar ook
een gewaad van mijn hand dat
aan een djellaba doet denken,
bleek erg succesvol: Een japon
die soepel de lichaamslijn volgt
tot boven de knie, gemaakt van
granaatappel-kleurig fluweel,
met daaronder een strakke
kuitbroek van gebloemd chif
fon - waarbij een zwart met
rode fez wordt gedragen".
Werkende vrouw
En dan, plotseling verrast rea
gerend: „Ja, ik was met mijn
idee om mijn op de Oriënt geïn
spireerde kleding te combine
ren met een fez voor vrouwen
de Parijse couturier Yves
St.Laurent al twee jaar vóór. Zo
zie je maar, hoe ook ontwerpers
elkaar onderling kunnen beïn
vloeden".
De achtergrond van Fatima
Benjelloun uit Casablanca is
die van een self-made vrouw,
die door hard werken en een
duidelijk geëmancipeerde op
stelling haar huidig succes let
terlijk heeft moeten bevechten.
Openhartig zegt ze: „Mijn moe
der was gewoon naaister. Van
haar heb ik het eigenlijke
handwerk geleerd, want als
jong meisje moest ik al meehel
pen. En van haar heb ik ook
het talent geërfd. Al vroeg
merkte ik, dat ik zélf japonnen
wilde tekenen. Ik zat op een
papiertje kleding-ontwerpen te
schetsen - en mijn moeder
heeft me daarin gestimuleerd.
Door hard werken en veel spa
ren heb ik wat geld opzij kun
nen leggen. Vijftien jaar gele
den kon ik, op bescheiden wij
ze, voor mezelf beginnen - al
was dat in een 'mannen-land'
als Marokko niet eenvoudig.
Toch heb ik doorgezet. En met
resultaat. Mijn geheel met de
hand vervaardigde kleding
bleek zó in trek, dat ik drie jaar
terug tenslotte een eigen win
kel kon beginnen - want eerst
verkocht ik gewoon vanuit
mijn huis. Die winkel is tot een
heuse salon uitgegroeid. Mijn
eigen modehuis bleek een schot
in de roos. Al heel snel volgden
de bestellingen uit de sjieke
kringen. En nadat ik het had
aangedurfd om eigen mode
shows in enkele dure hotels in
Marokko te houden, groeide
het succes. Vervolgens heb ik
shows in het buitenland gehou
den. Ik bestelde gewoon een
luchtvracht-container bij Roy
al Air Maroc en vloog met mijn
mannequins én met mijn crea
ties naar Nice, Marseille, Ma
drid en Londen. Ook déór ble
ken mijn ontwerpen aan te
slaan. Op het Festival de Coif
fure et de Ia Mode in Cannes,
waaraan 32 landen deelnamen,
kreeg ik zelfs de eerste prijs.
Dat sterkt mijn vertrouwen in
de toekomst. Ik heb nu in totaal
30 man personeel, die in Casa
blanca, Marrakech en Fez voor
mijn werken. Het gaat daarbij
om vrouwen én mannen. Want
Fatima Benjelloun toont één van haar vele ontwerpen in
haar eigen mode-salon in Casablanca. Foto's Theo de Jong
ook mannen in Marokko kun
nen heel goed met naald en
draad omgaan. En dat perso
neel heb ik ook hard nodig.
Want mijn ontwerpen zijn erg
arbeidsintensief om te vervaar
digen. Bij mij komt er absoluut
geen naaimachine aan te pas.
Alles is handwerk - maar dat
wordt juist door de clientèle zo
gewaardeerd".
Dochtertje
Ondertussen blijkt Fatima
Benjelloun op haar beurt haar
talenten te hebben doorgeven.
Want haar 13-jarig dochtertje
Hind toont trots haar schets:
boek, waaruit blijkt dat ook zij
al graag de eerste prille ont
werpen op papier mag zetten.
En zoon Faysal (18) neemt zijn
moeder een stuk van de zake
lijke beslommeringen uit han
den.
Fatima Benjellouns succes mag
des te opvallender heten, ge
zien het feit dat Marokko
slechts een verhoudingsgewijs
kleine bevolkingsgroep kent,
die zich de luxe van dure cou
ture kan veroorloven.
De Marokkaanse top-ontwerp-
ster: „Ons land is in opbouw.
Maar we hebben hier natuur
lijk ook wel een high society.
zakenlieden die in welstand le
ven, diplomaten, en rijke bui
tenlanders. Zij weten de weg
naar mijn salon goed te vinden.
En voor hen ontwerp ik elk
jaar twee collecties - voorjaar
en winter".
Over de prijzen van haar cou
ture is ze openhartig: „Alles
hangt af van het dessin, de
wensen, de materialen, en het
ontwerp. Voor een simpel mid
dagjurkje reken ik 2000 Dir-
ham (circa 500 gulden). Maar
een lange avondjapon van zij
de, met veel borduursels, is
voor 10.000 tot 15.000 Dirham
geprijsd, en soms ook hoger.
Maar dan moet ook worden be
dacht dat in één zo'n creatie
vele honderden arbeidsuren
gaan zitten".
Het bericht dat de Marokkaan
se prinsessen Lalla Mériem,
Lalla Hasnaa en Lalla Asmaa
ook door Fatima Zohra worden
gekleed, wil ze ontkennen
noch bevestigen. „Ik spreek
over mijn klanten alleen in al
gemene termen. Privacy on
zerzijds wordt op hoge prijs ge
steld. Dat vertrouwen wil ik
niet beschamen".
En die aanpak werpt vruchten
af, en blijkt ook overtuigend uit
de omzet. De klanten van Fati
ma Benjelloun ('tachtig procent
uit Marokko, de rest uit andere
landen') doen gezamenlijk cir
ca 200 bestellingen per jaar.
Menig Parijs' modehuis zou
daar jaloers op zijn.
Mannenkleding
Opvallend element in haar re
cente modeshow in kasteel
'Oud Wassenaar' was, dat tus
sen de groep van mooie jonge
mannequins ook één manne
lijk model optrad.
Fatima: „Ik zou natuurlijk
geen goede zakenvrouw zijn,
als ik niet óók probeerde de
mannen als klant te bereiken.
Mijn herenkleding vormt nu
nog een zeer klein onderdeel
van mijn totale collectie. Maar
mijn avondkleding voor heren
is zó tijdloos van ontwerp, dat
ik een poging wil doen om ook
die couture-markt te verove
ren. Als Marokkaanse ont
werpster mik ik daarmee voor
al op de Westerse landen. Juist
op mode-gebied moet je ten
slotte telkens je eigen uitdagin
gen creëren".
